แชร์

บทที่ 908

ผู้เขียน: โพธิ์สองหู
“ฮ่า! อย่างกับว่าพวกเราไม่รู้ว่าเธอเป็นใครงั้นแหละ! เธอคือมินดี้ คุณหนูรองแห่งตระกูลเฟนเดอร์สันไง! อีกอย่าง แจสมินก็กำลังดื่มกาแฟอยู่แน่นอน แต่เป็นอดีตไปแล้วแน่นอน เพราะเธอถูกจับไปแล้ว! เธอเป็นคนเดียวที่เหลือให้จัดการ! ตอนนี้ก็เดินไปซะ!” ผู้ชายที่ดูเหมือนจะเป็นหัวหน้ากลุ่มสั่ง ขณะที่เขาผลักมินดี้ไปอย่างค่อนข้างกระโชกโฮกฮาก

ทันทีที่เขากล่าวไปแบบนั้น ก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์กำลังเร่งเครื่องในระยะไกล ครู่ต่อมา ก็สามารถเห็นได้ว่ารถตู้ขนาดเล็กกำลังเร่งเครื่องผ่านฝูงชนมาทางพวกเขา!

“เข้าไปในรถ!” ผู้ชายคนนั้นสั่งทันทีที่รถมาหยุดเสียงดังต่อหน้าพวกเขา โดยไม่มีทางเลือกอื่นใด ๆ ทั้งสามคนจึงทำตาม

ณ จุดนั้น เจอรัลด์ยังคงครุ่นคิดอยู่ว่าเขาควรลงมือตอนนี้หรือรอต่อไปอีกสักหน่อย ท้ายที่สุดแล้ว แม้ว่าคนเหล่านี้มีปืนติดตัวกัน แต่เขาก็ไม่คิดว่าพวกเขาทั้งหมดเป็นเรื่องใหญ่อะไรขนาดนั้นจริง ๆ

ในขณะนั้น ก็ได้ยินเสียงนิ่งดังมาจากวิทยุสื่อสาร โดยพูดว่า “นายเสร็จหรือยัง?”

“เรียบร้อยครับ! มันง่ายมาก!” หัวหน้าคนนั้นตอบกลับ

ขณะที่ทั้งสองคนยังคงคุยกันผ่านวิทยุสื่อสารต่อไป พอถึงจุดหนึ่ง ก็ได้ยินเสียงของแจสม
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 909

    เจอรัลด์ทำได้เพียงแค่มองไปที่เมอาด้วยความไม่เชื่อเท่านั้น เมื่อคิดว่าเขาได้คาดเดาไว้ว่าเธอจะมีความประทับใจที่ค่อนข้างดีต่อเขามากขึ้น หลังจากช่วยเหลือเธอในตอนนั้น แต่ทั้งหมดมันก็เป็นเพียงแค่ความคิดปรารถนาสินะ ทั้งหมดที่เขาทำได้คือยิ้มอย่างขมขื่นด้วยการยอมจำนน ขณะที่เขามองไปยังผู้หญิงที่ไม่ยอมอะไรง่าย ๆ คนนั้น “พอได้แล้ว ไม่มีประโยชน์ที่จะคุยเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ในตอนนี้ สิ่งสำคัญคือการคิดหาทางว่าพวกเราควรหนีไปกันยังไง!” วอร์เรนกล่าว ทันทีที่เขากล่าวไปแบบนั้น ก็ได้ยินเสียงตะโกนดังขึ้นมาขณะที่ประตูเหล็กถูกเปิดออก “เข้าไป! พวกแกทุกคน!” หลังจากนั้น ผู้คนประมาณสามสิบคน ทั้งหนุ่มและแก่ ก็ถูกผลักเข้ามาในสถานที่นั้น พวกเขาทั้งหมดมีกระสอบคลุมหัวของพวกเขา ก็เหมือนกับที่กลุ่มของพวกเขาถูกนำเข้ามาที่นี่ก่อนหน้านี้ เมื่อกระสอบถูกถอดออกไป อย่างไรก็ดี แจสมินก็ช็อกไปในทันที “อะไรกัน? เป็นคุณเหรอ? งั้นคนที่เหลือ…จริง ๆ แล้วพวกเขาจับพวกคุณทั้งหมดงั้นเหรอ?!” แจสมินอุทานออกมา รู้สึกมึนงงกับเหตุการณ์ที่พลิกผลันนี้ “งั้นคุณถูกลักพาตัวไปเหมือนกันสินะ คุณหนู! พวกชุยเลอร์ช่างสารเลวกันจริง ๆ!” หน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 910

