“เราเข้าไปข้างในกันดีกว่า” เขาเอ่ยพร้อมเปิดประตูให้เอมี่ที่ก่อนจะเดินเข้าห้องได้ปรายตามองมาที่น้ำฟ้า
“เอ๋...มีอะไรหรือเปล่า” ภรนต์เลิกคิ้วมองหญิงสาวสองคนสลับกันไปมา เพราะเขาเห็นว่าเอมี่จ้องน้ำฟ้าราวว่าจะกินเลือดกินเนื้อ
“ไม่มีอะไรค่ะ” น้ำฟ้าเป็นฝ่ายตอบก่อน
“ทำไมจะไม่มี เมื่อกี้แม่นี่ขวางไม่ให้เอมี่เข้าไปหาคุณค่ะ” เอมี่ได้ทีฟ้องภรนต์ด้วยน้ำเสียงฉอเลาะ ไหนจะสายตาเว้าวอนนั่นอีก หล่อนจงใจทำประชดน้ำฟ้าชัด ๆ เจตนาจงใจประกาศให้เลขาฯ สาวรู้ว่าหล่อนมีความสำคัญกับภรนต์มากแค่ไหน
หล่อนน่ะเป็นคนสำคัญแต่แม่นี่เป็นแค่ขี้ข้ามีสิทธิ์อะไรมาทำกับเธอแบบนี้!!
ภรนต์พยักหน้าเข้าใจ
“งั้นเหรอ เธอเพิ่งมารับหน้าที่นี้น่ะ น้ำฟ้า นี่เอมี่คนรักของผมเอง ต่อไปถ้าเอมี่มาคุณก็ให้เธอเข้ามาได้เลย สำหรับเอมี่ไม่ต้องนัดหมายล่วงหน้า โอเคนะ”
“ค่ะบอส”
“จำใส่หัวเอาไว้ล่ะแม่เลขาฯ หน้าจืด!” เอมี่ว่าพลางเบะปากอย่างเหยียด แต่เธอหันหลังให้ภรนต์ ทำให้เขาไม่เห็นพฤติกรรมที่เอมี่ทำกับเลขานุการของตัวเอง
เมื่อพวกเขาทั้งสองหายเข้าไปในห้อง น้ำฟ้าก็กลับมานั่งทำงานที่โต๊ะของตัวเองต่อ งานยิ่งเยอะ ๆ อยู่ เธอไม่อยากใส่ใจเรื่องไม่เป็นเรื่องหรอก
สักพักใหญ่ทั้งสองก็เดินควงกันออกจากห้องมาหยุดที่หน้าโต๊ะทำงานของเธอ
“ผมไปส่งเอมี่แล้วเดี๋ยวไปพบลูกค้าต่อเลย คุณก็เคลียร์งานให้เสร็จล่ะ”
“ค่ะบอส”
น้ำฟ้ามองตามหลังกระทั่งคนทั้งสองหายเข้าไปในลิฟต์ เธอจึงค่อยก้มหน้าทำงานต่อ มิวายเก็บเอาคำพูดของเอมี่มาคิดวุ่นวายในหัว
‘นี่เรา...จืดจริง ๆ อย่างที่แม่นั่นว่ารึเปล่านะ’ คิดแล้วน้ำฟ้าก็ถอนหายใจเฮือก
*******************
หลังกลับจากพักกลางวันน้ำฟ้าใช้เวลาเพียงไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเธอก็สะสางงานที่เหลือจนหมดเกลี้ยง อีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เธอต้องเร่งมือให้เสร็จโดยเร็วที่สุดก็คือเธอไม่อยากกลับดึกอยากรีบกลับบ้านเร็ว ๆ ไปดูหนังโป๊ที่ดูค้างไว้ต่อให้จบ
กำลังมันส์เลย
คิดแล้วเธอก็รีบนำเอกสารบางส่วนที่ต้องให้ภรนต์เซ็นอนุมัติไปวางไว้บนโต๊ะของเขา ออกมาจัดข้าวของให้เป็นระเบียบ ปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ เก็บของตัวเองเรียบร้อยเสร็จสรรพเพื่อรอเวลาเลิกงาน เมื่อได้เวลาเธอก็ลุกขึ้นทันที
แต่พอน้ำฟ้ากำลังจะสแกนนิ้วกลับบ้านเท่านั้น จู่ ๆ มือถือของเธอก็ส่งเสียงดังลั่นขึ้นมาจนเจ้าตัวสะดุ้งตกใจว่าใครนะช่างโทรมาในเวลานี้ เห็นว่าเป็นบอสก็นึกหงุดหงิด นี่มันนอกเวลางานแล้วนะ เธอต้องตั้งสติรับสายด้วยน้ำเสียงสุภาพทันที
“สวัสดีค่ะบอส”
“ผมกำลังจะกลับเข้าออฟฟิศ คุณอย่าเพิ่งกลับล่ะน้ำฟ้า” ภรนต์เอ่ยคล้ายว่ากำลังออกคำสั่งอยู่อย่างกราย ๆ
“คะ?” น้ำฟ้าจับต้นชนปลายไม่ถูกคิดในใจว่านั่นเธอฟังไม่ผิดไปใช่ไหม บอสบอกให้รอ อย่าเพิ่งกลับทั้งที่มันเป็นเวลาเลิกงานแล้วเนี่ยนะ!
