ตอนที่ 2
อีกฝากหนึ่งของห้องสปา พาธินีย์ น้องสาวคนสวยของพัทตรา กำลังตระเตรียมน้ำมันหอมระเหยที่หากใครได้กลิ่นเป็นต้องหลงใหลไปกับความหอมละมุนละไมผ่อนคลายของกลิ่นกุหลาบที่ถูกสกัดออกมาด้วยวิธีการที่ทันสมัย
หนุ่มใหญ่วัยกลางคนผู้มีใบหน้าดุดัน แต่ทว่าแฝงไว้ด้วยความอ่อนโยนกำลังเดินออกมาจากห้องเปลี่ยนชุด ซึ่งมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่พันกายไว้แค่ ท่อนล่างอย่างหมิ่นเหม่ โชว์กล้ามท้องแข็งแกร่งเป็นลอนสวย พาธินีย์เผลอมองร่างกายบุรุษหนุ่มที่ถึงแม้อายุอานามจะมากแต่ร่างกายกับเต็มไปด้วยมัดกล้าม ทำให้หัวใจที่อ่อนไหวของพาธินีย์เต้นระส่ำ แก้มนวลแดงระเรื่อขึ้นทันตา นั่นเป็นเพราะเธอไม่เคยเห็นเรือนร่างของบุรุษหนุ่มมาก่อน ทำให้มือน้อยสั่นเทาด้วยความตื่นเต้น
แดเนียล อันน์เบริกส์ มาเฟียหนุ่มใหญ่ที่หลงใหลทวีปเอเชีย โดยเฉพาะทะเลสวยๆ ของประเทศไทย จึงตัดสินใจหันเหชีวิตในแถบยุโรป ล่องเรือกาสิโนขนาดใหญ่มาปักหลักอยู่ที่เกาะมาเก๊าตามคำแนะนำของเพื่อนรัก และที่มาในครั้งนี้หนุ่มใหญ่และบุตรชายมาในฐานะนักท่องเที่ยว เพื่อพักผ่อนหลังจากทำงานหนักมานาน และมอบหมายให้เพื่อนรักช่วยดูแลกิจการแทน
หนุ่มใหญ่ลอบมองดูสาวน้อยตรงหน้าด้วยความพึงพอใจและเอ็นดูในคราเดียวกัน ก่อนเคลื่อนกายกำยำขึ้นไปบนเตียงสำหรับการนวด
ส่วนพาธินีย์ เธอกำลังพยายามควบคุมการเต้นของหัวใจให้เป็นปกติ ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบน้ำมันหอมที่เตรียมไว้ ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังอย่างเบามือ มือน้อยไล้วนลูบไล้และนวดสลับกันไปมาตามตำราที่ได้ร่ำเรียน และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอได้ลงมือนวดอย่างจริงจัง เพราะก่อนหน้านั้น เธอมีหน้าที่คอยนวดให้กับพี่หมอ เพื่อนชายคนสนิทของพี่สาวสุดที่รักเพียงคนเดียว ทำให้ครั้งแรกของพาธินีย์ดูจะเก้ๆ กังๆ กลัวพลาดและอาจทำให้ลูกค้าไม่พอใจ
“ต้องการให้นวดแรงๆ บอกได้นะคะ” พาธินีย์ บอกเสียงหวานตามนิสัยที่ติดตัวเธอมา
“ครับ นวดแรงอีกนิดก็ได้ครับ ผมกำลังสบาย” หนุ่มใหญ่บอกเสียงทุ้มน่าฟัง รอยยิ้มสดใสผุดขึ้นที่มุมปากของพาธินีย์ทันทีที่เธอทำให้ลูกค้าพอใจกับการนวดของเธอ ก่อนลูบไล้มือไปตามแผ่นหลังสีแทนนั้นพร้อมทั้งลงน้ำหนักมือให้มากขึ้น ก่อนได้ยินเสียงครางครึมของลูกค้าด้วยความพึงพอใจ แล้วเลื่อนมานวดที่ท่อนขาแข็งแกร่ง พานทำให้หัวใจเต้นระรัวสองมือน้อยสั่นขึ้นมาอีกครั้ง หน้านวลก็เริ่มแดงจนลามไปถึงใบหู หนุ่มใหญ่รับรู้ถึงความผิดปกติ ทำให้ต้องเอียงหน้าถามด้วยความสงสัย
“หนูเป็นอะไรหรือเปล่า”
“เปล่าค่ะ” พาธินีย์บอกเสียงสั่น พร้อมทั้งยกมือไหว้ขอโทษ ก่อนระงับความตื่นเต้นแล้วทำการนวดต่อไป ทางด้านพัทตราก็กำลังนวดให้แอนโทนี่อย่างตั้งอกตั้งใจ ไม่สนใจสายตาที่แอบลอบมองเธอเป็นระยะ ก่อนที่เขาจะเอ่ยถามออกมา
