ตอนที่ 6
จุมพิตละมุนละไมแต่แฝงไว้ด้วยความเร่าร้อนแบบหวานๆ ที่แอนโทนี่กำลังมอบให้กับสาวไทยแบบค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป อย่างคนมีชั้นเชิง เพราะเขาตระหนักได้ว่าสาวสวยคนนี้ไม่เคยต้องมือใครมาก่อน เขาละเมียดละไมกับจุมพิตอย่างใจเย็น ทว่ามันช่างเร่าร้อนเสียเหลือเกินสำหรับพัทตรา คนที่ไม่เคยพานพบกับความรัญจวนเช่นนี้มาก่อนในชีวิต สติสตังเลื่อนลอยหายไปกับรสจุมพิตที่ซาบซ่านรัญจวนจิต จนเผลอจูบตอบแบบไม่ประสีประสา ทว่ามันช่างเร้าอารมณ์ของอีกคนได้ดี
ริมฝีปากอิ่มสั่นระริกยามเมื่อเขาผละออก ดวงตาหวานฉ่ำเพ่งมองบุรุษหนุ่มรูปงามราวรูปปั้นที่อยู่ตรงหน้าอย่างอ่อนใจ อยากร้องห้ามแทบขาดใจทว่าเรี่ยวแรงมันหดหายไปเสียหมด ปลายนิ้วแข็งแรงไล้วนทั่วแก้มนวลพร้อมด้วยรอยยิ้มที่ฉุดกระชากสายตาของเธอให้หยุดนิ่งที่ริมฝีปากหยักของเขา พัทตราเผลอยกปลายนิ้วไล้ทั่วกลีบปากของชายหนุ่มอย่างคนใคร่รู้และอยากสัมผัส ก่อนถูกมือหนารวบไว้ แอนโทนี่กดจุมพิตลงบนฝ่ามือของเธออย่างอ่อนโยน จ้องมองราวกับสะกดให้เธอหยุดนิ่ง
“เป็นไงดาร์ลิ่ง พอหรือยัง สำหรับบทลงโทษ” เจ้าของซิกแพ็กกระชากใจเอ่ยเสียงทุ้ม แววตากรุ้มกริ่มเจ้าเล่ห์อย่างเหลือร้าย ถ้าเขาจะต่อให้จบก็ไม่ใช่เรื่องยากสักนิด!
“มะ...ไม่...” พัทตราส่ายหน้าปฏิเสธ ทว่าอาการที่ทำกลับทำให้แอนโทนี่คิดไปไกลกว่านั้น และรู้สึกเสียหน้าอย่างบอกไม่ถูก เมื่อสาวไทยคนนี้ดูเหมือนจะปฏิเสธว่าจุมพิตของเขามันไม่ได้เรื่อง ก่อนก้มลงประกบริมฝีปากได้รูปเข้าหาเรียวปากอิ่มอีกครั้ง เขาใช้ความชำนาญในชั้นเชิงของบุรุษเปิดแย้มริมฝีปากคู่งามอย่างเร่งเร้า แล้วบดเบียดเคล้าคลึง หนักหน่วงเอาความซาบซ่านแทรกล้ำเข้าไปพร้อมกับฝ่ามือใหญ่เลื่อนขึ้นมากอบกุมเจ้าปทุมถันคู่งามไว้มั่น
พัทตราผวาเฮือก สติสตังกลับคืนสู่ร่างโดยทันที ดวงตาคู่สวยที่หลับพริ้มกับสัมผัสวาบหวามเมื่อคู่เบิกโพลง ก่อนสะดุ้งสุดตัวอีกครั้งเมื่อฝ่ามือร้ายกาจทำการบีบเคล้นและเคล้าคลึงทรวงอก สัมผัสนั้นมันเร่าร้อน ซาบซ่าน ชวนให้ขนลุกแถมยังดูดดึงความรู้สึกของเธอให้จมดิ่งกับความวาบหวามรัญจวนจิตจนอยากจะถอนตัวอีกครั้ง
“อื้อ...” พัทตราส่งเสียงครางได้เพียงเล็กน้อย ก่อนหลับตาพริ้มกับสัมผัสแสนหวานทว่าแฝงความเร่าร้อนเอาไว้ สองมือน้อยข้างลำตัวกำแน่น หัวใจสูบฉีดราวกับจะทะลุออกมานอกอก
‘เขาจะทำอะไรกับร่างกายเธอ’ นั่นคือสิ่งที่เธอเฝ้าถามตัวเองอยู่ในใจ
แอนโทนี่ยิ่งได้ใจเมื่อดวงตาคู่สวยหลับพริ้ม ก่อนส่งเสียงครางลึกในลำคอ เขากดจุมพิตอย่างหนักหน่วงและรุนแรงยิ่งขึ้น อีกทั้งยังบดเบียดเรือนกายกำยำให้แนบชิดเธอตามแรงปรารถนาที่ทวีความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ กลิ่นอายความบริสุทธิ์ของสาวไทยคนนี้กำลังเร่งเร้าอารมณ์ของเขาให้ไปจดจ่ออยู่ตรงทางขึ้นสวรรค์ได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ ช่วงกล้ามท้องเป็นลอนสวยลากไล้ไปถึงกลางลำตัวของแอนโทนี่กำลังจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ ยิ่งเธอดิ้นมันยิ่งจะทำให้เขาจะคลั่งตาย
“ดาร์ลิ่ง คุณหวานไปทั้งตัวเลยรู้ไหม ผมเริ่มชอบคุณแล้วสิ” น้ำเสียงแหบพร่าของเสือร้ายแอนโทนี่สั่นจนเขาต้องบดกรามแน่น ลูบไล้ฝ่ามือไปตามขอบบราเซียที่รัดรึงโนมเนื้อจนแน่นทะลักด้วยมือสั่นเทา ก็ใช่ว่าเขาจะไม่เคย แต่กับหญิงสาวชาวไทยคนนี้มันทำให้เขาเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ ฝ่ามือร้อนลงน้ำหนักมือกับความนุ่มหยุ่นทั้งสองอย่างย่ามใจ บ้างก็ก้มลงดูดดื่มมันราวกับหิวกระหายมาแรมปี ส่วนคนถูกกระทำก็สั่นสะท้านทุกครั้งที่มือและริมฝีปากร้อนแตะต้อง
“คุณ...ปละ...ปล่อย...”
