งานแต่งNC+++

1เดือนผ่านมา...

วันแต่งงาน

งานแต่งของเอวารินทร์และอัครวินท์จัดขึ้นที่โรงแรมหรู6ดาว แขกเรื่อในงานก็ต่างมาร่วมแสดงความยินดีมากมายอย่างล้นหลาม พ่อแม่ของเจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็ต่างยิ้มแย้มด้วยความปลื้มปิติที่ในที่สุดวันนี้ลูกสาวและลูกชายของสองตระกูลได้ปรองดองกัน

"ขอให้มีความสุขมากๆ นะตาซัน หนูเอวา...วันนี้แม่มีความสุขที่สุดที่เห็นลูกชายสุดที่รักของแม่เป็นฝั่งเป็นฝาสักที แม่ดีใจที่หนูเอวากำหราบเจ้าซันของแม่จนอยู่หมัด ขอบใจมากๆ นะลูกที่ยอมเป็นลูกสะใภ้ของแม่ด้วยความเต็มใจ"คุณหญิงวินทร์รวีเอ่ยอวยพรพร้อมกับรดน้ำสังข์ให้ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนและลูกสะใภ้คนโปรด

"ครับแม่/ค่ะคุณแม่"ทั้งคู่เอ่ยขอบคุณพร้อมกัน ก่อนจะหันไปสบตากันและส่งยิ้มให้กันอย่างมีความสุข วันนี้เจ้าสาวของเขาในชุดไทยสีเงินดูสวยออร่าเป็นพิเศษ ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็สวยสะดุดตาที่สุดจนไม่อาจละสายตาไปมองอย่างอื่นได้เลย

"วันนี้เอวาสวยที่สุดเลยนะรู้ไหม"อัครวินท์เอ่ยชมเจ้าสาวพร้อมกับเอียงคอไปหอมแก้มของเธอ ทำเอาผู้เป็นพ่อที่ถึงคิวรดน้ำต้องกระแอมเรียก

"อะ...แฮ่ม...ขอให้ลูกทั้งสองรักกันนานๆ มีหลานให้พ่ออุ้มเร็วๆ นะลูก"อัครเดชกล่าวอวยพรบ้าง พร้อมกับส่งสายตารู้กันให้เจ้าลูกชาย

"คืนนี้เลยครับพ่อผมรับปาก"อัครวินท์ตอบพ่อด้วยท่าทียียวน

"พี่ซัน!!"ร่างบางเอ็ดกลบเกลื่อน ใบหน้าหวานขึ้นสีแดงระเรื่อเพราะพิษเขิน

"ไอ้ลูกคนนี้ไม่ทำให้พ่อผิดหวังจริงๆ!!"พ่อลูกส่งสายตาให้ก่อนก่อนจะเดินออกไป

"แม่ดีใจ...ที่ลูกเปิดใจให้พี่เขา...และแม่ก็ขอบใจซันที่ดูแลน้องเป็นอย่างดี...ต่อจากนี้ก็ใช้ชีวิตสามีภรรยากันอย่างมีความสุข หนักนิดหนักหน่อยก็อภัยให้กันนะลูก"คุณหญิงพัชรินทร์อวยพรบ้าง

"ค่ะแม่..."

"คอนโดที่พ่อบอกจะซื้อให้ คงไม่ต้องซื้อแล้วมั้ง...เพราะถึงยังไงก็ต้องไปอยู่เรือนหอกับพี่เขาอยู่ดี..."

"พ่อคะ!! ห้ามผิดสัญญาเด็ดขาด!"เอวารินทร์ท้วง

"ฮ่าๆๆ ลูกพ่อนี่ขี้งกจริงๆ เอาเป็นว่าต่อจากนี้ไปพ่อขอให้ลูกทั้งสองมีความสุข ซัน...พ่อฝากดูน้องด้วยนะลูก"

"ครับพ่อ ผมจะดูแลให้ดีที่สุด...ผมสัญญาครับ"อัครวินท์เอ่ยให้คำมั่นสัญญาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

"ได้เมียเป็นตัวเป็นตนสักทีนะมึง หลังจากเป็นเสือมานาน"ปราณเอ่ยขึ้น เป็นคำอวยพรที่ทำให้อัครวินท์ตาขวางใส่เพื่อน

"แล้วมึงจะหางานให้กูเพื่อ?"

