สลัดทิ้ง 1

ขณะที่น้ำฟ้ากำลังจะกลับ จู่ ๆ ประตูห้องน้ำก็เปิดออกอย่างสุดแรงประหนึ่งว่าคนที่มาใหม่กำลังโมโหใครมาอย่างนั้นล่ะ

“คุณเอมี่!!!” น้ำฟ้าอุทานชื่อของอีกฝ่ายอย่างประหลาดใจ ทำให้อดีตคู่ขาของภรนต์ที่เพิ่งก้าวผ่านประตูเข้ามา ถึงกับหยุดชะงัก แล้วหันมองตาขวางราวว่าจะกินเลือดกินเนื้อ

“แกนังร่าน ขึ้นมาอ่อยแฟนฉันถึงห้องทำงานเขาเลยเหรอ หน้าไม่มียางอายเลยนะยะ รู้จักนรกบ้างมั้ย นังดอกไม้สีทอง!”

“อะไรกันคะคุณเอมี่ มาถึงก็สาดเสียเทเสีย เข้าใจผิดไปใหญ่แล้วนะคะ” น้ำฟ้าพยายามใจเย็น ข่มอารมณ์เอาไว้นิ่ง แต่ก็ทำหน้าไม่ถูก “ดิฉันขอตัวก่อนค่ะ” น้ำฟ้าเอ่ยก่อนเดินเลี่ยงไปทางอื่น แต่เอมี่มาขวางทางน้ำฟ้าซึ่งหน้า

“หยุด! ยังไปไหนไม่ได้ ฉันต้องคิดบัญชีกับหล่อนก่อน” เอมี่ตวาด

“จะคิดบัญชีอะไรไม่ทราบ”

“หน็อย กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง ตัวเองทำอะไรรู้ดีแก่ใจย่ะ” เอมี่เบ้ปากปรามาส

“ก็ฉันไม่ได้ทำอะไรให้คุณสักหน่อย มีแต่คุณนั่นแหละที่มาหาเรื่องฉันเอง แล้วมาถึงก็ด่า ๆ ฉันแบบนี้” น้ำฟ้าทำเสียงแข็งโต้กลับไป

“หน้าไม่อาย กล้าดียังไงมาบอกว่าไม่ได้ทำ”

“คุณ!”

“แกแย่งภรนต์ไปจากฉันยังกล้าปากดีอีกเหรอ”

“คุณหมายถึงอะไร?”

“อีเลขาฯ ปากเน่า ฉันรู้ความจริงหมดแล้ว” เอมี่ลมออกหูเต็มไปด้วยความโกรธ

“รู้เรื่องอะไรคะ”

“แกชอบภรนต์อยู่แล้ว คงเข้าทางสินะ ที่พวกเราชวนมาร่วมสนุกด้วยกันแบบทรีซั่มน่ะ หึนังเลขาร่าน!” เอมี่เกรี้ยวกราด

เอมี่หยุดเว้นช่วง มองน้ำฟ้าตาเขียวปั้ด แล้วก็ตวาดพูดขึ้น “แกลืมข้อตกลงแรกแล้วหรือไง หล่อนน่ะแค่ตัวช่วยมาทำให้เรื่องเซ็กซ์ของพวกเราสมบูรณ์ แค่เซ็กซ์ แต่หล่อนกำลังมีใจกับภรนต์”

“ไม่ใช่”

“ต่อให้หล่อนพยายาม ภรนต์ก็ไม่เลิกกับฉันหรอก”

“แทนที่คุณจะมาโทษฉัน ทำไมไม่ย้อนไปพิจารณาตัวเองบ้างล่ะคะ ฉันพูดกับคุณ ให้เกียรติเรียกคุณทุกคำ แต่คุณกลับจิกหัวฉันเรียก ‘นัง’ บ้าง เรียก ‘แก’ บ้าง ถามว่าผู้หญิงกักขฬะไร้มารยาทอย่างนี้ผู้ชายที่ไหนจะอยากได้มาเป็นแม่ของลูกคะ” น้ำฟ้าร่ายยาว เธอไม่คิดจะแย่งแฟนใคร เธอทำตามข้อตกลงทุกอย่าง แต่ภรนต์เองต่างหากที่พยายามเข้าหาเธอ ก็แหงล่ะ มีเมียสันดานแบบนี้ผู้ชายมันถึงไม่ทนไงล่ะ

“อี...นี่แกกล้าด่าฉันเหรอ นังร่าน” เอมี่กรีดร้องเสียงแหลม

“ทำไมจะไม่กล้าล่ะคะ ก็คุณนิสัยไม่ดีจริง ๆ สมแล้วที่บอสไม่คิดจะแต่งงานกับคุณ”

“แกเอาอะไรมาพูด เอาใหญ่แล้วนะ มานี่ฉันจะตบให้แกตื่น จะได้เจียมตัวว่าไม่ควรต่อปากกับฉันอีก!” เอมี่พุ่งตัวเข้ามาหมายจะตบหน้าน้ำฟ้าให้หายแค้น แต่เลขาฯ สาวก็หลบฉับไว ราวว่ามีวิชาป้องกันตัวเองก็ไม่ปาน

