"เธอมันก็แค่น้องสาวของผู้หญิงขายตัว ที่หาวิธีทำให้ฉันสนใจไม่ได้ เธอก็วิ่งไปหาคนอื่น" "พี่สาวฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว อย่างที่พี่เข้าใจ" มิริณสวนกลับอรัณอย่างไม่ยอมทันที "เป็นเด็กN มันไม่ได้ต่างกับผู้หญิงขายตัว" อรัณจับข้อมือเรียวเล็กของมิริณเอาไว้แน่น ด้วยความโกรธและโมโห ใบสวยหวานไร้กรอบแว่นตา จ้องมองคนปากร้ายโดยไม่เกรงกลัวแต่อย่างใด "ถ้าเกลียดผู้หญิงขายตัว เกลียดพี่สาวฉัน เกลียดฉันมากนัก พี่ก็เลิกยุ่งกับฉันเสียทีสิ" มิริณกดน้ำเสียงโดยความไม่พอใจ พร้อมกับสะบัดมือออกจากแขนของอรัณ "ถ้าอยากเป็นเด็กขายตัวตามพี่สาวของเธอนัก ก็มาขายให้ฉันเสียสิ จะได้ไม่ต้องวิ่งหาคนอื่นให้มันเหนื่อย แค่นอนให้ฉันกระแทกก็พอ" "พี่รัณ" มิริณตระโกนใส่หน้าอรัณด้วยความโกรธจัด !! เพี๊ยะ !! พร้อมกับตะเบ่งฝามือฝาดใบหน้าอันหล่อเหลาของอรัณด้วยที่เขานั้นดูถูกเธอไม่หยุด ใบหน้าของอรัณหันไปตามแรงตบและมอง มิริณมาด้วยสายตาดุดัน "ขอซื้อดีๆ ไม่ขาย งั้นก็โดนฉันกระแทกก่อน แล้วค่อยคิดราคามาละกัน" พูดจบอรัณก็ระดมจูบคนตัวเล็กไปทั่วทั้งใบหน้าด้วยความโมโห
View Moreแต่เรื่องที่เขาย้ำยี่เด็กN ที่ยังบริสุทธิ์อย่างเธอ เรื่องนี้ขอเอาไว้ก่อนละกัน เมื่ออารมณ์ความต้องการมันมีมากเหนือกว่าทุกสิ่ง ร่างสูงมองส่วนนั้นของเขาและเธอที่ยังเชื่อมต่อกันมีเลือดที่ไหลซึมออกมาจากกลีบดอกไม้งามของคนตัวเล็กจะขยับต่อก็ขยับไม่ไหว เมื่อส่วนนั้นของเธอมันทั้งบีบท่อนเอ็นของเขาตนจนรู้สึกปวดหนึบๆ เข้าที่ส่วนหัว ยากที่จะขยับต่อ เข้าไปได้แค่สวนหัว ตอนนี้ความรู้สึกมันเหมือนอยู่กลางทะเลที่ไปได้เพียงครึ่งทาง เมื่อมาถึงขนาดนี้แล้วจะให้หยุด อรัณก็ทำไม่ได้เช่นกันใคร ถ้าคิดจะปล่อยเธอไปตอนนี้ก็คงจะไม่ได้ อกอวบอิ่มชี้เด้งชี้ตรงหน้า ให้ตายเถอะตรงหน้านั้นสวยหวานเซ็กซี่จับใจ สวยไปหมดสวยซะทุกตารางนิ้วถ้ารู้ว่าเธอยังคงบริสุทธิ์ไม่มีประสบการณ์แบบนี้เขาก็คงจะไม่ยุ่งให้เสียเวลา ไหนๆ ก็เลวจนเข้ามาครึ่งทางขนาดนี้แล้ว ก็ไปต่อให้สุดละกัน ร่างสูงได้แต่คิดในใจ อรัณตันสินใจดันท่อนเอ็นขนาดใหญ่เข้าหาร่องแคบของมิริณต่อจนสุดกำลัง"อดทนหน่อยละกัน มันเจ็บไม่นานหรอก พอฉันขยับถี่ๆ หน่อยร่องฟิตเธอก็จะค่อยๆ ขยายเอง จากนั้นก็ไม่เจ็บแล้ว" อรัณเองก็มืดแปดด้าน ให้ตายเถอะเกิดก็ไม่เคยร่วมเตียงกับสาวบริสุทธิ์เลยซักค