"ยินดีด้วยนะครับเอวาคนสวย วันนี้เอวาสวยมากๆ ยอมรับเลยว่าสวยกว่าผู้หญิงทุกคนที่มันเคยควง"ปราณยังไม่เลิกแหย่เพื่อน

"มึงรีบไสหัวไปเลยไอ้เวร ถ้ากูทะเราะกับเมีย ถึงทีมึงกูจะใส่ไฟหนักๆ เลยคอยดู"เขากล้าวด้วยน้ำเสียงเคืองๆ เพื่อน ไม่เคยมีคำอวยพรดีๆ จากเพื่อนคนนี้เลยจริงๆ

"พี่ซันก็ อย่าไปดุเพื่อนสิคะ...เดี๋ยวเอวาพาไปปั่นด้วยคนค่ะ คิคิ"เอวารินทร์กล่าวทำเอาผู้เป็นสามีถึงกับยิ้มกว้างกับความไม่คิดเล็กคิดน้อยของเธอ

"ไม่แปลกใจทำไมอยู่กับไอ้ซันได้ ยังไงก็มีความสุขมากๆ นะครับ เมื่อกี้พี่แซวเล่น...อย่ามาปั่นพี่เลย"ปราณกล่าวด้วยรอยยิ้ม ยินดีอีกครั้ง

"ไม่พูดมาก ขอให้มีความสุขมากๆ มึง...เลิกได้แล้วนะนิสัยง้อเมียไม่ได้แล้วทักหาเพื่อน เมียหายแล้วทักหาเพื่อน เลิกได้เลิกนะกูรำคาญ!!"นี่คือคำอวยพรของคิมหันต์ นิ่งๆ ขรึมๆ แต่กลับมีความยินดีแฝงอยู่

"เออ...จะพยายาม...แล้วมิเกลล่ะ?"

"ไม่รู้...ไม่ได้มาด้วยกัน"คิมหันต์ตอบนิ่งๆ แววตาวูบไหวเล็กน้อยราวกับอยากจะระบายความในใจอะไรออกมา แต่วันนี้เป็นวันดีของเพื่อนจึงได้แต่ส่งยิ้มให้เพื่อนจางๆ แล้วเดินออกไป

"ทะเราะกันชัวร์"อัครวินท์เอ่ยบอกกับเอวารินทร์

"มิเกลเป็นคนที่ไม่ค่อยโกรธใคร แต่ถ้าได้โกรธคงจะเป็นเรื่องใหญ่...แต่เอวาเชื่อค่ะว่าเดี๋ยวสองคนนี้ก็ดีกัน..."

"พี่ก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้น...เพราะพี่ไม่เคยเห็นไอ้คิมจริงจังกับใครแบบนี้มาก่อน ถึงขนาดทะเราะกับที่บ้านเพราะผู้หญิงพี่ว่ามันคงรักเพื่อนเอวามากๆ แหละ"ทั้งคู่นั่งคุยกันราวกับนี่ไม่ได้จัดงาน

"อะแฮ่ม!"แต่แล้วก็มีเสียงขัดขึ้น และเป็นคนที่เขากำลังนินทาเสียด้วย วันนี้เธอมาในชุดเดรสสีหวาน ใบหน้ายิ้มแย้มมาแสดงความยินดีกับเพื่อน ถึงหน้าจะยิ้ม แต่แววตาของเธอกลับเศร้าหมองไม่ต้างจากคิมหันต์เลย

