หลอมละลาย

บุรารียังคงยืนแอ่นก้นให้งอนๆขึ้นเพื่อรองรับการตอกอัดที่สวนแทรกเข้ามาอยู่เรื่อยๆ สองมือแนบชิดฝาผนังเอาไว้แน่น ยามที่ดรัณภพกระแทกเข้ามาเมื่อใดก็เกิดความรู้สึกเสียวจนแทบจะขาดใจไปหมด 

"อ๊า พี่ดิมขาเเบมเสียวเหลือเกิน"

"ได้กินพี่สมใจแล้ว หวังว่าพี่คงจะไม่ทำให้แบมผิดหวังนะครับ"

"มะ ไม่เลยค่ะ แค่นี้แบมก็แทบจะสำลักความสุขตายอยู่แล้ว"

"งั้นหันหน้ามาทีสิครับ ขอพี่เอาเน้นๆแรงๆด้านหน้าหน่อย"

จากนั้นดรัณภพก็ถอดชักท่อนความแข็งแกร่งของตัวเองออกไป ก่อนจะสอดใส่กลับเข้ามาใหม่เมื่อได้จับบุรารีหันหน้ามาแล้วยกเรียวขาข้างหนึ่งของเธอขึ้น"

"อ่าส์แบมครับ รูแบมช่างแน่นดีจริงๆ"

"แบมก็เสียวเหลือเกินค่ะพี่ดิมขา"

บุรารีครางไปอ้อนไป ทำเอาดรัณภพทนเสียวจนแทบจะไม่ไหวจึงได้ประกบปิดปากหวานนั้นเอาไว้ด้วยจูบ ลิ้นร้อนทำหน้าที่กวาดต้อนซุกซอนไปทั่วโพรงปาก ในขณะที่เอวด้านล่างก็ขยับซอย พลอยให้มือส่วนด้านบนบีบเฟ้นเสียจนรุนแรง จนเนื้อบริเวณเต้างามแดงขึ้นเป็นรอย

สองร่างกายสอดประสานกันแนบชิด ดรัณภพขยับกระแทกแรงขึ้นทุกเมื่อที่บุรารีจิกเล็บคมๆลงไปบนแผ่นหลัง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังตับๆลั่นห้อง ปลุกปั่นเปลวคลื่นพิศวาสให้โหมกระพือจนแทบจะหมดไหม้

หลังจากที่ถูกดรัณภพจับกระแทกตั้งแต่หน้าประตูอยู่เสียนาน ตอนนี้บุรารีถูกเขาอุ้มมานอนอ้าขารอรับตัวตนอยู่ที่บนเตียงเป็นที่เรียบร้อย เซ็กซ์ของดรัณภพทั้งดุเดือด เร่าร้อนและรุนแรง แม้ว่านี่จะเป็นครั้งแรกของเธอแต่เขาก็กลับใส่หนักใส่เต็มจนใจกลางของเธอแทบจะร้อนจนลุกไหม้เป็นไฟ

"อ๊า ของพี่ดิมนี่มัน..ใหญ่ดีจังเลยค่ะ เเบมเสียวจนจะไม่ไหวอยู่แล้ว"

"ไม่ไหวก็เสร็จมา ถ้าแบมแตกแล้วพี่จะได้ลงไปเลียให้อีก"

"นี่พี่ดิมชอบเลียขนาดนั้นเลยหรอคะ"

"เลียแบม พี่ชอบเลียแบมครับ"

"พูดจากำกวม จะบอกว่ากับคนอื่นพี่ไม่เลียว่างั้นเถอะ ชิ" บุรารีสะบัดหน้าหนีทำงอน แม้ว่าตอนนี้ส่วนล่างของเธอกับเขาจะยังคงสอดประสานกันอยู่ก็ตาม

"บอกแล้วว่าพี่ชอบเลียแบม คนอื่นไม่ใช่แบมพี่จะไปเลียทำไม แบมไม่รู้หรอกว่าจริงๆวันนั้นพี่แอบดีใจแค่ไหนที่ถูกแบมบังคับให้เลีย"

"คนเจ้าเล่ห์ รีบเสร็จแล้วก็รีบอธิบายมาเลยนะคะว่าตกลงพี่ดิมรู้สึกยังไงกับแบมกันแน่"

"พี่รักแบม"

"อะ..อะไรนะคะ"

ไม่ต้องรอเสร็จ ไม่ต้องถามซ้ำ ดรัณภพสวนตอบกลับทันทีที่บุรารีพูดจบ ทำเอาคนถามถึงกับหน้าเหวอตกตะลึงพูดไม่ออกแบบไม่มีสติ

"พี่รักแบมครับ รักมานานแล้วแต่พยายามห้ามใจตัวเองไว้เพราะพี่ไม่คู่ควร"

