บทที่ 41 แพ้ท้อง

บทที่ 41 แพ้ท้อง

กลางดึก

กาเนสนอนไม่หลับ เธอดิ้นยุกยิกอยู่ในอ้อมแขนแกร่งจนโอโซนรู้ตัวตื่นมา "เป็นอะไร" เขาถามเสียงงัวเงียพลางยกมือขึ้นมาจบสะโพกกาเนสเบา ๆ เป็นการกล่อม

"นอนไม่หลับ ร้อนอะ" เธอเปิดผ้าห่มออกแล้วลุกขึ้นนั่งพลางสะบัดมือเบา ๆ แต่โอโซนกลับทำหน้างง ตอนนี้เขาเปิดแอร์ที่สิบเก้าองศาซึ่งมันก็เย็นฉ่ำจนขนลุกแล้ว แต่กลับกาเนสเธอบ่นร้อนทั้งที่เมื่อก่อนเป็นคนขี้หนาวมาก ๆ

"ร้อนที่ไหน นี่เปิดแอร์เย็นมากแล้วนะ ฉันหนาวจนมือชาหมดแล้วเนี่ย" โอโซนบอกพลางหันไปกดเพิ่มอุณหภูมิแต่กาเนสกลับทำหน้าบึ้งตึง

"ออกไปนอนเปิดแอร์เย็น ๆ คนเดียวข้างนอกก็ได้" เธอทำท่าจะลุกแต่ถูกโอโซนรั้งตัวไว้ เขายกมือขึ้นเหนือศีรษะเป็นการยอมแพ้แล้วกดรีโมทลดอุณหภูมิลงอีก แต่ทว่าโอโซนกลับทำให้เสียงแอร์มันดังเหมือนกำลังกดเฉย ๆ จริง ๆ แอร์ก็อุณหภูมิเท่าเดิม "แบบนี้ค่อยเย็นขึ้นมาหน่อย" โอโซนอ้าปากค้างกับสิ่งที่ยิน

"แพ้ท้องเหรอ"

"ไม่รู้ รู้แต่ว่าร้อน อึดอัดมากด้วย" เธอล้มตัวนอนลงอีกครั้งแล้วหลับไปทันที ในขณะที่โอโซนยังนั่งทำหน้างง ๆ อยู่ขอบเตียงในมือถือรีโมทแอร์ไว้แน่น

"แบบนี้ก็ได้เหรอวะ แปลกจริง.." เขาวางรีโมทแล้วเอื้อมมือไปปิดไฟ