มันเป็นเวลาสามทุ่มแล้ว ในหอพักชายในวิทยาเขตของมหาวิทยาลัย"เจอรัลด์ นายช่วยลงไปที่ห้อง 101 ที่ชั้นแรกแล้วเอาแล็ปท๊อปมาให้ฉันทีดิ!"หนุ่มผมบลอนด์ที่อยู่ห้องถัดไปในหอพักเดียวกัน จู่ ๆ ก็เปิดประตูห้องพักของเจอรัลด์ก่อนจะโยนเงินหนึ่งดอลลาร์ลงที่พื้น จากนั้นเขาก็หันหลังเดินออกไป"อ้อ อีกอย่าง ฝากซื้อน้ำแร่ที่ร้านค้าของล่างมาขวดนึงด้วยล่ะ!นักศึกษาผมบลอนด์เดินกลับมาก่อนจะโยนเงินอีกสามดอลลาร์ลงกับพื้น - สองดอลลาร์สำหรับน้ำแร่ส่วนอีกดอลลาร์สำหรับเป็นค่าเหนื่อยเป็นธุระให้เขา"เฮ้ บลอนดี้! ทำไมคนในหอนี้ถึงเอาแต่ขอให้เจอรัลด์ไปทำธุระให้แทนล่ะ? พวกนายเป็นพวกนักเลงขี้รังแกรึยังไง?"คนในห้องพักของเจอรัลด์ถามด้วยลักษณะท่าทางที่เย็นชา เพราะพวกเขาทนไม่ได้กับการกระทำเช่นนี้อีกแล้ว"ฮ่าฮ่าฮ่า! เจอรัลด์พักในห้องเดียวกับพวกนาย แต่พวกนายยังไม่เข้าใจเขาเหรอ? ถ้านายให้เงินเขาสักดอลลาร์ เขาจะยอมทำทุกอย่างแม้กระทั่งกินขี้ได้เลยถ้านายขอ! บลอนดี้กล่าวด้วยความประชดประชัน จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาก่อนจะออกจากหอพักไปใบหน้าของเจอรัลด์ขึ้นสีแดงด้วยความอับอาย ในขณะที่ทำเป็นไม่ได้ยินสิ่งที่ชายผมบลอนด์กล่าว หลังจ
มันกลับกลายเป็นว่าพ่อแม่และพี่สาวของเขานั้นโกหกเรื่องที่พวกเขาต้องไปทำงานต่างประเทศหลังจากนั้น เจอรัลด์โทรหาพ่อแม่เขาตรงๆ พวกเขาโกรธพี่สาวของเขา ในตอนแรกที่บอกเรื่องความร่ำรวยที่พวกเขามีโดยไม่ได้ขออนุญาต แต่หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ตัดสินใจขอโทษเจอรัลด์แทนพ่อของเจอรัลด์ กล่าวกับเขาว่าเขาไม่มีทางเลือก เขาจำเป็นต้องทำเพื่อให้ชายหนุ่มเติบโตมาด้วยนิสัยอ่อนน้อมถ่อมตน หลังจากนั้น พ่อของเขาก็อธิบายเรื่องราวมากมายแก่เขา!เจอรัลด์ถอนเงินหนึ่งแสนดอลลาร์จากธนาคารก่อนที่เขาจะออกไปซื้อของด้วยแบล็คการ์ดของธนาคารที่พี่สาวของเขาส่งมาให้ในความจริงแล้ว เจอรัลด์ก็ยังทำใจให้เชื่อได้อย่างสนิทใจนัก นี่มันเป็นแค่ฝันรึเปล่า?เจอรัลด์กำลังตื่นเต้นมากในตอนนี้"ฮ่าฮ่าฮ่า ซาเวีย ถ้าคุณไม่เลิกกับผมเสียก่อน ผมคงซื้อทุกอย่างที่คุณต้องการให้ไปแล้วตอนนี้"ยูริกับแดนนี่ พวกนายดูถูกฉันและทำเหมือนฉันเป็นตัวตลกเหลือเกินในมหาวิทยาลัย ฉันสงสัยจริงๆว่าพวกนายจะมีปฏิกิริยายังไงในอนาคต"เจอรัลด์เผยรอยยิ้มอันขมขื่นกับตัวเขาเองมันเป็นเวลาเกือบจะเที่ยงแล้วเมื่อเขาไปที่ธนาคารในตอนนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของเจอรัลด์ก็ด
