มันหยุดไม่ได้นี่ครับNC+++

วันต่อมา...

จุฟ จุฟ จุฟ!!

"อื้ม..."ร่างสูงส่งเสียงงัวเงียในลำคอเพราะถูกปลุกด้วยการระดมจูบทั่วใบหน้าหล่อให้ตื่นจากห้วงนิทรา

"ตื่นได้แล้วค่ะ...เช้าแล้วน้า...ไม่ตื่นเอวาจะไม่ทำแค่จูบแล้วนะคะ..."เมื่อได้ยินแบบนั้นความเจ้าเล่ห์ก็เข้ามาในห้วงความคิดทันที

หมับ!

"อื้อ..."มือหนากอดร่างบางเอาไว้แล้วทำทีเป็นงัวเงีย พลิกเธอลงมานอนข้างๆ จากนั้นใช้ท่อนขาพาดร่างเล็กเอาไว้ประหนึ่งว่าเธอเป็นหมอนข้าง

"ว๊าย...พี่ซัน..."

"เมื่อคืนรู้ไหมครับ...ว่าเอวาทำพี่ค้างอีกแล้ว..."เสียงหวานๆ แต่แหบพร่าเอ่ยขึ้น

"ไม่รู้ค่ะ..."เธอทำหน้าใสซื่อไม่รู้เรื่องไม่รู้ราว

"รู้ไหมครับว่าต้องทบต้นทบดอก..."

"อื้ม..."ยังไม่ทันที่ร่างบางจะตอบออกไป คำพูดของเธอก็ถูกกลืนลงไปด้วยปากหยักของร่างสูง จากนั้นเขาก็เปลี่ยนท่ามาเป็นขึ้นคร่อมร่างเธอแทน

"พี่หิว..."

"หิว??"

"ครับ...อยากจะกลืนกินเอวาทั้งตัวเลย..."อัครวินท์ก้มกระซิบเสียงกระเส่าข้างๆ ใบหูของเธอพร้อมกับขบเม้มเบาๆ ลมหายใจอุ่นๆ เป่าลดลงมาที่ซอกคอของคนตัวเล็กจนรู้สึกถึงความสยิวที่กำลังจะเกิดขึ้นตอนนี้

"แต่เอวาหิวข้าว...ขอไปกินข้าวก่อนได้ไหมคะ...เอวานัดเพื่อนไว้แล้ว..."

"ถ้าไปกินข้าวก่อน...พี่ก็อดอีกน่ะสิ...ครั้งนี้พี่ไม่ยอมให้เอวากินอะไรทั้งนั้น...นอกจากพี่!"พูดจบมือหนาก็ปลดกระดุมชุดนอนสีหวานของเธอออกทันที

"อื้อ~"

"อื้ม"ริมฝีปากร้อนประกบจูบลงมาที่ริมฝีปากเรียวเล็ก ลิ้นหนาค่อยๆ สอดแทรกเข้ามาควานหาน้ำหวานในโพรงปากนุ่มๆ ของคนร่างเล็ก ทั้งคู่จูบกันนานนับหลายนาที หยอกล้อกัน มือหนาก็ลูบไล้สัมผัสตามผิวนุ่มลื่น ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่เนินสวาท นิ้วเรียวยาวสอดเข้าไปในร่องรักคับแคบจนร่างบางเผลอเด้งรับสัมผัสร้อนด้วยความเสียวซ่าน

"อ๊ะ!"

"ขั้นต่ำต้อง3รอบขึ้นไป..."

"อื้อ...ไม่เยอะไปหน่อยหรอคะ...อ๊ะ..."

"แค่ขั้นต่ำครับ...ไม่ได้แปลว่าสิ้นสุดที่3ครั้ง!"รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นที่มุมปากอีกครั้ง พร้อมกับนิ้วที่ชักเข้าออกรัวๆ หนักขึ้นและเน้นทุกครั้งที่เข้าออก

"อ๊าส์~"

"แค่นิ้วก็ยังรัดขนาดนี้ แล้วของพี่จะรัดขนาดไหน...อื้ม..."ร่างสูงก็ก้มลงจูบเธออีกครั้ง หน้าอกอวบอิ่มถูกมืออีกข้างขยำเบาๆ จากนั้นก็ระริมฝีปากมาดูดเลียยอดประทุมถันจนมันแข็งเป็นไต หน้าอกอวบแอ่นรับริมฝีปากของเขาตามจังหวะด้วยความเสียวซ่าน มันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ดีจนอยากที่จะให้ความเป็นชายของเขาเข้ามาเร็วๆ

ร่างกำยำผละออกจากร่างเล็กแล้วจัดการถอดอาภรณ์ออกจนหมด มือหนาชักสาวท่อนลำขนาดใหญ่จ่อถูกขึ้นลงที่ร่องคับแคบของเธอเบาๆ

"ซี๊ดดดด..."เขาสูดปากด้วยความเสียว มันเสียวจนแทบขาดใจ

กึด! พรวด!!

