ทำงานวันแรก

ตะวันฟังที่แม่เลี้ยงบอกให้ทำจึงรีบออกไปจัดการ เงินก้อนนี้เป็นความหวังของผับที่เขาทำอยู่ ยิ่งจัดการเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี ถึงแม้จะไม่พอใจเรื่องคอนโดที่ตัวเองตั้งใจจะซื้อให้ของขวัญก็ตาม เพราะยังไงตอนนี้เขาทั้งสองก็จดทะเบียนสมรสกัน พอถึงเวลาที่จะต้องแยกทางเขาก็จะทำให้กลับมาเป็นของเขาเอง ตะวันออกไปจัดการเรื่องของคนใช้ก่อนเรียกคนงานในไร่ทุกคนมาด้วยจึงเกิดความล้าช้านิดหน่อย แต่ครั้งนี้หวังว่าปลายฝันจะพอใจ และไปคุยกับแม่เลี้ยง เขาเชื่อแล้วจริงๆว่าเพียงปลายฝันพูดขึ้นแม่เลี้ยงก็โทรมาหาเขาโดยตรง ตอนนี้ก็เอาใจเขาสักหน่อยจะได้สมหวังเร็ววัน หลังจากจัดการเรื่องของสิตาต่อหน้าทุกคนเสร็จตะวันก็พาปลายขวัญไปถ่ายบัตรประชาชนใหม่เพราะตัวเขาเองต้องการเอกสารบัตรประชาชนของปลายฝัน ถ้าให้คนอื่นส่งไปทำน่าจะเสร็จเกือบเย็น

"ทุกคนไปทำงานได้ ให้เข้าใจตรงกันนะ ป้าดูแลการจัดห้องให้ปลายฝันด้วย เดียวผมจะพาเธอไปถ่ายบัตรประชาชนใหม่ น่าจะกลับเข้ามาเย็นๆ"

ตะวันกล่าวขึ้นและเดินเข้าไปหยิบโน๊ตบุ๊คออกมาและก็นั่งรถออกไป ป้าสายพอใจที่พ่อเลี้ยงตะวันทำมาก จึงโทรศัพท์ไปเล่าให้แม่เลี้ยงฟัง ส่วนสิตาโมโหมากจึงโทรไปขอความเห็นใจจากคุณของขวัญ

"ยังดีที่เธอไม่โดนไล่ออกนะ ช่วงนี้ก็เชื่อฟังมันไปก่อน หลังปีใหม่เดียวฉันจะเข้าไปป่วนมันด้วยตัวเอง"

ของขวัญกล่าวอย่างน้อยเธอก็ยังมีคนคอยสอดส่องให้ หลังจากไปถ่ายบัตรประชาชนเสร็จตะวันก็ให้คนขับรถไปส่งที่ร้านอาหารก่อน เขาให้ปลายฝันไปสั่งอาหารรอที่โต๊ะเพราะตัวเองจะโทรคุยกับพี่ชาย

"ไงเจ้าน้องชาย วันนี้มีอะไรพิเศษหรือถึงโทรมาหาพี่ได้ ปกติไม่ยักจะติดต่อมา และอีกอย่างเราพึ่งเจอกันเมื่อไม่กี่วันเมื่องานแต่งแกนี้หน่า"

พิภพพูดขึ้นแกล้งแหย่น้องชาย เพราะตัวเขาเองรู้อยู่แล้วว่าเรื่องอะไร เพราะเขาเองก็คุยกับแม่อยู่บ่อยๆ แม่จึงฝากเรื่องนี้ตัวเขาเองมาแล้วด้วย

"โธ่พี่ชาย คนอย่างผมต้องมีธุระนะสิถึงจะโทรหาพี่ได้ ผมรู้ว่าเวลาของพี่เป็นเงินเป็นทอง แค่จะโทรไปรบกวนสิ่งเล็กๆน้อยๆหน่อยนะครับ พอดีว่าผมต้องการโอนคอนโดที่กรุงเทพที่พึ่งซื้อเมื่อสามปีที่แล้วให้ปลายฝันนะ ถ้าผมยื่นเรื่องเองน่าจะนานเอาการอยู่"

ตะวันบอกความต้องการของตัวเองออกไป

"อ้าวจะโอนคอนโดนั้นให้ปลายฝันหรือ ไหนว่าที่แต่งนั้นแม่เลี้ยงบังคับให้แกแต่งล่ะ ไหนเป็นงั้นไป"

