MasukShare
อัสลานปะทะใบใหญ่
Terakhir Diperbarui:
2025-03-16 02:12:44นายหัวใหญ่ที่จัดการเรื่องราวภายในบาร์จนเสร็จเรียบร้อยเขาก็ยังชะเง้อชะแง้รอคอยลูกน้องอย่างไอ้ยศที่ให้เอารถไปส่งมาอย่าที่บ้านสวนมันก็ยังไม่กลับมาสักทีผ่านไปเกือบชั่วโมงเขาก็ได้เห็นข้อความส่งมาในมือถือแสนแพงของเขา เป็นข้อความจากไอ้ยศลูกน้องคู่ใจที่ได้ส่งข้อความพร้อมภาพมาให้เขา รูปนายหัวอัสลานที่ขับมอเตอร์ไซค์ที่เขาซื้อให้มาหยาพาเธอไปกินข้าวที่ชายทะเลอย่างสบายใจ
"ไอ้ชิบหายนี่กูจะทำคะแนนหรือกูจะให้มันทำคะแนนแทนกูวะเนี่ย มึงนี่มันแสบจริงๆนะไอ้ผู้อุปการะ"นายหัวใหญ่ที่สบถทันทีหลังจากที่เห็นรูปภาพพร้อมข้อความที่ไอ้ยศส่งมาให้เขา
เดชที่เดินทางไปเคลียร์คลังสินค้าที่อิตาลีแทนผู้เป็นนายหัวอย่างอัสลาน มีความเคลื่อนไหวที่ผิดปกติเหมือนจะมีข่าวรั่วไหลเรื่องคู่ค้า นี่ก็เป็นอีกหนึ่งคนที่จ้องจะยึดอำนาจการค้าสีดำของผู้เป็นเจ้านาย และได้ข่าวว่ามันกำลังเดินทางมาที่ประเทศไทย เขาจึงต้องรีบกลับมาเพื่อรายงานเจ้านายและหาลู่ทางในการกำจัดพวกมันให้สิ้นซาก เขาเตรียมขึ้นเครื่องวันนี้เดินทางกลับไทยทันที
มาหยาและอัสลานหลังจากที่ได้ทานข้าวเสร็จเรียบร้อยเขาก็รีบพามาหยาขับมอเตอร์ไซค์กลางแดดเปรี้ยงตรงไปที่ร้านขนมทันที ใจเขาไม่ได้อยากพามาอยากเข้าร้านขนมแต่แค่อยากจะขับมอเตอร์ไซค์ของไอ้นายหัวใหญ่เอาไปเย้ยมันก็เท่านั้น มันเป็นความสะใจเล็กๆที่เขาอยากจะสั่งสอนมันที่บังอาจมาชอบเด็กในอุปการะของเขา
"มาหยาเธอกอดฉันให้แน่นๆนะเดี๋ยวจะตกรถ"
"กอดแน่นแล้วจ้านายหัวขับดีๆแล้วกัน"
อัสลานรีบขับมอเตอร์ไซค์ตรงไปที่ร้านทันทีหลังจากที่ทานข้าวเสร็จเราบรรดาบอดี้การ์ดก็ไม่มีใครกล้าปิดประทุนต้องเปิดประทุนขับรถหรูยุโรปตามหลังผู้เป็นเจ้านายอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ บอดี้การ์ดทุกคนแทบจะเอาหน้ามุดดินหนีด้วยความเขินอายที่ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน ตั้งแต่มีมาหยาเข้ามาในชีวิตของนายหัวแบบเป็นทางการทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเจ้านายกลายเป็นคนที่ทำอะไรสุดโต่งไปหมด
นายหัวใหญ่ที่ได้รับการรายงานจากเด็กหน้าร้านว่าวันนี้มาหยาได้เข้ามาที่ร้านขนมพร้อมกับผู้อุปการะอย่างนายหัวอัสลาน นายหัวใหญ่ก็ไม่รอช้าเก็บสัมภาระพร้อมกับมือถือคู่ใจเดินออกจากบาร์เพื่อจับไปหามาหยาทันที
"โอ้โหวันนี้ลูกค้าเยอะมากเลย"มาอย่าพูดกับพนักงานสาวคนหนึ่งที่ดูแลร้านให้กับเธอเป็นอย่างดี
"ลูกค้าเดี๋ยวนี้เยอะมากค่ะนายหญิงบางวันก็ขายแทบจะไม่พอต้องให้ที่บ้านสวนเอามาส่งให้เพิ่มค่ะ"
"มีอะไรขาดตกบกพร่องตรงไหนบ้างไหมแจ้งมาอย่าทันทีเลยนะมาอยากจะได้ช่วยเหลือได้ทัน"
"ไม่มีแล้วจ้ะอาจจะขอคนมาช่วยเป็นลูกมือทำความสะอาดร้านกับเก็บของให้ก็พอค่ะ"
"ได้เลยเดี๋ยวมายาจะลองให้คนที่บ้านสวนสักคนนึงมาช่วยพี่ที่ร้านนะ"
อัสลานที่นั่งมองมาหยาด้วยความภาคภูมิใจในความขยันขันแข็งของเธอมาถึงเธอก็เดินตรวจตาร้านขนมและคุยกับแคชเชียร์ที่ดูแลร้าน แต่ความสงบสุขผ่านไปได้ไม่นานแขกไม่ได้รับเชิญอย่างนายหัวใหญ่ก็โผล่มาที่ร้าน
"มาหยาวันนี้ทำไมมาที่นี่ได้ล่ะปกติไม่เห็นเข้าหลายอาทิตย์แล้วนะ"เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"นายหัวใหญ่สวัสดีค่ะพอดีวันนี้วันหยุดเราไม่ได้ทำอะไรนายหัวอัสลานก็เลยพามาหยามมาตรวจร้าน"
"นายหัวใหญ่วันนี้จะรับอะไรจ๊ะ"มาหยาถามด้วยน้ำเสียงออดอ้อนน่ารักตามประสาลูกแมวขี้อ้อน
"ฉันก็รู้สึกหิวพอดีอยากกินอะไรหวานๆ"