“เก่งนักก็มาตบให้โดนสิคะ” น้ำฟ้าทำหน้าขึงขัง พลางกำหมัดรอ

“แกไม่รอดแน่ ถ้าวันนี้จับแกมาตบไม่ได้ ก็อย่ามาเรียกฉันว่าเอมี่!” แฟนสาวของบอสส่งเสียงเกรี้ยวกราดอย่างกับนางร้ายในละครภาคค่ำ

“ถือว่าคุณฉลาดแล้วล่ะค่ะ ชุดลูกไม้บาง ๆ ที่เห็นทะลุไปถึงไส้ขนาดนั้นน่ะ ถ้าพลาดพลั้งขาดไป คุณคงไม่มีหน้าเดินออกจากห้องน้ำหรอกใช่ไหมคะ หมดธุระกับฉันแล้วก็กรุณาหลีกทางด้วยค่ะ ฉันต้องรีบกลับไปหาบอสฉัน” ก็ไม่รู้ว่าทำไมจะต้องอ้างถึงเขาด้วย

“หน็อย ทำตีปีกไปก่อนเถอะ ขี้ข้าหน้าจืด ๆ อย่างแกน่ะ อีกไม่นานพอภรนต์เบื่อแล้ว ก็คงไม่แคล้วถูกเขาถีบหัวส่งนั่นแหละ” เอมี่ยังไม่วายกระแนะกระแหน หวังให้เลขานุการสาวรู้สึกเจ็บใจ

“แบบคุณน่ะเหรอคะ” น้ำฟ้าย้อนถามทันควัน “ขอบคุณที่เป็นห่วงฉันนะคะ แต่ถ้าถึงวันนั้นจริง ๆ ฉันก็คิดว่าตัวเองคงจะมีศักดิ์ศรีพอที่จะไม่ตามงอนง้อผู้ชายอย่างคนสิ้นไร้ไม้ตอกแน่ ๆ เพราะมันดูน่าสมเพชค่ะ” พูดจบก็ฉวยโอกาสที่อีกฝ่ายกำลังยืนคิดตามคำพูดของเธอ เดินออกไปจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เสียงกรีดร้องด้วยความโกรธแค้นจะดังไล่หลังมาติด ๆ

“กะแก อีผี! อีเลขาฯ ปากหมา กรี๊ดดด กรี๊ดดด!”

***********

“ไหนคุณเคยบอกเอมี่ว่าคุณไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายในห้องทำงานของคุณไม่ใช่เหรอคะ แล้วทำไมอีนี่มันมาอยู่ตรงนี้ได้ อธิบายมาสิคะ” เมื่อเอมี่มาถึงก็ตวาดใส่ภรนต์ทันทีด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด

“น้ำฟ้าไม่ใช่คนอื่น และผมเปลี่ยนใจแล้ว! แล้วการที่ผมจะให้เลขาฯ ของผมทำงานตรงไหนในบริษัทมันก็เป็นสิทธิ์ของผม คนนอกอย่างคุณไม่ต้องเป็นห่วงแทนหรอกนะ เอมี่” ภรนต์ชิงตอบทั้งที่อีกฝ่ายยังพูดไม่ทันจบ “ว่าแต่คุณเถอะ มาที่นี่ทำไม!”

“ก็เอมี่คิดถึงคุณนี่คะ ตั้งแต่เจอกันเมื่อวันก่อนเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยนะคะ”

นางแบบสาวยังฝืนปั้นหน้ายิ้มแย้มตอบเขากลับไปทั้งที่ในใจรู้สึกเสียหน้าอย่างหนัก พอเหลือบไปเห็นว่าน้ำฟ้าเองตอนนี้กลับเข้ามาอยู่ในห้องด้วย เธอจึงอดไม่ได้ที่จะออกปากไล่เป็นการระบายโทสะ

“อ้าว! แล้วนั่นเธอยังจะยืนอยู่อีกทำไม ไม่เห็นเหรอว่าบอสเธอมีแขก ไม่มีมารยาทเลยจริง ๆ”

“เอ่อ...งั้นฟ้าขอตัวออกไปข้างนอกก่อนนะคะบอส” น้ำฟ้าเอ่ย ก็โต๊ะทำงานเธออยู่ในนี้ คงต้องหนีออกไปข้างนอกล่ะ

“หยุดอยู่ตรงนั้นครับฟ้า คุณไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น ในเมื่อคุณเป็นคนของผม คนที่จะสั่งคุณได้มีแต่ผมคนเดียว!” บอสของเธอโพล่งก่อนที่หญิงสาวจะทันได้ขยับตัว

“เอ๊ะ! นี่หมายความว่ายังไงคะ ภรนต์” เอมี่กำมือแน่น หันกลับไปจ้องหน้าชายหนุ่มด้วยความไม่พอใจ นี่เขาจงใจฉีกหน้าเธอต่อหน้าผู้หญิงคนนั้นถึงสองครั้งสองคราเลยหรือ