"ไม่ได้นินทาเลยครับ!"อัครวินท์ร้อนตัว

"เกลก็ยังไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ...พี่ซันนี่ร้อนตัวเหมือนเพื่อนไม่มีผิด..."มิเกลไม่วายแขวะไปถึงอีกคน พอนึกถึงเพื่อนเขาก็ทำเอาเธอหงุดหงิดขึ้นมาเสียดื้อๆ

"เอ่อ...ขอโทษแทนเพื่อนพี่ด้วยนะครับ"ร่างสูงตอบด้วยเสียงที่สำนึกผิด เพราะดูท่าเธอจะเคืองๆ

"หยอกค่ะ...ขอให้ทั้งคู่รักกันนานๆ นะคะ...เอวา...ขอให้แกมีความสุขมากๆ ...อย่าใช้อารมณ์นะรู้ไหม?"

"บอกตัวแกก่อนเลยเกล...รีบไปเคลียร์ด้วยทางนั้นหน้าหงอยเป็นหมาแล้ว"เอวารินทร์กล่าว พร้อมกับพยักหน้าไปทางที่คิมหันต์นั่งอยู่ ใบหน้าหล่อเหลาคมคายจ้องมองมิเกลมาก่อนแล้ว สายตานั้นชั่งเศร้าเหมือนกับคนที่สำนึกผิดและต้องการโอกาสยังไงอย่างงั้น ข้างกายมีปราณนั่งคบไหล่ปลอบใจอยู่ข้างๆ

"ช่างเขาสิ...ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย...ฉันอยู่ไม่นานนะจะกลับเลย...พี่เหนือจะมารับ"

"ทำไมอ่าแก...ทำไมถึงไปกับพี่เหนือ..."เอวาถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงที่ไม่เข้าใจ ก่อนจะหันไปมองคิมหันต์ที่มองมาทางนี้

"ฉันคบกับพี่เหนือ...แกก็รู้ฉันชอบความชัดเจน...เอาไว้ค่อยคุยกันแกฉันต้องไปแล้ว...ยินดีด้วยอีกครั้งนะ...พี่ซันฝากดูแลเพื่อนเกลด้วยนะคะ"พูดจบเธอก็จะเดินไปแต่ก็ไม่วายหันมาฝากฝังเพื่อนไว้กับอัครวินทร์ด้วย

"ครับ!"

งานรดน้ำสังข์ช่วงเช้าผ่านไปอย่างราบรื่น ต่อด้วยงานเลี้ยงโต๊ะจีนกว่าพันโต๊ะ บรรยากาศในงานอุ่นหนาฝาคั่งกว่าที่คิด ทุกคนในงานต่างก็แสดงความยินดีกับทั้งคู่ และก็ลงความเห็นกันว่าทั้งคู่เหมาะสมกันมากๆ

เมื่อจบงานเช้า ทั้งสองคนก็ต้องไปเปลี่ยนชุดเป็นชุดราตรีสีขาวและชุดสูททักซิโด้สีขาวเดินควงคู่กันเข้าสู่ประตูวิวาห์ท่ามกลางดอกกุหลาบสีแดงที่โรยตามทาง พร้อมกับเสียงปรบมือ กรี๊ดกร๊าด ผิวปากที่ดังมาตลอดสาย ทุกสายตาจับจ้องมาที่พวกเขา เจ้าสาวแสนสวยที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนๆ ก็สวยสะกดทุกสายตา ส่วนเจ้าบ่าวก็หล่อเหลา มีเสน่ห์ยิ่งใส่สูทยิ่งดูหล่อขึ้นไปเป็นกอง จนสาวๆ ต่างก็อกหักกันเป็นแถวที่เจ้าสาวได้หัวใจเขาไปครองเป็นที่เรียบร้อย

