Novels by หงสรถ วรัมพร

บทส่งท้าย สองปีต่อมา... คุณพ่อลูกหนึ่งเดินออกจากห้องพักไปยังห้องของลูกชาย ที่ตอนนี้กำลังอยู่ในอ้อมกอดของผู้เป็นแม่ ที่กำลังกล่อมลูกชายเข้านอน ที่วันนี้เจ้าตัวแสบไม่ยอมนอนเสียทีทั้งที่ตอนนี้ก็ห้าทุ่มเข้าไปแล้ว เจ้าของร่างสูงยืนพิงประตูเฝ้ามองภรรยาและลูกน้อยด้วยความรักนานเป็นสิบนาที ก่อนจะเดินเข้าไปทิ้งสะโพกนั่งบนเตียงข้างภรรยาคนสวยที่กำลังค่อยๆ วางลูกน้อยบนที่นอน “พออุ้มกล่อมเข้าหน่อยก็หลับปุ๋ยเชียวนะตัวแสบ ลูกรักของแม่” มธุราพึมพำเบาๆ แล้วโน้มหน้าลงหอมแก้มของลูกชาย ที่ยิ่งโตก็ยิ่งเหมือนพ่อ “หอมลูกแล้วก็หอมพ่อบ้างสิทูนหัว” เคลย์ริกโน้มเข้าไปกระซิบ “แก้มคุณฉันหอมจนเบื่อแล้ว อีกอย่างแก้มคุ

อวสาน หลังจบอาหารค่ำ ที่วันนี้ครอบครัวแม็คแคลตันก็เดินทางมารับประทานอาหารค่ำที่บ้านศิริโชคธนาอีกครั้งเพื่อสร้างความสนิทสนิมแก่สองครอบครัวที่กำลังจะเกี่ยวดองกัน เคลย์ริกก็เดินกุมมือคนตัวเล็กออกมาเดินเล่นที่สวนดอกไม้หน้าบ้าน ในค่ำคืนที่พระจันทร์เต็มดวง ประหนึ่งว่ากำลังเป็นสักขีพยานในความรักของสองหนุ่มสาว ที่โชคชะตานำพาให้มาพบกันด้วยเรื่องเข้าใจผิด “ส่ายหน้าทำไมยาหยี” เคลย์ริกเอ่ยถามเมื่อคนตัวเล็กยิ้มแล้วก็ส่ายหน้าไปมา “ไม่อยากเชื่อเลยนะคะว่าเราสองคนกำลังจะแต่งงานกัน ฉันจำได้ว่าวันแรกที่เราพบกัน คุณกับฉันแทบจะฆ่ากันตาย” มธุราเงยหน้าขึ้นตอบคนตัวโต ส่วนคนที่ทำให้คนหน้าโหดเข้าใจผิด ตอนนี้เธอและครอบครัวของฝ่ายนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันนานแล้ว แต่ก็รู้มาว่าพี่สาวคนสนิทกำลังจะแต่งงานกับนับธุรกิจชาวสิงค์โปร “ก็

ตอนที่ 52หลังกลับจากเยี่ยมผู้อาวุโสและอยู่รับประทานอาหารค่ำกันแล้ว เคลย์ริกก็พามธุราเดินทางกลับบ้านพัก ที่ทุกครั้งที่ไปเยี่ยมผู้อาวุโส ที่ตอนนี้รักษาตัวจนหายป่วยเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วนับตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลได้เกือบสองสัปดาห์ และทุกครั้งที่ไปเยี่ยม ท่านก็ถามเรื่องแต่งงานระหว่างเธอกับคนหน้าโหดทุกครั้ง ‘ผมจะแต่งงานเร็วๆ นี้ครับ คุณตาตัดชุดรอเลยนะครับ’ นั่นคือคำตอบขอบคนหน้าโหดที่ให้คำตอบกับผู้อาวุโสก่อนจะเดินทางกลับที่พัก เธอสังเกตเห็นว่าสีหน้าของผู้อาวุโสดูมีความสุขมากที่ได้รู้ว่าหลานชายจะมีครอบครัว ส่วนเธอก็ยอมรับแหละว่าที่ผ่านมาเธอเปิดรับให้คนหน้าโหดเข้ามาจองพื้นที่ในหัวใจไปแล้ว ส่วนเรื่องแต่งงาน เธอยังไม่ได้บอกครอบครัว‘บอกพี่มาร์ชก่อน แล้วค่อยบอกคุณแม่ดีกว่า’ คิดแล้วก็หยิบโทรศัพท์ จะกดโทรออกอยู่สองสามรอบก็เปลี่ยนใจ ก่อนจะตัดสินใจโทรหาพี่ชายในที่สุด “แ

