บทที่ 3

"เจอรัลด์ทำไมคุณถึงเสแสร้งทำเป็นว่ารวย" ซาเวีย ถามอย่างดูถูก

อย่างไรก็ตามราเชลถึงกับสะดุ้งหลังจากเจอรัลด์วางการ์ดแบล็คโกลด์ลงบนเคาน์เตอร์

การ์ดนักช็อประดับสูง ยูนิเวอร์ซอล โกลบอล นี้สำหรับร้านค้าสุดหรูนี้มีให้เฉพาะครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากที่สุดในโลกเท่านั้น

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเจ้าของบัตรแบล็คโกลด์นั้นร่ำรวยและมีอำนาจมากขนาดไหน

หลังจากนั้นเจอรัลด์ป้อนวันเกิดของเขาลงในเครื่องอ่านบัตรในขณะที่รหัสผ่านและการทำธุรกรรมเป็นอันสำเร็จ

การทำธุรกรรมสำเร็จ!

"โอ้พระเจ้า!"

ผู้คนในฝูงชนตกใจ

"แม่เจ้า เด็กหนุ่มคนนี้เพิ่งซื้อกระเป๋า Hermes Collector’s edition มูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์งั้นเหรอ? เขารวยมากจริง ๆ!”

“เด็กผู้ชายที่อ่อนน้อมถ่อมตนคนนี้เป็นลูกมหาเศรษฐี จริง ๆ หรือเนี่ย?

ทุกคนจ้องมองไปที่เจอรัลด์ด้วยดวงตาที่ร้อนเป็นไฟ

ในเวลานี้แม้แต่ยูริ ก็จ้องมองไปที่เจอรัลด์ ด้วยความไม่เชื่อ

คนอนาถาคนนี้ จะร่ำรวยได้อย่างไร? เขารู้สึกเจ็บแปลบ ๆ ในหัวใจของเขา

ยิ่งไปกว่านั้นก่อนหน้านี้เขายังอวดความรู้เกี่ยวกับสินค้าหรูหราทั้งหมดนี่

ตอนนี้เขาดูไม่มีอะไรมากไปกว่าตัวตลก!

บนใบหน้าของซาเวียนั้นดูไม่เชื่ออะไรในตอนนี้

“คุณ… คุณ… เจอรัลด์ คุณได้การ์ดใบนี้มาจากไหน”

เขาจะซื้อกระเป๋าที่มีมูลค่าห้าหมื่นห้าพันดอลลาร์ได้ เมื่อใดก็ตามที่เขาต้องการ ซาเวียไม่อยากเชื่อเลยว่าเจอรัลด์เป็นเจ้าของการ์ดนักช็อประดับสูง ยูนิเวอร์ซอล โกลบอล แม้แต่บัตรของนักช้อปสุดหรู ก็มีค่ามากในตัวมันเอง!

เขาเพิ่งซื้อกระเป๋าด้วยตัวเองงั้นเหรอ?

มันเป็นเรื่องจริงหรือ?

เจอรัลด์มองไปที่ซาเวีย แต่เขาไม่ได้พูดอะไรเลยสักอย่าง

เขายังคงรู้สึกได้ถึงความเจ็บแปลบในใจของเขา แต่เขายังคงย็นชามาก ๆ กับเซอเวีย ในตอนนี้เจอรัลด์คิดในใจว่า ’พี่สาวของฉันเป็นคนที่ให้การ์ดใบนี้กับฉัน และอันที่จริงฉันก็สามารถซื้อของได้ในราคาสูงสุดถึงสามแสนดอลล่าร์’

“คุณผู้ชายครับ ผมจะห่อให้คุณทันที! โปรดรอครึ่งชั่วโมงครับ”

“นี่เป็นผลิตภัณฑ์ที่หรูหรามากดังนั้นเราต้องมั่นใจว่าบรรจุภัณฑ์สำหรับกระเป๋านั้นต้องสมบูรณ์แบบ”

เจอรัลด์รู้สึกอายมากที่มีผู้คนจำนวนมากจ้องมองมาที่เขาอย่างตั้งใจ

หลังจากที่เขาปฏิเสธบริการห่อ เจอรัลด์ก็หยิบกระเป๋าในมือของเขาขึ้นมาขณะที่เขาเตรียมจะออกไปในทันที

"เดี๋ยวก่อน! หยุดตรงนั้น!”