พิภพถามขึ้น

"โธ่พี่ผมเองก็เหมือนพี่นั้นและครับ ผมแค่อยากให้น้องรู้สึกมั่นใจว่าอยู่กับผมไม่ได้อยู่เสียเปล่า ผมยังยกคอนโดให้อีกไง"

ตะวันพูดขึ้น

"5555แกก็พูดไปเรื่อย ส่งเอกสารมาแล้วกันเดียวจัดการให้ มีปัญหาอะไรก็บอกพี่ก็ได้นะ ถึงเราจะไม่ค่อยอยู่ด้วยกัน แต่เราก็พี่น้องกัน"

พิภพกล่าวขึ้น

"ครับพี่ผมขอไม่เกินสามวันนะพี่ถ้าหลายวันเขาจะคิดว่าผมไม่ตั้งใจทำเพื่อเขา"

ตะวันพูดขึ้นก่อนว่างสาย และกลับไปคิดทบทวนเรื่องที่พี่ชายพูด หรือว่าแม่เลี้ยงเล่าให้พี่พิภพฟังเรื่องที่เขาขอเงินมาบริหารเอง ถึงพูดทำนองว่าไม่จำเป็นต้องรบกวนแม่มีอะไรให้ไปหาเขาหรือ หรือว่าเขาจะคุยกับพี่เรื่องผับดีนะ แต่ก็เอาไว้ก่อนดีกว่าตึงมือเมื่อไหร่ค่อยโทรไปหาก็ได้ เมื่อคิดได้แบบนั้นตะวันก็ลงไปกินข้าว ปลายฝันเองไม่รู้ว่าตะวันชอบอะไรเลยสั่งข้าวราดกระเพราให้เพราะมันง่ายดี ส่วนของเธอเป็นชุดตำขนมจีนที่เธออยากกิน ข้าวเหนียวไก่ทอดอีก พอตะวันมาถึงก็เห็นปลายฝันกำลังกินข้าวเหนียวไก่ทอดอยู่ พอเข้าไปถึงข้าวกระเพราก็มาพอดี พอเลี้ยงแทบไม่เคยได้กินอาหาแบบนี้ พอได้ลิ้มรสก็ชอบพอสมควร กินสักพักก็หมดจาน

"เธอไม่รู้หรือว่าผู้ชายตอนกลางวันจะกินข้าเยอะ สั่งแบบนี้ให้อีกจาน"

พ่อเลี้ยงพูดขึ้นปลายฝันก็สั่งให้อีก หลังจากกินเสร็จทั้งสองก็กลับไร่ ปลายฝันมานั่งดูห้องของตัวเองก็รู้สึกดีใจขึ้น เพราะเขาเคยพูดกับวันดีเมื่อเช้าว่าต้องการแบบนี้ และก็ได้แบบนี้ตามที่พูด วันดีนี้มีความฉลาดไม่น้อยพูดครั้งเดียวจำได้หมดและเข้าใจเธออีกด้วย หลังจากชื่นชมห้องเสร็จสรรพ ปลายฝันยังมีงานต้องทำอีกเธอเข้าไปคุยกับป้าสายเรื่องอาหาร ก็เลยรู้ว่าพ่อเลี้ยงได้กินแต่อาหารที่เป็นของชาวเหนือแท้ๆ ถึงว่าอาหารอื่น ๆ อย่างกระเพราหมูสับจะทำให้พ่อเลี้ยงพอใจ แบบนี้เธอจึงคิดที่จะทำอาหารให้ต่างออกไปจากเดิม เพราะเธอจะได้กินด้วยเพราะอาหารเหนือส่วนมากเธอก็ไม่ค่อยชอบสักเท่าไหร่ และเรื่องค่าอาหารที่ต้องซื้อเธอก็อยากที่จะจัดการเอง

"หนูปลายฝันไม่เห็นต้องเหนื่อยขนาดนี้เลย แค่เพียงเอ๋ยปากแม่เลี้ยงก็จัดการให้อยู่แล้ว"

ป้าสายพูดขึ้น

"ให้หนูทำเถอะป้า หนูได้เงินและอีกอย่างหนูมาอยู่ไกลบ้านถ้าหนูว่างหนูต้องคิดถึงบ้านแน่ เรื่องอาหารแค่นี้ ป้าช่วยหนูเรื่องสิตาก็พอแล้วจร้าเรื่องอื่นหนูจัดการเองได้"

