ยกเลิก

“พอได้แล้วน่า นะ น้ำฟ้า ปล่อยเธอไปเถอะ” ภรนต์ไม่มีแก่ใจแม้แต่จะลุกขึ้นยืน

“แต่เมื่อกี้ฉันถูกคุณเอมี่ตบไปทีหนึ่ง เพราะฉะนั้น ถ้าจะให้ฉันปล่อยเธอ ฉันก็ต้องขอเอาคืนก่อนล่ะค่ะ”

“ไม่เอาน่า ฟ้า” ภรนต์ขยับตัวเข้าไปจับไหล่ทั้งสองข้างเบา ๆ “อย่าให้มันเป็นเรื่องใหญ่โตไปกว่านี้เลย เมื่อกี้คุณก็ตีผมไปแล้ว ถือว่าผมรับฝ่ามือคุณแทนเธอก็แล้วกันนะ ปล่อยเธอเถอะ ถือว่าเห็นแก่ผม” เสียงของภรนต์ฟังดูอ่อนโยนและออดอ้อนไปในตัว นี่เป็นครั้งแรกจริง ๆ ที่น้ำฟ้าเคยได้ยินเขาพูดด้วยน้ำเสียงอย่างนี้

เธอมองหน้าเอมี่ที่ยังฮึดฮัด ทำท่าทางเกรี้ยวกราด สลับกับหันไปมองคนที่นั่งเยื้องอยู่ทางด้านข้าง ก่อนจะถอนหายใจแรง ๆ

“คุณภรนต์ ในเมื่อคุณยืนยันจะให้ฟ้าจบ ได้ค่ะ เอาแบบนั้นก็ได้ ถ้าอย่างนั้นฟ้าจะรับจบให้เอง!” บอกเขาเสียงอ่อนลง แต่แล้วจู่ ๆ เลขานุการสาวก็กัดฟันกรอด ดวงตาเบิกกว้างขึ้นกว่าเดิม จ้องเขม็งไปยังใบหน้าชายหนุ่ม “แต่เมื่อกี้ฟ้าไม่ยอมหรอกนะคะ! ถ้าจะให้ตบคุณแทนคุณเอมี่ ฟ้าก็ตบเลยละกัน”

เพียะ!

“โอ๊ย!” ชายหนุ่มอุทานดังลั่น “น้ำฟ้า! นี่คุณเป็นบ้าอะไรกัน!”

“ถามตัวเองดูสิคะ!” หญิงสาวกระชากเสียงตอบ “การที่ฟ้าต้องมาทนเจ็บตัว ต้องมาทนให้คนรักของคุณด่าสาดเสียเทเสียเนี่ย ทุกอย่างก็เพราะคุณทั้งนั้น ถ้าไม่ให้ตบคุณจะให้ฟ้าตบหน้าตัวเองเหรอ” น้ำฟ้าเสียงเกรี้ยวกราดจนบอสหน้าเหวอไปเลย

ที่สำคัญภรนต์บังอาจทำให้เธอเคลิ้ม คิดแล้วก็เสียววาบ

“แล้วนั่นคุณจะไปไหนของคุณ!” บอสหนุ่มร้องถาม เมื่อเห็นเลขานุการของเขาลุกพรวดพราดไปคว้าเสื้อสูทของเธอบนโต๊ะทำงาน แล้วทำท่าจะเดินไปที่ประตูห้อง

“เชิญคุณคุยธุระกับคุณเอมี่ให้สะดวกเถอะค่ะ วันนี้ฟ้าลาพัก!”

“ผมห้ามไม่ให้คุณไปไหนทั้งนั้น!” ภรนต์เป็นฝ่ายขึ้นเสียงบ้าง เขาไม่ชอบสักนิดที่เห็นเธอทำกระด้างกระเดื่องกับเขาอย่างนี้

“คงห้ามไม่ทันแล้วค่ะ ฟ้าไม่มีอารมณ์อยู่ต่อหรอก”

“ฟ้า!” ภรนต์ส่งเสียงดังเรียกชื่อเลขาฯ สาว

“ทำไมคะ ไม่ให้ฟ้าลาพักงั้นเหรอ ก็ได้ค่ะงั้นฟ้าขอลาออกเลยก็แล้วกันค่ะ!” พูดจบพลางเหลือบมองไปที่เอมี่ที่กำลังหน้าบูดหน้าบึ้ง ดวงตาเขียวปั้ดเปี่ยมไปด้วยเพลิงแค้น แล้วหอบร่างกายลุกขึ้นจากพื้นด้วยความทุลักทุเล “อันที่จริงคุณจ้างคุณเอมี่มาทำหน้าที่เลขาฯ แทนฟ้าก็ได้นะคะ เพราะดูท่าจะชำนาญดี อีกอย่างเธอก็น่าจะผ่านการทดลองงานกับคุณมาหลายทีแล้ว”

“นี่แกหมายความว่ายังไง งานอะไรของแก!” คนที่โดนพาดพิงแหวกลับ แต่หลังจากเหตุการณ์เมื่อสักครู่แล้ว เธอก็ไม่กล้าผลีผลามทำอะไรอีก

บอสของน้ำฟ้าปรายตามองคู่ขาเก่าแวบหนึ่งอย่างนึกรำคาญ แล้วจึงละความสนใจเพื่อหันไปคุยกับเลขานุการสาวให้รู้เรื่อง

“กล้าพูดกับผมแบบนี้ คุณคิดดีแล้วเหรอ น้ำฟ้า!”