“ขอโทษครับนะดาร์ลิ่ง ที่นี่บริการนวดอย่างเดียวเหรอครับ” สิ้นเสียงของแอนโทนี่ มือสวยหยุดชะงักในทันที ก่อนตวัดตามองด้วยความไม่ชอบใจกับประโยคที่ชายหนุ่มพูดออกมา ซึ่งเจ้าของเสียงทุ้มน่าฟังก็หันมามองเธออยู่เช่นกัน
“ใช่ค่ะ!” หญิงสาวตอบกลับด้วยเสียงห้วนจัด
“พูดไม่เพราะเลยนะครับ ดาร์ลิ่ง” แอนโทนี่ยังคงพูดทะเล้นใส่เธอ เขาไม่สนใจด้วยว่าเธอจะอยู่ในอารมณ์ไหน เหตุเพราะนึกชอบหญิงสาวขึ้นมาแล้วล่ะสิ ยิ่งพยศยิ่งดี ทำเป็นไม่สนใจเขาแบบนี้แหละ เขาก็ยิ่งชอบ เพราะเบื่อผู้หญิงที่คอยแต่จะวิ่งไล่ตามจับเขา แล้วก็นอนระทดระทวยอยู่บนเตียงที่เห็นแล้วก็แทบจะหมดอารมณ์
“นี่คุณ!” เธอเรียกเขาเสียงดัง
“คร้าบ” ลากเสียงยาวแบบกวนๆ แอนโทนี่เริ่มรู้สึกสนุกกับการได้ยั่วโมโหสาวสวยคนนี้เสียแล้ว พร้อมทั้งขยับตัวเพื่อมองใบหน้าของเธอให้ชัด ยิ่งเวลาโกรธ ก็ยิ่งสวย
“นอนนิ่งๆ ได้ไหมคะ” บอกเสียงเรียบ พยายามระงับความกรุ่นโกรธที่กำลังพวยพุ่งอยู่ในอก ถ้าเธอไม่กลัวว่าเหล่าบอดี้การ์ดของเขาจะพังร้านเธอ ป่านนี้เธอได้ตะเพิดเขาออกจากร้านไปแล้วแน่ๆ แต่เมื่อทำไม่ได้อย่างที่ใจคิด พัทตราก็ได้แต่นับหนึ่งถึงสิบอยู่ในใจและบังคับตัวเองไม่ให้ยกมือสวยๆ สะบัดใส่ใบหน้ายียวนกวนโทสะของเขา
“นอนนิ่งๆ ไม่ได้ครับ เพราะมีมือสวยๆ นุ่มๆ มานวดให้อยู่แบบนี้ ผมคงอยู่นิ่งๆ ไม่ได้หรอกครับ ดาร์ลิ่ง” เสียงทุ้มซ่อนความทะเล้น ทั้งแววตาและมือไม้ที่เริ่มเลื่อนจะจับมือของพัทตรา ทว่าเธอก็ปัดมือเขาออกไป
“นี่คุณ เลิกเรียกฉันว่าดาร์ลิ่งเสียที ฉันไม่ชอบ” พัทตราบอกเสียงห้วน ภายในใจกรุ่นโกรธจนอยากจะขย้ำคอลูกค้าเสียให้ได้
“ว้าว! ไม่ชอบให้ใครเรียกว่าดาร์ลิ่ง งั้นผมยิ่งอยากเรียกเลยครับ แสดงว่ามีผมคนเดียวที่เรียกได้”
“คุณแอนโทนี่ ดิฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นของคุณ กรุณานอนนิ่งๆ ทีเถอะค่ะ ดิฉันจะได้รีบนวด ”
“ไม่ครับ ไม่ต้องรีบ ผมชอบให้คุณนวดให้ผมนานๆ ยิ่งนานเท่าไหร่ยิ่งดีครับ แล้วผมจะให้ทิปคุณหนักๆ ที่บริการได้ถึงใจ!” แอนโทนี่บอกอย่างอารมณ์ดี โดยเน้นประโยคสุดท้าย พร้อมทั้งส่งสายตากรุ้มกริ่มให้แบบจงใจ เจ้าของร้านคนสวยตวัดมองด้วยหางตาอย่างขุ่นเคือง ก่อนกดมือแรงๆ ให้อีกฝ่ายได้เจ็บ แต่เขากลับนิ่งเฉย
ตอนที่ 3 “อืม...ดีครับ นวดแรงๆ เลยครับ ไม่น่าเชื่อนะครับว่ามือสวยๆ แบบคุณนี่จะแรงเยอะเหมือนกัน แต่ผมชอบครับ ตามสบายเลยครับ ยิ่งแรง ยิ่งดี แต่ถ้าอย่างอื่นแรงด้วยก็จะยิ่งดีมากครับ” บอกเสียงทุ้มพร้อมกับประโยคหลังชวนให้คิดลึก แต่พัทตราทำเป็นไม่ใส่ใจ เธอยังคงตั้งใจนวดให้เขาต่อไป โดยกดเน้นๆ แรงๆ ทำให้ได้เจ็บแล้วจะได้ไม่ต้องกลับมาที่นี่อีก ก็แค่ลูกค้าปากเสีย นิสัยเสียคนเดียว คงไม่ทำให้ร้านเธอเจ๊งหรอก!