ใส่ร้าย

แม่เลี้ยงแค่ตรวจสอบก็พบว่าเมล์ที่ส่งมาตอนแปดโมงครึ่งนั้นถูกทำใหม่และส่งมาที่ไร่ใหญ่ และปลายฝันเองไม่มีเมล์ของไร่ซึ่งอันนี้ต้องเป็นพนักงานบัญชีของไร่ตะวันที่ทำมาส่ง แต่ที่ปลายฝันส่งให้ตอนกลางคืนที่คุยกันเสร็จมันอันที่ไร่ตะวันส่งมาให้ไร่ใหญ่ตอนบ่ายๆ และวันนี้ปลายฝันไม่ได้เข้าไร่เพราะตะวันให้พักผ่อนอยู่ที่บ้าน ต้องเป็นคนที่อยู่ในออฟฟิตที่ส่งมาให้ไร่ใหญ่เป็นแน่ เรื่องนี้ต้องมีอะไรสักอย่างเป็นแน่ แม่เลี้ยงเลยตรวจดูบัญชีเก่าๆก็ไม่พบสิ่งที่ผิดพลาดใดๆ ไม่มีการรายงานเงินเกิน จึงคิดที่จะสืบดูข้อมูลส่วนตัวของผู้ที่ทำบัญชีของไร่ตะวัน คนนี้ก็เคยทำงานมาสักพักใหญ่แล้วนิ แม่เลี้ยงจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและพิมข้อความอะไรสักอย่าง และวางโทรศัพท์ลง

"ครับแม่เลี้ยง"

เสียงตนสายเอ่ยขึ้น

"ใครทำบัญชีให้ไร่ตะวัน ทำไม่เดือนนี้เกิดผิดพลาดขึ้นได้"

แม่เลี้ยงถามขึ้น

"ทุกที่จะเป็นคุณมินครับแต่เห็นเมื่อวานคุณปลายฝันมาทำให้ และคุณมินก็หยุดงานไปครับ ผมก็รู้แค่นี้ครับ"

เสียงคนรายงานให้แม่เลี้ยงรู้

"วันนี้ปลายฝันไม่ได้เข้าไร่หรอ"

เสียงแม่เลี้ยงถามขึ้น

"ไม่เห็นคุณปลายฝันเข้ามานะครับ และช่วงเกือบเที่ยงเห็นพ่อเลี้ยงรีบๆขับรถออกไป น่าจะกลับบ้านแต่ไม่นานก็เขามาครับ"

เสียงคนรายงานพูดขึ้นอีก

"งั้นเดียวเลิกงานโทรมาหาแม่เลี้ยงนะ จะถามเรื่องของนักบัญชีที่ชื่อมิน ช่วยสืบมาเพิ่มเติมด้วยนิสัยส่วนตัวและความเป็นอยู่ของครอบครัว"

แม่เลี้ยงพูดส่งท้ายก่อนวางสาย และโทรไปหาปลายฝัน

"หนูปลายฝันรู้หรือป่าวว่า ที่ไร่ตะวันส่งรายจ่ายของไร่มาวันนี้แปดโมง เป็นรายจ่ายที่เกินไปห้าหมื่นบาทซึ่งไม่ตรงกับของที่หนูส่งมาให้แม่เมื่อคืน "

แม่เลี้ยงถามขึ้น

"หรอค่ะอันนี้ปลายไม่รู้เลยค่ะ น่าจะที่พ่อเลี้ยงเขามาพูดเมื่อตอนเที่ยงๆแน่ เขาน่าจะเข้าใจผิดคิดว่าปลายโกงแม่เลี้ยงด้วย "

ปลายฝันพูดไปก็สะอื้นไป

"ไม่ต้องเสียใจนะลูกเดียวแม่จัดการตะวันให้เอง"

แม่เลี้ยงพูดขึ้น

"แม่เลี้ยงไม่ต้องไปว่าเขาหรอกค่ะ ขอแค่แม่เลี้ยงตรวจสอบที่มาทีไปก็พอแล้ว พ่อเลี้ยงไม่ชอบหนูก็ให้เขาเป็นแบบนั้นแหละค่ะ ต่างคนต่างอยู่ดีอยู่แล้ว เขาไม่ได้สั่งให้หนูทำงานที่ไร่แค่สั่งไม่ให้ไปทำบัญชีอีกแค่นั้น หนูยังจะอยู่และทำงานอื่นๆของหนูค่ะ"

ปลายฝันพูดขึ้น เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมพ่อเลี้ยงถึงโมโหขนาดนั้นเงินห้าหมื่นบาทนั้นเงินเดือนทั้งเดือนของเขาเลยก็ว่าได้ และเขาคิดว่าปลายฝันจะโกงก็เลยโมโห แต่ที่เขาพูดมันแรงเกินไปทำให้ปลายฝันไม่อยากคุยกับเขาอีก แต่ปลายฝันเองก็พึ่งแต่งงานกับเขาจะให้กลับไปอยู่บ้านก็คงไม่ได้ ปลายฝันต้องการทนอยู่อีกสักหน่อยให้มีเงินเก็บสักก้อนค่อยหาที่อยู่ใหม่ แต่ตอนนี้ปลายฝันต้องเข้มแข็งเพราะต้องอยู่ที่นี่ไปก่อน แม่เลี้ยงฟังน้ำเสียงลูกสะใภ้พูดก็เข้าใจความรู้สึกว่าปลายฝันคงจะน้อยใจและเสียใจมาก แต่เขาก็เข้าไปก้าวก่ายเรื่องของลูกมากไปแล้ว แม่เลี้ยงหวังว่าปลายฝันกับตะวันจะเติบโตไปพร้อมๆกัน