"เจอรัลด์ทำไมคุณถึงเสแสร้งทำเป็นว่ารวย" ซาเวีย ถามอย่างดูถูกอย่างไรก็ตามราเชลถึงกับสะดุ้งหลังจากเจอรัลด์วางการ์ดแบล็คโกลด์ลงบนเคาน์เตอร์การ์ดนักช็อประดับสูง ยูนิเวอร์ซอล โกลบอล นี้สำหรับร้านค้าสุดหรูนี้มีให้เฉพาะครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในโลกเท่านั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเจ้าของบัตรแบล็คโกลด์นั้นร่ำรวยและมีอำนาจมากขนาดไหนหลังจากนั้นเจอรัลด์ป้อนวันเกิดของเขาลงในเครื่องอ่านบัตรในขณะที่รหัสผ่านและการทำธุรกรรมเป็นอันสำเร็จการทำธุรกรรมสำเร็จ!"โอ้พระเจ้า!"ผู้คนในฝูงชนตกใจ"แม่เจ้า เด็กหนุ่มคนนี้เพิ่งซื้อกระเป๋า Hermes Collector’s edition มูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์งั้นเหรอ? เขารวยมากจริง ๆ!”“เด็กผู้ชายที่อ่อนน้อมถ่อมตนคนนี้เป็นลูกมหาเศรษฐี จริง ๆ หรือเนี่ย?ทุกคนจ้องมองไปที่เจอรัลด์ด้วยดวงตาที่ร้อนเป็นไฟในเวลานี้แม้แต่ยูริ ก็จ้องมองไปที่เจอรัลด์ ด้วยความไม่เชื่อคนอนาถาคนนี้ จะร่ำรวยได้อย่างไร? เขารู้สึกเจ็บแปลบ ๆ ในหัวใจของเขายิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้เขายังอวดความรู้เกี่ยวกับสินค้าหรูหราทั้งหมดนี่ตอนนี้เขาดูไม่มีอะไรมากไปกว่าตัวตลก!บนใบหน้าของซาเวียนั้นดูไม
อย่างไรก็ตามคนที่เข้ามาทางประตูนั้นไม่ใช่เจอรัลด์“แดนนี่! นายมาทำอะไรที่นี่?"การแสดงออกบนใบหน้าของนาโอมิเปลี่ยนไปทันทีที่เธอเห็นแดนนี่ทั้งสองคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นและครั้งหนึ่งนาโอมิก็เคยสนิทกับพวกเขาอย่างไรก็ตาม นาโอมิพบว่าเมื่อเช้าวันนั้นว่าแดนนี่หลอกล่อเจอรัลด์ นาโอมิจึงเสียอารมณ์ใส่แดนนี่อย่างไม่คาดคิด นี่คือผู้ชายหนังหนาหน้าดานและเขามาที่นี่จริง ๆ แม้ว่าเธอจะเพิ่งดุเขาก็ตาม“นาโอมิ เธอยังโกรธอยู่ไหม? เมื่อคืนฉันเพิ่งล้อเล่นกับเจอรัลด์ ใครจะคิดว่าเขาจะส่งกล่องให้ยูริจริง ๆ? ”แดนนี่ตอบขณะที่เขายิ้มอย่างร่าเริงเพื่อนร่วมห้องของเขาหลาย ๆ คนก็มาด้วย และพวกเขาก็นำของขวัญมาด้วยเช่นกันเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ครอบครัวของนาโอมิก็ร่ำรวยมากเช่นกัน และนาโอมิเคยเสนอตัวช่วยเจอรัลด์หลายครั้งต่อหลายครั้ง แต่เจอรัลด์ก็ปฏิเสธความปรารถนาดีของเธอมาโดยตลอดแดนนี่รู้จักนาโอมิตั้งแต่พวกเขาเรียนมัธยมปลาย“นาโอมิ นี่คือเจอรัลด์ที่เธอกำลังจะแนะนำให้ฉันรู้จักใช่ไหม? มีอะไรผิดปกติเหรอ?” อลิซถามขณะที่เธอจ้องไปที่แดนนี่ทันทีที่แดนนี่เห็นอลิซ ดวงตาของเขาก็ส่องแสงเป็นประกาย อันที่จริงเขาอยากจะทำคว
