ตอนที่ 9
“นังแพท! แกกับไอ้แขกฝรั่งนั่นทำอะไรกัน ทำไมมีรอยแบบนี้ ฉันไม่เคยสั่งสอนให้แกปล่อยตัวแบบนี้นะ” ต่อว่าเสียงเขียว แม้ในใจอยากให้ลูกสาวได้คนรวยๆ มาเป็นคู่ชีวิต แต่ถ้าได้ด้วยวิธีการเอาตัวเข้าแลกฟรีๆ แบบนี้เห็นจะไม่ได้
“เปล่านี่แม่ แพท...เอ่อ...แพท ...โดนมดกันน่ะ” เธอพูดปดคำโต ยกมือลูบบริเวณซอกคอพร้อมทั้งเบี่ยงตัวหลบสายตามารดา
“มดบ้านแกน่ะสินังแพท รอยใหญ่ขนาดนี่ แล้วไอ้มดของแก ทำไมมันจ้องกัดเฉพาะซอกคอแกล่ะ” คนเป็นแม่ตวาดกลับเสียงดัง พลางหมุนตัวบุตรสาวให้หันมาเผชิญหน้า แล้วก้มมองสำรวจตั้งศีรษะจรดปลายเท้า พัทตรารีบเปลี่ยนเป้าหมายของมือมาปิดที่เนินอก แล้วเบี่ยงตัวหลบตามเคย
“ก็...พ่อมดน่ะแม่ มันก็เลยกัดเป็นรอยใหญ่แบบนี้แหละ แล้วนี่แม่จะมาซักอะไรแพทนักหนา แพทต้องไปดูแลลูกค้านะ” รู้ว่าโกหกแล้วมันบาปแต่ก็ยอม เพราะไม่อยากให้มารดาคิดมาก แล้วไหนเรื่องราวต่างๆ จะตามมาอีกเป็นขบวน หากเธอบอกไปว่าโดนอีตาฝรั่งนั่นลวนลาม
พิไลลักษณ์พยักพเยิดให้บุตรสาวออกไป เมื่อมองเห็นหนทางบางอย่าง หลังจากสายตาเหลือบไปเห็นหนังสือพิมพ์ฉบับเมื่อวานวางหลา โชว์หน้าบุรุษหนุ่มที่นางเห็นเมื่อสักครู่ พิไลลักษณ์ไล่อ่านทุกตัวอักษรพร้อมรอยยิ้มเต็มหน้า มีมหาเศรษฐีหลงเข้ามาใช้บริการสปาเล็กๆ ทั้งที แล้วจะให้บุตรสาวของตนพลาดโอกาสทองครั้งนี้ได้ยังไง
“โห! เจ้าของเรือกาสิโนอันน์เบริกส์ อะไรจะโชคดีขนาดนี้นะ นังพิไล แกจะได้ลูกเขยรวยๆ กับเขาแล้ว ยัยแพท ยัยพีช แกต้องทำเพื่อแม่กันบ้างแล้วล่ะ” หลังจากคิดแผนการได้ พิไลลักษณ์นวยนาดเดินออกไปพบปะกับลูกค้าคนพิเศษ พร้อมกับท่วงท่าและน้ำเสียงที่กล่าวทักทายมหาเศรษฐีหนุ่มดูแปลกประหลาดไป ทำให้สองศรีพี่น้องมองตากันเลิ่กลั่ก
พัทตราที่เริ่มทนไม่ไหวแอบไปสะกิดแขนมารดา พร้อมกับลากออกไป ปล่อยให้พาธินีย์อยู่รับหน้าไปก่อน เพราะฝนที่เทกระหน่ำลงมาอย่างหนัก ทำให้สองพ่อลูกยังไม่ยอมกลับง่ายๆ หนำซ้ำยังยินดีอยู่ร่วมรับประทานอาหารเย็น โดยคนเป็นแม่กล่าวเชื้อเชิญและอวดสรรพคุณของลูกสาวซะเต็มที่ แถมสองพ่อลูกต่างแดนก็น้อมรับแต่โดยดี โดยเฉพาะแอนโทนี่ยิ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ส่งมาให้เธอจนอยากจะหาอะไรปาใส่
“อะไรกันนังแพท มันเสียมารยาทไหมเนี่ยลากฉันออกมา” เมื่อเข้ามาอยู่ในห้องครัวกันตามประสาแม่ลูก พิไลลักษณ์ตวาดแว้ดใส่บุตรสาวให้พอได้ยินกันสองคน พร้อมกับหันมองแขกคนสำคัญไปด้วย ซึ่งดูแล้วคนเป็นพ่อดูเหมือนจะพอใจลูกสาวคนรองของนาง แต่ติดที่จะดูแก่ไปสักหน่อย
“จะอะไรล่ะอีกแม่ นี่แม่คิดจะทำอะไร” พัทตราดักคออย่างรู้ทัน เพราะอาการแบบนี้เธอเคยเห็นแม่เธอคะยั้นคะยอให้เธอลงเอยกับพี่หมอมาหลายปีแล้ว แต่เธอก็ไม่เอาด้วยเพราะไม่แน่ใจกับความรู้สึกที่เป็นอยู่