พระเจ้า!
“เตรียมอะไรไว้ให้ผมกินตอนเย็นด้วย” สั่งเสร็จเจ้านายก็วางสายทันที
“อะไรของบอสเนี่ย” น้ำฟ้าดึงโทรศัพท์มือถือที่แนบหูออกมาดูทำหน้างง ไม่วายส่ายหน้าบ่นเล็กน้อย เธอจะกลับบ้านอยู่แล้วแท้ ๆ แบบนี้เธอคงต้องทำตามคำสั่งสินะ
หลังวางสายจากท่านประธานไม่นานเขาก็กลับเข้ามา น้ำฟ้าอยู่ทำงานกับเขาจนเวลาล่วงเลยมาจนเกือบเกือบสามทุ่มจ๊อก...เสียงท้องร้องทำเอาคนทั้งสองมองหน้ากันเลิ่กลั่ก วันนี้มันเป็นดวงซวยอะไรของน้ำฟ้ากัน ย้ายมาทำตำแหน่งเลขาฯ ได้แค่สองวันก็ต้องอยู่ทำงานล่วงเวลาซะแล้ว มิหนำยังถูกจับโป๊ะว่าชอบแอบดูคลิปโป๊ในที่ทำงานตั้งแต่วันแรก มันน่าอับอายจริง ๆ แล้วเนี่ยแทนที่เลิกงานจะได้กลับบ้านนอนดูหนังดูซีรี่ส์แต่ต้องมาอยู่เป็นเพื่อนบอส แล้วยังต้องคอยหาข้าวหาน้ำให้เขาอีก ทำไมไม่เรียกแม่เอมี่ปากแดงมาทำหาอะไรให้กินล่ะเชอะ!“บอสจะกินข้าวตอนนี้เลยหรือเปล่าคะมืดมากแล้วด้วย เดี๋ยวฟ้าจะเตรียมจัดใส่จานให้ค่ะ” น้ำฟ้าถามเขาออกไปอย่างนั้น เพราะเธอก็เริ่มหิว เห็นว่าเขาสั่งผู้ช่วยให้สั่งอาหารเดลิเวอรี่มาส่งให้ เธอแค่จัดใส่จานมาวางประเคนให้เขาเท่านั้นเอง“ครับ กำลังหิวเลย” พูดจบ จู่ ๆ ดวงตาของภรนต์ก็วาววับเป็นประกาย ขณะเดียวกันก็แลบลิ้นเลียริมฝีปากอย่างมีเลศนัยน้ำฟ้าไม่ทันเห็นท่าทางหื่นหิวของเขาเลยสักนิด เพราะเธอหันหลังเดินตรงไปยังส่วนครัวของออฟฟิศ ที่ออกแบบเอาไว้แบบบิวต์อินเอาไว้สำหรับอำนวยความสะดวกของพนักงานเพื่อชงเครื่อ
ขณะเดียวกัน ลิ้นร้อนฉ่าที่สุดแสนชำนิชำนาญก็ไล้วนไปรอบ ๆ พยายามปลุกเร้าให้ตุ่มไตปลายยอดทรวงของเลขาฯ สาวค่อย ๆ เกร็งตัว มันชูชันขึ้นท้าทายแรงสัมผัสจากเขาอย่างยินดี เมื่อเห็นว่ามันได้ขนาดที่เขาพึงพอใจแล้ว ชายหนุ่มก็ย้ายไปดูดเม้มอย่างมูมมามอีกข้าง เพื่อปลุกกระตุ้นข้างที่เหลือเพื่อไม่ให้น้อยหน้ากันภรนต์เองก็ขยุ้มที่ลำคอสวยของเลขาฯ สาวจนเป็นรอยแดง เขาทำตามคลิปโป๊ที่หญิงสาวแอบเปิดดูระหว่างทำงาน เป็นภาพที่คนกำลังร่วมรักกันโดยฝ่ายชายกำคอของหญิงสาวเอาไว้จากด้านหลัง มัดมือมัดเท้าหล่อนแล้วกระแทกรัวถี่เข้าไปยังรูหลังของนักแสดงหญิง เขาเห็นแค่ครู่เดียวเท่านั้นก็รู้ถึงรสนิยมของแม่เลขาฯ สาวถ้ามีรสนิยมแบบนั้นเขาก็จะจัดให้เธอสักครั้ง นับเป็นโชคดีที่เธอกับเขามีรสนิยมเดียวกันหึหึ!“เหมือนคลิปโป๊ที่เธอแอบดูวันนี้ไง”น้ำฟ้าหน้าแดง ใจเต้นรัว เหงื่อแตกทันทีเลย เขาจะบูลลี่อะไรให้เธอได้รู้สึกอับอายอีก ทำไมจะต้องตอกย้ำ!“บอสก็ออกคำเตือนฟ้าแล้วนี่คะ ฟ้าจะไปทำแบบนั้นอีกทำไม” เธอกล้อมแกล้มตอบ เสหน้ามองไปทางอื่น“เธอมีรสนิยมแบบนั้นเหรอ...ชอบใช่มั้ย” บอสหนุ่มถามจงใจไล่ต้อนเธอให้จนมุม เพราะเขากำลังคิดแผนอะไรบางอย่าง
