ตอนที่ 16
ใกล้เช้าวันใหม่ซึ่งเป็นวันหยุดประจำเดือนของร้าน ที่ในทุกๆ ใกล้สิ้นเดือนร้านสปาเพลินรักจะหยุดให้พนักงานในร้านพักผ่อนติดต่อกันสามวัน แม้จะดูเอาเปรียบพนักงานไปบ้าง แต่เธอก็ให้ค่าแรงคุ้มกับการทำงานตลอดสามสัปดาห์ที่ไม่ได้หยุด เจ้าของร้านคนสวยเดินลงมาสำรวจความเรียบร้อยของร้านก่อนพระอาทิตย์ขึ้นเป็นประจำทุกวัน โดยไม่เคยนึกเอะใจ ว่าอาจมีใครบางคนบ้าบิ่นลุกขึ้นมานั่งรออยู่ที่หน้าร้านสปาของเธอ
“ดาร์ลิ่ง” เสียงทุ้มทักทายพร้อมกับเจ้าของเสียงเดินเข้ามาประชิดตัว ชนิดที่เรียกว่าเจ้าของร้านได้แต่อ้าปากค้าง นึกถึงคำสาปแช่งของตัวเอง
‘นี่มันไม่มีผลกับอีตาบ้าเลยหรือไง? ’
“ไอ้บ้ากาม มาทำไม” เสียงห้วนจัดของพัทตราดังขึ้น ก่อนเบี่ยงตัวหลบไปอีกทาง ทว่าก็ไม่อาจรอดพ้นรัศมีเขาไปได้ แถมการบุกประชิดอย่างรวดเร็วของเขาก็ทำเอาพัทตราแตกตื่นพานทำอะไร
ตอนที่ 17 เพียงไม่นานคนหน้าด้านก็ช้อนคนตัวเล็กไว้แนบอก พร้อมก้มลงไปกระซิบถามถึงห้องนอนของหญิงสาว พัทตราไม่ยอมบอก ก่อนทั้งทุบ ทั้งหยิกให้เขาปล่อยเธอลง แล้วมีหรือที่คนอย่างแอนโทนี่จะยอม เขากับขู่บังคับให้เธอรีบบอกห้องนอนโดยที่พัทตราไม่อาจปฏิเสธได้เลย“ดาร์ลิ่ง ถ้าคุณยังไม่บอก... ผมอาจเข้าห้องน้องสาวคุณก็ได้นะ เร็วๆ ผมให้เวลาคุณตัดสินใจสองวินาที”“คนเลว เผด็จการ เอาแต่ใจที่สุด” ต่อว่าเสียงขุ่นพร้อมฟาดฝ่ามือลงบนอกแกร่งดังอึก“โอเค ผมน้อมรับครับดาร์ลิ่ง แต่ตอนนี้ผมขอนอนก่อนนะครับ แล้วหวังว่าเมื่อผมตื่นขึ้นมา ดาร์ลิ่งคงนอนรอผมอยู่เช่นกัน แต่เอาแบบเปลือยรอนะดาร์ลิ่ง” ศีรษะได้รูปโค้งยอมรับสำทับอีกครั้ง ก่อนใช้ตัวดันประตูเปิดและปิดในเวลาใกล้เคียงกัน แล้ววางร่างนุ่มนิ่มในอ้อมกอดลงบนที่นอนหนานุ่มของหญิงสาว ก่อนทาบทับร่างแกร่งตามติด ทว่าพัทตรารีบกระเด้งตัวหนีได้ทันท่วงที“ไอ้บ้า” ต่อว่าเสียงอ้อมแอ้ม ก่อนได้รับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์เป็นการตอบแทน
ตอนที่ 18 คล้อยหลังน้องสาว พัทตราก็เดินเข้าครัวเพื่อทำอาหารเช้าสำหรับตัวเอง ก่อนนึกขึ้นได้ว่าเธอคงต้องทำเผื่อแขกที่ไม่รับเชิญด้วย อาหารหอมกรุ่นถูกยกขึ้นมาในห้องทันทีหลังจากตัวเองนั่งทานจนอิ่ม เพราะรอแล้วรอเล่ามารดาก็ไม่กลับมาสักที แถมโทรไปก็ไม่มีใครรับ ‘แม่นะแม่ จะเล่นทั้งวันทั้งคืนเลยหรือไง’ คนเป็นลูกได้แต่บ่นงึมงำอยู่ในใจ แต่ก็ยากเกินจะห้ามมารดา