"อ๊ะ!...หยุดก่อนค่ะ..."เอวารินทร์ร้องประท้วงเนื่องจากร่องรักของเธอมันฉีกขาดเพราะไม่ได้ร่วมรักกับร่างสูงนานจนรู้สึกแสบ

"อ๊าส์...อีกนิดครับ...พี่สัญญาว่าหลังจากนี้เอวาจะไม่เจ็บ..."เขาก้มลงประกบปากจูบเธอเพื่อคลายความเจ็บ แล้วค่อยๆ อัดสะโพกเข้ามารวดเดียวจนสุดลำ

"กรี๊ดดดด...เอวาเจ็บ..."

ปั่ก ปั่ก ปั่ก!!

มือเล็กทุบไปที่แผงออกของเขา เพื่อให้หยุด เพราะมันเจ็บเหมือนร่างจะแหลกไปเสียตรงนี้ แต่มันเลยเถิดจนมาไกลเกินกว่าที่เขาจะหยุดได้ เขาจึงทำได้แค่ปลอบประโลมด้วยการเร้าอารมณ์ให้เธอผ่อนคลายแล้วหายเจ็บแทน

"อ๊าส์..."เสียงต่ำครางในลำคอมันแน่นจนแทบจะขยับต่อไปไม่ได้ ไม่คิดว่าเธอจะตอดรัดแน่นแบบนี้

"อ๊ะ...เอ...วา...เจ็บ...อื้อ..."

"อ๊าส์...พี่...ก็ทรมานเหมือนกันครับ...ทำใจให้สบาย...แล้วเอวาจะไม่เจ็บ...นะครับคนดี...อื้อ..."ร่างสูงก้มลงไปจูบเธออีกครั้ง เมื่อเธอเริ่มผ่อนคลาย เขาก็ตอกอัดสะโพกเข้าออกทันที แล้วเพิ่มความเร็วถาโถมเข้าใส่ร่องแคบๆ ของเธอ แต่ด้วยห่างหายไปนานทำให้ร่างบางเสร็จเร็วกว่าที่คิด เธอกระตุกเกร็งและปลดปล่อยน้ำหวานจนมันไหลย้อนออกมาที่หว่างขาขาวเนียน

"อ๊าส์...สะ...เสร็จแล้วค่ะ..."

"แต่พี่ยังไม่เสร็จ...พี่บอกแล้วไงครับ...ว่าขั้นต่ำ3รอบ..."

"อ๊ะพี่ซันทำอะไรคะ...อื้อ..."เขาจับร่างบางให้อยู่ในท่าคลานเข่าทั้งที่ความเป็นชายยังอยู่ในร่องสวาทของเธอ จากนั้นก็กระแทกแรงๆ มือรั้งสะโพกของเธอเอาไว้แน่นแล้วตอกอัดแรงลงมา ยิ่งทำให้มันเข้าไปสุดจนร่างบางต้องจิกเล็บลงหมอนเพื่อระบายความเสียว มันทั้งเสียวซ่าน และจุกไปในคราเดียวกัน แรงตอกอัดของเขาไม่มีทีท่าว่าจะลดลงมีแต่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ตามความต้องการของเขา

"อ๊าส์...อื้ม...แน่นมากครับ...อื้อ...อีกนิดครับ...อ๊าส์..."ท่อนลำเร่งจังหว่ะรักทุกท้วงท่าการเข้าออกเน้นและถี่ยิบทุกครั้ง และในที่สุดครั้งแรกก็จบลงพร้อมกับน้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งกระจายเข้าไปในร่องสวาทคับแคบจนหมดทุกหยาดหยด

"...อ๊าส์...ดะ...เดี๋ยวค่ะ..."เอวารินทร์ใช้มือเล็กดันหน้าท้องห้ามร่างสูงที่ตอนนี้จับเธอพลิกกลับมาแล้วอยู่ในท่าตะแคงข้าง มือหนาจับเจ้าท่อนร้อนที่มันยังคงแข็งขึงไม่มีทีท่าว่าจะหดลงเตรียมจะยัดเข้ามาอีกครั้ง

"เพิ่งรอบแรกครับ...ต่ออีกหน่อยนะครับ...อ๊าส์"เขาไม่ได้ขอแต่เขาแค่บอก เพราะถึงอย่างไรท่อนรักของเขาก็สอดเข้ามาอีกครั้งอยู่ดีโดยที่ไม่สนใจคำท้วงของเธอที่ร้องห้าม ในขณะที่เธอเสร็จไปแล้วไม่รู้กี่รอบ แต่เขายังไม่จบบทรักครั้งที่สองเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่าไปกินช้างกระทืบโรงหรือโดนตัวไหนมา ถึงได้อึดทึกทนขนาดนี้

"อ๊ะ...พี่ซัน...เอวาไม่ไหวแล้วค่ะ...จะเอาอีกหรอคะ..."

