บทที่ 43 ผ่านพ้นไปด้วยดีอัญชลีเป็นลมฟุบลงกับตัวสามี กาเนสกับโอโซนหน้าเสียก่อนจะรีบเข้ามาช่วยแม่ครึ่งชั่วโมงต่อมา อัญชลีปรายตามองโอโซนด้วยความไม่พอใจเท่าไหร่แต่เธอจะทำอะไรได้นอกจากถอนหายใจยาว ๆ แล้วหันมามองลูกสาวตัวดีด้วยสายตาดุ ๆ"แกทำแม่เสียใจมากเนส""ขอโทษค่ะ""แม่..จะยกเลิกงานหมั้น และแก! ไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อย""ครับ?""ฉันไม่ยอมให้ลูกสาวเป็นขี้ปากชาวบ้านหรอกนะ ว่าท้องก่อนแต่ง" โอโซนยิ้มบาง ๆ แล้วยกมือไหว้ขอบคุณว่าที่แม่ยายทว่ากาเนสกลับแย้งขึ้นเบา ๆ"แต่เนสตั้งใจว่าจะแต่งงานกับโชนหลังคลอดลูกแล้วนะคะ" เธอย่นหัวคิ้วเป็นการขอร้องแม่กับพ่อ อัญชลีได้แต่ทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้แต่ก็ตามใจลูกสาวตัวน้อย"อยากทำอะไรก็ตามใจ""อย่างอนนะคะ..""มันน่าจริง ๆ!" ผู้เป็นแม่ตวัดสายตาดุ ๆ มองโอโซนแล้วหันมามองลูกสาวตัวเองอีกครั้ง "แล้วนี่ไปหาหมอหมอว่าไงบ้าง""แข็งแรงดีค่ะ คุณพ่อเขาดูแลดีมาก ๆ""หลานแม่..แข็งแรงดีใช่ไหม""ค่ะ แข็งแรงทั้งแม่ทั้งลูกเลยค่ะ" กาเนสยิ้มกว้างแล้วขยับเข้าไปสวมกอดแม่ไว้แนบแน่น "ขอบคุณนะคะที่ไม่ใจร้ายกับเนสกับโชน และ..กับน้องโซมี""ใครโซมี""ก็หลานคุณแม่ไงคะ น้องโซมีหนูตั้ง
บทที่ 44 อารมณ์คนท้องสี่เดือนต่อมาหลังจากผ่านพ้นช่วงที่แพ้ท้องหนักมาแล้วตอนนี้ก็เข้าสู่เดือนที่สี่ ท้องที่แบนราบก่อนหน้านี้ก็นูนออกมาน้อย ๆ พอให้เห็นว่ากำลังท้องอยู่"โชน..เนสอยากกินโรตีอะ กินได้ไหม" กาเนสที่นั่งมองของกินริมทางจู่ ๆ ก็หันมาถามแฟนหนุ่มที่กำลังขับรถกลับคอนโดหลังจากไปดูบ้านที่จะซื้อมาเสร็จ โอโซนละสายตาจากถนนมามองหน้าคนรัก"อยากกินเหรอ""ใช่ อยากกินมากแวะหน่อย" กาเนสยิ้มน้อย ๆ ที่โอโซนยอมตามใจแม้ตลอดเวลาที่เธอท้องมาจนถึงสี่เดือนเขาจะชอบห้ามโน่นห้ามนี่อยู่บ่อย ๆ แต่ก็มีบางครั้งที่ตามใจเธอ"ห้ามกินเยอะนะรู้ไหม เดี๋ยวน้ำตาลขึ้น""โอเค" ว่าจบโอโซนก็เดินอ้อมมาหากาเนสอีกฝั่งแล้วจูงมือกันเดินไปซื้อโรตีสายไหมเจ้าดัง คนค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว "ไปดูผลไม้ก่อนไหม สั่งไว้ค่อยมาเอาก็ได้""ได้" โอโซนยิ้มบาง ๆ แล้วสั่งโรตีไว้สองชุดก่อนจะพากาเนสเดินไปที่ร้านขายผลไม้สด เธอลงมือเลือกผลไม้ที่ตัวเองกินได้ใส่ถุงแล้วให้โอโซนเอาไปคิดเงิน พอเสร็จก็เดินกลับมาเอาโรตีที่สั่งเอาไว้"นั่นโรตีสายไหมเราไม่ใช่เหรอ" กาเนสชี้ไปที่ถุงโรตีซึ่งตอนนี้ถูกลูกค้าสาวอีกคนหยิบไป "นี่คุณ นั่นมันโรตีที่เราสั่งจองไว้