“นังแพท แกกล้าขึ้นเสียงกับฉันหรือไง”
“เปล่านี่แม่ แพทก็แค่ถาม ว่าแม่จะทำอะไร”
“นังโง่ แกนี่มันไม่รู้อะไรเลย รู้ไหมสองพ่อลูกนั่นเป็นใคร เขาเป็นเจ้าของเรือกาสิโน แล้วยังมีธุรกิจอีกหลายพันล้าน ทั้งในยุโรป มาเก๊า ฮ่องกง รวยๆ แบบนี้ แกกับยัยพีช อย่าปล่อยไปเชียวนะ”
“จะบ้าหรือไงแม่ แพทกับพีชไม่ได้อยากรวยด้วยวิธีของแม่นะ แค่เรามีร้านสปาเล็กๆ แล้วแม่ก็เลิกเล่นการพนันซะ อีกหน่อยเราก็มีเงินมากพอแล้ว”
“แล้วเมื่อไหร่ล่ะนังแพท รอให้ฉันตายก่อนหรือไง รู้ไหมกว่าฉันจะเลี้ยงแกกับยัยพีชมาได้ ต้องอดมื้อกินมื้อแทบตาย แล้วพ่อแกมันเคยมาดูดำดูดีบ้างไหม”
“แล้วแม่จะให้แพทไปเร่ขายตัวให้ไอ้ฝรั่งบ้านั่นหรือไงล่ะ” พูดด้วยความอัดอั้นตันใจ ใช่ว่าเธอจะไม่เข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่ที่ทนลำบากตรากตรำมาตั้งเท่าไหร่ จะพอลืมตาอ้าปากได้หน่อยก็ตรงที่ได้เจอพี่หมอและเขาก็ยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ จนชาตินี้เธอก็ไม่อาจตอบแทนเขาได้ ไหนยังจะน้องสาวของเธอที่ต้องเปลี่ยนถ่ายเลือดทุกเดือน ค่าใช้จ่ายครั้งหนึ่งก็หลายหมื่น แต่พี่หมอก็ยินดีรับผิดชอบให้
“ฉันได้บอกสักคำไหมว่าให้แกไปขายตัว นังแพท! แกอย่าตีความหมายที่ฉันพูดผิดสิ ฉันแค่ต้องการให้แกทำความรู้จักกับเขา เผื่อบางทีเขาอาจจะหลงเสน่ห์ลูกสาวของแม่ก็ได้ แกไม่รู้ตัวเลยหรือไง แกสองคนทั้งสวยทั้งน่ารัก งานบ้านงานเรือนก็เพียบพร้อม แม่รับรองใครได้ลูกสาวแม่ไปเป็นภรรยาจะโชคดียิ่งกว่าถูกหวยเสียอีก” คนเป็นแม่บอกเหตุผล ยกมือลูบศีรษะบุตรสาวอย่างรักใคร่ เห็นนางดุด่าก็ใช่ว่านางจะไม่รัก ไม่ห่วง แต่คนเป็นแม่ก็อยากให้ลูกๆ ทุกคนได้ดี
“แต่เราก็อยู่กันแค่นี้ก็ได้นี่ แพทสัญญาจะมีเงินให้แม่ใช้ทุกเดือนเลย นะ แต่แม่ต้องไปไล่สองคนนั้นกลับไปนะ” พัทตราออดอ้อนเสียงหวาน เพราะไม่อยากทนอยู่เห็นหน้าคนบ้ากาม
“ได้ยังไงยัยแพท แม่เชิญเขาอยู่ทานข้าวเย็นแล้ว ปล่อยแม่ได้แล้ว แกสองคนจะได้อยู่ทำอาหาร ส่วนร้านก็ไปติดป้ายว่าปิดซะ อีกแค่ครึ่งชั่วโมงก็ได้เวลาปิดแล้วนี่ เด็กๆ ในร้านจะได้กลับไปพักผ่อนกันบ้าง”
“แหม...ใจดีขึ้นมาเชียวนะ ปล่อยให้เด็กๆ ในร้านกลับก่อนเวลาได้ แล้วให้หนูกับยัยพีชมานั่งทำกับข้าวเลี้ยงต้อนรับใครที่ไหนก็ไม่รู้เนี่ยนะ” คนเป็นลูกได้ทีต่อว่าด้วยเสียงกระเง้ากระงอด