“โอ้ว! แรงดีจริงๆ เต็มที่เลยครับดาร์ลิ่ง แบบนี้ผมชอบ คงต้องมาบ่อยๆ” เจ้าของเรือนกายกำยำพูดขึ้นราวกับเข้าไปนั่งอยู่ในใจเจ้าของร้าน แม้จะรู้ว่าเจ้าของร้านสปาคนสวยจงใจแกล้ง แต่เขากลับเต็มใจให้เธอได้แกล้ง ก่อนพลิกร่างกลับมานอนหงายโดยไม่บอกไม่กล่าว ทำให้มือของพัทตราเผลอไปโดนสิ่งที่ไม่ควรโดนอย่างจัง เพราะเธอกำลังนวดที่ต้นขาให้เขาอยู่ แก้มนวลเริ่มแดงระเรื่อ ก่อนหลบสายตาคมซึ่งกำลังจับจ้องมาที่เธอพร้อมทั้งกลั้นหัวเราะ แต่ทว่ามันช่างน่าแปลกใจยิ่งนักที่ร่างกายของเขากลับลุกชันเพียงแค่ปลายนิ้วของเธอสัมผัส“คุณช่วยหันกลับไปนอนท่าเดิมได้ไหม” พัทตราบอกเสียงสั่น มือไม้ก็เริ่มเกะกะ เกิดอาการประหม่าอย่างบอกไม่ถู
ตอนที่ 4ธนกฤษเดินเข้ามาที่ร้านสปาทันได้เห็นสีหน้าของพัทตรา หญิงสาวที่เขารู้สึกผูกพันกับเธอ และไม่รู้ว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั้นเรียกว่ารักได้หรือไม่ ก่อนเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเธอ ฝ่ามืออบอุ่นเชยคางมนให้สบตา พร้อมกับกดเบาๆ ที่แก้มนวลทั้งสองอย่างหยอกล้อ“แพท เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ” หมอหนุ่มเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง“เปล่าค่ะพี่หมอ” คนที่บอกว่าเปล่าแต่น้ำเสียงกลับบอกอย่างเหนื่อยๆ“อย่ามาหลอกพี่เลย ดูหน้าตาเราสิ ทำหน้ามุ่ยซะขนาดนั้น เดี๋ยวไม่สวยนะ” หมอหนุ่มยังคงล้อเลียนด้วยเสียงนุ่ม พร้อมทั้งโยกศีรษะของสาวสวยเบาๆ“นี่แพท จะปิดบังอะไรพี่หมอไม่ได้เลยใช่ไหมคะ แย่จริงๆ แล้วนี่แพทจะมีความลับกับพี่หมอได้สักเรื่องไหมล่ะคะ” เสียงใสเอ่ยถามอย่างทีเล่นทีจริง พร้อมทั้งอิงซบไหล่ของหมอหนุ่ม“เดี๋ยวนี้คิดจะมีความลับกับพี่แล้วเหรอ”“เปล่าหรอกค่ะพี่หมอ แพทก็พูดไปเรื่อยน่ะค่ะ อย่าคิดมากสิคะ เดี๋ยวแก่เร็วน้า”“อารมณ์ดีขึ้นมาแล้วสิเรา แล้วพีชไปไหนล่ะ” หมอหนุ่มเอ่ยถามถึงอีกคน เมื่อหญิงสาวข้างกายสบายใจขึ้นมาบ้าง“ยัยพีช นวดให้ลูกค้าอยู่ค่ะ ว่าแต่พี่หมอมีอะไรหรือเปล่าคะ หรือว่าวันนี้รู้สึกเมื
ตอนที่ 5 หลังจากได้กล่าวลาพี่หมอเป็นที่เรียบร้อย พัทตราก็โบกมือลาอีกครั้ง และเฝ้ามองรถคันหรูแล่นห่างออกไปจากร้านสปาเพลินรัก รู้สึกหดหู่และใจหายอย่างบอกไม่ถูก‘พี่หมอคะ อย่าลืมว่ามีแพทรออยู่นะ รีบๆ กลับมานะคะ’ พัทตราพูดเบาๆ กับตัวเอง โดยไม่รู้ว่ามีอีกหนึ่งหนุ่มเฝ้ามองด้วยความขุ่นเคือง และความกรุ่นโกรธกำลังพวยพุ่งอยู่ในอก เมื่อหญิงสาวที่เขาหมายมั่นปั้นมือจะเอามาเป็นของตัวเองมีคนรักอยู่แล้ว และยังอิงแอบแนบชิดกันต่อหน้าต่อตาเขา ดวงตาคู่คมเฝ้ามองทุกย่างก้าวของสาวสวยอย่างคาดโทษ ที่ปล่อยให้เขารอ แล้วตัวเองก็ออกไปอี๋อ๋อกับคนรัก พัทตราหยุดยืนที่หน้าห้องสปาพร้อมทั้งถอนหายใจยาวอย่างเบื่อหน่าย ‘ทิ้งไว้แค่สิบนาทีเอง คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง’ แม้จะรู้ว่าการทิ้งลูกค้าไว้เช่นนี้เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แต่มันก็เกินทนสำหรับพัทตราแล้วจริงๆ ที่ต้องมาเจอลูกค้าโรคจิต แถมยังกวนประสาทแบบสุดๆ เธอก็ได้แต่คาดหวังไว้ว่าเขาคงไม่กลับมาที่นี่อีกเป็นแน่ และก่อนที่พัทตราจะเข้าไปยังห้องสปา เธอก็ไม่ลืมคว้าผ้าสีขาวสะอาดสะอ้านติดมือไปด้วย เพื่อใช้มันเป็นข้ออ้างที่ดูไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย บานประตูเลื่อ
