แชร์

บทที่ 3

ผู้แต่ง: โพธิ์สองหู
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
"เจอรัลด์ทำไมคุณถึงเสแสร้งทำเป็นว่ารวย" ซาเวีย ถามอย่างดูถูก

อย่างไรก็ตามราเชลถึงกับสะดุ้งหลังจากเจอรัลด์วางการ์ดแบล็คโกลด์ลงบนเคาน์เตอร์

การ์ดนักช็อประดับสูง ยูนิเวอร์ซอล โกลบอล นี้สำหรับร้านค้าสุดหรูนี้มีให้เฉพาะครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในโลกเท่านั้น

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเจ้าของบัตรแบล็คโกลด์นั้นร่ำรวยและมีอำนาจมากขนาดไหน

หลังจากนั้นเจอรัลด์ป้อนวันเกิดของเขาลงในเครื่องอ่านบัตรในขณะที่รหัสผ่านและการทำธุรกรรมเป็นอันสำเร็จ

การทำธุรกรรมสำเร็จ!

"โอ้พระเจ้า!"

ผู้คนในฝูงชนตกใจ

"แม่เจ้า เด็กหนุ่มคนนี้เพิ่งซื้อกระเป๋า Hermes Collector’s edition มูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์งั้นเหรอ? เขารวยมากจริง ๆ!”

“เด็กผู้ชายที่อ่อนน้อมถ่อมตนคนนี้เป็นลูกมหาเศรษฐี จริง ๆ หรือเนี่ย?

ทุกคนจ้องมองไปที่เจอรัลด์ด้วยดวงตาที่ร้อนเป็นไฟ

ในเวลานี้แม้แต่ยูริ ก็จ้องมองไปที่เจอรัลด์ ด้วยความไม่เชื่อ

คนอนาถาคนนี้ จะร่ำรวยได้อย่างไร? เขารู้สึกเจ็บแปลบ ๆ ในหัวใจของเขา

ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้เขายังอวดความรู้เกี่ยวกับสินค้าหรูหราทั้งหมดนี่

ตอนนี้เขาดูไม่มีอะไรมากไปกว่าตัวตลก!

บนใบหน้าของซาเวียนั้นดูไม่เชื่ออะไรในตอนนี้

“คุณ… คุณ… เจอรัลด์ คุณได้การ์ดใบนี้มาจากไหน”

เขาจะซื้อกระเป๋าที่มีมูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์ได้ เมื่อใดก็ตามที่เขาต้องการ ซาเวียไม่อยากเชื่อเลยว่าเจอรัลด์เป็นเจ้าของการ์ดนักช็อประดับสูง ยูนิเวอร์ซอล โกลบอล แม้แต่บัตรของนักช้อปสุดหรู ก็มีค่ามากในตัวมันเอง!

เขาเพิ่งซื้อกระเป๋าด้วยตัวเองงั้นเหรอ?

มันเป็นเรื่องจริงหรือ?

เจอรัลด์มองไปที่ซาเวีย แต่เขาไม่ได้พูดอะไรเลยสักอย่าง

เขายังคงรู้สึกได้ถึงความเจ็บแปลบในใจของเขา แต่เขายังคงย็นชามาก ๆ กับเซอเวีย ในตอนนี้เจอรัลด์คิดในใจว่า ’พี่สาวของฉันเป็นคนที่ให้การ์ดใบนี้กับฉัน และอันที่จริงฉันก็สามารถซื้อของได้ในราคาสูงสุดถึงสามแสนดอลล่าร์’

“คุณผู้ชายครับ ผมจะห่อให้คุณทันที! โปรดรอครึ่งชั่วโมงครับ”

“นี่เป็นผลิตภัณฑ์ที่หรูหรามากดังนั้นเราต้องมั่นใจว่าบรรจุภัณฑ์สำหรับกระเป๋านั้นต้องสมบูรณ์แบบ”

เจอรัลด์รู้สึกอายมากที่มีผู้คนจำนวนมากจ้องมองมาที่เขาอย่างตั้งใจ

หลังจากที่เขาปฏิเสธบริการห่อ เจอรัลด์ก็หยิบกระเป๋าในมือของเขาขึ้นมาขณะที่เขาเตรียมจะออกไปในทันที

"เดี๋ยวก่อน! หยุดตรงนั้น!”