งานแต่งของทั้งคู่เป็นไปอย่างราบรื่น ตลอดทั้งงานอัครวินท์คอยถามไถ่ คอยดูแลเจ้าสาวคนสวยของเขาไม่ห่าง จนบรรดาญาติต่างออกปากชมในความน่ารักของทั้งคู่ ทั้งสองครอบครัวต่างชื่นใจที่ได้เห็นภาพนี้ ไม่คิดว่าแผนการจับคู่ จะนำพาไปสู่ความรักจริงๆ

"เหนื่อยไหมครับคนสวยของพี่"หลังจากที่ถูกส่งตัวเข้าหออัครวินทร์ก็เอ่ยถามขึ้น

"เหนื่อยค่ะ...แต่มีความสุข...ไม่คิดว่า...เราจะได้แต่งงานกันด้วยความรู้สึกที่รักกันจริงๆ ...เอวาคิดว่าเราจะแต่งงานกันเพราะแค่ผู้ใหญ่ต้องการ"

"รู้ไหม...วันนี้พี่มีความสุขที่สุดเลย...แล้วพี่ก็ดีใจที่เอวารักพี่...ขอบคุณนะครับที่ยอมเปิดใจให้พี่"

ใบหน้าหวานพยักหน้าด้วยน้ำตา มันเป็นน้ำตาแห่งความดีใจ จากนั้นร่างสูงก็ประกบริมฝีปากลงมาประทับที่ริมฝีปากบางทันที ทั้งคู่จูบกันอยู่นานนับนาที มันเป็นจูบที่หวานละมุน อบอุ่น และอ่อนโยน

จากนั้นก็ถอนริมฝีปากออกจากกัน ร่างสูงก้มลงมาจนหน้าผากของทั้งคู่ชิดกัน ลมหายใจอุ่นๆ เป่ารดใส่กันและกัน มือหนาค่อยๆ ปลดเสื้อผ้าของร่างบางออกจนตอนนี้ร่างบางเหลือแค่บราเซียและแพนตี้ตัวจิ๋วอยู่บนร่าง

มือของเขาลูบไล้ตามผิวนวลเนียนของเธอ ไม่ว่าจะสัมผัสจุดไหนมันก็ลื่นมืออย่างกับผ้าแพรเนื้อดี ริมฝีปากหนาประกบลงไปที่ริมฝีปากเล็กอีกครั้ง เขาขบเม้มริมฝีปากบนและล่างสลับกัน ก่อนที่จะค่อยๆ สอดแทรกลิ้นร้อนเข้าไปควานหาน้ำหวานในโพรงปากนุ่มๆ

ร่างบางหลับตาพริ้มรับสัมผัส ตอบสนองคนร่างสูงเป็นอย่างดี แขนเรียวทั้งสองข้างโอบรอบคอของร่างสูงเอาไว้เพื่อหาที่ยึดเกาะไม่ให้ตัวเองล้ม ริมฝีปากหยักระออกจากจูบอันแสนดูดดื่ม ก่อนจะค่อยไปซุกไซร้ลงมาที่ซอกคอหอมๆ ที่ไม่ว่าจะสูดดมกี่ครั้งก็ยังคงหอมหวานไม่อาจหักห้ามใจได้ทุกครั้ง

"อื้ม..."

พรึ่บ!

ร่างเล็กถูกแขนแกร่งช้อนตัวขึ้นแล้วเดินตรงไปยังเตียงนอนขนาดคิงไซส์ จากนั้นก็วางร่างบางลงเตียงอย่างแผ่วเบา ตามด้วยขึ้นมาคร่อมบนตัวของเธอ มือหนาค่อยๆ ถอดชุดของตัวเองออกด้วยท่าทีรีบร้อน แล้วค่อยๆ โน้มตัวลงพรมจูบไปตามจุดอ่อนไหวของร่างเล็ก

"อ๊ะ...อื้ม..."

