Share
บทที่ 50
Related chapter
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 1
จวนอ๋องฉู่ใต้ภายในห้องเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง อาภรณ์ขาดกระจัดกระจายเต็มพื้น และเปื้อนไปด้วยคราบเลือดหญิงสาวนอนอยู่บนเตียงไม้แกะสลัก ริมฝีปากมีเลือดซึม ร่างกายขาวผ่องเต็มไปด้วยร่องรอยการถูกทำร้าย แววตาเหม่อลอยจ้องมองไปในความว่างเปล่า “เซียวเหยียน…”“ท่านพี่เซียวเหยียน พี่หญิงเรียกท่านอยู่เพคะ”เสียงหวานใสดังขึ้น พร้อมกับเสียงฝีเท้าที่ร่าเริงเดินเข้ามาในห้องอวิ๋นชิงฮวนหันไปมอง นางจ้องมองชายหญิงคู่หนึ่งกำลังโอบกอดกันอย่างใกล้ชิดด้วยดวงตาที่แดงก่ำ“พี่หญิง เมื่อคืนชายพวกนั้น พี่หญิงพอใจหรือไม่?”เจียงเสวี่ยลั่วถามด้วยรอยยิ้ม “ท่านพี่เซียวเหยียนเป็นคนเลือกพวกเขามาเอง กลัวว่าจะมิถูกใจพี่หญิง พี่หญิงชอบหรือไม่?”เมื่อนึกถึงความอัปยศอดสูและการทรมานเมื่อคืน น้ำตาอวิ๋นชิงฮวนก็ไหลอาบแก้มแต่ชายผู้ซึ่งเป็นสามีของนางนั้น กลับโอบกอดน้องสาวของนาง นั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน และจิบน้ำชาอยู่หน้าประตูบ้าน ฟังเสียงกรีดร้องของนางที่ถูกทรมานอยู่ในบ้าน…“เซียวเหยียน หม่อมฉันทำอะไรผิดต่อท่านหรือ? เพราะเหตุใดกัน!”แต่งงานเข้าจวนอ๋องมาสามปีแล้ว นางคิดว่าตัวเองเป็นคนดี มีคุณธรรม ดูแลแม่สามี เอาใจสามี
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 2
ปัง! ปัง! ปัง!......เสียงประทัดดังสนั่นและเสียงดนตรีอันรื่นเริงดังก้องอยู่ในหูอวิ๋นชิงฮวนได้สติกลับมาทันที เมื่อมองไปรอบ ๆ ก็เห็นแต่สีแดงสดใส ที่ทำให้แสบตา“คุณหนู ไฉนท่านยังนั่งเหม่ออยู่อีกเล่าเจ้าคะ? เกี้ยวของท่านอ๋องเกือบจะถึงหน้าประตูแล้ว ท่านรีบเตรียมตัวขึ้นเกี้ยวเถอะเจ้าค่ะ!”เสียงของสาวใช้ อิงเสวี่ย ดังขึ้น แล้วรีบนำผ้าคลุมหน้ามาคลุมศีรษะของนางอวิ๋นชิงฮวนคว้ามือของนางไว้ “เกี้ยวงั้นรึ?”“คุณหนูดีใจจนมึนไปแล้วหรือเจ้าคะ? วันนี้เป็นวันมงคลสมรสของคุณหนูกับท่านอ๋องฉู่ใต้ เวลาอันเป็นมงคลใกล้เข้ามาแล้วนะเจ้าคะ” อิงเสวี่ยดุอย่างขบขัน“คุณหนูชื่นชมท่านอ๋องมาตั้งแต่เด็ก ตอนนี้ฝันเป็นจริงแล้ว ความโชคดีรออยู่ข้างหลังแล้วนะเจ้าคะ”สาวใช้และแม่นมในห้องก็หัวเราะตาม“คุณหนูของพวกเราทั้งมีการศึกษา มีมารยาท งดงามและมีพรสวรรค์ ท่านอ๋องเห็นแล้วต้องหลงรักเหมือนของล้ำค่าเป็นแน่เจ้าค่ะ”“ท่านอ๋องฉู่ใต้ก็เป็นคุณชายที่เพียบพร้อมที่สุดในเมืองหลวง เหมาะสมกับคุณหนูของเรายิ่งนัก”“ต้องขอบพระทัยองค์จักรพรรดิที่พระราชทานสมรส นี่สิที่เรียกว่ากิ่งทองใบหยก!”เสียงหัวเราะเยินยอเต็มห้อง ราวกับเข็มท
