บทที่ 28 ศีลเสมอกันบดินทร์ทำหน้ามึนงงอย่างหนักกับสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่"เดี๋ยวนะ นี่มึงกับแม่กาเนสเจอกันแล้วเหรอวะ เจอที่ไหน?""เมื่อวานกูกับกาเนส…มีอะไรกันว่ะ แม่เธอเปิดประตูเข้ามาเห็นพอดี" บดินทร์ยกมือกุมขมับโดยเร็วกับสิ่งที่ได้ยินจากปากโอโซน "แต่ก่อนหน้านี้แม่ก็ไม่ได้ชอบกูอยู่แล้วไง แล้วมาเห็นกูกับกาเนสกำลัง..ยิ่งไม่ชอบกูใหญ่เลยอะ""ทำไมทำอะไรไม่รอบครอบเลยวะ แม่เขาก็อยากให้ลูกเจอคนดี ๆ นั่นแหละแล้วนี่มึงทำแบบนั้นให้แม่เขาเห็นจะทำไงต่อล่ะทีนี้ กูไม่เห็นแนวทางไหนที่แม่ยายมึงจะยอมรับในตัวมึงได้เลยนะเว้ย""กูถึงได้มาปรึกษามึงนี่ไง กูไม่อยากให้เรื่องมันจบแค่นี้ไง กูรู้สึกดีกับเนสมันนะและไม่อยากให้มันไปหมั้นกับไอ้นั่นด้วย" บดินทร์ถอนหายใจยาว ๆ"ที่เหลือก็คงเป็นมึงแล้วแหละที่ต้องพิสูจน์ตัวเองให้แม่กาเนสเห็น แต่..มึงก็นะพลาดมาก" ทั้งสองหนุ่มพ่นลมหายใจออกหนัก ๆ พร้อมกันอย่างคิดไม่ตก"กาเนสบอกกูว่าห้ามทิ้งไปไหน ถ้าทิ้งเธอจะปล่อยตัวเองให้ท้อง หรือให้มันท้องดีวะ""สิ้นคิดขนาดนั้นเลยเหรอ เด็กคนหนึ่งจะเกิดมาได้ต้องเกิดมาจากความพร้อมของพ่อและแม่ มึงกับกาเนสยังเรียนไม่จบเลย การงานก็ไม่มั่นคงจะเอ
บทที่ 29 ไม่ชอบขี้หน้าโอโซนขับรถมาตามซอกซอยในขณะที่คนตัวเล็กนั่งบอกทางเขาอยู่ เธอนึกอยากกินข้าวร้านอาหารบ้าน ๆ แห่งหนึ่งแต่ต้องอาศัยโชคช่วยเท่านั้น เพราะร้านเปิดจองวันละห้าโต๊ะเท่านั้น"นั่นไง!" กาเนสชี้ไปที่บ้านไม้สองชั้น หน้าบ้านมีรถยนต์จอดอยู่สามคัน เมื่อโอโซนหาที่จอดรถได้เสร็จเขาก็รีบเดอนตามหลังกาเนสไป "มีโต๊ะว่างไหมคะ" เธอถามด้วยความตื่นเต้นแต่ทว่าเจ้าของร้านกลับยิ้มให้น้อย ๆ แล้วส่ายหน้า"ขออภัยด้วยนะคะ ลูกค้าเพิ่งโทรมาจองโต๊ะสุดท้ายเมื่อกี้เองค่ะ""น่าเสียดายจัง.." กาเนสทำหน้าผิดหวังมาก โอโซนที่ยืนอยู่ด้านหลังจึงเดินเข้ามาปลอบแต่ในตอนที่หันหลังหมายจะเดินออกมากลับมีชายคนหนึ่งคว้าแขนกาเนสไว้"น้องเนส" อธิปยิ้มให้หญิงสาวด้วยความดีใจที่เจอเธออยู่ที่นี่"พี่อัคมาได้ยังไงคะ" กาเนสเอ่ยถามอย่างมึนงง"พี่จองโต๊ะอาหารไว้น่ะ แล้วมาทำอะไรกัน" อธิปมองหน้าโอโซนเพียงนิดก่อนจะหันมายิ้มให้กาเนส หญิงสาวยิ้มน้อย ๆ แล้วบอกไป"ว่าจะมากินข้าวค่ะ แต่โต๊ะเต็มแล้ว""ดีเลย งั้นไปกินกับพี่สิ""ไม่เอาดีกว่าค่ะ เกรงใจ""ไม่ต้องเกรงหรอก ไปเถอะ"กาเนสหันมามองหน้าโอโซน เขาพยักหน้าให้เธอเบา ๆ ก่อนที่จะถูกอธิ
