“ไม่เป็นไรหรอก” เย่เทียนหยู่ส่ายหน้า“ไม่เป็นไรได้ยังไงคะ ฉันเห็นนะว่าเธอเศร้ามาก คุณไม่กลัวจะเกิดเรื่องกับเธอเหรอคะ?” เฉินเค่อซินพูด“ไม่ขนาดนั้นหรอก”เย่เทียนหยู่ลังเลเล็กน้อย ด้วยความแข็งแกร่งของหลินหว่านหรูมันไม่น่าจะเป็นอะไร แต่ถ้ามีซูถิงอยู่ด้วย ก็ไม่แน่“ไม่ขนาดนั้นอะไรอีก รีบไปดูเถอะค่ะ”เฉินเค่อซินจับมือเย่เทียนหยู่แล้วพูดแม้ว่า เย่เทียนหยู่จะพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ แต่เฉินเค่อซินรู้สึกได้ว่า ไม่ว่ามันจะแค่ข้อตกลงหรือไม่ แต่เย่เทียนหยู่รักภรรยาคนนี้มาก“ได้ ผมจะไปดู”เย่เทียนหยู่กล่าวเมื่อมองดูเย่เทียนหยู่จากไป เฉินเค่อก็รู้สึกผิดหวังเมื่อเห็นภาพเบื้องหน้า ติงอิ่งก็ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “เค่อซิน ในเมื่อพวกเขาเป็นแค่สามีภรรยาตามข้อตกลง แล้วเธอก็ชอบเย่เทียนหยู่ด้วย ให้พวกเขาหย่ากันไม่ดีกว่าเหรอ ทำไมเธอต้องพยายามโน้มน้าวเขาด้วย!”“ไม่ได้นะ!”“พี่เย่ชอบเธอ ฉันจะทำเรื่องที่พี่เย่ไม่มีความสุขไม่ได้” เฉินเค่อซินตอบโต้ทันที“ยัยเด็กโง่เอ้ย”ติงอิ่งกล่าวอย่างช่วยไม่ได้จางซวนสับสนเล็กน้อยต่อสถานการณ์นี้เฉินเค่อซินเห็นดังนั้นจึงอธิบายว่า “พี่เย่แค่เห็นฉันเหมือนน้องสาวน
เมื่อได้ยินแบบนั้น ซูถิงก็แสดงท่าทีสงสารและพูดว่า “หว่านหรู เธอก็รู้ว่าฉันไม่เห็นด้วยกับเธอที่จะอยู่กับเย่เทียนหยู่ตั้งแต่แรก ถ้าเธอถามฉัน ฉันไม่สนับสนุนมันอย่างแน่นอน”“เพราะเรารู้ดีว่า นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เย่เทียนหยู่อยู่กับผู้หญิงคนอื่น อนาคตเขาต้องไปพัวพันกับผู้หญิงพวกนั้นแน่ แล้วเธอจะทนได้เหรอ”เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ดูเหมือนว่าหลินหว่านหรูจะมีภาพที่เย่เทียนหยู่ที่กำลังอยู่กับผู้หญิงอีกคนอยู่ฉายอยู่ในใจ และเธอก็รู้สึกไม่สบายใจเลย“แล้วเธอรู้ไหมว่าทำไมคนมากมายถึงต่อต้านไม่ให้พวกเธอคบกัน”“เพราะว่าโลกนี้ให้ความสำคัญกับความเท่าเทียมกันยังไงละ เธอสามารถทำทุกอย่างเพื่อความรักได้ แต่พอแต่งงานแล้วมันก็จะมีปัญหามากขึ้น” ซูถิงกล่าว“เรื่องนั้นฉันไม่สนใจแล้วละ ตอนนี้ฉันเลิกสนไปแล้ว แต่ฉันยอมรับไม่ได้ที่เขาไปคบกับผู้หญิงคนอื่น”“เฮ้อ เธอจะไม่สนใจเรื่องนี้ก็ได้นะ แต่พ่อ แม่กับปู่ของเธอล่ะ? เธออยากจะแตกหักกับทุกคนเหรอ?”“เท่าที่ฉันรู้ ดูเหมือนพวกเขาจะไม่สนับสนุนเรื่องที่เธอกับเย่เทียนหยู่คบกันนะ”ซูถิงถามอย่างมีชั้นเชิง“ใช่ ทุกคนไม่สนับสนุน ฉันเป็นคนเดียวที่ทำงานหนักและพยายามอย่างเต็มท
