คอนโด

"ตะวันค่ะพอดีว่าอีกสองวันของขวัญจะกลับไทย ตะวันมารับขวัญที่สนามบินด้วยนะค่ะ "

เสียงใสปลายสายเอ่ยขึ้น ทำให้หัวใจของตะวันพองโต ของขวัญผู้หญิงที่หน้าตาสวยอ่อนหวาน เขาปฏิเสธไม่ได้ว่าเขารักตะวันมาก แต่ด้วยที่บ้านของเขาฐะนะร่ำรวยและต้องขยายกิจการอยู่บ่อยๆ จึงต้องอาศัยกำลังทรัพย์มหาศาลเช่นกัน แม้ที่บ้านของตะวันจะเป็นเจ้าของไร่ที่ร่ำรวยกว่าเธอมาก แต่เรื่องการเงินของตะวันนั้นทุกอย่างต้องให้ผู้เป็นแม่จัดการ ตะวันจะซื้อคอนโดที่กรุงเทพฯยังต้องถามผู้เป็นแม่ ซึ่งทางบ้านของเธอเองไม่โอเครเพราะครอบครัวของตะวันไม่ชอบในตัวของเธอด้วย และเรื่องที่ตะวันต้องให้แม่จัดการให้ทุกอย่าง ตะวันเหมือนผู้ชายที่ยังไม่โตทั้งที่อายุก็สามสิบกว่าแล้ว คอนโดที่กรุงเทพฯของตะวันเองของขวัญไม่สามารถเข้าไปได้ ถ้าแม่เลี้ยงไม่ให้เข้า ของขวัญจะได้อยู่เฉพาะตะวันอยู่กรุงเทพฯเท่านั้น ทั้งที่คอนโดนั้นของขวัญต้องการที่จะให้ตะวันซื้อให้ของขวัญ แต่สรุปแม่เลี้ยงเข้ามาวุ่นวายจนทำให้ของขวัญเสียคอนโดนั้นไป การที่ของขวัญเองต้องแต่งานกับธาวินนั้นมันเป็นความผิดของตะวัน เพราะตะวันอ่อนแอเกินไป ของขวัญไม่เคยที่จะสำนึกผิดเลยสักนิดที่เรื่องเป็นแบบนี้ ครั้งหนึ่งหลังจากที่ของขวัญแต่งงานกับธาวินแล้วตะวันก็ส่งรูปมาให้ดู ของขวัญเพียงปฏิเสธว่าไม่ใช่เรื่องจริง เป็นเรื่องที่แม่เลี้ยงนวลจันทร์สร้างภาพขึ้นมา เพื่อให้เราทะเลาะและเลิกกัน ตะวันก็เชื่อและไม่ถามเรื่องนี้อีกเลย ดีหน่อยที่ตะวันไม่ค่อยเล่นโซเชี่ยว ไม่อย่างนั้นความลับแตกแน่ๆ แต่ถ้าความลับแตกจริงๆ เธอก็จะบอกตะวันว่าตะวันทำให้เขาต้องแต่งงานกับธาวินเพราะ ในสายตาของพ่อแม่ของเธอ ตะวันไม่สามารถดูแลของขวัญได้และครอบครัวของตะวันไม่ชอบของขวัญ

"จริงหรือของขวัญ แล้วคุณจะมาอยู่กี่วันล่ะครับ "

ตะวันถามขึ้น

"ขวัญเองยังไม่รู้เลยค่ะ ว่าจะมาอยู่กับคุณให้หายคิดถึงเสียก่อนแล้วค่อยกลับไป"

เสียงหวานกล่าวขึ้น

"พอดีช่วงนี้ผมเองก็ยุ่งๆนะครับ แล้วคุณจะพักที่ไหนล่ะครับ"

ตะวันกล่าวถามออกไป

"เออ คอนโดของเราไงคะ"

ของขวัญกล่าวขึ้น

"ครับ เดียวถ้าผมว่างๆผมเข้าไปหานะครับ คอนโดคุณอยู่ที่ไหนหรือครับ ถ้าผมว่างๆเดียวเข้าไปหาช่วงนี้ต้องทำงานให้แม่เลี้ยงนะครับ"

ตะวันกล่าวขึ้น ทำให้ของขวัญอึ่งไปสักพัก เพราะไม่รู้จะตอบอะไรได้ เพราะคอนโดที่ว่าก็คือของที่ตะวันซื้อนั้นเอง แต่เธอเองคงพูดผิดไป

"ก็คอนโดของเราที่คุณซื้อไงคะตะวัน คุณไม่ได้ลืมแล้วใช่ไหมคะ"

ของขวัญถามอย่างบอกไม่ถูกว่า จะรู้สึกอย่างไรดี

"อ๋อ ขอโทษทีนะครับของขวัญคอนโดนั้นพอดีช่วงนี้แม่เลี้ยงให้ญาติอยู่นะครับ "

ตะวันกล่าวขึ้นอย่างรู้สึกผิด

"ไม่เป็นไรค่ะตะวัน งั้นให้ขวัญไปพักที่ไร่คุณได้ไหมคะ"

ของขวัญถามขึ้น

"คุณก็รู้นิขวัญว่าแม่เลี้ยงไม่ให้เข้ามาวุ่นวายในไร่"

ตะวันพูดขึ้น

"ค่ะ งั้นขวัญไม่รบกวนคุณแล้วนะคะ"