ตอนที่ 10“เอาน่า เพื่อแม่ อย่าทำให้แม่ขายหน้าเชียวนะ อุตส่าห์คุยอวดไว้ซะเยอะ” คนเป็นแม่หันมาส่งยิ้มให้บุตรสาว แล้วหมุนตัวเดินออกไปตามลูกสาวคนรอง และจัดการสั่งให้เด็กๆ ในร้านเลิกงานกันได้ แต่ยังไม่ทันพ้นห้องครัว“เดี๋ยวสิแม่ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ห้ามไปเชิญชวนสองพ่อลูกนั่นมาที่ร้านอีกเป็นอันขาด” พัทตรากำชับเสียงแข็ง เพราะแค่นี้เธอก็อับอายเกินทนแล้ว ขืนให้มาบ่อยๆ เธอต้องละลายไปกับซิกแพ็กของเขาเป็นแน่ ที่ปากบอกว่าขยะแขยง แต่หัวใจมันกับสั่นหวิวพิกลเวลาได้มองหรือสัมผัส แค่คิดหน้านวลก็ร้อนผ่าวขึ้นมาเฉยๆ“เออน่า...แกนี่ก็ ถ้าเขาไม่ชอบลูกสาวของแม่ แล้วแม่จะมีปัญญาไปบังคับอะไรเขาให้มาชอบแกสองคนกันล่ะ ไม่ต้องมาพูดมาก รีบๆ ลงมือทำกันซะ” คนเป็นแม่ตัดบท พลางยกมือไล่เป็นนัยๆ แต่แววตาและสีหน้ากลับ ยิ้มกริ่ม เพราะงานนี้ไม่พลาดแน่ ก็ให้มันรู้ไปว่าแขกฝรั่งสองคนนั้นจะไม่ชอบลูกสาวของนาง
ตอนที่ 11“ลูกชายคุณแดเนียล น่ารักดีนะคะ” พ้นหลังหนุ่มหล่อไป พิไลลักษณ์ก็หันมาพูดกับคนเป็นพ่อที่พอจะรู้ทันบุตรชาย ก่อนนึกยิ้มอยู่ในใจ จะว่าไปสองพี่น้องนี่ก็น่ารักด้วยกันทั้งคู่“ครับ” หนุ่มใหญ่ตอบรับเสียงทุ้ม พร้อมยิ้มมุมปากนิดๆ อย่างมีเสน่ห์ ที่ดูจะไม่มีผลกับคนเป็นแม่สักเท่าไหร่ ทว่ากับพาธินีย์อยู่ๆ ใบหน้าหวานก็แก้ม ร้อนผ่าวขึ้นมาเฉยๆ“พีช... เดี๋ยวลูกอยู่คุยกับคุณแดเนียลไปก่อนนะ แม่จะขึ้นไปข้างบนซะหน่อย” คนเป็นแม่หันมาบอกลูกสาวคนรอง พร้อมตั้งท่าจะลุกหนี เพราะได้เวลาไปต่อทุนกับเพื่อนๆ ในวงซะแล้ว แม้ยังไม่ได้เงินจากบุตรสาวคนโต ทว่ามันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับพิไลลักษณ์เลยสักนิด นั่นคือไปขอยืมจากเสี่ยกำธรก่อนก็ได้ เขาเป็นถึงเจ้าของบ่อนและแหล่งเงินกู้รายใหญ่ แถมยังร่ำๆ ว่าจะพาไปเล่นบนเรือกาสิโน ที่พิไลลักษณ์ภาวนาขอให้เป็นเรือของคนที่กำลังนั่งคุยกับบุตรสาวของตน ก่อนเดินยิ้มกริ่มออกไป ทว่ากลับมีพาธินีย์เดินตามมาด้วยแล้วฉุดแขนมารดาไว้ พากันเดินหลบให้พ้นสายตาของคุณแดเนี
ตอนที่ 12 เจ้าของหุ่นล่ำละลายใจเจ้าของร้านสปาเพลินรัก เดินมาตามทางเดินที่ทอดยาวห่างจากตัวร้านประมาณสองสามร้อยเมตร ปลายนิ้วแข็งแรงไล้ไปตามดอกไม้นานาพันธุ์ที่ชูช่อเบ่งบานราวกับดีใจที่สายฝนพรำลงมา บ้างก็โบกไสวตามแรงลมที่พัดเอื่อย แอนโทนี่เด็ดดอกกุหลาบสีแดงขึ้นมาสูดดมก่อนเพ่งสายตาคมจับจ้องไปยังร่างบอบบางที่นั่งทอดอารมณ์ไปกับดวงจันทร์ที่ ทอแสงแข่งกับแสงสีตามตึกระฟ้า เสียงถอนหายใจยาวติดกันหลายครั้ง ทำให้แอนโทนี่นึกอยากรู้ว่าแม่สาวหน้าหวานคนนี้มีเรื่องทุกข์ใจอันใดนักหนา ก่อนยื่นดอกไม้ในมือส่งให้ พัทตราหันมองด้วยความสงสัย ก่อนรีบดีดตัวลุกพรึบยืนตัวตรง ตวัดสายตามองผู้มาเยือนอย่างไม่เป็นมิตร “ไอ้บ้า ยังไม่กลับไปอีก” เสียงหวานแต่ห้วนจัดเอ่ยถาม ไม่สนใจกับดอกไม้ที่ยื่นมาตรงหน้า “ดาร์ลิ่ง
