แผน

2แผน

"ห๊ะ อะไรนะปลายฝันไม่ได้มาด้วยหรอกหรือ หมดสนุกเลยที่นี้อุตส่าห์ชวนเพื่อนพี่กายมาให้ด้วยแล้วนะ นี้พี่กายแฟนเราเอง"

น้ำมนต์กล่าวขึ้น

"ว้าวๆ ไปคบกันตอนไหนเนี้ย เห็นพี่กายจีบปลายฝันตั้งนานสองนานเสร็จยัยน้ำมนต์เสียแล้ว"

มลฤดีกล่าวขึ้น

"ปลายฝันแชทมาบอกเรานะว่ากำลังจะกลับนครพนมเลย บอกว่าย่าเสียเราในฐานะเพื่อนต้องไปงานศพย่าของปลายฝันหรือป่าว"

ต้นข้าวเอ๋ยขึ้น

"ก็มันไม่ได้บอกพวกเรามันบอกแกคนเดียวไม่ใช่หรือก็แสดงว่ามันไม่ต้องการให้พวกเราไปหรอกถ้ามันอยากให้พวกเราไปมันต้องบอกแล้วแหละ"

น้ำมนต์กล่าวขึ้น ต้นข้าวไม่คิดว่าเพื่อคนที่อยู่แก็งเดียวกันจะเป็นอย่างนี้ ต่อหน้าปลายฝันทุกคนดีกับปลายฝันกันทุกคน

"งั้นเดียวเราไปคนเดียวก็ได้"

ต้นข้าวกล่าวขึ้น แต่ก็ไม่มีใครสนใจสักเท่าไหร่ ต่างคนต่างสนุกกับปาร์ตี้กัน สักพักก็เมามาย ต้นข้าวได้สติอยู่คนเดียวเพราะเขาไม่ดื่มมากเพราะตอนเช้าเขาต้องรีบออกเดินทาง นั่งไปในใจก็คิดมาเพื่อนในกลุ่มตอนเรียนก็เหมือนรักกันดี แต่พอถึงวันจบทำไมเป็นแบบนี้ไปได้ งานศพย่าเพื่อนก็ไมไปแถมยังไม่มีน้ำใจจะใส่ซองหรือคำปลอบใจอีก

"เราเสียใจด้วยนะปลายฝัน พรุ่งนี้เราก็จะกลับบ้านแล้ว เดียวรืนนี้้ไปหานะ"

ต้นข้าวพิมข้อความแชททิ้งไว้ให้เพื่อน ยิ่งดึงคนเริ่มมั่วกัน ต้นข้าวเลยขอกลับก่อนเพราะพรุ่งนี้จะออกเดินทาง

"เดียวให้พี่ไปส่งต้นข้าวเองนะพี่จะกลับอยู่พอดี"

เสียงพี่ท็อปเพื่อนพี่กายเอ่ยขึ้น พลางหันไปมองหน้าทุกคน

"เอาดิว่ะดึกแล้วปล่อยให้น้องกลับคนเดียวอันตราย ให้เพื่อนพี่ไปส่งเถอะ"

กายรีบบอกต้นข้าวพลางมองหน้าเพื่อนชายอย่างรู้ทัน

"ไม่เป็นไรค่ะ พี่สนุกกับเพื่อนต่อเถอะค่ะ หนูกลับเองได้สบายอยู่แล้ว"

ต้นข้าวเอ่ยขึ้นแล้วก็ออกไปทันที พี่ท็อปเพื่อนพี่กายก็รีบเดินตาม ต้นข้าวรู้ว่ามีคนเดินตามจึงเข้าห้องน้ำไป ในใจก็รู้สึกกลัวพี่คนนี้ขึ้นมา

"ขอบคุณมากนะแก ตอนนี้กินเลี้ยงกันสนุกหรือป่าว คนอื่นโกรธหรือป่าวที่เราไม่ได้ไปนะ"