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 3
อวิ๋นหงเย่แทบจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเมื่อได้ยินคำนี้ “การแต่งงานนี้เจ้าก็เป็นคนขอด้วยตัวเจ้าเอง เจ้ายังจะกล้าเรียกร้องอีก!”“ท่านพ่อจะมิตกลงก็ได้ ส่วนข้าก็จะมิแต่ง อย่างแย่ที่สุดก็แค่ขัดขืนพระราชโองการ!”นางเคยตายมาแล้วครั้งหนึ่งยังจะต้องกลัวอะไรอีกกัน?“เจ้า...”เจียงอี๋เหนียงรีบปลอบ “นายท่าน อย่าเพิ่งโมโหเจ้าค่ะ ฟังฮวนเอ๋อร์พูดให้จบก่อนเถิดเจ้าค่ะ”“ฮวนเอ๋อร์ เจ้ามีสิ่งใดก็พูดมาเถิด ท่านพ่อรักเจ้า จะต้องทำให้เจ้าสมหวังแน่”อวิ๋นชิงฮวนก็มิเกรงใจ “ข้าต้องการสินเดิมทั้งหมดที่ท่านแม่ข้าทิ้งไว้ให้”นางมองไปที่อวิ๋นหงเย่และเจียงอี๋เหนียง แล้วพูดอย่างชัดเจน “ตำราแพทย์ เครื่องยาสมุนไพร เข็มทอง โฉนดที่ดิน คนรับใช้ เครื่องประดับอัญมณี วัตถุโบราณ ห้ามขาดแม้แต่ชิ้นเดียว”ใบหน้าของอวิ๋นหงเย่และเจียงอี๋เหนียงซีดลงทันใดแม่ผู้ให้กำเนิดของอวิ๋นชิงฮวน หรือที่รู้จักกันในนามฮูหยินถัง สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์ที่มีชื่อเสียง เป็นบุตรสาวคนเดียวของนายท่านถังผู้มีชื่อเสียงโด่งดังที่รู้จักในฐานะสมบัติแห่งแคว้นในด้านการแพทย์คำกล่าวที่ว่า รักษาโรคช่วยชีวิตคือจิตวิญญาณของหมอที่แท้จริง พลิกฟื้นชีวิตคื
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 4
เกี้ยวเจ้าสาวที่ประดับประดาอย่างวิจิตรจอดอยู่หน้าประตูจวนอวิ๋นรอบ ๆ เต็มไปด้วยชาวบ้านที่มามองดูเสียงดนตรีบรรเลงยังคงดังมิขาดสาย แต่ก็กลบเสียงซุบซิบมิได้“เวลาอันเป็นมงคลผ่านไปตั้งนานแล้ว เหตุใดเจ้าสาวยังมิออกมาอีกเล่า?”“นั่นสิ เกี้ยวก็รอมาตั้งครึ่งค่อนวันแล้ว...”เซียวเหยียนสวมชุดเจ้าบ่าวสีแดงสด ใบหน้าหล่อเหลาและสง่างามเย็นชาดุจน้ำแข็ง ยืนกอดอกอยู่ในห้องโถงใหญ่ แววตาเย็นยะเยือก โกรธจนแทบหัวเราะ“ช่างเป็นการต้อนรับที่ยอดเยี่ยมเสียจริง!”ภายในใจของเขาโกรธอย่างมากจวนอ๋องส่งขบวนมารับเจ้าสาว แต่เกี้ยวกลับต้องรออยู่หน้าประตูจวนตั้งนานโดยมิเห็นแม้แต่เงาของเจ้าสาวนี่มันเรื่องอันใดกัน?นี่เป็นการตบหน้าเขาชัด ๆ ให้คนทั้งเมืองหลวงหัวเราะเยาะจวนอ๋องฉู่ใต้!ใครที่มิรู้คงคิดว่าเขาเป็นฝ่ายวิ่งตามขอแต่งงานกับอวิ๋นชิงฮวนวางท่าใหญ่โตจริงเชียว!พ่อบ้านข้าง ๆ เหงื่อแตกพลั่กพร้อมใบหน้าซีดเผือด ก้มหัวขอโทษขอโพยมิหยุด “ท่านอ๋องโปรดระงับความพิโรธด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ มิใช่ว่าจวนอวิ๋นของเราจงใจละเลย แต่คุณหนูใหญ่… เดิมทีเตรียมจะออกเรือนแล้ว แต่คุณหนูใหญ่กลับบอกว่าสินเดิมยังมิพอ ขอให้จวนอวิ๋นเพิ่