ยูริแสดงสีหน้าทางท่าทางอย่างน่าเกลียด ขณะที่เขาเดินนำหน้าไปขวางเจอรัลด์เพื่อหยุดไม่ให้เขาออกไป

“คุณต้องการอะไร?” เจอรัลด์ถามด้วยกิริยาที่เย็นชา

ยูริหายใจอย่างรุนเเรงก่อนจะขี้ไปที่การ์ดเเบล็คโกลด์ในมือของเจอรัลด์ “ฉันสงสัยว่านายขโมยการ์ดเเบล็คโกลด์นี้มาจากเจ้าของเดิม ถึงอย่างนั้นในปัจจุบันนี้มันใม่ใช่เรื่องยากที่จะขโมยรหัสผ่านหรือพาสโค้ดของใครบางคน

หลังจากนั้นยูริก็มองไปที่ราเชลก่อนที่เขาจะพูดว่า “ราเชล ฉันขอแนะนำให้คุณโทรหาผู้จัดการของคุณเพื่อตรวจสอบเรื่องนี้ทันที หากการ์ดแบล็คโกลด์นี้ถูกขโมยมาจริง ๆ มันจะทำให้ร้านของคุณเสียชื่อเสียงเมื่อมีการเปิดเผยเรื่องนี้ออกไป!”

ซาเวียกลับมามีสติและเธอก็รีบพุดแทรกเข้ามาว่า “ใช่ ราเชล คนอนาถาอย่างเจอรัลด์จะมาเป็นเจ้าของการ์ดระดับสูงแบบนี้ได้อย่างไรกัน และสามารถซื้อกระเป๋าที่เเพงขนาดนั้นได้เลยเหรอ?”

ซาเวีย ยังคงไม่เชื่อ

ราเชล รู้สึกว่าที่พวกเขากำลังพูดนั้นมันสมเหตุสมผล

ดังนั้นเธอจึงมองไปที่เจอรัลด์ก่อนที่เธอจะพูดว่า “คุณผู้ชายครับ โปรดรอที่นี่สักครู่ ผู้จัดการของเราจะมาที่นี่ทันทีครับ”

หลังจากนั้นทุกคนก็ปิดกั้นทางของเจอรัลด์ ราวกับว่าพวกเขาพยายามหยุดมิจฉาชีพไม่ให้หลบหนี!

เจอรัลด์ไม่ได้คาดว่าจะเกิดปัญหามากมาย เพราะเขาเพียงแค่ต้องการซื้อกระเป๋าเท่านั้นเอง

อย่างไรก็ตามเขารู้ดีว่าเขาไม่สามารถที่จะออกไปจากที่นี่ได้ในตอนนี้ เเม้ว่าเขาอยากจะออกไปเต็มทน

เขาทำได้เพียงยืนอยู่ตรงนี้และรอผู้จัดการร้านอย่างอดทน

ผู้จัดการมองไปที่เจอรัลด์ก่อนที่เธอจะยิ้มและพูดว่า “ดิฉันต้องขอโทษนะคะ คุณผู้ชายคะ แต่ถ้าคุณไม่รังเกียจคุณช่วยให้ดิฉันตรวจสอบการ์ดแบล็คโกลด์ของคุณได้ไหม”

เธอสุภาพและให้ความเคารพมากเพราะเธอเป็นผู้จัดการร้าน และเธอไม่ได้ตัดสินลูกค้าเพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอกได้

เจอรัลด์รู้สึกหมดหนทางมากในเวลานี้ และเขาทำได้เพียงยื่นการ์ดแบล็คโกลด์ให้ผู้จัดการโดยไม่พูดอะไร

ผู้จัดการได้นำเครื่องตรวจอ่านบัตรพิเศษออกมา

หลังจากนั้นเธอก็วางการ์ดเข้าไปข้างในอย่างชำนาญ

“คุณผู้ชายคะ ได้โปรดกรุณาระบุนามสกุลของคุณให้ดิฉันหน่อยจะได้ไหมคะ? และดิฉันขอทราบหมายเลขบัตรประชาชนด้วยค่ะ” ผู้จัดการหญิงร้องขอด้วยความเคารพ

“ผมชื่อ เจอรัลด์ ครอว์ฟอร์ด ส่วนพี่สาวของผมชื่อ เจสสิก้า ครอว์ฟอร์ด!”