ตอนที่ 6จุมพิตละมุนละไมแต่แฝงไว้ด้วยความเร่าร้อนแบบหวานๆ ที่แอนโทนี่กำลังมอบให้กับสาวไทยแบบค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป อย่างคนมีชั้นเชิง เพราะเขาตระหนักได้ว่าสาวสวยคนนี้ไม่เคยต้องมือใครมาก่อน เขาละเมียดละไมกับจุมพิตอย่างใจเย็น ทว่ามันช่างเร่าร้อนเสียเหลือเกินสำหรับพัทตรา คนที่ไม่เคยพานพบกับความรัญจวนเช่นนี้มาก่อนในชีวิต สติสตังเลื่อนลอยหายไปกับรสจุมพิตที่ซาบซ่านรัญจวนจิต จนเผลอจูบตอบแบบไม่ประสีประสา ทว่ามันช่างเร้าอารมณ์ของอีกคนได้ดีริมฝีปากอิ่มสั่นระริกยามเมื่อเขาผละออก ดวงตาหวานฉ่ำเพ่งมองบุรุษหนุ่มรูปงามราวรูปปั้นที่อยู่ตรงหน้าอย่างอ่อนใจ อยากร้องห้ามแทบขาดใจทว่าเรี่ยวแรงมันหดหายไปเสียหมด ปลายนิ้วแข็งแรงไล้วนทั่วแก้มนวลพร้อมด้วยรอยยิ้มที่ฉุดกระชากสายตาของเธอให้หยุดนิ่งที่ริมฝีปากหยักของเขา พัทตราเผลอยกปลายนิ้วไล้ทั่วกลีบปากของชายหนุ่มอย่างคนใคร่รู้และอยากสัมผัส ก่อนถูกมือหนารวบไว้ แอนโทนี่กดจุมพิตลงบนฝ่ามือของเธออย่างอ่อนโยน จ้องมองราวกับสะกดให้เธอหยุดนิ่ง“เป็นไงดาร์ลิ่ง พอหรือยัง สำหรับบทลงโทษ” เจ้าของซิกแพ็กกระ
ตอนที่ 7ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!“บ้าฉิบ!” แอนโทนี่อุทานอย่างหัวเสีย ก่อนที่ร่างของตนจะเซล้มไม่เป็นท่าเมื่อพัทตราออกแรงผลักสุดแรงเสียงเคาะประตูดังขึ้นสองสามครั้ง พร้อมเสียงหวานๆ ของพาธินีย์ ร้องเรียกอยู่หน้าห้อง เมื่อเธอบริการนวดให้คุณแดเนียลเสร็จเรียบร้อย และเธอก็อาสามาตามลูกชายของเขาให้ ทว่าภายในห้องสปากลับเงียบกริบ และด้วยความเป็นห่วงพี่สาว ทำให้พาธินีย์เตรียมผลักบานประตูเข้าไป หากแต่ต้องหยุดชะงักลง“พีช! อย่าเพิ่งเข้ามา” พัทตราตะโกนสั่งออกไปแล้วคว้าเสื้อผ้ามาสวมอย่างรวดเร็ว หลังจากจัดการกับตัวเองเสร็จเรียบร้อย พัทตราเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มพร้อมกับตวัดฝ่ามือลงบนใบหน้าหล่อเหลาที่ยืนขบกรามแน่น เหตุเพราะอารมณ์พิศวาสยังค้างคา ดวงตาคู่คมวาวโรจน์ด้วยความตกใจ นับตั้งแต่จำความได้ไม่เคยมีใครกล้าตบหน้าเขาเลย ก่อนหันกลับมามองเจ้าของมือตบที่สะบัดใส่ซะเต็มแรง ทำเอาคนโดนตบอึ้งไปอีกชั่วขณะ ที่เขาเห็นมือเล็กๆ แต่ตบได้เจ็บจนหน้าชาเลยทีเดียว