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 5
ลูกในท้องของนางในชาติที่แล้วถูกเซียวเหยียนและเจียงเสวี่ยลั่วประณามว่าเป็นลูกนอกสมรส เพิ่งเกิดก็ถูกฆ่าตายในสระบัวนางช่างมิเอาไหน แม้แต่ลูกของตนก็ยังปกป้องมิได้เมื่อได้กลับมาอีกครั้ง นางจะมิยอมทำผิดซ้ำอีก แม้ว่าจะต้องฝ่าฝืนพระราชโองการ นางจะต้องแต่งงานเข้าจวนอ๋องฉู่ใต้ นางต้องต่อสู้เพื่อหาทางรอดให้ตัวเองและลูกในสถานการณ์ที่เต็มไปด้วยอันตรายอวิ๋นชิงฮวนไม่มีเวลาจมอยู่กับความเจ็บปวดและความเสียใจในเวลานี้ เจียงเสวี่ยลั่วรู้ว่านางเสียความบริสุทธิ์แล้ว และบอกเรื่องนี้กับเซียวเหยียน เพื่อให้เซียวเหยียนรังเกียจนางตั้งแต่แรกแต่เจียงเสวี่ยลั่วยังมิรู้เรื่องที่นางอตั้งครรภ์หนึ่งเดือนก่อน นางถูกเจียงเสวี่ยลั่วหลอกไปเที่ยวชมธรรมชาติที่ชานเมือง แล้วถูกพาเข้าไปในป่าจนหลงทางอยู่คนเดียวนางเจอกับกลุ่มชายสกปรก เกือบจะถูกข่มขืน นางพยายามหนีออกมาและซ่อนตัวอยู่ในวัดร้าง แต่เพราะความตกใจทำให้นางมีไข้สูง ในขณะที่นางมีไข้และเบลอ ก็มีบุรุษผู้หนึ่งที่เต็มไปด้วยเลือดบุกเข้ามา......บุรุษผู้นั้นถูกวางยาอย่างแรงจนหมดสติไป และเขาก็พบนาง จากนั้น… เขาก็ขืนใจนางตลอดเวลาที่เกิดเรื่อง จิตใจของอวิ๋นชิงฮ
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 6
ขบวนเจ้าสาวของนาง ไปชนกับขบวนของเซ่อเจิ้งอ๋องได้อย่างไร? ทั้ง ๆ ที่ชาติที่แล้วไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น… หรือเป็นเพราะชาตินี้นางเรียกร้องสินเดิมของท่านแม่ ทำให้เสียเวลา จนบังเอิญมาเจอกันพอดี?อวิ๋นชิงฮวนมิทันได้คิดอะไรมาก ได้ยินเสียงดังมาจากข้างนอก ก็แอบเปิดมุมผ้าม่านเล็กน้อย แล้วมองออกไปข้างนอกในเวลาเดียวกัน เซียวเหยียนขี่ม้าอยู่นั้นมีสีหน้ามิสู้ดีนักตรงข้ามกับขบวนเจ้าสาว มีขบวนรถม้าเหล็กขนาดใหญ่คันหนึ่ง มีกองทหารเกราะหนักติดอาวุธครบมือคอยคุ้มกันขบวนรถม้าอย่างแน่นหนา ขวางอยู่กลางถนน มิยอมหลีกทางให้แม้แต่น้อยท่าทางแบบนั้น บรรยากาศแบบนั้น คนที่มิรู้อาจจะคิดว่ามาชิงเจ้าสาวชาวบ้านที่อยู่ข้างทางต่างพากันซุบซิบ“ข้าน้อยคือเซียวเหยียนแห่งจวนอ๋องฉู่ใต้ วันนี้ข้าน้อยมาเพื่อรับพระชายาตามพระราชโองการ มินึกว่าจะขวางทางของเซ่อเจิ้งอ๋อง ขอเซ่อเจิ้งอ๋องโปรดทรงอภัยด้วยพ่ะย่ะค่ะ”เซียวเหยียนกล่าวพร้อมกับโค้งคำนับภายในรถม้าที่ทำจากเหล็กดำนั้นเงียบสนิท ไม่มีผู้ใดสนใจเขา“จวนอ๋องฉู่ใต้นับว่าเป็นอะไร?” หัวหน้าองครักษ์ เจี่ยงหยวนซิ่ง ผู้ยืนอยู่หน้าแถวพูดอย่างดูถูก “คิดว่ามีราชโองการแล้วจะให
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 7
