เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 1188
บทที่เกี่ยวข้อง
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1189
เจย์อุ้มแองเจลีนขึ้นไปที่ห้องนอนและวางเธอลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล แม้เขาจะรู้ว่าเธออาจจะไม่ได้ยินที่เขาพูด แต่เจย์ก็ยังพูดกับเธออย่างเป็นสุภาพบุรุษมาก“ถึงเวลาอาบน้ำแล้ว แองเจลีน”เมื่อเขายื่นมือออกไปถอดเสื้อผ้าให้เธอ แองเจลีนก็กำกระดุมไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เจย์กลัวว่าแองเจลีนจะไม่ได้ยินที่เขาพูด เขาจึงโน้มตัวไปใกล้ใบหูเธอและกระซิบว่า “แองเจลีน ฉันจะอาบน้ำให้เธอนะ”แองเจลีนอายมากจนใบหูแดงก่ำเจย์เผยรอยยิ้มสะกดใจออกมา เขานั้นหล่อเหลาราวเทพบุตรอยู่แล้ว เมื่อยามแย้มยิ้มเขาก็ยิ่งดูมีเสน่ห์น่าหลงใหลมากขึ้นไปอีก “เธออายเหรอ แองเจลีน?” เขาแตะจมูกเธออย่างพึงพอใจตอนนี้เขารู้สึกราวอยู่บนสรวงสวรรค์ชั้นเจ็ด เพราะเขาแน่ใจแล้วว่าแองเจลีนต้องยังคงเหลือการได้ยินอยู่ในระดับหนึ่งที่จริงแล้วแองเจลีนไม่ได้สูญเสียการได้ยินไปเลยสักนิดเดียว แต่เป็นความหยิ่งทะนงที่รั้งเธอไว้ ความคิดที่ว่าเธออาจจะต้องลงเอยเหมือนปู่ของเธอ ต้องกลายเป็นผู้ป่วยติดเตียงและเป็นภาระของคนอื่นไปชั่วชีวิต แองเจลีนรู้สึกทำใจรับผลข้อนี้ได้ยากนักดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะไม่มีปฏิสัมพันธ์ใดเจย์เอื้อมมือมาลูบศีรษะเล็ก ๆ ของเธอด้วยท่าทีประ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1190
แองเจลีนหลุดหัวเราะออกมาเมื่อได้เห็นดังนั้นเจย์ก็ยิ้มอย่างรู้ทันเขาอุ้มเธอขึ้นมาและบอกว่า “ไปอาบน้ำกันเถอะ”แองเจลีนมุดหัวลงซุกกับหน้าอกของเขา เธอดูเขินอายอย่างหนักเจย์อดเย้าแหย่เธอไม่ได้ “อีกเรื่องนะ ฉันไปที่ห้างกับเซ็ตตี้น้อยมาเมื่อวันก่อนแล้วซื้อชุดนอนสวย ๆ มาให้เธอด้วย ฉันจะสวมให้เธอนะ ดีไหม?”แองเจลีนอายมากจนหน้าแดงเป็นตูดลิง ชุดนอนนั่นไม่ใช่แค่ซีทรูแต่ว่ายังบางเบาอย่างมาก ใครเห็นก็รู้ว่ามันคือชุดนอนไม่ได้นอน“ไม่เอา” เธอประท้วงไม่นานเสียงสนุกสนานร่าเริงก็ดังลอดออกมาจากห้องน้ำให้ได้ยินคืนนั้น แองเจลีนนอนซุกในอ้อมแขนของเจย์หลับสนิทวันต่อมาเซย์นมาที่สวนบันทึกรักแต่เช้าตรู่จากเสียงเคาะประตูดังสนั่นของเขา เจย์คิดว่ามีเรื่องฉุกเฉินเกิดขึ้น แต่ทันทีที่เขาเปิดประตูวิลล่าออกมา ก็เห็นแค่เซย์นที่ยืนพิงกรอบประตูอยู่อย่างสบายอารมณ์เจย์ฉุนขาด “นายมาอีกทำไมเนี่ย?”เมื่อเห็นว่าเจย์กำลังจะปิดประตู เซย์นก็รีบแทรกตัวผ่านช่องประตูเข้ามาอย่างเร็วก่อนที่จะพูดพร้อมรอยยิ้มกริ่ม “ผมก็มาเยี่ยมแองเจิลน่ะสิ”แม้เขาจะบอกว่าแวะมาเยี่ยม แต่มันดูเหมือนว่าเขามาคอยดูเจย์ว่าเป็นอย่างไรมากกว่