แม้ว่าพี่สาวของเขาจะใส่วันเกิดของเขาเป็นรหัสผ่านสำหรับการ์ดของเขา แต่เจอรัลด์ก็ไม่แน่ใจว่าการ์ดนั้นอยู่ภายใต้ชื่อของเขาหรือของพี่สาวของเขากันเเน่ เจอรัลด์ยังส่งบัตรประจำตัวของเขาให้กับผู้จัดการโดยไม่ลังเล

“หืม มาดูกันว่าตอนนี้เขาจะอธิบายตัวเองยังไง!” ยูริพูดขณะที่เขาหัวเราะเยาะ หลังจากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมาเพื่อที่จะได้แจ้งตำรวจทันทีที่พวกเขาพบความจริงเกี่ยวกับเจอรัลด์!

ผู้จัดการหญิงดำเนินการตรวจสอบของเธอ

เขาเป็นสมาชิกระดับสูงสุดอย่างแท้จริง และนั่นหมายความว่าเขาเป็นสมาชิกของครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากในโลก

ผู้จัดการเหงื่อแตกทันที ฉิบหาย! ราเชล เธอทำให้ลูกค้าที่สำคัญและทรงพลัง ขุ่นเคืองเช่นนี้ได้อย่างไร!

ผู้จัดการหญิงหยิบการ์ดในมือของเธอก่อนที่เธอจะเดินไปหาเจอรัลด์และโค้งคำนับต่อหน้าเขาด้วยความเคารพ

“เรียนคุณครอว์ฟอร์ด ที่เคารพคะ ดิฉันต้องขอโทษถ้าทำให้คุณขุ่นเคืองใจ โปรดให้ดิฉันคืนบัตรแบล็คโกลด์แก่คุณด้วยค่ะ”

“อะไรกัน?”

ทุกคนถึงกับชะงัก

ราเชลยืนขวางทางเจอรัลด์เพราะเธอพยายามขวางทางไม่ให้เขาออกไปและในเวลานี้เธอรู้สึกอายมากอย่างมาก

“ผู้จัดการ… คือ… แน่ใจหรือว่าไม่ได้ทำผิด? คน ๆ นี้เป็นเจ้าของการ์ดแบล็คโกลด์ใบนี้จริง ๆ อย่างนั้นหรือ?”

ผู้จัดการหญิงยกมือขึ้นแล้วตบหน้าราเชล “หลบไปเดี๋ยวนี้!”

ราเชลเอามือปิดหน้าขณะที่เธอเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

ยูริและซาเวีย ตกอยู่ในความงุนงง

ผู้จัดการหญิงรู้ว่าทั้งสองคนรู้จักเจอรัลด์ และพวกเขาเป็นคนที่พยายามเยาะเย้ยและทำให้เขาอับอาย

ดังนั้นเธอจึงคิดว่าจะดีที่สุดถ้าเธอสามารถที่จะได้รับความโปรดปรานจากเจอรัลด์ โดยการไล่พวกเขาทั้งสองออกจากร้าน Hermes ในวันนี้!

ผู้จัดการรีบเดินไปหายูริ และซาเวียก่อนที่เธอจะพูดว่า “ขอโทษนะคะ คุณทั้งสองคนพยายามพิสูจน์อะไร? เหตุใดคุณจึงชักจูงพนักงานขายของเราให้รุกรานลูกค้าผู้ทรงคุณค่าที่สุดของเรา?”

ยูริ จ้องไปที่ผู้จัดการก่อนที่เขาจะพูดว่า “ฉันแค่เตือนคุณอย่างง่าย ๆ ด้วยความใจดีหรอกนะ!”

“ทางเราขอทราบซึ้งในความกรุณาของพวกคุณ แต่ถ้าหากพวกคุณไม่ได้จะซื้ออะไร เราจะขอบคุณอย่างยิ่งหากพวกคุณออกจากร้านทันที”

คำพูดของผู้จัดการหญิงนั้นเฉียบคมและเย็นชามาก

เธอกำลังไล่พวกเขาออกจากร้าน!

ซาเวียมองไปที่ยูริเพื่อหวังว่าเขาจะสามารถทำให้พวกเขาออกจากสถานการณ์ที่น่าอับอายนี้ได้

อย่างไรก็ตามยูริก็เหงื่อออกมากในเวลานี้ แม้ว่าเขาจะควักเงินเพื่อซื้อกระเป๋ามูลค่าหนึ่งหมื่น ดอลลาร์ แต่เขาก็ยังไม่มีอะไรที่จะเทียบได้กับเจอรัลด์

เจอรัลด์เป็นลูกค้าระดับสูง!

"ไปกันเถอะ!"