ร่างสูงของอรัณที่แอบมองมิริณและอคิณอยู่อีกมุมของโรงแรม เมื่อเห็นอคิณเดินออกไปอรัณก็ไม่รอช้าร่างสูงจากที่คิดจะกลับคอนโดของตน กับเลือกเดินตามมิริณไปแทน ทำไมเพียงแค่คิดว่ามิริณเป็นเด็กของอคิณเขาถึงได้รู้สึกโกรธและหงุดหงิดมากถึงเพียงนี้ อรัณเดินตามหลังบางโดยที่คนตัวเล็กนั้นไม่รู้ตัว ร่างบางเดินมาหยุดที่หน้าห้องและเปิดเข้ามาในจังหวะที่กำลังจะปิดประตูลง!! ปรึก !! อรัณใช้แขนทั้งสองข้างเข้าดันประตูที่มิริณนั้นกำลังจะปิด ร่างบางที่เห็นเช่นนั้นถึงกับชะงักตากลมเปิดกว้างเปิดออกมาด้วยความตกใจ ที่เห็นอรัณนั้นยืนอยู่หน้าของเธอ และเขายังอยู่ในอาการเมากลิ่นเหล้าฟุ้งมาทั้งตัว สีหน้าและแววตาที่สื่อมาถึงเธอร่างบางรู้สึกถึงกับแปลก"พี่มีอะไรกับฉันหรือเปล่า" เสียงหวานเอ่ยถามหนุ่มรุ่นพี่ด้วยความสงสัยที่่จู่ๆ อรัณก็เข้ามาหาเธอ ทั้งทีี่เขาเป็นคนไล่เธอออกมาเสียเอง หรือเขาจะมาตามเธอไปชงเหล้าอีกน๊า เพราะนี้มันยังไม่ถึงเวลาเลิกงานของเธอ เพียงแต่เขานั่นเธอไล่ออกมาเท่านั้นเอง ร่างบางได้แต่คิดในใจร่างสูงจ้องมองคนตรงหน้า พร้อมกับผุดรอยยิ้มอันร้ายกาจออกมา แขนดันประตูให้เปิดกว้างออกมา จนร่างบางถอยหลังเข้าไปภายในห้อง
ร่างบางไม่ตอบ แต่กับดิ้นให้ตัวเธอนั้นหลุดพ้นจากอ้อมกอดของอรัณ มิริณพยายามดิ้นแต่ก็ไม่เป็นผล"นี้ปล่อยฉันนะ""ฉันไม่ชอบให้ใครมาออกคำสั่ง" คนใจร้ายยังคงเอาคืนมิริณด้วยวิธีลวนลามเธอ ฝ่ามือหนาเริ่มอยู่ไม่นิ่ง มือหนาของอรัณลูบเข้าที่หน้าท้องแบนราบของเธออย่างจงใจ จนร่างบางถึงกับรู้สึกขนลุก"นี้พี่อรัณ พี่อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ" มิริณเอ่ยชื่อเขามาครั้งแรกและมองหน้าอรัณด้วยสีหน้าอันโกรธจัด"ทำไมกลัวเหรอ เป็นเด็กเอ็นจะกลัวไปทำไม ฉันคิดว่าเธอจะชินแล้วซะอีก เป็นเด็กเอ็นไม่ใช่เหรอ เด็กเอ็นมีหน้าที่ทำอะไร หน้าที่แบบที่ฉันกำลังทำอยู่หรือเปล่า""ฉันมีหน้าที่ชงเหล้า นอกเหนื่อยจากงานชงเหล้า กอดแบบนี้ ฉันไม่รับ ปล่อยฉันคะ" ยิ่งมิริณบอกให้ปล่อยอรัณยิ่งกระชับกอดแน่นขึ้น"หึ หึ! ทำไมกลัวเหรอ" เมื่อเห็นมิริณปฎิเสธ คนตัวโตยิ่งอยากเอาชนะ มือหนาของอรัณจับเข้าที่เรียวแขนเล็กทั้งสองข้างเอาไว้ ไม่ให้ร่างบางนั้นหลุดหนี พร้อมกับยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ คนตัวเล็กยังคงนิ่งและสบตาคนตรงหน้ามาเช่นกัน"ทำไมถึงไม่รับ กลัว หรือว่ายังไง" อรัณยังเอ่ยถามคนตัวเล็กมาเช่นนั้น"ไม่ได้กลัว ฉันแค่เลือกรับ แต่กับลูกค้าบางคนแค่เห็นหน้าฉันก็
อรัณในจังหวะที่เขาหันมองเด็กเอ็นที่เธอเดินเข้ามานั่งข้างผม ใบหน้าอันหล่อเหล่าถึงกับชะงักและนิ่งและตกใจ ไม่ต่างอะไรจากมิริณนัก อ่าผมคิดไม่ถึงว่าตนตรงหน้าตอนนี้จะเป็นยัยนั้น ให้ตายเถอะทำไมเด็กเอ็นโต๊ะผมถึงได้กลายเป็นเธอไปได้ ร่างสูงได้แต่สบตาคนที่หันมามองหน้าตนอย่างใกล้ชิด ยอมรับว่าตอนนี้ยัยนี้สวยและเสน่ห์ของเธอโครตดึงดูดผมเลย อรัณจ้องมองร่างบางตรงหน้าอย่างไม่ยอมละสายตาของจากมิริณเอาเสียเลย เขายอมรับอย่างไม่อายปากบาง ใบหน้าจิ้มลิ้ม ยิ่งได้มองใกล้ๆ ยิ่งรู้สึกหลงไหลอรัณถึงกับชะงักไปชั่วขณะจากนั้นน้ำเสียงหวานๆ ของมิริณก็เอ่ยขึ้นถามหนุ่มๆ"พวกคุณจะรับเครื่องดื่มอะไรดีคะ" มิริณเอ่ยพร้อมกับทำหน้าที่ชงเหล้าให้กับหนุ่มๆ โดยที่ไม่นึกจะสนใจคนที่จ้องมองหน้าของเธอเลยด้วยซ้ำ จนกระทั้งร่างบางยื่นแก้วบรั่นดีให้เรียวตะ ริก และริว ครบแต่เหลือเพียงอรัณเท่านั้นที่โดนเสน่ห์ของคนที่ตนเกลียดชัง ตกเข้าอย่างเต็ม จนถึงกับนั่งหน้านิ่งอยู่เช่นเดิม"ไอ้เชี่ยรัณ ไอ้อรัณ""ฮือ...ว่าไง" เสียงของริกทำเอาอรัณนั้นรู้สึกตัวทั้งสามหนุ่มถึงกับเหลือบมองหน้าเพื่อน และผุดยิ้มออกมา เมื่ออรัณนั้นมองสาวสวยคนตรงหน้าไม่เก็บอาการเ
วันต่อมา@โรงแรมH ร่างสูงใบหน้าอันหล่อเหลาของอรัณนั่งที่เปลข้างสระว่ายน้ำชั้นดาดฟ้าของโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง สวมด้วยเสื้อยืดสีขาวตัวบางและกางเกงขาสั้นธรรมดาในมือยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิ๊บด้วยท่าทีสบายเสียงเพลงดีเจเปิดดังกระหึ่ม สายตาคมเข้มกวดมองไปยังบริเวรรอบๆ ของสระว่ายน้ำ ที่มีการงานปาร์ตี้วันเกิดของอคิณ งานในค่ำคืนนี้ถูกจัดขึ้นเป็นงานปาร์ตี้แบบส่วนตัว โดยอรัณไม่ได้มางานนี้เพียงคนเดียว แต่ยังมีเรียวตะ ริก และริว นั้นจะตามมาที่หลังอีกนั้นเองจณะรอทั้งสามหนุ่ม อรัณได้นั่งดื่มกับกลุ่มเพื่อนสนิทของอคิณ ที่เขาเองก็สนิทและพอรู้จักอยู่เช่นกัน โดยที่เจ้าของวันเกิดนั้นได้เดินไปทักทายเพื่อนๆ ที่อยู่อีกกลุ่ม ภายในงานมีสาวสวยอีกมากมายที่มาในตรีม บิกินี่ วันพีซ คนที่มาในงานส่วนใหญ่ก็เป็นเซเลป และคนดัง คู่ค้าร่วมธุรกิจกับอคิณนั้นเอง"เออ ไอ้เอส ไหนวะของขวัญชิ้นโบว์แดงที่มึงบอกเตรียมไว้ให้ไอ้คิณมัน" อรัณที่นั่งดื่มอย่างเงียบๆ ก็ได้ฟังสองหนุ่มเพื่อนซี่ของอรัณที่คุยกันถึงของขวัญชิ้นพิเศษที่ได้เตรียมไว้ให้กับพี่ชายของเขา"น้องเขายังไม่ถึงวะ คืนนี้รับรอง แม่งไอ้คิณมัน จะลืมกูไม่ลงเลย""เมื่อกี้กูโทรถามผู้จัดก
ห้างสรรพสินค้าS ทั้งสองสาวพี่น้องช้อปกันอย่างสนุกหลังจากที่อคิณ พาทั้งมิวามาทานข้าวเสร็จแล้วนั้น ทั้งสามก็พากันเดินเข้าออกร้านเสื้อผ้า ร้อง เท้า กระเป๋าที่มีอคิณคอยถือบัตรเครดิตทำหน้าที่ป๋าจ่ายให้กับมิวา และอคิณยังใจดีจ่ายให้กับมิริณสาวน้อยที่น่าตาน่ารัก ความสวยสองสาวพี่น้องคู่นี้ ที่สวยกินกันไม่ลงเลย จนอคิณนั้นอยากจะเก็บเอาไว้ครอบครองทั้งสอง ยิ่งมองยิ่งมีเสน่าห์อย่างหน้าหลงไหลมิริณถึงกับชักสีหน้าใส่พี่สาวที่ตอนนี้มิวา หยิบ โน้น นี้นั้นเป็นว่าเล่น จนมิริณแอบตกใจ เพราะของในมือที่มิวามันทั้งเยอะและราคาแพงมากอยู่เหมือนกัน"วาซื้อเยอะแบบนี้ พี่เขาจะไม่ว่าเหรอ""หยิบมาเถอะน๊าริณ พี่คิณเขาใจดีแค่นี้ไม่ทำให้เขาล้มละลายหรอก" มิวาหันไปเอ่ยกับน้องสาว ที่มิริณไม่ยอมหยิบเสื้อผ้าของเธอมาเลยซักชุด"ถ้าริณไม่เลือกวาเลือกให้เองและกัน" จากนั้นมิวาก็ช้อปต่อและหยิบมาอีกหลายชุด ถุงกระดาษในมือของทั้งสองสาวรวมยี่สิบใบ ส่วนมากมาจากแบรนด์ดังๆ ทั้งนั้นด้านอคิณที่เดินตามมิวาออกจากในร้าน ไปยังที่ลานจอดรถ"นี้กะจะไม่ช้อปวันอื่นด้วยเลยหรือไงครับ" อคิณถามมิวาพร้อมกับ ยิ้มให้กับหญิงสาว แต่เขาก็คุ้นชินที่มิวาเป็น
ห้อง R วิศวะ ใบหน้าอันหล่อเหล่าของอรัณถึงกับคิดหนัก เมื่อคนที่เขาว่าคนปล่อยคลิปไม่ใช่ยัยนั้น แต่กับเป็นคนใกล้ตัว เขาจะกล้าเอาเรื่องรีอาได้ยังไง ในเมื่อรีอาเธอเคยเป็นคู่นอนคนโปรดของเขา อรัณถึงกับคิดไม่ตกกับเรื่องคลิปที่เกิดขึ้นเขาจะใช้วิธีไหนพูดคุยกับรีอาเธอดีแต่ถึงเขาไม่อยากจะเอาเรื่องรีอา แต่เรื่องนี้เขาเองก็ย่อมปล่อยผ่านไปไม่ได้เช่นกัน ยิ่งคิดร่างสูงถึงกับปวดหัวขึ้นมาตึบๆ จากนั้นก็กดสมาร์ตโฟนหารีอาทันที แต่กลับไม่มีคนรับสายของเขา อรัณถึงกับหงุดหงิดที่เขาหาวิธีติดต่อรีอาไม่ได้ ใบหน้าอันหล่อเหล่าถึงกับมีความกังวลขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด!! แก๊ก !! อรัณเสมองไปทางประตูจากก็เห็นใบหน้าของทั้งสามหนุ่มที่กำลังเดินเข้ามา พร้อมกับในมือมีอาหารอีกหลายอย่างที่เรียวตะและริกช่วยกันหิ้วมาจากโรงอาหาร จากนั้นริกก็วางของที่ซื้อมสาวางลงบนโต๊ะและเอ่ยถามคนนั่งหน้าตาเคร่งเครียดมาทันที"เป็นไง ไปตามหาตัวปล่อยคลิป ได้เรื่องว่าไง""เจอตัวเธอแล้ว" อรัณตอบริกแค่นั้น"แล้วไง น้องคนนั้นยอมแล้วเหรอว่าเธอเป็นคนปล่อยคลิปมึงจริง" เรียวตะที่กระดกโค้กกระป๋องอยู่อีกมุมเหลือบมองมาที่อรัณด้วยความสงสัยไม่ต่างจากริก"ไม่ใช่
หลังจากทานข้าวเสร็จมิริณก็แยกตัวออกจากขวัญข้าวและบีนาทันที เนื่องจากเธอเองก็กังวลใจกับเพื่อนที่เกิดขึ้น มิริณที่กำลังจะเดินเข้าห้องเรียนไปซาตแบตโทรศัพท์ แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อมีคนที่ไม่คาดคิดเดินมาดักหน้าของเธอ อรัณมองร่างบางมาด้วยสายตาที่วาวโรจน์"มานี่ฉันขอคุยกับเธอหน่อย" เมื่อเจอหน้าผู้หญิงใจร้าย อรัณก็ไม่รอช้าร่างสูงกระชากแขนเรียวเล็กของมิริณ เดินเข้ามาภายในห้องเรียนอีกห้อง โดยที่มีริวอยู่ในห้องนี้ด้วย"ว้าว...น้องน่ารักซะด้วยสิ" ริวได้แต่เอ่ยพร้อมกับผุดรอยยิ้มออกมา แต่คุ้นๆ น่าจะใช่น้องคนเมื่อวันก่อนที่ชนกับอรัณที่สนามบาสหรือเปล่า ร่างบางกระโปรงพีชยาว อ่า...ถ้าจำไม่ผิดน่าจะคนเดียวกัน แต่พอไม่ใส่แว่นหน้าตาก็น่ารัก...ใช่ย่อย มิริณได้แต่เสมองหน้าเรียว และเผชิญหน้ากับอรัณ"เธอใช่ไหมที่เป็นคนปล่อยคลิปฉัน" อรัณตหวาดมาด้วยความโมโห"ฉันไม่ได้เป็นคนทำ พี่มีหลักฐานอะไรมาว่าฉันเป็นคนทำ" ในเมื่อโดนเขาหาเรื่องมาแบบนี้แล้ว เธอเองก็ไม่กลัว ยังยืนยันว่าไม่ได้เป็นคนทำ"เมื่อวานฉันเตือนเธอแล้วนะ ไม่คิดจะฟังฉันเลยไช่ไหม เธอกล้ามากนะ ที่กล้าทำกับฉันแบบนี้" อรัณต่างไม่คิดจะฟังคำแก้ตัวของเธอ แต่กับชี