“เรียกผม...เอริค” เสียงทุ้มกระซิบชิดใบหูพร้อมไล้ปลายลิ้นอุ่นชื้นตวัดไล้อย่างนุ่มนวล
“ไม่” คนโดนบังคับเริ่มออกอาการต่อต้านน้อยๆ ทว่ามันก็เป็นเพียงเสี้ยววินาที
“อย่าดื้อสิครับดาร์ลิ่ง” คนบังคับพูดจบก็ก้มลงขบเม้มติ่งหู จนเจ้าของสะเทิ้นไปทั้งตัวและจำยอมในที่สุด แอนโทนี่ยกมุมปากกดลึกแล้วหันไปจัดการเร่งเร้าเธออีกครั้ง
แรงสั่นสะท้านของร่างบอบบางเรียกรอยยิ้มจากเสือร้ายอย่างแอนโทนี่ได้ดีทีเดียว และมันยังเป็นแรงขับเคลื่อนอารมณ์ดิบอย่างดีเยี่ยม ความร้อนระอุจากเพลิงพิศวาสกระจายไปทั่วห้องสปาที่ยังคงอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของน้ำมันหอมระเหย แต่ในความรู้สึกของแอนโทนี่มันยิ่งกระตุ้นต่อมหื่นของเขาซะมากกว่า และคนอย่างแอนโทนี่ เอริค อันน์เบริกส์ ก็ไม่สนด้วยว่าในขณะนี้เขาอยู่ที่ใดและสถานที่มันจะเอื้ออำนวยเขาหรือไม่! เขาพร้อมแล้ว!
ความทรมานจากแรงยั่วเย้าที่พัทตรากำลังต่อสู้กับความรู้สึกของตนเอง แต่มันกลับยิ่งผลักดันให้แอนโทนี่เร่งปลดผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่ออก เหลือไว้เพียงเรือนกายเปล่าเปลือยยืนผงาด อวดแผ่นอกบึกบึนโชว์สายตาคู่หวานฉ่ำที่ปรือมองและอยากถอยหนีโดยเร็ว ทว่าเธอกลับทำไม่ได้อย่างใจคิด
“ดาร์ลิ่ง ผมทนไม่ไหวแล้ว” เจ้าของหุ่นล่ำที่อวดซิกแพ็กเป็นลอนๆ กระซิบเสียงสั่นพร่า แล้วเริ่มทำตามความปรารถนาของตน
“อย่า” เสียงหวานครางทักท้วงมากขึ้น เมื่อฝ่ามือร้อนบรรจงปลดเสื้อกล้ามลายลูกไม้สีหวานออกจากเรือนร่างของเธอ ความนุ่มลื่นของเนื้อผ้าทำให้แอนโทนี่จัดการได้อย่างง่ายดาย แล้วตามด้วยบราเซียตัวจิ๋วที่ถูกเหวี่ยงลงไปกองอยู่มุมห้อง สายตาคู่คมจับจ้องที่กระโปรงลูกไม้สีเดียวกับเสื้อ พร้อมด้วยรอยยิ้มร้ายฉายชัดเต็มหน้า เขาบดกรามจนนูนเป็นสัน เมื่อรูดกระโปรงลงไปกองที่ปลายเท้าได้สำเร็จ
“อย่านะ...อย่าทำอะไรฉันเลย...” ร้องห้ามได้เท่านั้นก็สะดุ้งเฮือกทั้งตัว เมื่อฝ่ามือร้อนทาบลงบนสิ่งหวงแหนของเธอ ขาเรียวสวยขยับปิดกั้นกายสาวไว้อย่างสุดชีวิต ทว่าเธอยิ่งห้ามปรามเขาก็ยิ่งรุกหนักและยิ่งอยากสัมผัสดอกไม้แรกแย้มนี่เสียแล้ว ไวเท่าความคิดฝ่ามือร้อนก็ยึดท่อนขาเรียวไว้แน่น
“มะ...ไม่...อย่านะ...”