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1191
ด้านนอกสวนบันทึกรัก มีรถหรูหราสองคันจอดอยู่ที่ชั้นล่างของลานจอดรถของสวนโจเซฟินเดินออกจากรถมาพร้อมเคี้ยวหมากฝรั่งไปด้วย เธอสวมแว่นกันแดดและชุดเดรสแบบเซ็กซี่เธอเดินก้าวย่างบนรองเท้าส้นเข็มและเลี้ยวไปที่รถโรลส์รอยซ์หรูสีดำที่จอดอยู่ด้านหลังเธอ เธอเคาะกระจกก่อนเรียก “พี่ชาย”กระจกรถเลื่อนเปิดลงช้า ๆ เจนสันจ้องโจเซฟินโดยไม่พูดจาพร้อมใบหน้าเย็นชาดุจก้อนน้ำแข็งของเขา“อืม” เขาขานตอบอย่างเจ้าเล่ห์โจเซฟินคิดเอาเองว่าคนขับรถนั้นน่าจะเป็นเจย์เพราะว่านี่คือรถของเขา แต่เธอไม่เคยคิดเลยว่าเจนสันจะเป็นคนขับครั้งสุดท้ายที่พวกเขาได้เจอกันก็ตั้งสามปีมาแล้ว และเจนสันก็เปลี่ยนจากเด็กที่มีอาการออทิสติกมาเป็นหนุ่มน้อยหล่อเหลา โครงหน้าของเขาเริ่มฉายแววเสน่ห์ของเด็กหนุ่ม โดยเฉพาะรังสีของความเย็นชาห่างเหินที่เขามี เจนสันนั้นเหมือนถอดแบบออกมาจากเจย์เลยโจเซฟินร้องออกมาอย่างประหลาดใจ “เจนสัน”เจนสันขมวดคิ้วและตอบเบา ๆ “คุณยังตกใจง่ายเหมือนเดิมเลยนะ”จากนั้นเขาก็ก้าวออกจากรถด้วยท่วงท่าสง่างามแล้วเดินไปที่ประตูทางเข้าวิลล่าโจเซฟินอึ้งจนพูดไม่ออก“เจ้าเด็กนี่หลอกฉันแถมยังมาว่าฉันอีกเหรอ? นี่มันจะเกิน
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1192
”คนบ้าครับ”หลังจากที่ได้ยินคำตอบของเจนส์ เซย์นก็ไม่คิดจะลุกขึ้นไปเปิดประตูอีกแล้วสีหน้าเจย์ทะมึนลงเล็กน้อยก่อนถอนใจ “อาโจเซฟินใช่ไหม?”เจนสันพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจเซย์นงมโง่ไปเลย เขารีบผลุนผลันลุกขึ้นไปเปิดประตูทันทีโจเซฟินถอดรองเท้าส้นเข็มมาถือไว้แล้วยืนเท้าเปล่า เมื่อประตูเปิดเธอก็พุ่งตัวเข้ามาเพื่อเล่นงานเจนส์“เจนส์ เด็กบ้า ฉันไม่ได้เจอนายตั้งหลายปี นอกจากนายจะไม่ทักทายฉันสักคำ นายยังขัดขาฉันล้มอีก ก้นฉันกระแทกจนเจ็บเลยเนี่ย”เธอวิ่งเข้าไปหาเจนสัน แต่เขากลับกระโดดขึ้นแล้วตีลังกากลับหลังขึ้นไปยืนอยู่บนระเบียงชั้นสองโจเซฟินตะลึง “นี่นายเป็นลิงเหรอไง? ทำไมถึงกระโดดได้สูงขนาดนั้นเนี่ย?”เจนสันตอบ “ก็ผมไม่ชอบให้คนอื่นมาแตะต้องตัว”โจเซฟินบอก “ฉันเป็นอาของนายนะให้ตายสิ ฉันจับไปก็ใช่ว่าจะบุบสลายอะไรสักหน่อย”ตั้งแต่สมัยก่อนมันเป็นเรื่องปกติที่จะเห็นอาหลานคู่นี้เถียงกันทุกครั้งที่เจอหน้ากันแต่มันก็ยังน่าประหลาดใจที่ทุกอย่างยังเหมือนเดิมแม้ว่าจะผ่านไปถึงสามปีแล้วเจย์กลัวว่าเสียงดังเอะอะจะรบกวนการพักผ่อนของแองเจลีน เจย์ตำหนิทั้งสองด้วยท่าทางเคร่งเครียด “พอได้แล้วทั้งคู่เล
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1193
