Share

บทที่ 898

“ผมได้ยินอย่างแน่นอนครับ ใช่ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากคุณคลอฟอร์ดสามารถสังเกตเห็นอาการป่วยของผมได้เพียงแค่แวบเดียว ผมจึงมั่นใจว่าเขามีวิธีรักษามัน!” บ็อบกล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา

“ขอโทษด้วยครับ แต่ผมไม่ใช่หมอ ผมไม่มีคุณสมบัติที่จะรักษาคุณหรอก” เจอรัลด์ตอบกลับ

เนื่องจากตอนนี้เจอรัลด์ยังคงอ่อนไหวง่ายต่ออันตรายภายนอก เขาจึงพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะไม่ให้เป็นที่สนใจมากเกินไป เขาไม่เคยคิดเลยว่าจริง ๆ แล้วบ็อบจะรอเขาอยู่นอกห้องรับแขก

“เฮ้ ตอนนี้! ก็ตระหนักรู้ในตนเองซะบ้าง! นายรู้บ้างไหมว่าปู่ของฉันไม่เคยขอร้องความช่วยเหลือจากใครเลย? เขายังเรียกนายว่าคุณคลอฟอร์ดด้วยความเคารพด้วยซ้ำไป! อย่างน้อยก็พยายามช่วยเหลือเขาสิ!” เกสท์คำรามอย่างเย็นชา

เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์จึงหันไปมองคนหนุ่มคนนั้นพร้อมกับขมวดคิ้วบนใบหน้าของเขา

“อย่าหยาบคาย เกสท์!” บ็อบดุว่า

“ผมขอโทษจริง ๆ ครับ คุณคลอฟอร์ด…ถ้าพฤติกรรมหยาบคายของหลานชายของผมทำให้คุณต้องขุ่นเคืองใจ ผมก็เต็มใจที่จะขอโทษ…” ชายชรากล่าว ขณะที่เขาเริ่มโค้งให้อย่างช้า ๆ

ทั้งเกสท์และคนงามที่เย็นชาคนนั้นถึงกับตกตะลึงอย่างเงียบ ๆ ในทันท
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status