“กงซุนจื้อ ใครเหรอ?” เมื่อซูถิงได้ยินแบบนั้น เธอก็แสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง แต่ในใจกลับกำลังปรีดาถึงที่สุด“นายน้อยของตระกูลกงซุน คนที่ช่วยเราทวงหนี้เมื่อครั้งที่แล้ว”“นายน้อยกงซุนที่เย่เทียนหยู่ขโมยความดีความชอบไปน่ะเหรอ”“อือ!”“ดูเหมือนเขาจะสุภาพและเป็นสุภาพบุรุษมากเลยนะ ภูมิหลังทางครอบครัวของเขาพิเศษมาก ฉันไม่เคยได้ยินข่าวลือไม่ดีเลย ที่มากไปกว่านั้นฉันมองไม่ออกหรอก แค่รู้สึกว่าเขาเก่งกาจมากเลยน่ะ”ซูถิงทำท่าเหมือนเธอไม่รู้จริงๆ“อ่อ”“แต่ว่ายังไงเขาก็เป็นทายาทในอนาคตของตระกูลกงซุน ใครก็ตามที่แต่งงานกับเขาก็คงเหมือนได้พรจากพระเจ้าเลยนะ ไม่รู้ใครจะโชคดีขนาดนั้นกันนะ”“จริงสิ ทำไมจู่ ๆ ถึงถามถึงเขาล่ะ”“ไม่มีอะไร!”หลินหว่านหรูไม่ได้พูดอะไรมาก แต่ลึกๆ แล้วเธอเริ่มหันหากงซุนจื้อรถผ่านไปได้สักพักก็บังเอิญผ่านไปที่บาร์ ซูถิงเหลือบมองด้านข้างแล้วพูดว่า “หว่านหรู ไหน ๆ ตอนนี้เธอก็อารมณ์ไม่ดี ทำไมเราไม่พาที่ผ่อนคลายกันหน่อยล่ะ เครียดไปจะแย่เอานะ”“ผ่อนคลาย ที่ไหนเหรอ”“บาร์!”“ไม่ต้องกังวล เพื่อนของฉันเป็นเจ้าของบาร์ซีโร่ดาร์กอน ที่นั่นปลอดภัยมากเลย” ซูถิงกล่าว“ได้สิ”หลิน
หลินหว่านหรูร้องไห้จนน้ำตาอาบแก้ม บางทีเธออาจดื่มมากเกินไปจนไม่มีสติ ก็เลยพ่นเอาความในใจออกมาหมดเป็นเพราะเหตุนี้เธอจึงรู้สึกดีขึ้นมากและสงบลงมาก เธอหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดน้ำตา“หว่านหรู อย่าเศร้าเกินไปเลยนะ”“ในเมื่อเขาทำไม่ได้ เราก็ควรมองไปข้างหน้า มีพวกนายน้อยเก่ง ๆ ตั้งมากมายที่ไล่จีบเธอแต่จีบไม่ติดทำไมต้องมาเสียใจกับคนไร้ยางอายแบบเขาด้วย”ซูถิงปลอบใจเธอหลินหว่านหรูพยักหน้า บางทีเธอควรจะปล่อยเรื่องเขาไปจริงๆ แต่เธอก็ยังรู้สึกปวดใจเมื่อคิดจะปล่อยวาง โดยเฉพาะเมื่อต้องไปสำนักงานกิจการพลเรือนพรุ่งนี้มันอึดอัดมากหลินหว่านหรูกำลังจะพูด แต่ในตอนนั้นเองกลุ่มชายแต่งตัวทันสมัยมองเห็นพวกเธอและก้าวเข้ามา ก่อนจะพูดว่า “น้องสาวคนสวยทั้งสอง ไปดื่มกันไหมจ๊ะ ไม่มีผู้ชายมาด้วยเหรอ? ไปด้วยกันดีไหม?”“โดยเฉพาะสาวสวยคนนี้ ดูเหมือนจะร้องไห้อยู่นะ ถูกรังแกหรือเปล่า? บอกพี่มาสิจ๊ะ เดี๋ยวพี่ช่วยไปแก้แค้นให้เอง”เมื่อซูถิงเห็น เธอก็พูดอย่างเย็นชาทันที “ไปให้พ้น เราไม่รู้จักพวกแกนะ!”“ฮ่าฮ่า เมื่อกี้เราไม่รู้จักกัน แต่ตอนนี้เรารู้จักกันแล้วไงจ๊ะ ดื่มสักสองก็รู้จักกันแล้ว” ชายผมเหลืองถึงกับคิดจะว