บทที่ 45 อดอยากกาเนสทำหน้าแหย่ ๆ ให้กับคำชวนโอโซนถ้าเป็นเมื่อก่อนนะเธอลากเขาขึ้นเตียงไปแล้วแต่ตอนนี้มันไม่รู้สึกอยากหรือต้องการเลยอาจเป็นเพราะเธอเป็นห่วงลูกและกลัวเจ็บก็เป็นได้โอโซนขับรถมาไม่นานก็ถึงคอนโด เธอคิดว่าเขาลืมไปแล้วแต่เปล่าเลย โอโซนยังเอ่ยถามเธออีก"ไม่เอาจริงเหรอ" โอโซนยังถามอีก กาเนสเดินเข้าไปใกล้ ๆ แล้วเชยคางเขาขึ้นด้วยปลายนิ้วชี้เรียวยาว "อยากเป็นทาสเมียจังเลยอะ กุญแจมือก็ซื้อมาแล้วเหลือแค่ยังไม่เคยใส่แค่นั้น คืนนี้อยากใส่…เอากันเถอะ""บ้าแล้ว มาพูดอะไรตอนนี้เนี่ย ดูท้องด้วย""ก็เอากันได้หนิ ฉันสอบถามหมอมาแล้วว่าเราสามารถมีอะไรกันได้ถึงเดือนที่หกเลยนะ นี่แค่สี่เดือนเองและที่สำคัญเราไม่ได้มีอะไรกันตั้งสี่เดือนเต็มแล้ว!""งั้นก็อดต่อไปเถอะ เพราะเนสจะไม่ทำอะไรที่เสี่ยงอันตรายกับลูกเด็ดขาด เข้าใจ?" กาเนสเลิกคิ้วถามโอโซนแต่ทว่าเขากลับส่ายหน้าไปมาพัลวันราวกับเด็กน้อยเอาแต่ใจตัวเองที่เวลาผู้ปกครองไม่ตามใจ"นิดหน่อยก็ไม่ได้เหรอ?""โชน..โตจนเป็นพ่อคนแล้วนะ จะมาอ้อนเอาอะไรอีกอะ ไหนบอกเองไม่ใช่เหรอว่างดมีอะไรกันจนกว่าเนสจะคลอด""ก็..ตอนนี้มันอยาก โอเค ๆ จะอดทนแล้วกันก็เดี๋ยวไปช่
บทที่ 46 ช่วยกันดูแลโอโซนชะโงกดูกาเนสว่าหลับไปแล้วหรือยังขณะที่เขากำลังยะก้าวขึ้นมาบนเตียง เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายหลับไปแล้วจึงค่อย ๆ ก้าวขึ้นมานั่งข้าง ๆ แฟนสาวแล้วปลดสายเสื้อกาเนสออก ชุดนอนที่เป็นเสื้อสายเดี่ยวคอกว้างลู่ลงตามผิวขาวเนียนจนเห็นหน้าอกกลมกลึงน่าฟัด ตอนนี้ยอดถัดเธอเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลอ่อนจนอยากใช้ลิ้นสัมผัสมันเบา ๆ"ยิ่งท้องยิ่งเซ็กซี่เป็นบ้า" ว่าจบเขาก็จูบหัวไหล่กาเนสเบา ๆ แล้วเลื่อนใบหน้าลงไปจูบเนินอกอวบอิ่มของเธอหนัก "เซ็กซี่แบบนี้ขอลักหลับหน่อยนะคนสวย" โอโซนค่อย ๆ ดึงผ้าห่มออกจากตัวกาเนสเบา ๆ พลางถอดเสื้อตัวเองออกเรียวขาสวยผิวเนียนนุ่มทำให้เขาอดใจไม่ไหวจนต้องกดริมฝีปากจูบเบา ๆ ไล่ตามปลีน่องขึ้นมาเรื่อย ๆ จนถึงหน้าขาขาวเนียนในระยะใกล้กับดอกไม้งามอวบนูน"ทำไมมันเหมาะเจาะอะไรแบบนี้นะ เหมือนเมียรู้ว่าจะลักหลับ ไม่ใส่ชั้นในมาด้วย.." แต่ปกติกาเนสก็ไม่ใส่อยู่แล้วเพราะมันอึดอัดเวลานอน "อ๊า..คนสวย" เสียงครางพึมพำขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อโอโซนค่อย ๆ ซุกหน้าลงกับกลีบดอกไม้งามที่ปิดสนิท เขาจับขากาเนสขึ้นมาพาดบ่าแล้วค่อย ๆ ตวัดลิ้นเสียเนินสวาทเบา ๆ ในใจก็ภาวนาอย่าให้เมียตื่นมาตอนนี้เลย กำล