ตอนที่ 13“ว่าไง ดาร์ลิ่ง ตอบสิ ไม่งั้น ผมไม่ต่อให้นะ” เสียงแหบพร่ากระซิบถามย้ำ พร้อมกับเลื่อนมือลงไปแตะสัมผัสดอกไม้แรกแย้มของเธอ เพื่อเป็นการบังคับเจ้าของไปในตัว ทว่ายิ่งสัมผัสความอัดแน่นภายใต้กางเกงแบรนด์ดังก็ยิ่งแน่นเปรี๊ยะ ที่บอกว่าจะไม่ต่อให้นะ ก็แค่ขู่เล่นเท่านั้น เพราะเขาเองก็หยุดไม่ได้แล้วเช่นกัน“ปละ...ปล่อยฉันนะ...อะ...ไอ้...” เสียงทัดทานของเธอเดหายไป เมื่อริมฝีปากได้รูปประกบเข้ากับ เรียวปากอิ่ม ที่เขาอยากลิ้มลองอีกสักนิด และปิดกั้นเสียงร้องห้ามที่ชวนให้หงุดหงิด ดวงตากลมโตเบิกโพลงเมื่อได้รับสัมผัสอันเร่าร้อน ร่างกายกำยำ บดเบียดให้
ตอนที่ 14เสียงจอแจภายในสนามบินสุวรรณภูมิ สร้างความเบื่อหน่ายให้กับไมร่า หลานสาวคนสวยของริชาร์ดที่เดินทางมาท่องเที่ยวและต้องการมาตามหาคู่ควงที่แอบหนีมาเมืองไทยโดยไม่บอกเธอสักคำ เรียวหน้างดงามตามแบบฉบับสาวชาวยุโรปถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพงที่ส่งให้เจ้าตัวดูโดดเด่น พร้อมกับหุ่นเพรียวราวนางแบบ กวาดสายตามองหาคู่ควงที่อาริชาร์ด บอกว่าจะมารับเธอด้วยตัวเอง‘เอริค คุณอยู่ไหน... คอยดูนะ ถ้าไมร่าเจอตัวเมื่อไหร่ ไมร่าจะเอาให้สลบคาอกเลย’ เจ้าของหุ่นสะโอดสะองพึมพำแล้วหันไปมองเหล่าบอดี้การ์ดนับสิบที่เดินลากกระเป๋าตามมา“แยกกันออกไปตามหาเอริคเดี๋ยวนี้” เสียงหวานแต่แฝงไว้ด้วยอำนาจสั่งอย่างเอาแต่ใจ ก่อนเหล่าบอดี้การ์ดจะแยกย้ายกันออกไปทำตามคำสั่ง ทางด้านคนที่สาวเจ้ากำลังชะเง้อมอง ก็หาที่หลบโดยทันที ก่อนกระซิบกับ พ่อบุญธรรมที่ทำให้เขาหงุดหงิดซะเหลือเกิน เมื่อรู้ว่าต้องมารับไมร่า หลานสาวเพื่อนรักของพ่อที่เขาเบื่อหน่ายอย่างที่สุด แม้จะชื่นชอบบทรักของเธ
ตอนที่ 15ภายในบ้านหลังใหญ่ของเสี่ยกำธร ผู้คนต่างห้อมล้อมตั้งวงกันนับสิบ ก่อนจะมีเสียงโห่ร้องด้วยความขัดใจ เมื่อคนที่เล่นได้มีแต่พิไลลักษณ์เท่านั้น จนคนในวงอดแซวขึ้นมาไม่ได้“นังพิไล วันนี้แกโชคดีอะไรนักหนา ทำไมเล่นได้อยู่คนเดียว” หญิงร่างท้วมหนึ่งในวงเอ่ยถามด้วยสีหน้าหงุดหงิด เพราะเสียจนหมดตัว“ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่าวันนี้เป็นวันดีของฉันนะ โอ๊ย...ทำไมเงินมันมากมายขนาดนี้นะ” พิไลลักษณ์ตะโกนด้วยความดีใจ ที่ได้เงินมาเล่นก็ร่วมๆ สองหมื่น นี่ยังเล่นได้อีก รวมแล้วก็มีเงินเกือบสี่หมื่น“พิไล มีเงินเยอะขนาดนี้ขึ้นไปเล่นบนเรือไหมล่ะ” เสี่ยกำธรเริ่มชี้ทางให้กับเหยื่อรายใหม่ที่พอจะเห็นหนทางได้เงินเป็นกอบเป็นกำ แถมยังจะได้ดอกเบี้ยที่ทั้งสาวทั้งสวยอีกด้วย ถ้าเหยื่อติดกับ“แหม... เสี่ยก็...เงินแค่ไม่กี่หมื่นจะขึ้นไปเล่นบนเรือได้ยังไงล่ะ” พิไลลักษณ์จีบปากจีบคอพูด ทว่าแววตากลับลุกวาว เพราะอยากลองสัก
