เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1185
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1186
เขาผลักเซย์นให้พ้นทางและพุ่งตัวขึ้นไปชั้นบนเสมือนอยู่ในบ้านตัวเองเซย์นพยายามเข้าไปขวางแต่คุณนายเซเวียร์ก็ส่ายหน้าให้เซย์นและบอกว่า “ปล่อยให้เขาไปเถอะ น้องสาวของลูกป่วยเพราะรัก และต้องรักษาด้วยความรัก เขาเป็นยาถอนพิษของน้อง”เซย์นกระทืบเท้าด้วยความขัดใจ “ยาถอนพิษเหรอ? ผมว่าเป็นยาพิษมากกว่า”ที่ชั้นบนเจย์ไปที่ห้องนอนของแองเจลีนและเปิดประตูห้องเข้าไปด้วยความหวาดหวั่นแองเจลีนนอนขดตัวอยู่บนเตียง ผมสีดำเงางามของเธอยุ่งเหยิงและปรกใบหน้าซีดขาวของเธอไว้ มันยิ่งทำให้หน้าของเธอดูยิ่งซีดเซียวละผอมบางยิ่งขึ้นดวงตาของเธอเบิกกว้าง เผยให้เห็นตาดำสนิทคู่สวยของเธอ ตาของเธอลึกโหลทำให้เธอยิ่งดูผอม แววตาเธอเหม่อลอยและหม่นหมองเมื่อเข้ามาในห้อง เจย์ก็ปิดประตูอย่างแผ่วเบาเขาเดินลากขาที่หนักอึ้งไปที่เตียงจากนั้นเขาก็ค่อย ๆ คุกเข่าลงแล้วโน้มตัวไปข้างหน้า ก่อนนอนลงบนเตียงและจ้องมองไปที่ใบหน้างดงามของแองเจลีน น้ำตาเขาไหลอย่างห้ามไม่ได้นี่คือสาวน้อยที่เขาหลงรักตั้งแต่ยังเป็นเด็กเขานั้นไม่ได้มีเป้าหมายหรือแรงผลักดันในชีวิตอะไรนักหนา แต่มีเพียงข้อเดียวเท่านั้นก็คือการหาเงินเยอะ ๆ เพื่อให้เธอได้อย
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1187
เจย์ประกาศ “ฉันจะพาแองเจลีนกลับบ้าน”เซย์นมีทีท่าไม่ยินยอม “ที่นี่คือบ้านของเธอ”เจย์โอบแองเจลีนแน่นขึ้น แม้ว่าดวงตาเหยี่ยวของเขาจะดูฉุนเฉียวมืดทะมึน แต่น้ำเสียงเขาก็มีแววประนีประนอม “เซย์น ฉันไม่อยากทะเลาะกับนายต่อหน้าแองเจลีน หลบไป”เซย์นอึ้งไป เขารู้สึกแปลกใจที่เจย์คำนึงถึงความรู้สึกของแองเจลีนด้วย“คุณความจำกลับมาแล้วเหรอ?” เซย์นถามเจย์พยักหน้า “อืม”จากนั้นเซย์นก็หันไปถามแองเจลีน “เธอแน่ใจนะว่าอยากไปกับเขา แองเจิล? ฟังนะ พี่ไม่ว่าอะไรหรอกถ้าเธออยากจะอยู่ที่นี่ ไม่มีใครที่นี่จะตัดสินเธอ ถ้าเธอไปกับเจ้าวายร้ายนี่ถ้าเขารังแกเธอ เธอก็จะพูดหรือขยับตัวไม่ได้ เธอได้แต่ทนกล้ำกลืนความทุกข์เท่านั้น…”พอพูดถึงตรงนี้เซย์นก็ไม่สบายใจอย่างมากและกังวลเกี่ยวกับอนาคตของแองเจลีนเขาเปลี่ยนมาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและมั่นคงอีกครั้ง “ไม่มีทาง คุณพาเธอไปไม่ได้ ถ้าคุณทำร้ายเธอล่ะ?”ดวงตาเจย์มืดหม่นและแววตาเยียบเย็นเสียดแทงกระดูก เขาจ้องหน้าเซย์นด้วยสายตาคมกล้าดุจมีด “นายคิดว่าฉันจะทำร้ายเธอเหรอ?”เซย์นหวาดหวั่นกับรังสีของเจย์ เขาตัวสั่นเล็กน้อยพร้อมกล่าวด้วยเสียงสั่น ๆ “ถ้าวันไหนคุณเกิดอารมณ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1188