“ไม่ทันแล้วล่ะดาร์ลิ่ง คุณต้องเป็นของผม” ร่างกำยำโน้มตัวเข้าทาบทับร่างเล็กตามแรงปรารถนา ริมฝีปากก็ทำหน้าที่ได้ดีไม่มีขาด เสียงขาดห้วงจากร่างเล็กก็ถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอหนาจนหมดสิ้น หนทางที่จะรักษาพรหมจรรย์ไว้ก็ริบหรี่ลงเรื่อยๆ เมื่อฝ่ามือร้อนกดตรึงสะโพกมนพร้อมกับขยับกายแกร่งเข้าแนบชิด
ตอนที่ 7ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!“บ้าฉิบ!” แอนโทนี่อุทานอย่างหัวเสีย ก่อนที่ร่างของตนจะเซล้มไม่เป็นท่าเมื่อพัทตราออกแรงผลักสุดแรงเสียงเคาะประตูดังขึ้นสองสามครั้ง พร้อมเสียงหวานๆ ของพาธินีย์ ร้องเรียกอยู่หน้าห้อง เมื่อเธอบริการนวดให้คุณแดเนียลเสร็จเรียบร้อย และเธอก็อาสามาตามลูกชายของเขาให้ ทว่าภายในห้องสปากลับเงียบกริบ และด้วยความเป็นห่วงพี่สาว ทำให้พาธินีย์เตรียมผลักบานประตูเข้าไป หากแต่ต้องหยุดชะงักลง“พีช! อย่าเพิ่งเข้ามา” พัทตราตะโกนสั่งออกไปแล้วคว้าเสื้อผ้ามาสวมอย่างรวดเร็ว หลังจากจัดการกับตัวเองเสร็จเรียบร้อย พัทตราเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าชายหนุ่มพร้อมกับตวัดฝ่ามือลงบนใบหน้าหล่อเหลาที่ยืนขบกรามแน่น เหตุเพราะอารมณ์พิศวาสยังค้างคา ดวงตาคู่คมวาวโรจน์ด้วยความตกใจ นับตั้งแต่จำความได้ไม่เคยมีใครกล้าตบหน้าเขาเลย ก่อนหันกลับมามองเจ้าของมือตบที่สะบัดใส่ซะเต็มแรง ทำเอาคนโดนตบอึ้งไปอีกชั่วขณะ ที่เขาเห็นมือเล็กๆ แต่ตบได้เจ็บจนหน้าชาเลยทีเดียว
ตอนที่ 8 “แปลกดีแฮะ สาวไทยนี่กลัวเสียงฟ้าร้องกันทุกคนเลยหรือเปล่าดาร์ลิ่ง แต่ผมอนุญาตให้คุณซุกซิกแพ็กผมได้นะครับ” คนใจดีพร้อมจะอาสาได้ทุกเมื่อตามมาด้วยเสียงกลั้นหัวเราะที่หลุดรอดออกมา ขยับปมผ้าเช็ดตัวแล้วเดินตรงดิ่งเข้าไปหาร่างบางที่กระเถิบหนีจนชิดผนังห้อง พัทตราเริ่มรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ขึ้นมา ยิ่งได้เห็นแผงอกเป็นลอนๆ แบบใกล้ชิดหัวใจก็ยิ่งสั่นหวิว ก่อนส่งสายตาเขียวปั้ดไปให้ นิ้วชี้เรียวสวยก็ยกขึ้นสั่งให้ร่างกำยำหยุดเดินเข้ามาหา ทว่าคนอย่างแอนโทนี่มีหรือจะหยุด ยิ่งห้ามก็ยิ่งทำ ยิ่งร้องก็ยิ่งรุก สนุกชะมัด!“หยุดเดี๋ยวนะไอ้ลามก!”“หยุดทำไมล่ะดาร์ลิ่ง ผมอุตส่าห์ยอมให้คุณซบซิกแพ็กผมแล้วนะ มาเถอะน่า โอกาสดีๆ มีไม่มากนะ คุณรู้ไหมว่าผมไม่ยอมให้สาวๆ คนไหนมาซบได้ง่ายๆนะ คุณน่าจะรีบคว้าโอกาสทองเอาไว้ เผลอๆ คุณอาจได้เงินก้อนโตด้วย ลองหน่อยไหม” คำพูดและใบหน้ากวนโทโสของแอนโทนี่ ทำให้พัทตราถึงกับร้อนวูบด้วยความอับอาย และอยากจะร้องกรี