น้ำฟ้าแต่งตัวเซ็กซี่เป็นพิเศษ ตามข้อตกลงที่จะไปร่วมสนุกกันแบบสามคนกับคู่ของบอส เขามารับเธอที่คอนโด ระหว่างทางแรก ๆ น้ำฟ้าก็นั่งตัวเกร็งฟังเพลงไปเงียบ ๆ แล้วจู่ ๆ ก็เป็นภรนต์ที่ชวนคุยก่อน ทำให้ความรู้สึกกระอักกระอ่วนผ่อนคลายลง“ตอนนี้นอกเวลางาน คุณก็ไม่ต้องเกร็ง ทำตัวปกติเถอะ”“ค่ะบอส” น้ำฟ้าพยักหน้ารัว ยิ้มบาง“คิดว่าผมเป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งก็พอ” บอสหนุ่มเอ่ย สิ่งที่เขาทำในเวลานี้ไม่ต่างอะไรกับการกำลังยื่นข้อเสนอให้เลขานุการสาวเลยจริงๆ ถ้าจะว่าไปเขากำลังยัดเยียดตำแหน่ง ‘เมียน้อย’ ให้กับหญิงสาว“ฟ้าอยากจะถามอะไรหน่อยได้หรือเปล่าคะ” น้ำฟ้าหันมองเสี้ยวหน้าชายหนุ่ม เอ่ยถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“ได้สิ ถ้าผมตอบได้นะ”“เรื่องมีเซ็กซ์แบบทรีซั่ม ทำไมแฟนบอสถึงยินยอมได้ล่ะคะ”“อืม...มันก็พูดยากนะ” เขาหยุดเว้นช่วง ละสายตาจะท้องถนนหันมาประสายสายตากับเลขานุการคนสวยครู่หนึ่ง “อันที่จริงคนที่ริเริ่มเรื่องนี้คือเอมี่นะ ไม่ใช่ผม!” เขาตอบหน้านิ่งขณะสนใจกับการบังคับพวงมาลัยรถให้มันแล่นอย่างเรียบเรื่อย“หืม จริงเหรอคะ?”“ครับ เอมี่เป็นคนริเริ่ม เพราะเราเป็นแฟนกันมานาน แต่ความที่เธอเป็นนางแบบต้องเดินทางบ่อย ๆ
“จัดมาเลยค่ะ ยิ่งหนักยิ่งดี เอมี่ชอบ ว้าย!” หล่อนการละครไปอย่างนั้นเอง เพราะแท้จริงรู้ดีว่าตนเองไม่ชอบเซ็กซ์แบบที่เขาชอบ แต่จำยอมและมีการแสดงแอคติ้งบนเตียงอยู่เสมอเพื่อเอาใจไม่ให้เขาเบื่อ หรือจะพูดให้ถูกคือ เธอชอบมีเซ็กซ์มาก แต่ร่างกายเธอรองรับความหนักหน่วงรุนแรงของภรนต์ไม่ไหวนั่นเองตอบไปยังไม่ทันขาดคำ ภรนต์ก็ถอนตัวเองออก แล้วรีบพลิกร่างเธอให้หันกลับไปหาเขา ก่อนจะจับสองมือไปวางไว้บนไหล่หนา จากนั้นยกขาขึ้นพาดเหนือบั้นเอวของตัวเองทีละข้าง พร้อม ๆ กับช้อนสะโพกเธอขึ้นมาอุ้มอย่างสบาย ๆ ราวกับหญิงสาวเป็นเพียงหมอนนุ่มใบหนึ่ง“ซี้ดดดด รูโคตรเปียกเลยเอมี่ ช่วยตัวเองเสร็จไปกี่น้ำล่ะ”“อ๊า สามเอง อื้อออ”“ผมจะกระแทกให้รูบานไปเลย”พั่บ!พั่บ!พั่บ!เขากระแทกเอวใส่แฟนสาวไม่ยั้ง ขณะสายตามองปราดไปพบว่าน้ำฟ้ากำลังนั่งช่วยตัวเอง“เฮ้!! สาวน้อย เข้ามานี่เร็ว” ภรนต์กวักมือเรียก ไม่ปล่อยให้หญิงสาวต้องดูหนังสดอย่างเดียวดาย ไม่สู้เข้ามาร่วมบรรเลงด้วยกันดีกว่าในเมื่ออย่างไรก็เป็นจุดประ
“อ๊า...ดุ้นบอสใหญ่มากเลยนะคะ”น้ำฟ้ากรีดร้องในใจ แม้เธอจะเอ่ยออกมาเสียงเบาแผ่วเมื่อมองเห็นอวัยวะปลุกสวาทของบอสที่เขาเผยออกมาให้เห็นเต็มตาอย่างไม่รู้สึกเขินอายเลยสักนิดเดียว“ซี้ดดด มันแข็งเต็มที่แล้ว ลองจับดูสิ อา...”“ฟ้าจับได้ใช่มั้ยคะ” เลขานุการสาวเอื้อมมือออกไปเพียงไม่ไกลก็จะสามารถสัมผัสเจ้าท่อนดุ้นสุดสวาทนั้นได้ มันยิ่งใหญ่อลังการเอามาก ๆ“ครับ” ภรนต์เนื้อเต้นตุบ ๆ รู้สึกถึงความสู้มือของแท่งเสียว“อ่าห์....”ปฏิกิริยาตามธรรมชาติของน้ำฟ้ากำลังตอบสนองผ่านทางร่างกายเธอด้วยความรู้สึกเปียกชื้นที่แผ่ซึมอยู่บนเนื้อผ้าของกางเกงชั้นในซึ่งเป็นสิ่งปกปิดเดียวที่เหลือบนร่าง รู้สึกว่าร่างกายของตัวเองชักผิดปกติจนเกินจะรับมือไหว“ผมขอแหย่นิ้วเข้ารูเสียวคุณได้หรือเปล่า” ภรนต์ส่งเสียงกระเส่า บ่งบอกความต้องการ ความจริงไม่ต้องขอ แต่ยิ่งพูดอะไรแบบนี้ยิ่งมีอารมณ์“ดะ...ได้ค่ะ” เธอตอบเสียงเบาหวิวราวกระซิบสวบ!“อ๊า...” เธอร