ปลายฝันพิมพ์ข้อความกลับ เมื่อเพิ่งทำอะไรเสร็จกำลังจะนอนก็เห็นเพื่อนทักมา แต่มีเพียงต้นข้าวคนเดียว

"ไม่มีใครว่าหรอกเพราะแกมัความจำเป็นนิ ขอโทรคุยได้ป่าวมีเรื่องนิดหน่อย"

ต้นข้าวตอบแชทเพื่อนและตัดสินใจจะปรึกษาปลายฝัน

"ว่าไงต้นข้าว"

ปลายฝันเห็นข้อความเพื่อนจึงรีบโทรกลับ

"พอดีว่ามีคนแอบตามเรามาตอนเราจะกลับบ้านนะ เขาเป็นเพื่อนของพี่กาย คนที่เคยจีบแกนะตอนนี้พี่กายเขาคบกับน้ำมนต์แล้วนะ แกคงไม่ว่าอะไรหรอกนะ"

ต้นข้าวเอ่ยขึ้น

"จะไปว่าอะไรได้ล่ะ แล้วทำไมเขาถึงตามแกไปล่ะ เขามีธุระจะคุยด้วยหรือป่าว"

ปลายฝันถามขึ้น 

"ไม่รู้สิแต่มันพิลึกอยู่เราก็เลยกลัวๆ แกคิดดูนะไม่มาคุยกับเราแต่พอบอกว่าจะกลับบ้านดันจะมาส่ง พอปฏิเสธก็เดินตาม มันแปลกไหมล่ะ คือว่าเราไม่ไว้ใจอ่ะน่ากลัว" 

ต้นข้าวพูด

"อืมงั้นรอแปบนะอย่าพึ่งออกไป เดียวเราให้บิ้วตี้ไปรับนะ แกสะดวกหรือป่าวล่ะ"

ปลายฝันถามขึ้น

"อืม สดวกมากเลยขอบใจมากแก"

ต้นข้าวพูดขึ้น

"ยัยต้นข้าวเป็นไรมากหรือป่าวทำไมเข้าห้องน้ำนานจัง"

เสียงน้ำมนต์เรียกและเดินเข้ามาหาในน้องน้ำ เพราะ ท็อปเห็นว่าต้นข้าวเข้าห้องน้ำนานผิดปกติ กลัวว่าน้องจะกลับก่อนจะเสียแผนเอา คนพวกนี้ไม่มีไรมากเห็นผู้หญิงก็จะคิดอย่างเดียวเท่านั้น

"ไม่เป็นไรหรอกพอดีมึนๆเลยมาล้างหน้าในห้องน้ำอ่ะ แล้วแกตามมาทำไหมหรือจะกลับพร้อมกัน"

ต้นข้าวถามขึ้น แต่ความจริงก็รู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นพี่ท๊อปไปตามมาแน่

"มันดึกแล้วให้พี่ท๊อปไปส่งเถอะ ไปคนเดียวมันอันตราย พี่ท๊อปเชื่อใจได้น่า กลับกับพี่เขาเถอะ"

น้ำมนต์พยายามเกลี่ยกล่อมต้นข้าว

"ก็ได้"

ต้นข้าวเอ่ยขึ้น เพราะปลายฝันส่งข้อความมาบอกว่าบิ้วตี้มาแล้วรออยู่ด้านนอก

"งั้นกลับกันดีๆนะเราไม่ไปส่งนะ เดียวไปต่ออีกแป๊บก็น่าจะกลับแล้วล่ะ โชคดีนะพี่ท๊อป"

น้ำมนต์กล่าวแล้วเดินจากไป ต้นข้าวก็หันไปยิ้มให้พี่ท๊อปและเดินนำหน้า ทำให้ท๊อปเองก็ยิ้มอยู่ในใจ ผู้หญิงคนนี้ไม่เมาเลยสักนิด ครั้นจะทำอะไรออกหน้าออกตาก็ไม่ได้ เขาเดินตามหลังพลางคิดแผนไปด้วยว่าจะเคลมน้องคนนี้ได้ยังไง ครั้นจะปล่อยไปก่อนก็คิดว่าคงไม่มีโอกาสแล้วหละ เพราะเห็นว่าจะกลับต่างจังหวัดแล้ว