ยูริกัดฟันด้วยความโกรธขณะที่เขาลากซาเวียออกจากร้าน

ในเวลานี้ราเชลก็ก้มหน้าลงต่อหน้าเจอรัลด์ “ขอโทษนะคะ ดิฉันต้องขอโทษคุณครอว์ฟอร์ดด้วยค่ะ!”

เธอเสียใจกับการกระทำของเธอ และเธอเสียใจจริง ๆ ที่ตัดสินลูกค้าด้วยรูปลักษณ์ภายนอกของพวกเขา

เจอรัลด์เมินใส่เธอและเขาก็ยิ้มอย่างเรียบ ๆ ให้กับเวนดี้ก่อนที่เขาจะพูดว่า “ขอบคุณมากสำหรับปัญหาทั้งหมดในวันนี้ครับ ผมไม่ต้องการให้คุณห่อกระเป๋าให้ผมเพราะผมกำลังรีบ ลาก่อน!”

หลังจากนั้นเจอรัลด์ก็หยิบกระเป๋าในมือก่อนจะจากไปทันที

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาชนะในการต่อสู้ด้วยเงิน

อันที่จริงเขาไม่ใช่คนที่จะใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายขนาดนี้

อย่างไรก็ตามในที่สุดเจอรัลด์ก็เป็นคนธรรมดาที่สามารถใช้ชีวิตได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน!

หลังจากออกจากร้าน โทรศัพท์มือถือของเจอรัลด์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง มันเป็นสายจากนาโอมิ

เจอรัลด์สามารถได้ยินเสียงที่กังวลของนาโอมิที่ปลายสายได้อย่างทันทีที่เขารับสาย “เจอรัลด์ฉันไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับนาย แต่นายเป็นเพื่อนสนิทของฉันคนหนึ่ง! นายต้องมางานวันเกิดฉันคืนนี้ เพื่อนร่วมหอพักของนายทั้งหมดก็อยู่ที่นี่แล้ว!”

เจอรัลด์ยิ้มก่อนที่เขาจะตอบว่า “เอาล่ะ ฉันจะไปที่นั่น!”

“อย่างไรก็ตามวันนี้นายต้องทำให้ดูดีนะ! ฉันอยากจะแนะนำใครสักคนให้นายรู้จัก!” นาโอมิพูดทางโทรศัพท์อีกครั้ง

เจอรัลด์ได้แต่ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ เนื่องจากเขาไม่สามารถให้กระเป๋าแก่นาโอมิโดยไม่ห่อมันได้ เจอรัลด์จึงเดินไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตใกล้ ๆ เพื่อซื้อถุงพลาสติกราคาเพียงยี่สิบเซ็นต์ หลังจากนั้นก็ใส่กระเป๋า Hermes ลงไปในถุงพลาสติกสีแดง

จากนั้นเขาก็เรียกรถแท็กซี่ก่อนที่เขาจะรีบไปที่ภัตราคารเจด

ณ ภัตราคารเจด นาโอมิวางสายโทรศัพท์ก่อนที่เธอจะยิ้มให้กับเด็กสาวผมยาวที่นั่งข้าง ๆ เธอ ผู้หญิงคนนี้สวยมากและเธอดูเหมือนราวกับเทพธิดา!

“อลิซ เจอรัลด์เป็นเพื่อนที่สนิทมากของฉัน เขาเป็นคนดีและตั้งใจเรียนมาก! ฉันอยากจะแนะนำเธอให้รู้จักกับเขาในภายหลัง”

อลิซสวมหูฟังและกระตุกขาของเธอขณะฟังเพลง

เธอสวยบริสุทธิ์มากจริง ๆ

“โอเค!”

อลิซ แบรดฟอร์ด และนาโอมิ เป็นเพื่อนสมัยเด็กที่เติบโตมาด้วยกันและพวกเขาเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันแม้ว่าพวกเขาจะเรียนวิชาเอกในสาขาที่ต่างกัน

เนื่องจากเป็นวันเกิดของนาโอมิในวันนี้เธอจึงเชิญอลิซและเพื่อนในหอพักบางคนมาร่วมฉลองวันเกิดกับเธอ

เเม้ว่าตอนนี้นาโอมิก็รู้ว่าอลิซจะเป็นเทพธิดา แต่เธอก็โสดมาตั้งแต่มัธยมปลายและตอนนี้เธอกำลังมองหาแฟนสักคนอยู่

อลิซเปิดขวดน้ำผลไม้ขณะที่เธอดื่มด้วยท่าทางอันสง่างาม

ในเวลานี้ประตูได้ถูกเปิดออก ...