"หิวขนมหรือหิวลูกปืนก็ไม่รู้..!!!"เมื่ออยู่ๆก็มีเสียงมือที่สามพูดแทรกขึ้นมาไม่ต้องเอ่ยว่าคือใครนายหัวอัสลานผู้หวงแหนมาหยาเด็กในอุปการะยิ่งชีพ
"นายหัวจ๊ะทำไมพูดอย่างนั้นล่ะ"มาหยาทำเสียงดุส่งไปให้ผู้เป็นเจ้าชีวิต
"ฉันเปล่าพูดให้คนอื่นสักหน่อยก็แค่คิดเสียงดังไปหน่อยเท่านั้นเอง"อัสลานพูดยียวนกวนประสาทมาหยาทันที
"แหมคิดดังขนาดนี้ เอาซะผมได้ยินเชียวนะครับนายหัวอัสลาน"
"มาหยาแล้วเธอจะเข้ามาร้านอีกทีวันไหน"นายหัวใหญ่ที่เริ่มถามสารทุกข์สุขดิบและวันไปวันกลับของ มาหย่าอย่างจริงจังเพราะเขาเองก็ชอบเธอไม่น้อยไปกว่าอัสลานเลย
"ไม่แน่ใจเหมือนกันจะนายหัวใหญ่เพราะว่ามาหย่าต้องไปช่วยงานที่รีสอร์ทของนายหัวอัสลานจันทร์ถึงศุกร์จ้ะ"มาหยาตอบไปตามตรง
"ไม่เป็นไรเอาไว้เผื่อวันไหนฉันอยากจะไปนอนรีสอร์ทฉันจะแวะไปหาเธอนะ"คนอยากนายหัวใหญ่ไม่มีคำว่าพูดเล่นหากพูดออกไปแล้วเขาทำจริงแน่นอน
"มายายินดีต้อนรับนายหัวเสมอ"เธอตอบกลับนายหัวใหญ่พร้อมกับรอยยิ้มพิมพ์ใจ
"รีสอร์ทมีตั้งเยอะแยะระดับนายหัวใหญ่คงไม่ต้องไปเหยียบรีสอร์ทต้องต่อยของผมก็ได้มั้ง"อัสลานที่เอ่ยปากปรามแบบไม่ต้อนรับนายหัวใหญ่อย่างเห็นได้ชัด
"ไม่เป็นไรหรอกครับให้ผมได้มีบุญได้ไปชื่นชมบารมีนายหัวอัสลานผู้เป็นเจ้าของรีสอร์ทหรูระดับ 7 ดาวสักหน่อยก็ได้ครับ เอาไว้ผมจะแวะไปหานะครับ"นายหัวใหญ่ตอบกลับทันท่วงทีไม่มีใครตายไมค์เลยสักคน
"นายหัวใหญ่นั่งก่อนสิจ๊ะนายหัวใหญ่จะรับอะไรเดี๋ยวให้น้องไปเสิร์ฟให้"มาหยารีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันทีก่อนที่จะมีเหตุการณ์แบบเมื่อคืนเกิดขึ้นอีก
"เอาเหมือนเดิมมาหยาเธอรู้นะว่าฉันชอบกินอะไร"เขาพูดเสร็จก็ส่งสายตาท้าทายไปหานายหัวอัสลานที่นั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ทันที
"ได้จ้ะเดี๋ยวมาหยาจัดการให้นายหัวนั่งก่อนนะจ๊ะ"
มาหยาเดินไปที่ตู้เพื่อจัดเตรียมข้าวเหนียวมะม่วงแยกน้ำกะทิออกเพราะนายหัวใหญ่ไม่ชอบให้มันแฉะเขาจะตัดราดทีละคำเพื่อให้ได้รสสัมผัสของข้าวเหนียวและมะม่วงให้ลงตัว มาหยารีบนำข้าวเหนียวมะม่วงไปเสิร์ฟด้วยตัวเองเพราะดูแล้วถ้าช้าไปกว่านี้คงได้เห็น 2 สิงห์ขย้ำคอกันแน่เลย
"ขอบใจนะมาหยาที่รู้ใจฉันทุกอย่างเลย"นายหัวใหญ่ทำคะแนนไปหลายกระบวนท่าแล้ว ตั้งแต่เจอกันเขาแทบไม่หยุดหยอดมาหยาเลย
"ยินดีจ้านายหัว"
"มายาฉันก็อยากกินน้ำหยิบน้ำให้หน่อยสิ"อัสลานที่ทำน้ำเสียงออดอ้อนไปหามาหยา แทนที่มาอยากจะหยิบน้ำให้กับเขากลับให้เด็กเสิร์ฟเอาน้ำไปเสิร์ฟให้แทนเพราะเธอไม่เข้าใจสิ่งที่เขากำลังพยายามสื่อ
นายหัวใหญ่ที่เห็นว่ามาหยามไม่ได้ทำตามที่ร้องขอถึงกับหลุดขำออกมาเลยทีเดียว
อัสลานถึงกับหน้าเสียเหมือนโดนหยามแต่เขาก็แสดงออกมากไม่ได้เขากลัวมาหยาจะตกใจอีก แต่เขาจะกลับไปลงโทษเธอแน่นอน
Bab terkait
มาหยาของนายหัว นายหัวอัสลานจอมแสบ
มาหยาที่สามารถปรับตัวได้กับงานรีสอร์ทเป็นอย่างดีในฐานะผู้ช่วยงานของอัสลาน พร้อมกับบริหารจัดการงานที่ร้านขนมไปพร้อมกันอีกไม่นานเธอก็ต้องได้กลับไปเรียนมหาวิทยาลัยในแบบที่ตั้งใจไว้แต่ถ้าตอนนี้ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีเธออาจจะต้องเปลี่ยนแผนเรียนออนไลน์เอาเก็บวิชาต่าง ๆ เพราะงานเริ่มล้นมือ เธอที่เห็นแก่รายได้และมีลูกน้องหลายชีวิตต้องดูแล เธอมีความสุขมากที่ได้เจอผู้มีพระคุณอย่างอัสลานที่ให้เธอได้เพรียบพร้อมไปทุกสิ่งไม่ต่างจากลูกที่มีพ่อมีแม่ อัสลานเป็นทุกอย่างในชีวิตของเธอ แม้อัสลานจะไม่เคยบอกว่ารักเธอแบบไหน เธอไม่เคยหวังสูงเลย “มาหยา เหม่อคิดอะไรอยู่ ฮึ ?” อัสลานที่เห็นร่างเล็กนั่งเหม่อที่โต๊ะทำงานอยู่ “เปล่าหรอกจ้ะ นายหัวอัสลานนี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว เราไปหาอะไรทานกันไหมจ้ะ”มาหยาเปลี่ยนเรื่องคุยทันที “ไป ซิ ฉันกำลังอยากดื่มกาแฟพอดีเลย”ยังไม่ทันที่อัสลานจะก้าวขาออกจากห้อง เลขาออยก็เปิดประตูพรวดพราดเข้ามาแบบไร้มารยาททันที พร้อมกับจ้องหน้าสำออยมาหาอัสลานทันที “นายหัวอัสลานค่ะ พอดีออยรถเสียเลยไม่ได้เอารถมาจะขอติดรถไปกับนายหัวออกไปทานข้าวด้วยได้ไหมค่ะ”เธ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-16มาหยาของนายหัว ศัตรูมาเยือนสีร์อท
จากเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เลขาออยก็หน้าเสียไม่น้อยก็หยุดการวุ่นวายวอแว กับนายหัวอัสลานไปพักใหญ่ แต่ก็ไม่ได้หายหน้าหายตาไปเลย ยังคงป้วนเปี้ยนแวะมาถากถางมาหยาเวลาที่เดินมาชงกาแฟให้กับนายหัวอัสลาน พนักงานที่นี่รู้ดีว่ามาหยาไม่ใช่แค่เด็กในอุปการะ แต่คาดการณ์ว่าคงเป็นนายหญิงในอนาคตแน่นอนทำให้ทุกคนไม่อยากจะยุ่งกับมาหยามากนัก ยกเว้นเลขาออยที่ไม่เคยเกรงกลัว พร้อมจะซ้ำทุกแมทที่มาหยาล้ม “วันไหนที่นายหัวเขาเบื่อแก แล้วฉันจะรอซ้ำ”มาหยาที่กำลังยืนชงกาแฟถึงกลอกตาขึ้นข้างบน ไม่รู้เลขาออยไปเอาพลังในการจิกกัดมาจากไหนหนักหนา มาถากถางทุกวันกับเธอเนี่ยจนเธอเหนื่อยไม่อยากจะต่อปากต่อคำ “หยิ่งให้มันถึงที่สุดนะนางเด็กเส้น ก็แค่เด็กกำพร้าที่นายหัวอัสลานเขาเมตตา ทำตัวเป็นหงส์ชูคอไปเถอะ คอหักมาวันไหนฉันจะเอาน้ำร้อนลดให้”พร้อมกับปากเบ้ ใบหน้าเย้ยหยัน มาหยาที่ได้ฟังก็ยิ่งรู้สึกว่านับวันคุณเลขาออยนี่เป็นมลพิษทางเสียง ทางสายตา และอากาศมาก จนเธอสงสารพนักงานที่ต้องคอยรับมือด้วยอีกเธอชงกาแฟเสร็จก็รีบเดินหนีกลับไปห้องของอัสลานทันที “กาแฟดำ ใส่มะนาวมาแล้วค้า”เสียงหวานมาก่อนตัวมาหยาที่น่ารักของ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-28มาหยาของนายหัว สารภาพรัก
อัสลานเตรียมพามาหยาออกจากรีสอร์ทเพราะเขาไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับนายหัวใหญ่ที่บุกมาถึงถิ่นขนาดนี้ ตอนนี้เขามีเรื่องให้ต้องระวังรอบตัวไปหมด รวมถึงต้องระวังเรื่องมาหยาด้วยดูท่าไอ้แม็กซิมมันคงรู้ระแคะระคายอะไรแน่นอนถึงได้กล้าเยื่อนเขาถึงประเทศไทย “มาหยาต่อไปนี้เธอคงต้องเหนื่อยหน่อยนะ เพราะฉันคงต้องคอยให้คนเฝ้าเธอถ้าเวลาที่ฉันไม่อยู่”อัสลานพูดด้วยสีหน้าตึงเครียด ขณะที่เดินออกจากห้องทำงานเพื่อไปขึ้นรถ “ได้จ้ะ นายหัวอัสลานไม่ต้องเป็นห่วงมาหยานะจ๊ะ”เธอฟังจากน้ำเสียงของอัสลานดูเป็นกังวล “ฮืม งั้นเราไปกันเถอะ”อัสลานจูงมือมาหยาออกไปจากรีสอร์ททันทีนายหัวใหญ่ที่เพิ่งจะเอาข้าวของเข้าไปเก็บที่ห้องก็อารมณ์ดีที่ได้เห็นหน้ามาหยา เขาวางแผนว่าก่อนมาหยากลับบ้านจะพาตัวมานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินด้วยกันให้ได้ แต่เขานั้นยังไม่ทันได้รู้ตัวว่า นายหัวอัสลานได้พามาหยาออกจากรีสอร์ทไปพักใหญ่แล้ว “เรามาสนามบินกันทำไมจ๊ะนายหัวอัสลาน”มาหยาที่ดูตื่น นิดหน่อยเพราะเกิดมาไม่เคยขึ้นเครื่องบินเลย “เราจะไปเที่ยวกันไง แต่ที่ไหนไว้ค่อยบอก”อัสลานเหมาลำเครื่องบินพร้อมกับผู้ติดตามอีก 5 คน
Terakhir Diperbarui : 2025-03-28มาหยาของนายหัว ผลัดกันชมผลัดกันชิม NC