“ทำไมคะ! หรือคิดจะเอาทัณฑ์บนบ้า ๆ ของคุณมาขู่ฟ้าอีก เอาเลยค่ะ ฟ้าไม่แคร์อะไรแล้ว!”

ใช่! ทั้งๆ ที่เหตุการณ์ทั้งหมดเป็นปัญหาส่วนตัวของเขากับเอมี่แท้ ๆ แล้วทำไมเธอถึงต้องมารับเคราะห์อยู่คนเดียว ไม่ว่าจะเรื่องที่เขาข่มขู่ ลวนลาม หรือเรื่องที่ถูกคู่ขาของเขาทำร้าย ด่าสาดเสียเทเสีย

ถ้าวันนี้ภรนต์ยังคิดจะใช้วิธีหน้าตัวเมียมาแฉเธอ น้ำฟ้าก็จะยอมอับอายขายขี้หน้าคนทั้งโลก แต่อย่างน้อยเธอก็จะไม่ปล่อยให้เขารอดพ้นจากเงื้อมมือของกฎหมายไปได้เหมือนกัน คอยดูสิ!

พูดจบน้ำฟ้าสะบัดหน้าเดินออกจากห้องไปทันที ในขณะที่ชายหนุ่มยังคงยืนอึ้ง ไม่คิดว่า จู่ ๆ อีกฝ่ายจะแข็งข้อขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย

“คุณจะไปเสียดายทำไมกันคะภรนต์ เลขาฯ ไร้มารยาทอย่างนั้น ไล่มันไปให้พ้น ๆ ก็ดีแล้วนี่คะ” เอมี่ถือโอกาสเข้าไปออดอ้อน

“น้ำฟ้าสำคัญสำหรับผมมาก ที่ผมพูดกับคุณไป ยังมีอะไรที่ฟังไม่เข้าใจอีกเหรอ เอมี่ คุณไม่เคยเป็นอะไรกับผมทั้งนั้น นอกจากเพื่อนเที่ยวและคู่นอน แล้วเรื่องระหว่างเรามันก็จบลงไปแล้ว ไม่ใช่แค่เรื่องคลิปนั่นอย่างเดียวหรอกนะ แต่เพราะคุณเริ่มล้ำเส้นผมมากเกินไปด้วย เข้าใจแล้วก็ถอยไปซะ” เขาไล่เอมี่ พร้อมวิ่งพรวดออกไปตามน้ำฟ้า “น้ำฟ้า!”

“เดี๋ยวก่อนค่ะ อย่าเพิ่งไป!” เมื่อภรนต์ทำท่าจะวิ่งตามเลขานุการของเขาออกไปจากห้องแต่เอมี่กลับคว้าแขนข้างหนึ่งของเขาเอาไว้แน่น “ไม่จริง! คุณจะเห็นนังหน้าจืดนั่นดีกว่าเอมี่ไม่ได้นะคะ!”

“แล้วถ้าผมบอกว่าน้ำฟ้าดีกว่าคุณทุกอย่างล่ะ!” ภรนต์หันไปตะคอก “ปล่อยผมเดี๋ยวนี้!”

ยิ่งเห็นว่าอดีตคู่ขาพยายามขัดขวางไม่ให้เขาตามน้ำฟ้าไป ชายหนุ่มก็ยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่ เขากัดฟันกรอด พลางสะบัดแขนเต็มแรงจนร่างของหญิงสาวผงะไปด้านหลัง

“แล้วจำเอาไว้ให้ดีนะ เอมี่! น้ำฟ้าเป็นเลขาฯ คนสำคัญของผม ผมคือคนเดียวที่ต่อว่าเธอได้ แล้วถ้าผมรู้ว่าคุณยังกล้าไปหาเรื่องเธอที่ไหนอีกละก็ คุณกับผมได้เจอดีกันแน่!” เขาพูดสำทับ จากนั้นรีบวิ่งออกไปจากห้อง ทิ้งให้เอมี่ยืนกระทืบเท้า กรีดร้องอยู่คนเดียวด้วยความโกรธแค้น

“กรี๊ด!! ภรนต์! คุณจะทำกับเอมี่อย่างนี้ไม่ได้นะ! ไอ้บ้า! ไอ้ชั่ว! ไอ้...” นางแบบสาวสวยตีหน้ายักษ์หน้ามารพร้อมกำมือแน่นส่งเสียงกรีดร้องสาปส่งให้หลังผู้ชายที่เคยได้ชื่อว่าเป็นชายคนรัก!