Share

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน
Author: โพธิ์สองหู

บทที่ 1

Author: โพธิ์สองหู
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
มันเป็นเวลาสามทุ่มแล้ว ในหอพักชายในวิทยาเขตของมหาวิทยาลัย

"เจอรัลด์ นายช่วยลงไปที่ห้อง 101 ที่ชั้นแรกแล้วเอาแล็ปท๊อปมาให้ฉันทีดิ!"

หนุ่มผมบลอนด์ที่อยู่ห้องถัดไปในหอพักเดียวกัน จู่ ๆ ก็เปิดประตูห้องพักของเจอรัลด์ก่อนจะโยนเงินหนึ่งดอลลาร์ลงที่พื้น จากนั้นเขาก็หันหลังเดินออกไป

"อ้อ อีกอย่าง ฝากซื้อน้ำแร่ที่ร้านค้าของล่างมาขวดนึงด้วยล่ะ!

นักศึกษาผมบลอนด์เดินกลับมาก่อนจะโยนเงินอีกสามดอลลาร์ลงกับพื้น - สองดอลลาร์สำหรับน้ำแร่ส่วนอีกดอลลาร์สำหรับเป็นค่าเหนื่อยเป็นธุระให้เขา

"เฮ้ บลอนดี้! ทำไมคนในหอนี้ถึงเอาแต่ขอให้เจอรัลด์ไปทำธุระให้แทนล่ะ? พวกนายเป็นพวกนักเลงขี้รังแกรึยังไง?"

คนในห้องพักของเจอรัลด์ถามด้วยลักษณะท่าทางที่เย็นชา เพราะพวกเขาทนไม่ได้กับการกระทำเช่นนี้อีกแล้ว

"ฮ่าฮ่าฮ่า! เจอรัลด์พักในห้องเดียวกับพวกนาย แต่พวกนายยังไม่เข้าใจเขาเหรอ? ถ้านายให้เงินเขาสักดอลลาร์ เขาจะยอมทำทุกอย่างแม้กระทั่งกินขี้ได้เลยถ้านายขอ! บลอนดี้กล่าวด้วยความประชดประชัน จากนั้นเขาก็หัวเราะออกมาก่อนจะออกจากหอพักไป

ใบหน้าของเจอรัลด์ขึ้นสีแดงด้วยความอับอาย ในขณะที่ทำเป็นไม่ได้ยินสิ่งที่ชายผมบลอนด์กล่าว หลังจากนั้น เขาก็ก้มตัวลงเก็บเงินไม่กี่ดอลลาร์บนพื้น ก่อนจะคิดกับตัวเอง 'เท่านี้ อีกแค่สองดอลลาร์ เราก็จะมีเงินพอสำหรับซื้อขนมปังนึ่งสามชิ้นแล้วก็ผักดองตั้งถุงนึง! ฉันจะไม่ต้องทนหิวอีกต่อไป'

"เจอรัลด์...อย่าไป! ถ้านายมีเงินไม่พอ พวกเราจะให้นายยืม นายไม่ต้องให้คืนพวกเราก็ได้!"

หัวหน้าหอพักอดรู้สึกเห็นใจเจอรัลด์ไม่ได้

เจอริลด์ส่ายหน้าก่อนจะยิ้มออกมาแล้วกล่าว "ขอบคุณนะ แต่ไม่เป็นไรหรอก..."

หลังจากที่เขาพูดจบ เจอรัลด์ก็หันหลังแล้วเดินออกจากหอพักไป ในตอนนั้น เหล่าเด็กชายทั้งหลายพลันมองไปที่หลังของเจอรัลด์พร้อมกับส่ายหน้าด้วยความสงสาร

ในความจริงแล้ว เจอรัลด์ไม่ได้อยากจะวิ่งทำธุระให้ใคร เขาเองก็อยากจะสนุกกับชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยเหมือนคนอื่นเช่นกัน

มันคงจะดีมากหากเขาสามารถเรียนในมหาวิทยาลัยได้โดยไม่ต้องกังวลอะไรทั้งสิ้น

ยังไงก็ตาม เขานั้นจนสุดๆ!

ถึงแม้ว่าเด็กชายคนอื่นในหอพักของเขาจะปฏิบัติต่อเขาอย่างดีมากก็ตาม เขาก็ไม่ได้อยากให้คนอื่นๆรู้สึกเวทนาเขา ไม่อย่างนั้น เจอรัลด์กลัวว่าในที่สุดพวกเขาจะรู้สึกขยาดเขา

นอกจากเพื่อนในหอพักเดียวกัน เจอรัลด์ไม่มีเพื่อนอื่นในมหาวิทยาลัยอีก

"เจอรัลด์ ฉันได้ยินบลอนดี้พูดว่านายกำลังลงไปข้างล่าง ใช่ป่ะ?"