ตอนที่ 9“นังแพท! แกกับไอ้แขกฝรั่งนั่นทำอะไรกัน ทำไมมีรอยแบบนี้ ฉันไม่เคยสั่งสอนให้แกปล่อยตัวแบบนี้นะ” ต่อว่าเสียงเขียว แม้ในใจอยากให้ลูกสาวได้คนรวยๆ มาเป็นคู่ชีวิต แต่ถ้าได้ด้วยวิธีการเอาตัวเข้าแลกฟรีๆ แบบนี้เห็นจะไม่ได้“เปล่านี่แม่ แพท...เอ่อ...แพท ...โดนมดกันน่ะ” เธอพูดปดคำโต ยกมือลูบบริเวณซอกคอพร้อมทั้งเบี่ยงตัวหลบสายตามารดา“มดบ้านแกน่ะสินังแพท รอยใหญ่ขนาดนี่ แล้วไอ้มดของแก ทำไมมันจ้องกัดเฉพาะซอกคอแกล่ะ” คนเป็นแม่ตวาดกลับเสียงดัง พลางหมุนตัวบุตรสาวให้หันมาเผชิญหน้า แล้วก้มมองสำรวจตั้งศีรษะจรดปลายเท้า พัทตรารีบเปลี่ยนเป้าหมายของมือมาปิดที่เนินอก แล้วเบี่ยงตัวหลบตามเคย“ก็...พ่อมดน่ะแม่ มันก็เลยกัดเป็นรอยใหญ่แบบนี้แหละ แล้วนี่แม่จะมาซักอะไรแพทนักหนา แพทต้องไปดูแลลูกค้านะ” รู้ว่าโกหกแล้วมันบาปแต่ก็ยอม เพราะไม่อยากให้มารดาคิดมาก แล้วไหนเรื่องราวต่างๆ จะตามมาอีกเป็นขบวน หากเธอบอกไปว่าโดนอีตาฝรั่งนั่นลวนลามพิไลลักษณ์พยักพเยิดให้บุตรสาวอ
ตอนที่ 10“เอาน่า เพื่อแม่ อย่าทำให้แม่ขายหน้าเชียวนะ อุตส่าห์คุยอวดไว้ซะเยอะ” คนเป็นแม่หันมาส่งยิ้มให้บุตรสาว แล้วหมุนตัวเดินออกไปตามลูกสาวคนรอง และจัดการสั่งให้เด็กๆ ในร้านเลิกงานกันได้ แต่ยังไม่ทันพ้นห้องครัว“เดี๋ยวสิแม่ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ห้ามไปเชิญชวนสองพ่อลูกนั่นมาที่ร้านอีกเป็นอันขาด” พัทตรากำชับเสียงแข็ง เพราะแค่นี้เธอก็อับอายเกินทนแล้ว ขืนให้มาบ่อยๆ เธอต้องละลายไปกับซิกแพ็กของเขาเป็นแน่ ที่ปากบอกว่าขยะแขยง แต่หัวใจมันกับสั่นหวิวพิกลเวลาได้มองหรือสัมผัส แค่คิดหน้านวลก็ร้อนผ่าวขึ้นมาเฉยๆ“เออน่า...แกนี่ก็ ถ้าเขาไม่ชอบลูกสาวของแม่ แล้วแม่จะมีปัญญาไปบังคับอะไรเขาให้มาชอบแกสองคนกันล่ะ ไม่ต้องมาพูดมาก รีบๆ ลงมือทำกันซะ” คนเป็นแม่ตัดบท พลางยกมือไล่เป็นนัยๆ แต่แววตาและสีหน้ากลับ ยิ้มกริ่ม เพราะงานนี้ไม่พลาดแน่ ก็ให้มันรู้ไปว่าแขกฝรั่งสองคนนั้นจะไม่ชอบลูกสาวของนาง
ตอนที่ 11“ลูกชายคุณแดเนียล น่ารักดีนะคะ” พ้นหลังหนุ่มหล่อไป พิไลลักษณ์ก็หันมาพูดกับคนเป็นพ่อที่พอจะรู้ทันบุตรชาย ก่อนนึกยิ้มอยู่ในใจ จะว่าไปสองพี่น้องนี่ก็น่ารักด้วยกันทั้งคู่“ครับ” หนุ่มใหญ่ตอบรับเสียงทุ้ม พร้อมยิ้มมุมปากนิดๆ อย่างมีเสน่ห์ ที่ดูจะไม่มีผลกับคนเป็นแม่สักเท่าไหร่ ทว่ากับพาธินีย์อยู่ๆ ใบหน้าหวานก็แก้ม ร้อนผ่าวขึ้นมาเฉยๆ“พีช... เดี๋ยวลูกอยู่คุยกับคุณแดเนียลไปก่อนนะ แม่จะขึ้นไปข้างบนซะหน่อย” คนเป็นแม่หันมาบอกลูกสาวคนรอง พร้อมตั้งท่าจะลุกหนี เพราะได้เวลาไปต่อทุนกับเพื่อนๆ ในวงซะแล้ว แม้ยังไม่ได้เงินจากบุตรสาวคนโต ทว่ามันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับพิไลลักษณ์เลยสักนิด นั่นคือไปขอยืมจากเสี่ยกำธรก่อนก็ได้ เขาเป็นถึงเจ้าของบ่อนและแหล่งเงินกู้รายใหญ่ แถมยังร่ำๆ ว่าจะพาไปเล่นบนเรือกาสิโน ที่พิไลลักษณ์ภาวนาขอให้เป็นเรือของคนที่กำลังนั่งคุยกับบุตรสาวของตน ก่อนเดินยิ้มกริ่มออกไป ทว่ากลับมีพาธินีย์เดินตามมาด้วยแล้วฉุดแขนมารดาไว้ พากันเดินหลบให้พ้นสายตาของคุณแดเนี