เพราะห้ามกันทีไรก็ทะเลาะกันทุกครั้ง “นี่มันเลยสามชั่วโมงแล้วนะ อีตาบ้า ทำไมยังไม่ตื่นอีก” หลังจากยกอาหารเช้าเข้ามาในห้อง เจ้าของห้องก็ยืนชะโงกหน้ามองคนที่หลับสนิทบนเตียงกว้าง เผลอเพ่งพิศใบหน้าของชายหนุ่มจนเพลิน ริมฝีปากได้รูปเผยอยิ้มน้อยๆ ราวกับเจ้าตัวกำลังฝันหวานแถมใบหน้าที่ดูนิ่งเฉยยังฉายแววเจ้าชู้กรุ้มกริ่ม แบบพิลึกสำหรับพัทตรา‘อีตาบ้า ขนาดนอนหลับ ยังออกอ
ตอนที่ 20 “อีตาบ้า! ใครบอกคุณว่าฉันจะเอาคุณมาเป็นสามีของฉัน” พัทตราแว้ดใส่ด้วยใบหน้าร้อนผ่าว “ลืมแล้วหรือไงดาร์ลิ่ง ก็คุณเป็นคนบอกเองนะว่า คราวหน้าจะยอม” แขกหนุ่มอ้างคำสัญญาที่เธอได้พูดไว้ แสร้งตีหน้าขรึมอย่างจริงจังกับคำสัญญา “ฉันบอกเมื่อไหร่กัน อย่ามาขี้ตู่นะ” ร่างบางเฉไฉก้มหน้างุด “อื้อฮึ! ความจำสั้น งั้นไปทบทวนกันใหม่ดีกว่า รับรองคราวนี้ผมไม่หยุดแน่ ดาร์ลิ่งจะได้ไม่ลืมว่าเป็นเมียผมแล้ว” ปากขยับพูดพลางยกมือลูบไล้ใต้คางของตน ดวงตาคู่คมเพ่งพิศดวงหน้างดงามพร้อมทั้งส่งสายตาเจ้าชู้ใส่ “คนบ้า อย่ามากวนประสาทฉันนะ” เสียงแหลมตวาด ก่อนรีบลุกหนีไปให้พ้นคนบ้ากามที่หน้าด้านหน้าทนไม่มีใครเกิน ทว่ายังพาร่างตัวเองออกไปไม่ถึงไหนก็ลอยหวือมานั่งแหมะบนตักของคนเจ้าเล่ห์ “ว้าย! ไอ้ฝรั่งบ้า ปล่อยนะ” กางเล็บข่วนเข้าให้ พร้อมทั้งออกคำสั่งเสียงเขียว แต่มีหรือคนอย่างแอนโทนี่จะยอมปล่อย ชายหนุ่มกอดรัดกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้น ทั้งปากทั้งจมูกซุกไซ้ทั่วซอกคอระหงให้วุ่น ขบเม้มดูดหมุบหมับจนเป็นรอยจ้ำ คนโดนกระทำก็ได้แต่ร้องห้ามปาวๆ มือน้อยผลักดันศีรษะทุยออกห่าง
ตอนที่ 19 “ดาร์ลิ่ง อย่าเพิ่งซนได้ไหม” เสียงปรามเบาๆ พร้อมกับจับมือน้อยของหญิงสาวให้อยู่นิ่ง แล้วจรดริมฝีปากจุมพิตทั่วมือน้อยทั้งสอง ก่อนหยัดกายลุกขึ้นเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเริ่มบรรเลงเพลงรัก ทว่าร่างเล็กกลับผวาเฮือกเมื่อกายอบอุ่นผละออก “ชู่ว์... ดาร์ลิ่ง ผมไม่ได้จะทิ้งคุณ” เสียงปลอบประโลมอย่างนุ่มนวลดังชิดเรียวปากอิ่ม ลำแขนแข็งแรงโอบกอดร่างนุ่มของหญิงสาวขี้กลัวอย่างทะนุถนอม มือไม้ลูบไล้เปะปะไปทั่ว แล้วจัดการให้ริมฝีปากร้อนคลอเคลียบดเคล้าไม่ยอมห่างอย่างอ่อนหวานละมุนละไม ก่อนที่จุมพิตนุ่มนวลจะเริ่มทวีความหนักหน่วงร้อนแรงขึ้นเป็นลำดับ ฝ่ามือร้อนไถลเคลื่อนเข้าหาสะโพกสวยแล้วกดแนบเข้าหาลำตัว