บทที่ 30 จองไว้ก่อนโอโซนทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวยาวในห้องนั่งเล่นคอนโดกาเนส ก่อนจะรั้งตัวเธอลงมากอดพร้อมกับจูบริมฝีปากจิ้มลิ้มหนัก ๆ"เหนื่อย งดเอากันก่อน""ไม่ใจเลยอะ ปกติเหนื่อยขนาดไหนก็แรงเยอะจะตาย ไม่เอาก็ไม่เอา" เธอสะบัดหน้าหนีทำท่าจะลุกขึ้นแต่ถูกท่อนแขนแกร่งตวัดกอดไว้แน่น "จะไปกินน้ำ""อยากขนาดนั้น?" เขาถาม"ไม่อยากแล้ว ปล่อยจะไปกินน้ำ" เธอแกะแขนเขาออกแล้วลุกออกมา โอโซนมองตามจนกาเนสกลับมานั่งที่เดิมหลังจากกินน้ำเสร็จ "มองอะไรขนาดนั้น ไม่เคยเห็นคนสวยเหรอ" เธอสะบัดผมใส่อย่างยิ้ม ๆ แต่กลับถูกโอโซนใช้ขาแตะหลังเบา ๆ อย่างหยอกล้อ"สวยให้กูชมคนเดียวพอ ไม่ต้องไปสวยให้ใครชม""หวงเหรอ""มาก" เขาตอบอย่างจริงจังแต่กาเนสกลับป้องปากหัวเราะชอบใจที่เห็นโอโซนหวงเธอออกนอกหน้าแบบนี้ แล้วจึงล้มตัวนอนทับร่างหนา เธอลากไล้ปลายนิ้วชี้วนรอบหัวนมเขาเบา ๆ"ให้คิดอีกที จะเอาไหม""ไม่เอา เหนื่อยมากเมื่อคืนไม่ได้นอน""เหรอ..โอเค ไม่เอาก็ไม่เอา" ว่าจบกาเนสก็ซบหน้าลงกับอกแกร่งแล้วสอดมือลงไปใต้เสื้อเขา ลูบไล้แผงอกแกร่งเบา ๆ"ปากบอกไม่เอาแต่ก็ยั่วให้กูขึ้นสินะ ร้ายกาจนักนะยัยจิ้งจอก!""ฮ่า ๆ ถามจริง ใครให้แกเรียกฉัน
บทที่ 31 เริ่มสงสัยกาเนสหน้าแดงปลั่งรู้สึกเขินอายจนไม่รู้จะพูดอะไร เธอมองหน้าเขาอย่างยิ้ม ๆ แล้วยกมือข้างซ้ายที่โอโซนเพิ่งสวมแหวนให้ขึ้นมาเสมอใบหน้า"กี่กะรัตเหรอ" คำถามที่ทำเอาคนถูกถามยิ้มไม่หุบ โอโซนผลักศีรษะกาเนสเบา ๆ แล้วยื่นหน้าไปจูบปากเธอเบา ๆ"ห้ากะรัต""น้ำเท่าไหร่""น้ำร้อยครับคุณนาย" เธอยิ้มพอใจและชื่นชมอยู่ครู่หนึ่ง"ก็ดีเผื่ออยากได้กระเป๋าใบใหม่จะได้ขายเลย อ๊ะ!" โอโซนตีหน้าผากเธอเบา ๆ "พูดเล่นไหม! ตีมาได้""ก็ใครใช้ให้คิดแบบนั้น""ก็แค่คิดไหม ตีจนรอยหยักในสมองหายหมดแล้วเนี่ย" เธอยู่ปากเข้าหากันก่อนจะถูกโอโซนรั้งศีรษะมากอดแล้วหอมหนัก ๆ กาเนสลอบยิ้มแล้วสวมกอดเขา "จองแล้วห้ามเปลี่ยนใจนะ ถ้าแกเปลี่ยนใจฉันจะฆ่าแกให้ตายทั้งเป็นเลย""กลัว""เหอะ!" หญิงสาวสะบัดผมใส่ก่อนจะเดินกลับไปที่รถตัวเอง ขณะเดียวกันก็ชื่นชมแหวนเพชรที่อยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายตัวเองด้วย โอโซนเองก็ยิ้มตามเมื่อเห็นแก้มทั้งสองข้างเธอป่องออกมาเขาก็รู้ได้ทันทีว่ากาเนสกำลังยิ้ม"เจอกันที่ห้อง""ห้องใคร""ห้องกู" โอโซนเลิกคิ้วให้คนตัวเล็ก "มีอะไรจะให้อีก ถ้าไม่ไปก็อด""พูดดี ๆ ก่อนแล้วจะรีบไป" เธอต่อรองเสียงหวานพลางชูน