บทที่ 47 ปวดท้องกะทันหันหลายสัปดาห์ต่อมากาเนสเดินอุ้ยอ้ายเข้ามาในห้องนอนพลางโอบอุ้มท้องที่ใหญ่เกินขนาด โอโซนที่เห็นแบบนั้นจึงรีบมาพยุงแฟนสาวพาเธอมานั่งที่เก้าอี้ก่อน"เตียงมันนุ่มไปไหม ปวดหลังหรือเปล่า" เขาถามด้วยความห่วงใยขณะเดียวกันก็บีบนวดขาให้เธอด้วย "เริ่มบวมแล้ว เดินไปไหนมาไหนบอกโชนนะ ห้ามไปคนเดียวรู้ไหม""โอเคค่ะ ท้องก็ใหญ่โซมีกินเก่งมากเลย""กินเก่งเหมือนแม่มั้ง แก้มดึงจมูกไปหมดแล้ว" เขาหยอกล้อแฟนสาวพลางบีบแก้มเธอเบา ๆ "พรุ่งนี้หมอนัดไปหาครั้งสุดท้ายก่อนคลอด เตรียมตัวแล้วใช่ไหม""เตรียมตัวแล้ว และตอนนี้เริ่มกังวลแล้วด้วยว่าจะคลอดเองได้ไหมเพราะโซมีตัวโต""ไม่ต้องกลัวหรอก ยังไงโชนก็ต้องเข้าไปอยู่เป็นเพื่อนอยู่แล้ว""ก็กลัวอยู่ดี ถ้าจะผ่าคลอดก็ไม่กล้ากลัวเจ็บอีก แม่เนสบอกให้คลอดเองดีกว่า" สีหน้ากาเนสดูเป็นกังวลมากถึงมากที่สุด เธอบีบมือโอโซนไว้แน่นแล้วก็ยกขึ้นมาแนบที่แก้มตัวเอง"ไม่ต้องกลัวนะ เราจะอยู่ด้วยกันทุกเวลาเลยโอเคไหม""โอเค…ตอนนี้รู้สึกปวดขามากเลย เท้าก็บวมตามตัวบวมหมดเลยอะ" เธอจิ้มแขนตัวเองแล้วพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ "คลอดเสร็จคงโล่งน่าดู""แน่นอนอยู่แล้ว โซมีก็คงอยากออกมา
บทที่ 48 ลืมตาดูโลกเหงื่อเม็ดเล็กเริ่มผุดออกจากใบหน้าสวยมากขึ้น โอโซนช่วยให้จังหวะการหายใจแฟนสาวเพื่อไม่ให้เธอเกร็งจนเกินไปขณะเดียวกันปรินก็หากระดาษมาพัดให้กาเนสด้วย ไม่นานก็มาถึงโรงพยาบาลทั้งหมอและพยาบาลต่างเข้ามาล้อมตัวกาเนสแล้วพาเธอเข้าห้องคลอดทันที โอโซนเองก็รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อตามกาเนสเข้าไปในห้องคลอด ทุกอย่างมันรวดเร็วจนเธอตั้งตัวไม่ทัน และตอนนี้ความกลัวมันเกาะกินหัวใจจนไม่อาจอยู่ตามลำพังโดยไม่มีโอโซนเคียงข้างได้พอเข้ามาในห้องคลอดแล้วโอโซนก็รีบเดินเข้าไปหาแฟนสาวที่นอนอยู่บนเตียง กาเนสน้ำตาไหลด้วยความกลัวและรู้สึกโล่งใจในคราวเดียวกันที่เห็นหน้าคนรัก"ปากมดลูกเปิดหกเซนติเมตรแล้วนะคะ" พยาบาลสาวเอ่ยบอกก่อนจะเอาผ้ามาคลุมช่วงล่างกาเนสไว้ หมอเจ้าของคนไข้เดินยิ้มเข้ามาแล้วมาตรวจอาการเบื้องต้น"ก่อนกำหนดด้วยนะเนี่ย สงสัยหนูน้อยอยากออกมาดูโลกแล้ว""แล้วจะเป็นอันตรายไหมครับหมอ" โอโซนถามด้วยความกังวล"ไม่เป็นอันตรายครับ ถ้าอยากเบ่งบอกหมอได้เลยนะ" กาเนสพยักหน้าเบา ๆ พลางสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ ก่อนจะบีบมือหนาไว้แน่น"ไม่ต้องกลัวนะรู้ไหม โชนอยู่นี้แล้วไม่ต้องกลัว" โอโซนหอมหน้าผากกาเนส
