บทที่ 0155 ต้องการให้เจ้าจัดการงานในคืนนี้ทั้งหมด

กู้อวิ๋นซีหลุบตาลง มองไปที่จอกน้ำชาตรงเบื้องหน้า

หลังจากที่ผ่านเรื่องเมื่อคืนมา เดิมทีกู้อวิ๋นซียังคิดอยู่ว่าเมื่อพระสนมหรงเห็นตัวเองจะมีทีท่าอย่างไร

ต้องเผชิญหน้ากับผู้หญิงที่สร้างความวุ่นวายให้กับลูกชายทั้งสองคนของนาง เกรงว่าต่อไปพระสนมหรงคงไม่อาจปล่อยนางไปได้

นางเพียงคิดไม่ถึงว่า พระสนมหรงจะจัดการโต้งๆ เช่นนี้ ใช้น้ำชาอาบยาพิษแก้วเดียวมาจัดการปัญหา

กู้อวิ๋นซีใช้สองมือรับมา แต่ก็ไม่ได้ดื่มลงไป แต่กลับวางไว้บนโต๊ะแทน

พระสนมหรงมองไปที่น้ำชาจอกนั้น แววตาฉายประกายอะไรบางอย่าง

นางยิ้มเหยียดออกมาแล้วพูดว่า "ซีเออร์คงไม่คิดว่า ข้าจะสั่งให้คนวางยาในน้ำชาจอกนี้หรอกใช่หรือไม่?"

กู้อวิ๋นซีมองไปที่นาง พยายามจะเหยียดยิ้มออกมาแต่รอยยิ้มนั้นก็ไปไม่ถึงดวงตาเช่นกัน

นางพูดอย่างเรียบเฉย "เสด็จแม่พูดล้อเล่นแล้ว เสด็จแม่มีความคิดรอบคอบ สติปัญญาเกินใคร ย่อมต้องรู้ดีแน่นอนว่า หากฆ่าลูก จะต้องทำให้ลูกชายทั้งสองของท่านต้องเจ็บปวดเสียใจ"

นางพูดอย่างยิ้มๆ "ดังนั้น เสด็จแม่จะวางยาพิษลูกได้อย่างไรใช่ไหมเพคะ?"

"ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เหตุใดจึงไม่ดื่ม?" พระสนมหรงไม่อาจทนฝืนยิ้มได้อีกต่อไป สีหน้าค่อยๆ เย็นเยี