พวงแก้มแดงละมุนภายใต้แสงเทียน พร้อมกับบรรยากาศที่แสนจะเป็นใจในบ้านพักตากอากาศหลังโตคนสองคนที่กำลังตกหลุมรักกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดวงดาว ดวงจันทร์ สายลมหนาวที่พร้อมเป็นพยานรักให้กับเขาและเธอ “ฮืม...นายหัว อย่าจ้ะไม่ได้นี่มันข้างนอก”เสียงหวานเอ่ยห้ามด้วยความตกใจเพราะคนตัวโตโน้มตัวลงมาจูบเธออย่างแผ่วเบาด้วยความอ่อนโยน “ทำไมล่ะ ที่นี่บ้านของฉันไม่มีใครกล้าเข้ามาหรอกฉันให้คนของฉันเฝ้าอยู่ด้านนอกสั่งห้ามทุกคนเข้ามาจนกว่าจะได้รับอนุญาตจากฉัน”อัสลานที่เตรียมการในหัวมาเป็นอย่างดีระหว่างที่อยู่บนเครื่องบินส่วนตัว สองมือแกร่งโอบกอดร่างเล็กไว้แนบกายไม่ห่างพรมจูบไปทั่วไปหน้า ปากหน้าประกบจูบเล้าโลมริมฝีปากเล็กอย่างเร้าร้อน สองมือบีบขย่ำก้นกลมกลึงเสียงครางอื้ออึงในลำคอ มาหยาที่ตอบสนองสัมผัสอย่างว่องไวทำให้อัสลานเริ่มเกมส์ราคะ แสนร้อนฉ่า เหงื่อพุดเต็มดวงหน้าสวยต่อให้ปกปิดความรู้สึกอย่างไรก็รู้จะไร้ผล ความรู้สึกที่เปี่ยมล้นด้วยแรงปรารถนาถึงขีดสุด“จูบของเธอช่างหวานจริง ๆ มาหยาของฉัน”อัสลานกระซิบเผ่าเบาพร้อมจ้องดวงตาสวยที่หยาดเยิ้มยิ่งกว่าน้ำผี้งเดือนห้าอัสลานไม่พูดเปล่า ใช้มือหน
Terakhir Diperbarui : 2025-04-01มาหยาของนายหัว บทที่ 1 มาหยา
“ใครให้มึงเข้ามาในห้องกู มาหยาไปไหน!!” เสียงตะโกนลั่นห้องไม่สนใจใครทั้งนั้น“นะ นาย คือมาหยาไปช่วยงานในครัวครับ” ลูกน้องอย่างเดชแทบเข่าทรุดเมื่อนายหัวอย่างอัสลาน อีแวนสัน อ่านต่อได้ที่ ลูกครึ่งไทยอิตาลี เจ้าของรีสอร์ตทางใต้และธุรกิจสีดำอีกไม่กี่อย่างแต่มูลค่านับไม่ได้ เขาอายุ 40 ปี สูง 190 ซม. หน้าตาหล่อ จมูกโดง หน้ารูปไข่ ไว้หนวดเคราถูกตัดแต่งให้เข้ากับใบหน้า ราวกับพระเจ้าพระทาน ร่างกายกำยำใหญ่โต ผิวแทนนิดหน่อยเพราะตากแดด ลูกน้องนับร้อยชีวิตที่เขาต้องดูแลบริหารเรื่องรีสอร์ตเรื่องผู้หญิงมากหน้าหลายตามาไม่ซ้ำหน้า ที่พร้อมจะพลีกายถวายหัวให้กับนายหัวอัสลานคนนี้ ด้วยความเลื่องชื่อ ความแซ่บบนเตียง ขนาดของลูกครึ่งไทยอิตาลีหนุ่มตาน้ำข้าวคนนี้ ที่สมบูรณ์แบบราวกับเทพบุตรในนิยายสาว ๆ พร้อมจะถวายตัวเป็นเมียนายหัวทั้งนั้นแต่คนอย่างอัสลานเขาเลือกที่จะครองโสด เขาไม่สนใจเรื่องแต่งงาน เขาไม่เชื่อในความรัก และไม่คิดจะมีความรักเข้ามาในหัวเข้าเลยตลอดเวลาจนอายุ 40 ปี ยิ่งอายุเพิ่มขึ้นความหล่อเหลากับไม่ถดถ้อยลง กลายเป็นขวัญใจสาวน้อยใหญ่ สาวแก่แม่หม้ายพากันเข้าคิวอยากจะเป็นเมียนายหัวอัสลานทั้งนั้น ด้วย
Terakhir Diperbarui : 2025-03-03มาหยาของนายหัว บทที่ 2 พบเจอเจ้าของชีวิต
ดวงตาเล็ก ๆ เปิดออก ภาพเบลอมัวจนจำอะไร เธอรู้สึกปวดเนื้อปวดตัว ปวดหัวไปหมด ภาพสุดท้ายที่จำได้คือเธอกำลังรีบกลับบ้านหลังจากทำกิจกรรมที่โรงเรียนเสร็จวันสุดท้าย แต่ว่าฝนตกหนักแล้วรถเสียหลักลงข้างทาง แล้วที่นี่ที่ไหน แล้วเพื่อนเธอละ“จิ๊บ จิ๊บ” เสียงแหบพร่าของมาหยาที่เรียกชื่อของเพื่อนรักออกมาเป็นอย่างแรก เพราะเธอมีเพื่อนเพียงคนเดียวที่เป็นเพื่อนสนิท“อ้าวตื่นแล้วหรอ เป็นไงบ้าง” เสียงทุ้มต่ำที่พูดออกมาด้วยความเป็นห่วงเป็นใย“เออ นายหัวอัสลานใช่ไหมจ๊ะ” เสียงแหบพร่าตอบกลับมาพร้อมกับหัวใจดวงเล็ก ๆ ที่เฝ้าคิดถึงนายหัวผู้มีพระคุณมาตลอดเวลา 5 ปี เขาไม่เคยมาหาเธอเลย แต่มักจะซื้อของต่าง ๆ ส่งมาให้เธอทุกเทศกาลเลย“ใช่ ฉันเอง เธอทำไมรู้ละฮึ” เขารู้สึกแปลกใจกับร่างเล็กตรงหน้าที่จำเขาได้ทันที ทั้งที่ไม่เคยเจอกันเลย“จำได้ซิจ๊ะ ก็นายหัวเป็นผู้มีพระคุณของมาหยานี่จ๊ะ”“ฮึม”“แล้วเพื่อนมาหยาละจ๊ะนายหัว”“เพื่อนเธอไม่เป็นอะไร มีแต่เธอที่ตกใจจนสลบไป”“นม มาหยายังไม่ได้บอกนมเลยจ้ะ โดนนมดุแน่เลย” ใบหน้าซีดเริ่มทำหน้าประวิงกังวล“นมไม่ต้องห่วงหรอก ฉันบอกแล้ว ว่าเธอประสบอุบัติเหตุนิดหน่อย เดี๋ยวฉันจัดการให้”“