"พะ..พี่ดิมบอกว่ารักแบม แต่พี่ก็มีแฟนมาตลอดนี่คะ"

"ลินกับพี่ไม่ใช่แฟนกันหรอก แค่บางครั้งบางทีเหงาๆก็มาเจอกันบ้างตามประสา..คนโฉด เรื่องนี้บาสเองก็รู้ดีไม่เชื่อแบมก็ลองไปถามดู"

"นี่หมายความว่าพี่บาสรู้เรื่องพวกนี้มาตลอด"

"ท่านเจ้าสัวเองก็ทราบครับ แต่ว่าท่านไม่อยากบังคับพี่ แบมคิดว่าที่ท่านเจ้าสัวยอมให้แบมมาลากพี่ไปไหนมาไหนสองต่อสองน่ะเป็นเพราะอะไร ถ้าไม่ใช่เพราะท่านรู้ว่าใจเราสองคนตรงกัน ท่านยังบอกพี่เองอีกว่าตอนนี้ยังไม่อยากเป็นลูกเขยก็ยังไม่เป็นไร แต่ถ้าวันไหนเปลี่ยนใจก็ให้มาบอก ทีแรกพี่ก็คิดว่าพี่ทนได้เพราะว่าอยากให้แบมได้เจอคนที่คู่ควรกว่าพี่ แต่พอตอนนี้แบมจะไปจริงๆพี่กลับไม่อยากทนแล้วครับ พี่ทนเห็นแบมไปเป็นของคนอื่นไม่ได้หรอก เลยต้องรีบจัดการแบมอย่างนี้"

"พี่ดิม รู้ตัวหรือเปล่าว่าพี่ทำเรื่องให้มันยุ่งยากมาก ยอมเเบมเสียตั้งแต่แรกก็จบ ไม่รู้จะทนยื้อไว้ทำไมจนป่านนี้"

"ยอมง่ายขนาดนั้นก็เสียเชิงชายหมดกันพอดี"

จากตอนแรกที่กะว่าจะคุยแค่นิดหน่อยพอให้บุรารีได้กระจ่าง ไปๆมาๆก็เล่นอธิบายไปเสียจนยืดยาว จนกินเวลามาเกือบจะเป็นชั่วโมง ทำเอาจังหวะรักที่ค่อนข้างจะรุนแรงนั้นเกือบแผ่วเบา แต่ก็กลับได้มาเริ่มต้นใหม่ทัน

"ซอยเบาๆหน่อยสิคะพี่ดิมขา ป่านนี้แบมบานไปหมดแล้วมั้งคะในเมื่อของพี่ดิมใหญ่ขนาดนี้"

"อยากเป็นของพี่แบมต้องทนให้ได้นะครับ บอกไว้ก่อนว่าเซ็กซ์ของพี่น่ะมันรุนแรง ถ้าเกิดว่าแบมรับไม่ไหวก็จะได้ถอดใจไปเสียแต่เนิ่นๆ"

"งั้นถ้าแบมแรงแบบนี้ล่ะคะพอจะสู้พี่ได้หรือเปล่า"

ได้ทีบุรารีก็พลิกตัวดรัณภพให้นอนราบลงไป ส่วนตัวเธอเองนั้นกลับขึ้นมานั่งขี่ สะโพกมนเบียดบดดอกไม้งามลงไปบนท่อนเอ็นของเขา ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นนั่งยองๆแล้วจับประครองมันตั้งขึ้น

"อ๊า เสียวค่ะ"

เธอนั่งทับมันลงไปช้าๆ จับส่วนหัวถูบี้กับเม็ดเสียวของตัวเองไปมาสามสี่ทีแล้วจึงกดทับ บริเวณส่วนปลายผลุบหายเข้าไปในร่องหลืบจนสุด แล้วจากนั้นหน้าที่โยกขยับก็เป็นของเธอ

"โอ้วแบม เสียวครับพี่เสียวมากๆ ขนาดซิงลีลายังเด็ดขนาดนี้ รอให้พี่ฝึกแบมอีกหน่อยจะขนาดไหน" 

"แบมยินดีเป็นลูกศิษย์พี่ดิมค่ะ คืนนี้เรามาฝึกกันทั้งคืนเลยดีไหนคะ"

ดรัณภพยิ้มแก้มปริเมื่อได้ฟังความต้องการของคนที่อยากเป็นนักเรียนให้เขาฝึก ก่อนจะยันตัวลุกขึ้นมานั่งพิงกับผนังขอบเตียง สองมือใหญ่ยื่นเข้าไปประครองใบหน้างามเอาไว้แล้วจึงดึงเธอเข้ามาจูบอีกครา