แองเจลีนพูดอย่างปวดใจ “สัญชาตญาณของเธอถูกต้องโจเซฟิน ตอนนั้นเธอบาดเจ็บหนักมาก เธอไม่เพียงแค่โดนทำร้ายแต่ว่าคนที่ทำร้ายยังขโมยไตของเธอไปด้วย”ตาโจเซฟินเบิกกว่าอย่างตกใจกลัวขณะที่เธอพึมพำว่า “ถ้าเป็นแบบนั้น… ที่อยู่ในตัวฉันตอนนี้คือไตของใครล่ะ?”ดวงตาแองเจลีนน้ำตาเอ่อคลอและสีหน้าก็เศร้าเสียใจสุดซึ้ง “เป็นของเซย์น”ดวงตาสวยเฉี่ยวดุจนกฟีนิกส์ของโจเซฟินแดงก่ำทันใด น้ำตาเอ่อทะลักก่อนที่จะไหลพรากลงมาตามใบหน้าเธอไม่ได้อยากร้องไห้เพราะเธอไม่อยากทำพี่แองเจลีนใจสลาย เพราะถ้าแองเจลีนเห็นเธอในสภาพนี้ก็อาจจะทำให้อาการป่วยทรุดหนักลงได้เธอจึงเอากำปั้นยัดปากตัวเองเพื่อที่จะไม่ให้เสียงร้องไห้ดังลอดออกมาแต่แองเจลีนเป็นคนตรง ๆ และไม่มีอะไรปิดบัง เธอยื่นมือออกมาแล้วก็คว้าเปะปะจนเจอไหล่ที่สั่นสะท้านของโจเซฟิน เธอพูดอย่างใส่ใจว่า “ถ้าอยากร้องก็ร้องเถอะ โจซี่”เมื่อได้ยินเช่นนั้นโจเซฟินก็ทรุดลงกอดเข่าแองเจลีน ร้องไห้ปิ่มจะขาดใจ“ทำไมเขาไม่บอกฉันล่ะ พี่แองเจลีน? ฉันโทษเขาแล้วเกลียดเขาอยู่ตั้งหลายปี ฉันเกลียดเขาเพราะว่าใจดำ เขาทำเป็นไม่รับเห็นความรักของฉันทั้งที่ฉันรักเขามาก… เขาถึงกับไปแต่งงานกับคนอ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1194
เซย์นมองโจเซฟินอย่างฉงนใจแล้วถามอย่างสงสัยว่า “เธอมองแบบนี้หมายความว่ายังไงโจเซฟิน? เธอมองแบบนี้เล่นเอาฉันกลัวเลยนะ”โจเซฟินโพล่งออกมาด้วยความอาย “พี่เชอร์ลีย์เป็นยังไงบ้าง?”ด้วยเหตุผลบางอย่าง โจเซฟินรู้สึกมีอารมณ์ซาบซึ้ง ทั้งขอบคุณและนับถือ เมื่อนึกถึงนางฟ้าอย่างเชอร์ลีย์ที่ช่วยให้ทั้งเธอและเซย์นได้มีโอกาสใหม่ในชีวิตอย่างเงียบ ๆ ไม่เรียกร้องอะไรเซย์นตอบ “พรุ่งนี้เชอร์ลีย์จะเข้ารับการผ่าตัด ฉันเชื่อว่าสวรรค์จะต้องเข้าข้างคนดี ดังนั้นเชอร์ลีย์ต้องไม่เป็นอะไรแน่นอน”โจเซฟินยิ้มเล็กน้อย เมื่อเธอได้เห็นว่าเซย์นห่วงใยเชอร์ลีย์แค่ไหน เธอก็ไม่รู้สึกหึงหวงเลยสักนิด ตรงกันข้ามเธอกลับรู้สึกสงบและโล่งใจโจเซฟินบอก “เวลาเหมาะเลย งั้นฉันจะแวะไปเยี่ยมพี่เชอร์ลีย์ที่โรงพยาบาลตอนบ่าย ฉันจะได้ให้กำลังใจเธอ”เซย์นงงพูดไม่ออกแองเจลีนบอกกับโจเซฟิน “ช่วยส่งต่อข้อความของฉันให้พี่เชอร์ลีย์ด้วยได้ไหม? บอกเธอว่าฉันอาการค่อย ๆ ดีขึ้นแล้ว บอกเธอว่าไม่ต้องห่วงเรื่องของฉัน เธอผ่าตัดเสร็จเมื่อไรฉันจะไปเยี่ยมเธอแน่นอน”โจเซฟินพยักหน้า “อืม”เจย์รับรู้ได้ถึงการเปลี่ยนแปลงสถานะเล็กน้อยของเชอร์ลีย์จากคำที่แ
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1195