ตอนที่ 8 “แปลกดีแฮะ สาวไทยนี่กลัวเสียงฟ้าร้องกันทุกคนเลยหรือเปล่าดาร์ลิ่ง แต่ผมอนุญาตให้คุณซุกซิกแพ็กผมได้นะครับ” คนใจดีพร้อมจะอาสาได้ทุกเมื่อตามมาด้วยเสียงกลั้นหัวเราะที่หลุดรอดออกมา ขยับปมผ้าเช็ดตัวแล้วเดินตรงดิ่งเข้าไปหาร่างบางที่กระเถิบหนีจนชิดผนังห้อง พัทตราเริ่มรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ขึ้นมา ยิ่งได้เห็นแผงอกเป็นลอนๆ แบบใกล้ชิดหัวใจก็ยิ่งสั่นหวิว ก่อนส่งสายตาเขียวปั้ดไปให้ นิ้วชี้เรียวสวยก็ยกขึ้นสั่งให้ร่างกำยำหยุดเดินเข้ามาหา ทว่าคนอย่างแอนโทนี่มีหรือจะหยุด ยิ่งห้ามก็ยิ่งทำ ยิ่งร้องก็ยิ่งรุก สนุกชะมัด!“หยุดเดี๋ยวนะไอ้ลามก!”“หยุดทำไมล่ะดาร์ลิ่ง ผมอุตส่าห์ยอมให้คุณซบซิกแพ็กผมแล้วนะ มาเถอะน่า โอกาสดีๆ มีไม่มากนะ คุณรู้ไหมว่าผมไม่ยอมให้สาวๆ คนไหนมาซบได้ง่ายๆนะ คุณน่าจะรีบคว้าโอกาสทองเอาไว้ เผลอๆ คุณอาจได้เงินก้อนโตด้วย ลองหน่อยไหม” คำพูดและใบหน้ากวนโทโสของแอนโทนี่ ทำให้พัทตราถึงกับร้อนวูบด้วยความอับอาย และอยากจะร้องกรี
ตอนที่ 9“นังแพท! แกกับไอ้แขกฝรั่งนั่นทำอะไรกัน ทำไมมีรอยแบบนี้ ฉันไม่เคยสั่งสอนให้แกปล่อยตัวแบบนี้นะ” ต่อว่าเสียงเขียว แม้ในใจอยากให้ลูกสาวได้คนรวยๆ มาเป็นคู่ชีวิต แต่ถ้าได้ด้วยวิธีการเอาตัวเข้าแลกฟรีๆ แบบนี้เห็นจะไม่ได้“เปล่านี่แม่ แพท...เอ่อ...แพท ...โดนมดกันน่ะ” เธอพูดปดคำโต ยกมือลูบบริเวณซอกคอพร้อมทั้งเบี่ยงตัวหลบสายตามารดา“มดบ้านแกน่ะสินังแพท รอยใหญ่ขนาดนี่ แล้วไอ้มดของแก ทำไมมันจ้องกัดเฉพาะซอกคอแกล่ะ” คนเป็นแม่ตวาดกลับเสียงดัง พลางหมุนตัวบุตรสาวให้หันมาเผชิญหน้า แล้วก้มมองสำรวจตั้งศีรษะจรดปลายเท้า พัทตรารีบเปลี่ยนเป้าหมายของมือมาปิดที่เนินอก แล้วเบี่ยงตัวหลบตามเคย“ก็...พ่อมดน่ะแม่ มันก็เลยกัดเป็นรอยใหญ่แบบนี้แหละ แล้วนี่แม่จะมาซักอะไรแพทนักหนา แพทต้องไปดูแลลูกค้านะ” รู้ว่าโกหกแล้วมันบาปแต่ก็ยอม เพราะไม่อยากให้มารดาคิดมาก แล้วไหนเรื่องราวต่างๆ จะตามมาอีกเป็นขบวน หากเธอบอกไปว่าโดนอีตาฝรั่งนั่นลวนลามพิไลลักษณ์พยักพเยิดให้บุตรสาวอ
ตอนที่ 10“เอาน่า เพื่อแม่ อย่าทำให้แม่ขายหน้าเชียวนะ อุตส่าห์คุยอวดไว้ซะเยอะ” คนเป็นแม่หันมาส่งยิ้มให้บุตรสาว แล้วหมุนตัวเดินออกไปตามลูกสาวคนรอง และจัดการสั่งให้เด็กๆ ในร้านเลิกงานกันได้ แต่ยังไม่ทันพ้นห้องครัว“เดี๋ยวสิแม่ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ห้ามไปเชิญชวนสองพ่อลูกนั่นมาที่ร้านอีกเป็นอันขาด” พัทตรากำชับเสียงแข็ง เพราะแค่นี้เธอก็อับอายเกินทนแล้ว ขืนให้มาบ่อยๆ เธอต้องละลายไปกับซิกแพ็กของเขาเป็นแน่ ที่ปากบอกว่าขยะแขยง แต่หัวใจมันกับสั่นหวิวพิกลเวลาได้มองหรือสัมผัส แค่คิดหน้านวลก็ร้อนผ่าวขึ้นมาเฉยๆ“เออน่า...แกนี่ก็ ถ้าเขาไม่ชอบลูกสาวของแม่ แล้วแม่จะมีปัญญาไปบังคับอะไรเขาให้มาชอบแกสองคนกันล่ะ ไม่ต้องมาพูดมาก รีบๆ ลงมือทำกันซะ” คนเป็นแม่ตัดบท พลางยกมือไล่เป็นนัยๆ แต่แววตาและสีหน้ากลับ ยิ้มกริ่ม เพราะงานนี้ไม่พลาดแน่ ก็ให้มันรู้ไปว่าแขกฝรั่งสองคนนั้นจะไม่ชอบลูกสาวของนาง
