งานเลี้ยง

"ผมนาย พิภพ โรจนวรโชติ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของงานเฉลิมฉลองความรักของ ตะวัน อัครเมธา และ ปลายฝัน ไกลอักษร วันนี้ผมขอมาพูดในฐานะคนรู้จัก และสัมผัสตัวตนของพวกเขาทั้งคู่ ซึ่งผมก็ได้ขอให้คำแนะนำและเอ็นดู พวกเขาทั้งคู่มาตลอด ตะวัน อัครเมธา เขาเป็นคนเก่งและขยันมากส่วน ปลายฝัน ไกลอักษร ก็เป็นเด็กดีมีน้ำใจทั้งสองเป็นคู่ที่น่ารัก คอยสนับสนุนกันและกันตลอด จนเดินทางมาถึงวันนี้ผมจึงอยากขออวยพรให้น้องๆของผม มีชีวิตคู่ที่มั่นคงยืนยาว ใช้ความรักและความเข้าใจในความสัมพันธ์ถนอมน้ำใจเอาใจใส่กันและกัน ไม่ว่าจะผ่านไปอีกกี่ปีก็ตาม ผมเชื่อว่าพวกเขาทั้งสองจะต้องเป็นเหมือนกิ่งทองใบหยก ที่ช่วยเกื้อหนุนกันให้ชีวิตของพวกเขามีความสุขความเจริญขึ้นไป มีครอบครัวที่สุขสันต์ และจะดูแลกันจนกว่าจะถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชรแน่นอน"

เสียงพี่ชายคนเดียวของตะวันอวยพร ในฐานนะแขกกิตติมศักดิ์ ทุกคนในงานร่วมกันปรบมือก้อง เสียงของพิภพ นั้นเสนาะหูน่าฟังยิ่งนักแต่หลายๆคนก็เสียดายที่เขานั้นมีภรรยาและลูกๆแล้ว ในงานเลี้ยงตอนกลางคืนออกรายการโทรทัศน์แทบตลอดพอ พิภพอวยพรเสร็จสิ้นผู้คนที่รู้ที่มาที่ไปของเรื่องทั้งหมดแบบของขวัญถึงกับ เบือนหน้าหนี เพราะมันไม่ใช่ความจริงที่คุณพิภพกล่าวมาเลยด้วยซ้ำ คุณพิภพจะไปรู้จักกับตะวันได้อย่างไร แม่เลี้ยงคงจะเป็นคนไปขอร้องให้คุณพิภพมาเป็นประทานในพิธีแน่ๆ

"ผมตะวัน อัครเมธา ขอขอบคุณท่านผู้มีเกียรติทุกๆท่านที่กรุณาสละเวลามาเพื่อร่วมพิธีมงคลสมรสของเราทั้งสอง ผมต้องขอขอบคุณท่านประธาน คุณพิภพ โรจนะวรโชติ ที่ให้เกียรติมาร่วมงานและกล่าวคำอวยพรให้กับเรารวมถึงคุณพ่อคุณแม่ของเจ้าสาวของผมที่มอบความไว้วางใจให้ผมได้เป็นผู้ดูแลลูกสาวของท่านและขอขอบคุณแม่ของผมด้วยที่เลี้ยงดูอบรมให้การศึกษาและความห่วงใยมาตลอดซึ่งผมจะใช้เป็นแนวทางในการดูแลสมาชิกใหม่ในครอบครัวของผมต่อไปขอบคุณครับ"

เสียงตะวันเอ่ยขึ้นตามสคริป ที่คุณแม่ได้ร่างไว้ให้ ด้านล่างพากันตบมือกึกก้องหลายๆคนคิดว่าเสียงของคุณพิภพ กับคุณตะวันนั้นคล้ายคลึงกันยิ่งนัก นึกว่าเป็นเสียงคนเดียวกันด้วยซ้ำเมื่อพูดผ่านไมค์แล้ว

"หนูปลายฝัน ใกล้อักษร ก็ขอขอบคุณแขกผู้มีเกียรติทุกท่านที่มาร่วมอวยพรให้กับเราทั้งคู่ รู้สึกปราบปลื้มและซาบซึ้งใจมากค่ะอยากขอบคุณครอบครัวของเราเป็นพิเศษที่คอยสนับสนุนและทำให้เราทั้งสองมีวันนี้ขอบคุณพี่น้องเพื่อนๆที่ช่วยเหลือในงานแต่งของเราให้ราบรื่นไปด้วยดี วันนี้เราสองคนได้รับสิ่งดีงามและคำอวยพรมากมายจากทุก ๆ ท่านจึงอยากขอกล่าวคำอวยพรให้ทุกท่านบ้าง ขอให้คำอวยพรที่ทุกคนมอมให้กับคู่ของเรานั้นย้อนไปหาทุก ๆ คน ขอให้ทุก ๆ คนมีความสุขเหมือนพวกเราทั้งสอง ขอบคุณคะ"

ปลายฝันกล่าวขอบคุณมาจากใจ เธอหวังว่าชีวิตหลังแต่งงานของเธอจะมีความสุขเหมือนที่หลาย ๆ คนอวยพรมา หลังเสร็จสิ้นพิธีกล่าวคำอวยพรและขอบคุณเสร็จ ของขวัญที่ได้รับชมผ่านโทรทัศน์ก็ต้องอดกลั้นกับความรู้สึกโมโหที่จุดนั้นไม่ใช่ตัวเธอเอง ตะวันดูท่าทีที่มีความสุขไม่น้อย ไม่ใช่ว่าที่ตะวันบอกเขาว่าแต่งเพื่อเงินจะเป็นเรื่องโกหกหรือ เหมือนที่ตัวเขาเองทำ