    ทันทีทันใดหลังจากกล่าวไปแบบนั้น โนอาก็ยิ้มเยาะออกมา ไบรสันเองในที่สุดก็เข้าใจว่าแท้จริงแล้วเขาจนมุมอย่างไร เขาคงจะไม่มีวันจินตนาการได้ว่าจริง ๆ แล้วชุยเลอร์จะมีความสามารถขนาดนี้ “แก…แกจับแจสมินกับมินดี้ไปงั้นเหรอ…?” “ฮึ่ม คุณมีเวลาห้านาทีเพื่อตัดสินใจเรื่องนี้ ท่านเฟนเดอร์สัน อีกอย่าง อย่าแม้แต่จะคิดพึ่งพาคณะกรรมการบริษัทเลย วางใจเถอะว่าแม้แต่คนเหล่านั้นที่ภักดีต่อคุณมากที่สุดก็จะรีบลงนามและเห็นพ้องในเรื่องนี้” โนอาตอบกลับ โดยไม่สนใจคำถามของไบรสันเลย “ก็ได้ ฉันจะเซ็นมัน! ถึงอย่างนั้นฉันอยากจะให้นายชี้แจงบางอย่างให้ชัดเจน พวกนายทุกคนกลายเป็นขี้ข้าของโมลเดลอย่างแท้จริงแล้วใช่ไหม?” ไบรสันถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ ขณะที่เขาลงนามข้อตกลงนั้น “ขี้ข้าเป็นคำที่ไม่สุภาพเลย ท่านเฟนเดอร์สัน ผมเพียงเลือกที่จะทำงานกับคนฉลาดกว่า! จำไว้ว่าคุณเป็นคนที่นำสิ่งนี้มาสู่ตัวเอง! ท้ายที่สุดแล้ว คุณก็ปฏิเสธข้อเสนอของตระกูลโมลเดลที่จะร่วมมือกันกับพวกเขา ในการตามหาเจอรัลด์ภายในจังหวัดซอลฟอร์ดเอง!” โนอากล่าว “ในส่วนของข้อตกลงของเรากับโมลเดล เมื่อพวกเราครองอำนาจกันแล้ว พวกเราจะใช้ชื่อของตระกูลเฟนเดอร์

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 911

    ไม่ช้ากลางคืนก็มาถึง และมันก็ค่อนข้างดึกแล้ว อย่างไรก็ตาม ความเงียบของคืนก็ถูกทำลายลงโดยเสียงระเบิดขนาดใหญ่! สมาชิกที่อยู่ที่นั่นของตระกูลชุยเลอร์ถูกทิ้งให้รู้สึกตกตะลึงไปตาม ๆ กัน ขณะที่พวกเขาเฝ้ามองเปลวเพลิงปะทุขึ้นมาจากที่ตั้งโกดังของเขา “กำลังเกิดบ้าอะไรขึ้นกัน?” โนอาที่รู้สึกถึงการสั่นไหวของการระเบิดซึ่งนั่งอยู่ข้างเบอร์ก และคนอื่น ๆ สองสามคนตะโกนขึ้นมา พวกเขาทั้งหมดนั่งอยู่ในห้องประชุมขนาดใหญ่ของตระกูลชุยเลอร์กันเมื่อการระเบิดเกิดขึ้น “นายท่าน มีบางอย่างผิดปกติอย่างรุนแรงครับ! โกดังของเราเพิ่งเกิดเพลิงไหม้!” พ่อบ้านประกาศ ขณะที่พรวดพราดเข้ามาในห้องที่ผู้ชายทั้งหลายที่รู้สึกตกตะลึงอยู่กัน “ว่าไงนะ?!” โนอาตอบกลับ ขณะที่เขารู้สึกว่าริมฝีปากของเขากระตุกเล็กน้อย เขามีเหตุผลที่จะโกรธจัดเท่าที่เขาเป็นอยู่ในเวลานี้ ท้ายที่สุดแล้ว ตลอดหลายปีมานี้ ชุยเลอร์ก็ไม่เคยใช้โกดังของพวกเขาเพื่อเก็บของที่ไม่สำคัญเลย แต่ในทางกลับกัน ข้อมูลและเอกสารสำคัญของพวกเขาส่วนใหญ่ก็ถูกเก็บไว้ที่นั่น! “ใครที่รับผิดชอบในเรื่องนี้กัน?! ใครกล้าดีมาทำบางอย่างแบบนี้กับตระกูลชุยเลอร์?!” โนอาคำรามด้วยความเ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 912