เจย์เอื้อมมือทัดปอยผมที่หล่นลงมาปรกหน้าของแองเจลีนไปทัดหูเธอไว้ ก่อนที่จะไล้ใบหน้างดงามบอบบางของเธอ เขาพูดอย่างเจ็บปวดใจว่า “เธอผอมไปมาก แองเจลีน”เมื่อเซย์นเห็นว่าเจย์ทำตัวแตกต่างไปอย่างไรยามอยู่ต่อหน้าแองเจลีน เขาก็รู้สึกไม่พอใจมากเซย์นมองเจย์ผ่านกระจกมองหลังอย่างหมดคำจะพูดและเสียดสีว่า “เลิกทำตัวคลั่งรักหวานแหววต่อหน้าผมสักทีเถอะ มันขัดหูขัดตาผมมาก”เจย์นิ่วหน้า “นายขัดหูขัดตาเรื่องอะไรกัน”เซย์นตอบ “จะไม่ให้ผมหงุดหงิดขัดตาได้ยังไง ในเมื่อน้องสาวที่รักของตัวเองต้องหมดสภาพแบบนี้ก็เพราะไอ้คนเฮงซวยแบบคุณ”เจย์ “...”จากนั้นเจย์ก็พูดแก้ด้วยสีหน้าท่าทางขรึมเครียดทะมึน “ขอโทษนะ เธอไม่ได้เป็นของนาย ฉันต่างหากที่เป็นคนเลี้ยงเธอมา”เซย์นอับจนคำพูด“คุณมันไร้เหตุผลสิ้นดี”เจย์ใช้น้ำเสียงแบบเหนือกว่ากดข่มเต็มที่ “ฉันขอเตือนนายไว้เลยนะเซย์น ถ้านายพยายามห้ามฉันไม่ให้อยู่กับแองเจลีนอีกครั้ง ฉันจะทำให้แน่ใจเลยว่า นายจะไม่มีวันได้ก้าวเข้ามาเหยียบตระกูลอาเรสแม้แต่ก้าวเดียวได้อีกตลอดไป”เซย์นพูดอย่างไม่คิดอะไร “ไม่… ไม่มีใครอยากจะไปเหยียบตระกูลอาเรสสักหน่อย”เจย์ตอบ “งั้นนายคิดว่าจะเลิกไป
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1189
เจย์อุ้มแองเจลีนขึ้นไปที่ห้องนอนและวางเธอลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล แม้เขาจะรู้ว่าเธออาจจะไม่ได้ยินที่เขาพูด แต่เจย์ก็ยังพูดกับเธออย่างเป็นสุภาพบุรุษมาก“ถึงเวลาอาบน้ำแล้ว แองเจลีน”เมื่อเขายื่นมือออกไปถอดเสื้อผ้าให้เธอ แองเจลีนก็กำกระดุมไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เจย์กลัวว่าแองเจลีนจะไม่ได้ยินที่เขาพูด เขาจึงโน้มตัวไปใกล้ใบหูเธอและกระซิบว่า “แองเจลีน ฉันจะอาบน้ำให้เธอนะ”แองเจลีนอายมากจนใบหูแดงก่ำเจย์เผยรอยยิ้มสะกดใจออกมา เขานั้นหล่อเหลาราวเทพบุตรอยู่แล้ว เมื่อยามแย้มยิ้มเขาก็ยิ่งดูมีเสน่ห์น่าหลงใหลมากขึ้นไปอีก “เธออายเหรอ แองเจลีน?” เขาแตะจมูกเธออย่างพึงพอใจตอนนี้เขารู้สึกราวอยู่บนสรวงสวรรค์ชั้นเจ็ด เพราะเขาแน่ใจแล้วว่าแองเจลีนต้องยังคงเหลือการได้ยินอยู่ในระดับหนึ่งที่จริงแล้วแองเจลีนไม่ได้สูญเสียการได้ยินไปเลยสักนิดเดียว แต่เป็นความหยิ่งทะนงที่รั้งเธอไว้ ความคิดที่ว่าเธออาจจะต้องลงเอยเหมือนปู่ของเธอ ต้องกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงและเป็นภาระของคนอื่นไปชั่วชีวิต แองเจลีนรู้สึกทำใจรับผลข้อนี้ได้ยากนักดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะไม่มีปฏิสัมพันธ์ใดเจย์เอื้อมมือมาลูบศีรษะเล็ก ๆ ของเธอด้วยท่าทีประ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1190