ตอนที่ 16ใกล้เช้าวันใหม่ซึ่งเป็นวันหยุดประจำเดือนของร้าน ที่ในทุกๆ ใกล้สิ้นเดือนร้านสปาเพลินรักจะหยุดให้พนักงานในร้านพักผ่อนติดต่อกันสามวัน แม้จะดูเอาเปรียบพนักงานไปบ้าง แต่เธอก็ให้ค่าแรงคุ้มกับการทำงานตลอดสามสัปดาห์ที่ไม่ได้หยุด เจ้าของร้านคนสวยเดินลงมาสำรวจความเรียบร้อยของร้านก่อนพระอาทิตย์ขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยไม่เคยนึกเอะใจ ว่าอาจมีใครบางคนบ้าบิ่นลุกขึ้นมานั่งรออยู่ที่หน้าร้านสปาของเธอ“ดาร์ลิ่ง” เสียงทุ้มทักทายพร้อมกับเจ้าของเสียงเดินเข้ามาประชิดตัว ชนิดที่เรียกว่าเจ้าของร้านได้แต่อ้าปากค้าง นึกถึงคำสาปแช่งของตัวเอง‘นี่มันไม่มีผลกับอีตาบ้าเลยหรือไง? ’ “ไอ้บ้ากาม มาทำไม” เสียงห้วนจัดของพัทตราดังขึ้น ก่อนเบี่ยงตัวหลบไปอีกทาง ทว่าก็ไม่อาจรอดพ้นรัศมีเขาไปได้ แถมการบุกประชิดอย่างรวดเร็วของเขาก็ทำเอาพัทตราแตกตื่นพานทำอะไร
ตอนที่ 17 เพียงไม่นานคนหน้าด้านก็ช้อนคนตัวเล็กไว้แนบอก พร้อมก้มลงไปกระซิบถามถึงห้องนอนของหญิงสาว พัทตราไม่ยอมบอก ก่อนทั้งทุบ ทั้งหยิกให้เขาปล่อยเธอลง แล้วมีหรือที่คนอย่างแอนโทนี่จะยอม เขากับขู่บังคับให้เธอรีบบอกห้องนอนโดยที่พัทตราไม่อาจปฏิเสธได้เลย“ดาร์ลิ่ง ถ้าคุณยังไม่บอก... ผมอาจเข้าห้องน้องสาวคุณก็ได้นะ เร็วๆ ผมให้เวลาคุณตัดสินใจสองวินาที”“คนเลว เผด็จการ เอาแต่ใจที่สุด” ต่อว่าเสียงขุ่นพร้อมฟาดฝ่ามือลงบนอกแกร่งดังอึก“โอเค ผมน้อมรับครับดาร์ลิ่ง แต่ตอนนี้ผมขอนอนก่อนนะครับ แล้วหวังว่าเมื่อผมตื่นขึ้นมา ดาร์ลิ่งคงนอนรอผมอยู่เช่นกัน แต่เอาแบบเปลือยรอนะดาร์ลิ่ง” ศีรษะได้รูปโค้งยอมรับสำทับอีกครั้ง ก่อนใช้ตัวดันประตูเปิดและปิดในเวลาใกล้เคียงกัน แล้ววางร่างนุ่มนิ่มในอ้อมกอดลงบนที่นอนหนานุ่มของหญิงสาว ก่อนทาบทับร่างแกร่งตามติด ทว่าพัทตรารีบกระเด้งตัวหนีได้ทันท่วงที“ไอ้บ้า” ต่อว่าเสียงอ้อมแอ้ม ก่อนได้รับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เป็นการตอบแทน
ตอนที่ 60พัทตราแทบจะย่องเข้าห้องนอนของตัวเอง หลังจากบิดลูกบิดประตูเข้าห้องไป สองเท้าเล็กก้าวแบบเบาที่สุด เมื่อทุกอย่างภายในห้องเงียบกริบจนผิดปกติ แถมอากาศภายนอกก็เริ่มมืดมิด เมื่อเข้าสู่ช่วงค่ำคืนที่อสูรร้ายเฝ้ารอ ดวงตาคมกริบของบุรุษหนุ่มที่ตั้งใจจะชำระโทษแม่ม้าพยศที่วันนี้ทำผิดอยู่หลายกระทง กระตุกยิ้มมุมปาก จ้องมองแม่ม้าแสนสวยที่ทำท่าย่องเบาราวกับหัวขโมย“ไม่อยู่นี่ หายไปไหนนะ ไอ้คนบ้ากาม” เสียงหวานบ่นงึมงำ ทว่าอีกคนกลับได้ยินชัดทุกถ้อยคำ เรียวปากได้รูปยกยิ้มขึ้นอีกครั้ง ‘ที่รัก นอกจากจะมาช้าแล้ว ยังมีหน้ามาว่าผมเป็นไอ้คนบ้ากามอีกนะ เดี๋ยวเถอะ’“ไม่อยู่ก็ดี หายไปนานๆ เลยนะไอ้ฝรั่งลามก” เมื่อแน่ใจว่าไม่มีเขาอยู่จริงๆ เสียงหวานบ่นออกมาดังๆ กดสวิทช์ไฟที่โต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ ชำระร่างกายอย่างสบายใจ ฮัมเพลงสุดโปรดดังกึกก้อง วันนี้เธอรู้สึกอารมณ์ดีอย่างบอกไม่ถูก และไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดจากอะไร“อารมณ์ดีจริงนะที่รัก” แอนโทนี่จับที่ประตูหมายจะผลักมั