ชายคนนั้นไม่ทันได้ระวังและถูกผลักออกซูถิงข่วนใบหน้าของชายอีกสองคนที่อยู่ด้านข้างเธออย่างแรงนี่เป็นบทละครที่ถูกเขียนเอาไว้แล้วรออีกพักกงซุนจื้อจะเป็นฮีโร่มาปรากฏตัวเพื่อปกป้องสาวงามหลินหว่านหรูโกรธและสิ้นหวัง ไม่คิดเธอว่าซูถิงจะยอมเสี่ยงชีวิตขนาดนี้ถึงกับยอมเอาชีวิตเข้าแลกกับอีกฝ่ายเพื่อช่วยเธอใจของซูถิงมีเธออยู่จริง ๆ และก็ทำทุกอย่างเพื่อเธอมาโดยตลอด แม้จะถูกเข้าใจผิด แต่ก็ยังสู้ไม่ถอยขนาดนี้ในเวลานี้หลินหว่านหรูไม่สนใจมากนัก เธอใช้ประโยชน์จากจังหวะนี้ ลุกขึ้นและวิ่งหนีออกไปเธอคิดกับตัวเองว่า ซูถิง รอฉันก่อน ฉันจะช่วยเธอแน่“ให้ตายเถอะ นังบ้านั่น รนหาที่ตายจริง ๆ!”ชายคนนั้นโกรธกับพฤติกรรมของซูถิง เขาตบซูถิงอย่างแรงสองครั้ง แฃ้งผลักเธอออกไป และพูดด้วยความโกรธ “ไปจับเธอมา”หลินหว่านหรูอยากจะวิ่งหนี แต่ฃเธอดื่มไปหนักมาก อีกทั้งอีกฝ่ายก็ระวังเอาไว้อยู่แล้ว จะปล่อยให้เธอทำตามอำเภอใจหนีไปแบบนั้นได้ยังไงยิ่งไปกว่านั้น หลินหว่านหรูวิ่งออกไปสองสามก้าว ก็เซจนเกือบจะล้มลงอยู่แล้วเมื่อมองดูภาพเบื้องหน้า ดวงตาของกงซุนจื้อจากระยะไกลก็แสดงความตื่นเต้นด้วยความพอใจ แต่ก็รีบระงับ
ขณะที่หลินหว่านหรูกำลังสิ้นหวัง เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าคนคนนั้นคือเย่เทียนหยู่เธอนึกว่าตัวเองตาลายเสียอีกต้องเป็นเพราะคิดมากไปแน่ ๆ ถึงได้เกิดเหตุการณ์แบบนี้แต่ในไม่ช้า เสียงของเย่เทียนหยู่ก็ดังขึ้นอีกครั้งเสียงนั้นอ่อนโยน มั่นคงและแข็งกร้าว ทำให้เธอแอบหลงใหลไปชั่วขณะในเวลานี้ เย่เทียนหยู่ได้ช่วยหลินหว่านหรูขึ้นมาแล้ว“คุณ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?” หลินหว่านหรูตกใจ รู้สึกดีใจ ตื่นเต้นและเต็มไปด้วยอารมณ์อื่น ๆ ซึ่งมันซับซ้อนมาก“ก็คุณอยู่ที่นี่แล้วมีอันตราย ผมจะไม่อยู่ได้ยังไงล่ะครับ”เย่เทียนหยู่พูดเบา ๆทันทีที่ได้ยินแบบนั้น กำแพงหัวใจของหลินหว่านหรูถูกทลายลงอีกครั้ง เธอแทบจะอดไม่ได้ที่จะโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของอีกฝ่ายแต่กงซุนจื้อโกรธสุดขีดเมื่อเห็นภาพเบื้องหน้า อยากจะกินเลือดกินเนื้อเย่เทียนหยู่ซะแต่ไม่เป็นไร เย่เทียนหยู่ ฝากไว้ก่อนเถอะ ถ้าปล่อยให้แกอยู่รอดถึงคืนพรุ่งนี้ กงซุนจื้อสามตัวนี้ฉันจะเขียนมันกลับหัวซะที่แท้ก่อนที่เขาจะมาถึง มีข่าวมาจากที่บ้านของเขา ว่าผู้เฒ่าหวังจะเดินทางมาเทียนไห่ในวันพรุ่งนี้เมืองหลวงอยู่ไม่ไกลจากที่นี่และสามารถมาถึงได้ตอนเที่ยงเมื