ในตอนนั้นเอง ชายหนุ่มที่แต่งตัวดีมากก็เดินออกมาจากห้องพักข้างๆ

เขามีชื่อว่า แดนนี่ แซนเดอร์ส และเขาก็เป็นหัวหน้าหอพักของบลอนดี้ เขาเป็นไอดอลของนักศึกษาหญิงทุกคน เพราะนอกจากจะรวยแล้ว เขายังหน้าตาหล่อเหลามากอีกด้วย

ยังไก็ตาม เขามักจะดูถูกเจอรัลด์เสมอ เพราะเขาคิดว่าเจอรัลด์คือตัวสร้างความอับอาย

เจอรัลด์ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมแดนนี่ถึงคุยกับเขา

เจอรัลด์หยักหน้าและกล่าว "ใช่ ฉันกำลังลงไปข้างล่าง"

แดนนี่ยิ้มออกมาก่อนจะส่งกล่องที่เต็มไปด้วยสิ่งของให้เจอรัลด์

"เพื่อนคนหนึ่งของฉันจะรออยู่ที่ป่าฝั่งใต้วันนี้ ช่วยเอากล่องนี่ให้เขา นี่สิบดอลลาร์สำหรับนาย"

แดนนี่เป็นพวกเพลย์บอยและทุกคนก็รู้ว่าเขามักจะชวนหญิงสาวไม่ซ้ำหน้าไปเจอที่ป่าฝั่งใต้ในบางครั้ง

แดนนี่ยังมีเพื่อนอีกหลายคนที่ทำแบบเดียวกัน

ยังไงก็ตาม เจอรัลด์ไม่ได้คิดอะไรมากเกี่ยวกับมัน เขาชินกับการวิ่งทำธุระให้คนอื่นแล้ว

เขารับกล่องและเงินสิบดอลลาร์มาก่อนที่จะเดินลงชั้นล่างไป ทันทีที่เขาหันหลัง เขาก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆของแดนนี่ตามไล่หลังมา...

เจอรัลด์ลงไปที่ชั้นล่างเพื่อเอาแล็ปท๊อปและซื้อน้ำแร่ก่อนที่เขาจะตัดสินใจเอากล่องที่ใส่ของไว้ไปส่งให้แดนนี่

ป่าเล็กๆด้านนอกมหาวิทยาลัยเป็นจุดที่โด่งดังมากสำหรับคู่รักที่ต้องการนัดเจอกันแบบลับๆในเวลากลางคืน

หลังจากนั้น เจอรัลด์ก็มาถึงจุดที่แดนนี่บอกให้เขามา

เขาเห็นชายหญิงกำลังนั่งอยู่ในป่าทันทีที่มาถึง พวกเขาพูดคุยและหัวเราะด้วยกัน

ยังไงก็ตาม เจอรัลด์ถึงกับช็อคเมื่อเห็นใบหน้าของชายและหญิงที่อยู่ใต้แสงจันทร์

เขาถึงกับตะลึงงัน

เธอคือซาเวีย!

ดวงตาของเจอรัลด์พลันแดงก่ำทันที ของในมือของเขาตกลงบนพื้น

ซาเวียเป็นคนรักเก่าของเจอรัลด์และทั้งคู่ก็เพิ่งเลิกรากันไปเพียงสามวันเท่านั้น แน่นอน มันเป็นซาเวียที่ต้องการจะจบความสัมพันธ์

ตอนที่พวกเขาเลิกกัน ซาเวียกล่าวกับเขาว่าเธอต้องการใช้เวลาอยู่คนเดียวสักพัก ยังไงก็ตาม ในเวลาเพียงแค่สามวัน ตอนนี้เธอกลับมาใช้เวลาอยู่กับผู้ชายคนอื่นในป่าแห่งนี้!

พวกเขาทั้งสองรู้สึกถึงตัวตนของเจอรัลด์ทันที การแสดงออกบนใบหน้าของพวกเขาพลันเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว

"เจอรัลด์...ทำไมนายมาอยู่ที่นี่? นาย...นายอย่าเข้าใจฉันผิดนะ ฉันอยู่ที่นี่กับยูริก็เพราะว่า..."

ซาเวียเริ่มตื่นตระหนกทันที ตอนนี้เธอรู้สึกอับอายมาก เธอพลันก้มหัวลง ไม่รู้ว่าจะมองหน้าเจอรัลด์ยังไง

ชายคนนี้มีชื่อ ยูริ โลเวล ผู้ซึ่งเป็นลูกหลานเศรษฐีผู้ร่ำรวย เขาเหลือบมองกล่องใส่ของที่เจอรัลด์ทำตกบนพื้นก่อนจะหัวเราะลั่น

"บ้าเอ๊ย! แดนนี่ช่างรู้จักวิธีปั่นหัวคนอื่นเล่นจริงๆ ฉันบอกให้เขาส่งกล่องนี่มา แต่ฉันไม่คิดว่าเขาจะส่งนายมาทำธุระให้เขาแทน นี่มันน่าตื่นเต้นชะมัด นี่มันน่าตื่นเต้นสุดๆ!"

เจอรัลด์ รู้ว่ายูริ ผู้ซึ่งเป็นลูกเศรษฐีนั้นเป็นเพื่อนสนิทของแดนนี่ ครอบครัวของเขานั้นทำธุรกิจร้านอาหารหลายร้าน เขายังขับ BMW ซีรี่ส์ 3 มาที่มหาวิทยาลัยด้วย

เจอรัลด์ทำได้แค่กำหมัดแน่นหลังจากได้ยินคำพูดของยูริ

มันกลายเป็นว่าแดนนี่ ทำเรื่องนี้โดยเจตนา

มากไปกว่านั้น เจอรัลด์เชื่อว่าแดนนี่อยู่เบื้องหลังการเลิกกันของเขาและซาเวียด้วย ไม่งั้น ทำไมซาเวียถึงมาอยู่กับยูริทั้งๆที่พวกเขาเพิ่งเลิกกันไปไม่กี่วัน?

"ซาเวีย ผมรู้ว่าคุณไม่ได้ชอบผมอีกแล้ว แต่คุณไม่จำเป็นต้องอยู่กับคนอื่นแบบนี้ทันทีที่เราเลิกกันก็ได้ คุณรู้ไหมว่าเขาเปลี่ยนแฟนสาวมากี่ครั้งแล้วก่อนหน้านี้?" เจอรัลด์ตะโกนออกมาเสียงดัง

เขารักผู้หญิงคนนี้มาก ๆ เขารักเธอมากจริง ๆ

ซาเวียรู้สึกกระวนกระวายและหงุดหงิดมากที่ได้ยินเจอรัลด์พูดแบบนั้นออกมา "เจอรัลด์ นายคิดว่านายเป็นใคร? ใครให้สิทธิ์นายมาสอนฉันว่าควรทำอะไรและปฏิบัติแบบไหน? ฉันเลิกกับนายแล้วและฉันสามารถเลือกได้ว่าฉันจะอยู่กับใครก็ได้ตามที่ฉันต้องการ!"

"แล้วก็..." ซาเวียโกรธมากครั้งนี้ หลังจากนั้น เธอก็จ้องหน้าเขาก่อนจะกล่าวว่า "นี่นายจงใจมาที่นี่เพื่อที่จะพูดจาน่ารังเกียจแบบนี้กับฉันสินะ? ไปไหนก็ไป!"

เพี๊ยะ!

หลังจากที่ซาเวียพูดจบประโยค ซาเวียเดินไปข้างหน้าแล้วฟาดฝ่ามือตบไปที่ใบหน้าของเจอรัลด์อย่างแรง

ยิรูหัวเราะลั่นมากกว่าเดิมรอบนี้ "ฮ่าฮ่าฮ่า ซาเวีย ทำไมคุณถึงไล่เขาออกไปล่ะ? คุณควรปล่อยให้เขาอยู่ต่อและดูพวกเรา!"

ซาเวียหน้าขึ้นสีทันที "ยูริ ฉันหมดอารมณ์แล้วหลังจากเห็นหน้าหมอนี่! เอาไว้ครั้งหน้าเถอะนะ..."

หลังจากนั้น ซาเวียก็หลุดออกมาจากอ้อมแขนของยูริ

เจอรัลด์ ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเขาออกมาจากป่าได้ยังไง สมองของเขาว่างเปล่าไปในตอนนั้น

ทุกๆอย่างขึ้นอยู่กับเงิน เจอรัลด์ตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เพราะเขามันไม่มีเงิน!

"ฮ่าฮ่าฮ่า..."

หลังจากกลับไปที่หอพัก เจอรัลด์ได้รับการต้อนรับด้วยเสียงหัวเราะจากเพื่อนร่วมห้องที่ระเบียงทางเดิน

แดนนี่กำลังกุมท้องหัวเราะเสียงดังลั่น

เขาได้บอกเรื่องนี้กับเพื่อนร่วมห้องของเขาเรื่องนี้

"ฮ่าฮ่าฮ่า เจอรัลด์ นายเห็นอะไรเข้าเหรอตอนที่ไปส่งของก่อนหน้านี้?" บลอนดี้ถามเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า

"บ้าจริง! ซาเวียช่างมีรูปร่างที่สุดยอดจริงๆ" แดนนี่กล่าวในขณะที่เขาแสยะยิ้ม

เจอรัลด์กำหมัดของเขาแน่นและดวงตาของเขาก็แดงก่ำ เขาต้องการฆ่าแดนนี่! เขายอมที่จะพินาศไปพร้อมกับแดนนี่

"ทำไม? ทำไมนายต้องทำแบบนี้กับฉัน?" เจอรัลด์คำรามด้วยความโกรธ

แดนนี่หัวเราะก่อนที่เขาจะตอบ "เฮ้ ดูนี่สิ ฉันไม่ได้กลัวนายเลยสักนิด"

"ในหมู่คนจนในห้อง นายคือคนที่ฉันดูถูกที่สุด! ซาเวียเป็นหญิงสาวที่สวย มันเสียของมากนะที่เธอคบกับคนแบบนาย! มันจะดีกว่ามากถ้าพี่น้องของฉันจะได้เพลิดเพลินและเล่นกับเธอสักสองสามวันเป็นอย่างต่ำ..."