ตอนที่ 51 ก๊อกๆ “เจ้านายครับ” เสียงเคาะประตูและเสียงของจีโอดังขัดจังหวะการสนทนา ก่อนที่เคลย์ริกจะส่งเสียงบอกให้เข้ามา “มีอะไร” “คนที่บ้านคุณเนอร์แมนเพิ่งโทรมาแจ้งว่าคุณเคอร์ตินกลับมาที่บ้านครับ” เคลย์ริกฟังแล้วก็ไม่ได้ตอบอะไร เขาหันมาบอกให้มธุรารออยู่ที่นี่ ส่วนเขาและจีโอก็รีบเดินทางไปบ้านพักของผู้เป็นตา ที่เวลานี้สถานการณ์ไม่ค่อยดีนักเมื่อเคอร์ตินย้อนกลับมาหวังจะเอาทรัพย์สินไปใช้เพื่อการหลบหนี แต่คนเป็นพ่อบอกให้มอบตัวและยังหวังให้ลูกชายกลับเนื้อกลับตัว “ไม่! ผมไม่อยากติดคุก” “เคอร์ติน พ่อขอร้อง แกวางปืนลงเถอะ แ

ตอนที่ 50 “ดีขึ้นไหมคะ” เธอถามหลังจากปล่อยให้เขากอดอยู่พักใหญ่ ด้านเคลย์ริกก็คลายมือออกแล้วมาจับคางมน “ผมขอโทษนะที่ต้องพาคุณมาเจอเรื่องร้ายๆ แต่ผมสัญญาว่าจะไม่ให้เกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นอีก คุณจะอยู่กับผมใช่ไหม ยาหยี” มธุราฟังแล้วก็ยิ้มอย่างเดียว “ว่าไงยาหยี หรือคุณคิดจะไปจากผม” “ฉัน…เอ่อ…” “ผมผิดเองที่ทำให้การพบเจอกันของเราไม่ค่อยดี แล้วผมก็โง่เองที่ไม่สืบให้ดีๆ จนไปจับตัวคุณมา แต่ผมก็ดีใจที่จับมาผิดคน เพราะถ้าจับถูกคน ผมคงไม่ได้เจอกับคุณ” เคลย์ริกบอกเมื่อคนตัวเล็กเอาแต่อ้ำอึ้ง ส่วนผู้หญิงที่ทำให้เขาเข้าใจผิดว่าเป็นสาเหตุทำให้มารดาตรอมใจจนล้มป่วยและจากไปนั้น หากมีโอกาสได้เจอกันเขาจะ

ตอนที่ 49 วันต่อมา… เหตุการณ์ร้ายเมื่อคืนกลายเป็นข่าวดังและผู้คนก็ให้ความสนใจเป็นอย่างมาก เมื่อมีการประโคมข่าวว่ามีคนในตระกูลแม็คแคลตันมีส่วนในเรื่องนี้ ก๊อกๆ “เข้ามา” เมื่อได้รับอนุญาตจีโอก็เปิดประตูเข้ามารายงานความคืบหน้าถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ที่พอเกิดเรื่องทั้งผู้เป็นตา บิดา และน้องชายฝาแฝด ต่างโทรมาถามไถ่ถึงเรื่องที่เกิดและเมื่อทุกคนรู้ว่าเคลย์ริกปลอดภัยก็โล่งใจไปตามๆ กัน “ได้เรื่องอะไรบ้าง” เคลย์ริกเอ่ยถามลูกน้องเสียงเรียบ ด้าน จีโอก็รายงานความคืบหน้าให้กับเจ้านายฟังอย่างไม่รีรอ ที่ตอนนี้ทางตำรวจแจ้งมาว่าฮาร์วี่ย์เริ่มซักทอ