ตอนที่ 16ใกล้เช้าวันใหม่ซึ่งเป็นวันหยุดประจำเดือนของร้าน ที่ในทุกๆ ใกล้สิ้นเดือนร้านสปาเพลินรักจะหยุดให้พนักงานในร้านพักผ่อนติดต่อกันสามวัน แม้จะดูเอาเปรียบพนักงานไปบ้าง แต่เธอก็ให้ค่าแรงคุ้มกับการทำงานตลอดสามสัปดาห์ที่ไม่ได้หยุด เจ้าของร้านคนสวยเดินลงมาสำรวจความเรียบร้อยของร้านก่อนพระอาทิตย์ขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยไม่เคยนึกเอะใจ ว่าอาจมีใครบางคนบ้าบิ่นลุกขึ้นมานั่งรออยู่ที่หน้าร้านสปาของเธอ“ดาร์ลิ่ง” เสียงทุ้มทักทายพร้อมกับเจ้าของเสียงเดินเข้ามาประชิดตัว ชนิดที่เรียกว่าเจ้าของร้านได้แต่อ้าปากค้าง นึกถึงคำสาปแช่งของตัวเอง‘นี่มันไม่มีผลกับอีตาบ้าเลยหรือไง? ’ “ไอ้บ้ากาม มาทำไม” เสียงห้วนจัดของพัทตราดังขึ้น ก่อนเบี่ยงตัวหลบไปอีกทาง ทว่าก็ไม่อาจรอดพ้นรัศมีเขาไปได้ แถมการบุกประชิดอย่างรวดเร็วของเขาก็ทำเอาพัทตราแตกตื่นพานทำอะไร
ตอนที่ 15ภายในบ้านหลังใหญ่ของเสี่ยกำธร ผู้คนต่างห้อมล้อมตั้งวงกันนับสิบ ก่อนจะมีเสียงโห่ร้องด้วยความขัดใจ เมื่อคนที่เล่นได้มีแต่พิไลลักษณ์เท่านั้น จนคนในวงอดแซวขึ้นมาไม่ได้“นังพิไล วันนี้แกโชคดีอะไรนักหนา ทำไมเล่นได้อยู่คนเดียว” หญิงร่างท้วมหนึ่งในวงเอ่ยถามด้วยสีหน้าหงุดหงิด เพราะเสียจนหมดตัว“ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่าวันนี้เป็นวันดีของฉันนะ โอ๊ย...ทำไมเงินมันมากมายขนาดนี้นะ” พิไลลักษณ์ตะโกนด้วยความดีใจ ที่ได้เงินมาเล่นก็ร่วมๆ สองหมื่น นี่ยังเล่นได้อีก รวมแล้วก็มีเงินเกือบสี่หมื่น“พิไล มีเงินเยอะขนาดนี้ขึ้นไปเล่นบนเรือไหมล่ะ” เสี่ยกำธรเริ่มชี้ทางให้กับเหยื่อรายใหม่ที่พอจะเห็นหนทางได้เงินเป็นกอบเป็นกำ แถมยังจะได้ดอกเบี้ยที่ทั้งสาวทั้งสวยอีกด้วย ถ้าเหยื่อติดกับ“แหม... เสี่ยก็...เงินแค่ไม่กี่หมื่นจะขึ้นไปเล่นบนเรือได้ยังไงล่ะ” พิไลลักษณ์จีบปากจีบคอพูด ทว่าแววตากลับลุกวาว เพราะอยากลองสัก
ตอนที่ 14เสียงจอแจภายในสนามบินสุวรรณภูมิ สร้างความเบื่อหน่ายให้กับไมร่า หลานสาวคนสวยของริชาร์ดที่เดินทางมาท่องเที่ยวและต้องการมาตามหาคู่ควงที่แอบหนีมาเมืองไทยโดยไม่บอกเธอสักคำ เรียวหน้างดงามตามแบบฉบับสาวชาวยุโรปถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพงที่ส่งให้เจ้าตัวดูโดดเด่น พร้อมกับหุ่นเพรียวราวนางแบบ กวาดสายตามองหาคู่ควงที่อาริชาร์ด บอกว่าจะมารับเธอด้วยตัวเอง‘เอริค คุณอยู่ไหน... คอยดูนะ ถ้าไมร่าเจอตัวเมื่อไหร่ ไมร่าจะเอาให้สลบคาอกเลย’ เจ้าของหุ่นสะโอดสะองพึมพำแล้วหันไปมองเหล่าบอดี้การ์ดนับสิบที่เดินลากกระเป๋าตามมา“แยกกันออกไปตามหาเอริคเดี๋ยวนี้” เสียงหวานแต่แฝงไว้ด้วยอำนาจสั่งอย่างเอาแต่ใจ ก่อนเหล่าบอดี้การ์ดจะแยกย้ายกันออกไปทำตามคำสั่ง ทางด้านคนที่สาวเจ้ากำลังชะเง้อมอง ก็หาที่หลบโดยทันที ก่อนกระซิบกับ พ่อบุญธรรมที่ทำให้เขาหงุดหงิดซะเหลือเกิน เมื่อรู้ว่าต้องมารับไมร่า หลานสาวเพื่อนรักของพ่อที่เขาเบื่อหน่ายอย่างที่สุด แม้จะชื่นชอบบทรักของเธ
