แชร์

ก่อนไปชายแดน

ผู้เขียน: ต๋อง น่ะ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-03 08:05:21

ค่ำคืนอันอันครื่นเครงก่อนไปสนามรบ มีสาวงามมากหน้าหลายตามาปรนเปรอกัสหรือองค์ชายเมธีกับเสือเข้ม กัสนั้นปฏิเสธไปทำทีท่าว่าจะพักผ่อน ทีแรกเสือเข้มยังสนใจสาวงามอยู่ เมื่อจัณฑ์เข้าปากความรู้สึกนั้นจางหายไป เขาดันมองกัสว่าสวยงามยังอิสตรี จึงเป็นเหตุไล่สาวงามออกไปหมดไม่มีเหลือแม้แต่คนเดียว จนกัสรู้สึกใคร่สงสัยเกิดอะไรขึ้น เพราะในนิยายไม่เป็นเช่นนี้

“นายเป็นอะไรเสือเข้ม” กัสถาม

“ข้าจำได้ว่าเมืองของเอ็งผู้ชายกับผู้ชายมีอะไรกันได้” เสือเข้มเดินเข้ามาใกล้ๆ กัส

“นายจะบ้าเหรอ เราไม่เคยพูดเลยนายคิดไปเองมากกว่ามั้ง”

“อย่ามาปดข้าเลยไอ้โสภณ” เสือเข้มเข้ามานั่งใกล้ๆ กัสที่เริ่มขยับออกห่างไปทีละนิด

กัสพยายามรื้อฟื้นความจำเมื่อครั้งเขียนนิยาย นึกไปได้ไม่นานเขาจำได้ทันทีได้เขียนไว้เช่นนั้นจริง แต่กับเสือเข้มไม่ได้คิดจะมีอะไรแบบนี้ เขายังจำโครงเรื่องอยู่

“ข้ารู้แล้วแหละ ตอนข้าพาเอ็งมาจากแม่ทัพวิศรุฒ ข้าเห็นพวกเอ็งนอนกอดกัน ข้าอยากเป็นเช่นนั้นบ้าง เพราะหน้าตาเอ็งเหมือนอิสตรี บางทีสวยกว่าอีกเพราะผิวพรรณเอ็งงามเหลือเกิ น จึงไม่แปลกใจแม่ทัพวิศรุฒนั้นถึงรักใคร่เสนห่าเอง”

“นายพูดอะไรเรื่อยเปื่อย”

“ไม่เรื่อยเปื่อยหลอกข้าไปสืบมาหมดแล้ว เอ็งปลอมเป็นหญิงไปอยู่บ้านแม่ทัพวิศรุฒฐานะเมีย”

“เอ่อ”

ถ้าข้าได้เมียแม่ทัพวิศรุฒมาอยู่ในกำมือ ศึกนี้ไม่มีพลาดแน่นอน แต่ข้าก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเอ็งเจอกับแม่ทัพวิศรุฒ เอ็งจะทำเช่นไรเพราะนั้นก็ผัวและคืนนี้เอ็งก็จะต้องเป็นเมียข้า” เสือเข้มหัวเราะลั่น

“นายจะมาทำอย่างนั้นไม่ได้นะ เราเป็นองค์ชายเมธี นายเป็นแค่องค์รักษ์ของเราแค่นั้น” สีหน้าท่าทางของกัสมีความวิตกกังวล

“เอ็งลืมอะไรไปหรือเปล่า ว่าเอ็งเป็นไอ้โสภณหนุ่มพเนจร มาจากไหนไม่ใครรู้”

“แต่ตอนนี้เราเป็นองค์ชายเมธีนะ เราสามารถที่จะสั่งทหารมาตัดหัวนายได้”

“เพ้อเจ้อ ข้าจะไม่ให้เอ็งพูดเยอะ ให้เลือกเป็นเมียข้าหรือจะเป็นศพในห้องนี้”

กัสคิดไม่ตกเพราะเรื่องราวต่างๆ ไม่เป็นดั่งคิดเสียแล้ว ซึงกัสเริ่มพอเข้าใจได้เพราะเขาไม่ได้เขียนนิยายเรื่องนี้ต่อ มีแต่โครงเรื่องคร่าวๆ แต่เหตุการณ์ในนี้จะเดินตามวิถีชีวิตของตัวมันเอง

“ถ้าข้าเป็นศพแล้วจะทำอย่าไง นายก็ไม่รอดเหมือนกัน”

“ข้ามีธำมรงค์สองวงค์อีกวงค์หนึ่งเป็นของราชินี สาลินีแม่ของข้า ถ้าข้าเอามาโชว์ทุกคนก็ต้องเชื่อ และอีกอย่างขุนนางทั้งหลายยังจงรักภักดีต่อราชาเมษานั้นมีมากกว่าราชาเมฆาซะอีกข้าไม่ได้โง่อย่างเอ็งนี่หว่า ตอนนี้เอ็งแค่ลูกชายราชาเมฆาที่มีแต่คนเกลียดชัง” เสือเข้มหัวเราะด้วยความสะใจ