ของขวัญกล่าวและรีบวางสายทันที เธอโกรธตะวันมากที่เป็นแบบนี้ อะไรๆก็แม่เลี้ยงตลอด แม่เลี้ยงคนนี้เหมือนจะไม่ปล่อยให้เธอมีความสุขได้เลยใช่ไหม และตะวันก็จะเชื่อแม่ตลอด ในใจของขวัญเองก็ร้อนลุ่มตอนนี้ครอบครัวเธอมีปัญหาทางธุรกิจนิดหน่อย แต่ก่อนเคยพึ่งครอบครัวธาวินแต่มันก็หลายต่อหลายครั้ง จนมีปัญหากับครอบครัวธาวินจึงทำให้เธอไม่กล้าบากหน้าที่จะให้เขาช่วยเธออีกแล้ว เธอจึงเลือกที่จะกลับไทยเพียงคนเดียวเพื่อที่จะให้ธาวินมาตามง้อและพูดเรื่องธุรกิจนี้ให้เขาช่วยอีกครั้ง เธอกลุ้มใจกับครอบครัวตัวเองไม่น้อยที่ต้องหาเงินมาแก้ปัญหาให้ตลอด

"แม่หนูต้องไปพักที่บ้านนะ คอนโดนั้นแม่เลี้ยงให้ญาติเข้าพักหนูไม่มีที่อยู่ อีกสองวันส่งคนมารับที่สนามบินด้วยนะ"

ของขวัญเลือกที่จะโทรไปหาแม่ เมื่อตัดสินใจได้

"คอนโดนั่นแม่ก็บอกแล้วว่าให้ขายเอาเงินมาจะดีกว่าไม่ใช่ให้คนโน้น คนนี้อยู่ฟรี พอพ่อกับแม่อยากพักก็ไม่เคยได้ตลอดเลย ตกลงมันเป็นของใครกันแน่ แกบอกว่าไอ้ตะวันนั้นมันซื้อให้แล้วไง"

ผู้เป็นแม่พูดขึ้น

"ก็ของตะวันนั้นแหละแม่ เดียวเขาก็โอนให้หนูเองนั้นแหละแม่หากถึงเวลานั้นนะ"

ของขวัญพูดกับผู้เป็นแม่

"ให้มันจริงเถอะ ถ้ามันรู้ว่าแกมีผัวยังจะได้อะไรจากมันอยู่หรือป่าว"

ผู้เป็นแม่กล่าวขึ้น

"แม่ แล้วจะพูดทำไมล่ะ ถ้าพวกเราไม่พูดใครจะรู้ล่ะ ขนาดแม่เลี้ยงบอกตะวันยังไม่เชื่อเลย เราก็เงียบๆไว้เถอะแม่"

ของขวัญกล่าวขึ้น

"ไอ้ตะวันนั้นมันไม่เชื่อก็จริง แต่แม่มันจะให้มันแต่งงานแกรู้หรือป่าว มันได้บอกแกหรือป่าวเล่า ถ้ามันจริงจังกับแกรักแกจริงมันจะแต่งงานกับคนอื่นหรือป่าวล่ะ ไม่ใช้ว่ามันเหมือนแกหรือที่หลอกเขาไปวันๆนะ"

แม่ของของขวัญกล่าวต่อ ไม่ยอมลดละ

"ไม่จริงหรอกแม่ แม่ไปได้ยินที่ไหนมา ตะวันไม่มีทางที่จะทำแบบนั้นหรอก เขารักหนูไม่มีทางที่จะแต่งกับใครหรอก"

ของขวัญกล่าวขึ้น ตอนนี้น้ำเสียงของเขาเองไม่มั่นใจเสียแล้ว ตัวเธอเองก็ไม่ค่อยได้โทรหาตะวันบ่อยๆสักเท่าไหร่ แถมที่โทรหาวันนี้ตะวันเหมือนเขาจะดีใจที่ตนโทรหาก็จริง แต่ก็ไม่ยอมให้พักที่คอนโด และไม่ให้ไปหาที่บ้านด้วย

"เพื่อนแม่ที่อยู่เชียงใหม่นะ เห็นเขาพูดๆกัน แม่เองก็ไม่มั่นใจหรอก ถ้าแกเชื่อมั่นขนาดนั้นก็คงไม่มีอะไรหรอก เพื่อนแม่คงไม่มีอะไรพูดก็เลยอยากคุยด้วยและมั่ง แม่แค่อยากให้แกรีบๆให้มันโอนคอนโดให้ก็แค่เท่านั้นแหละ"

ผู้เป็นแม่พูดขึ้น ให้ลูกเกิดความสงสัยและไปสอบถามดู เอาเข้าจริงๆฐานะของตะวันก็ดีกว่าธาวินในตอนนี้มาก ธุระกิจของธาวินตอนนี้ก็ดีกว่าพวกเขาเล็กน้อยเท่านั้น ผิดกับแม่เลี้ยงนวลจันทร์ที่เหมือนธุรกิจของเขาจะไม่มีขาลงเลย ถ้าธาวินถึงขั้นล้มละลายตะวันก็จะเป็นตัวเลือกให้ของขวัญ ที่เธอบอกลูกก็เพราะอยากให้ลูกไปจัดการให้มันเด็ดขาด ไม่

ให้ใครมาใกล้ตะวันเพื่อรอลูกของตัวเอง และเธอเชื่อว่าคงอีกไม่นาน