ตอนที่ 59 “คุณเอริค ตกหลุมรักพี่แพทเหรอคะ” ผู้เป็นน้องสาวทวนคำ ก่อนให้นึกถึงตัวเองที่ก็แอบตกหลุมรักคุณแดเนียลเข้าอย่างจัง แต่เธอไม่อยากจะเชื่อว่าพี่สาวคนสวยจะตกหลุมรักคุณเอริคเหมือนกัน ทั้งที่ตอนพบกันครั้งแรก ดูพี่สาวเธอจะไม่ชอบหน้าคุณเอริคสักเท่าไหร่ แต่เมื่อได้รับคำยืนยันจากพี่สาว ทำให้พาธินีย์เอาความสงสัยทั้งมวลโยนทิ้งไป“พี่แพท คือ...พีช...พีชมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ”“อะไรเหรอ” พัทตราทำหน้าสงสัย เมื่ออยู่ๆ น้องสาวก็เปิดปากพูดขึ้น หลังจากปล่อยให้ความเงียบเข้าครอบงำอยู่นาน โดยลืมนึกไปว่ายังมีชายหนุ่มอีกคนกำลังนอนรออยู่บนเตียงด้วยอารมณ์คุกรุ่นจนแทบจะกระโจนลงมาลากหญิงสาวขึ้นไปชำระโทษส นับตั้งแต่เลยเวลาที่กำหนด ทว่ากลับมีเจมส์ทำหน้าที่คอยขัดขวางและรีบรายงานเรื่องของว่าที่นายหญิงที่พูดคุยกับหมอหนุ่มตามเวลาที่เจ้านายหนุ่มอนุญาตแล้ว แต่ที่ยังไม่ได้ขึ้นมาตอนนี้ก็เพราะน้องสาวเธอกลับมาแล้วต่างหาก ทำให้แอนโทนี่ล่าถอย ยอมกลับไปนั่งรออยู
ตอนที่ 58“แพทจะขอโทษพี่ทำไมล่ะ ดีเสียอีกที่แพทเจอคนดีๆ และเขาก็รักแพท” น้ำเสียงอ่อนโยน ทว่าแววตากลับเศร้าสร้อย ยิ่งทำให้พัทตราแน่ใจว่าพี่หมอไม่ได้คิดว่าเธอเป็นแค่น้องสาวแน่ๆ“พี่หมอ”“มีอะไรเหรอ”“พี่หมอมาเยี่ยมแพทบ่อยๆ ได้ไหม แต่ว่าไปที่ร้านสปานะคะ เพราะแพทจะย้ายไปอยู่ที่นั่น ส่วนบ้านหลังนี้ แม่กับยัยพีชอยู่ แพทคงจะไปๆ มาๆ แต่ส่วนมากแพทจะอยู่ที่ร้าน” บอกเสียงใส รอยยิ้มแสนหวานระบายเต็มหน้า ก่อนกุมมือหมอหนุ่มไว้ เขย่าเบาๆ เพื่อเตือนให้คุณหมอหนุ่มรับปาก“ได้จ้ะ แล้ว...”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่ชายจะมาเยี่ยมเยียนน้องสาวบ้าง จะเป็นไรไป คุณเอริคคงไม่ว่าอะไร” เจ้าของบ้านแสนสวยรีบชิงพูดตัดหน้า เมื่อรู้ดีว่าคุณหมอหนุ่มจะพูดอะไร“งั้นก็ได้จ้ะ ถ้าพี่ว่างนะ” เมื่อก่อนเขาว่างให้เธอเสมอ ทว่าในวันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ทำให้หมอหนุ่มรีบหาข้ออ้าง เพราะไม่อาจทนเห็นหญิงสาวยืนเคียงคู่กับชายอื่น แล้วเดินออกมาต้อนรับเขาได้แน่ๆ“เอ...พี่หมอม