“มึง!”“มึงมันรนหาที่ตาย!”หนุ่มผมทองโกรธและเรียกให้ทุกคนพุ่งไปรุมเขาในทันทีต่อให้ทักษะการต่อสู้ของปหจะเก่งแค่ไหน สองหมัดก็ยากจะเอาชนะสี่มือ อีกพักแกได้เห็นดีแน่แต่ไม่นาน หนุ่มผมทองก็ต้องพบกับความสิ้นหวัง คนของเขาไม่พอให้เป็นคู่ต่อสู้ของอีกฝ่ายแน่ เวลาเพียงชั่วพริบตา ทุกคนนอนกองอยู่บนพื้นและกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดทั่วทั้งร่างกายได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงโดยไม่มีละเว้นแม้แต่คนเดียว และเกือบทุกคนได้รับบาดเจ็บภายในสำหรับตัวเขาเอง อาจเป็นเพราะเขาเป็นผู้นำ ทำให้อีกฝ่ายลงมือกับเขาเบาเป็นพิเศษมือทั้งสองข้างหักหมดแต่เย่เทียนหยู่สังเกตเห็นว่ามีคนเฝ้าดูอยู่รอบตัวเขา พวกเขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เขาจึงรีบปิดหลินหว่านหรูและออกจากที่นี่ไปทันทีเขาไม่อยากตกเป็นข่าวเมื่อเห็นทั้งคู่จากไป หนุ่มผมทองก็รีบโทรหาโรงพยาบาล จากนั้นจึงมองซูถิงด้วยความโกรธและพูดว่า “คุณซู นี่มันหมายความว่ายังไง มันแค่การแสดงไม่ใช่เหรอ คิดจะเอาชีวิตพวกกูหรือไง”“ฉะ ฉันก็ไม่ปคิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้”ซูถิงสับสนมาก แน่นอนว่าเธอเป็นคนไปหาเจ้าของบาร์ เธอขอให้เจ้าของบาร์จัดกลุ่มคนมาร่วมแสดง แล้วจะให้มีคนเป็น
ขณะที่ซูถิงกำลังคิดว่าจะส่งหลินหว่านหรูไปที่เตียงของกงซุนจื้อได้ยังไง หลินหว่านหรูก็โทรมาหาเธอที่แท้แล้วสมองของหลินหว่านหรูหยุดทำงานไปชั่วขณะ ตอนที่เย่เทียนหยู่ปรากฏตัว จนกระทั่งเดินออกจากที่นั่นมาแล้ว ถึงจำได้ว่าซูถิงยังไม่ออกมาเธอรีบพูดว่า “เทียนหยู ซูถิงยังไม่ออกมาเลย”“ไม่ต้องกังวล เธอไม่เป็นไรหรอกครับ” เย่เทียนหยู่กล่าว“จริงเหรอ?”“อือ ก็พวกนั้นเป็นพวกเดียวกัน จะเป็นอะไรได้ยังไง?”“ไร้สาระ!”“ซูถิงถูกตบแรงมากเลยนะ แล้วเธอก็ต่อสู้เพื่อฉัน เธอจะเป็นพวกเดียวกันได้ยังไง แล้วอีกอย่าง เธอให้คนมาทำเรื่องแบบนี้แล้วจะได้อะไร?”เย่เทียนหยู่อยากจะบอกเธอว่าได้ปรากฏเจ้าชายขี่ม้าขาวแต่พอคิดไปแล้ว ครั้งนี้คนที่ได้เป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวคือเขานี่“เทียนหยู่ ฉันรู้สึกขอบคุณนายมากที่นายมาช่วยฉันไว้ทันเวลา แต่ว่าไม่มีทางที่ซูถิงและพวกเขาจะเป็นพวกเดียวกัน”“ฉันรู้ว่านายมีอคติกับเธอ แต่ที่ผ่านมาเธอทำเรื่องผิดต่อนายก็เพื่อฉัน และเธอก็แก้ไขแล้วนี่”หลินหว่านหรูอธิบาย“เอาล่ะ เรื่องที่ผ่านไปแล้วก็อย่าพูดถึง”“คุณเองก็ไม่ต้องกังวล ต่อให้พวกเขาไม่ใช่พวกเดียวกัน คนเหล่านั้นก็ถูกผมทำร้าย ไม่มี