"คุณพิภพเขารู้จักกับแม่เลี้ยงนวลจันทร์ด้วยหรือ เหมือนเขาจะออกมาให้พื้นที่และเป็นประธานให้ด้วย เขามีความสัมพันธุ์กันอย่างไรหรือ"

แม่ของธาวินพูดขึ้นขนะนั่งดูชมถ่ายทอดสดงานแต่ง

"โธ่คุณก็ดูสิ ซื้อรายการโทรทัศน์ทุกช่อง รวมทั้งต่างชาติได้ขนาดนี้ ถ้าผมเป็นพิภพผมยอมมาเป็นประธานให้ฟรีๆเลย ไม่รับค่าตัวสักบาทยังได้ ยิ่งเป็นคนดังอยู่แล้วช่วยเสริมตัวเองอีก ตอนงานของลูกเราไม่ได้จ้างนักข่าวก็ไม่มาเห็นป่าว งานนี้แม่เลี้ยงน่าจะหมดเยอะอยู่"

พ่อธาวินกล่าวขึ้น

"พวกเขากำลังขาขึ้นนะคุณพ่อคุณแม่ งานแต่งก็ใหญ่โตข่าวก็ประโคมออกแบบนั้น ผมแทบไม่เชื่อเลยว่าคนแบบตะวันจะมีวันนี้ด้วย ทุกครั้งที่เห็นก็จะไปไหนมาไหนกับแม่เลี้ยงเหมือนลูกติดแม่ยังไงยังงั้น"

ธาวินกล่าวขึ้น

"แต่เราไม่ได้ถูกเชิญหรือคุณงานแต่งลูกเราผมยังส่งการ์ดไปเชิญเขาเลย แต่เขาก็ไม่ได้มาหรอก"

พ่อธาวินกล่าวขึ้น

"ไม่หรอกคุณ น่าจะรู้ว่าเราอยู่ต่างประเทศล่ะมั่ง"

ผู้เป็นภรรยากล่าวขึ้น

"หนูว่าน่าจะรีบแต่งนะค่ะ ดูท่าทางเขาน่าจะถูกบังคับแต่งกันแน่"

ของขวัญกล่าวความในใจออกมา

"ไม่หลอกนะดูซิพวกเขามีความสุขยิ่งนัก"

แม่สามีของของขวัญกล่าวขึ้น ทางด้านเพื่อนของปลายฝันนั้นปลายฝันไม่ได้ชวนเพื่อนมาร่วมงานด้วย ก็เกิดไม่พอใจที่ปลายฝันนั้นไม่ได้ชวน

"แกทำไมปลายฝันแต่งงานแล้วไม่ชวนพวกเราเลยล่ะ ดูสิงานใหญ่โต ตั้งแต่ที่เรียนจบไปมันก็ไม่ติดต่ออีกเลย อยู่ๆก็แต่งงานเป็นข่าวใหญ่โต"

น้ำมนต์พูดขึ้้น

"สงสัยมันเห็นว่าแกคบกับพี่กายแล้วมันไม่พอใจจึงตัดเพื่อนกับพวกเราแน่ นิสัยมากเลยอ่ะปลายฝัน แต่ดูผัวนางสิน่าจะมีหน้ามีตาถึงได้เป็นข่าวซะดังเลย"

มลฤดีกล่าวขึ้น

"มันไปพบรักกันตอนไหนว่ะ ไม่เห็นจะรู้จักเลย มันยังไงยังไงอยู่ เราหาผู้ชายให้ก็ไม่เอามันคงจะคบกันนานแล้วแต่ไม่บอกเราแน่ๆ ขนาดมีแฟนยังแอบไว้เลย เพื่อนบ้านนอกพวกนี้ไม่จริงใจกับเราเสียเลย"

น้ำมนต์กล่าวขึ้น

"อืม แต่ยัยต้นข้าวมันก็ไปร่วมงานแต่งนะ เราเห็นมันอยู่แวบหนึ่ง และเห็นมันโพสต์เฟสบุ๊คด้วย ยินดีด้วยนะปลายฝันเพื่อนรัก โธ่ชีวิตพวกมันไม่เห็นเราเป็นเพื่อนจริงๆ มันคงอยู่กันสองคนแหละ ว่าจะลองโทรหามันดู"

น้ำมนต์พูดขึ้นอย่างประชดประชัน

"ต้นข้าวปลายฝันแต่งงานแล้วไม่เห็นบอกพวกเราเลย ทำไมไม่เห็นเรากับมลฤดีเป็นเพื่อนแล้วหรือ พวกแกมีอะไรหรือป่าว หรือยัยปลายฝันโกรธที่เราคบกับพี่กาย เลยไม่พูดคุยกับเรา"

น้ำมนต์ถามต้นข้าวขึ้นขณะที่เพื่อนรับสาย

"ไม่หรอก ปลายฝันไม่ได้คิดแบบนั้นกับพี่กายหรอกน้ำมนต์สยายใจได้นะ ปลายฝันแต่งงานแล้วมีครอบครัวแล้วไม่ต้องกลัวว่ามันจะไปคิดอะไรกับคนของแก่หรอก แต่แกก็ช่วยระวังคนของแกก็แล้วกันนะ แล้วเรื่องแต่งงานปลายฝันมันเกรงใจพวกแกนะ ระยะทางมันไกลเลยไม่ได้ชวน เพราะงานศพย่ามันพวกแกก็มาไม่ได้มันเลยคิดว่า งานแต่งมัน พวกแกก็คงจะมาไม่ได้นะเลยไม่ต้องการให้พวกแกอึดอัด แค่นี้ก่อนล่ะกันวันนี้เราเหนือยทั้งวันแล้ว"

ต้นข้าวพูดขึ้นและรีบวางสายไป