บทที่เกี่ยวข้อง

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 4

    อย่างไรก็ตามคนที่เข้ามาทางประตูนั้นไม่ใช่เจอรัลด์“แดนนี่! นายมาทำอะไรที่นี่?"การแสดงออกบนใบหน้าของนาโอมิเปลี่ยนไปทันทีที่เธอเห็นแดนนี่ทั้งสองคนเป็นเพื่อนร่วมชั้นและครั้งหนึ่งนาโอมิก็เคยสนิทกับพวกเขาอย่างไรก็ตาม นาโอมิพบว่าเมื่อเช้าวันนั้นว่าแดนนี่หลอกล่อเจอรัลด์ นาโอมิจึงเสียอารมณ์ใส่แดนนี่อย่างไม่คาดคิด นี่คือผู้ชายหนังหนาหน้าดานและเขามาที่นี่จริง ๆ แม้ว่าเธอจะเพิ่งดุเขาก็ตาม“นาโอมิ เธอยังโกรธอยู่ไหม? เมื่อคืนฉันเพิ่งล้อเล่นกับเจอรัลด์ ใครจะคิดว่าเขาจะส่งกล่องให้ยูริจริง ๆ? ”แดนนี่ตอบขณะที่เขายิ้มอย่างร่าเริงเพื่อนร่วมห้องของเขาหลาย ๆ คนก็มาด้วย และพวกเขาก็นำของขวัญมาด้วยเช่นกันเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ครอบครัวของนาโอมิก็ร่ำรวยมากเช่นกัน และนาโอมิเคยเสนอตัวช่วยเจอรัลด์หลายครั้งต่อหลายครั้ง แต่เจอรัลด์ก็ปฏิเสธความปรารถนาดีของเธอมาโดยตลอดแดนนี่รู้จักนาโอมิตั้งแต่พวกเขาเรียนมัธยมปลาย“นาโอมิ นี่คือเจอรัลด์ที่เธอกำลังจะแนะนำให้ฉันรู้จักใช่ไหม? มีอะไรผิดปกติเหรอ?” อลิซถามขณะที่เธอจ้องไปที่แดนนี่ทันทีที่แดนนี่เห็นอลิซ ดวงตาของเขาก็ส่องแสงเป็นประกาย อันที่จริงเขาอยากจะทำคว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 5

    เจอรัลด์เดินออกจากห้องทันทีในตอนนี้นาโอมิและหัวหน้าหอพักของเจอรัลด์ ฮาร์เปอร์ไล่ตามเจอรัลด์ไปทันที"นายกำลังทำอะไร? ฉันไม่ได้บอกว่าฉันไม่ชอบของขวัญของนายเลยนะ” นาโอมิพูดอย่างกังวลฮาร์เปอร์ก็พูดขึ้นในตอนนี้ “เจอรัลด์อย่าไปเลย อยู่ทานอาหารเย็นก่อนแล้วค่อยไปสิ ถ้านายออกไปตอนนี้เราจะเบื่อที่นี่มากนะ”เจอรัลด์ยิ้มก่อนที่เขาจะตอบว่า “พวกเธอสนุกที่นี่ต่อไปเถอะ มีบางอย่างที่ฉันต้องทำตอนนี้ แต่ฉันหวังว่าพวกเธอจะเชื่อว่าฉันไม่ใช่คนประเภทที่จะซื้อของปลอม!”เจอรัลด์ไม่รู้ว่าเพื่อนจะเชื่อเขาหรือเปล่าในขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เจอรัลด์ ได้แต่โทษพี่สาวสาวของเขาที่ให้บัตรแก่เขาโดยมียอดการใช้จ่ายขั้นต่ำห้าหมื่นดอลลาร์แม้ว่าฮาร์เปอร์และนาโอมิยังคงเกลี้ยกล่อมเจอรัลด์ แต่เขาก็ยังตัดสินใจที่จะไปในที่สุด“คนอนาถาคนนั้นจริง ๆ เหรอ?” แดนนี่ถามด้วยรอยยิ้มทันทีที่นาโอมิและฮาร์เปอร์กลับมาที่ห้องฮาร์เปอร์ตอบว่า “แดนนี่ นายเปลี่ยนเป้าหมายการกลั่นแกล้งไม่ได้เหรอ? ทำไมนายถึงกลั่นแกล้งเจอรัลด์อยู่เสมอ? เขาน่าอนาถไม่พอรือไง”ฮาร์เปอร์ไม่สามารถทนต่อไปได้อีกต่อไป“ฮ่า ๆ ๆ เขาเป็นคนขอ! ทำไมเขาถึงซื้