ตอนที่ 12 เจ้าของหุ่นล่ำละลายใจเจ้าของร้านสปาเพลินรัก เดินมาตามทางเดินที่ทอดยาวห่างจากตัวร้านประมาณสองสามร้อยเมตร ปลายนิ้วแข็งแรงไล้ไปตามดอกไม้นานาพันธุ์ที่ชูช่อเบ่งบานราวกับดีใจที่สายฝนพรำลงมา บ้างก็โบกไสวตามแรงลมที่พัดเอื่อย แอนโทนี่เด็ดดอกกุหลาบสีแดงขึ้นมาสูดดมก่อนเพ่งสายตาคมจับจ้องไปยังร่างบอบบางที่นั่งทอดอารมณ์ไปกับดวงจันทร์ที่ ทอแสงแข่งกับแสงสีตามตึกระฟ้า เสียงถอนหายใจยาวติดกันหลายครั้ง ทำให้แอนโทนี่นึกอยากรู้ว่าแม่สาวหน้าหวานคนนี้มีเรื่องทุกข์ใจอันใดนักหนา ก่อนยื่นดอกไม้ในมือส่งให้ พัทตราหันมองด้วยความสงสัย ก่อนรีบดีดตัวลุกพรึบยืนตัวตรง ตวัดสายตามองผู้มาเยือนอย่างไม่เป็นมิตร “ไอ้บ้า ยังไม่กลับไปอีก” เสียงหวานแต่ห้วนจัดเอ่ยถาม ไม่สนใจกับดอกไม้ที่ยื่นมาตรงหน้า “ดาร์ลิ่ง
ตอนที่ 13“ว่าไง ดาร์ลิ่ง ตอบสิ ไม่งั้น ผมไม่ต่อให้นะ” เสียงแหบพร่ากระซิบถามย้ำ พร้อมกับเลื่อนมือลงไปแตะสัมผัสดอกไม้แรกแย้มของเธอ เพื่อเป็นการบังคับเจ้าของไปในตัว ทว่ายิ่งสัมผัสความอัดแน่นภายใต้กางเกงแบรนด์ดังก็ยิ่งแน่นเปรี๊ยะ ที่บอกว่าจะไม่ต่อให้นะ ก็แค่ขู่เล่นเท่านั้น เพราะเขาเองก็หยุดไม่ได้แล้วเช่นกัน“ปละ...ปล่อยฉันนะ...อะ...ไอ้...” เสียงทัดทานของเธอเดหายไป เมื่อริมฝีปากได้รูปประกบเข้ากับ เรียวปากอิ่ม ที่เขาอยากลิ้มลองอีกสักนิด และปิดกั้นเสียงร้องห้ามที่ชวนให้หงุดหงิด ดวงตากลมโตเบิกโพลงเมื่อได้รับสัมผัสอันเร่าร้อน ร่างกายกำยำ บดเบียดให้
ตอนที่ 14เสียงจอแจภายในสนามบินสุวรรณภูมิ สร้างความเบื่อหน่ายให้กับไมร่า หลานสาวคนสวยของริชาร์ดที่เดินทางมาท่องเที่ยวและต้องการมาตามหาคู่ควงที่แอบหนีมาเมืองไทยโดยไม่บอกเธอสักคำ เรียวหน้างดงามตามแบบฉบับสาวชาวยุโรปถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพงที่ส่งให้เจ้าตัวดูโดดเด่น พร้อมกับหุ่นเพรียวราวนางแบบ กวาดสายตามองหาคู่ควงที่อาริชาร์ด บอกว่าจะมารับเธอด้วยตัวเอง‘เอริค คุณอยู่ไหน... คอยดูนะ ถ้าไมร่าเจอตัวเมื่อไหร่ ไมร่าจะเอาให้สลบคาอกเลย’ เจ้าของหุ่นสะโอดสะองพึมพำแล้วหันไปมองเหล่าบอดี้การ์ดนับสิบที่เดินลากกระเป๋าตามมา“แยกกันออกไปตามหาเอริคเดี๋ยวนี้” เสียงหวานแต่แฝงไว้ด้วยอำนาจสั่งอย่างเอาแต่ใจ ก่อนเหล่าบอดี้การ์ดจะแยกย้ายกันออกไปทำตามคำสั่ง ทางด้านคนที่สาวเจ้ากำลังชะเง้อมอง ก็หาที่หลบโดยทันที ก่อนกระซิบกับ พ่อบุญธรรมที่ทำให้เขาหงุดหงิดซะเหลือเกิน เมื่อรู้ว่าต้องมารับไมร่า หลานสาวเพื่อนรักของพ่อที่เขาเบื่อหน่ายอย่างที่สุด แม้จะชื่นชอบบทรักของเธ
ตอนอวสาน “น้องทาม ฟังแม่นะครับ” เมื่อได้ยินเสียงมารดา ลูกชายตัวน้อยก็หันมองมารดาด้วยความสงสัย ก่อนพยักหน้ารับฟังแต่โดยดี“ลุงคนนั้น เขาเป็นพ่อของน้องทามครับ น้องทามจำได้ไหม ที่แม่แพทเอารูปของคุณพ่อวางไว้ข้างเตียงของน้องทาม” หลังจากได้ฟังสิ่งที่มารดาบอก เด็กชายวัยสี่ขวบเศษค่อยๆ หันไปมองคุณลุงที่ตอนนี้กำลังส่งยิ้มมาให้ “จำได้ครับ จริงๆ เหรอครับแม่แพท” เพียงเท่านั้นเสียงของน้องทามเอ่ยออกมาด้วยความดีใจ กระโดดกอดแม่แพทจนแทบจะล้มไปด้วยกัน “จริงครับ แต่ตอนนี้ แม่ว่าน้องทามขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่านะครับ เปียกฝนแบบนี้เดี๋ยวจะไม่สบาย ส่วนเ