เจอรัลด์เดินออกจากห้องทันทีในตอนนี้นาโอมิและหัวหน้าหอพักของเจอรัลด์ ฮาร์เปอร์ไล่ตามเจอรัลด์ไปทันที"นายกำลังทำอะไร? ฉันไม่ได้บอกว่าฉันไม่ชอบของขวัญของนายเลยนะ” นาโอมิพูดอย่างกังวลฮาร์เปอร์ก็พูดขึ้นในตอนนี้ “เจอรัลด์อย่าไปเลย อยู่ทานอาหารเย็นก่อนแล้วค่อยไปสิ ถ้านายออกไปตอนนี้เราจะเบื่อที่นี่มากนะ”เจอรัลด์ยิ้มก่อนที่เขาจะตอบว่า “พวกเธอสนุกที่นี่ต่อไปเถอะ มีบางอย่างที่ฉันต้องทำตอนนี้ แต่ฉันหวังว่าพวกเธอจะเชื่อว่าฉันไม่ใช่คนประเภทที่จะซื้อของปลอม!”เจอรัลด์ไม่รู้ว่าเพื่อนจะเชื่อเขาหรือเปล่าในขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจอรัลด์ ได้แต่โทษพี่สาวสาวของเขาที่ให้บัตรแก่เขาโดยมียอดการใช้จ่ายขั้นต่ำห้าหมื่นดอลลาร์แม้ว่าฮาร์เปอร์และนาโอมิยังคงเกลี้ยกล่อมเจอรัลด์ แต่เขาก็ยังตัดสินใจที่จะไปในที่สุด“คนอนาถาคนนั้นจริง ๆ เหรอ?” แดนนี่ถามด้วยรอยยิ้มทันทีที่นาโอมิและฮาร์เปอร์กลับมาที่ห้องฮาร์เปอร์ตอบว่า “แดนนี่ นายเปลี่ยนเป้าหมายการกลั่นแกล้งไม่ได้เหรอ? ทำไมนายถึงกลั่นแกล้งเจอรัลด์อยู่เสมอ? เขาน่าอนาถไม่พอรือไง”ฮาร์เปอร์ไม่สามารถทนต่อไปได้อีกต่อไป“ฮ่า ๆ ๆ เขาเป็นคนขอ! ทำไมเขาถึงซื้
ในขณะเดียวกัน ภายในห้องที่หรูหราที่สุดในบ้านพัก ชายวัยกลางคนที่เปล่งประกายด้วยความน่าเกรงขามกำลังสังสรรค์กับกลุ่มคุยธุรกิจกันอยู่เขาคือเจ้าของบริษัทเมย์ แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นซึ่งตั้งอยู่ที่ย่านธุรกิจเมย์เบอร์รี่ และนี่ทำให้เขากลายเป็นบุคคลที่รวยที่สุดในเมืองเมย์เบอร์รี่ ไปโดยปริยายอย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ทุกคนรู้สึกแปลกใจขึ้นมานั่นเป็นเพราะว่าทันทีที่คุณไลล์ กดรับโทรศัพท์ เขายืนขึ้นด้วยความตกใจสุดขีดก่อนจะวิ่งออกห้องไปอย่างลนลาน“เกิดอะไรขึ้นกับคุณไลล์กัน?”ทุกคนไม่เข้าใจการกระทำของเขาเลยสักนิดที่เค้าเตอร์ส่วนหน้า เซบาสเตียนยังไม่ทันเข้าไปที่ห้องของเขาแต่กับเห็นเจอรัลด์ กลับเข้ามาที่บ้านพักอีกครั้ง เขาทนไม่ได้ที่จะยื่นมือช่วยเจน ในการกันเจอรัลด์ออกไป“คุณเจน ทำไมโทรหาหน่วยรักษาความปลอกภัยหละ? ไม่มีทางไหนที่จะจัดการกับคนบ้านนอกเช่นเขาเหรอ!”เซบาสเตียนยิ้มอย่างเยือกเย็นให้เจอรัลด์เจนพยักหน้าเห็นด้วยก่อนที่จะโทรเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้เข้ามาช่วย“หยุดนะ!”ในเวลานี้ แซครีบวิ่งไปที่ห้องรับรองส่วนหน้าอย่างเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ทุกคนรู้สึกอึ้ง!“ไลล์..