Terakhir Diperbarui : 2025-03-03มาหยาของนายหัว บทที่ 3 ละลายพฤติกรรมเด็ก
เดชที่ได้รับคำสั่งงานก็จัดการโทรสั่งลูกน้องจัดการทุกอย่างที่บ้านสวน เขาที่ยังอยู่โรงพยาบาลกับนายหัว ก็เห็นน้องสาวตัวแสบอย่างมาหยากินข้าวเสร็จแล้ว น่าจะอยากกินผลไม้พอหันจะกลับเข้าไปปลอกให้เธอ ปรากฏว่านายหัวอัสลานทำเองเรียบร้อย พร้อมกับนั่งมองมาหยากินจนแก้มป่องทั้งสองข้าง เดชเริ่มรู้สึกมีกลิ่นตุ ตุ ซะแล้วนายหัวผู้ที่รักความโสดยิ่งชีพ จะสละโสดเพราะเด็ก 19 หรือเปล่าเนี่ย เขาเห็นก็อดขำไม่ได้“ส้มอีกไหมดาหวัน เดี๋ยวฉันปลอกแกะให้อีก” เขาถามเด็กในอุปการะด้วยความเป็นห่วงเป็นใย นั่งเฝ้าไม่ห่างเลย“พอแล้วจ้ะ นายหัว นายหัวยังไม่ทานอะไรเลย ให้มาหยาปลอกส้มให้นายหัวเอาไหมจ้ะ” เสียงน่ารักเล็ก ที่พูดอยากจะปลอกส้มให้ผู้มีพระคุณที่มาดูแลเธอด้วยตัวเองเธออยากจะตอบแทนเขาทุกอย่างที่ทำได้โดยไม่มีข้อแม้เลยสำหรับเธอมีเพียง นายหัวอัสลาน นม และเดชที่เป็นครอบครัวสุดท้ายในชีวิตเหลืออยู่“เอาซิ ฉันกำลังหิวพอดี”อัสลานยื่นส้มให้กับมาหยาที่เพิ่งถอดสายน้ำเกลือออก จริง ๆ เขาไม่หิวหรอก ปกติก็แทบจะกินข้าวมื้อเดียวอยู่แล้ว แต่เขาอยากให้มาหยาเอาใจเขาบ้างเลยยอมหิวขึ้นมาซะดื้อ ๆมาหยารับส้มจากนายหัวมา ใช้สองมือเรียวปลอกส้มอ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-03มาหยาของนายหัว บทที่ 4 เริ่มบุกเดี่ยวแล้วนายหัว
ร่างเล็กที่สูงเพียง 157 ซม. เดินตามหลังแผ่นหลังกว้างออกจากโรงพยาบาล นายหัวอัสลานเดินบังร่างเล็กมิด แถมไม่พอ เขาเอาเสื้อสูตรตัวโคร่งใหญ่ของเขา คลุมตัวเธอปิดออกมาจากห้องผู้ป่วยพิเศษ เธอถามเขาอย่างสงสัยแต่ไม่ได้คำตอบ ได้แต่คำสั่งกลับมาแทนว่าให้ใส่ก็ใส่เถอะ มาหยาจะบ้าตายเพราะเสื้อเขาหนักมาก แล้วเสื้อของนายหัวอัสลานใหญ่มากยังกับชุดคลุมที่มันยาวแทบจะถึงตาตุ่มอยู่แล้วก็เท่าที่ดูด้วยตาเปล่านายหัวอัสลานสูงกว่าพี่เดชที่สูง 180 ซม.อีกแล้วเธอก็เดินดุ๊กดิ๊กเพื่อให้ทันก้าวยาว ๆ ของนายหัวผู้ที่กำลังเริ่มเข้ามาปั่นป่วนชีวิตอันสงบสุขของเธอ นายหัวในจินตนาการคือพูดน้อย ไม่จุกจิก ไม่ทำเธอเป็นประสาทได้ขนาดนี้ อยู่กับนายหัวแค่วันเดียว 5 นาที 4 อารมณ์เธอจัดการไม่ถูกว่าต้องทำตัวยังไง ได้แต่เดินตามนายหัวอัสลานต้อย ๆ เหมือนเธอเป็นลูกสมุนเจ้าพ่อเลย เดชที่ขับรถมารอหน้าโรงพยาบาล เพื่อรอรับคนทั้งสองที่กำลังเดินลงมาจากตึกผู้ป่วยพิเศษ เขาถึงกับขำแตก น้ำตาไหลที่เห็นว่ามีคนเกิดอาการหวงของขึ้นมาดื้อ ๆ แบบที่ยังไม่ได้เป็นอะไรกันนอกจากผู้มีพระคุณ เดชพออ่านใจนายหัวอัสลานของเขาออกแล้วว่าคิดจะทำอ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-03
Bab terbaru
มาหยาของนายหัว ผลัดกันชมผลัดกันชิม NC
พวงแก้มแดงละมุนภายใต้แสงเทียน พร้อมกับบรรยากาศที่แสนจะเป็นใจในบ้านพักตากอากาศหลังโตคนสองคนที่กำลังตกหลุมรักกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดวงดาว ดวงจันทร์ สายลมหนาวที่พร้อมเป็นพยานรักให้กับเขาและเธอ “ฮืม...นายหัว อย่าจ้ะไม่ได้นี่มันข้างนอก”เสียงหวานเอ่ยห้ามด้วยความตกใจเพราะคนตัวโตโน้มตัวลงมาจูบเธออย่างแผ่วเบาด้วยความอ่อนโยน “ทำไมล่ะ ที่นี่บ้านของฉันไม่มีใครกล้าเข้ามาหรอกฉันให้คนของฉันเฝ้าอยู่ด้านนอกสั่งห้ามทุกคนเข้ามาจนกว่าจะได้รับอนุญาตจากฉัน”อัสลานที่เตรียมการในหัวมาเป็นอย่างดีระหว่างที่อยู่บนเครื่องบินส่วนตัว สองมือแกร่งโอบกอดร่างเล็กไว้แนบกายไม่ห่างพรมจูบไปทั่วไปหน้า ปากหน้าประกบจูบเล้าโลมริมฝีปากเล็กอย่างเร้าร้อน สองมือบีบขย่ำก้นกลมกลึงเสียงครางอื้ออึงในลำคอ มาหยาที่ตอบสนองสัมผัสอย่างว่องไวทำให้อัสลานเริ่มเกมส์ราคะ แสนร้อนฉ่า เหงื่อพุดเต็มดวงหน้าสวยต่อให้ปกปิดความรู้สึกอย่างไรก็รู้จะไร้ผล ความรู้สึกที่เปี่ยมล้นด้วยแรงปรารถนาถึงขีดสุด“จูบของเธอช่างหวานจริง ๆ มาหยาของฉัน”อัสลานกระซิบเผ่าเบาพร้อมจ้องดวงตาสวยที่หยาดเยิ้มยิ่งกว่าน้ำผี้งเดือนห้าอัสลานไม่พูดเปล่า ใช้มือหน