ตอนที่ 58“แพทจะขอโทษพี่ทำไมล่ะ ดีเสียอีกที่แพทเจอคนดีๆ และเขาก็รักแพท” น้ำเสียงอ่อนโยน ทว่าแววตากลับเศร้าสร้อย ยิ่งทำให้พัทตราแน่ใจว่าพี่หมอไม่ได้คิดว่าเธอเป็นแค่น้องสาวแน่ๆ“พี่หมอ”“มีอะไรเหรอ”“พี่หมอมาเยี่ยมแพทบ่อยๆ ได้ไหม แต่ว่าไปที่ร้านสปานะคะ เพราะแพทจะย้ายไปอยู่ที่นั่น ส่วนบ้านหลังนี้ แม่กับยัยพีชอยู่ แพทคงจะไปๆ มาๆ แต่ส่วนมากแพทจะอยู่ที่ร้าน” บอกเสียงใส รอยยิ้มแสนหวานระบายเต็มหน้า ก่อนกุมมือหมอหนุ่มไว้ เขย่าเบาๆ เพื่อเตือนให้คุณหมอหนุ่มรับปาก“ได้จ้ะ แล้ว...”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่ชายจะมาเยี่ยมเยียนน้องสาวบ้าง จะเป็นไรไป คุณเอริคคงไม่ว่าอะไร” เจ้าของบ้านแสนสวยรีบชิงพูดตัดหน้า เมื่อรู้ดีว่าคุณหมอหนุ่มจะพูดอะไร“งั้นก็ได้จ้ะ ถ้าพี่ว่างนะ” เมื่อก่อนเขาว่างให้เธอเสมอ ทว่าในวันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ทำให้หมอหนุ่มรีบหาข้ออ้าง เพราะไม่อาจทนเห็นหญิงสาวยืนเคียงคู่กับชายอื่น แล้วเดินออกมาต้อนรับเขาได้แน่ๆ“เอ...พี่หมอม

ตอนที่ 57 “คุณว่าอะไรนะครับ” คนที่ได้ฟังก็ทวนถามแทบไม่เชื่อหู “ครับ ผมแอนโทนี่ เอริค อันน์เบริกส์ สามีของแพท” เสียงทุ้มห้าวประกาศเสียงดังฟังชัดอีกครั้ง“คุณเอริค!” พัทตราอุทานเสียงดัง แทบจะทำแก้วน้ำในมือหล่นกระแทกพื้น ทว่าร่างสูงใหญ่กลับเดินเข้ามาโอบกระชับ โน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้ก่อนจุมพิตแก้มนวลขาวผ่องของพัทตราที่กำลังยืนทำหน้าซีด แม้จะไม่ได้รู้สึกรักพี่หมอในฐานะคนรัก แต่ทว่าเธอก็รักเขาเสมือนพี่ชาย ที่เขาควรจะรู้เรื่องจากปากของเธอเสียมากกว่า “แพท นี่มันเรื่องอะไรกัน พี่งงไปหมดแล้วนะ” ทว่าคนที่ไม่เคยเห็นเธอเป็นเพียงน้องสาว เอ่ยถามด้วยสีหน้าตื่นตระหนก เขาจากเธอไปทำงานเพียงแค่ไม่ถึงเดือน เหตุใดเล่าหญิงสาวที่เขาแอบรักกลับตกไปเป็นของผู้ชายคนนี้ได้ “เอ่อ...พี่หมอคะ เรื่องนี้แ

ตอนที่ 56“อะไรอีกล่ะ แกนี่น่ารำคาญจริงเชียว เรียกฉันอยู่ได้ แล้วทำไมฉันเป็นแม่จะเรียกค่าเลี้ยงดูบ้างไม่ได้หรือไง ฉันเหนื่อยนะ จำไว้ซะมั่งว่าฉันลำบากลำบนแค่ไหน กว่าแก่สองคนจะโตขึ้นมาได้” กล่าวจบก็ให้นึกย้อนไปวันที่ตัวเองต้องทนเป็นนักร้องตามคาเฟ่ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง แต่ก็ถือว่าโชคดีที่ตนเป็นคนรูปร่างดีอยู่แล้ว ถึงแม้จะมีลูกถึงสองคน ทำให้พิไลลักษณ์สามารถหาเงินจากอาชีพนักร้องได้มากในแต่ละค่ำคืน ก่อนตัดสินใจเลิกอาชีพนักร้องเมื่อลูกสาวทั้งสองโตขึ้น และช่วยแบ่งเบาภาระได้บ้าง“แพท รู้ค่ะแม่ แต่ถือว่าแพทขอร้องได้ไหม แม่อย่าไปเรียกร้องอะไรจากคุณแดเนียลอีกเลย ที่คุณเอริคให้มามันก็มากพอแล้วนะแม่” คนเป็นลูกพยายามหาเหตุผลมาโน้มน้าวให้มารดาเลิกคิดที่จะเรียกค่าสินสอด ซึ่งเธอกลัวน้องสาวจะรู้สึกเหมือนตัวเองถูกขาย เหมือนเช่นที่เธอกำลังรู้สึกที่มันไม่สู้ดีนักที่เห็นตัวเองเป็นเพียงสิ่งของที่สามารถซื้อขายได้ราวกับสินค้าตามท้องตลาด แม้ว่าชายหนุ่มจะไม่ได้พูดออกมาตรงๆ ก็เถอะ ก่อนเดินเข้าไปโอบกอดมารดา&