หลังจากได้ผ่านประสบการณ์สวาททรีซั่มกับบอสหนุ่ม ดูเหมือนว่าความรู้สึกภายในใจของน้ำฟ้าจะแปรเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ในหัวของเธอไม่มีที่ว่างให้ใครอีกต่อไป เธอเอาแต่คิดถึงบอสทั้งลมหายใจเข้าออกความรู้สึกนี้แท้จริงแล้วมันคืออะไรกันนะ?น้ำฟ้าพยายามหาคำตอบให้กับตัวเอง แต่เธอก็ไม่อาจตอบได้หรอกว่านี่คือความรัก หรือความชอบ มันอาจจะเป็นเพียงแค่การติดใจกับรสชาติแปลกใหม่ที่ให้ความรู้สึกตื่นเต้นก็เท่านั้นเอง หรือไม่ก็ เธอติดใจอาวุธลับของบอสนั่นแหละ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยโดยของใหญ่ที่โคตรอึดขนาดนี้ แค่คิดถึงก็เสียววาบในท้องน้อย รูสวาทที่ยังรู้สึกโหวง ๆ เริ่มมีน้ำซึมตอนนี้น้ำฟ้าเอาแต่หมกมุ่นอยู่แต่กับบอสหนุ่ม ไม่ว่าจะใบหน้าหล่อเหลาของเขา เรือนร่างทรงพลังกร้าวแกร่งของเขา แล้วยังแท่งเสียวที่อึดถึกของเขาอีกที่ทำเธอเสียวเสร็จไปหลายต่อหลายน้ำจนแทบคลั่งอ่าห์...บ้าจริง ทำไมบอสมาก่อกวนใจเราอยู่ได้นะ!น้ำฟ้าสะบัดศีรษะรัว ๆ อย่างหงุดหงิดตัวเอง เธอสั่งสมองตัวเองไม่ให้คิดถึงบอสไม่ได้จริง ๆคิดแล้วหญิงสาวก็รีบหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าไปทำธุร
ก๊อก ๆ ๆเสียงใครสักคนเคาะประตูขึ้นที่หน้าห้อง ทำให้น้ำฟ้าลุกขึ้นเดินไปดูพลางบ่นออกมาเล็กน้อยอย่างมีคนมาขัดใจช่วงเวลาพักผ่อนเข้า ในขณะเดียวกันก็อดแปลกใจไม่ได้ เพราะมันเป็นเวลาเกือบห้าทุ่มแล้วเป็นใครกันที่มาในเวลานี้“ใครมานะ ดึกดื่นออกป่านนี้ช่างดูเวล่ำเวลาบ้างเลย” น้ำฟ้าเดินพลางบ่นพลาง แต่เมื่อเดินไปถึงหน้าประตู ภาพของผู้มาเยือนที่มองเห็นจากตาแมวกลับทำให้เธอถึงกับช็อก“นั่นบอสนี่!!!”“เปิดประตูให้ผมเข้าไปหน่อย” ภรนต์บอกเมื่อได้ยินเสียงเจ้าของห้องดังขึ้นจากด้านในที่แท้เขาก็คือภรนต์ บอสหรือท่านประธานบริหารบริษัทที่ทำงานของน้ำฟ้าเอง“มาทำไมดึกขนาดนี้คะบอส?”ความจริงต่อให้ไม่ต้องถามน้ำฟ้าก็รู้ว่ามันต้องเกี่ยวข้องกับเรื่องทรีซั่มของพวกเราแน่ ๆ แล้วจะให้เธอปล่อยเขาเข้ามาได้อย่างไร“เปิดประตูให้ผมเข้าไปก่อนสิครับ จะได้คุยสะดวกหน่อย” ท่าทางชายหนุ่มเหมือนเริ่มจะหัวเสีย“ก็บอสเล่นมาปุบปับ ฟ้าไม่สะดวก” หญิงสาวตอบ“จะปล่อยให้ผมรอตรงน