"อ๊าส์..."เขาครางเบาๆ ในลำคอขณะที่ริมฝีปากก็ดูงับเต้าอวบอย่างหิวกระหาย มือลูบไล้ไปตามขาเรียวๆ ก่อนจะมาหยุดที่ร่องรักคับแคบแล้วค่อยๆ สอดนิ้วใหญ่เข้าไปทักทาย

"อ๊ะ...พี่ซัน...อื้ม...อ๊าส์...สะ...เสียวค่ะ"เธอครางเสียงหวานออกมาเมื่อนิ้วเย็นๆ กระแทกเข้าออกอย่างหนักหน่วงในร่องคับแคบของเธอ หน้าอกแอ่นรับสัมผัสจากลิ้นหนาของเขาที่เอาแต่ชกชิม จนเต้าอวบเธอแทบจะแตก ความรุนแรงค่อยๆ เพิ่มขึ้นตามลำดับความต้องการ แต่มันไม่ได้ทำให้เธอเจ็บเพราะเวลานี้มันมีแต่ความเสียวซ่านและก็ต้องการสัมผัสนี้เช่นกัน

"อ๊าส์..."

ร่างสูงชักท่อนลำใหญ่สองสามทีก่อนที่จะค่อยๆ เอามาถูตามร่องคับแคบของเธอขึ้นลง และสอดมันเข้ามาทีเดียวจนสุดลำ

"อ๊ะ..."ด้วยความใหญ่โตเกินมาตรฐานทำให้ร่างบางต้องเอามือมาดันหน้าท้องของเขาเอาไว้ เพราะมันแน่นมากจริงๆ แถมยังจุกอีกต่างหาก

"ดีขึ้นไหมครับ"เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยถามขึ้นหลังจากที่แช่ท่อนร้อนเอาไว้ครู่หนึ่งเพื่อให้เธอได้ปรับตัว ก่อนที่จะค่อยๆ ขยับเข้าออกเบาๆ มือเล็กเปลี่ยนจากดันหน้าท้องเป็นโอบรอบลำคอให้ร่างสูงโน้มลงมาจูบแลกลิ้นกับเธอ ลิ้นเล็กไล่ต้อนลิ้นหนาหยอกล้อกันไปมา มือหนากอบกุมเต้าอวบๆ อย่ามันมือจนร่างบางร้องซี๊ดออกมาเพราะความเสียว

"ซี๊ด...อ๊าส์...พี่ซัน...อื้อ..."เสียงหวานๆ ครางออกมายิ่งทำให้ความต้องการของเขามากขึ้นยิ่งกว่าเดิม

"อ๊าส์...เอวาครับ...อ๊าส์...ซี๊ด...อื้อ...แน่นมากครับ..."เขากล่าวเสียงต่ำพร้อมกับกระแทกเอวสอบเข้ามาเน้นๆ

"อื้อ...จะเสร็จแล้วค่ะ...ขอแรงกว่านี้ได้ไหมคะ"เธอเอ่ยขอร้อง เพราะตอนนี้เธอจวนเจียนที่จะเสร็จแล้ว

ร่างหนาอัดสะโพกแรงขึ้นตามคำขอ ไม่พอแค่นั้นเขายังกระแทกเอวสอบถี่ยิบทั้งรัวอัดเข้ามาจนร่างเล็กน้ำตาคลอ มันทั้งเสียวซ่าน ทั้งจุก แต่เพียงไม่นานร่องคับแคบก็กระตุกตอดรัดลำใหญ่ถี่ๆ และปลดปล่อยสายธารเหนียวๆ จนเลอะเต็มโคนขา บ่งบอกว่าเธอไปถึงฝั่งแล้ว

"อ๊าส์..."ตามด้วยร่างสูงที่ไปแตะขอบสวรรค์เช่นกัน แต่คืนนี้เป็นคืนวันแต่งงาน แม้ทั้งคู่จะเหนื่อยกับงานแค่ไหน แต่เรื่องเครื่องก็ยังฟิตอยู่เหมือนเคย เพราะคนอย่างซัน ไม่เคยมีคำว่ารอบเดียว