ตอนที่ 55 “นี่คุณ! ฉันไม่กิน” “ทำไมล่ะที่รัก คนเสียแรงก็ต้องกินไข่ลวกกันทั้งนั้นแหละ” เขาอ้าง ทั้งที่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าใครกันแน่ที่เสียพลังเยอะกว่ากัน แต่ทว่าอารมณ์อยากแกล้งแม่ม้าแสนพยศก็มีมากกว่าซะด้วย “บ้า! ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ฉันทำมาให้คุณ คุณก็กินเข้าไปให้หมดสิ ไม่ต้องเอามาเผื่อแผ่ฉันหรอก แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ต้องการเลยสักนิด ไอ้ไข่ลวกโด๊บพลังของคุณเนี่ย” หน้านวลแดงก่ำ เมื่อเจอสายตาของเขาลามเลีย ทว่ายังไม่ทันได้ตั้งตัว แก้วที่บรรจุไข่ลวกก็หายเข้าไปอุ้งปากของชายหนุ่ม ก่อนที่มันจะไหลลงสู่ลำคอของเธอแทนในวินาทีถัดมา ตามมาด้

ตอนที่ 54 พัทตรากำลังง่วนอยู่กับการจัดเตรียมอาหารให้กับเจ้าหนี้เอาแต่ใจ ตามด้วยไข่ลวกสองฟองที่เจ้าตัวตะโกนสั่งก่อนที่เธอจะได้ออกจากห้อง ด้วยความใจดีพัทตราก็แถมให้อีกหนึ่งฟอง เจ้าของเรือนกายกำยำเดินยิ้มกรุ้มกริ่มเข้ามา พร้อมกับสูดดมกลิ่นหอมกรุ่นของข้าวต้ม ที่เขาอยากจะรู้แล้วว่าคนทำจะหอมกรุ่นเหมือนข้าวต้มมื้อสายนี่หรือไม่ “เพิ่งจะรู้ว่าข้าวต้มยามสาย นี่มันหอมน่ากินดีจัง” ท่อนแขนแข็งแกร่งสอดรอบเอวบาง กอดรั้งหญิงสาวเข้ามาใกล้ ริมฝีปากได้รูปก็ฉกวูบหากำไรจากแก้มนวลขาวผ่อง ก่อนชักเริ่มสนุกก็ไล้ริมฝีปากละเรื่อยตามลำคอระหง ดูดเม้มหมุบหมับเสียงดังจนเจ้าของลำคอหอมกรุ่นต้องยกมือดันใบหน้าหล่อเจ้าเล่ห์ออกห่าง “คุณเอริค หยุดรุ่มร่ามเดี๋ยวนี้นะ” “รุ่มร่ามกับเมียตัวเองมันผิดกฎข้อไหนครับ บอกมาเดี๋ยวนี้เลย ผ