ภรนต์รวบหญิงสาวเข้าหาโดยไม่ทันตั้งตัว“อ๊ะ! บะ...บอสจะทำอะไรน่ะ ปล่อยฟ้านะ!”“ปล่อยก็บ้าสิ”“ปล่อยค่ะ อ๊า...ปล่อยฟ้านะคะ”“ปล่อยลงบนเตียงแบบนี้เป็นไงล่ะ” เขาว่าจบก็ปล่อยเธอลงบนเตียงดังตุ้บ ก่อนร่างแกร่งจะกระโดดขึ้นเตียงแล้วขึ้นคร่อมร่างเธอเอาไว้อย่างรวดเร็ว“โอ๊ย บอสจะบ้าเหรอ ฟ้าเจ็บนะ!”“ดีสิ ผมชอบที่คุณเจ็บนะฟ้า”“โรคจิต!”น้ำฟ้าพยายามดิ้นจนหลุดจากคนตัวโต เพราะเขายอมเปิดทางให้แต่โดยดี ที่จับเธอโยนบนเตียงเพราะรู้สึกมันเขี้ยวจนอยากแกล้งหญิงสาว“หยุด!คุณไม่ต้องหนีไปไหนทั้งนั้น อยู่ข้าง ๆ ผมนี่ล่ะ!”ภรนต์คว้าหมับข้อมือเธอเอาไว้ ก่อนกระตุกให้เธอที่เพิ่งจะลุกขึ้นเซล้มลงบนเตียงอีกครั้ง เขาจัดการรวบร่างเธอเอาไว้แน่นจนน้ำฟ้าไม่สามารถดิ้นได้“รู้ใช่ไหมว่าผมมาที่นี่ทำไม”“ไม่รู้ค่ะ” ใบหน้าหญิงสาวเปลี่ยนเป็นซีดเผือด รีบส่ายหน้าปฏิเสธ“แต่ผมว่าคุณรู้นะน้ำฟ้า! คุณคิดว
เช้าวันนี้อากาศดีกว่าทุกวันที่ผ่านมา ท้องฟ้าสดใสคล้าย ๆ กับสภาพจิตใจของน้ำฟ้า ซึ่งตกงานแบบไม่ทันรู้ตัว หลังจากที่เธอออกจากบริษัทมาก็เอาแต่นั่ง ๆ นอน ๆ อ่านนิยายออนไลน์อยู่บ้าน แล้วก็เอาแต่กิน ๆ นอน ๆ วนลูปอยู่แบบนี้ทั้งวันเหมือนซังกะตายน้ำไม่อาบติดต่อกันห้าวันเธอก็อยู่ในสภาพนั้นมาแล้ว จนกระทั่งเวลาผ่านไปเธอลุกขึ้นมาฮึดอีกครั้ง ลุกขึ้นมารักตัวเองและเห็นคุณค่าในตัวเอง จนกระทั่งวันนี้เธอตัดสินใจออกมาสูดอากาศข้างนอก หาอะไรอร่อย ๆ กิน“น้ำฟ้า หยุดก่อน!” ระหว่างเดินอยู่นั้น เธอก็ได้ยินเสียงหนึ่งที่คุ้นเคยเขาส่งเสียงเรียกเธอมาจากข้างหลัง จนทำให้หญิงสาวต้องชะงักฝีเท้า ก่อนหันกลับไปมองหาต้นเสียง“คุณภรนต์!”“ใช่ครับ ผมเอง” ชายหนุ่มเดินเข้าไปใกล้“คุณมาทำอะไรที่นี่คะ” เธอเอ่ยด้วยความแปลกใจ ก็ตัดขาดกันแล้วไม่ใช่หรือไง เธอเสมองไปทางอื่น“ฟ้าลาออกแล้วนะคะ”“ผมไม่อนุญาต”“ฟ้าไม่แคร์ ฟ้าลาออกแล้วค่ะ!”“เราอย่าพูดถึงเรื่องนั้
“พอได้แล้วน่า นะ น้ำฟ้า ปล่อยเธอไปเถอะ” ภรนต์ไม่มีแก่ใจแม้แต่จะลุกขึ้นยืน“แต่เมื่อกี้ฉันถูกคุณเอมี่ตบไปทีหนึ่ง เพราะฉะนั้น ถ้าจะให้ฉันปล่อยเธอ ฉันก็ต้องขอเอาคืนก่อนล่ะค่ะ”“ไม่เอาน่า ฟ้า” ภรนต์ขยับตัวเข้าไปจับไหล่ทั้งสองข้างเบา ๆ “อย่าให้มันเป็นเรื่องใหญ่โตไปกว่านี้เลย เมื่อกี้คุณก็ตีผมไปแล้ว ถือว่าผมรับฝ่ามือคุณแทนเธอก็แล้วกันนะ ปล่อยเธอเถอะ ถือว่าเห็นแก่ผม” เสียงของภรนต์ฟังดูอ่อนโยนและออดอ้อนไปในตัว นี่เป็นครั้งแรกจริง ๆ ที่น้ำฟ้าเคยได้ยินเขาพูดด้วยน้ำเสียงอย่างนี้เธอมองหน้าเอมี่ที่ยังฮึดฮัด ทำท่าทางเกรี้ยวกราด สลับกับหันไปมองคนที่นั่งเยื้องอยู่ทางด้านข้าง ก่อนจะถอนหายใจแรง ๆ“คุณภรนต์ ในเมื่อคุณยืนยันจะให้ฟ้าจบ ได้ค่ะ เอาแบบนั้นก็ได้ ถ้าอย่างนั้นฟ้าจะรับจบให้เอง!” บอกเขาเสียงอ่อนลง แต่แล้วจู่ ๆ เลขานุการสาวก็กัดฟันกรอด ดวงตาเบิกกว้างขึ้นกว่าเดิม จ้องเขม็งไปยังใบหน้าชายหนุ่ม “แต่เมื่อกี้ฟ้าไม่ยอมหรอกนะคะ! ถ้าจะให้ตบคุณแทนคุณเอมี่ ฟ้าก็ตบเลยละกัน”เพียะ!