"ครับแม่เลี้ยง คุณมินเขาพักอยู่ที่ไร่ พ่อกับแม่เขาทำงานให้ไร่ตะวันนานแล้วครับ ปัญหาด้านการเงินไม่มีนะครับ คุณมินเหมือนจะชอบพ่อเลี้ยงอยู่ไม่น้อย ไม่น่าจะคิดโกงเรื่องเงินแน่ เพราะตั้งแต่ไหนแต่ไรไม่มีปัญหานิครับ"

ผู้ชายผู้หนึ่งรายงานแม่เลี้ยง

"ขอบใจมากน่ะ พอจะรู้แล้วล่ะว่ามันเป็นอะไร เดียวพรุ่งนี้จะจัดการเอง"

แม่เลี้ยงพูดก่อนวางสายไป แม่เลี้ยงโทรไปบอกป้าสายว่าพรุ่งนี้ให้ปลายฝันพักผ่อนอีกวันเดือนหน้าค่อยทำงานใหม่ เดียวแม่เลี้ยงจะเข้าไปจัดการอะไรบางอย่างก่อน เขาไม่อยากให้ลูกสะใภ้เห็นความโหดของเขา เขาปล่อยให้สิตาอยู่คอยสร้างปัญหาเล็กไปน้อยๆให้ตะวันกับปลายฝันใช้เวลาแก้ปัญหาร่วมกันเพียงคนเดียวก็เพียงพอแล้ว คนอย่างมินนั้นทำเกินไปไม่สมควรที่จะอยู่ในไร่อีกเงินห้าหมื่นไม่ใช้แต่ให้ทั้งสองคุยกันเพื่อแก้ปัญหา แต่มันเป็นการทำให้ทั้งสองมีปัญหากันใหญ่โต แม่เลี้ยงรู้ดีว่าลูกชายของเขาเป็นอย่างไร ครั้งนี้เขาจะเคลียร์ให้จบก็พอไม่ได้ทำให้ทั้งสองกลับมาคุยกันเหมือนเดิม ถ้าตะวันไม่ลดฐิถิลงและขอโทษปลายฝันเองก็ให้อยู่แบบนี้ เพราะตะวันยังต้องการเงินจากเขาเพื่อมาช่วยไร่อีกและหนทางเดียวก็คือให้ปลายฝันพูดให้ คนอย่างตะวันจะไม่ยอมมาขอแม่เองอยู่แล้ว ซึ่งน่าจะเป็นเวลาสิ้นปีพอดีที่ผู้หญิงที่ชื่อของขวัญนั้นจะกลับมาอยู่ที่ไทย ตอนเช้าปลายฝันก็ตื่นมาทำกับข้าวเองและเขาบอกกับป้าสายว่าตอนบ่ายๆจะพาป้าสายไปซื้ออาหารสดมาไว้เพื่อที่จะทำกับข้าว เช้านี้เธอทำของง่ายๆซึ่งเป็นอาหารจานเดียวอย่างเคย วันนี้เธอทำผัดกระเพราหมูสับ เธอไม่รู้ว่าพ่อเลี้ยงชอบหรือไม่ชอบกินอะไร พอเธอทำเสร็จแล้วก็กลับเรือนไปโดยยังไม่กิน ปลายฝันจะเข้ามากินหลังจากที่พ่อเลี้ยงไปทำงานแล้ว พอพ่อเลี้ยงกินข้าวเสร็จก็เข้าไร่เพื่อไปรอแม่เลี้ยง และสั่งป้าสายว่าให้เตรียมทำอาหารรอแม่เลี้ยงด้วย ตอนเที่ยงแม่เลี้ยงน่าจะเข้ามารับประทานอาหารด้วย แต่พอพ่อเลี้ยงออกไปทำงานแม่เลี้ยงก็เข้ามาหาปลายฝันและทั้งสองก็มานั่งกินข้าวกัน

"หนูไม่รู้ว่าคุณแม่จะมาหนูทำแค่พัดกระเพราหมูสับไว้ คุณแม่ไม่ว่าหนูนะคะ"

ปลายฝันพูดขึ้นและนั่งกินอาหารกับแม่สามี

"จะว่าอะไรได้ล่ะกับข้าวที่หนูทำอร่อยขนาดนี้"

แม่เลี้ยงพูดขึ้นและกินข้าวเสร็จก็ไปหาตะวันที่ไร่ ทุกคนที่ทำงานในไร่ที่เห็นแม่เลี้ยงเข้ามาก็วางงานของตัวเองและมายืนรอฟังแม่เลี้ยงประชุม