ก่อนอวสานน้องทามกระโดดเหยงๆ บนเตียงนุ่ม ออกอาการดีใจเมื่อได้เห็นคุณลุงคนที่พ่อหนุ่มน้อยเฝ้าคิดถึง ก่อนที่ดวงตากลมใสของพ่อหนุ่มน้อยจะสะดุดเข้ากับกรอบรูปที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างเตียง ซึ่งแม่แพทคนสวยนำมาวางไว้นับตั้งแต่ตนอายุได้สามขวบ พลันให้หันไปจ้องมองภาพถ่ายนั้นพร้อมกับการชะเง้อมองคนที่อยู่ข้างล่าง“เหมือนกันเลย” เสียงร้องด้วยความดีใจของพ่อหนุ่มน้อยลั่นคับห้อง ก่อนหันกลับมากระโดดโลดเต้นอยู่บนเตียงเช่นเดิมทันทีที่ได้เห็นหน้าพ่อหนุ่มน้อยซึ่งยิ่งโตก็ยิ่งมีใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับคนที่เป็นต้นแบบของเด็กหนุ่ม ก็ชะงักมือแล้วส่งยิ้มให้อย่างอบอุ่น แถมท้ายด้วยการยักคิ้วให้ลูกรัก ซึ่งน้องทามก็เฉลียวฉลาดยักคิ้วกลับไป แล้วรีบวิ่งลงมาจากชั้นบน ก่อนเลียบๆ เคียงๆ มองหามารดา พอมารดาเผลอ สองเท้าเล็กๆ ทำท่าย่องเบา แล้วไปคว้าเอาร่มกันฝน พอได้ก็รีบวิ่งไปหน้าร้านทันที “คุณลุงครับ ทามเอาร่มมาให้ครับ” มือน้อยยื่นร่มในมือให้ พร้อมด้วยรอยยิ้มกว้าง เมื่อยิ่ง
ตอนที่ 108สามปีผ่านไป...หลังจากเจมส์จากไปในวันนั้นจวบจนมาถึงวันนี้วันที่เด็กชายเอเรส อายุย่างเข้าสู่วัยห้าขวบ ซึ่งกำลังแผลงฤทธิ์นิสัยเอาแต่ใจที่ได้เชื้อจากพ่อมาแบบเต็มๆ ทพัทตราวิ่งวุ่นกับการตามหาลูกชายตัวน้อยที่มักเล่นซน แล้วชอบหาที่หลบซ่อนทำให้ผู้เป็นแม่ต้องเหนื่อยแทบทุกวัน ส่วนลูกชายตัวดีก็แอบหนีไปเล่นที่ซุ้มดอกไม้มุมโปรดของมารดา ก่อนปาก้อนหินลงไปในน้ำเล่นอย่างเพลิดเพลิน โดยมีเจ้าเฉาก๊วยและเจ้าไอติม บรรดาลูกหลานของเจ้าหวานเย็นอดีตลูกสุนัขพันธุ์บลูด๊อกตัวโปรดของมารดา คอยเฝ้าคลอเคลียอยู่ไม่ห่าง ฝ่ามือน้อยของเด็กชายเอเรสลูบที่ศีรษะของเจ้าลูกหมาแสนน่ารัก ด้วยความรักและเด็กน้อยก็มีเจ้าสองตัวเป็นเพื่อนเล่นอยู่ตลอด ในเวลาที่มารดายุ่งอยู่กับงานในร้านจ๋อม! เสียงปาก้อนหินลงในแม่น้ำซึ่งมีแนวกั้นตลอดแนวเพื่อความปลอดภัยยังคงดังไม่หยุด ก่อนที่เด็กชายเอเรส อันน์เบริกส์ จะหยุดปาเมื่อเมื่อยแขน ดวงตากลมใสไร้เดียงสาเริ่มเห
ตอนที่ 107ในค่ำคืนที่ว้าเหว่ยามบนท้องกำลังโปรยปรายหยาดฝน ภายในห้องนอนพัทตราวางภาพถ่ายของน้องสาวลงอย่างช้าๆ เมื่อได้อ่านข้อความข้างหลังภาพจบลง ความรู้สึกที่ปักใจเชื่อมาตลอดว่าคุณแดเนียลทำร้ายน้องสาวของเธอเริ่มกระจ่างแจ้ง ความโกรธค่อย ๆจางหายไป เมื่อได้รับรู้ความจริงที่ชายหนุ่มพร่ำบอกเธอในวันที่เธอรู้ว่าน้องสาวได้จากโลกนี้ไป ในตอนนั้นพัทตรายอมรับกับตัวเองว่าจะไม่มีวันให้อภัยเขาเด็ดขาด เพราะพ่อของเขาเป็นคนทำให้พีชต้องตาย เธอเชื่ออย่างนั้น! แต่ในตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเธอเองที่ผิด ผิดที่ไม่เชื่อในตัวเขาและยังเอาความโกรธมาตัดสินเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด‘คุณเอริค ฉันขอโทษ ฉันคงเป็นผู้หญิงที่งี่เง่าที่สุดเลยใช่ไหม’ แววตาเศร้าหมองก้มมองลูกน้อย สายใยรักที่เขาได้ฝากไว้ให้เธอและยังเป็นแรงใจให้เธอต่อสู้กับความว้าเหว่ในวันที่ไม่มีพ่อของเขาเคียงข้าง“แม่ขอโทษนะครับน้องทาม” เสียงเศร้าของผู้เป็นแม่พึมพำเบาๆ ก่อนจัดการห่มผ้าให้ลูกน้อยที่อากาศภา