    ด้วยความแม่นยำอย่างถูกต้อง เจอรัลด์ต่อยอย่างเร็วเข้าที่จุดอ่อนไหวที่สุดของบอดี้การ์ดทั้งหกคนนั้น ใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาทีก่อนที่พวกเขาทั้งหมดจะล้มลงกับพื้นอย่างพร้อมเพียงกัน โดยมีเลือดไหลออกอย่างมากจากปากและจมูกของพวกเขา “…ฮ ฮะ…? งั้น…นายมีความสามารถขนาดนี้มาโดยตลอดเลยเหรอ แซนเดอร์สัน…?” มินดี้กล่าว ขณะที่เธอเฝ้ามองด้วยสายกว้างเบิกกว้าง และด้วยความไม่เชื่อกับสิ่งที่เธอเพิ่งเห็น แม้แต่สเตลล่าและอิซาเบล ที่เคยพบกับผู้เชี่ยวชาญเทควันโด้มากมายมาก่อน ก็รู้ว่าผู้เชี่ยวชาญเหล่านั้นไม่ได้ใกล้เคียงเลยด้วยซ้ำเมื่อเทียบกับแซนเดอร์สันคนใบ้คนนั้น! เมื่อคิดว่าเขามีสมรรถภาพสูงขนาดนี้! ในขณะที่ทุกคนในห้องรู้สึกแปลกใจกับเหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างไม่ต้องสงสัย พวกเขาก็ตระหนักได้ในเวลาเดียวกันว่า ตอนนี้พวกเขามีใครบางคนที่พวกเขาสามารถพึ่งพาได้อย่างแน่นอนแล้ว มันไม่นานก่อนที่เจอรัลด์จะหันไปมองฝูงชนก่อนจะส่งสัญญาณให้พวกเขารีบออกไปจากสถานที่แห่งนี้ภายใต้การนำของเขาตามคำสั่งของเขา พวกเขาทุกคนจึงรีบออกไปยังสวนหลังบ้านกัน ทันทีที่พวกเขาออกไปข้างนอก ทุกคนก็เห็นเปลวไฟอันโชติช่วงที่ยังคงปกคลุมโกดังของตระก

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 913

    “…นายเป็นใคร? ยาเอลส่งนายมาที่นี่หรือเปล่า?” แจสมินถามด้วยน้ำเสียงค่อนข้างน่าสงสัย แม้กลางคืนมาถึงแล้ว แต่แสงไฟหน้ารถทั้งหมดก็สว่างไสวพอให้คนเหล่านั้นในกลุ่มของแจสมินเห็นว่าบอดี้การ์ดที่ดูเคร่งขรึมนั้นน่าประทับใจเพียงใด ขณะที่พวกเขายืนอยู่ข้างหลังผู้นำของพวกเขา มันชัดเจนว่าบอดี้การ์ดเหล่านี้ได้รับการฝึกฝนที่เข้มงวดมากที่สุดเท่านั้น และจากสิ่งที่แจสมินรู้ มีเพียงตระกูลใหญ่สองสามตระกูลเท่านั้นที่สามารถจ้างบอดี้การ์ดที่มีสมรรถภาพสูงเช่นนี้ได้ ยิ่งไปกว่านั้น มันก็ดึกมากขนาดนี้แล้วแต่คนที่มาถึงพร้อมกับความโอ่อ่าเช่นนี้ พวกเขาจะไม่ได้เป็นลูกน้องของยาเอลได้ยังไง? เมื่อรู้แบบนั้นจึงยิ่งทำให้ความวิตกกังวลของแจสมินและคนอื่น ๆ ขยายมากขึ้นเท่านั้น ขณะที่พวกเขายืนอยู่ใกล้กันและกันในการเตรียมพร้อมที่จะทั้งโจมตีและวิ่งไป “ฮึ่ม ยาเอลงั้นเหรอ? นั่นเป็นใครกัน?” ชายหนุ่มที่เป็นหัวหน้ายิ้มเยาะก่อนจะกล่าวเสริม “ผมได้รับคำสั่งมาจากเจ้านายของผมเพื่อให้พาคุณไปจากอันตราย คุณหนูเฟนเดอร์สัน ผมหวังว่าคุณจะให้ความร่วมมือเพราะพวกเราไม่มีเวลาเหลือแล้วจริง ๆ มากับพวกเราเถอะ” “เจ้านายของนาย…เขาเป็นใคร?” แจส