"ยังไงก็เถอะ เจอรัลด์ นายรู้รึเปล่าว่ายูริสามารถจีบซาเวียติดหลังจากที่ส่งข้อความคุยกับเธอไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ในขณะที่นายใช้เวลามากกว่าปีกว่าเธอจะตกลงเป็นแฟนสาวของนายน่ะ?"

ตอนนี้ทุกๆคนหัวเราะออกมาและไม่มีใครสนใจศักดิ์ศรีของเจอรัลด์เลยสักคน

"เจอนี่หน่อยเป็นไง!"

เจอรัลด์พุ่งเข้าไปหาแดนนี่ทันที

ผลที่ออกมา คือเขาจบลงด้วยการถูกเพื่อน ๆ ของแดนนี่อัดแทน

ในตอนสุดท้าย เพื่อนร่วมห้องของเจอรัลด์ต้องเข้ามาช่วยเขาแล้วพาเขากลับไปที่ห้องหอพักของพวกเขาเอง

เจอรัลด์ปิดหน้าของเขาด้วยผ้านวมในขณะที่เขากำลังร้องไห้และนอนอยู่บนเตียง

'ทำไม? ทำไมพวกนั้นต้องรังแกฉันและเหยียบย่ำศักดิ์ศรีฉันด้วย? ทำไม?'

'เพราะฉันมันจนเลยคิดว่าฉันไม่มีความรู้สึกรึไง? ในสายตาพวกเขาฉันไม่ได้เป็นมนุษย์งั้นเหรอ?'

เจอรัลด์ยังคงทุกข์ทรมานอยู่ภายใน และเขาไม่สามารถห้ามหยดน้ำตาที่ไหลรินลงมาบนแก้มได้เลย เขาไม่สามารถลืมฉากที่เขาเห็นกับตาในคืนนี้ได้

เขาไม่รู้ว่าตัวเองใช้เวลาไปเท่าไหร่ในการคุดคู้อยู่ใต้ผ้าห่มและร้องไห้ก่อนจะเผลอหลับไป

อาจจะเป็นเพราะค่ำคืนนี้มันมืดและเงียบสงบ เจอรัลด์หลับสนิทมากในคืนนั้น

เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ มันก็ไม่มีใครอยู่ในหอพักแล้ว เจอรัลด์รู้ว่าหัวหน้าหอพักคงไม่อยากปลุกเขาเพราะคิดว่ามันคงจะดีสำหรับเจอรัลด์หากให้เขาอยู่ที่หอแทนที่จะไปเรียนหลังจากเกิดเหตุการณ์เมื่อคืน!

เมื่อเจอรัลด์หยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมา เขาก็พบทั้งข้อความมากมายที่ส่งมารวมถึงสายที่ไม่ได้รับอีกหลายสาย

นั่นสร้างความประหลาดใจให้เจอรัลด์ เพราะพวกมันทั้งหมดนั้นเป็นเบอร์จากต่างประเทศ

เจอรัลด์เจอแม้กระทั่งข้อความที่แจ้งว่ามีใครบางคนโอนเงินเข้าบัญชีธนาคารของเขา!

"[ธนาคารแดกซ์ตันวิลล์] สิบเก้าปี ยอดเงินคงเหลือในบัญชีของคุณจาก 107 เป็น 1,500,000.00 ดอลลาร์"

เจอรัลด์ ตกตะลึงเมื่อเขาดูที่ตัวเลขที่หยาวเหยียด

หนึ่งล้านห้าแสนดอลลาร์?

ใครโอนเงินหนึ่งกับอีกครึ่งล้านดอลลาร์มาให้เขากัน?

เจอรัลด์รีบโทรติดต่อหาธนาคารเพื่อยืนยันเรื่องการโอนและนั่นทำให้เขายิ่งสับสนหลังจากได้รับการยืนยันจากทางธนาคาร

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง มันเป็นเบอร์ที่โทรมาจากเบอร์โทรศัพท์ต่างประเทศ เจอรัลด์รีบรับสายทันที

"เจอรัลด์ นายได้รับเงินที่ฉันโอนเข้าไปรึยัง? นี่พี่สาวนายเอง!" เสียงอันคุ้นหูดังขึ้นที่ปลายสาย

"พี่! นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นเนี่ย? ไม่ใช่ว่าพี่กับพ่อแม่เราทำงานหาเงินอย่างยากลำบากที่ต่างประเทศเหรอ? พี่ไปหาเงินมากขนาดนี้มาจากไหน?"

เจอรัลด์ ช็อคโดยสมบูรณ์

"เอิ่ม จริงๆพ่อของเราตั้งใจจะปกปิดความจริงจากนายไปอีกสองปีน่ะนะ แต่พี่ทนไม่ได้เพราะรู้ว่านายโดนแกล้งอยู่ตลอดในมหา'ลัย เพราะงั้น พี่เลยวางแผนจะบอกข่าวนายล่วงหน้า จริงๆแล้วครอบครัวเรารวยมาก ครอบครัวครอว์ฟอร์ดของเราจริง ๆ แล้วมีธุรกิจอุตสาหกรรมขนาดใหญ่อยู่ทั่วทั้งโลก นายรู้รึเปล่าว่าแปดสิบเปอร์เซ็นของเหมืองทอง, เหมืองแร่, และปิโตรเลียมในแอฟริกานั้นล้วนเป็นของครอบครัวเรา?"