แองเจลีนหลุดหัวเราะออกมาเมื่อได้เห็นดังนั้นเจย์ก็ยิ้มอย่างรู้ทันเขาอุ้มเธอขึ้นมาและบอกว่า “ไปอาบน้ำกันเถอะ”แองเจลีนมุดหัวลงซุกกับหน้าอกของเขา เธอดูเขินอายอย่างหนักเจย์อดเย้าแหย่เธอไม่ได้ “อีกเรื่องนะ ฉันไปที่ห้างกับเซ็ตตี้น้อยมาเมื่อวันก่อนแล้วซื้อชุดนอนสวย ๆ มาให้เธอด้วย ฉันจะสวมให้เธอนะ ดีไหม?”แองเจลีนอายมากจนหน้าแดงเป็นตูดลิง ชุดนอนนั่นไม่ใช่แค่ซีทรูแต่ว่ายังบางเบาอย่างมาก ใครเห็นก็รู้ว่ามันคือชุดนอนไม่ได้นอน“ไม่เอา” เธอประท้วงไม่นานเสียงสนุกสนานร่าเริงก็ดังลอดออกมาจากห้องน้ำให้ได้ยินคืนนั้น แองเจลีนนอนซุกในอ้อมแขนของเจย์หลับสนิทวันต่อมาเซย์นมาที่สวนบันทึกรักแต่เช้าตรู่จากเสียงเคาะประตูดังสนั่นของเขา เจย์คิดว่ามีเรื่องฉุกเฉินเกิดขึ้น แต่ทันทีที่เขาเปิดประตูวิลล่าออกมา ก็เห็นแค่เซย์นที่ยืนพิงกรอบประตูอยู่อย่างสบายอารมณ์เจย์ฉุนขาด “นายมาอีกทำไมเนี่ย?”เมื่อเห็นว่าเจย์กำลังจะปิดประตู เซย์นก็รีบแทรกตัวผ่านช่องประตูเข้ามาอย่างเร็วก่อนที่จะพูดพร้อมรอยยิ้มกริ่ม “ผมก็มาเยี่ยมแองเจิลน่ะสิ”แม้เขาจะบอกว่าแวะมาเยี่ยม แต่มันดูเหมือนว่าเขามาคอยดูเจย์ว่าเป็นอย่างไรมากกว่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1191
ด้านนอกสวนบันทึกรัก มีรถหรูหราสองคันจอดอยู่ที่ชั้นล่างของลานจอดรถของสวนโจเซฟินเดินออกจากรถมาพร้อมเคี้ยวหมากฝรั่งไปด้วย เธอสวมแว่นกันแดดและชุดเดรสแบบเซ็กซี่เธอเดินก้าวย่างบนรองเท้าส้นเข็มและเลี้ยวไปที่รถโรลส์รอยซ์หรูสีดำที่จอดอยู่ด้านหลังเธอ เธอเคาะกระจกก่อนเรียก “พี่ชาย”กระจกรถเลื่อนเปิดลงช้า ๆ เจนสันจ้องโจเซฟินโดยไม่พูดจาพร้อมใบหน้าเย็นชาดุจก้อนน้ำแข็งของเขา“อืม” เขาขานตอบอย่างเจ้าเล่ห์โจเซฟินคิดเอาเองว่าคนขับรถนั้นน่าจะเป็นเจย์เพราะว่านี่คือรถของเขา แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่าเจนสันจะเป็นคนขับครั้งสุดท้ายที่พวกเขาได้เจอกันก็ตั้งสามปีมาแล้ว และเจนสันก็เปลี่ยนจากเด็กที่มีอาการออทิสติกมาเป็นหนุ่มน้อยหล่อเหลา โครงหน้าของเขาเริ่มฉายแววเสน่ห์ของเด็กหนุ่ม โดยเฉพาะรังสีของความเย็นชาห่างเหินที่เขามี เจนสันนั้นเหมือนถอดแบบออกมาจากเจย์เลยโจเซฟินร้องออกมาอย่างประหลาดใจ “เจนสัน”เจนสันขมวดคิ้วและตอบเบา ๆ “คุณยังตกใจง่ายเหมือนเดิมเลยนะ”จากนั้นเขาก็ก้าวออกจากรถด้วยท่วงท่าสง่างามแล้วเดินไปที่ประตูทางเข้าวิลล่าโจเซฟินอึ้งจนพูดไม่ออก“เจ้าเด็กนี่หลอกฉันแถมยังมาว่าฉันอีกเหรอ? นี่มันจะเกิน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1192