และตอนนั้นเองที่เอมี่เพิ่งสังเกตว่าการแต่งกายของภรนต์อยู่ในสภาพที่ไม่เรียบร้อย เสื้อสูทไม่ได้ติดกระดุม ชายเสื้อเชิ้ตหลุดลุ่ย คอเสื้อเปิดอ้า มิหนำซ้ำบนพื้นยังเกลื่อนกลาดไปด้วยข้าวของซึ่งเคยวางอยู่บนโต๊ะทำงานของเขา“อ๋อ การที่สองวันมานี้คุณไม่ยอมรับสาย ไม่โทรหาเอมี่ ที่แท้ก็เพราะนังเลขาฯ หน้าจืดนี่เองสินะ!” เธอเริ่มโวยวาย“เรื่องนั้นไม่เกี่ยวอะไรกับน้ำฟ้า!” อีกฝ่ายแย้งกลับด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดพอ ๆ กัน เขาเกือบจะเดินไปตะคอกใส่หน้าเธอเสียด้วยซ้ำ แต่ติดตรงที่ร่างกายบางส่วนยังค้ำเป้ากางเกงอยู่จนขยับตัวไม่สะดวก“ถ้าไม่เกี่ยวแล้วคุณจะแก้ตัวยังไงคะ ภรนต์อธิบายมาเดี๋ยวนี้นะ???”“มันจะมากไปแล้วนะเอมี่!” ชายหนุ่มลุกขึ้นทุบโต๊ะดังปัง“เอ๊ะ ที่รักคุณพูดอะไร แล้วดูคุณเปลี่ยนไปมากนะคะช่วงหลังมานี้” เอมี่ตวาดกลับ“ผมจะทำอะไรมันก็เป็นเรื่องของผม! คุณคิดว่าคุณเป็นใครถึงมีสิทธิ์มาวุ่นวายที่นี่!”“เป็นใครน่ะเหรอคะ เอมี่...เอมี่ก็เป็นคนรักของคุณน่ะสิ” เห็นสีหน้
ขณะที่น้ำฟ้ากำลังจะกลับ จู่ ๆ ประตูห้องน้ำก็เปิดออกอย่างสุดแรงประหนึ่งว่าคนที่มาใหม่กำลังโมโหใครมาอย่างนั้นล่ะ“คุณเอมี่!!!” น้ำฟ้าอุทานชื่อของอีกฝ่ายอย่างประหลาดใจ ทำให้อดีตคู่ขาของภรนต์ที่เพิ่งก้าวผ่านประตูเข้ามา ถึงกับหยุดชะงัก แล้วหันมองตาขวางราวว่าจะกินเลือดกินเนื้อ“แกนังร่าน ขึ้นมาอ่อยแฟนฉันถึงห้องทำงานเขาเลยเหรอ หน้าไม่มียางอายเลยนะยะ รู้จักนรกบ้างมั้ย นังดอกไม้สีทอง!”“อะไรกันคะคุณเอมี่ มาถึงก็สาดเสียเทเสีย เข้าใจผิดไปใหญ่แล้วนะคะ” น้ำฟ้าพยายามใจเย็น ข่มอารมณ์เอาไว้นิ่ง แต่ก็ทำหน้าไม่ถูก “ดิฉันขอตัวก่อนค่ะ” น้ำฟ้าเอ่ยก่อนเดินเลี่ยงไปทางอื่น แต่เอมี่มาขวางทางน้ำฟ้าซึ่งหน้า“หยุด! ยังไปไหนไม่ได้ ฉันต้องคิดบัญชีกับหล่อนก่อน” เอมี่ตวาด“จะคิดบัญชีอะไรไม่ทราบ”“หน็อย กินอยู่กับปากอยากอยู่กับท้อง ตัวเองทำอะไรรู้ดีแก่ใจย่ะ” เอมี่เบ้ปากปรามาส“ก็ฉันไม่ได้ทำอะไรให้คุณสักหน่อย มีแต่คุณนั่นแหละที่มาหาเรื่องฉันเอง แล้วมาถึงก็ด่า ๆ ฉันแ
“ทีคุณยังไม่เห็นเป็นเหมือนเดิมเลยนี่ฟ้า”“ไม่เหมือนเดิมยังไงคะ!” ใบหน้าหญิงสาวร้อนวูบวาบจนถึงใบหู ทำพูดเฉไฉ เลี่ยงไม่ยอมตอบคำถาม“ก็ที่คุณกำลังพูดอยู่นี่ไง ก่อนหน้านี้คุณออกจะเชื่อฟัง ว่าง่าย พูดจากับผมอย่างสำรวมทุกคำ แต่ตอนนี้ฤทธิ์เยอะเหลือเกิน ตะคอกผมเอาตะคอกผมเอา ไม่เห็นผมเป็นบอสอย่างที่ปากว่าสักนิด”“แล้วที่คุณทำกับฟ้าล่ะ ถ้าจะให้ฟ้าทนพูดดีกับคุณอีก อย่าหวังเลยค่ะ หรือถ้าไม่พอใจก็ไปหาคนอื่นมาเป็นเลขาฯ แทนสิคะ!”