ตอนที่ 13“ว่าไง ดาร์ลิ่ง ตอบสิ ไม่งั้น ผมไม่ต่อให้นะ” เสียงแหบพร่ากระซิบถามย้ำ พร้อมกับเลื่อนมือลงไปแตะสัมผัสดอกไม้แรกแย้มของเธอ เพื่อเป็นการบังคับเจ้าของไปในตัว ทว่ายิ่งสัมผัสความอัดแน่นภายใต้กางเกงแบรนด์ดังก็ยิ่งแน่นเปรี๊ยะ ที่บอกว่าจะไม่ต่อให้นะ ก็แค่ขู่เล่นเท่านั้น เพราะเขาเองก็หยุดไม่ได้แล้วเช่นกัน“ปละ...ปล่อยฉันนะ...อะ...ไอ้...” เสียงทัดทานของเธอเดหายไป เมื่อริมฝีปากได้รูปประกบเข้ากับ เรียวปากอิ่ม ที่เขาอยากลิ้มลองอีกสักนิด และปิดกั้นเสียงร้องห้ามที่ชวนให้หงุดหงิด ดวงตากลมโตเบิกโพลงเมื่อได้รับสัมผัสอันเร่าร้อน ร่างกายกำยำ บดเบียดให้
ตอนที่ 12 เจ้าของหุ่นล่ำละลายใจเจ้าของร้านสปาเพลินรัก เดินมาตามทางเดินที่ทอดยาวห่างจากตัวร้านประมาณสองสามร้อยเมตร ปลายนิ้วแข็งแรงไล้ไปตามดอกไม้นานาพันธุ์ที่ชูช่อเบ่งบานราวกับดีใจที่สายฝนพรำลงมา บ้างก็โบกไสวตามแรงลมที่พัดเอื่อย แอนโทนี่เด็ดดอกกุหลาบสีแดงขึ้นมาสูดดมก่อนเพ่งสายตาคมจับจ้องไปยังร่างบอบบางที่นั่งทอดอารมณ์ไปกับดวงจันทร์ที่ ทอแสงแข่งกับแสงสีตามตึกระฟ้า เสียงถอนหายใจยาวติดกันหลายครั้ง ทำให้แอนโทนี่นึกอยากรู้ว่าแม่สาวหน้าหวานคนนี้มีเรื่องทุกข์ใจอันใดนักหนา ก่อนยื่นดอกไม้ในมือส่งให้ พัทตราหันมองด้วยความสงสัย ก่อนรีบดีดตัวลุกพรึบยืนตัวตรง ตวัดสายตามองผู้มาเยือนอย่างไม่เป็นมิตร “ไอ้บ้า ยังไม่กลับไปอีก” เสียงหวานแต่ห้วนจัดเอ่ยถาม ไม่สนใจกับดอกไม้ที่ยื่นมาตรงหน้า “ดาร์ลิ่ง
ตอนที่ 11“ลูกชายคุณแดเนียล น่ารักดีนะคะ” พ้นหลังหนุ่มหล่อไป พิไลลักษณ์ก็หันมาพูดกับคนเป็นพ่อที่พอจะรู้ทันบุตรชาย ก่อนนึกยิ้มอยู่ในใจ จะว่าไปสองพี่น้องนี่ก็น่ารักด้วยกันทั้งคู่“ครับ” หนุ่มใหญ่ตอบรับเสียงทุ้ม พร้อมยิ้มมุมปากนิดๆ อย่างมีเสน่ห์ ที่ดูจะไม่มีผลกับคนเป็นแม่สักเท่าไหร่ ทว่ากับพาธินีย์อยู่ๆ ใบหน้าหวานก็แก้ม ร้อนผ่าวขึ้นมาเฉยๆ“พีช... เดี๋ยวลูกอยู่คุยกับคุณแดเนียลไปก่อนนะ แม่จะขึ้นไปข้างบนซะหน่อย” คนเป็นแม่หันมาบอกลูกสาวคนรอง พร้อมตั้งท่าจะลุกหนี เพราะได้เวลาไปต่อทุนกับเพื่อนๆ ในวงซะแล้ว แม้ยังไม่ได้เงินจากบุตรสาวคนโต ทว่ามันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับพิไลลักษณ์เลยสักนิด นั่นคือไปขอยืมจากเสี่ยกำธรก่อนก็ได้ เขาเป็นถึงเจ้าของบ่อนและแหล่งเงินกู้รายใหญ่ แถมยังร่ำๆ ว่าจะพาไปเล่นบนเรือกาสิโน ที่พิไลลักษณ์ภาวนาขอให้เป็นเรือของคนที่กำลังนั่งคุยกับบุตรสาวของตน ก่อนเดินยิ้มกริ่มออกไป ทว่ากลับมีพาธินีย์เดินตามมาด้วยแล้วฉุดแขนมารดาไว้ พากันเดินหลบให้พ้นสายตาของคุณแดเนี
