บทที่ 905

มันไม่น่าประหลาดใจที่ทำไมเขาถึงทำผิดพลาดไปแบบนั้นอย่างไม่ตั้งใจ ท้ายที่สุดแล้วเจอรัลด์ก็รู้สึกตกตะลึงที่รู้ว่าจริง ๆ แล้วเธอมีความรู้สึกให้เขาเล็กน้อย

เท่าที่เจอรัลด์จำได้ เขาเคยสนทนากับแจสมินสั้น ๆ เท่านั้น แม้เขายอมรับว่าหลอกเธอเล็กน้อยในระหว่างเหตุการณ์บางอย่างก็ตาม แต่เมื่อคิดว่าเธอจะลงเอยด้วยการตกหลุมรักเขาเพียงเพราะเรื่องนั้นล่ะก็…

“ยังไงซะ เมื่อเฟนเดอร์สันไปหาตระกูลคลอฟอร์ดมานานสักพักแล้ว พวกเราก็ได้รู้ว่าเขาหายตัวไป แม้ฉันส่งคนมากมายออกไปค้นหาเขา มันก็ผ่านมากว่าครึ่งปีแล้วในตอนนี้ แต่ก็ยังคงไม่มีข่าวคราวใดเกี่ยวกับเขาเลย…ฉันยังคงสงสัยบางครั้งว่าเขาเลือกโดยสมัครใจหรือไม่…” แจสมินกล่าวด้วยน้ำเสียงค่อนข้างเศร้าสร้อย

“…ไม่ว่าจะยังไง นายเสร็จหรือยัง?” แจสมินถาม ขณะที่เธอหันไปมองแซนเดอร์สัน

เพียงแค่นั้น เจอรัลด์ก็พยักหน้าก่อนจะแสดงท่าทางให้เธอเพื่อไปพักผ่อนให้ดี ๆ

และในขณะที่เขากำลังจะออกไปพร้อมกับชุดเครื่องมือทางการแพทย์ของเขา ขณะนั้นเขาก็เห็นเครื่องมืออธิษฐานบางอย่างวางอยู่รอบห้องของเธอแวบ ๆ

เขทขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ชี้ไปยังของดังกล่าวก่อนจะพูด “อ่า อ๋า?”

เข