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 914

    หลังจากกล่าวไปแบบนั้น เจอรัลด์ก็ตบไหล่สเตลล่าเบา ๆ ก่อนจะพยักหน้าให้คนขับรถ เมื่อเห็นแบบนั้น คนขับรถจึงเริ่มขับจากไปทันทีที่เจอรัลด์ปิดประตูรถ เมื่อสเตลล่าหันไปมองเจอรัลด์ผ่านหน้าต่างหลังของรถ มีสายฟ้าแลบบนท้องฟ้าเบื้องหลังเขา แม้เขาแทบจะไม่ได้ขยับไปจากจุดที่เขายืนอยู่ก่อนหน้านี้ แต่สเตลล่าก็รู้สึกเย็นสันหลังวาบด้วยความกลัว ขณะที่เธอเห็นสีหน้าบนใบหน้าของเขาเสี้ยววินาทีเมื่อสายฟ้าแลบนั้น เป็นตอนนั้นเองที่สเตลล่ารู้ว่าเขาไม่ใช่เจอรัลด์ที่ครั้งหนึ่งเธอเคยรู้จักอีกต่อไปแล้ว เจอรัลด์คนใหม่นี้น่ากลัวมาก ขณะที่เขาค่อยหายไปจากสายตาของเธอ ก็ได้ยินเสียงเสียงคำรามของฟ้าร้องดังขึ้นมา เมฆดำปกคลุมท้องฟ้าในยามค่ำคืนโดยสิ้นเชิง ไม่นานพายุฝนกระหน่ำก็ตามมาพร้อมกับลมแรงกรรโชกขนาดมหึมา เมื่อมีพายุเกิดขึ้นที่นี่แล้ว เจอรัลด์เองก็เริ่มทำการเคลื่อนไหวต่อไป… กลับไปยังคฤหาสน์ตระกูลชุยเลอร์ ตัวแทนหลาย ๆ คนจากทั้งตระกูลหลงและโมลเดลตอนนี้ต่างก็กำลังเฝ้ามองโนอาดุว่าลูกชายของเขาอยู่ “พวกมันทั้งหมดจัดการหนีไปได้ยังไงกัน ห๊ะ?! แกไม่เพียงแต่ล้มเหลวในการจับผู้กระทำผิดที่เกี่ยวข้องกับไฟไหม้เท่านั้น แต่พวกเ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 915

    ทั้งสวนเต็มไปด้วยซากศพไม่ว่าจะเป็นเพศไหนก็ตาม! ราวกับว่าฉากสยองขวัญนั้นยังไมพอ ฝนที่ตกหนังก็ยังทำให้สวนมีน้ำขับที่เต็มไปด้วยของเหลวสีแดงเข้มอย่างน่าตะลึง… อาการการสั่นเทาด้วยความกลัวอย่างที่สุด แสงฟ้าแลบอีกครั้งจึงเป็นการบอกให้คนรับใช้คนนั้นทราบถึงใครบางคนที่อยู่ในสวน… สายตาของเขาปรับให้เข้ากับความมืดได้แล้วในตอนนี้ ดังนั้นเมื่อคนรับใช้หันไปมองคนที่ยืนอยู่กลางสวนพร้อมกับร่มในมือของเขา เขาก็ถึงกับสาบานว่าเขาเพิ่งได้เห็นปีศาจตัวเป็น ๆ ซะแล้ว ขณะนี้ปีศาจชายคนนั้นหันมามองเขา คนรับใช้ก็กลายเป็นแข็งทื่อด้วยความกลัวอยู่กับที่ ไม่สามารถแม้แต่จะขยับขาของเขาได้เลยด้วยซ้ำ แม้ว่าปีศาจตนนั้นที่มืออีกข้างล้วงไว้ในกระเป๋ากางเกงของเขา กำลังเดินมาหาเขาในตอนนี้ก็ตาม ความจริงแล้วเขากลัวมาก จนเขาไม่สามารถแม้แต่จะปล่อยเสียงร้องที่เบาที่สุดได้เลยด้วยซ้ำ หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนจะชั่วกาลนาน คนรับใช้ก็รู้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าคนที่น่าสยองขวัญคนนั้นก็ค่อนข้างมีใบหน้าที่หล่อเหลา อย่างไรก็ตามความประหลาดใจของเขากลายเป็นความกลัวอีกครั้ง ทันทีที่เขาตระหนักได้ว่าสายตาของคน ๆ นั้นดุร้ายเพียงใด สายตาของปีศ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 916

    ก่อนที่พวกเขาทั้งคู่จะทันได้โจมตี เจอรัลด์ก็หมุนเตะโดยเล็งไปที่หัวของพวกเขาทันทีที่พวกเขาเข้ามาใกล้พอ! ในชั่วเวลาสั้น ๆ นั้น ลูกน้องโมลเดลทั้งคู่สามารถรู้สึกว่าดวงตาของพวกเขาแทบจะถลนออกมาจากกะโหลกของพวกเขาอยู่แล้ว ขณะที่พวกเขาบินถลาไปยังท้ายห้อง ตอนนี้พวกเขาทั้งคู่ก็หมดสติไปแล้ว! “อะไรกัน?!” ทั้งเควนตินและเทรย์ตะโกนขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกัน สายตาของพวกเขาเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจ ทั้งสองคนนั้นเป็นนักเรียนของตระกูลโมลเดล…พวกเขาล้มลงด้วยเพียงลูกเตะเดียวจริง ๆ หรือ? และก็มาจากเจอรัลด์ด้วย?! ถ้าพวกเขาไม่ได้เห็นด้วยตาของพวกเขาเอง พวกเขาก็คงจะไม่เชื่อมันแน่ อย่างไรก็ตามทุกคนก็อยู่ที่นั่นกันเมื่อฉากนั้นเกิดขึ้น เจอรัลด์กลายมามีสมรรถภาพสูงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? “เช่นนั้นวันนี้มีโมลเดลแค่สี่คนเท่านั้นใช่ไหม? อืม ฉันคิดว่ามีแค่พวกนายสองคนเหลืออยู่เท่านั้น งั้นก็เข้ามาด้วยกันเลย!” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ บนใบหน้าของเขา “การ์ด! เข้ามาในนี้ เร็วเข้า!” โนอาสั่ง ขณะที่เขารู้สึกว่าเหงื่อกำลังไหลอาบหน้าผากของเขา อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครเข้ามาเลย เมื่อโนอาหันกลับไปมองเจอรัลด์อี