เจอรัลด์ เกาหัวอย่างงุ่นง่านความจริงแล้วเขาพยายามหลีกเลี่ยงที่จะพบนาโอมิกับเพื่อนของเธอโดยเฉพาะอลิซเขาอยากเลี่ยงที่จะเจอเธอเพราะดูเหมือนว่าเธอจะไม่ชอบเขาเป็นอย่างมาก ดังนั้น เจอรัลด์ไม่อยากเสียเวลาด้วยการออเซาะประจบเธอ“แดนนี่เป็นคนแนะนำให้พวกเราไปสนุกกันที่บาร์จักรพรรดิ คาราโอเกะบนย่านการค้าเมย์เบอรี่ ครั้งนี้ถ้านายจะหนีอีก เราไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไป!” นาโอมิพูดกับเจอรัลด์อย่างตรงไปตรงมาเธอเป็นคนที่พูดตรง ๆ เสมอมาและชอบเข้าสังคม และไม่คิดอะไรมากกับสถานการณ์ต่าง ๆ เลยสักนิดดังนั้นเธอไม่แม้แต่จะรับรู้เลยว่าโลกของเจอรัลด์แตกต่างจากโลกของพวกเขาเหลือเกินแน่นอน นั่นเป็นเรื่องในอดีตเมื่อนาโอมิเห็นว่าเจอรัลด์แล้วไม่พูดอะไรเลย เธอรีบพูดขึ้นมาอีกครั้ง “โอเค ไปกันเถอะไปสนุกกัน! ฉันรู้ว่านายกลัวว่าแดดนี่จะทำเรื่องยุ่งยากให้นายอีก แต่ไม่ต้องกังวลหรอก ถ้าเขากล่าวหานายอีก มั่นใจได้เลยว่าเขาจะได้รับบทเรียน!”เจอรัลด์ทำได้แค่ยิ้มเมื่อได้ยินเธอกล่าวเขารู้ว่าถ้าเขายังปฏิเสธคำเชิญของเธอ เธอคงจะโกรธเขาอย่างมากก็ได้ งั้นพวกเขาควรมาสนุกกันนาโอมิ รีบนำเจอรัลด์เข้าไปที่บาร์จักรพรรดิ คาราโอ
แดนนี่ยิ้มเยาะก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “ใช่ เขานั่นเอง!”นิเกลแสดงสีหน้าที่แปลกไปและเขารีบหดมือที่ยื่นออกไปทักทายเจอรัลด์กลับหลังจากนั้น เขาตบเบา ๆ บ่าเจอรัลด์ก่อนจะพูดว่า “เจอรัลด์ ฉันได้ยินเกี่ยวกับนายมานานแล้ว ฉันได้พบกับซาเวียแฟนเก่านายมาก่อน เธอสวยมากจริงๆ ฉันอยากจะขออภัยนายที่เพื่อนฉันแย่งเธอมาจากนาย!”ยังไงซะ ถ้านายอยากจะมาสุนกกันที่ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นี้ แค่บอกชื่อฉันกับพวกเขานายจะได้ส่วนลดสามสิบเปอร์เซ็นต์ทันทีนิเกลขออภัยตามมรรยาทที่ดี“พี่นิเกล มันเปล่าประโยชน์ถึงแม้ว่าเขาจะเอ่ยชื่อนายเพราะว่าเขาไม่สามารถที่จะมาใช้จ่ายอะไรอะไรได้ตรงย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นี้อยู่แล้ว!”ตอนนี้เอง อลิซและเพื่อนร่วมชั้นของเธอไม่สามารถที่จะควบคุมตัวเองไม่ให้ระเบิดหัวเราะออกมาได้“ขอโทษนะ! ตอนที่ยูริพูดว่าเขาตกหลุมรักกับแฟนสาวของเด็กหนุ่มที่แสนยากจนคนนี้ ฉันเดาว่าแฟนเขาคงไม่น่ารักเท่าไหร่ อย่างไรก็ตาม ฉันเห็นเธอผ่านๆตอนที่ฉันไปมหาวิทยาลัยในวันอื่น เมื่อได้เห็นว่าเธอเป็นคนสวยขนาดไหน ฉันคิดจริงๆนะว่านายต้องรวยมากแน่!” นิเกลตอบรับขณะที่หัวเราะขึ้นมา“มันจะเป็นงั้นได้ยังไง? ฮ่าฮ่าฮ่า...” แดนนี่หั