ตอนที่ 53“คุณหมอ กลับมาแล้วเหรอคะ” เด็กสาวคนงานในร้านสปาเพลินรักเดินเข้ามาทักทาย หลังจากออกมาดูร้านสปาที่อีกไม่กี่วันก็จะได้กลับเข้าไปทำงาน เด็กสาววัยยี่สิบต้นๆ ส่งยิ้มให้หมอหนุ่ม ขมวดหัวคิ้วเป็นคันศร นึกสงสัยหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอดของหมอหนุ่มซะเหลือเกินหมอกฤษพยักหน้าแทนคำพูด ก่อนพาหญิงสาวเข้าไปในรถ ใบหน้าหนุ่มรูปงามท่วงท่าสงบนิ่งส่งยิ้มละมุนให้กับหญิงสาวที่อยู่ในรถ ก่อนเอ่ยปากขอตัวสักครู่ เพื่อถามไถ่เรื่องราวของสองพี่น้องที่เงียบหาย“เมย์ คุณแพท คุณพีช ไม่อยู่ที่ร้านเหรอ แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น” หมอหนุ่มตั้งคำถามกับสาวน้อยนามว่าเมย์ พลางจ้องหน้าอย่างรอคำตอบ“พี่แพท อยากปรับปรุงร้านค่ะคุณหมอ แล้วตอนนี้พี่แพทก็ไปอยู่บ้านหลังใหม่แล้ว นี่ค่ะที่อยู่พี่แพท คุณหมอลองไปที่บ้านดูนะคะ เพราะเมย์ก็ไม่ได้เจอคุณแพทมาหลายวันแล้วเหมือนกัน” สาวสวยวัยยี่สิบเศษล้วงสมุดพร้อมปากกาที่เจ้าตัวมักพกติดตัวอยู่เสมอ แล้วจดยิกๆ ก่อนส่งให้หมอหนุ่ม ธนกฤษก้มมองกระดาษในมือด้วยความสงสัย ก่อนเก็บใส่กระ

ตอนที่ 57“เปรมยินดีให้คุณถังทำความรู้จักกับเปรมนะคะ รู้จักแบบไหนก็ได้ทั้งนั้น เปรมเต็มใจ” ขาดคำเจ้าของคำพูดก็ขยับตัวเข้าไปนั่งบนตักแข็งแกร่ง ปิ่นสุดาผิวหน้าร้อนผ่าวและก่อนยิ้มได้ความพอใจเมื่อสะโพกสัมผัสกับบางอย่าง หัวใจของสาวสวยสั่นอย่างหวามไหวเมื่อร่างกายของว่าที่สามีมีปฏิกิริยาตอบรับร่างกายของเธออย่างรวดเร็ว แบบนี้เขาไม่มีทางรอดพ้นไปจากเธอแน่ๆ คืนนี้เขาต้องเป็นของเธอ! ทว่าสิ่งที่ปิ่นสุดาเข้าใจมันผิดถนัด! เพราะเวลานี้ถังเฟ่ยหลงกำลังนึกภาพที่มีปิ่นมุกอยู่บนตัวเขาต่างหาก“คุณถังขา...จูบเปรมสิคะ” เธอยื่นหน้าเข้าไปชิดใบหน้าหล่อเหลา ถังเฟ่ยหลงขยับปากยิ้มเล็กน้อย หวนคิดถึงแฝดน้อง ที่รายนั้นไม่กล้าทำขนาดนี้หรอก หากไม่ถูกเขาข่มขู่ แต่แฝดพี่กล้าซะยิ่งกว่ากล้าทว่าเขาไม่ชอบเลยสักนิด“นะคะคุณถัง” เมื่อยังไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ ปิ่นสุดาก็สอดฝ่ามือเข้าไปสัมผัสเนื้อแท้ของผิวกระด้าง ขยับใบหน้าเข้าแนบสนิทกับใบหน้าหล่อเหลา ในขณะที่ถังเฟ่ยหลงได้แต่นั่งเอนแผ่นหลังพิงพนักเก้าอี้นวมตัวใหญ่ วางมือไว้บนพนักพักมือโดยไม่คิดจะใช้มั

ตอนที่ 56“แม่บ้านของคุณถังฝีมือดีจังเลยนะคะ ไอรินคงอ้วนขึ้นแน่ๆ เลยค่ะ แบบนี้ไอรินคงต้องโทษคุณถังนะคะ ที่เชิญไอรินมาพักผ่อนที่บ้านของคุณ” ไอรินจีบปากจีบพูดแทรกพลางหันไปส่งยิ้มเยาะเย้ยปิ่นสุดา สองสาวส่งสายตาฟาดฟัดกัน“หล่อนจะอ้วนจะผอม มันมาเกี่ยวอะไรกับคุณถังของฉันยะ” ปิ่นสุดาที่ติดนิสัยเอาแต่ใจมาตั้งแต่เด็กพูดขัดขึ้น“อย่าแส่” สิ้นคำของไอริน สองสาวก็เอาแต่ส่งสายตาฟาดฟันอย่างไม่มีใครยอมใคร ส่วนเจ้าของบ้านก็รวบช้อนแล้วยกแก้วน้ำขึ้นดื่มก่อนวางลงจนได้ยินเสียงกระแทกกับพื้นโต๊ะทานอาหาร เขาหงุดหงิดมากแต่ก็ยอมทนเพื่อให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผน จากนั้นก็ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงของตน สองสาวรีบผละลุกตามและเข้าประกบซ้ายขวาอย่างรวดเร็ว“คุณถังจะไปไหนเหรอคะ” ขาดคำปิ่นสุดาก็ยื่นมือไปปัดมือคนบางคนออกห่าง พลางถลึงตาใส่คู่อริ“ผมอยากพักผ่อน แล้วคุณสองคนล่ะ มีใครอยากพักผ่อนแล้วบ้าง” ถังเฟ่ยหลงเอ่ยถามหญิงสาวข้างกายด้วยเสียงทุ้มลึก เขาหมายตาไว้แล้ว หนึ่งคนสำหรับค่ำ