ก่อนเลื่อนตัวลงมาอยู่ที่หว่างขาเรียวสวย สองมือหนาประคองร่างระทวยขึ้นมา พร้อมกับริมฝีปากเข้าครอบครองยอดอกเต่งตึงดูดกลืนอย่างมัวเมา หักเหความสนใจของหญิงสาวเพื่อบดบังความเจ็บปวดที่กำลังจะเกิดขึ้น มือน้อยสอดหายเข้าไปในกลุ่มผมดกสีน้ำตาลอ่อนด้วยความรัญจวนใจอย่างเหลือแสน ริมฝีปากบางสั่นระริกทว่ากลับไม่เปล่งเสียงห้ามใดๆ ออกมาอย่างที่ควรจะเป็น ร่างกายบิดเร่ายิ่งยั่วเย้ากายแกร่ง สติสตังก็เห
ตอนที่ 21 ริมฟุตบาทหน้าศูนย์การค้าชื่อดัง เมอร์เซเดสเบนซ์เข้าจอดเทียบ ก่อนที่บุคคลในรถจะเลื่อนกระจกลงด้วยระบบอัตโนมัติ ร้องเรียกแม่สาวน้อยที่ยืนชะเง้อมองหารถประจำทาง หลังจากเดินเข้าไปหาซื้อผลไม้เพื่อนำไปฝากคุณตาคุณยายที่บ้านแม่นุ่ม ตามด้วยเสียงบีบแตรดังยาวติดต่อกัน ทำให้พาธินีย์ซึ่งกำลังละล้าละลังว่าจะทำเช่นไรดี ก่อนตัดสินใจเข้าไปนั่งเคียงข้างหนุ่มใหญ่ ที่ยังคงรักษารูปร่างหน้าตาให้ดูดีทุกกระเบียดนิ้ว อีกทั้งกลิ่นกายของหนุ่มใหญ่ยังทำให้หัวใจดวงน้อยของหญิงสาวหวั่นไหว “หนูกำลังจะไปไหน” เสียงทุ้มกังวานดังขึ้น เมื่อแม่สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มเข้ามานั่งเป็นที่เรียบร้อย แถมยังนั่งซะชิดกรอบประตู “พีชจะไปอ่านหนังสือ ให้คุณตาคุณยายฟังที่บ้านพักคนชราค่ะ” ตอบกลับเสียงหวาน แต่ไม่กล้าที่จะมองเสี้ยวหน้าของบุรุษหนุ่มข้างกาย ที่ทำให้หัวใจดวงน้อยของตนเต้นไม่เป็นจังหวะ มันระรัวจนเรียวหน้างดงามเริ่มร้อนระอุ ลมหายใจก็ติดๆ ขัดๆ เหงื่อก็ชุ่มมือ “แล้วบ้านที่จะไปอยู่ที่ไหนล่ะ เดี๋ยวผมไปส่ง วันนี้ผมว่าง” หนุ่มใหญ่อาสาด้วยความเต็มใจ และนึกเอื้อเอ็นดูสาวน้อยข้างกายเหลือคณา
ตอนที่ 22 “สงสัยผมคงต้องนั่งคุยกับหนูพีชแล้วล่ะมั้ง ไม่งั้นหนูพีชคงเมื่อยคอแย่” เสียงทุ้มกระเซ้าทำให้พาธินีย์หัวเราะคิกคัก ยิ่งทำให้คนเอ่ยแซวยิ้มด้วยความเอื้อเอ็นดู“นี่คุณแดเนียลกำลังว่าพีชเตี้ยใช่ไหมคะ แต่พีชว่าปกติหญิงไทยก็สูงประมาณนี้อยู่แล้วนะคะ แต่อาจเป็นเพราะคุณแดเนียลสูงเกินไปต่างหาก” หลังจากหัวเราะอยู่นานก็แย้งขึ้นเสียงหวาน “คงจะใช่ ผมชอบที่หนูพีชหัวเราะมากนะครับ มันทำให้ผมมีความสุข” ร่างสูงใหญ่กล่าวชมพร้อมรอยยิ้มอบอุ่น ทำให้คนโดนชมออกอาการเขินอายอยู่ไม่น้อย“คะ?” เสียงหวานขานรับทำหน้างงเล็กน้อย และรู้สึกภูมิใจเสียหนักหนาที่รอยยิ้มของเธอทำให้ใครรู้สึกดี