"นี่ยังไม่รวมอุตสาหกรรมอื่นๆทั้งหมดในเมืองแดกซ์ตันวิลล์และต่างประเทศนะ"

อะไรนะ!

เจอรัลด์กลืนน้ำลายเอื้อกทันที ถ้าเงินหนึ่งล้านห้าแสนไม่ได้อยู่ในมือของเขาตอนนี้ เขาคงไม่มีทางเชื่ออย่างแน่นอน

เขาคิดจริง ๆ ว่าพี่สาวของเขากำลังแกล้งเขาด้วยซ้ำ!

"พี่รู้ว่ามันยากมากที่จะเชื่อพี่ แต่เจอรัลด์ นายต้องเรียนรู้ที่จะยอมรับความจริงอย่างช้า ๆ ในตอนแรก พี่เองก็ถูกเลี้ยงมาในสภาพแวดล้อมที่ไม่ดี แต่หลังจากนั้นไม่นาน พี่ก็ค่อยๆคุ้นเคยกับการใช้ชีวิตและไลฟ์สไตล์ของคนร่ำรวย ยังไงก็ตาม พี่ส่งอะไรบางอย่างไปให้นายผ่านทางคนส่งของ และมันก็น่าจะถึงนายเช้านี้แหละ นายไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องเงินอีกแล้วในอนาคต"

"ทุกวันนี้พี่ไม่รู้ว่าของในแดกซ์ตัน วิลล์ นั้นราคาเท่าไหร่บ้าง แต่นายไม่ต้องห่วง แค่ใช้เงินหนึ่งล้านห้าแสนดอลลาร์นั่นไปก่อน แล้วพี่จะโทรหาน้องอีกทีเดือนหน้า!"

หลังจากที่วางโทรศัพท์ เจอรัลด์ยังคงไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น

เขาใช้ชีวิตเช่นคนจนมาตลอดทั้งชีวิตของเขา

แต่...

นี่เขาเป็นลูกหลานมหาเศรษฐีจริงๆเหรอเนี่ย?
Comments (5)
goodnovel comment avatar
ອິດ ພັນນະວົງ
coppyกันมาอย่างกับแกะเลย555
goodnovel comment avatar
Khwanjai Sereeprachakhom
สนุก มา .......
goodnovel comment avatar
สุริยะ เชื้อสาย
เปลียนแค่ชื่อ55555นิยายจีนกลายเปนนิยายฝรั่ง
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 2

    มันกลับกลายเป็นว่าพ่อแม่และพี่สาวของเขานั้นโกหกเรื่องที่พวกเขาต้องไปทำงานต่างประเทศหลังจากนั้น เจอรัลด์โทรหาพ่อแม่เขาตรงๆ พวกเขาโกรธพี่สาวของเขา ในตอนแรกที่บอกเรื่องความร่ำรวยที่พวกเขามีโดยไม่ได้ขออนุญาต แต่หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ตัดสินใจขอโทษเจอรัลด์แทนพ่อของเจอรัลด์ กล่าวกับเขาว่าเขาไม่มีทางเลือก เขาจำเป็นต้องทำเพื่อให้ชายหนุ่มเติบโตมาด้วยนิสัยอ่อนน้อมถ่อมตน หลังจากนั้น พ่อของเขาก็อธิบายเรื่องราวมากมายแก่เขา!เจอรัลด์ถอนเงินหนึ่งแสนดอลลาร์จากธนาคารก่อนที่เขาจะออกไปซื้อของด้วยแบล็คการ์ดของธนาคารที่พี่สาวของเขาส่งมาให้ในความจริงแล้ว เจอรัลด์ก็ยังทำใจให้เชื่อได้อย่างสนิทใจนัก นี่มันเป็นแค่ฝันรึเปล่า?เจอรัลด์กำลังตื่นเต้นมากในตอนนี้"ฮ่าฮ่าฮ่า ซาเวีย ถ้าคุณไม่เลิกกับผมเสียก่อน ผมคงซื้อทุกอย่างที่คุณต้องการให้ไปแล้วตอนนี้"ยูริกับแดนนี่ พวกนายดูถูกฉันและทำเหมือนฉันเป็นตัวตลกเหลือเกินในมหาวิทยาลัย ฉันสงสัยจริงๆว่าพวกนายจะมีปฏิกิริยายังไงในอนาคต"เจอรัลด์เผยรอยยิ้มอันขมขื่นกับตัวเขาเองมันเป็นเวลาเกือบจะเที่ยงแล้วเมื่อเขาไปที่ธนาคารในตอนนั้นเอง โทรศัพท์มือถือของเจอรัลด์ก็ด