ตอนที่ 55“นายปฐวีย้ายมาอยู่คอนโดแล้วครับ และตอนนี้คนในครอบครัวอิทธิเชษฐ์ก็เริ่มออกงานสังคมบ้างแล้ว แต่ที่บ้านของคุณถังเกิดสงครามบ่อยมากครับ เพราะคุณไอรินและคุณปิ่นสุดาหาเรื่องกันได้ทุกครั้งที่เจอหน้ากัน แล้วก็ถามหาแต่คุณถัง เอ่อ...ผมว่า คุณถังน่าจะเรียกใช้พวกเธอบ้างนะครับ” จินเหลียงรายงาน ตามด้วยคำแนะนำก่อนจะนึกเสียวสันหลังวาบๆ เพราะตอนนี้ดูท่าคุณถังจะไม่สนใจสาวๆ คนไหนนอกจากคุณปิ่นมุก“คืนนี้แหละ” คำตอบจากเจ้านายหนุ่มทำให้จินเหลียงเหลียวมองราวกับไม่เชื่อที่ได้ยิน ก่อนจะหันไปทำหน้าที่ขับเรือต่อไปเมื่อคุณถังหันไปให้ความสนใจกับทัศนียภาพของท้องทะเลแทนทั้งที่ก็ผ่านออกบ่อย ตามองภาพผืนน้ำและสิ่งรอบตัวทว่าหัวใจของเขากลับกระหวัดนึกถึงแต่ใบหน้าของปิ่นมุก ที่เขาพยายามสลัดมันออกไปและไม่มีวันกลับไปหาเธอ เพราะจากนี้ไปจะมีแต่การเอาคืนครอบครัวอิทธิเชษฐ์เท่านั้นทางด้านเจ้าของใบหน้าสวยที่ทำให้ใครบางคนหวนนึกถึงกำลังเดินลงจากบ้านพักด้วยความเหงาหงอยยามต้องอยู

ตอนที่ 54“ฉันกลับแน่ เธอไม่ต้องห่วงฉันหรอกปิ่นมุก” น้ำเสียงกระเส่าดังชิดซอกหูนุ่ม ก่อนตวัดลิ้นอุ่นชิมรสนุ่มนิ่มของใบหูเล็ก ถังเฟ่ยหลงรู้วิธีทำให้ปิ่นมุกระทวยมากๆ ยิ่งขึ้นและก็เป็นจริงดังคาดเพราะร่างกายของเธอสั่นเทิ้มสองมือเล็กยึดที่ท่อนแขนใหญ่แน่น บางเวลาเธอก็กดจิกเพื่อระบายความซาบซ่านที่เกิดกับร่างกาย ชุดที่เธอสวมถูกถอดออกอย่างเบามือจนตอนนี้แม้แต่เจ้าตัวก็ไม่รู้ ก่อนที่ถังเฟ่ยหลงจะหันมาจัดการเสื้อผ้าบนร่างกายตนก่อนนำพาความร้อนผ่าวกลางร่างเข้าแนบสนิทกายสาว“อย่านะ” ขานเรียกหวังให้ดังเพื่อหยุดยั้งเขาแต่เสียงกลับแผ่วพลิ้วจนฟังแทบไม่ได้ยิน ทว่าถังเฟ่ยหลงกลับได้ยินชัดทุกถ้อยคำ“อย่าห้ามฉัน เพราะเธอเกิดมาสนองฉัน” ถังเฟ่ยหลงกระซิบเสียงพร่า เคลื่อนใบหน้ามาเสมอกรอบหน้าสวยพลางจดจ้องเธอนิ่งนาน“แต่ฉันเหนื่อย” เธอค้านเสียงเสียงอ้อมแอ้ม ผิวหน้าแดงระเรื่ออย่างน่ามองมากในสายตาของถังเฟ่ยหลง“เธอไม่เหนื่อยหรอกปิ่นมุก เพราะฉันเป็นคนออกแรงมากกว่า” ขาดคำเพลิงสวาทแสนหวามไหวก็เริ่ม