ตอนที่ 10“เอาน่า เพื่อแม่ อย่าทำให้แม่ขายหน้าเชียวนะ อุตส่าห์คุยอวดไว้ซะเยอะ” คนเป็นแม่หันมาส่งยิ้มให้บุตรสาว แล้วหมุนตัวเดินออกไปตามลูกสาวคนรอง และจัดการสั่งให้เด็กๆ ในร้านเลิกงานกันได้ แต่ยังไม่ทันพ้นห้องครัว“เดี๋ยวสิแม่ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ห้ามไปเชิญชวนสองพ่อลูกนั่นมาที่ร้านอีกเป็นอันขาด” พัทตรากำชับเสียงแข็ง เพราะแค่นี้เธอก็อับอายเกินทนแล้ว ขืนให้มาบ่อยๆ เธอต้องละลายไปกับซิกแพ็กของเขาเป็นแน่ ที่ปากบอกว่าขยะแขยง แต่หัวใจมันกับสั่นหวิวพิกลเวลาได้มองหรือสัมผัส แค่คิดหน้านวลก็ร้อนผ่าวขึ้นมาเฉยๆ“เออน่า...แกนี่ก็ ถ้าเขาไม่ชอบลูกสาวของแม่ แล้วแม่จะมีปัญญาไปบังคับอะไรเขาให้มาชอบแกสองคนกันล่ะ ไม่ต้องมาพูดมาก รีบๆ ลงมือทำกันซะ” คนเป็นแม่ตัดบท พลางยกมือไล่เป็นนัยๆ แต่แววตาและสีหน้ากลับ ยิ้มกริ่ม เพราะงานนี้ไม่พลาดแน่ ก็ให้มันรู้ไปว่าแขกฝรั่งสองคนนั้นจะไม่ชอบลูกสาวของนาง
ตอนที่ 9“นังแพท! แกกับไอ้แขกฝรั่งนั่นทำอะไรกัน ทำไมมีรอยแบบนี้ ฉันไม่เคยสั่งสอนให้แกปล่อยตัวแบบนี้นะ” ต่อว่าเสียงเขียว แม้ในใจอยากให้ลูกสาวได้คนรวยๆ มาเป็นคู่ชีวิต แต่ถ้าได้ด้วยวิธีการเอาตัวเข้าแลกฟรีๆ แบบนี้เห็นจะไม่ได้“เปล่านี่แม่ แพท...เอ่อ...แพท ...โดนมดกันน่ะ” เธอพูดปดคำโต ยกมือลูบบริเวณซอกคอพร้อมทั้งเบี่ยงตัวหลบสายตามารดา“มดบ้านแกน่ะสินังแพท รอยใหญ่ขนาดนี่ แล้วไอ้มดของแก ทำไมมันจ้องกัดเฉพาะซอกคอแกล่ะ” คนเป็นแม่ตวาดกลับเสียงดัง พลางหมุนตัวบุตรสาวให้หันมาเผชิญหน้า แล้วก้มมองสำรวจตั้งศีรษะจรดปลายเท้า พัทตรารีบเปลี่ยนเป้าหมายของมือมาปิดที่เนินอก แล้วเบี่ยงตัวหลบตามเคย“ก็...พ่อมดน่ะแม่ มันก็เลยกัดเป็นรอยใหญ่แบบนี้แหละ แล้วนี่แม่จะมาซักอะไรแพทนักหนา แพทต้องไปดูแลลูกค้านะ” รู้ว่าโกหกแล้วมันบาปแต่ก็ยอม เพราะไม่อยากให้มารดาคิดมาก แล้วไหนเรื่องราวต่างๆ จะตามมาอีกเป็นขบวน หากเธอบอกไปว่าโดนอีตาฝรั่งนั่นลวนลามพิไลลักษณ์พยักพเยิดให้บุตรสาวอ
ตอนที่ 8 “แปลกดีแฮะ สาวไทยนี่กลัวเสียงฟ้าร้องกันทุกคนเลยหรือเปล่าดาร์ลิ่ง แต่ผมอนุญาตให้คุณซุกซิกแพ็กผมได้นะครับ” คนใจดีพร้อมจะอาสาได้ทุกเมื่อตามมาด้วยเสียงกลั้นหัวเราะที่หลุดรอดออกมา ขยับปมผ้าเช็ดตัวแล้วเดินตรงดิ่งเข้าไปหาร่างบางที่กระเถิบหนีจนชิดผนังห้อง พัทตราเริ่มรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ขึ้นมา ยิ่งได้เห็นแผงอกเป็นลอนๆ แบบใกล้ชิดหัวใจก็ยิ่งสั่นหวิว ก่อนส่งสายตาเขียวปั้ดไปให้ นิ้วชี้เรียวสวยก็ยกขึ้นสั่งให้ร่างกำยำหยุดเดินเข้ามาหา ทว่าคนอย่างแอนโทนี่มีหรือจะหยุด ยิ่งห้ามก็ยิ่งทำ ยิ่งร้องก็ยิ่งรุก สนุกชะมัด!“หยุดเดี๋ยวนะไอ้ลามก!”“หยุดทำไมล่ะดาร์ลิ่ง ผมอุตส่าห์ยอมให้คุณซบซิกแพ็กผมแล้วนะ มาเถอะน่า โอกาสดีๆ มีไม่มากนะ คุณรู้ไหมว่าผมไม่ยอมให้สาวๆ คนไหนมาซบได้ง่ายๆนะ คุณน่าจะรีบคว้าโอกาสทองเอาไว้ เผลอๆ คุณอาจได้เงินก้อนโตด้วย ลองหน่อยไหม” คำพูดและใบหน้ากวนโทโสของแอนโทนี่ ทำให้พัทตราถึงกับร้อนวูบด้วยความอับอาย และอยากจะร้องกรี