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 3

    "เจอรัลด์ทำไมคุณถึงเสแสร้งทำเป็นว่ารวย" ซาเวีย ถามอย่างดูถูกอย่างไรก็ตามราเชลถึงกับสะดุ้งหลังจากเจอรัลด์วางการ์ดแบล็คโกลด์ลงบนเคาน์เตอร์การ์ดนักช็อประดับสูง ยูนิเวอร์ซอล โกลบอล นี้สำหรับร้านค้าสุดหรูนี้มีให้เฉพาะครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในโลกเท่านั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเจ้าของบัตรแบล็คโกลด์นั้นร่ำรวยและมีอำนาจมากขนาดไหนหลังจากนั้นเจอรัลด์ป้อนวันเกิดของเขาลงในเครื่องอ่านบัตรในขณะที่รหัสผ่านและการทำธุรกรรมเป็นอันสำเร็จการทำธุรกรรมสำเร็จ!"โอ้พระเจ้า!"ผู้คนในฝูงชนตกใจ"แม่เจ้า เด็กหนุ่มคนนี้เพิ่งซื้อกระเป๋า Hermes Collector’s edition มูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์งั้นเหรอ? เขารวยมากจริง ๆ!”“เด็กผู้ชายที่อ่อนน้อมถ่อมตนคนนี้เป็นลูกมหาเศรษฐี จริง ๆ หรือเนี่ย?ทุกคนจ้องมองไปที่เจอรัลด์ด้วยดวงตาที่ร้อนเป็นไฟในเวลานี้แม้แต่ยูริ ก็จ้องมองไปที่เจอรัลด์ ด้วยความไม่เชื่อคนอนาถาคนนี้ จะร่ำรวยได้อย่างไร? เขารู้สึกเจ็บแปลบ ๆ ในหัวใจของเขายิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้เขายังอวดความรู้เกี่ยวกับสินค้าหรูหราทั้งหมดนี่ตอนนี้เขาดูไม่มีอะไรมากไปกว่าตัวตลก!บนใบหน้าของซาเวียนั้นดูไม

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 4

    อย่างไรก็ตามคนที่เข้ามาทางประตูนั้นไม่ใช่เจอรัลด์“แดนนี่! นายมาทำอะไรที่นี่?"การแสดงออกบนใบหน้าของนาโอมิเปลี่ยนไปทันทีที่เธอเห็นแดนนี่ทั้งสองคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นและครั้งหนึ่งนาโอมิก็เคยสนิทกับพวกเขาอย่างไรก็ตาม นาโอมิพบว่าเมื่อเช้าวันนั้นว่าแดนนี่หลอกล่อเจอรัลด์ นาโอมิจึงเสียอารมณ์ใส่แดนนี่อย่างไม่คาดคิด นี่คือผู้ชายหนังหนาหน้าดานและเขามาที่นี่จริง ๆ แม้ว่าเธอจะเพิ่งดุเขาก็ตาม“นาโอมิ เธอยังโกรธอยู่ไหม? เมื่อคืนฉันเพิ่งล้อเล่นกับเจอรัลด์ ใครจะคิดว่าเขาจะส่งกล่องให้ยูริจริง ๆ? ”แดนนี่ตอบขณะที่เขายิ้มอย่างร่าเริงเพื่อนร่วมห้องของเขาหลาย ๆ คนก็มาด้วย และพวกเขาก็นำของขวัญมาด้วยเช่นกันเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ครอบครัวของนาโอมิก็ร่ำรวยมากเช่นกัน และนาโอมิเคยเสนอตัวช่วยเจอรัลด์หลายครั้งต่อหลายครั้ง แต่เจอรัลด์ก็ปฏิเสธความปรารถนาดีของเธอมาโดยตลอดแดนนี่รู้จักนาโอมิตั้งแต่พวกเขาเรียนมัธยมปลาย“นาโอมิ นี่คือเจอรัลด์ที่เธอกำลังจะแนะนำให้ฉันรู้จักใช่ไหม? มีอะไรผิดปกติเหรอ?” อลิซถามขณะที่เธอจ้องไปที่แดนนี่ทันทีที่แดนนี่เห็นอลิซ ดวงตาของเขาก็ส่องแสงเป็นประกาย อันที่จริงเขาอยากจะทำคว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 5