บทล่าสุด

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1786

    พวกเขาได้ดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วในตอนที่เกิดอุบัติเหตุ ไม่มีใครหรือรถคันอื่นใดอยู่รอบ ๆ เลยแม้แต่คันเดียว ยิ่งไปกว่านั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ยังอยู่ในรถเพียงลำพังด้วยนั่นหมายความว่าสถานการณ์ที่ผู้เฒ่าฟลินท์พบกับอุบัติเหตุนั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่งในวิดีโอที่ได้จากกล้องวงจรปิดนั้นแสดงให้เห็นว่ารถของผู้เฒ่าฟลินท์ลื่นไถลและหลุดการควบคุมไปเองในทันทีเจอรัลด์และเรย์ได้รับการปล่อยตัวในช่วงบ่ายนั้นเองพวกเขานั่งแท็กซี่กลับไปที่สำนักงานระหว่างทางกลับ เรย์มองเจอรัลด์ด้วยสีหน้างุนงงอย่างหนักแล้วถามว่า “เจอรัลด์ คุณคิดเห็นยังไงกับการตายของผู้เฒ่าฟลินท์?เขาตายได้ยังไง?”ใบหน้าของเจอรัลด์เคร่งเครียดมาก เขาเองก็ไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ถึงกระนั้นเขาก็มั่นใจว่าเหตุการณ์นี้ไม่ใช่แค่อุบัติเหตุธรรมดาแน่นอน“นี่หมายความว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดยังไม่ตายเหรอ?”วินาทีต่อมา ความคิดอันบ้าบิ่นก็ผุดขึ้นในใจของเรย์เจอรัลด์รู้สึกว่าการคาดเดานี้เป็นไปได้น้อยมาก นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดตายไปต่อหน้าต่อตาเขาเอง แล้วเขาจะยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?“เรากลับก่อนเถอะ บางทีมันอาจจะเป็นแค่อุบัติเหตุจริง ๆ ก็ได้!”เจอรัลด์บอก

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1785

    เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่เจอรัลด์และเรย์ยังคงหลับอยู่ กริ่งที่ประตูก็ปลุกพวกเขาให้ตื่นเรย์เดินออกจากห้องไปที่ประตูในลักษณะกึ่งหลับกึ่งตื่นแล้วเปิดประตูออกเมื่อประตูถูกเปิดออก เขาก็ได้เห็นชายสองสามคนซึ่งกำลังสวมเครื่องแบบยืนอยู่ข้างนอก เมื่อเห็นตราบนเครื่องแบบของพวกเขา พวกเขาก็รู้ได้ทันทีว่าคนเหล่านี้มาจากรัฐบาลกลาง“ขออภัย คุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ดและคุณเรย์ เลห์ตันอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพุ่งตัวเข้ามาถามเรย์พยักหน้าและตอบว่า “ผมนี่แหละเรย์ มีอะไรเหรอ?""พาเขาออกไป!"เมื่อเขาได้ยินคำพูดของเรย์ เจ้าหน้าที่คนนั้นก็สั่งคนของเขา และทันใดนั้นเอง เจ้าหน้าที่อีกสองคนก็เข้ามาคว้าแขนของเรย์แล้วลากเขาออกไปข้างนอก"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน?!"เรย์ตะโกนทันทีความโกลาหลดังกล่าวทำให้เจอรัลด์ จูโน่ และโนริตื่นขึ้นพวกเขาออกจากห้องอย่างรวดเร็ว"คุณเป็นใคร?"เมื่อเจอรัลด์ออกมา เขาก็มองดูเจ้าหน้าที่พวกนั้นด้วยความประหลาดใจและเอ่ยถามขึ้น“คุณคงเป็นคุณเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เรากำลังสงสัยว่าคุณเกี่ยวข้องกับเหตุฆาตกรรม สารวัตรเลค หรือที่รู้จักกันในชื่อผู้เฒ่าฟลินท์ ดังนั้นเราต้องการนำคุณไปสอบ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1784