มาหยาของนายหัว สารภาพรัก
อัสลานเตรียมพามาหยาออกจากรีสอร์ทเพราะเขาไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับนายหัวใหญ่ที่บุกมาถึงถิ่นขนาดนี้ ตอนนี้เขามีเรื่องให้ต้องระวังรอบตัวไปหมด รวมถึงต้องระวังเรื่องมาหยาด้วยดูท่าไอ้แม็กซิมมันคงรู้ระแคะระคายอะไรแน่นอนถึงได้กล้าเยื่อนเขาถึงประเทศไทย “มาหยาต่อไปนี้เธอคงต้องเหนื่อยหน่อยนะ เพราะฉันคงต้องคอยให้คนเฝ้าเธอถ้าเวลาที่ฉันไม่อยู่”อัสลานพูดด้วยสีหน้าตึงเครียด ขณะที่เดินออกจากห้องทำงานเพื่อไปขึ้นรถ “ได้จ้ะ นายหัวอัสลานไม่ต้องเป็นห่วงมาหยานะจ๊ะ”เธอฟังจากน้ำเสียงของอัสลานดูเป็นกังวล “ฮืม งั้นเราไปกันเถอะ”อัสลานจูงมือมาหยาออกไปจากรีสอร์ททันทีนายหัวใหญ่ที่เพิ่งจะเอาข้าวของเข้าไปเก็บที่ห้องก็อารมณ์ดีที่ได้เห็นหน้ามาหยา เขาวางแผนว่าก่อนมาหยากลับบ้านจะพาตัวมานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินด้วยกันให้ได้ แต่เขานั้นยังไม่ทันได้รู้ตัวว่า นายหัวอัสลานได้พามาหยาออกจากรีสอร์ทไปพักใหญ่แล้ว “เรามาสนามบินกันทำไมจ๊ะนายหัวอัสลาน”มาหยาที่ดูตื่น นิดหน่อยเพราะเกิดมาไม่เคยขึ้นเครื่องบินเลย “เราจะไปเที่ยวกันไง แต่ที่ไหนไว้ค่อยบอก”อัสลานเหมาลำเครื่องบินพร้อมกับผู้ติดตามอีก 5 คน
มาหยาของนายหัว ศัตรูมาเยือนสีร์อท
จากเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เลขาออยก็หน้าเสียไม่น้อยก็หยุดการวุ่นวายวอแว กับนายหัวอัสลานไปพักใหญ่ แต่ก็ไม่ได้หายหน้าหายตาไปเลย ยังคงป้วนเปี้ยนแวะมาถากถางมาหยาเวลาที่เดินมาชงกาแฟให้กับนายหัวอัสลาน พนักงานที่นี่รู้ดีว่ามาหยาไม่ใช่แค่เด็กในอุปการะ แต่คาดการณ์ว่าคงเป็นนายหญิงในอนาคตแน่นอนทำให้ทุกคนไม่อยากจะยุ่งกับมาหยามากนัก ยกเว้นเลขาออยที่ไม่เคยเกรงกลัว พร้อมจะซ้ำทุกแมทที่มาหยาล้ม “วันไหนที่นายหัวเขาเบื่อแก แล้วฉันจะรอซ้ำ”มาหยาที่กำลังยืนชงกาแฟถึงกลอกตาขึ้นข้างบน ไม่รู้เลขาออยไปเอาพลังในการจิกกัดมาจากไหนหนักหนา มาถากถางทุกวันกับเธอเนี่ยจนเธอเหนื่อยไม่อยากจะต่อปากต่อคำ “หยิ่งให้มันถึงที่สุดนะนางเด็กเส้น ก็แค่เด็กกำพร้าที่นายหัวอัสลานเขาเมตตา ทำตัวเป็นหงส์ชูคอไปเถอะ คอหักมาวันไหนฉันจะเอาน้ำร้อนลดให้”พร้อมกับปากเบ้ ใบหน้าเย้ยหยัน มาหยาที่ได้ฟังก็ยิ่งรู้สึกว่านับวันคุณเลขาออยนี่เป็นมลพิษทางเสียง ทางสายตา และอากาศมาก จนเธอสงสารพนักงานที่ต้องคอยรับมือด้วยอีกเธอชงกาแฟเสร็จก็รีบเดินหนีกลับไปห้องของอัสลานทันที “กาแฟดำ ใส่มะนาวมาแล้วค้า”เสียงหวานมาก่อนตัวมาหยาที่น่ารักของ
มาหยาของนายหัว นายหัวอัสลานจอมแสบ
