Chapter: ชะตาขาด"พักกลางวันแล้วนะคะ พี่ซันไม่หิวข้าวหรอคะ?"เอวาเอ่ยถามสามีที่เอาแต่จดจ่ออยู่กับหน้าจอโน๊ตบุ๊ค ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด"เอวากินก่อนเลยครับ พี่ยังไม่หิว"ซันตอบพร้อมกับหันมายิ้มให้ร่างบางเพียงนิดก่อนจะหันไปทำงานต่อ"เวลาทำงานจริงจังเหมือนกันนะคะเนี้ย...เหนื่อยไหมคะ?"เสียงหวานๆ ถามขึ้นพร้อมกับนั่งลงบนตักแกร่งของร่างสูงแล้วใช้แขนเรียวเล็กทั้งสองข้างโอบรอบลำคอของเขาร่างสูงละสายตาจากจอคอมแล้วใช้มือแกร่งโอบรอบเอวของเธอเอาไว้หลวมๆ จากนั้นก็ก้มลงไปซุกไซร้อกอวบของเอวาพร้อมกับขบมันเบาๆ"อื้ม...""หอมจัง ขอซุกแบบนี้ทั้งวันเลยได้ไหม?"ร่างสูงกล่าวเขาไม่ได้อยากจะทำเริ่องอย่างว่สกับเธอ แต่ต้องการสูดกลิ่นกายหอมๆ เพื่อที่จะได้มีแรงทำงานก็เท่านั้น ถ้าห่างกันเขาก็มักจะมาอาการคลื่นไส้และอาเจียร"ขนาดนั้นเลยหรอคะ?"คนตัวเล็กเลิกคิ้วมอง ช่วงนี้สามีดูจะติดกลิ่นเธอเอามากๆก๊อก ก๊อก ก๊อก!!"คุณคิมหันต์มาขอพบค่ะ"เลขาคนใหม่ของซันเอ่ยขึ้น"เข้ามา"คิมหันต์มองหน้าเอวาเล็กน้อย...ก่อนจะส่งซิกให้เพื่อนของเขาอย่างรู้กัน"เอวาครับ...เดี๋ยวเอวาช่วยไปซื้อทุเรียนให้พี่หน่อยได้ไหมครับ...พี่อยากกิน"ซันกล่าวด้วยเสียงออดอ้อนภรรย
Last Updated: 2025-03-21
Chapter: แปลกๆไป"ยังไม่อิ่มอีกหรอครับ...พี่เห็นเอวานั่งกินมาตั้งนานแล้วนะ...ไปนอนได้แล้ว"ร่างสูงเอ่ยบอกภรรยาสาวสวยที่หยิบขนมกรุบกรอบเข้าปากไม่หยุด ตาก็มองดูซีรีย์ในโน๊ตบุ๊คตาแทบไม่กระพริบ"ขออีกตอนนึงนะคะ...เดี๋ยวจะไปนอนแล้ว"เสียงหวานเอ่ยต่อรอง"ทำไมวันนี้กินเยอะจังเลยครับ ประจำเดือนจะมาหรอ"ร่างสูงเอ่ยถามด้วยความสงสัย พร้อมกับกระชับกอดให้น่างบางเข้ามาแนบอกแกร่งของเขาให้แน่นขึ้น"น่าจะใช่นะคะ..."เธอตอบแบบไม่ค่อยใส่ใจนัก เพราะกำลังอินกับซีรีย์อยู่ "หืมมันน่าตบนังตัวร้ายนี่จริงๆ เลย...ไปท้องกับคนอื่นมาแล้ววางยาพระเอกของเอวา...พระเอกก็โง่จริงๆ แค่นี้ก็ดูไม่ออกหรือไงว่ายัยนี่จะจับ...เฮ้อ!!"เอวาออกรสออกชาติ แต่เนื้อเรื่องนั้นกลับทำให้เขาลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ก็อยากภาวนาให้เป็นเหมือนในหนังที่เธอดูเหมือนกัน แต่เพราะมันยังพิสูจน์ไม่ได้นี่สิ เลยทำให้เขาต้องมานั่งเครียดแบบนี้"เอวาครับ...ถ้าพี่ทำคนอื่นท้องเหมือนในหนังเรื่องนี้...เอวาจะทำยังไงหรอ"ซันตัดสินใจถามร่างบางดเวยน้ำเสียงทีเล่นทีจริงโดยใช้หนังที่เธอดูเป็นเรื่องสมมุติ"ก็เลิกสิคะถามได้...ใครจะไปทนอยู่กับผู้ชายมักมากได้ล่ะ...คบอีกคนแต่ทำคนอื่นท้องใครจะไปอยู
Last Updated: 2025-03-21