เพราะอย่างน้อยคนป่วยเช่นเธอก็สามารถสร้างความสุขให้กับใครได้บ้าง แม้จะเพียงเล็กน้อยก็ตาม“ผมอยากเห็นรอยยิ้มของหนูพีชทุกวัน ถ้างั้นพรุ่งนี้หนูพีชรออยู่ที่นี่ได้ไหม แล้วผมจะมารับพาไปโรงพยาบาลนะแม่สาวน้อย ห้ามดื้อโดยการหนีไปก่อนล่ะ” เสียงทุ้มนุ่มพูดขึ้นแกมขู่บังคับในตอนท้าย จนพาธินีย์ต้องรับปากและรู้สึกอบอุ่นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก“ค่ะ คุณแดเนียล”สิ้นเสียงหวานรับคำ ร่างสูงใหญ่โค้งให้เล็กน้อย
ตอนที่ 23“พิไล แกช่วยตัวเองไปก่อนแล้วกัน ส่วนฉันจะกลับไปเก็บดอกเบี้ยของฉัน ก่อนที่ไอ้พวกมาเฟียนี่มันจะรู้ตัว แล้วมาแย่งตัวขัดดอกของฉันไป”เสี่ยกำธรหันไปมองเรือลำหรู ก่อนเดินจากไปโดยไม่ยอมเหลียวมองคนที่ตนพามาด้วยแม้แต่น้อย งานนี้เขาต้องได้สองพี่น้องมาขัดดอกแน่ๆ เพราะเงินที่ให้คนเป็นแม่ไปนั้นรวมๆ แล้วก็ห้าแสนบาท สองพี่น้องนั่นคงไม่มีปัญญาหามาคืนแน่ ริมฝีปากคนเจ้าเล่ห์กระตุกยิ้มเมื่อนึกถึงเหยื่อสาว แถมยังเป็นดอกเบี้ยที่แสนจะคุ้มซะเหลือเกิน ส่วนพิไลลักษณ์ก็ออกอาการสติแตก หงุดหงิด และเริ่มโวยวายทันทีเมื่อเงินที่ได้มาหมดไปชั่วพริบตา เจ้าของเรือนร่างงดงามไม่สร่างซาเหลียวมองหาเสี่ยกำธร ทว่ากลับเดินชนกลุ่มชายฉกรรจ์ที่เดินนำเจ้านายมา ก่อนเปิดทางให้ริชาร์ดได้เผชิญหน้ากับลูกหนี้รายใหม่ “สวัสดีครับ คุณผู้หญิง” ริชาร์ดกล่าวทักทายและพึงพอใจในรูปร่างของสตรีนางนี้เสียจริง “เอ่อ...ค่ะ สวัสดีค่ะ” รอยยิ้มแบบมีจริตส่งไปพร้อมกับคำหวานๆ ทักทาย “ผมริชาร์ดครับ ยินดีเหลือเกินที่ได้รู้จักคนสวยๆ อย่างคุณ”“อุ๊ย...แหม ชมกันเกินไปแล้วล่ะค่ะ” คนที่ผ่านโลกมาก็มากและต้องต่อสู้เพื่
ตอนที่ 24“ถ้างั้นก็เตรียมตัวหาเงินหนึ่งล้านบาทมาคืนภายในวันพรุ่งนี้นะ คุณผู้หญิง ไม่งั้นแม้แต่ชีวิตก็จะไม่ได้กลับไปเห็นหน้าลูกแน่! แล้วอีกอย่างนะ ผมจะไปจับลูกสาวของคุณผู้หญิงมาปู้ยี่ปู้ยำให้ดู” เจ้าพ่อมาเฟียกล่าวเสียงเหี้ยม ไม่ได้รู้สึกว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่โตอะไรเลย สำหรับมาเฟียที่ไร้ความปรานีเช่นเขา จะจับมาเชือดทิ้งเหมือนผักปลาแล้วใครหน้าไหนจะทำอะไรเขาได้ ส่วนพิไลลักษณ์เมื่ออับจนหนทางแล้วจริงๆ ก็บากหน้าขอเข้าไปพบริชาร์ดอีกครั้ง หลังจากถูกขังให้อยู่ในห้องเป็นเวลานาน ‘แพท พีช แม่ขอโทษนะลูก แม่ขอโทษ แม่สัญญาครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่แม่จะทำให้ลูกสองคนลำบากใจ แม่ขอโทษนะลูก’ คนเป็นแม่ก็พร่ำขอโทษบุตรสาวและให้สัญญากับตัวเองว่าจะไม่แตะต้องการพนันอีกเด็ดขาด เมื่อเข้ามาอยู่ในห้องรับรองสวีตสุดหรูหราของมาเฟียหนุ่มใหญ่ พิไลลักษณ์ก็ยอมรับข้อตกลงแต่โดยดี ทว่าขอมีข้อแม้ คือขอให้ลูกสาวคนโตเข้ามาทำงานเพียงคนเดียว ก่อนเอ่ยบอกเหตุผลให้กับเจ้าหนี้รายใหม่ ถึงอาการป่วยของลูกสาวคนเล็ก ซึ่งริชาร์ดก็พยักหน้ายอมรับข้อเสนอ เพราะเวลาที่จะจัดการกับดอกเบี้ยแสนสวาททั้งสองพี
ตอนที่ 62“คนบ้า! ที่ฉันบอกให้ออกไป เพราะฉันหิวข้าวต่างหากเล่า ไอ้คนลามก! โรคจิต! เมื่อไหร่จะเลิกซะทีนะ นิสัยหื่นกามเนี่ย วันๆ ก็เอาแต่ทำเรื่องอย่างว่า หัดออกไปทำงงทำงานซะบ้าง ไอ้คนผีทะเล!” สิ้นคำต่อว่าจากเสียงหวานที่ทั้งห้วนทั้งประชดประชัน เจ้าของหุ่นล่ำทำหน้าตายพร้อมทั้งเอ่ยวาจาที่ทำเอาสาวเจ้าอารมณ์โกรธพุ่งปรี๊ด “โธ่ที่รัก ทำมาเป็นว่าผม คุณก็เหมือนกันนั่นแหละ เห็นตัวอ่อนปวกเปียกยอมผมไปทุกท่าเลยนี่” “คุณเอริค! ไอ้คนทุเรศ!” ตวาดลั่นห้อง หน้านวลแดงก่ำด้วยความอับอาย แทบจะกระโจนเข้าไปตะกุยหน้าตาหล่อๆ ของเขาเสียให้ได้ ทว่าแอนโทนี่ก็รู้ทัน โน้มตัวล็อกร่างของเธอไว้ พัทตราดิ้นอึกอัก สองเท้าน้อยๆ ยกกระทุ้งหวังให้โดนจุดสำคัญ ส่วนคนรู้ทันก็ใช้ชั้นเชิงที่เหนือกว่าหลบหลีกได้อย่างว่องไว“อ๊ะๆๆ ที่รัก เริ่มทำตัวไม่น่ารักแล้วนะ ผมพูดผิดตรงไหนเหรอ” โน้มใบหน้าเข้าใกล้กระซิบเสียงเย็
ตอนที่ 61“ไปที่เตียงกันดีกว่านะที่รัก ...ผมจะทนไม่ไหวแล้ว” เสียงแหบพร่าดังขึ้น ก่อนที่ร่างระทวยของเธอจะลอยขึ้นสูง เมื่อถูกท่อนแขนแข็งแกร่งอุ้มขึ้นแนบอก ทว่าริมฝีปากก็ยังทำหน้าที่บดเคล้าดูดดื่มไม่ว่างเว้น วางร่างบอบบางลงบนเตียงหนานุ่ม แผ่นหลังขาวเนียนเมื่อสัมผัสกับที่นอนนุ่ม ทำให้รับรู้ทันทีว่านับตั้งแต่วินาทีนี้ไป เธอต้องทำหน้าเครื่องระบายความใคร่ให้กับเจ้าหนี้หนุ่มอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง หนำซ้ำเธอยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผิดข้อหาอะไร“รู้อะไรไหมที่รัก ว่าคุณเป็นดอกเบี้ยที่น่าลิ้มลองมากที่สุด” ปลายนิ้วแกร่งเชยคางมนขึ้นเล็กน้อย บดจูบเร่าร้อน แล้วลากปลายนิ้วผ่านไปตามลำคอระหง เรื่อยมาถึงปมผ้าเช็ดตัว ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเขี่ยเบาๆ ให้มันแยกออกจากกัน เพื่อยลโฉมบางสิ่งที่ล่อตาอยู่ข้างในนั้น ดวงตาคู่คมจ้องมอง เนินอกอวบอิ่มที่ล้นออกมา เขายกมุมปากกดลึกนิดๆ อย่างพึงใจ และไม่รั้งรอที่จะลิ้มลองปทุมถันทั้งสองที่ช่างเย้ายวนเหลือเกินยามที่เจ้าตัวบิดกายคล้ายจะหลีกหนีความร้อนระอุจากลมหายใจเป่ารดเนินอกอวบ
ตอนที่ 60พัทตราแทบจะย่องเข้าห้องนอนของตัวเอง หลังจากบิดลูกบิดประตูเข้าห้องไป สองเท้าเล็กก้าวแบบเบาที่สุด เมื่อทุกอย่างภายในห้องเงียบกริบจนผิดปกติ แถมอากาศภายนอกก็เริ่มมืดมิด เมื่อเข้าสู่ช่วงค่ำคืนที่อสูรร้ายเฝ้ารอ ดวงตาคมกริบของบุรุษหนุ่มที่ตั้งใจจะชำระโทษแม่ม้าพยศที่วันนี้ทำผิดอยู่หลายกระทง กระตุกยิ้มมุมปาก จ้องมองแม่ม้าแสนสวยที่ทำท่าย่องเบาราวกับหัวขโมย“ไม่อยู่นี่ หายไปไหนนะ ไอ้คนบ้ากาม” เสียงหวานบ่นงึมงำ ทว่าอีกคนกลับได้ยินชัดทุกถ้อยคำ เรียวปากได้รูปยกยิ้มขึ้นอีกครั้ง ‘ที่รัก นอกจากจะมาช้าแล้ว ยังมีหน้ามาว่าผมเป็นไอ้คนบ้ากามอีกนะ เดี๋ยวเถอะ’“ไม่อยู่ก็ดี หายไปนานๆ เลยนะไอ้ฝรั่งลามก” เมื่อแน่ใจว่าไม่มีเขาอยู่จริงๆ เสียงหวานบ่นออกมาดังๆ กดสวิทช์ไฟที่โต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนคว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ ชำระร่างกายอย่างสบายใจ ฮัมเพลงสุดโปรดดังกึกก้อง วันนี้เธอรู้สึกอารมณ์ดีอย่างบอกไม่ถูก และไม่รู้เหมือนกันว่าเกิดจากอะไร“อารมณ์ดีจริงนะที่รัก” แอนโทนี่จับที่ประตูหมายจะผลักมั
ตอนที่ 59 “คุณเอริค ตกหลุมรักพี่แพทเหรอคะ” ผู้เป็นน้องสาวทวนคำ ก่อนให้นึกถึงตัวเองที่ก็แอบตกหลุมรักคุณแดเนียลเข้าอย่างจัง แต่เธอไม่อยากจะเชื่อว่าพี่สาวคนสวยจะตกหลุมรักคุณเอริคเหมือนกัน ทั้งที่ตอนพบกันครั้งแรก ดูพี่สาวเธอจะไม่ชอบหน้าคุณเอริคสักเท่าไหร่ แต่เมื่อได้รับคำยืนยันจากพี่สาว ทำให้พาธินีย์เอาความสงสัยทั้งมวลโยนทิ้งไป“พี่แพท คือ...พีช...พีชมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ”“อะไรเหรอ” พัทตราทำหน้าสงสัย เมื่ออยู่ๆ น้องสาวก็เปิดปากพูดขึ้น หลังจากปล่อยให้ความเงียบเข้าครอบงำอยู่นาน โดยลืมนึกไปว่ายังมีชายหนุ่มอีกคนกำลังนอนรออยู่บนเตียงด้วยอารมณ์คุกรุ่นจนแทบจะกระโจนลงมาลากหญิงสาวขึ้นไปชำระโทษส นับตั้งแต่เลยเวลาที่กำหนด ทว่ากลับมีเจมส์ทำหน้าที่คอยขัดขวางและรีบรายงานเรื่องของว่าที่นายหญิงที่พูดคุยกับหมอหนุ่มตามเวลาที่เจ้านายหนุ่มอนุญาตแล้ว แต่ที่ยังไม่ได้ขึ้นมาตอนนี้ก็เพราะน้องสาวเธอกลับมาแล้วต่างหาก ทำให้แอนโทนี่ล่าถอย ยอมกลับไปนั่งรออยู