”คนบ้าครับ”หลังจากที่ได้ยินคำตอบของเจนส์ เซย์นก็ไม่คิดจะลุกขึ้นไปเปิดประตูอีกแล้วสีหน้าเจย์ทะมึนลงเล็กน้อยก่อนถอนใจ “อาโจเซฟินใช่ไหม?”เจนสันพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจเซย์นงมโง่ไปเลย เขารีบผลุนผลันลุกขึ้นไปเปิดประตูทันทีโจเซฟินถอดรองเท้าส้นเข็มมาถือไว้แล้วยืนเท้าเปล่า เมื่อประตูเปิดเธอก็พุ่งตัวเข้ามาเพื่อเล่นงานเจนส์“เจนส์ เด็กบ้า ฉันไม่ได้เจอนายตั้งหลายปี นอกจากนายจะไม่ทักทายฉันสักคำ นายยังขัดขาฉันล้มอีก ก้นฉันกระแทกจนเจ็บเลยเนี่ย”เธอวิ่งเข้าไปหาเจนสัน แต่เขากลับกระโดดขึ้นแล้วตีลังกากลับหลังขึ้นไปยืนอยู่บนระเบียงชั้นสองโจเซฟินตะลึง “นี่นายเป็นลิงเหรอไง? ทำไมถึงกระโดดได้สูงขนาดนั้นเนี่ย?”เจนสันตอบ “ก็ผมไม่ชอบให้คนอื่นมาแตะต้องตัว”โจเซฟินบอก “ฉันเป็นอาของนายนะให้ตายสิ ฉันจับไปก็ใช่ว่าจะบุบสลายอะไรสักหน่อย”ตั้งแต่สมัยก่อนมันเป็นเรื่องปกติที่จะเห็นอาหลานคู่นี้เถียงกันทุกครั้งที่เจอหน้ากันแต่มันก็ยังน่าประหลาดใจที่ทุกอย่างยังเหมือนเดิมแม้ว่าจะผ่านไปถึงสามปีแล้วเจย์กลัวว่าเสียงดังเอะอะจะรบกวนการพักผ่อนของแองเจลีน เจย์ตำหนิทั้งสองด้วยท่าทางเคร่งเครียด “พอได้แล้วทั้งคู่เล
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1193
แองเจลีนพูดอย่างปวดใจ “สัญชาตญาณของเธอถูกต้องโจเซฟิน ตอนนั้นเธอบาดเจ็บหนักมาก เธอไม่เพียงแค่โดนทำร้ายแต่ว่าคนที่ทำร้ายยังขโมยไตของเธอไปด้วย”ตาโจเซฟินเบิกกว่าอย่างตกใจกลัวขณะที่เธอพึมพำว่า “ถ้าเป็นแบบนั้น… ที่อยู่ในตัวฉันตอนนี้คือไตของใครล่ะ?”ดวงตาแองเจลีนน้ำตาเอ่อคลอและสีหน้าก็เศร้าเสียใจสุดซึ้ง “เป็นของเซย์น”ดวงตาสวยเฉี่ยวดุจนกฟีนิกส์ของโจเซฟินแดงก่ำทันใด น้ำตาเอ่อทะลักก่อนที่จะไหลพรากลงมาตามใบหน้าเธอไม่ได้อยากร้องไห้เพราะเธอไม่อยากทำพี่แองเจลีนใจสลาย เพราะถ้าแองเจลีนเห็นเธอในสภาพนี้ก็อาจจะทำให้อาการป่วยทรุดหนักลงได้เธอจึงเอากำปั้นยัดปากตัวเองเพื่อที่จะไม่ให้เสียงร้องไห้ดังลอดออกมาแต่แองเจลีนเป็นคนตรง ๆ และไม่มีอะไรปิดบัง เธอยื่นมือออกมาแล้วก็คว้าเปะปะจนเจอไหล่ที่สั่นสะท้านของโจเซฟิน เธอพูดอย่างใส่ใจว่า “ถ้าอยากร้องก็ร้องเถอะ โจซี่”เมื่อได้ยินเช่นนั้นโจเซฟินก็ทรุดลงกอดเข่าแองเจลีน ร้องไห้ปิ่มจะขาดใจ“ทำไมเขาไม่บอกฉันล่ะ พี่แองเจลีน? ฉันโทษเขาแล้วเกลียดเขาอยู่ตั้งหลายปี ฉันเกลียดเขาเพราะว่าใจดำ เขาทำเป็นไม่รับเห็นความรักของฉันทั้งที่ฉันรักเขามาก… เขาถึงกับไปแต่งงานกับคนอ
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