ปลายฝันกล่าวขึ้น พอรุ่งเช้าวันนี้วันแรกที่ปลายฝังลงมือทำกับข้าวเอง เธอทำเพียงอาหารง่ายไปคือข้าวราดไข่ขยี้ปลากระป๋อง เธอทำให้พ่อเลี้ยงสองจาน เพราะเธอเห็นว่าพ่อเลี้ยงกินเยอะส่วนเธอเองก็กินในครัวเลย ส่วนกับข้าวคนใช้ป้าสายยังเป็นคนทำอยู่ เพราะป้าสายตกลงให้ปลายฝันทำให้พ่อเลี้ยงกินเพียงคนเดียว คนอื่นป้าจะเป็นคนทำเอง หลังจากได้กินเมนูที่ตัวเองไม่เคยกินตะวันก็กินข้าวได้สองจาน แต่ตอนเที่ยงป้าสายก็ต้องเป็นคนทำให้กินอยู่ดีเพราะปลายฝันเข้าไปทำงานในไร่แล้วร้อนมากจนเป็นลม ไม่สามารถกลับมาทำอาหารเที่ยงได้ ตะวันจึงไม่กินข้าวเที่ยง และตอนเย็นปลายฝันก็หาของในตู้เย็นและทำให้ตะวันกิน เย็นนี้เธอทำต้มยำน้ำข้นเห็ดรวมกับปลากระพงราดน้ำปลา มื้อเย็นตะวันก็กินข้าวได้เยอะจนทำให้ป้าสายพอใจเป็นอย่างมาก วันต่อมาอีกสองวันก็เป็นปกติและปลายฝันก็เริ่มทนร้อนได้แล้ว ตอนกลางวันก็กลับมาทำอาหาร เมนูอาหารง่ายๆเน้นราดข้าวถ้าเป็นกับข้าวก็สองอย่าง แต่ตะวันก็เป็นคนไม่เรื่องมากกับการกินอยู่แล้ว และอาหารที่ปลายฝันทำก็แปลกใหม่สำหรับเขาจึงไม่มีปัญญาหาอะไร สิตาที่อยู่เฉยๆทำงานของตัวเองอย่างเดียวสองวันก็เริ่มอยากสร้างปัญหาให้ปลายฝันขึ้นมา จึงไปหาพวกต้นกล้วยไม้มาห้อยเรือนที่เป็นของปลายฝัน ทำให้ป้าสายไม่พอใจเพราะปลายฝันไม่ได้สั่งจึงเกิดปัญหากับป้า

"อะไรของป้าดอกไม้พวกนี้ออกจะสวยและหอม คุณปลายฝันไม่ว่าอะไรหรอกใช่ไหมค่ะคุณตะวัน"

สิตาเอ่ยถามขึ้นเมื่อคุณตะวันกลับบ้านมา ตะวันถึงกับพูดไม่ออกเขาบอกให้สิตาอยู่ให้เป็น แต่เด็กนี้ก็เชิดชูของขวัญเสียเหลือเกิน เขาไม่อยากมีเรื่องผิดใจกับขวัญจึงว่าอะไรไม่ได้

"มันก็สวยดีนิป้า รอให้เจ้าของบ้านมาก่อนถ้าเขาไม่พอใจเขาก็สั่งให้คนเอาออกเองนั้นแหละ"

ตะวันพูดและเดินหนีไป แต่พอปลายฝันมาปลายฝันกลับโอเคมากๆ แต่สั่งให้วันดีไปจัดการหาน้ำมนต์มาราดก่อนเพราะกลัวโดนทำของใส่ ทางด้านสิตาที่เห็นว่าปลายฝันเกิดอาการชอบมากก็รู้สึกเสียใจที่ทำลงไปเพราะมันเป็นเงินของเธอเองที่กะจะซื้อมาแกล้งปลายฝัน ต้นไม้ที่ซื้อมามีรูปร่างคล้ายงูคิดว่าจะทำให้ปลายฝันกลัว และบางต้นเป็นเงาดำๆซึ่งตอนกลางคืนน่ากลัวแน่ๆ แต่เธอกลับชอบมันมาก