Chapter: เครียดหลังจากที่ร่างสูงออกมาจากคอนโดของอดีตแฟนสาว เขาก็ขับมุ่งตรงไปยังคลับดังที่นัดกับเพื่อนๆ ของเขาไว้ก่อนหน้านี้ ใบหน้าหล่อเหลาสลัดคราบความขี้เล่นออกไปหลงเหลือไว้แค่ใบหน้าที่เคร่งเครียดปนกังวล จนเพื่อนทั้งสองเห็นได้ชัดจนเพื่อนทั้งสองเห็นได้ชัดเจน"เครียดจริงสินะ"เสียงเรียบนิ่งของคิมหันต์เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบนั้น"อาการมันเป็นยังไงบอกหมอมาสิ...ทะเราะกับเมีย...เมียไม่ให้เย...หรือเมียจับได้ว่ามีเมียน้อย"ปราณคาดเดาสถานการณ์ และพยายามไม่ให้มันตึงเครียดจนเกินไป"ฉัตรท้อง!!...แต่กูไม่มั่นใจว่าท้องกับกูจริงๆ ไหม"หลังจากที่นั่งเงียบอยู่นาน และสุดท้ายเขาก็ตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้เพื่อนฟัง"เชี้ย!!...แค่นี้ดูไม่ออก...เขาจะจับมึง!!"ปราณออกความเห็น "แต่ถ้ามึงไม่แน่ใจตรวจดีเอ็นเอได้ เดี๋ยวกูให้สูตินารีเจาะน้ำคร่ำตรวจให้ แต่ข้อจำกัดเยอะหน่อย เพราะถ้าอายุครรภ์น้อยเกินไปมันอันตรายต่อเด็ก"ปราณเอ่ยในฐานะที่เป็นหมอ"ถ้าลำดับเหตุการณ์ตั้งแต่วันที่เกิดเรื่อง ก็น่าจะประมาณเดือนนึงแล้ว""4สัปดาห์ ตรวจไม่ได้ แนะนำให้ตรวจตั้งแต่6สัปดาห์ขึ้นไป แต่เอาให้ชัวร์คือ10สัปดาห์จะดีที่สุดเพราะเป็นช่วงที่ค่า cfDNA ของเด็กในค
Last Updated: 2025-03-21
Chapter: กังวล"พี่ซันคะ...พี่ซัน!!"ร่างเล็กเอ่ยเรียกคนร่างสูงที่เอาแต่เหม่อลอยตั้งแต่เธอตื่นแล้ว จึงอดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ แต่เรียกกี่ครั้งก็ไร้ซึ่งคำตอบจากเขา"พี่ซัน!!...พี่ซันคะ!!""ครับๆๆ ...เอ่อ...เอวาว่าไงนะครับ?""มืดแล้วค่ะ...ไม่กลับบ้านหรอคะ?"เอวาถาม "พี่ซันเป็นอะไรคะ...ทำไมเหม่อขนาดนี้?"เธออดที่จะถามไม่ได้ เพราะปกติซันไม่ใช่คนแบบนี้ เขามักจะมีสติกว่านี้ เหมือนในใจของเขาคิดวิตกอะไรอยู่"ปะ...เปล่าครับ...""งั้นกลับกันไหมคะ เอวาเริ่มหิวแล้ว...วันนี้นัดแม่ด้วย...เดี๋ยวแวะซื้อผลไม้ไปฝากแม่ด้วยดีไหมคะ""...""พี่ซัน...""ครับ...ไปครับ...ไป"คำตอบของซันทำเอาร่างบางขมวดคิ้ว เขาเป็นอะไร...ทำไมถึงเหมือนมีอะไรในใจ มันผิดสังเกตจนเธอจับพิรุธได้ แต่ก็คิดว่าเขาคงแค่เครียดกับงาน"พี่ซันเป็นอะไรคะ...ดูสติไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเลย...เครียดงานหรอคะ...หรือเป็นอะไรเล่าให้เอวาฟังได้นะ"ว่าแล้วเธอก็เกินไปนั่งลงที่ตักแกร่งแล้วใช้แขนเรียวโอบรอบต้นคอของเขาเอาไว้ แขนแกร่งกอดร่างเล็กเอาไว้พร้อมกับเกยคางลงไปที่ไหล่มน ก่อนจะพ่นหายใจออกมายาวๆ แล้วหลับตาลงอย่างผ่อนคลาย กลิ่นกายหอมๆ ของเธอมันทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาราวกับ
Last Updated: 2025-03-21