“ใครว่าผมไม่พอใจ ผมชอบให้คุณเป็นอย่างนี้ต่างหาก แต่สิ่งที่ผมไม่ชอบก็คือ หึ ๆ” รอยยิ้มอย่างนั้นอีกแล้ว “ไอ้นี่ต่างหาก!”“อ๊ะ!”วินาทีนั้น อาศัยช่วงเวลาที่น้ำฟ้ายังไม่ทันนึกระแวง ภรนต์ก็กระชากเสื้อเธอออกอย่างแรง ก่อนบีบนวดหน้าอกเธออย่างดุเดือด“คุณทำอะไรของคุณน่ะ คุณภรนต์อื้มมมม”“ผมอยาก...”“ว้าย...อ๊างงงงง”“มาให้ผมชื่นใจหน่อยนะ...” เขารุกไล่จนน้ำฟ้าตื่นเต้นจน
เวลาต่อมา...“มาแล้วเหรอครับเลขาฯ คนสวยของผม” ภรนต์เอ่ยคำทักทายแถมทำหน้าตายียวนจนคนถูกทักถึงกับใจสั่นทันทีที่น้ำฟ้าก้าวเข้าไปในห้องทำงาน คำทักทายแรกของบอสหนุ่มก็ทำให้เธอถึงกับขนลุก แต่หญิงสาวตัดสินใจแล้วว่าเธอจะไม่มองหน้า ไม่พูดจาโต้ตอบกับเขาเกินความจำเป็น ในเมื่อภรนต์ต้องการให้เธอมาทำงาน เธอก็จะมาเพื่อทำงานเท่านั้นหากเมื่อมองไปยังจุดที่เคยเป็นโต๊ะทำงานชั่วคราวภายในห้องเธอก็ต้องอ้าปากค้าง เพราะโดยปกติแล้วมันควรเป็นโต๊ะเครื่องคอมพิวเตอร์ขนาดย่อม ไม่เกะกะพื้นที่ ซึ่งบอสของเธอกำหนดให้ขึ้นมานั่งทำงานเฉพาะช่วงเช้าและตอนที่เขาต้องการงานด่วนเท่านั้น แต่ในเวลานี้กลับมีโต๊ะทำงานขนาดใหญ่ พร้อมของใช้ส่วนตัวของเธอ แล้วยังตกแต่งน่ารักในแบบที่เธอชอบ ไหนจะพวกเครื่องใช้สำนักงาน ตุ๊กตาคอลเลคชั่นน่ารัก ๆ พวกป๊อปอาร์ตที่เธอชอบมาไว้ตกแต่งโต๊ะทำงาน“ทำไมของฟ้าถึงมาอยู่ในนี้ได้” น้ำฟ้าหันไปถามด้วยสีหน้าไม่เข้าใจเมื่อพบว่าข้าวของ ๆ ตัวเองมาอยู่ตรงนี้“ผมสั่งให้คนเอาเข้ามาเอง ตั้งแต่วันนี้ไปคุณต้องย้ายเข้ามาทำงานกับผมในนี้&rdq
“ถึงสีจะเหมือนกลีบกุหลาบ แต่รสชาติของคุณกลับหวานละมุนลิ้น ชวนติดใจเอามาก ๆ เลยนะน้ำฟ้า” ภรนต์พร่ำเพ้อ พลางเลิกคิ้ว เงยหน้ามองคนที่ยังนอนหลับตาหอบหายใจแรง มันแสดงให้เห็นว่าเธอเองก็กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับการปรนเปรอของเขาไม่น้อยอันที่จริงภรนต์อยากจะเข้าไปอยู่ในตัวเธอแทบขาดใจ ทั้งที่เมื่อคืนได้เสพกามสวาทกับเธอจนฟ้าสาง แต่ยังไม่รู้สึกพอเลย แต่ตอนนี้เขาจำต้องอดใจ อดเปรี้ยวไว้กินหวาน ตั้งใจทรมานหญิงสาวในทนทุกข์หมดมุ่นกับความรู้สึกนี้ให้มากที่สุด ให้เธอต้องการเขามากที่สุดจนยอมสยบลงแทบเท้าแต่โดยดีดังนั้นแม้จะนึกเสียดายความหอมหวานที่อยู่ตรงหน้ามากแค่ไหน ภรนต์ก็ทำได้เพียงใช้มือปลดเปลื้องอารมณ์ตัวเองและเพื่อให้ได้ปลดปล่อยความต้องการโดยเร็วที่สุด เขาก็จำเป็นต้องเร่งเผด็จศึกเธอด้วยเช่นกัน จึงตัดสินใจหันไปจู่โจมจุดที่อ่อนไหวที่สุดในร่างกายเธอทันที ทั้ง ๆ ที่มันคือของโปรดซึ่งมักจะเก็บเอาไว้เล่นสนุกด้วยเป็นอย่างสุดท้ายเสมอ“อ๊า!!”น้ำฟ้าร้องอุทาน เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนไล้วนหนัก ๆ สลับกับการกดกระตุ้นเป็นจังหวะใต้ตุ่มไตของเธอ อันเป็นการสร