ตอนที่ 106หนึ่งปีผ่านไป...ภายในร้านสปาเพลินรัก เจ้าของร่างบอบบางวุ่นวายอยู่กับการสวมเสื้อผ้าให้ลูกน้อยที่กำลังซุกซน โดยการดิ้นหนีไม่ยอมให้มารดาสวมเสื้อผ้าให้ พัทตราส่งสายตาดุไปยังลูกน้อย ก่อนยกมือปาดเม็ดเหงื่อที่ผุดเต็มหน้าผาก เมื่อตั้งแต่ตื่นเช้ามาเธอก็วิ่งวุ่นกับการเปิดร้าน เมื่อพนักงานในร้านลาหยุดกะทันหันถึงสองคนแล้ว ไหนพอลูกชายตัวแสบตื่นนอนมาก็ร้องกระจองอแง ครั้นพอได้เห็นหน้ามารดาเท่านั้นเจ้าลูกชายตัวแสบก็เงียบกริบ ทั้งยังส่งยิ้มแป้นหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ พานทำให้ผู้เป็นมารดานึกถึงคนเป็นพ่อที่นิสัยเอาแต่ใจคงได้กันมาแบบเต็มๆ“น้องทาม นอนนิ่งๆ นะครับ เดี๋ยวแม่แพทจะใส่เสื้อให้นะครับ ดูสิเนี่ย เสื้อน่ารักไหม ลายการ์ตูนด้วย เห็นไหมครับ น่ารักไหมครับ” เมื่อส่งตาดุๆ ไปปรามเจ้าลูกชายตัวแสบก็หาได้รู้เรื่องไม่ คนเป็นแม่ก็พยายามหว่านล้อมหลอกล่อด้วยเสื้อลายการ์ตูนโดเรมอน เพียงเท่านั้นเจ้าของดวงตากลมโตใสวัยขวบเศษนอนนิ่งจ้องเขม็ง เรียวปากจิ้มลิ้มแย้มยิ้ม ก
ตอนที่ 105ร่างสูงใหญ่ยืนนิ่งใกล้เนินหญ้าเขียวขจี ดวงตาคู่คมภายใต้แว่นกันแดดสีดำสนิทเฝ้ามองหลุมฝังศพของบิดา ซึ่งอยู่เคียงคู่หลุมศพของพาธินีย์“คุณพ่อ คุณพีช ผมมาเยี่ยมแล้วนะครับ สบายดีใช่ไหมครับ” เจ้าของแววตาคู่คมกล่าวเพียงเบาๆ ก่อนย่อตัวลงนำช่อดอกไม้ช่อใหญ่วางไว้หน้าหลุมศพของคนทั้งสอง“คุณพีช ผมเอาดอกลิลลี่ช่อโตที่คุณชอบมาให้แล้วนะครับ บ้างทีช่อนี้อาจจะอยู่นานหน่อยนะครับ อีกนานกว่าผมจะได้มาเยี่ยมและเปลี่ยนดอกไม้ให้คุณ” สิ้นเสียงทุ้มที่พึมพำเช่นนี้ทุกครั้งนับแต่กลับมาพักพิงอยู่ที่เมืองไทย เจ้าของเรือนร่างสูงใหญ่หันไปมองเสียงรถที่แล่นเข้ามาใกล้และจอดนิ่งสนิท เรียวปากได้รูปยกยิ้มน้อยๆ ก่อนเดินเข้าไปจับมือกับเจมส์รซึ่งได้นัดพบกันหลังจากที่แอนโทนี่ได้ให้เจมส์ติดต่อกว้านซื้อที่ดินและเกาะส่วนตัวเพื่อสร้างอนาคตใหม่ และในวันนี้ยังทำให้เขาได้รับทราบข่าวดีว่าตอนนี้ลูกน้อยที่เฝ้ารอได้ลืมตาดูโลกแล้ว และยิ่งดีใจเป็นที่สุดเมื่อดวงใจคนแรกเป็นลูกชาย“ลูกชาย! แพทมีลูกช