    เจอรัลด์เดินออกจากห้องทันทีในตอนนี้นาโอมิและหัวหน้าหอพักของเจอรัลด์ ฮาร์เปอร์ไล่ตามเจอรัลด์ไปทันที"นายกำลังทำอะไร? ฉันไม่ได้บอกว่าฉันไม่ชอบของขวัญของนายเลยนะ” นาโอมิพูดอย่างกังวลฮาร์เปอร์ก็พูดขึ้นในตอนนี้ “เจอรัลด์อย่าไปเลย อยู่ทานอาหารเย็นก่อนแล้วค่อยไปสิ ถ้านายออกไปตอนนี้เราจะเบื่อที่นี่มากนะ”เจอรัลด์ยิ้มก่อนที่เขาจะตอบว่า “พวกเธอสนุกที่นี่ต่อไปเถอะ มีบางอย่างที่ฉันต้องทำตอนนี้ แต่ฉันหวังว่าพวกเธอจะเชื่อว่าฉันไม่ใช่คนประเภทที่จะซื้อของปลอม!”เจอรัลด์ไม่รู้ว่าเพื่อนจะเชื่อเขาหรือเปล่าในขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจอรัลด์ ได้แต่โทษพี่สาวสาวของเขาที่ให้บัตรแก่เขาโดยมียอดการใช้จ่ายขั้นต่ำห้าหมื่นดอลลาร์แม้ว่าฮาร์เปอร์และนาโอมิยังคงเกลี้ยกล่อมเจอรัลด์ แต่เขาก็ยังตัดสินใจที่จะไปในที่สุด“คนอนาถาคนนั้นจริง ๆ เหรอ?” แดนนี่ถามด้วยรอยยิ้มทันทีที่นาโอมิและฮาร์เปอร์กลับมาที่ห้องฮาร์เปอร์ตอบว่า “แดนนี่ นายเปลี่ยนเป้าหมายการกลั่นแกล้งไม่ได้เหรอ? ทำไมนายถึงกลั่นแกล้งเจอรัลด์อยู่เสมอ? เขาน่าอนาถไม่พอรือไง”ฮาร์เปอร์ไม่สามารถทนต่อไปได้อีกต่อไป“ฮ่า ๆ ๆ เขาเป็นคนขอ! ทำไมเขาถึงซื้

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 6

    ในขณะเดียวกัน ภายในห้องที่หรูหราที่สุดในบ้านพัก ชายวัยกลางคนที่เปล่งประกายด้วยความน่าเกรงขามกำลังสังสรรค์กับกลุ่มคุยธุรกิจกันอยู่เขาคือเจ้าของบริษัทเมย์ แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นซึ่งตั้งอยู่ที่ย่านธุรกิจเมย์เบอร์รี่ และนี่ทำให้เขากลายเป็นบุคคลที่รวยที่สุดในเมืองเมย์เบอร์รี่ ไปโดยปริยายอย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ทุกคนรู้สึกแปลกใจขึ้นมานั่นเป็นเพราะว่าทันทีที่คุณไลล์ กดรับโทรศัพท์ เขายืนขึ้นด้วยความตกใจสุดขีดก่อนจะวิ่งออกห้องไปอย่างลนลาน“เกิดอะไรขึ้นกับคุณไลล์กัน?”ทุกคนไม่เข้าใจการกระทำของเขาเลยสักนิดที่เค้าเตอร์ส่วนหน้า เซบาสเตียนยังไม่ทันเข้าไปที่ห้องของเขาแต่กับเห็นเจอรัลด์ กลับเข้ามาที่บ้านพักอีกครั้ง เขาทนไม่ได้ที่จะยื่นมือช่วยเจน ในการกันเจอรัลด์ออกไป“คุณเจน ทำไมโทรหาหน่วยรักษาความปลอกภัยหละ? ไม่มีทางไหนที่จะจัดการกับคนบ้านนอกเช่นเขาเหรอ!”เซบาสเตียนยิ้มอย่างเยือกเย็นให้เจอรัลด์เจนพยักหน้าเห็นด้วยก่อนที่จะโทรเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้เข้ามาช่วย“หยุดนะ!”ในเวลานี้ แซครีบวิ่งไปที่ห้องรับรองส่วนหน้าอย่างเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ทุกคนรู้สึกอึ้ง!“ไลล์..

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 7

    เจอรัลด์ เกาหัวอย่างงุ่นง่านความจริงแล้วเขาพยายามหลีกเลี่ยงที่จะพบนาโอมิกับเพื่อนของเธอโดยเฉพาะอลิซเขาอยากเลี่ยงที่จะเจอเธอเพราะดูเหมือนว่าเธอจะไม่ชอบเขาเป็นอย่างมาก ดังนั้น เจอรัลด์ไม่อยากเสียเวลาด้วยการออเซาะประจบเธอ“แดนนี่เป็นคนแนะนำให้พวกเราไปสนุกกันที่บาร์จักรพรรดิ คาราโอเกะบนย่านการค้าเมย์เบอรี่ ครั้งนี้ถ้านายจะหนีอีก เราไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไป!” นาโอมิพูดกับเจอรัลด์อย่างตรงไปตรงมาเธอเป็นคนที่พูดตรง ๆ เสมอมาและชอบเข้าสังคม และไม่คิดอะไรมากกับสถานการณ์ต่าง ๆ เลยสักนิดดังนั้นเธอไม่แม้แต่จะรับรู้เลยว่าโลกของเจอรัลด์แตกต่างจากโลกของพวกเขาเหลือเกินแน่นอน นั่นเป็นเรื่องในอดีตเมื่อนาโอมิเห็นว่าเจอรัลด์แล้วไม่พูดอะไรเลย เธอรีบพูดขึ้นมาอีกครั้ง “โอเค ไปกันเถอะไปสนุกกัน! ฉันรู้ว่านายกลัวว่าแดดนี่จะทำเรื่องยุ่งยากให้นายอีก แต่ไม่ต้องกังวลหรอก ถ้าเขากล่าวหานายอีก มั่นใจได้เลยว่าเขาจะได้รับบทเรียน!”เจอรัลด์ทำได้แค่ยิ้มเมื่อได้ยินเธอกล่าวเขารู้ว่าถ้าเขายังปฏิเสธคำเชิญของเธอ เธอคงจะโกรธเขาอย่างมากก็ได้ งั้นพวกเขาควรมาสนุกกันนาโอมิ รีบนำเจอรัลด์เข้าไปที่บาร์จักรพรรดิ คาราโอ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 8