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 6

    ในขณะเดียวกัน ภายในห้องที่หรูหราที่สุดในบ้านพัก ชายวัยกลางคนที่เปล่งประกายด้วยความน่าเกรงขามกำลังสังสรรค์กับกลุ่มคุยธุรกิจกันอยู่เขาคือเจ้าของบริษัทเมย์ แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นซึ่งตั้งอยู่ที่ย่านธุรกิจเมย์เบอร์รี่ และนี่ทำให้เขากลายเป็นบุคคลที่รวยที่สุดในเมืองเมย์เบอร์รี่ ไปโดยปริยายอย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ทุกคนรู้สึกแปลกใจขึ้นมานั่นเป็นเพราะว่าทันทีที่คุณไลล์ กดรับโทรศัพท์ เขายืนขึ้นด้วยความตกใจสุดขีดก่อนจะวิ่งออกห้องไปอย่างลนลาน“เกิดอะไรขึ้นกับคุณไลล์กัน?”ทุกคนไม่เข้าใจการกระทำของเขาเลยสักนิดที่เค้าเตอร์ส่วนหน้า เซบาสเตียนยังไม่ทันเข้าไปที่ห้องของเขาแต่กับเห็นเจอรัลด์ กลับเข้ามาที่บ้านพักอีกครั้ง เขาทนไม่ได้ที่จะยื่นมือช่วยเจน ในการกันเจอรัลด์ออกไป“คุณเจน ทำไมโทรหาหน่วยรักษาความปลอกภัยหละ? ไม่มีทางไหนที่จะจัดการกับคนบ้านนอกเช่นเขาเหรอ!”เซบาสเตียนยิ้มอย่างเยือกเย็นให้เจอรัลด์เจนพยักหน้าเห็นด้วยก่อนที่จะโทรเรียกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้เข้ามาช่วย“หยุดนะ!”ในเวลานี้ แซครีบวิ่งไปที่ห้องรับรองส่วนหน้าอย่างเร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ทุกคนรู้สึกอึ้ง!“ไลล์..

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 7

    เจอรัลด์ เกาหัวอย่างงุ่นง่านความจริงแล้วเขาพยายามหลีกเลี่ยงที่จะพบนาโอมิกับเพื่อนของเธอโดยเฉพาะอลิซเขาอยากเลี่ยงที่จะเจอเธอเพราะดูเหมือนว่าเธอจะไม่ชอบเขาเป็นอย่างมาก ดังนั้น เจอรัลด์ไม่อยากเสียเวลาด้วยการออเซาะประจบเธอ“แดนนี่เป็นคนแนะนำให้พวกเราไปสนุกกันที่บาร์จักรพรรดิ คาราโอเกะบนย่านการค้าเมย์เบอรี่ ครั้งนี้ถ้านายจะหนีอีก เราไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไป!” นาโอมิพูดกับเจอรัลด์อย่างตรงไปตรงมาเธอเป็นคนที่พูดตรง ๆ เสมอมาและชอบเข้าสังคม และไม่คิดอะไรมากกับสถานการณ์ต่าง ๆ เลยสักนิดดังนั้นเธอไม่แม้แต่จะรับรู้เลยว่าโลกของเจอรัลด์แตกต่างจากโลกของพวกเขาเหลือเกินแน่นอน นั่นเป็นเรื่องในอดีตเมื่อนาโอมิเห็นว่าเจอรัลด์แล้วไม่พูดอะไรเลย เธอรีบพูดขึ้นมาอีกครั้ง “โอเค ไปกันเถอะไปสนุกกัน! ฉันรู้ว่านายกลัวว่าแดดนี่จะทำเรื่องยุ่งยากให้นายอีก แต่ไม่ต้องกังวลหรอก ถ้าเขากล่าวหานายอีก มั่นใจได้เลยว่าเขาจะได้รับบทเรียน!”เจอรัลด์ทำได้แค่ยิ้มเมื่อได้ยินเธอกล่าวเขารู้ว่าถ้าเขายังปฏิเสธคำเชิญของเธอ เธอคงจะโกรธเขาอย่างมากก็ได้ งั้นพวกเขาควรมาสนุกกันนาโอมิ รีบนำเจอรัลด์เข้าไปที่บาร์จักรพรรดิ คาราโอ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 8