บทที่ 49 หัดเลี้ยงลูก"น่ารัก…" ปกป้องยิ้มอย่างหลงใหลแต่จู่ ๆ แม่สายป่านก็ตีแขนเขาเบา ๆ"เด็กเกิดใหม่เขาถือเรื่องนี้ลูก ให้บอกว่าน่าเกลียดน่าชังแบบนี้""อ๋อครับ" เขาพยักหน้าให้แม่ป่านอย่างยิ้ม ๆ แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองพยาบาลสาว "จับได้ไหมครับ" ปกป้องถามเสียงหวาน"ได้ค่ะ แต่ต้องล้างมือให้สะอาดก่อนนะคะ""อ๋อ..งั้นผมไม่จับหลานก่อนดีกว่า" ธันวาเดินเข้ามาจับไหล่ปกป้องส่วนปรินยืนอยู่ข้าง ๆ เขาโดยไม่พูดอะไร ก่อนที่โอโซนจะตวัดแขนขึ้นมากอดลูกน้อยที่นอนอยู่บนอกเขาเบา ๆ"ให้น้องนอนอยู่แบบนี้สักครึ่งชั่วโมงนะคะ ค่อยให้น้องกินนม""นม? หนูมีน้ำนมให้ลูกกินแล้วเหรอคะ" กาเนสเปิดเสื้อออกกว้างด้วยความลืมตัวว่าตัวเองไม่ได้ใส่ชั้นในทำเอาหนุ่ม ๆ รีบเบือนหน้าหนีทัน "อ๊ะ! ลืมตัวเลยเนี่ย" กาเนสยิ้มแห้งแล้วปิดเสื้อ"ตอนนี้คุณแม่มีน้ำนมแล้วค่ะ เดี๋ยวจะเข้ามาสอนวิธีป้อนนมอีกนะคะ""ขอบคุณมากครับ" โอโซนยิ้มให้พยาบาลสาวอย่างขอบคุณแล้วค่อย ๆ หอมศีรษะทุยเล็กของลูกน้อยอย่างอ่อนโยน "ถ่ายรูปให้หน่อยได้ไหม" โอโซนไหว้วานเพื่อนรักและทุกคนก็พร้อมใจกันหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเก็บภาพน่าประทับใจนี้รวมถึงแป้งปั้นที่ถ่ายรูปหลานตัวน
บทที่ 50 หลงลูกสองวันต่อมาโอโซนอุ้มลูกน้อยก้าวลงจากรถในช่วงบ่ายของวันหลังจากที่หมอให้กลับบ้านได้แล้ว ชายหนุ่มยกมือขึ้นมาป้องใบหน้าลูกน้องขณะที่เดินเข้ามาในบ้านเพราะกลัวแสงแดดแยงตาลูก"คนสวยมาถึงบ้านแล้วค่ะ.." โอโซนพูดเสียงหวานก่อนจะวางลูกน้อยลงในเปลไฟฟ้าแล้วเดินออกไปรับกาเนสที่เดินตามหลังมา"ไม่เป็นไรค่ะ โชนไปดูลูกเถอะ""ลูกยังไม่ตื่นเลย ว่าแต่หิวไหม" โอโซนหอมขมับแฟนสาวด้วยความรักที่มีให้กาเนส เขาพาเธอมานั่งลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่นภายในบ้านเธอเองพลางเลิกคิ้วขอคำตอบ"หิวค่ะแต่รู้สึกว่าตัวเล็กจะหิวมากกว่า" โอโซนเอี้ยวหน้ากลับไปมองลูกน้อยที่กำลังเบ้ปากร้องไห้ ด้วยความเร็วเขาจึงรีบเดินไปอุ้มโซมีขึ้นมาแนบอกแล้วพามาหากาเนส เธอยิ้มหวานด้วยความรู้สึกดี "เก่งมากเลยคุณพ่อ""ฮึฮึ..เธอก็เก่งเหมือนกันนั่นแหละ คุณแม่ขาเปิดเต้ารอหนูเลยค่ะ.." โอโซนส่งตัวลูกให้กาเนสแล้วก้มลงไปหอมศีรษะทุยเล็กเบา ๆ จากนั้นจึงเงยหน้าขึ้นมาหอมหน้าผากแฟนสาวแล้วเดินออกไปทำกับข้าวให้เธอด้วยเมนูง่าย ๆ เรียกน้ำนมตามที่ดูมาจากยูทูบ"ว้าว..หอมมากเลย ทำอะไรให้กินเนี่ย" กาเนสถามอย่างยิ้ม ๆ พลางตักน้ำซุปขึ้นมาดมใกล้ ๆ แล้วตักใส่ปา