@มหาลัย B อรัณหลังจากที่มาถึงมหาลัยร่างสูงก็เข้ามานั่งพักในห้องR ปกติ เนื่องจากวันนี้รถไม่ติดร่างสูงมาก่อนเวลาราวเกือบชั่วโมง ร่างสูงนั่งที่โซฟาได้ ไม่นานนัก!! แก๊ก !! สองหนุ่มแฝดก็ตามเข้ามาติดๆ เมื่อเจอหน้าเพื่อนริวก็ไม่รอช้า นิ่งแบบนี้แสดงว่ายังไม่รู้เรื่องอะไรสินะ สองพี่น้องได้แต่มองหน้ากันสลับกับอรัณ"ไอ้เชี่ย รัณ นั่งนิ่งแบบนี้มึงยังไม่เห็นคลิปสินะ" ริวเอ่ยถามอรัณมาด้วยสีหน้ากังวล เดาว่าเพื่อนของเขาคงจะยังไม่เห็นคลิปของตัวเองกับเพื่อนสาวคนสนิท ไม่งั่นอรัณคงไม่นิ่งเฉยอยู่เช่นนี้หรอก"คลิปไร" อรัณเอ่ยถามสองหนุ่มมาด้วยท่าทีสงสัย"กูว่าแล้วไง..." จากนั้นริวก็ยื่นสมาร์ตโฟนของตน และเปิดคลิปที่ตนพึ่งได้มาจากรุ่นน้องสาวคณะนิเทศน์ ให้อรัณได้ดูเห็นภาพเคลื่อนไหวของตัวเองและเพื่อนสาวคนสนิท ทั้งภาพและเสียงของเขาที่คุยกับแพทในห้องพยาบาลนั้นถูกอัดเป็นวิดีโอและถูกส่งในกลุ่มนักศึกษา เป็นช่วงที่เขาขอแพทแต่งงานและช่วงที่เขาจูบกับเธอ!! อ่า...!! ภาพที่เห็นทำเอาเจ้าตัวถึงกับปวดหัวขึ้นมาตึบๆ ใคร ๆ มันช่างกล้าทำกับเขาเช่นนี้ ใบหน้าอันหล่อเหล่าถึงกับแดงซ่านมาด้วยความโกรธจัด อรัณได้แต่หลับตาลงอย่างช้า
อรัณ อักษรรุ่งโรจน์สกุล ทายาทคนที่สองของนักการเมือง ชื่อดัง เบ้าหน้าฟ้าประทานของที่สาม ของหนุ่มสุดฮอตมหาวิทยาลัย B หล่อ รวย เย็นชานิ่งและนิ่ง ร้ายลึก และที่สำคัญเอาแต่ใจมาก ผิดแต่ไม่เคยโทษตัวเอง เป็นคนรักเพื่อนมาก [เจ้าชู้ไหม...ไม่รู้ดูกันไปยาวๆ ละกัน] นิสัยก็คงไม่ต่างจากแก๊งค์เพื่อนๆ มากนัก นิสัยไม่เหมือนกันก็คงอยู่แก๊งค์เดียวกันไม่ได้ ใจดีกับสาวๆ ทุกคนเกลียดที่สุดคือผู้หญิงขายตัวที่ชื่อมิวาแต่เธอดันเป็นน้องสาวของคนที่เขาเกลียด ยิ่งเกลียดมากเท่าไหร่แต่กับพาตัวเองเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเธอมากขึ้น เขาจะจัดการกับความรู้สึก ที่มันตรงกันข้ามการกระทำได้นี้ได้อย่างไร เมื่อเขาดันแพ้ให้กับ ความสดใส ดื้อรื้นของเธอ จนยากที่จะถอนตัวมิริน มิรินดา ชัยชาญกุลปี 3 คณะอักษรศาสตร์ มอ.Bหน้าตาน่ารัก สดใสร่าเริง ดื้อรั้น นิสัยดี ไม่ชอบการเอาเปรียบ เข้ากับทุกคนได้ดี ความสวยของฉันเมื่อใส่แว่นอยู่ที่ เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ แต่เมื่อถอดแว่นใส่คอนแทคเลนส์ ฉันก็ได้ขึ้นชื่อเรื่องความสวยที่ไม่เป็นสองรองใคร วัดจากความมั่นหน้ามั่นใจของตัวฉันเองล้วนๆ คะ"เธอมันก็แค่น้องสาวของผู้หญิงขายตัว ที่หาวิธีทำให้ฉันสนใจไม่ได้ เธ...
Comments