    แดนนี่ยิ้มเยาะก่อนจะพูดขึ้นมาว่า “ใช่ เขานั่นเอง!”นิเกลแสดงสีหน้าที่แปลกไปและเขารีบหดมือที่ยื่นออกไปทักทายเจอรัลด์กลับหลังจากนั้น เขาตบเบา ๆ บ่าเจอรัลด์ก่อนจะพูดว่า “เจอรัลด์ ฉันได้ยินเกี่ยวกับนายมานานแล้ว ฉันได้พบกับซาเวียแฟนเก่านายมาก่อน เธอสวยมากจริงๆ ฉันอยากจะขออภัยนายที่เพื่อนฉันแย่งเธอมาจากนาย!”ยังไงซะ ถ้านายอยากจะมาสุนกกันที่ย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นี้ แค่บอกชื่อฉันกับพวกเขานายจะได้ส่วนลดสามสิบเปอร์เซ็นต์ทันทีนิเกลขออภัยตามมรรยาทที่ดี“พี่นิเกล มันเปล่าประโยชน์ถึงแม้ว่าเขาจะเอ่ยชื่อนายเพราะว่าเขาไม่สามารถที่จะมาใช้จ่ายอะไรอะไรได้ตรงย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นี้อยู่แล้ว!”ตอนนี้เอง อลิซและเพื่อนร่วมชั้นของเธอไม่สามารถที่จะควบคุมตัวเองไม่ให้ระเบิดหัวเราะออกมาได้“ขอโทษนะ! ตอนที่ยูริพูดว่าเขาตกหลุมรักกับแฟนสาวของเด็กหนุ่มที่แสนยากจนคนนี้ ฉันเดาว่าแฟนเขาคงไม่น่ารักเท่าไหร่ อย่างไรก็ตาม ฉันเห็นเธอผ่านๆตอนที่ฉันไปมหาวิทยาลัยในวันอื่น เมื่อได้เห็นว่าเธอเป็นคนสวยขนาดไหน ฉันคิดจริงๆนะว่านายต้องรวยมากแน่!” นิเกลตอบรับขณะที่หัวเราะขึ้นมา“มันจะเป็นงั้นได้ยังไง? ฮ่าฮ่าฮ่า...” แดนนี่หั

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 9

    เจอรัลด์ ได้อธิบายสถานการณ์ให้แซคอย่างรวบรัดและเขาพนักพยักหน้าตอบรับอย่างเร็ว“ยังไงก็ตาม คุณแซครู้จักคนที่ชื่อ นิเกล ฟิชเชอร์ ไหม? ผมได้ยินว่าครอบครัวของเค้าเปิดร้านอาหารในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นี้”เวลานี้เองคิ้วของเจอรัลด์ขมวดแน่นด้วยกันเขาไม่ใช่คนประเภทที่มีความคิดร้ายอย่างไรก็ตาม นิเกลคือคนที่ออกไอเดียให้ยูริมาแย่งแฟนสาวของเขา ซาเวีย เดินจากไปจากเขา นิเกลคือเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงต้องทนทุกข์กับความอัปยศอดสูมากมายดังนั้น เจอรัลด์อยากจะรู้จริงๆว่าถ้าหากว่านิเกลกับครอบครัวของเขาสูญเสียเงินรายได้ทั้งหมดของพวกเขาไป จะเป็นอย่างไร“นิเกล? ครับ พ่อของเขาเป็นหนึ่งในลูกน้องของผม อีกอย่างร้านอาหารที่ว่าของครอบครัวเขาได้ดำเนินการจดทะเบียนภายใต้ชื่อของคุณเอง เขารุกรานคุณทางใดทางนึงใช่ไหม?”ตอนนี้เองแซคระมัดระวังอย่างมากหลังจากนั้นคู่หนึ่ง แซครีบตอบกลับ “ผมรู้ว่าควรจะทำอย่างไร เจอรัลด์ วางใจเถอะให้ผมจัดการเอง”***ในความเป็นจริง เจอรัลด์ไม่รู้ว่าแซคกำลังจะทำอะไรกันแน่นี่เป็นเพราะว่าเจอรัลด์ไม่แม้แต่จะรู้เลยว่าเขาสามารถทำอะไรเขาได้บ้างนี่เป็นครั้งแรก ที่เจอรัลด์ได้ใช้สถานะของเขา

