Share

บทที่ 511

ขณะที่หลินหว่านหรูกำลังสิ้นหวัง เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นว่าคนคนนั้นคือเย่เทียนหยู่

เธอนึกว่าตัวเองตาลายเสียอีก

ต้องเป็นเพราะคิดมากไปแน่ ๆ ถึงได้เกิดเหตุการณ์แบบนี้

แต่ในไม่ช้า เสียงของเย่เทียนหยู่ก็ดังขึ้นอีกครั้ง

เสียงนั้นอ่อนโยน มั่นคงและแข็งกร้าว ทำให้เธอแอบหลงใหลไปชั่วขณะ

ในเวลานี้ เย่เทียนหยู่ได้ช่วยหลินหว่านหรูขึ้นมาแล้ว

“คุณ ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?” หลินหว่านหรูตกใจ รู้สึกดีใจ ตื่นเต้นและเต็มไปด้วยอารมณ์อื่น ๆ ซึ่งมันซับซ้อนมาก

“ก็คุณอยู่ที่นี่แล้วมีอันตราย ผมจะไม่อยู่ได้ยังไงล่ะครับ”

เย่เทียนหยู่พูดเบา ๆ

ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น กำแพงหัวใจของหลินหว่านหรูถูกทลายลงอีกครั้ง เธอแทบจะอดไม่ได้ที่จะโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของอีกฝ่าย

แต่กงซุนจื้อโกรธสุดขีดเมื่อเห็นภาพเบื้องหน้า อยากจะกินเลือดกินเนื้อเย่เทียนหยู่ซะ

แต่ไม่เป็นไร เย่เทียนหยู่ ฝากไว้ก่อนเถอะ ถ้าปล่อยให้แกอยู่รอดถึงคืนพรุ่งนี้ กงซุนจื้อสามตัวนี้ฉันจะเขียนมันกลับหัวซะ

ที่แท้ก่อนที่เขาจะมาถึง มีข่าวมาจากที่บ้านของเขา ว่าผู้เฒ่าหวังจะเดินทางมาเทียนไห่ในวันพรุ่งนี้

เมืองหลวงอยู่ไม่ไกลจากที่นี่และสามารถมาถึงได้ตอนเที่ยง

เมื
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status