บทที่ 32 ความแตกรอยยิ้มบนใบหน้าขุนเริ่มจางหายเมื่อเขาเห็นปกป้องเดินตรงมาหา"ไมยังไม่กลับวะ" ขุนเขาเอ่ยถาม"ลืมของเลยไปเอา ไปกลับบ้านกันเถอะ" ปกป้องเดินเลี่ยงไปเอารถตัวเองขณะที่ขุนเขายังยืนนิ่ง"กูต้องไปร้านอะ วันนี้นัดลูกค้าไว้สี่คน""เออ…งั้นกูไปร้านกับมึงดีกว่า" ปกป้องยิ้มกว้างแล้วขับรถตามขุนเขาไปที่ร้านครืด~ ครืด~โอโซนละสายตาจากจอโทรศัพท์มือถือของกาเนสมามองโทรศัพท์ตัวเองที่กำลังส่งเสียงร้องดัง เขากดรับสายเมื่อเห็นว่าเป็นบดินทร์"มีไรวะ"(ไอ้ขุนมันรู้แล้วนะว่ามึงกับกาเนสเป็นอะไรกัน)"รู้ได้ไงวะ"(มึงคิดว่าเพื่อนทุกคนโง่เหมือนมึงเหรอ)"เอ้า หลอกด่ากูเปล่าเนี่ย"(ไปเล่นไกล ๆ ตีนกูไป)"เออ…รู้ก็รู้ดิ เดี๋ยวดูอธิบายให้มันฟังเองแต่ขออย่าให้มันไปบอกคยอื่นเถอะนะ"(ฮึฮึ..สิบเอ็ดนาที)"สิบเอ็ดนาทีคืออะไรวะ" โอโซนเอียงคอถามบดินทร์(สิบเอ็ดนาทีที่ความลับไม่เป็นความลับ ไอ้พวกเหี้ย!)"เอ้า…" บดินทร์กดวางสายไปอย่างหัวร้อนเมื่อนึกถึงอดีต โอโซนหันไปมองกาเนสที่กำลังออกกำลังกายอยู่"ใครโทรมาเหรอ" เธอเอ่ยถามเสียงติดหอบ โอโซนยักไหล่แล้วลุกขึ้นเดินมายืนอยู่ด้านหน้าลู่วิ่ง "ใครโทรมา" เธอถามย้ำอีกครั้ง
บทที่ 33 แฟนผมสามหนุ่มอุทานออกมาพร้อมกันรวมถึงธันวาที่ทำหน้าตกใจเล็กน้อยแล้วเขาก็เดินเข้ามานั่งเบียดปกป้องเพื่อรอโอโซนพูดอะไรต่อจากนั้น"กูกับ…กาเนสเราสองคนกำลังคบกันอยู่""เดี๋ยวนะ ก็ไหนมึงบอกไม่มีทางเอาอีเนสเป็นเมียไง แล้วไหงกลืนน้ำลายตัวเองแบบนี้วะ" ปรินทำหน้าจริงจัง ปกป้องก็พยักหน้าเห็นด้วย"เออ! ก็ไหนบอกไม่ชอบกาเนส แล้วทำไมมาบอกว่ากำลังคบกันอยู่ พวกมึงเล่นเหี้ยอะไรเนี่ย" ปกป้องว่าแล้วขุนเขาก็เสริมขึ้นอีก"เออ เล่นเหี้ยไรกันวะ""พวกมึงคาดหวังอะไรในตัวมันนักหนา" บดินทร์ที่ทนฟังมาพักหนึ่งแล้วจึงพูดขึ้นมา "มึงก็คนเหมือนกัน ใกล้กันทุกวันมันก็มีอ่อนไหวบ้างสิวะ" ปกป้องยกมือขึ้นมาห้ามไม่ให้บดินทร์พูดอะไรต่อ"มึงรู้เหรอว่ามันกำลังคบกันอยู่""รู้ ไอ้ดินรู้ก่อนเพื่อน" ขุนเขาพูดแทรกขึ้นมา "มันรู้แล้วกูก็รู้ตามหลังมัน แต่กูแค่คิดไปเองนะว่ากาเนสกับไอ้โชนกำลังคบกัน แต่กูมาแน่ใจก็วันที่เห็นมันสองคนจูบกันเนี่ยแหละ""พวกกูต้องยินดีไหมวะ" ปรินชะโงกหน้ามาถามเพื่อนในขณะที่กาเนสนั่งเท้าศีรษะมองเพื่อนถกเถียงกันไปมาอย่างเบื่อหน่าย"พวกแกเป็นอะไรมากป่ะ ฉันสองคนก็แค่คบกัน ก็ไหนบอกอยากให้มีคนดี ๆ เข้ามาจี