ตอนที่ 57 “คุณว่าอะไรนะครับ” คนที่ได้ฟังก็ทวนถามแทบไม่เชื่อหู “ครับ ผมแอนโทนี่ เอริค อันน์เบริกส์ สามีของแพท” เสียงทุ้มห้าวประกาศเสียงดังฟังชัดอีกครั้ง“คุณเอริค!” พัทตราอุทานเสียงดัง แทบจะทำแก้วน้ำในมือหล่นกระแทกพื้น ทว่าร่างสูงใหญ่กลับเดินเข้ามาโอบกระชับ โน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้ก่อนจุมพิตแก้มนวลขาวผ่องของพัทตราที่กำลังยืนทำหน้าซีด แม้จะไม่ได้รู้สึกรักพี่หมอในฐานะคนรัก แต่ทว่าเธอก็รักเขาเสมือนพี่ชาย ที่เขาควรจะรู้เรื่องจากปากของเธอเสียมากกว่า “แพท นี่มันเรื่องอะไรกัน พี่งงไปหมดแล้วนะ” ทว่าคนที่ไม่เคยเห็นเธอเป็นเพียงน้องสาว เอ่ยถามด้วยสีหน้าตื่นตระหนก เขาจากเธอไปทำงานเพียงแค่ไม่ถึงเดือน เหตุใดเล่าหญิงสาวที่เขาแอบรักกลับตกไปเป็นของผู้ชายคนนี้ได้ “เอ่อ...พี่หมอคะ เรื่องนี้แ
ตอนที่ 56“อะไรอีกล่ะ แกนี่น่ารำคาญจริงเชียว เรียกฉันอยู่ได้ แล้วทำไมฉันเป็นแม่จะเรียกค่าเลี้ยงดูบ้างไม่ได้หรือไง ฉันเหนื่อยนะ จำไว้ซะมั่งว่าฉันลำบากลำบนแค่ไหน กว่าแก่สองคนจะโตขึ้นมาได้” กล่าวจบก็ให้นึกย้อนไปวันที่ตัวเองต้องทนเป็นนักร้องตามคาเฟ่ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง แต่ก็ถือว่าโชคดีที่ตนเป็นคนรูปร่างดีอยู่แล้ว ถึงแม้จะมีลูกถึงสองคน ทำให้พิไลลักษณ์สามารถหาเงินจากอาชีพนักร้องได้มากในแต่ละค่ำคืน ก่อนตัดสินใจเลิกอาชีพนักร้องเมื่อลูกสาวทั้งสองโตขึ้น และช่วยแบ่งเบาภาระได้บ้าง“แพท รู้ค่ะแม่ แต่ถือว่าแพทขอร้องได้ไหม แม่อย่าไปเรียกร้องอะไรจากคุณแดเนียลอีกเลย ที่คุณเอริคให้มามันก็มากพอแล้วนะแม่” คนเป็นลูกพยายามหาเหตุผลมาโน้มน้าวให้มารดาเลิกคิดที่จะเรียกค่าสินสอด ซึ่งเธอกลัวน้องสาวจะรู้สึกเหมือนตัวเองถูกขาย เหมือนเช่นที่เธอกำลังรู้สึกที่มันไม่สู้ดีนักที่เห็นตัวเองเป็นเพียงสิ่งของที่สามารถซื้อขายได้ราวกับสินค้าตามท้องตลาด แม้ว่าชายหนุ่มจะไม่ได้พูดออกมาตรงๆ ก็เถอะ ก่อนเดินเข้าไปโอบกอดมารดา&
ตอนที่ 55 “นี่คุณ! ฉันไม่กิน” “ทำไมล่ะที่รัก คนเสียแรงก็ต้องกินไข่ลวกกันทั้งนั้นแหละ” เขาอ้าง ทั้งที่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าใครกันแน่ที่เสียพลังเยอะกว่ากัน แต่ทว่าอารมณ์อยากแกล้งแม่ม้าแสนพยศก็มีมากกว่าซะด้วย “บ้า! ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ฉันทำมาให้คุณ คุณก็กินเข้าไปให้หมดสิ ไม่ต้องเอามาเผื่อแผ่ฉันหรอก แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ต้องการเลยสักนิด ไอ้ไข่ลวกโด๊บพลังของคุณเนี่ย” หน้านวลแดงก่ำ เมื่อเจอสายตาของเขาลามเลีย ทว่ายังไม่ทันได้ตั้งตัว แก้วที่บรรจุไข่ลวกก็หายเข้าไปอุ้งปากของชายหนุ่ม ก่อนที่มันจะไหลลงสู่ลำคอของเธอแทนในวินาทีถัดมา ตามมาด้