หลังจากเกิดอุบัติเหตุบนถนน กว่าที่ขบวนแต่งงานจะมาถึงจวนอ๋องฉู่ใต้ ท้องฟ้าก็มืดค่ำแล้วอวิ๋นชิงฮวนถูกพาลงจากเกี้ยวเจ้าสาว ก้าวข้ามกระถางไฟ และเข้าประตูหลักทำพิธีคารวะหลังจากเสร็จพิธี แขกเหรื่อทั้งหลายต่างแสดงความยินดี เสียงดนตรีและประทัดดังสนั่นหวั่นไหวเจ้าบ่าว เซียวเหยียน กล่าวขอบคุณแขกผู้มีเกียรติที่มาร่วมงาน จากนั้นก็จูงมืออวิ๋นชิงฮวนที่ถือผ้าไหมสีแดงเข้าห้องหอตามประเพณีงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสเริ่มต้นขึ้นอย่างราบรื่นอวิ๋นชิงฮวนนั่งตัวตรงบนเตียงแต่งงาน ผ้าคลุมหน้าปักลายหงส์สีทองแดงคลุมศีรษะ สาวใช้และแม่สื่อในห้องต่างยิ้มแย้ม“เชิญให้เจ้าบ่าวเปิดผ้าคลุมหน้า”เซียวเหยียนหยิบผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวขึ้นอย่างเย็นชา แล้วเปิดผ้าคลุมสีแดงบนศีรษะของนางขึ้นทันใดนั้น ห้องทั้งห้องก็สว่างไสวอวิ๋นชิงฮวนสวมชุดแต่งงานสีแดงเพลิง สวมเครื่องประดับศีรษะและผ้าคลุมหน้า นางมีใบหน้าที่งดงาม ผิวขาวราวหิมะ รูปร่างที่งดงามไร้ที่ติ และลวดลายดอกท้อบนหน้าผากของนางยิ่งทำให้นางดูสวยสง่าและมีเสน่ห์ บุคลิกสง่างามแฝงความเย็นชาเล็กน้อย...นี่คืออวิ๋นชิงฮวนงั้นหรือ?เซียวเหยียนเหม่อไปครู่หนึ่งก่อนจะได้สติกลับ
รักครั้งใหม่กับเสด็จอา บทที่ 8
คู่หงส์ป่าพลันตกใจเจียงเสวี่ยลั่วตกใจสุดขีด รีบหลบไปอยู่ข้างหลังเซียวเหยียนทันทีเซียวเหยียนยื่นมือออกไปปกป้องนาง สีหน้าเคร่งขรึมมองไปที่ปากซอย “องครักษ์เจี่ยง? เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”ที่ปากทางตรอก แสงไฟสว่างไสวกองทหารเกราะหนักที่ดูคุ้นเคยดีกำลังคุ้มกันขบวนรถม้าหุ้มเหล็กสุดหรูหราโอ่อ่าที่จอดอยู่ตรงปากทางตรอก หน้าต่างรถม้าเปิดออกครึ่งหนึ่ง แต่ก็มองมิเห็นว่าผู้ใดนั่งอยู่ข้างในเจี่ยงหยวนซิ่งยืนอยู่หน้ารถม้า กอดอก พลางพูดจาเยาะเย้ย“อ๋องฉู่ใต้ช่างโชคดีอะไรเช่นนี้! ก่อนหน้านี้ยังแอบพบหญิงงามที่ภัตตาคาร วันนี้ก็เพิ่งแต่งงานกับพระชายาองค์ใหม่ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง บัดนี้ยังมิทันเข้าหอ ก็มาพบปะกับหญิงงามในตรอกมืดอีก โชคดีเรื่องสตรีเช่นนี้ ไฉนมิสอนกระหม่อมบ้างเล่า?”“ท่านพี่เซียวเหยียน...”เจียงเสวี่ยลั่วได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจ รีบจับอาภรณ์ของเขา“หากองครักษ์เจี่ยงอยากมาดื่มเหล้าฉลองที่จวนของข้า ข้ายินดีต้อนรับ แต่เรื่องส่วนตัวของข้า มิต้องลำบากเจ้ามาสนใจหรอก” เซียวเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเจี่ยงหยวนซิ่งคิดในใจ คนหน้าไหว้หลังหลอกผู้นี้หน้าหนาจริงๆ “ท่านอ๋องของเรามาแสดงความยินด
Latest chapter