Chapter: คนดีของเอวา NC+++หนึ่งเดือนต่อมา..."รับปริญญาวันไหนครับ"ซันเอ่ยถามภรรยาสาวคนสวยขณะที่กำลังโอบเอวกันเข้ามาในบริษัท"อาทิตย์หน้านี้แล้วค่ะ...ตื่นเต้นเหมือนกันนะคะจะเรียนจบแล้ว แต่ดันได้สามีก่อนเรียนจบนี่สิ""สามีหล่อด้วยนะ...รวยมากด้วย""อะแฮ่ม!!...ที่ทำงานนะลูกชาย...เพลาๆ หน่อย"อัครเดชพ่อของซันเอ่ยแซวลูกชายเพียงคนเดียวของเขา หลังๆ มานี้ลูกชายของเขาจะดูอินเลิฟเป็นพิเศษ ทั้งที่ตอนจับให้แต่งงานหน้าอย่างกับหมาป่วย"สวัสดีค่ะคุณพ่อ"เอวาเอ่ยทักทายพ่อสามีด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ส่วนร่างสูงวัยก็พยักหน้ารับพร้อมกับยิ้มตอบเธอด้วยใบหน้าที่เอ็นดูลูกสะใภ้เอามากๆ"ก็ผมรักเมีย...หรือพ่อไม่เคยรักเมีย?""ก็รัก...แต่มันหวานเกินไป...พนักงานจะเอาไปเป็นขี้ปากได้...ทำไรก็เกร็งใจสถานที่นิดนึง""ลองนินทาดูสิผมจะไล่ออกให้หมด!""พี่ซัน...เกินไปแล้วค่ะ"เอวาปราม"โทนี่จะไปดูแลสาขาย่อยแทนพ่อ คงต้องรบกวนเอวาให้มาเป็นเลขาแทนโทนี่แล้วนะ"ชายสูงวัยเอ่ยกับเอวา"ค่ะคุณพ่อ""ได้เอวามาช่วยพ่อก็เบาลง งั้นพ่อไปก่อนนะ"จากนั้นพ่อสามีของเธอก็เดินออกไป"พี่ซันคะ...บ่ายนี้มีนัดคุยกับลูกค้านะคะ...อืมคุณศรัสวดีค่ะ...เอวาต้องไปด้วยไหมคะ?"ชื่อของลูกค้าคน
Last Updated: 2025-03-03
Chapter: รางวัลที่อยากได้คือ"อื้อ..."เสียงทุ้มต่ำครางขึ้นในลำคอ พร้อมกับยกมือขึ้นมานวดขยับ และค่อยๆ ลืมตาเพื่อมองไปรอบๆ ห้องด้วยท่าทีที่หนักอึ้ง แต่ที่ห้องนี้กลับไม่คุ้นเลยสักนิด ที่นี่ที่ไหนกัน?"...ตะ...ตื่นแล้วหรอคะซัน?"เสียงหวานแหลมเอ่ยขึ้นตะกุกตะกักอยู่ข้างๆ เขา แถมเธอยังเปลือยเปล่าจนเขาตกใจที่เห็นเธออยู่ในสภาพนี้ ก่อนจะหันมามองร่างของตัวเองที่ก็ล่อนจ้อนไม่ต่างกัน"เชี้ย...เกิดไรขึ้นวะเนี้ย...ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?"เสียงทุ้มเอ่ยถามเสียงแข็ง"ก็อย่างที่เห็น...ฉัตรคงไม่ต้องอธิบายหรอกนะคะว่าเมื่อคืนซันทำอะไรฉัตร..."ร่างสูงเมื่อได้ยินก็ขมวดคิ้วมุ่น เป็นไปได้ยังไง?"เธอทำอะไรฉัน..."ซันเตรียมที่จะโวยวายแต่ก็ถูกร่างบางดักขึ้นมาก่อน"ซันโดนวางยาค่ะ...จำไม่ได้หรอ? ...แล้วฉัตรก็เข้าไปช่วยไง...แต่พอมาถึง...เอ่อ...ซันก็จู่โจมฉัตรเลย""ทำไมฉันจำไม่ได้!"เขาถามขึ้นเสียงแข็งพร้อมกับจ้องมองไปที่ใบหน้าเธอเพื่อจับพิรุธ"ไม่ต้องห่วงหรอก ฉัตรไม่ได้อยากกลับไป...ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ...ซันสบายใจได้...แต่งตัวแล้วก็กลับไปหาเมียซันเถอะโทรมาเป็นร้อยสายแล้วมั้ง"เธอกล่าวพร้อมกับลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันไว้รอบตัว "อ้อ...ฉัตรจะไม่พูดเร
Last Updated: 2025-03-03