ตอนที่ 54 พัทตรากำลังง่วนอยู่กับการจัดเตรียมอาหารให้กับเจ้าหนี้เอาแต่ใจ ตามด้วยไข่ลวกสองฟองที่เจ้าตัวตะโกนสั่งก่อนที่เธอจะได้ออกจากห้อง ด้วยความใจดีพัทตราก็แถมให้อีกหนึ่งฟอง เจ้าของเรือนกายกำยำเดินยิ้มกรุ้มกริ่มเข้ามา พร้อมกับสูดดมกลิ่นหอมกรุ่นของข้าวต้ม ที่เขาอยากจะรู้แล้วว่าคนทำจะหอมกรุ่นเหมือนข้าวต้มมื้อสายนี่หรือไม่ “เพิ่งจะรู้ว่าข้าวต้มยามสาย นี่มันหอมน่ากินดีจัง” ท่อนแขนแข็งแกร่งสอดรอบเอวบาง กอดรั้งหญิงสาวเข้ามาใกล้ ริมฝีปากได้รูปก็ฉกวูบหากำไรจากแก้มนวลขาวผ่อง ก่อนชักเริ่มสนุกก็ไล้ริมฝีปากละเรื่อยตามลำคอระหง ดูดเม้มหมุบหมับเสียงดังจนเจ้าของลำคอหอมกรุ่นต้องยกมือดันใบหน้าหล่อเจ้าเล่ห์ออกห่าง “คุณเอริค หยุดรุ่มร่ามเดี๋ยวนี้นะ” “รุ่มร่ามกับเมียตัวเองมันผิดกฎข้อไหนครับ บอกมาเดี๋ยวนี้เลย ผ
ตอนที่ 53“คุณหมอ กลับมาแล้วเหรอคะ” เด็กสาวคนงานในร้านสปาเพลินรักเดินเข้ามาทักทาย หลังจากออกมาดูร้านสปาที่อีกไม่กี่วันก็จะได้กลับเข้าไปทำงาน เด็กสาววัยยี่สิบต้นๆ ส่งยิ้มให้หมอหนุ่ม ขมวดหัวคิ้วเป็นคันศร นึกสงสัยหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมกอดของหมอหนุ่มซะเหลือเกินหมอกฤษพยักหน้าแทนคำพูด ก่อนพาหญิงสาวเข้าไปในรถ ใบหน้าหนุ่มรูปงามท่วงท่าสงบนิ่งส่งยิ้มละมุนให้กับหญิงสาวที่อยู่ในรถ ก่อนเอ่ยปากขอตัวสักครู่ เพื่อถามไถ่เรื่องราวของสองพี่น้องที่เงียบหาย“เมย์ คุณแพท คุณพีช ไม่อยู่ที่ร้านเหรอ แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น” หมอหนุ่มตั้งคำถามกับสาวน้อยนามว่าเมย์ พลางจ้องหน้าอย่างรอคำตอบ“พี่แพท อยากปรับปรุงร้านค่ะคุณหมอ แล้วตอนนี้พี่แพทก็ไปอยู่บ้านหลังใหม่แล้ว นี่ค่ะที่อยู่พี่แพท คุณหมอลองไปที่บ้านดูนะคะ เพราะเมย์ก็ไม่ได้เจอคุณแพทมาหลายวันแล้วเหมือนกัน” สาวสวยวัยยี่สิบเศษล้วงสมุดพร้อมปากกาที่เจ้าตัวมักพกติดตัวอยู่เสมอ แล้วจดยิกๆ ก่อนส่งให้หมอหนุ่ม ธนกฤษก้มมองกระดาษในมือด้วยความสงสัย ก่อนเก็บใส่กระ
ตอนที่ 52“อื้อ...” เสียงครางหลุดออกจากเรียวปากคู่สวยได้เพียงเท่านั้น ปลายเท้าก็ค่อยๆ ลอยขึ้นจากพื้น ทั้งที่เธอยังอาบน้ำให้เขาไม่ทันเสร็จแอนโทนี่ไม่รีรอ ย่อตัวลงช้อนร่างนุ่มนิ่มมาไว้ในอ้อมแขน แล้วเดินไปยังเตียงกว้างกลางห้อง ไม่ทันที่พัทตราจะได้เอ่ยปากท้วง ริมฝีปากอุ่นร้อนของเขาก็ก้มลงมาจูบเรียวปากอิ่มของเธอ เสียงอู้อี้ที่กำลังจะบอกเขาว่าข้าวต้มที่เธอต้มอยู่จะทำอย่างไร แล้วไหนยังมีสายน้ำที่ไหลไม่หยุดอยู่ในห้องน้ำนั่นอีก แต่ทว่าเสียงได้เดหายไปแล้ว เหลือแต่เสียงเครื่องปรับอากาศราคาแพงที่กำลังทำงานอย่างหนัก เมื่ออุณหภูมิภายในห้องเริ่มสูงขึ้นจากไฟรัก ไม่นานร่างเล็กที่เปียกชุ่มก็เปล่าเปลือยได้ทันใจ เมื่อฝ่ามือหนาเร่งเร้าช่วยกันทำหน้าที่ บทเพลงรักยามเช้าก็เริ่มระอุขึ้นสมใจชายหนุ่มยิ่งนัก “คุณเอริค...ฉะ...ฉัน...” ร่างระทวยครางกระเส่า เมื่อเรือนกายกำยำเร่งจังหวะรักให้เร็วมากยิ่งขึ้น แม้จะเจ็บปวดแต่พัทตราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอก็มีความสุขร่วมกับเขาทุกครั้งไป มันเร่าร้อ