บทที่ 34 รักทุกคนอึ้งกับสิ่งที่โอโซนพูดออกมารวมถึงกาเนสด้วย เธออยากปรบมือให้เขาในความกล้านี้แต่อีกใจก็อยากห้ามปรามเพราะยิ่งเขาทำแบบนี้แม่เธอยิ่งไม่ชอบใจเข้าไปใหญ่"ฉันอนุญาตตั้งแต่ตอนไหนว่าให้นายหมั้นกับลูกสาวฉัน" อัญชลีว่าขึ้นด้วยความโกรธ"ผมไม่ได้ขออนุญาตใครครับ แค่แฟนผมตกลงที่จะหมั้นหมายกันผมก็โอเคแล้ว""แต่ฉันไม่อนุญาต!" เธอเค้นเสียงว่าลอดไรฟันด้วยความโกรธสุด ๆ แล้วเดินไปจูงมือกาเนสออกมาให้ห่างจากโอโซน"แต่หนูเต็มใจนะคะ หนูจะไม่ให้ใครเอาแหวนมาสวมทับแหวนวงนี้อีกแน่!" เธอยืนกรานที่จะอยู่เคียงข้างโอโซนจนอัญชลีรู้สึกโกรธที่ลูกสาวดื้อรั้นไม่ฟังความเธอ"กาเนส! มันจะมากไปแล้วนะลูก""แม่คะ..""จะมาหมั้นอะไรกัน แม่ไม่อนุญาต" เรื่องเริ่มบานปลายไปใหญ่อธิปจึงเข้ามาห้ามปรามไว้ แต่โอโซนก็ไม่พอใจ"รู้ทั้งรู้ว่ากูกับเนสกำลังคบกันแต่มึงก็ยังเข้ามาสอดจะเอาเมียกูให้ได้ จิตใจมึงทำด้วยอะไรวะ" โอโซนกระชากคอเสื้ออธิปอย่างแรง "ทำเป็นไม่รู้เรื่องแต่ความจริงคืออยากให้กูกับกาเนสเลิกกัน มึงนี่แม่ง..""นายเข้าใจอะไรผิดไปไหม" อธิปเอียงคอถามโอโซน "จริง ๆ ฉันกับน้องกาเนสเราสองคนรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ และเราสอ
บทที่ 35 ว่าที่ลูกเขย(ตัวแสบ)หลายวันต่อมา..กาเนสเดินเข้ามาจ๊ะเอ๋โอโซนจากทางด้านหลังขณะที่ชายหนุ่มนั่งทำหน้าเครียดอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นคอนโดเธอ"ทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อย""ก็เครียดอยู่ โปรเจกต์ที่กำลังทำกับรุ่นพี่มันติดปัญหานิดหน่อย""ยังไง ฉันช่วยอะไรได้ไหม" กาเนสชะโงกหน้าไปมองหน้าจอไอแพดที่โอโซนกำลังถืออยู่และเสนอตัวจะช่วยเขาโอโซนเงยหน้าขึ้นมาสบตากับกาเนสแล้วทำปากจู๋ ๆ เพื่อให้เธอจูบ กาเนสไม่รอช้าที่จะกดริมฝีปากจูบแนบชิดพลางลูบผมเบา ๆ"แค่เป็นกำลังใจให้ก็พอแล้วล่ะ""เอาแบบนั้นเหรอ" กาเนสถามอย่างยิ้ม ๆ แต่ทว่าเธอต้องชะงักค้างที่กำลังจะจูบโอโซนอีกครั้งเพราะประตูห้องถูกเปิดเข้ามาโดยแม่!"แม่.." โอโซนขยับปากพูดเบา ๆ แล้วลุกขึ้นนั่งตัวตรง แต่เมื่อคิดได้ก็รีบลุกขึ้นยืนแล้วยกมือไหว้อัญชลีอย่างนอบน้อมแม้อีกฝ่ายจะมองด้วยสายตาไม่ชอบใจก็เถอะ"แกจะตัดขาดกับฉันจริง ๆ ใช่ไหม""หนูไม่ได้อยากตัดขาดกับแม่แต่หนูแค่เลือกทางเดินชีวิตตัวเองต่างหากค่ะ""น่ารำคาญจริง ๆ! อยู่กันไปได้ยังไง""ก็อยู่แบบนี้แหละครับ ไม่ได้พาแฟนเหาะเหินเดินอากาศหรอก ทำงาน ไปเรียน ทำกับข้าว ซักผ้า ล้างจาน…ปกติครับ" โอโซนตอบตาม