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 10

    ห๊ะ! มันเป็นไปได้ยังไง? จะมีใครที่มีอำนาจและอิทธิพลเหมือนกับนิเกลอยู่ในย่านการค้าเมย์เบอร์รี่นี้? ฮาร์เปอร์ นายกำลังพูดถึงตัวเองอยู่หรอ?”ครั้งนี้แดนนี่ยิ้มเยาะออกมาฮาร์เปอร์ตอบกลับทันที “ฉันไม่ได้พูดว่านั่นคือฉันแต่ฉันแค่สงสัยเกี่ยวกับปัญหานี้ อีกอย่าง พวกเราบางคนได้โทรหาเพื่อนของพวกเราก่อนหน้านี้ บางทีทุกคนควรจะถามดูว่ามีเพื่อนเราบางคนได้ช่วยเหลือเราในเหตุการณ์นี้หรือเปล่า? เราควรจะทำให้แน่ใจว่าเราได้ขอบคุณถูกคนนะ”“ดูมีเหตุผลเหมือนกันนะ”อลิซมีสีหน้าที่เคร่งขรึมบนใบหน้าของเธอ“ก็ได้ งั้นทุกคนโปรดตรวจสอบกับคนที่พวกเราได้โทรหาก่อนหน้านี้เช่นนั้นเราจะได้รู้แน่ชัดว่านิเกล ใช่คนที่ช่วยเหลือเราจริงหรือเปล่า”อลิซยังเอ่ยถึงนิเกลด้วยท่าทีที่สนิทสนมอย่างมากหลังจากนั้น ทุกคนเริ่มโทรหาเพื่อนๆและครอบครัวของพวกเขาตอนนี้เองเจอรัลด์รู้สึกอึดอัดขึ้นมาหน่อยเขาควรจะบอกความจริงกับพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ดีไหม?อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เจอรัลด์จะตัดสินใจว่าควรทำอย่างไรดี ทุกคนก็ได้ข้อสรุปของตัวเองเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั่นเป็นเพราะว่าไม่มีเพื่อนของพวกเขาคนไหนเลยที่จะมีความสามารถในการช่วยเหลือพ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 11

    เจอรัลด์รู้ดีว่ารูปถ่ายอะไรก็ตามที่เธอหมายถึงเป็นเพียงข้ออ้างในการที่เธอจะขอพบเขาอันที่จริงแล้วเจอรัลด์ไม่ต้องการที่จะไปพบซาเวียเลยเขารู้สึกใจเสียใจมากเพราะก่อนหน้านี้เขาเคยรักเธอมากจริง ๆ ถึงจะอย่างไร เขาคงจะโกหกถ้าเขาบอกว่าเขาไม่ได้มีความรู้สึกใด ๆ กับเธอแล้วทันทีที่เจอรัลด์ ได้ยินเสียงที่น่าหดหู่ของซาเวีย เขาตอบตกลงที่จะพบเธอในทันทีเขาลุกขึ้นและมองหารูปนั้น รูปที่เขาเก็บไว้ในตู้ของเขามาตลอดก่อนหน้านี้ทั้งคู่ได้ถ่ายภาพพวกนี้ที่ริมทะเลสาบเล็ก ๆ ข้างมหาวิทยาลัยในเวลานั้นซาเวียกางแขนของเธอออกด้วยความรักและเจอรัลด์ก็กอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาพร้อมทั้งยิ้มหวานให้เธอแต่ในตอนนี้สถานการณ์ได้เปลี่ยนไปไปตามแนวทางที่มันควรจะเป็นแล้วหัวใจของเจอรัลด์นั้นปวดร้าวอย่างรุนแรงเจอรัลด์จ้องมองเงินหนึ่งแสนดอลลาร์ที่เขาเพิ่งจะถอนออกจากธนาคารในเช้าวันนั้นอันที่จริงแล้วเจอรัลด์ต้องการใช้เงินจำนวนนั้นเพื่อใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและชดเชยทุกสิ่งที่เขาได้ทำพลาดไปในอดีตแต่ท้ายที่สุดแล้วเจอรัลด์ก็รู้ตัวว่าเขาเป็นคนที่ซื่อเกินไปเขาไม่ต้องการเงินสดเลยซักนิด เขาสามารถที่จะทำอะไรก็ได้ตามที่เขาต้

บทล่าสุด

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1786

    พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1785

    เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1784

    ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1783

    ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1782

    “เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1781

    “หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1780

    ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1779

    "สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1778

    เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ

DMCA.com Protection Status