มาหยาที่สามารถปรับตัวได้กับงานรีสอร์ทเป็นอย่างดีในฐานะผู้ช่วยงานของอัสลาน พร้อมกับบริหารจัดการงานที่ร้านขนมไปพร้อมกันอีกไม่นานเธอก็ต้องได้กลับไปเรียนมหาวิทยาลัยในแบบที่ตั้งใจไว้แต่ถ้าตอนนี้ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีเธออาจจะต้องเปลี่ยนแผนเรียนออนไลน์เอาเก็บวิชาต่าง ๆ เพราะงานเริ่มล้นมือ เธอที่เห็นแก่รายได้และมีลูกน้องหลายชีวิตต้องดูแล เธอมีความสุขมากที่ได้เจอผู้มีพระคุณอย่างอัสลานที่ให้เธอได้เพรียบพร้อมไปทุกสิ่งไม่ต่างจากลูกที่มีพ่อมีแม่ อัสลานเป็นทุกอย่างในชีวิตของเธอ แม้อัสลานจะไม่เคยบอกว่ารักเธอแบบไหน เธอไม่เคยหวังสูงเลย “มาหยา เหม่อคิดอะไรอยู่ ฮึ ?” อัสลานที่เห็นร่างเล็กนั่งเหม่อที่โต๊ะทำงานอยู่ “เปล่าหรอกจ้ะ นายหัวอัสลานนี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว เราไปหาอะไรทานกันไหมจ้ะ”มาหยาเปลี่ยนเรื่องคุยทันที “ไป ซิ ฉันกำลังอยากดื่มกาแฟพอดีเลย”ยังไม่ทันที่อัสลานจะก้าวขาออกจากห้อง เลขาออยก็เปิดประตูพรวดพราดเข้ามาแบบไร้มารยาททันที พร้อมกับจ้องหน้าสำออยมาหาอัสลานทันที “นายหัวอัสลานค่ะ พอดีออยรถเสียเลยไม่ได้เอารถมาจะขอติดรถไปกับนายหัวออกไปทานข้าวด้วยได้ไหมค่ะ”เธ
มาหยาของนายหัว อัสลานปะทะใบใหญ่
นายหัวใหญ่ที่จัดการเรื่องราวภายในบาร์จนเสร็จเรียบร้อยเขาก็ยังชะเง้อชะแง้รอคอยลูกน้องอย่างไอ้ยศที่ให้เอารถไปส่งมาอย่าที่บ้านสวนมันก็ยังไม่กลับมาสักทีผ่านไปเกือบชั่วโมงเขาก็ได้เห็นข้อความส่งมาในมือถือแสนแพงของเขา เป็นข้อความจากไอ้ยศลูกน้องคู่ใจที่ได้ส่งข้อความพร้อมภาพมาให้เขา รูปนายหัวอัสลานที่ขับมอเตอร์ไซค์ที่เขาซื้อให้มาหยาพาเธอไปกินข้าวที่ชายทะเลอย่างสบายใจ"ไอ้ชิบหายนี่กูจะทำคะแนนหรือกูจะให้มันทำคะแนนแทนกูวะเนี่ย มึงนี่มันแสบจริงๆนะไอ้ผู้อุปการะ"นายหัวใหญ่ที่สบถทันทีหลังจากที่เห็นรูปภาพพร้อมข้อความที่ไอ้ยศส่งมาให้เขาเดชที่เดินทางไปเคลียร์คลังสินค้าที่อิตาลีแทนผู้เป็นนายหัวอย่างอัสลาน มีความเคลื่อนไหวที่ผิดปกติเหมือนจะมีข่าวรั่วไหลเรื่องคู่ค้า นี่ก็เป็นอีกหนึ่งคนที่จ้องจะยึดอำนาจการค้าสีดำของผู้เป็นเจ้านาย และได้ข่าวว่ามันกำลังเดินทางมาที่ประเทศไทย เขาจึงต้องรีบกลับมาเพื่อรายงานเจ้านายและหาลู่ทางในการกำจัดพวกมันให้สิ้นซาก เขาเตรียมขึ้นเครื่องวันนี้เดินทางกลับไทยทันทีมาหยาและอัสลานหลังจากที่ได้ทานข้าวเสร็จเรียบร้อยเขาก็รีบพามาหยาขับมอเตอร์ไซค์กลางแดดเปรี้ยงตรงไปที่ร้านขนมทันที ใจเขา
มาหยาของนายหัว วันหยุดแสนอลเวง
เช้าวันหยุดของทั้งสองคน มาหยาที่เมื่อคืนกลับจากร้านมาดึกเธอก็ตื่นสายเลยเกือบ 9 โมงเช้า ส่วนอัสลานที่จริงเป็นคนติดการนอนตื่นเช้าแต่อยากจะนอนกอดมาหยาต่ออีกหน่อยก็แกล้งหลับ มาหยาที่ตื่นแล้วค่อย ๆ แกะมือหนาที่กอดตัวเองออก แต่เหมือนโดนแกล้งเพราะแกะยังไงก็แกะไม่ออก “นายหัวอัสลาน !! ไม่ต้องแกล้งมาหยาเลยจ้ะ มาหยารู้ว่าตื่นก่อนมาหยา อย่าทำเป็นแกล้งหลับนะจ๊ะ”มือเรียวเล็กฟาดลงไปที่ต้นแขนแกร่งดัง เพียะ “โอ๊ย เจ็บ มายหา เดี๋ยวนี้กล้าตีฉันเลยหรอ โดนยังงี้ต้องโดน!!!”อัสลานจัดการฟัดเธอบนเตียงไปมาพร้อมกับจั๊กจี้มาหยา สองคนที่นอนหัวฟูฟ่องเป็นสิงโตทั้งคู่ที่เห็นหน้ากันตอนเช้าก็ถึงกับหัวเราะร่วน “กล้าตีฉันใช่ไหม นี่แนะ จั๊กจี้ เอาให้หัวเราะตายไปเลย รอบนี้เธอตายแน่มาหยา”อัสลานที่อายุ 40 แต่กลับทำแบบเด็กเวลาอยู่กับมาหยาเขารู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในชีวิตเป็นอย่างมาก “ฮ่า ฮ่า นายหัว ไม่เอา ยอมแล้ว มาหยาขโทษ อย่า อย่า ฮ่า ฮ่า นายหัว”มาหยาที่หัวเราะดังลั่น “ฉันจะยอมยกโทษให้ หอมแก้มก่อน เดี๋ยวปล่อยให้ไปอาบน้ำแล้วเราไปหาอะไรกินกัน”มาหยาทำตามอย่างว่าง่าย เพร
มาหยาของนายหัว ติดการนอนซุกเต้า