“อา ผมชอบจริง ๆ กลิ่นเนื้อสาวผสมกับกลิ่นเหงื่อจาง ๆ เนี่ยโคตรทำให้ผมมีอารมณ์ซี้ดดดด อา....”ตามปกติภรนต์ตั้งปณิธานไว้ว่าจะไม่ยุ่งกับลูกน้องเพื่อไม่ให้เสียการปกครอง แต่คงจะต้องยกเว้นให้กับน้ำฟ้าแม้เธอจะไม่ตรงสเปกเขาเลยในตอนแรกแต่พอได้ลิ้มลองมันก็เสพติดขึ้นมาเพราะรสนิยมตรงกันซะงั้นแปลกจริงภายนอกดูราบเรียบไม่มีอะไรดึงดูด แต่พออยู่ใกล้ ๆ โดยเฉพาะกลิ่นสาวที่หอมกรุ่นจากร่างกายเธอถึงกับทำให้เขาเกิดอารมณ์ขึ้นมาได้ แต่แล้วภรนต์จำต้องข่มใจถอนใบหน้าจากซอกขาหญิงสาวหากสิ่งที่ทำให้เลขานุการสาวต้องตกใจซ้ำจนหน้าซีด ดวงตาเบิกค้าง ไม่ใช่แค่อุปกรณ์ถ่ายภาพวิดีโอในมือของเขา แต่เป็นรอยนูนหนาขนาดพอ ๆ กับข้อมือเด็กที่เบียดตัวอยู่ภายใต้กางเกงเป็นแนวยาวเกือบครึ่งหนึ่งของระยะความยาวต้นขา ซึ่งดูเหมือนบอสของน้ำฟ้าจะเข้าใจสีหน้าของเธอดี เขาจึงหันไปมองอย่างนึกขำ“คุณไม่ต้องกลัวหรอกน่า ผมต้องการแค่...” พูดยังไม่ทันจบคำดีเขาก็รูดกางเกงชั้นในของเธอไปคาอยู่ที่หัวเข่า“อื๊อ”หญิงสาวสะดุ้งเฮือก พยายามส่งเสียงร้องและเตะ
น้ำฟ้ากับภรณต์สารภาพความในใจกันตลอดทั้งคืน รุ่งเช้าพวกเขาจึงออกมาทำงานพร้อมกัน บรรยากาศการทำงานในวันนี้ก็จะติดหวานหน่อย ๆ จวบจนกระทั่งถึงเวลาพักกลางวันภรนต์ก็อาสาพาเลขาฯ สาวไปหาอะไรกินระหว่างกินข้าวกลางวัน น้ำฟ้าก็ชวนคุยแล้วถามไถ่ถึงความสัมพันธ์ของบอสกับเอมี่ บอสหนุ่มตอบทุกความสงสัยเท่าที่ตอบได้ ส่วนน้ำฟ้ายิ่งได้รู้เรื่องเขาก็ยิ่งแปลกใจในความสัมพันธ์ของทั้งสองคนมากขึ้น เธอจึงถามคำถามที่ลึกขึ้น ทว่ามันเป็นเรื่องที่ค่อนข้างจะเปราะบางซึ่งภรนต์เองก็ไม่อยากจะเผยเรื่องนี้กับใคร รวมถึงน้ำฟ้าด้วยต่อให้เขาจะสนิทสนมกับเธอมากขึ้นก็ตามที เขาไม่ได้ตอบ แต่น้ำฟ้าก็เข้าใจไม่อยากละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัวของชายหนุ่มหลังกินข้าวเที่ยงแทนที่ภรนต์จะพาเธอกลับเข้าบริษัท แต่เขากลับพาเธอมาที่คอนโดของเขาเอง พร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ซึ่งทำเอาน้ำฟ้ารู้สึกหนาว ๆ ร้อน ๆ“พาฟ้ามาที่นี่ทำไมคะ”“เรามีอะไรต้องคุยกันต่ออีกยาวเลย”“คุยอะไรอีกคะ ฟ้าก็เห็นว่าเราคุยกันอยู่ตลอด จนฟ้าเริ่มจะเบื่อคุยแล้วค่ะ”“ต้องคุยบนเตียง ถึงจ