ตอนที่ 53 ช่วงเย็นของวัน ถังเฟ่ยหลงพาปิ่นมุกกลับมาบ้านพักโดยให้ปิ่นมุกขี่หลังเดินกลับมาจนใกล้ถึงบ้านพัก แม้ว่าปิ่นมุกจะเพียรปฏิเสธมาตลอดทาง ทว่าสุดท้ายเธอก็จำใจเกาะอยู่บนหลังของเขา เพราะถูกขู่จะปล้ำหากเธอยังเรื่องมาก“ปล่อยฉันลงได้แล้ว” เสียงหวานเอ่ยบอกดังอ้อมแอ้ม เมื่อมาถึงหน้าบ้านพักแล้วมีลูกน้องของเขานั่งเล่นอยู่กับเจ้าวายุและสายลม ส่วนจินเหลียงก็แสร้งทำเป็นไม่สนใจคนที่เดินกลับมาแต่คอยเงี่ยหูฟังตลอดเวลา ใจก็อดจะครุ่นคิดไม่ได้ว่าทั้งเจ้านายและเชลยสาวตกลงเป็นยังไงกันแน่ แล้วไหนยังมีสาวสวยอีกสองคนที่รออยู่บนเกาะเหอฮวานั่นอีก“อายลูกน้องฉันหรือไง” ถังเฟ่ยหลงเอียงหน้ามาถาม ทำให้ทั้งสองใบหน้าชิดกัน ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดผิวแก้ม ปิ่นมุกจึงถอนหน้าห่าง ผิวแก้มก็เริ่มแดงระเรื่อ“ปิ่นมุก!” เขาย้ำเสียงเข้มเพราะไม่ชื่นชอบนักกับการที่หญิงสาวเอาแต่นิ่งเฉย“ก็มันถึงบ้านแล้ว”

ตอนที่ 52“ฉันอยากดื่มน้ำ” ผ่านไปหลายนาทีปิ่นมุกจึงได้เดินตามคนป่าเถื่อนมายังที่พักที่ถูกสร้างขึ้นใต้ต้นไม้ใหญ่ ก่อนเดินเข้าไปนั่ง เมื่อคนอีกขยับเหมือนเชื้อเชิญพร้อมขวดน้ำจากมือใหญ่ยื่นส่งให้“ขอบคุณ” บอกเสียงอ้อมแอ้มแล้วเสไปเปิดน้ำขึ้นดื่ม ถังเฟ่ยหลงก็เบนสายตามองริมฝีปากสวยที่กำลังกลืนน้ำลงคอทีนิดๆ อย่างเผลอไผลแต่เมื่อรู้ตัวก็รีบละสายตาจากไป ความเงียบงันครอบคลุมบริเวณที่พักอยู่อึดใจ“ปิ่นมุกเล่าเรื่องของเธอให้ฉันบ้างสิ ฉันอยากรู้ เผื่อมันจะทำให้เธอถูกปล่อยตัวเร็วกว่าขึ้น...ก็ได้” จู่ๆ เขาก็ถามขึ้นพร้อมมือของคนพูดก็หันไปคว้าน้ำจากมือเล็กมายกขึ้นดื่ม ปิ่นมุกอ้าปากค้างมองเขาดื่มต่อจากเธอ ผิวแก้มร้อนผ่าวขึ้นมาเมื่อเขาทาบริมฝีปากในตำแหน่งเดียวกับเธอบนปากขวดน้ำดื่ม“เรื่องของฉันเหรอ” เอ่ยถามคล้ายไม่เชื่อว่าจะได้ยินคำถามแบบนี้จากคนป่าเถื่อน“อืม” ถังเฟ่ยหลงรับคำในลำคอก่อนทิ้งตัวนอนราบบนพื้นไม้ เขาสอดสองมือประสานกันใต้ศีรษะ ดวงตาคมค่อยๆ ปิดสนิท ไม่มีรู้ใค