สำหรับคู่พ่อลูกที่เป็นโรคย้ำคิดย้ำทำ เสียงโครมครามวุ่นวายพวกนั้นนับว่าเป็นข่าวร้ายขั้นสุดเจย์ตะโกน “ล้างฝาด้วย โจเซฟิน”โจเซฟินมองดูฝาด้วยตา แล้วก็บอกว่า “มันยังสะอาดอยู่ ไม่เปื้อนเลยสักนิด”เจนสันยืนขึ้นอย่างตื่นตระหนก เขาอยากจะหนีออกไปให้พ้นตรงนี้แทบตาย “คุณแม่ครับ คุณพ่อครับ ผมจะไปรับเซ็ตตี้น้อยที่โรงเรียนนะ”แองเจลีนถามอย่างสงสัย “ตอนนี้ไม่เร็วไปหน่อยเหรอ โรงเรียนของน้องยังไม่เลิกเลยมั้ง?”เขารู้ว่าเจนสันไม่กินอาหารข้างนอกและเขาไม่มีทางลองชิมอาหารฝีมือเซย์นและโจเซฟินแน่ เจย์ช่วยให้เขาพ้นจากสถานการณ์อึดอัดใจโดยบอกว่า “เมื่อวานนี้เจนส์วุ่นวายจัดการเรื่องของบริษัททั้งวันเลย เขายังไม่ได้เจอน้องสาวเลย ให้เขาไปเถอะ”แองเจลีนตอบ “งั้นก็ได้”ในห้องครัว ขณะที่เซย์นล้างหม้อชั้นในของหม้อตุ๋นอยู่ โจเซฟินก็เทน้ำลงไปในหม้อตุ๋นโดยที่ไม่มีหม้อชั้นในและเสียบปลั๊ก…เมื่อเซย์นหันมาหลังจากที่ล้างหม้อชั้นในเสร็จและเห็นว่ามีน้ำในนั้น ทั้งสองก็ยืนจ้องหน้ากันเงียบโจเซฟินหลุดหัวเราะออกมาแต่เซย์นรีบปิดปากเธอไว้ “อย่าหัวเราะสิ ถ้าพวกบ้ารักสะอาดสองคนนั้นรู้ว่าเราทำอะไรลงไป มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่รู
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1196
แม้ว่าอาหารจานผัดจะดูไหม้ไปหน่อย แต่ก็เป็นอาหารที่พวกเขาตั้งใจทำอย่างเหนื่อยยาก ดังนั้นทั้งโจเซฟินและเซย์นต่างก็หวังว่าพวกเขาทั้งคู่จะได้รับคำชื่นชมผลงานบ้างอย่างไรก็ตาม เจย์นั้นปฏิเสธที่จะทานอาหารของพวกเขาอย่างสิ้นเชิง โจเซฟินจึงไม่มีทางเลือกนอกจากหันไปหาแองเจลีนผู้งดงามและอ่อนโยนว่า “ลองทานกะหล่ำดอกนี่สิคะ พี่แองเจลีน”ทันทีที่แองเจลีนตักดอกกะหล่ำขึ้นมา เจย์ก็เลี่ยงเจ้าอาหารนี่เหมือนเป็นเชื้อโรค เขายกจานขึ้นและกะหล่ำก็หล่นลงไปกองกับโต๊ะ“ฉันใช้แรงใช้เวลาทำไปตั้งเยอะนะพี่” โจเซฟินพูดด้วยท่าทางเจ็บปวดเจย์ไม่ยอมเคลิ้ม เขาตักซุปมาป้อนให้แองเจลีนแทนแองเจลีนรู้สึกประหลาดใจ “ฉันอยากลองทานอาหารที่โจเซฟินทำนะคะ เจย์บี้”โจเซฟินมองเจย์ด้วยท่าทางมีชัย แต่เจย์ก็ปฏิเสธอย่างมีชั้นเชิง “แองเจลีน อาหารพวกเขามันไม่สุกดี แล้วพวกเขาก็เอาน้ำยาล้างจานมาใช้ผัดผักด้วย มันกินไม่ได้หรอก”แองเจลีนถึงกับงมโง่ไปเลยโจเซฟินยังไม่รู้เรื่องรู้ราวว่ามีอะไรผิดพลาดไปตรงไหน เธอประท้วงอย่างดื้อดึง “น้ำยาล้างจานมันผิดตรงไหนล่ะ? มันก็ไม่ใช่ว่าเราจะทานน้ำยาล้างจานไม่ได้สักหน่อยนี่นา? ถ้าหากว่ามันทานไม่ได้แล้วพี
บทล่าสุด
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1292
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1291
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1290
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1289
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1288
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1287
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1286
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1285
ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 1284