    ในเวลาเดียวกัน หมอกควันสีทมิฬของเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ล้อมรอบกายของชายชราเอาไว้หลังจากนั้นไม่นาน หมอกควันสีทมิฬดังกล่าวก็ดูดกลืนวิญญาณและพลังงานของชายชราไป ทำให้ชายกลายเป็นศพแห้งกรังเหลือเพียงหนังหุ้มกระดูกสิ่งนี้ทำให้เอ็มเบอร์ลอร์ดตระหนกเป็นอย่างมาก เขาไม่ได้คาดหวังให้เกิดผลลัพธ์เช่นนี้ ยิ่งกว่านั้น เขาไม่คิดแล้วว่าชายชราจะมาสกัดกั้นการโจมตีจากเจอรัลด์แทนเขาแบบนี้“เอ็มเบอร์ลอร์ด คุณฆ่าคนบริสุทธิ์อีกแล้ว!”เจอรัลด์ตะโกนใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดด้วยความโกรธเมื่อพูดเช่นนั้น เจอรัลด์จึงตัดสินใจใช้ทักษะต้องห้ามของตัวเองเพื่อทำลายเอ็มเบอร์ลอร์ดให้สิ้นซากในขณะนี้เอ็มเบอร์ลอร์ดเสียสติไปแล้ว เขายืนนิ่งไม่ขยับ ราวกับสูญเสียจิตวิญญาณของตัวเองไป “วิชาทลายสหัสภพ!”เจอรัลด์ตะโกนและขว้างดาบแอสตราบิซในมือใส่เอ็มเบอร์ลอร์ดเมื่อดาบแทงเข้าไปในร่างของเอ็มเบอร์ลอร์ด มันก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาและกลืนกินเอ็มเบอร์ลอร์ดไปจนสิ้น“อ๊าก!”เอ็มเบอร์ลอร์ดกรีดร้องวินาทีต่อมา เอ็มเบอร์ลอร์ดก็กลายเป็นเถ้าถ่านในที่สุด เจอรัลด์ก็กวาดล้างเอ็มเบอร์ลอร์ดลงได้แล้วเจอรัลด์ล้างแค้นให้ชาวบ้านในหมู่บ้านฟ้าทมิฬได้แล้ว

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1783

    ทั้งสามรีบมองออกไปข้างนอก ก่อนจะเห็นว่าชายชราออกจากบ้านไปตามลำพังโดยถือตะกร้าติดตัวไปด้วยขณะที่เขามุ่งหน้าไปยังกระท่อมไม้ของยามิเล็ต เฟซเมื่อเห็นสิ่งนี้ ทั้งสามก็สบตากันพวกเขาพบว่ามันค่อนข้างแปลกที่ชายชราคิดจะถือตะกร้าออกไปกลางดึกเช่นนี้ นี่จะต้องมีความลับบางอย่างที่ไม่มีใครล่วงรู้ซ่อนอยู่เป็นแน่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์และทั้งสองก็ออกจากบ้านและติดตามชายชราไปอย่างเงียบ ๆพวกเขาติดตามชายชราไปจนถึงกระท่อมไม้ จากนั้นพวกเขาเห็นเขาหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าเพื่อปลดล็อคประตูเมื่อประตูถูกปลดล็อค ชายชราผู้นั้นสำรวจสภาพแวดล้อมรอบตัวอย่างระมัดระวัง หลังจากแน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบ ๆ เขาก็ผลักประตูเปิดออกแล้วเดินเข้าไปอย่างมั่นใจเจอรัลด์และอีกสองคนก็เดินไปที่กระท่อมไม้ทันทีและยืนอยู่ตรงหน้ากระท่อมหลังนั้น“เจอรัลด์ ดูเหมือนว่าชายชรากำลังปิดบังอะไรบางอย่างกับเรา เพราะเขามีกุญแจบ้านหลังนี้อยู่กับตัว!”เรย์กระซิบกับเจอรัลด์ตอนนี้พวกเขาตระหนักได้แล้วว่าชายชราไม่ใช่คนไม่รู้อิโหน่อิเหน่อย่างที่คิด เขาต้องมีความสัมพันธ์บางอย่างกับเอ็มเบอร์ลอร์ดแน่“เรย์ ผู้เฒ่าฟลินท์ คุณสองคนไปซ่อนตัวก่อน เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1782