“พวกมึงเอาของไปไว้หลังรถให้หมด อย่าให้กูเห็นนะ”คำสั่งที่ออกจากปากของอัสลานทันทีที่เขาเหยียบถึงร้านขนมของมาหยา บอร์ดี้การ์ดวิ่งมารับกระเป๋าแสนแพงของมาหยาแทบไม่ทัน“เตรียมรถเลยกูจะกลับบ้านสวนตอนนี้”เสียงที่เปล่งออกมามองจากดาวอังคารยังมองออกว่าอารมณ์ไม่ได้ “นายหัวจ๊ะเป็นอะไร ทำหน้าบูดแบบนี้เดี๋ยวไม่หล่อนะจ๊ะ”มาหยาที่ทำท่าทางออดอ้อนนายหัวอัสลานจอมขี้วีน ห้านาทีสี่อารมณ์เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวอารมณ์เสีย เธอปรับตัวแทบไม่ทัน “ขึ้นรถเลยมาหยา ถ้าอยู่นานกว่านี้เดี๋ยวร้านข้าง ๆ มันจะพังซะเปล่า ๆ แล้วไอ้ของขวัญเนี่ยทิ้งได้ไหม เดี๋ยวซื้อให้ใหม่” “ทิ้งไม่ได้จ้ะ !! นายหัวอนุญาตแล้วนะจ๊ะ ห้ามคืนคำแบบนี้นะจ๊ะแล้วนายหัวใหญ่ก็ซื้อมาตั้งแพง มาหยาไม่อยากจะทำร้ายความรู้สึกใครนะจ๊ะ”มาหยาที่อยู่บนรถหรูก็อธิบายเหตุผลให้กับ นายหัวอัสลานฟัง “งั้นก็ตามใจ..!! มึงขับได้เร็วแค่นี้หรือไง หรือจะให้กูลงไปขับเองห๊ะ !!”บอร์ดี้การ์ดที่ได้ยินเสียงตวาดกร้าวของนายหัวอัสลานถึงกลับหน้าถอดสีเลย “ครับนาย ผมจะขับให้เร็วขึ้นครับ” มาหยาที่สงสารพี่บอดี้การ์ดก็ต้องรีบทำ
มาหยาของนายหัว แข่งกันเปย์ให้มาหยา
หลังจากทุกอย่างผ่านพ้นไปมาหย่าก็เริ่มปรับตัวและใจเย็นลงเธอที่นั่งอยู่ในอ้อมกอดของอัสลานไม่ห่างแม้แต่ในขณะที่ยศจอบปลายกระบอกปืนมาที่อัสลานเขากับนิ่งสงบและกอดเธอเอาไว้แน่นเธอไม่เคยรู้สึกกลัวอะไรขนาดนี้มาก่อนเลย"มาหยาเมื่อกี้เธอตกใจหรือเปล่า"น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง"ตกใจมากเลยจ้ะไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนเป็นห่วงนายหัวอัสลานมากนะจ๊ะ"แค่คำที่มาหยาพูดว่าเป็นห่วงเขาก็ทำให้เขารู้สึกอารมณ์ดีขึ้นเป็นเท่าตัว เขาใช้มือหนารูปไปที่หัวทุยของมาหยาด้วยความเอ็นดู"ขอบคุณที่เธอเป็นห่วงฉันนะ ฉันจะดูแลปกป้องเธอเองถ้ายังมีฉันอยู่ใครหน้าไหนก็ทำอะไรเธอไม่ได้ทั้งนั้น"อัสลานพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง"เรากินข้าวกันดีกว่านะจ๊ะจะได้กลับไปพักผ่อนนายหัววันนี้ก็ยุ่งมาทั้งวันแล้ว""เอาสิเธอกินข้าวเยอะๆจะได้มีแรงทำงาน"อัสลานพยายามทำตัวให้เป็นปกติทั้งที่ใจของเขาตอนนี้ทั้งโกรธและโมโหลูกน้องของไอ้นายหัวใหญ่ที่กล้าเอาปลายกระบอกปืนมาจ่อหน้าเขา แต่เขาเป็นห่วงร่างบางตรงหน้ากลัวเธอจะตกใจไปมากกว่านี้จึงต้องข่มอารมณ์ทั้งหมดเอาไว้ขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งทานข้าวกันอยู่และปรับอารมณ์ให้เป็นปกติไวน์ที่เจ้ายศลูกน้อง
มาหยาของนายหัว เปิดศึกชิงนาง(เต็มระบบ)
“ก็มาหยาของผม ก็ต้องหวงเป็นธรรมดา”เขาพูดแบบไม่สบอารมณ์นัก นี่ถ้าเขาไม่ดึงเธอหลบก็คงยืนทื่อให้ไอ้นายหัวใหญ่ขี้หลี่นี่กอดเธอแน่ ๆ ยิ่งคิดยิ่งโมโห มาหยาที่เขินอายกับคำชมของนายหัวใหญ่ ซึ่งปกติไม่เคยชมเธอแบบนี้เลย ไหงวันนี้ดันมาชมเธอซะหวานเลี่ยนเลย มาหยาที่โดนคนตัวโตลากให้ไปหลบอยู่ข้างหลัง บังเธอซะมิดเลย “ขอเชิญคุณผู้อุปการะกับมาหยาไปชั้นสองโซน VIP ดีกว่าครับตรงนี้คงไม่ค่อยสะดวก เดี๋ยวมื้อนี้ผมเป็นเจ้าภาพเลี้ยงเองดีกว่า” “ไม่ละครับผมมีปัญญาจ่ายได้ แค่นี้ผมคงไม่ล้มละลาย” มาหยาที่ฟังสองนายหัวผู้ยิ่งใหญ่แย่งกันจ่ายค่าอาหารเธอถึงกับต้องกุมขมับเลยทันที ปกติสองคนนนี้ขึ้นชื่อเรื่องความดุเป็นอันต้น ๆ เลย แค่ใครพูดไม่เข้าหูก็แทบจะนอนจมกองดินเลยส่วนอัสลานเธอยังไม่เคยเห็นเขาในโหมดโหดสุดขีดและคิดว่าคงไม่อยากเห็นด้วย “มาหยาว่าเราขึ้นไปชั้นสองกันก่อนดีกว่านะค่ะ จะได้ทานข้าวแล้วคุยธุระของเรากัน”มาหยารีบเปลี่ยนเรื่องเพื่อห้ามทับใหญ่ “ไอ้ยศเอาไวท์ที่ดีที่สุดมาเปิดให้มาหยา พร้อมกับเด็กซักคนสองคนไว้ดูแลนายหัวอัสลาน” “ครับนาย”คนทั้งสามเดินผ่านผู้คนที่จ้องมองกันตาเป็นมันเพราะนายหัวทั้งสองที่หล่อเข้ม ไม