    แดนนี่ยิ้มเยาะก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “ใช่ เขานั่นเอง!”นิเกลแสดงสีหน้าที่แปลกไปและเขารีบหดมือที่ยื่นออกไปทักทายเจอรัลด์กลับหลังจากนั้น เขาตบเบา ๆ บ่าเจอรัลด์ก่อนจะพูดว่า “เจอรัลด์ ฉันได้ยินเกี่ยวกับนายมานานแล้ว ฉันได้พบกับซาเวียแฟนเก่านายมาก่อน เธอสวยมากจริงๆ ฉันอยากจะขออภัยนายที่เพื่อนฉันแย่งเธอมาจากนาย!”ยังไงซะ ถ้านายอยากจะมาสุนกกันที่ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นี้ แค่บอกชื่อฉันกับพวกเขานายจะได้ส่วนลดสามสิบเปอร์เซ็นต์ทันทีนิเกลขออภัยตามมรรยาทที่ดี“พี่นิเกล มันเปล่าประโยชน์ถึงแม้ว่าเขาจะเอ่ยชื่อนายเพราะว่าเขาไม่สามารถที่จะมาใช้จ่ายอะไรอะไรได้ตรงย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นี้อยู่แล้ว!”ตอนนี้เอง อลิซและเพื่อนร่วมชั้นของเธอไม่สามารถที่จะควบคุมตัวเองไม่ให้ระเบิดหัวเราะออกมาได้“ขอโทษนะ! ตอนที่ยูริพูดว่าเขาตกหลุมรักกับแฟนสาวของเด็กหนุ่มที่แสนยากจนคนนี้ ฉันเดาว่าแฟนเขาคงไม่น่ารักเท่าไหร่ อย่างไรก็ตาม ฉันเห็นเธอผ่านๆตอนที่ฉันไปมหาวิทยาลัยในวันอื่น เมื่อได้เห็นว่าเธอเป็นคนสวยขนาดไหน ฉันคิดจริงๆนะว่านายต้องรวยมากแน่!” นิเกลตอบรับขณะที่หัวเราะขึ้นมา“มันจะเป็นงั้นได้ยังไง? ฮ่าฮ่าฮ่า...” แดนนี่หั

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 9

    เจอรัลด์ ได้อธิบายสถานการณ์ให้แซคอย่างรวบรัดและเขาพนักพยักหน้าตอบรับอย่างเร็ว“ยังไงก็ตาม คุณแซครู้จักคนที่ชื่อ นิเกล ฟิชเชอร์ ไหม? ผมได้ยินว่าครอบครัวของเค้าเปิดร้านอาหารในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นี้”เวลานี้เองคิ้วของเจอรัลด์ขมวดแน่นด้วยกันเขาไม่ใช่คนประเภทที่มีความคิดร้ายอย่างไรก็ตาม นิเกลคือคนที่ออกไอเดียให้ยูริมาแย่งแฟนสาวของเขา ซาเวีย เดินจากไปจากเขา นิเกลคือเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงต้องทนทุกข์กับความอัปยศอดสูมากมายดังนั้น เจอรัลด์อยากจะรู้จริงๆว่าถ้าหากว่านิเกลกับครอบครัวของเขาสูญเสียเงินรายได้ทั้งหมดของพวกเขาไป จะเป็นอย่างไร“นิเกล? ครับ พ่อของเขาเป็นหนึ่งในลูกน้องของผม อีกอย่างร้านอาหารที่ว่าของครอบครัวเขาได้ดำเนินการจดทะเบียนภายใต้ชื่อของคุณเอง เขารุกรานคุณทางใดทางนึงใช่ไหม?”ตอนนี้เองแซคระมัดระวังอย่างมากหลังจากนั้นคู่หนึ่ง แซครีบตอบกลับ “ผมรู้ว่าควรจะทำอย่างไร เจอรัลด์ วางใจเถอะให้ผมจัดการเอง”***ในความเป็นจริง เจอรัลด์ไม่รู้ว่าแซคกำลังจะทำอะไรกันแน่นี่เป็นเพราะว่าเจอรัลด์ไม่แม้แต่จะรู้เลยว่าเขาสามารถทำอะไรเขาได้บ้างนี่เป็นครั้งแรก ที่เจอรัลด์ได้ใช้สถานะของเขา

Latest chapter

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1786

    พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1785

    เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1784

    ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1783

    ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1782

    “เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1781

    “หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1780

    ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1779

    "สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1778

    เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ

DMCA.com Protection Status