"วันนี้ที่แม่เลี้ยงเรียกพวกเราทุกคนมานั้นมันมีเรื่องนิดหน่อย เมื่อวานที่ไร่ตะวันส่งรายการใช้จ่ายของไร่ผิดพลาด แม่เลี้ยงอยากจะสอบถามพนักงานบัญชีไร่ตะวันสักหน่อย"

แม่เลี้ยงกล่าวขึ้น

"แม่เรื่องนี้ต้องสอบถามปลายฝันลูกสะใภ้ของแม่ถึงจะถูกเพราะเขาดูบัญชีให้เมื่อวันก่อน"

ตะวันกล่าวขึ้น แม่เลี้ยงยิ้มเย็นและหันไปมองผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มจนมินต้องเดินออกมา

"วันที่คุณปลายฝันเจ้ามาทีไรหนูหยุดงานค่ะ ไม่รู้ว่าคุณปลายฝันทำอะไรไว้ พอตอนเช้าหนูคิดว่ามันสมบูรณ์แล้วหนูก็ส่งเมลไปไร่ใหญ่เลยค่ะ หนูไม่ได้ตรวจดูอีกรอบ มันเป็นความผิดของหนูค่ะ"

มินกล่าวรับผิดชอบความผิดออกไป

"แล้วเธอจะรับผิดชอบความผิดนี้อย่างไร"

แม่เลี้ยงกล่าวขึ้น ทำให้มินหน้าถอดสีตัวเขาเองก็บอกอยู่ว่าปลายฝันทำแต่ทำไมแม่เลี้ยงกะจะหาเรื่องเธอจนได้

"ครั้งหน้าเรื่องบัญชีหนูจะทำคนเดียวไม่ให้ใครมายุ่งอีกค่ะ"

มินกล่าวขึ้น

"แต่แม่เลี้ยงเองคิดว่าเธอไม่มีโอกาสนั้นแล้วล่ะ"

แม่เลี้ยงกล่าวขึ้นทำให้คนงานภายในไร่พูดคุยความคิดเห็นกันขึ้น

"เงียบก่อน ทำไมหรือแม่ ในเมื่อปลายฝันเป็นคนผิดแทนที่แม่ให้เขาออกมารับผิดชอบแต่กลับให้เขาอยู่บ้านไม่ให้มาทำงานแต่มาเอาความผิดที่มิน"

พ่อเลี้ยงกล่าวขึ้น

"แม่ก็กำลังจะทำให้ทุกคนรู้ไงว่ามันเกิดอะไรขึ้น แม่เลี้ยงว่ามินเองนะรู้ดี และแม่เลี้ยงจะบอกทุกคนในไร่เลยว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นในไร่ตะวันแม่เลี้ยงย่อมรู้เสมอ มินมีอะไรจะบอกทุกคนหรือป่าว จะสารภาพอะไรหรือป่าว"

แม่เลี้ยงพูดขึ้น ทำให้มินกลัวขึ้นแล้ว แต่กล้องวงจรที่อยู่ในนั้นมินลบแล้วทั้งสองวันไม่น่าจะมีอะไรที่คนอื่นจะจับได้แน่

"หนูไม่มีอะไรจะสารภาพนะคะ หนูแค่ส่งรายงานให้ไร่ใหญ่เฉยๆทั้งที่หนูไม่ได้ตรวจดู หนูรู้ว่าหนูผิดที่ไม่เช็คให้ดี และหนูก็รู้แม่แม่เลี้ยงก็รักสะใภ้คนนี้มาก แม่เลี้ยงจึงคิดว่าความผิดทั้งหมดเป็นของหนู หนูเป็นแค่คนงานจะไปสู้อะไรกับลูกสะใภ้ได้ล่ะค่ะ"

มินกล่าวขึ้นและร้องไห้ออกมาด้วยความกดดันภายในใจของตัวเอง

"พูดได้ดีนิ เรียกคะแนนสงสารได้เยอะเลยทีเดียวทุกคนในไร่ก็คงจะเห็นด้วยกับเธอสินะที่เธอทำแบบนี้ ทีแรกแม่เลี้ยงเองก็คิดว่าในเมื่อมันมีสิ่งที่ผิดแล้วทำไมพ่อเลี้ยงตะวันเองไม่เช็คดูกล้องวงจรแต่มันคงจะโดนเธอลบไปแล้วใช่ไหมที่เธอทำ เธอรู้ว่าแม่เลี้ยงรักสะใภ้คนนี้มากแล้วทำไมเธอถึงกล้าที่จะใส่ร้ายสะใภ้คนนี้ของแม่เลี้ยงล่ะ"

แม่เลี้ยงพูดขึ้นทำให้มินตกใจ และทุกคนก็สนใจกับคำพูดของแม่เลี้ยง ว่าแม่เลี้ยงต้องการพูดสิ่งใด ที่เขารู้มามีแต่สิ่งที่มินเล่าให้ฟังเท่านั้น ซึ่งคนที่ผิดก็คือคุณปลายฝันที่ทำให้พวกเขาได้เงินล่าช้า คุณมินออกมาพูดตั้งแต่เมื่อวานแล้ว