ยูริแสดงสีหน้าทางท่าทางอย่างน่าเกลียด ขณะที่เขาเดินนำหน้าไปขวางเจอรัลด์เพื่อหยุดไม่ให้เขาออกไป

“คุณต้องการอะไร?” เจอรัลด์ถามด้วยกิริยาที่เย็นชา

ยูริหายใจอย่างรุนเเรงก่อนจะขี้ไปที่การ์ดเเบล็คโกลด์ในมือของเจอรัลด์ “ฉันสงสัยว่านายขโมยการ์ดเเบล็คโกลด์นี้มาจากเจ้าของเดิม ถึงอย่างนั้นในปัจจุบันนี้มันใม่ใช่เรื่องยากที่จะขโมยรหัสผ่านหรือพาสโค้ดของใครบางคน

หลังจากนั้นยูริก็มองไปที่ราเชลก่อนที่เขาจะพูดว่า “ราเชล ฉันขอแนะนำให้คุณโทรหาผู้จัดการของคุณเพื่อตรวจสอบเรื่องนี้ทันที หากการ์ดแบล็คโกลด์นี้ถูกขโมยมาจริง ๆ มันจะทำให้ร้านของคุณเสียชื่อเสียงเมื่อมีการเปิดเผยเรื่องนี้ออกไป!”

ซาเวียกลับมามีสติและเธอก็รีบพุดแทรกเข้ามาว่า “ใช่ ราเชล คนอนาถาอย่างเจอรัลด์จะมาเป็นเจ้าของการ์ดระดับสูงแบบนี้ได้อย่างไรกัน และสามารถซื้อกระเป๋าที่เเพงขนาดนั้นได้เลยเหรอ?”

ซาเวีย ยังคงไม่เชื่อ

ราเชล รู้สึกว่าที่พวกเขากำลังพูดนั้นมันสมเหตุสมผล

ดังนั้นเธอจึงมองไปที่เจอรัลด์ก่อนที่เธอจะพูดว่า “คุณผู้ชายครับ โปรดรอที่นี่สักครู่ ผู้จัดการของเราจะมาที่นี่ทันทีครับ”

หลังจากนั้นทุกคนก็ปิดกั้นทางของเจอรัลด์ ราวกับว่าพวกเขาพยายามหยุดมิจฉาชีพไม่ให้หลบหนี!

เจอรัลด์ไม่ได้คาดว่าจะเกิดปัญหามากมาย เพราะเขาเพียงแค่ต้องการซื้อกระเป๋าเท่านั้นเอง

อย่างไรก็ตามเขารู้ดีว่าเขาไม่สามารถที่จะออกไปจากที่นี่ได้ในตอนนี้ เเม้ว่าเขาอยากจะออกไปเต็มทน

เขาทำได้เพียงยืนอยู่ตรงนี้และรอผู้จัดการร้านอย่างอดทน

ผู้จัดการมองไปที่เจอรัลด์ก่อนที่เธอจะยิ้มและพูดว่า “ดิฉันต้องขอโทษนะคะ คุณผู้ชายคะ แต่ถ้าคุณไม่รังเกียจคุณช่วยให้ดิฉันตรวจสอบการ์ดแบล็คโกลด์ของคุณได้ไหม”

เธอสุภาพและให้ความเคารพมากเพราะเธอเป็นผู้จัดการร้าน และเธอไม่ได้ตัดสินลูกค้าเพียงแค่รูปลักษณ์ภายนอกได้

เจอรัลด์รู้สึกหมดหนทางมากในเวลานี้ และเขาทำได้เพียงยื่นการ์ดแบล็คโกลด์ให้ผู้จัดการโดยไม่พูดอะไร

ผู้จัดการได้นำเครื่องตรวจอ่านบัตรพิเศษออกมา

หลังจากนั้นเธอก็วางการ์ดเข้าไปข้างในอย่างชำนาญ

“คุณผู้ชายคะ ได้โปรดกรุณาระบุนามสกุลของคุณให้ดิฉันหน่อยจะได้ไหมคะ? และดิฉันขอทราบหมายเลขบัตรประชาชนด้วยค่ะ” ผู้จัดการหญิงร้องขอด้วยความเคารพ

“ผมชื่อ เจอรัลด์ ครอว์ฟอร์ด ส่วนพี่สาวของผมชื่อ เจสสิก้า ครอว์ฟอร์ด!”