"อีกรอบนะครับ...นะครับคนดี...รอบนี้อีกรอบเดียว..."เขาพูดออดอ้อนเสียงหวานแบบนี้มาตั้งแต่จบรอบที่สามแล้ว นี่มันรอบที่6-7เข้าไปแล้ว...ใจคอวันนี้จะกินอย่างเดียวเลยหรือไง...กว่าจะได้กินข้าวเช้าก็ปาไปเกือบบ่ายโมง

"พี่ซันนะพี่ซัน...ไม่รู้ว่าไปหิวกระหายอะไรมาขนาดนั้น...เอวาไส้แทบจะขาดแล้วนะคะ"ร่างเล็กโวยวายพร้อมกับเดินนำไปกดลิฟต์ลงไปชั้นล่าง

"โธ่...ก็เอวาน่ากินนี่...มันหยุดไม่ได้นี่ครับ...ฟอด!"พอเข้ามาในลิฟท์มือหนาก็โอบเอวของเธอเข้ามาแนบชิดตัวเขาก่อนที่จะหอมแก้มเนียนๆ ของเธอเต็มแรงอย่างหมั่นเขี้ยว

"อื้อ...พี่ซัน...หอมแรงไปไหมคะ..."เธอตาขวางใส่คนกะล่อนที่เอาแต่ฉวยโอกาส

"ก็มันอดใจไม่ไหวนี่...แค่ได้กลิ่นก็อารมณ์ขึ้นแล้ว...นี่แข็งอีกแล้วนะครับ"จากนั้นเขาก็เอามือเล็กของเธอมาจับเป้ากางเกงของเขา เพื่อให้เธอสัมผัสว่ามันเเข็งขึงขึ้นมาจริงๆ

"พี่ซัน!!!...ทะลึ่ง...นี่มันในลิฟท์นะคะ!!"เธอรีบชักมือออกแล้วดุเขาเสียงดัง

ตึ้ง!!

และไม่นานประตูลิฟต์ก็เปิดออกในชั้นถัดไป พร้อมกับคิมหันต์และมิเกลที่เข้ามาใหม่ บรรยากาศในลิฟท์ดูอึดอัดขึ้นเพราะมิเกลและคิมหันต์ดูเหมือนจะทะเราะกัน เอวาเลยดึงแขนมิเกลให้ถอยหลังมายืนข้างๆ เธอ มือบางบีบมือเพื่อนไว้อย่างให้กำลังใจ

ส่วนอัครวินท์นั้นโอบเอวบางของเอวารินทร์ไม่ปล่อยให้ห่าง แถมบางครั้งเวลาร่างเล็กเผลอก็ฉวยโอกาสจับนั่น ลูบนี่อยู่เรื่อยจนเธอต้องหันไปถลึงตาใส่อยู่บ่อยๆ

"กินข้าวไหนมึง?"อัครวินท์เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบที่มันค่อนข้างที่จะอึดอัด

"เดี๋ยวพาไป..."คิมหันต์ตอบเสียงนิ่ง

"เอ่อ...เดี๋ยวเกลจะโทรชวนพี่เหนือด้วย...ไปหลายคนจะได้สนุก"จากที่หันหลังอยู่คิมหันต์ก็หันขวับกลับมาจ้องเธอตาเขม็งจนลืมไปว่ามีอีกสองคนที่ยังอยู่ร่วมลิฟต์อยู่

"ก็ชวนสิ...ชวนเลย..."คำพูดเหมือนให้ชวน แต่น้ำเสียงมันน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้

"ค่ะ...จะโทรเดี๋ยวนี้..."ร่างบางจ้องหน้าแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเตรียมกดโทร ยิ่งทำให้คิมหันต์เลือดขึ้นหน้าที่เธอบังอาจท้าทายเขาแบบนี้

"ชอบมันมากใช่ไหม!!"น้ำเสียงดุดันเอ่ยถาม

"ไอ้คิม!!...มึงจะรุนแรงกับน้องทำไม?"

"เสือก! เมียกู...กูไม่มีสิทธิ์โมโหหรอ...ก็ยั่วโมโหแบบนี้!!"

"เหอะ!...เมีย...คุณมีคู่หมั้นอยู่แล้ว...เลิกดึงฉันเข้ามาในชีวิตคุณสักที..."

ติ้ง!! พลั๊ก!

เมื่อลิฟท์เปิดออกเธอก็ผลักร่างสูงออกไปให้พ้นทางแล้วเดินออกจากลิฟต์ทันที

"มิเกล...รอก่อน..."