ตอนที่ 104สามเดือนต่อมา... ร่างสูงใหญ่ซึ่งได้รับการดูแลเป็นอย่างดีจากท่านคาร์ลอส จนทำให้แอนโทนี่ไม่สามารถติดต่อใครได้เลย เพราะความปลอดภัยรวมทั้งหญิงสาวที่หลานชายรัก เมื่อท่านคาร์ลอสยังไม่แน่ใจว่าจะมีใครจ้องเล่นงานหลานชายอยู่หรือไม่ เพราะข่าวการเสียชีวิตของอดีตหัวหน้ามาเฟียแห่งอิตาลีแพร่ออกไป ทำให้เหล่าคนที่คิดจะฮุบทรัพย์สมบัติของคนในตระกูลอันน์เบริกส์อาจหันมาทำร้ายแอนโทนี่ได้ ซึ่งนั่นเป็นคำขอร้องครั้งสุดท้ายของแดเนียลที่ได้ส่งจดหมายลับมายังตนและขอร้องให้ดูแลธุรกิจของตระกูลอันน์เบริกส์ต่อ ซึ่งก็เข้าใจเหตุผลที่แดเนียลไม่ต้องการให้บุตรชายบุญธรรมอยู่บนเส้นทางที่เต็มไปด้วยภัยอันตรายและระหว่างที่แอนโทนี่พักรักษาตัว เมื่อเขาถูกกระสุนปืนยิงเฉียดหัวใจไปเพียงนิดเดียว ที่เรือกาสิโนและธุรกิจอีกมากมายของตระกูลอันน์เบริกส์ในตอนนี้ก็เข้าสู่ภาวะปกติ เมื่อโทมัสเข้ามาจัดการดูแลแทนเจ้านายหนุ่มที่ยังต้องนอนพักรักษาตัว และเฝ้ามองซองสีน้ำตาลที่นายใหญ่สั่งให้มอบให้กับ
ตอนที่ 103“ได้! แต่แกต้องรับปากว่าจะปล่อยเอริคไป และห้ามทำอะไรลูกชายฉัน ไม่ว่าจะวันนี้หรืออนาคตข้างหน้า” แดเนียลบอกเสียงเครียด แม้จะไม่มั่นใจว่าเพื่อนรักจอมเจ้าเล่ห์จะทำตามสัญญาหรือไม่ แต่ขอให้แอนโทนี่ไปให้พ้นจากที่นี่ โอกาสรอดก็มีมากกว่า“ฮ่าๆๆๆ งั้นแกก็สั่งสอนลูกของแกด้วยสิ แล้วฉันจะทำตามที่แกขอร้อง”“เอริค รับปากพ่อสิ ว่าจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับเรือนี้อีก รับปาก” แดเนียลหันไปถามบุตรชายที่ยังตะลึงงันกับการตัดสินใจของบิดา เขาไม่เคยคิดเสียดาย หากต้องหันหลังให้กับเส้นทางนี้ เพราะเขาเองก็เฝ้าถวิลหาการมีครอบครัวที่อบอุ่น อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา แม้จะไม่ร่ำรวยมากมาย แต่นั่นมันคือสิ่งที่เขาคิดมาตลอด แต่เมื่อก้าวเข้ามาอยู่ในเส้นทางนี้ที่บิดาบุตรธรรมเป็นผู้เลือกให้ เขาก็จำเป็นต้องละทิ้งความฝันนั่น แต่ทว่าในวันที่พ่อของเขาต้องการให้เขาละทิ้งทุกอย่างแล้วแลกกับการมีชีวิตรอดกลับไปเพียงคนเดียว แล้วทิ้งให้บิดาต้องตายอยู่ที่นี่เขายอมไม่ได้!“ไม่ครับ ผมไปไม่ได้ ผมจะทิ้งพ่อได้ยังไง” แอนโทนี่ยืนกรานที่จะไม่ไป แต่เมื่อถูกบิดาผลักออก แล้วตะคอกใส่เสียงดังอย่
ตอนที่ 102 ระหว่างทางเดินเข้ามายังเรือกาสิโน แอนโทนี่พร้อมเหล่าบอดี้การ์ดเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ ก่อนที่โทมัสจะออกคำสั่งกับลูกน้องให้ช่วยคุ้มกันเจ้านายหนุ่ม ด้านแอนโทนี่รีบมุ่งตรงไปยังห้องส่วนตัวของบิดาในทันที เมื่อมีลางสังหรณ์บางอย่างให้ไปที่นั่น เพียงแค่เดินเข้ามาด้านในแอนโทนี่กลับไม่พบใครเลยสักคนก่อนรีบตรงไปยังห้องพักของบิดา พลันได้ยินเสียงหัวเราะดังออกมาจากห้องส่วนตัวของพาธินีย์ที่ถูกปิดตายมาหลายเดือน แต่ทว่ามันกลับเป็นแผนจากริชาร์ดเมื่อได้รับรายงานจากลูกน้องว่าเหยื่อน่าโง่อย่างแอนโทนี่กำลังมาที่เรือ ทำให้ริชาร์ดสั่งให้ลูกน้องเปิดทางให้เข้ามาแบบง่ายๆ บานประตูถูกผลักเข้าไป แอนโทนี่ถลาเข้าไปหาบิดาโดยทันที ที่ตอนนี้ร่างของบิดาชุ่มโชกไปด้วยเลือด ซึ่งไม่ต่างจากริชาร์ดด้วยเช่นกัน “คุณพ่อ!” สิ้นคำเรียกจากบุตรชาย สายตาคมกริบจ้องไปยังบอดี้การ์ดอย่างโทมัสเพื่อเอาผิดที่ปล่อยให้เอริคเข้ามาถึงในนี้ ด้านโทมัสโค้งศีรษะให้เล็ก