"น้องต้นข้าวจะกลับต่างจังหวัดพรุ่งนี้หรือให้พี่ไปส่งหรือป่าว"

ท๊อปถามขึ้นเพื่อทำลาย บรรยากาศที่เงียบสงบ

"เดียวหนูขอถามบิ้วตี้ก่อนนะค่ะ พอดีว่าบิ้วตี้จะไปงานศพย่าของปลายฝันพอดี เลยว่าจะไปด้วยกันถ้าพี่ไปส่งคงดีไม่น้อย"

ต้นข้าวพูดยิ้มๆ ทำให้ท๊อปเองได้ใจคิดว่าหญิงสาวจะเล่นด้วย

"บิ้วตี้วันนี้มีคนไปส่งเราแล้วล่ะ ป่ะกลับบ้านกัน"

ต้นข้าวร้องเรียกคนผู้หนึ่งที่ยืนรออยู่ ทำให้ท็อปหันไปมองด้วยความตกใจ ก็พบว่าเป็นผู้ชายที่ร่างใหญ่แต่งตัวเป็นผู้หญิงแต่งหน้าจัดเต็ม

"ดีเลยมีคนไปส่งด้วยงั้นไปส่งต้นข้าวก่อนแล้วก็ไปส่งเรานะ"

บิ้วตี้กล่าวขึ้นและจูงมือของต้นข้าวออกมา ท๊อปเห็นแล้วก็ต้องจำใจไปส่งทั้งสอง พอท๊อปเอารถมาจอดทั้งสองก็ไปนั่งหลังรถปล่อยให้ท๊อปขับไปคนเดียว

"บิ้วตี้พรุ่งนี้พี่ท๊อปเขาอาสาจะไปส่งเรา ที่บ้านปลายฝันด้วย เราจะได้ไม่ต้องเสียเงินค่ารถกลับแล้วล่ะ แล้วตอนกลับเธอก็กลับกับพี่ท๊อปเลยก็ได้นะืถือเสียว่าพี่ท๊อปไปร่วมงานด้วย ไปกี่โมงดีค่ะพี่ท๊อป"

ต้นข้าวพูดขึ้น 

"ขอโทษทีนะพอดีพรุ่งนี้พี่มีธุระคงไปไม่ได้แล้วละ พอดีพ่อพี่พึ่งโทรมาบอก"

ท๊อปรีบปฎิเสธทันที จะให้ไปอย่างไรเห็นคนที่นั่งรถกลับด้วยขับรถทั้งวันอาจมีหลอน

"เครงั้นก็ตามที่เราตกลงกันไว้นั้นแหละนะถ้าพี่เขาไม่ไปเราก็ไปสองคน......"

บิ๊วตี้พูดและทั้งสองก็คุยสนุกสนานจนไปถึงหอต้นข้าวและส่งต้นข้าว หลังจากนั้นบิ้วตี้ก็ไปนั่งข้างคนขับและบอกเส้นทาง ซึ่งบิ้วตี้ให้ท๊อปขับอ้อมไปเพราะตัวเองอยากนั่งรถเล่น และก็ไปหยุดอยู่ที่หอใกล้ๆกับผับที่ทั้งสามออกมา

"ถึงแล้วหรือ"

ท๊อปถามขึ้นเพราะเดินไปไม่กี่ก้าวก็ถึงผับ

"ค่าาาหอหนูอยู่แค่นี้เองขอบคุณนะค่ะที่พานั่งรถเล่น"

บิ้วตี้ตอบด้วยเสียงอันทุ้มต่ำ จึงทำให้ท๊อปไม่กล้าที่จะพูดอะไรมากกว่านี้แล้ว ท๊อปก็กลับบ้านด้วยความเจ็บใจ