บทที่ 28 ศีลเสมอกัน

บทที่ 28 ศีลเสมอกัน

บดินทร์ทำหน้ามึนงงอย่างหนักกับสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่

"เดี๋ยวนะ นี่มึงกับแม่กาเนสเจอกันแล้วเหรอวะ เจอที่ไหน?"

"เมื่อวานกูกับกาเนส…มีอะไรกันว่ะ แม่เธอเปิดประตูเข้ามาเห็นพอดี" บดินทร์ยกมือกุมขมับโดยเร็วกับสิ่งที่ได้ยินจากปากโอโซน "แต่ก่อนหน้านี้แม่ก็ไม่ได้ชอบกูอยู่แล้วไง แล้วมาเห็นกูกับกาเนสกำลัง..ยิ่งไม่ชอบกูใหญ่เลยอะ"

"ทำไมทำอะไรไม่รอบครอบเลยวะ แม่เขาก็อยากให้ลูกเจอคนดี ๆ นั่นแหละแล้วนี่มึงทำแบบนั้นให้แม่เขาเห็นจะทำไงต่อล่ะทีนี้ กูไม่เห็นแนวทางไหนที่แม่ยายมึงจะยอมรับในตัวมึงได้เลยนะเว้ย"

"กูถึงได้มาปรึกษามึงนี่ไง กูไม่อยากให้เรื่องมันจบแค่นี้ไง กูรู้สึกดีกับเนสมันนะและไม่อยากให้มันไปหมั้นกับไอ้นั่นด้วย" บดินทร์ถอนหายใจยาว ๆ

"ที่เหลือก็คงเป็นมึงแล้วแหละที่ต้องพิสูจน์ตัวเองให้แม่กาเนสเห็น แต่..มึงก็นะพลาดมาก" ทั้งสองหนุ่มพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ พร้อมกันอย่างคิดไม่ตก

"กาเนสบอกกูว่าห้ามทิ้งไปไหน ถ้าทิ้งเธอจะปล่อยตัวเองให้ท้อง หรือให้มันท้องดีวะ"

"สิ้นคิดขนาดนั้นเลยเหรอ เด็กคนหนึ่งจะเกิดมาได้ต้องเกิดมาจากความพร้อมของพ่อและแม่ มึงกับกาเนสยังเรียนไม่จบเลย การงานก็ไม่มั่นคงจะเอ