แม้ว่าพี่สาวของเขาจะใส่วันเกิดของเขาเป็นรหัสผ่านสำหรับการ์ดของเขา แต่เจอรัลด์ก็ไม่แน่ใจว่าการ์ดนั้นอยู่ภายใต้ชื่อของเขาหรือของพี่สาวของเขากันเเน่ เจอรัลด์ยังส่งบัตรประจำตัวของเขาให้กับผู้จัดการโดยไม่ลังเล

“หืม มาดูกันว่าตอนนี้เขาจะอธิบายตัวเองยังไง!” ยูริพูดขณะที่เขาหัวเราะเยาะ หลังจากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองออกมาเพื่อที่จะได้แจ้งตำรวจทันทีที่พวกเขาพบความจริงเกี่ยวกับเจอรัลด์!

ผู้จัดการหญิงดำเนินการตรวจสอบของเธอ

เขาเป็นสมาชิกระดับสูงสุดอย่างแท้จริง และนั่นหมายความว่าเขาเป็นสมาชิกของครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจมากในโลก

ผู้จัดการเหงื่อแตกทันที ฉิบหาย! ราเชล เธอทำให้ลูกค้าที่สำคัญและทรงพลัง ขุ่นเคืองเช่นนี้ได้อย่างไร!

ผู้จัดการหญิงหยิบการ์ดในมือของเธอก่อนที่เธอจะเดินไปหาเจอรัลด์และโค้งคำนับต่อหน้าเขาด้วยความเคารพ

“เรียนคุณครอว์ฟอร์ด ที่เคารพคะ ดิฉันต้องขอโทษถ้าทำให้คุณขุ่นเคืองใจ โปรดให้ดิฉันคืนบัตรแบล็คโกลด์แก่คุณด้วยค่ะ”

“อะไรกัน?”

ทุกคนถึงกับชะงัก

ราเชลยืนขวางทางเจอรัลด์เพราะเธอพยายามขวางทางไม่ให้เขาออกไปและในเวลานี้เธอรู้สึกอายมากอย่างมาก

“ผู้จัดการ… คือ… แน่ใจหรือว่าไม่ได้ทำผิด? คน ๆ นี้เป็นเจ้าของการ์ดแบล็คโกลด์ใบนี้จริง ๆ อย่างนั้นหรือ?”

ผู้จัดการหญิงยกมือขึ้นแล้วตบหน้าราเชล “หลบไปเดี๋ยวนี้!”

ราเชลเอามือปิดหน้าขณะที่เธอเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

ยูริและซาเวีย ตกอยู่ในความงุนงง

ผู้จัดการหญิงรู้ว่าทั้งสองคนรู้จักเจอรัลด์ และพวกเขาเป็นคนที่พยายามเยาะเย้ยและทำให้เขาอับอาย

ดังนั้นเธอจึงคิดว่าจะดีที่สุดถ้าเธอสามารถที่จะได้รับความโปรดปรานจากเจอรัลด์ โดยการไล่พวกเขาทั้งสองออกจากร้าน Hermes ในวันนี้!

ผู้จัดการรีบเดินไปหายูริ และซาเวียก่อนที่เธอจะพูดว่า “ขอโทษนะคะ คุณทั้งสองคนพยายามพิสูจน์อะไร? เหตุใดคุณจึงชักจูงพนักงานขายของเราให้รุกรานลูกค้าผู้ทรงคุณค่าที่สุดของเรา?”

ยูริ จ้องไปที่ผู้จัดการก่อนที่เขาจะพูดว่า “ฉันแค่เตือนคุณอย่างง่าย ๆ ด้วยความใจดีหรอกนะ!”

“ทางเราขอทราบซึ้งในความกรุณาของพวกคุณ แต่ถ้าหากพวกคุณไม่ได้จะซื้ออะไร เราจะขอบคุณอย่างยิ่งหากพวกคุณออกจากร้านทันที”

คำพูดของผู้จัดการหญิงนั้นเฉียบคมและเย็นชามาก

เธอกำลังไล่พวกเขาออกจากร้าน!

ซาเวียมองไปที่ยูริเพื่อหวังว่าเขาจะสามารถทำให้พวกเขาออกจากสถานการณ์ที่น่าอับอายนี้ได้

อย่างไรก็ตามยูริก็เหงื่อออกมากในเวลานี้ แม้ว่าเขาจะควักเงินเพื่อซื้อกระเป๋ามูลค่าหนึ่งหมื่น ดอลลาร์ แต่เขาก็ยังไม่มีอะไรที่จะเทียบได้กับเจอรัลด์

เจอรัลด์เป็นลูกค้าระดับสูง!

"ไปกันเถอะ!"

ยูริกัดฟันด้วยความโกรธขณะที่เขาลากซาเวียออกจากร้าน

ในเวลานี้ราเชลก็ก้มหน้าลงต่อหน้าเจอรัลด์ “ขอโทษนะคะ ดิฉันต้องขอโทษคุณครอว์ฟอร์ดด้วยค่ะ!”