ตอนที่ 58“แพทจะขอโทษพี่ทำไมล่ะ ดีเสียอีกที่แพทเจอคนดีๆ และเขาก็รักแพท” น้ำเสียงอ่อนโยน ทว่าแววตากลับเศร้าสร้อย ยิ่งทำให้พัทตราแน่ใจว่าพี่หมอไม่ได้คิดว่าเธอเป็นแค่น้องสาวแน่ๆ“พี่หมอ”“มีอะไรเหรอ”“พี่หมอมาเยี่ยมแพทบ่อยๆ ได้ไหม แต่ว่าไปที่ร้านสปานะคะ เพราะแพทจะย้ายไปอยู่ที่นั่น ส่วนบ้านหลังนี้ แม่กับยัยพีชอยู่ แพทคงจะไปๆ มาๆ แต่ส่วนมากแพทจะอยู่ที่ร้าน” บอกเสียงใส รอยยิ้มแสนหวานระบายเต็มหน้า ก่อนกุมมือหมอหนุ่มไว้ เขย่าเบาๆ เพื่อเตือนให้คุณหมอหนุ่มรับปาก“ได้จ้ะ แล้ว...”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่ชายจะมาเยี่ยมเยียนน้องสาวบ้าง จะเป็นไรไป คุณเอริคคงไม่ว่าอะไร” เจ้าของบ้านแสนสวยรีบชิงพูดตัดหน้า เมื่อรู้ดีว่าคุณหมอหนุ่มจะพูดอะไร“งั้นก็ได้จ้ะ ถ้าพี่ว่างนะ” เมื่อก่อนเขาว่างให้เธอเสมอ ทว่าในวันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ว ทำให้หมอหนุ่มรีบหาข้ออ้าง เพราะไม่อาจทนเห็นหญิงสาวยืนเคียงคู่กับชายอื่น แล้วเดินออกมาต้อนรับเขาได้แน่ๆ“เอ...พี่หมอม
ตอนที่ 57 “คุณว่าอะไรนะครับ” คนที่ได้ฟังก็ทวนถามแทบไม่เชื่อหู “ครับ ผมแอนโทนี่ เอริค อันน์เบริกส์ สามีของแพท” เสียงทุ้มห้าวประกาศเสียงดังฟังชัดอีกครั้ง“คุณเอริค!” พัทตราอุทานเสียงดัง แทบจะทำแก้วน้ำในมือหล่นกระแทกพื้น ทว่าร่างสูงใหญ่กลับเดินเข้ามาโอบกระชับ โน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้ก่อนจุมพิตแก้มนวลขาวผ่องของพัทตราที่กำลังยืนทำหน้าซีด แม้จะไม่ได้รู้สึกรักพี่หมอในฐานะคนรัก แต่ทว่าเธอก็รักเขาเสมือนพี่ชาย ที่เขาควรจะรู้เรื่องจากปากของเธอเสียมากกว่า “แพท นี่มันเรื่องอะไรกัน พี่งงไปหมดแล้วนะ” ทว่าคนที่ไม่เคยเห็นเธอเป็นเพียงน้องสาว เอ่ยถามด้วยสีหน้าตื่นตระหนก เขาจากเธอไปทำงานเพียงแค่ไม่ถึงเดือน เหตุใดเล่าหญิงสาวที่เขาแอบรักกลับตกไปเป็นของผู้ชายคนนี้ได้ “เอ่อ...พี่หมอคะ เรื่องนี้แ
ตอนที่ 56“อะไรอีกล่ะ แกนี่น่ารำคาญจริงเชียว เรียกฉันอยู่ได้ แล้วทำไมฉันเป็นแม่จะเรียกค่าเลี้ยงดูบ้างไม่ได้หรือไง ฉันเหนื่อยนะ จำไว้ซะมั่งว่าฉันลำบากลำบนแค่ไหน กว่าแก่สองคนจะโตขึ้นมาได้” กล่าวจบก็ให้นึกย้อนไปวันที่ตัวเองต้องทนเป็นนักร้องตามคาเฟ่ เพื่อหาเงินมาเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง แต่ก็ถือว่าโชคดีที่ตนเป็นคนรูปร่างดีอยู่แล้ว ถึงแม้จะมีลูกถึงสองคน ทำให้พิไลลักษณ์สามารถหาเงินจากอาชีพนักร้องได้มากในแต่ละค่ำคืน ก่อนตัดสินใจเลิกอาชีพนักร้องเมื่อลูกสาวทั้งสองโตขึ้น และช่วยแบ่งเบาภาระได้บ้าง“แพท รู้ค่ะแม่ แต่ถือว่าแพทขอร้องได้ไหม แม่อย่าไปเรียกร้องอะไรจากคุณแดเนียลอีกเลย ที่คุณเอริคให้มามันก็มากพอแล้วนะแม่” คนเป็นลูกพยายามหาเหตุผลมาโน้มน้าวให้มารดาเลิกคิดที่จะเรียกค่าสินสอด ซึ่งเธอกลัวน้องสาวจะรู้สึกเหมือนตัวเองถูกขาย เหมือนเช่นที่เธอกำลังรู้สึกที่มันไม่สู้ดีนักที่เห็นตัวเองเป็นเพียงสิ่งของที่สามารถซื้อขายได้ราวกับสินค้าตามท้องตลาด แม้ว่าชายหนุ่มจะไม่ได้พูดออกมาตรงๆ ก็เถอะ ก่อนเดินเข้าไปโอบกอดมารดา&
ตอนที่ 55 “นี่คุณ! ฉันไม่กิน” “ทำไมล่ะที่รัก คนเสียแรงก็ต้องกินไข่ลวกกันทั้งนั้นแหละ” เขาอ้าง ทั้งที่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าใครกันแน่ที่เสียพลังเยอะกว่ากัน แต่ทว่าอารมณ์อยากแกล้งแม่ม้าแสนพยศก็มีมากกว่าซะด้วย “บ้า! ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ฉันทำมาให้คุณ คุณก็กินเข้าไปให้หมดสิ ไม่ต้องเอามาเผื่อแผ่ฉันหรอก แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ต้องการเลยสักนิด ไอ้ไข่ลวกโด๊บพลังของคุณเนี่ย” หน้านวลแดงก่ำ เมื่อเจอสายตาของเขาลามเลีย ทว่ายังไม่ทันได้ตั้งตัว แก้วที่บรรจุไข่ลวกก็หายเข้าไปอุ้งปากของชายหนุ่ม ก่อนที่มันจะไหลลงสู่ลำคอของเธอแทนในวินาทีถัดมา ตามมาด้
ตอนที่ 54 พัทตรากำลังง่วนอยู่กับการจัดเตรียมอาหารให้กับเจ้าหนี้เอาแต่ใจ ตามด้วยไข่ลวกสองฟองที่เจ้าตัวตะโกนสั่งก่อนที่เธอจะได้ออกจากห้อง ด้วยความใจดีพัทตราก็แถมให้อีกหนึ่งฟอง เจ้าของเรือนกายกำยำเดินยิ้มกรุ้มกริ่มเข้ามา พร้อมกับสูดดมกลิ่นหอมกรุ่นของข้าวต้ม ที่เขาอยากจะรู้แล้วว่าคนทำจะหอมกรุ่นเหมือนข้าวต้มมื้อสายนี่หรือไม่ “เพิ่งจะรู้ว่าข้าวต้มยามสาย นี่มันหอมน่ากินดีจัง” ท่อนแขนแข็งแกร่งสอดรอบเอวบาง กอดรั้งหญิงสาวเข้ามาใกล้ ริมฝีปากได้รูปก็ฉกวูบหากำไรจากแก้มนวลขาวผ่อง ก่อนชักเริ่มสนุกก็ไล้ริมฝีปากละเรื่อยตามลำคอระหง ดูดเม้มหมุบหมับเสียงดังจนเจ้าของลำคอหอมกรุ่นต้องยกมือดันใบหน้าหล่อเจ้าเล่ห์ออกห่าง “คุณเอริค หยุดรุ่มร่ามเดี๋ยวนี้นะ” “รุ่มร่ามกับเมียตัวเองมันผิดกฎข้อไหนครับ บอกมาเดี๋ยวนี้เลย ผ