    “เอ๋ นี่ก็ดึกแล้วนะ! ผมว่าคนที่คุณกำลังรออยู่คงไม่มาหรอก มาเถอะไปที่บ้านของผมและพักผ่อนกันจะดีกว่า!”ชายชราถอนหายใจและยื่นข้อเสนอให้ทั้งสามคนเมื่อผู้เฒ่าฟลินท์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็หันกลับมาที่เจอรัลด์เพื่อสอบถามความคิดเห็นของเขาเจอรัลด์เห็นปฏิกิริยาของเขาและพยักหน้าอย่างช้า ๆเนื่องจากพวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น ตอนนี้พวกเขาทำได้เพียงไปพักผ่อนที่บ้านของชายชราเท่านั้นนอกจากนี้ ท้องฟ้ามืดสนิท และไม่ปลอดภัยเลย ไม่รู้เลยว่าข้างนอกนี่มีอะไรรอพวกเขาอยู่?หลังจากพูดคุยกัน เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ก็ติดตามชายชราออกจากกระท่อมไม้ไปชายชราพาเจอรัลด์และคนอื่น ๆ ไปที่บ้านของเขา บ้านของเขาดูไม่เก่าเท่าไหร่ ราวกับเพิ่งถูกซ่อมแซมใหม่ก่อนหน้านี้“ผู้เฒ่า หมู่บ้านนี้เหลือคุณอยู่เพียงคนเดียวหรือเปล่า?”เมื่อพวกเขาอยู่ในบ้านของชายชรา ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ถามอย่างสงสัย"หึหึ!" ชายชราหัวเราะเบา ๆ"ใช่ คนอื่น ๆ ย้ายไปอยู่ในเมืองกันหมด ที่นี่เลยเหลือแค่ฉันคนเดียว!”หลังจากที่เขาหัวเราะแล้วเขาก็ตอบ“แล้วทำไมคุณไม่ย้ายเข้าเมืองด้วยล่ะ? อยู่ในเมืองไม่สบายกว่าเหรอ?”ผู้เฒ่าฟลินท์ยังคงถามต่อไป“อนิจจา ผมมันไร้ญา

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1781

    “หึหึ เรย์ อย่าลืมสิว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว เขาน่ากลัวกว่าผีเสียอีก กับอีกแค่สถานที่แบบนี้นายคิดว่าเขาจะกลัวเหรอ”เจอรัลด์หัวเราะและเตือนเรย์เมื่อเรย์ได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าสิ่งที่อีกฝ่ายพูดสมเหตุสมผล “สำรวจกันตามสบายเลย ผมคงต้องไปก่อน!”ชายชราพูดกับทั้งสามคน“ได้เลย ผู้เฒ่า ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือของคุณมากเลย!"ผู้เฒ่าฟลินท์ขอบคุณชายชราผู้นั้นอย่างรวดเร็ว“ไม่เป็นไรหรอก!”ชายชราตอบพลางโบกมือหลังจากที่ชายชราผู้นั้นจากไป เจอรัลด์และอีกสองคนก็ยืนอยู่หน้ากระท่อมไม้ จ้องมองออกไปอย่างว่างเปล่าพวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำอะไร พวกเขาไม่อาจเข้าไปในกระท่อมได้ และไม่รู้ด้วยว่าจะเข้าไปเช่นไร“พี่เจอรัลด์ ผู้เฒ่าฟลินท์ ทีนี้เราจะทำยังไงดี? เปิดประตูออกไปเลยดีไหม?”เรย์มองไปที่เจอรัลด์และผู้เฒ่าฟลินท์แล้วถาม“ไม่ นั่นไร้สาระมาก เราบุกรุกเข้าไปไม่ได้!”ผู้เฒ่าฟลินท์ปรามเรย์ทันทีแม้ว่ายามิเล็ต เฟซจะไม่มีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว แต่กระท่อมหลังนี้ยังคงเป็นของเธอ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่อาจทำตามอำเภอใจได้“แล้วเราควรทำยังไง? เราไม่มีกุญแจ”เรย์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้“เ

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1780

    ไม่มีทางที่ข้อเท็จจริงทั้งสองนี้จะเป็นเรื่องบังเอิญได้ เพราะฉะนั้นนั่นก็อาจหมายความได้ว่าเอ็มเบอร์ลอร์ดกำลังซ่อนตัวอยู่ที่นั่น แต่เพราะนี้คือคำใบ้ที่เอ็มเบอร์ลอร์ทิ้งไว้ให้พวกเขา จึงเป็นไปได้ว่าแทนที่จะไปพบเขาที่นั่น พวกเขาจะออกค้นหาตำแหน่งของเหยื่อรายต่อไปแทน หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ผู้เฒ่าฟลินท์ก็สตาร์ทรถและเหยียบคันเร่งไปทันที! พวกเขาจำเป็นต้องมุ่งหน้าไปที่บ้านของยามิเล็ต เฟซเดี๋ยวนี้! “คุณแน่ใจจริง ๆ เหรอว่า เอ็มเบอร์ลอร์ดจะซ่อนอยู่ที่นั่น พี่เจอรัลด์…?” เรย์ถามระหว่างทางไปที่นั่น เจอรัลด์ส่ายหน้าแล้วตอบด้วยสีหน้าจริงจังว่า “บอกตามตรง ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน นั่นก็เพราะเอ็มเบอร์ลอร์ดเป็นคนจู้จี้จุกจิกและไม่เคยทำตามกฎเกณฑ์ ฉันเดาว่าเลขพวกนี้จะนำเราไปสู่เหยื่อรายต่อไป แต่ในการตามหาเหยื่อรายนั้น เราจะเข้าใกล้ที่กบดานของเอ็มเบอร์ลอร์ดอีกก้าวหนึ่งอย่างแน่นอน!” เมื่อได้ยินเช่นนั้น เรย์ก็พยักหน้าเข้าใจ... หลังจากขับรถไปประมาณสี่สิบนาที ในที่สุดทั้งสามก็มาถึงบ้านคุณยายของเอ็มเบอร์ลอร์ด ยามิเล็ตอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ อันห่างไกล และไม่นานทั้งสามก็เดินอยู่ในถนนของหมู่บ้าน

