บทที่ 40 เห่อหลาน

บทที่ 40 เห่อหลาน

สองวันต่อมา

กาเนสทำหน้าเลิ่กลั่กที่จู่ ๆ ปรินกับปกป้องก็วางถุงผลไม้สดที่ปอกเปลือกพร้อมกินลงตรงหน้าเธอ ส่วนปกป้องวางกล่องนมที่เพิ่งเจาะหลอดเสร็จลงอีกหนึ่งกล่อง

"อะไรเนี่ย"

"กิน ๆ ไปเถอะน่า..เดี๋ยวหลานพวกกูขาดสารอาหาร" เธอกลอกตาไปมาอย่างระอาแล้วยกกล่องนมขึ้นมาดูดแต่ก็ต้องวางลงเหมือนเดิม

"กูกินนมจืด แล้วไอ้ผลไม้นี่ก็หวานไป เดี๋ยวเบาหวานขึ้น กินได้ก็มีส้ม กล้วย อโวคาโดอะไรแบบนั้น สัปปะรดกับแตงโมมันหวานไป" เธอบอกพวกเขาแล้วจึงยกขวดน้ำดื่มขึ้นมากระดกดื่ม

"โอเค ครั้งหน้าพวกกูจะได้ซื้อมาถูก"

"ทำเหมือนบ้านฉันจน" เธอส่ายหน้าไปมาเบา ๆ

"ก็อยากทำให้อะ ดูแลมึงมาแต่ไหนแต่ไรละ แค่นี้สบายมาก" ปรินยิ้มหวานก่อนที่โอโซนจะเดินเข้ามากอดคอเขาไว้

"ทำอะไรเมียกูหรือเปล่า"

"ทำอะไร พวกกูดูแลมันดีจะตาย"

"อ่า..แบบนี้นี่เอง" โอโซนวางถุงมะม่วงเปรี้ยวที่กาเนสอยากกินลงพร้อมกับแกะฝากระปุกน้ำพริกให้เธอด้วย "อย่ากินเยอะโอเคไหม"

"โอเค" เธอขยิบตาให้แฟนหนุ่มแล้วกินมะม่วงอย่างเอร็ดอร่อยในขณะที่สามหนุ่มมองแล้วกลืนน้ำลายตามหลายอึก

"กินแบบนั้นหลานกูไม่ท้องเสียเหรอวะ" ปกป้องถาม

"บ้าเหรอ ยังไม่เป็นตัวเลย" โอโซนหย