ส่วนบุรารีก็ทำหน้าที่ตัวเองได้อย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง ด้านบนเธอก็ใช้ปากปรนเปรอจูบให้ดรัณภพไป ส่วนด้านล่างนั้นบดขยี้ถูไถจนเขานั้นหลุดครางออกมา 

"ซี๊ดแบม ทำไมโยกเก่งได้ถึงใจพี่ขนาดนี้ล่ะครับ พี่เกือบจะแตกไปหลายทีแล้วนะ"

"ถ้าแตกเร็วถือว่าแพ้นะคะ ไม่สมราคาคุย"

"พี่แค่บอกว่า 'เกือบ' ครับ ยังไม่ได้จะเสร็จจริงๆสักหน่อย แต่ถ้าเป็นท่านี้ก็ว่าไปอย่าง"

"ว้าย พี่ดิม"

อยู่ๆดรัณภพก็พลิกตัวขึ้นแล้วจับเธอให้คว่ำหน้าคลานเข่าลงไปที่เตียง สองข้อมือของเธอถูกเขาจับขึ้นมาเกาะที่พนักหัวเตียงเอาไว้ แล้วตัวเขาเองก็เข้ามาประกบเธอที่ทางด้านหลัง

"ชอบจริงๆเลยนะคะเข้าข้างหลังเนี่ย"

"ด๊อกกี้สไตล์มันเข้าลึกดี ยิ่งเวลากระแทกก้นเซ็กซี่ๆของแบมดังตับๆแบบนี้แล้วเสียวจนพี่แทบจะทนไม่ไหวเลยที่รัก หรือว่าแบมไม่ชอบหรอครับเวลาที่พี่เอาแบมไปด้วยแล้วบีบนมไปด้วยแบบนี้"

"ยังจะมาถามอีกหรอคะ พี่ดิมเองก็รู้ว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาแบมเฝ้ารอคอยให้พี่ดิมทำกับแบมแบบนี้มานานแค่ไหน มีเหตุผลอะไรแบมถึงจะไม่ชอบ"

พอได้ฟังคำตอบดรัณภพก็ยิ้มออกมาอีกที สองมือยังคงบีบแก้มก้นขาวๆของบุรารีเอาไว้แน่นแล้วจึงค่อยๆชักตัวตนของตัวเองเข้าออก สายตาเขามองไปยังรอยสอดประสานนั้นนิ่ง พลางหัวใจก็เต้นแรงตามไปด้วย ในที่สุดบุรารีก็เป็นของเขา หลังจากที่ต้องคอยหักห้ามใจตัวเองอยู่เสียนาน 

ตัวตนของเขานั้นเหยียดขยายเต็มที่ ยิ่งได้มองมันผลุบหายเข้าไปในร่องหลืบสีชมพูแดงแล้วก็ยิ่งเสียว ดรัณภพกัดฟันตัวเองลงกับริมฝีปากหนาอีกครั้งอย่างแรง ก่อนจะเพิ่มเเรงกำลังตอกขยับมากขึ้น ยิ่งเขากระแทกเร็วและแรง บุรารีก็ยิ่งร้องครางเสียงดัง นั่นทำให้ขอบสวรรค์ของเขาที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมยิ่งถูกคว้าได้มาถึงเร็วยิ่งขึ้น

"อ่าส์แบม เสร็จแล้วพี่เสร็จแล้วครับ"

"กรี๊ด เสียวเหลือเกินค่ะพี่ดิมขา นะ..นี่เราเสร็จพร้อมกันเลยหรอคะ"ดรัณภพยังคงแช่คาตัวตนเอาไว้ก่อนอย่างนั้น เขาได้ปล่อยให้ทุกหยาดหยดไหลทะลักเข้าสู่กายงามโดยไม่คิดจะชักออก 

"สงสัยคราวนี้ท่านเจ้าสัวคงจะได้อุ้มหลานเร็วๆนี้สมใจ"

"อะไรนะคะ"

"ท่านบอกพี่ว่าอยากรีบมีหลานน่ะ จะจากบาสหรือว่าจากแบมก็ได้ พี่ก็เลยว่าจะลองทำแข่งกับเจ้าบาสมันดู"

"แล้วพี่บาสรู้เรื่องนี้แล้วหรอคะว่าพี่ดิมจะแข่งด้วย"

"ยังหรอก แต่เห็นว่าคืนเข้าหอก็หมดน้ำไปหลายยกอยู่ ไม่แน่ว่าป่านนี้เค้กอาจจะกำลังท้องแล้วก็ได้นะ พี่ว่างั้นเรารีบมาทำต่อกันเถอะ"

"ว้ายพี่ดิม ใจเย็นก่อนค่ะ อ๊าๆ"