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1779

    "สวัสดี? เจอรัลด์มีอะไรหรือเปล่า?” ผู้เฒ่าฟลินท์ถามจากอีกฟากหนึ่งของสาย “ผู้เฒ่าฟลินท์ ถึงผมจะรู้ว่าคุณไม่อาจยอมให้เราเข้าร่วมการสืบสวนได้ แต่ผมก็หวังว่าคุณจะสามารถช่วยเราได้ นั่นก็แปลว่าหากคุณต้องการคลี่คลายคดีและจับเอ็มเบอร์ลอร์ดให้ได้ ก็ช่วยตั้งใจฟังผมและเชื่อผมด้วย ทุกสิ่งที่ผมกำลังจะบอกคุณต่อไปนี้มีความสำคัญอย่างยิ่งทีเดียว!” เจอรัลด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เมื่อได้ยินเช่นนั้น ผู้เฒ่าฟลินท์ก็ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ทว่าในที่สุดเขาก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาสามารถไว้ใจเจอรัลด์ได้ ดังนั้นเขาจึงเต็มใจที่จะเสี่ยงเหนือสิ่งอื่นใด ทั้งเขาและเด็กหนุ่มต่างก็ต้องการให้คดีคลี่คลายลงและจับตัวเอ็มเบอร์ลอร์ดได้ในท้ายที่สุด “…เอาล่ะ บอกมาว่าฉันจะช่วยยังไงได้บ้าง!” “มุ่งหน้าไปที่สำนักงานเขตเดี๋ยวนี้เลย ผมเองก็จะไปที่นั่นด้วยเช่นกัน แล้วเมื่อเราพบกันที่นั่นผมจะบอกข้อมูลเพิ่มเติมกับคุณทีหลัง!” เจอรัลด์ตอบก่อนจะวางสาย ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรย์และเจอรัลด์ได้พบกับผู้เฒ่าฟลินท์ ณ สถานที่ที่พวกเขานัดกัน “เรามาทำอะไรที่นี่ เจอรัลด์…?” ผู้เฒ่าฟลินท์เอ่ยถามอย่างสับสน “ฟังนะ ผมต้องการให้คุณตรวจสอบประวัต

  • มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน   บทที่ 1778

    เมื่อตระหนักว่าอีกฝ่ายเป็นเพียงผู้เฒ่าฟลินท์ เจอรัลด์และเรย์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกผู้เฒ่าฟลินท์อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาถามอย่างงุนงงว่า “…พวกนายสองคนเองเหรอ? มาทำอะไรกันที่นี่? แล้วเข้ามาที่นี่ได้ยังไง?”หัวหน้าสารวัตรมีคำสั่งไม่ให้เขาติดต่อกับเจอรัลด์อีกต่อไปแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับแจ้งว่าเจอรัลด์ไม่ได้รับอนุญาตให้มาช่วยในการสืบสวนอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้ ผู้เฒ่าฟลินท์จึงทำได้เพียงเชื่อฟังผู้บังคับบัญชาของเขาเท่านั้น“เรามาตามหาเบาะแส!” เจอรัลด์ตอบ “ฟังนะ ฉันต้องขอโทษ ด้วย แต่นายสองคนไม่ได้รับอนุญาตให้มายุ่งย่ามกับคดีนี้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นได้โปรดออกไปเสีย! ถ้านายกลับมาที่นี่อีกครั้ง เราก็จำเป็นต้องจับพวกนายกลับไปกับเราด้วย!” ผู้เฒ่าฟลินท์เตือน เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ทำเพียงแค่พยักหน้า ด้วยความที่ไม่อยากสร้างเรื่องยุ่งยากให้แก่ตาเฒ่าคนนี้ เจอรัลด์จึงตอบกลับไปว่า “รับทราบ!” ขณะที่เขากำลังจะจากไปพร้อมกับเรย์ เขาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าฟลินท์ตะโกนว่า "เดี๋ยวก่อน! ตอนที่อยู่ที่นี่นายได้พบเบาะแสอะไรบ้างหรือเปล่า? ถ้ามีล่ะก็ช่วยมอบมันให้เราด้วย!” เ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status