เธอเสียใจกับการกระทำของเธอ และเธอเสียใจจริง ๆ ที่ตัดสินลูกค้าด้วยรูปลักษณ์ภายนอกของพวกเขา

เจอรัลด์เมินใส่เธอและเขาก็ยิ้มอย่างเรียบ ๆ ให้กับเวนดี้ก่อนที่เขาจะพูดว่า “ขอบคุณมากสำหรับปัญหาทั้งหมดในวันนี้ครับ ผมไม่ต้องการให้คุณห่อกระเป๋าให้ผมเพราะผมกำลังรีบ ลาก่อน!”

หลังจากนั้นเจอรัลด์ก็หยิบกระเป๋าในมือก่อนจะจากไปทันที

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาชนะในการต่อสู้ด้วยเงิน

อันที่จริงเขาไม่ใช่คนที่จะใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายขนาดนี้

อย่างไรก็ตามในที่สุดเจอรัลด์ก็เป็นคนธรรมดาที่สามารถใช้ชีวิตได้โดยไม่ต้องกังวลเรื่องเงิน!

หลังจากออกจากร้าน โทรศัพท์มือถือของเจอรัลด์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง มันเป็นสายจากนาโอมิ

เจอรัลด์สามารถได้ยินเสียงที่กังวลของนาโอมิที่ปลายสายได้อย่างทันทีที่เขารับสาย “เจอรัลด์ฉันไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับนาย แต่นายเป็นเพื่อนสนิทของฉันคนหนึ่ง! นายต้องมางานวันเกิดฉันคืนนี้ เพื่อนร่วมหอพักของนายทั้งหมดก็อยู่ที่นี่แล้ว!”

เจอรัลด์ยิ้มก่อนที่เขาจะตอบว่า “เอาล่ะ ฉันจะไปที่นั่น!”

“อย่างไรก็ตามวันนี้นายต้องทำให้ดูดีนะ! ฉันอยากจะแนะนำใครสักคนให้นายรู้จัก!” นาโอมิพูดทางโทรศัพท์อีกครั้ง

เจอรัลด์ได้แต่ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ เนื่องจากเขาไม่สามารถให้กระเป๋าแก่นาโอมิโดยไม่ห่อมันได้ เจอรัลด์จึงเดินไปที่ซูเปอร์มาร์เก็ตใกล้ ๆ เพื่อซื้อถุงพลาสติกราคาเพียงยี่สิบเซ็นต์ หลังจากนั้นก็ใส่กระเป๋า Hermes ลงไปในถุงพลาสติกสีแดง

จากนั้นเขาก็เรียกรถแท็กซี่ก่อนที่เขาจะรีบไปที่ภัตราคารเจด

ณ ภัตราคารเจด นาโอมิวางสายโทรศัพท์ก่อนที่เธอจะยิ้มให้กับเด็กสาวผมยาวที่นั่งข้าง ๆ เธอ ผู้หญิงคนนี้สวยมากและเธอดูเหมือนราวกับเทพธิดา!

“อลิซ เจอรัลด์เป็นเพื่อนที่สนิทมากของฉัน เขาเป็นคนดีและตั้งใจเรียนมาก! ฉันอยากจะแนะนำเธอให้รู้จักกับเขาในภายหลัง”

อลิซสวมหูฟังและกระตุกขาของเธอขณะฟังเพลง

เธอสวยบริสุทธิ์มากจริง ๆ

“โอเค!”

อลิซ แบรดฟอร์ด และนาโอมิ เป็นเพื่อนสมัยเด็กที่เติบโตมาด้วยกันและพวกเขาเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันแม้ว่าพวกเขาจะเรียนวิชาเอกในสาขาที่ต่างกัน

เนื่องจากเป็นวันเกิดของนาโอมิในวันนี้เธอจึงเชิญอลิซและเพื่อนในหอพักบางคนมาร่วมฉลองวันเกิดกับเธอ

เเม้ว่าตอนนี้นาโอมิก็รู้ว่าอลิซจะเป็นเทพธิดา แต่เธอก็โสดมาตั้งแต่มัธยมปลายและตอนนี้เธอกำลังมองหาแฟนสักคนอยู่

อลิซเปิดขวดน้ำผลไม้ขณะที่เธอดื่มด้วยท่าทางอันสง่างาม

ในเวลานี้ประตูได้ถูกเปิดออก ...