ความรู้สึกนึกคิดของกัสตอนนี้ร้อนรน เขาไม่รู้จะหาวิธีแก้อย่างไงเพราะพล็อตที่ได้วางไว้ ไม่เป็นไปอย่างทีคิดแล้วซึ่งต่อจากนี้ไปไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นอีก

“ก็ได้เรายอมเป็นของนาย”

“พอซะที เรา นาย ข้าไม่ชอบ พูดให้เมืองคนปกติได้ไหม”

“ได้”

“ดีมาก ถ้างั้นเองมอบความสุขให้ข้าเลย”

เสือเข้มโอบกอดกัสอย่างใคร่กระหายสองมือจับใบหน้าของกัสไว้ ริมฝีปากพรหมจูบทั่วใบหน้า ช่วงระยะเวลาแรกกัสรังเกลียดหนวดเคราอย่างมาก เพียงหนวดเครานั้นได้มาซุกไซร้ซอกคอเขาแค่นั้น อารมณ์ของกัสแตกกระเจิง ถึงแม้จะไม่ได้ชอบเสือเข้มแม้แต่อย่างน้อย แต่รสรักได้รับจากเสือเข้มทำให้เขาเผลอใจไปอย่างไม่รู้ตัว

“ข้าทำเป็นแค่นี้แหละ ต่อไปเอ็งทำให้ข้าหน่อย” เสือเข้มพูดขึ้นหลังจากหยุดไซซอกคออันขาวใสเป็นยองใย

“นอนลง” กัสพูดขึ้นด้วยสายตาอันเริ่มเย้ายวน เพราะเขาเห็นรูปร่างของเสือเข้มใหญ่โต พลางคิดไปว่าส่วนกลางลำตัวนั้นจะสมกับขนาดร่างกายไหม

เสือเข้มล้มตัวลงนอนตามคำของกัส สองมือของปลดอาภรณ์พันกายท่อนล่างออก จนเผยเห็นท่อนเอ็นอันใหญ่ยาวอย่างมาก กัสจึงค่อยๆ เอื่อมมือไปจับไว้ พร้อมรูดส่วนปลายลงจนสุด

“เอ็งจะทำอะไรถ้าจับเล่นแค่นี้ข้าก็ทำได้” เสือเข้มพูดขึ้นด้วยสีหน้าไม่พึงพอใจอย่างมาก

“อย่าพึ่งพูดไป”

ใบหน้าของกัสเริ่มก้มลงต่ำจนริมฝีปากสัมผัสส่วนปลายท่อนเอ็น กัสค่อยๆ เลื่อนริมฝีปากลงจนถึงรอยหยัก ใช้ปลายลิ้นตวัดไล้เลียรอบส่วนหัว เพียงสัมผัสแค่นี้เสือเข้มสะท้านไปถึงทราง เสือเข้มไม่เคยล่วงรู้มาก่อนเลยว่าผู้ชายกับผู้ชายจะทำกันแบบนี้ได้ ความอุ่นๆ ที่ได้รับตรงส่วนปลายปนความเสียวสยิวทำให้เสือเข้มถ่างขากว้างขึ้น หลับตาพริ้มหายใจถี่ด้วยความเสียวออกมา

ริมฝีปากที่ห่อรูดท่อนเอ็นส่วนปลายรูดลงยังโคน แล้วรูดขึ้นมายิ่งสร้างความกระสันอยากใคร่กระหายอย่างมาก เสือเข้มเสียวสุดหัวใจแท่บขาดใจ เขาถึงกับแอ่นสะโพกจับศีรษะของกัสกดลง เพราะรสชาติได้รับมานั้นเกินจะทนได้อีก

กัสรู้สึกจุกคอเล็กน้อย เขาจึงถอนริมฝีปากออกจากท่อนเอ็น ถึงแม้เสือเข้มจะกดไว้แต่กัสก็สู้แรงจนหลุดพ้น

“ทำไมเอ็งไม่ทำต่อ ข้ากำลังได้รับความสุขอย่างไม่เคยได้รับมาก่อนเลย”

“ยังมีอีกอย่างหนึ่ง นอนอยู่เฉยๆ เดี๋ยวข้าทำให้เอง”

อาภรณ์ของกัสได้หลุดออกจากร่างกายจนไม่มีเหลือ หลังจากนั้นเขาขึ้นคร่อมร่างของเสือเข้มไว้ พร้อมจับท่อนเอ็นจ่อที่ช่องทางรัก

“เอ็งจะทำอะไร”

“ก็นายอยากให้เราทำไม่ใช่เหรอ เอาน่าใจเย็นๆ นายจะได้รับรู้เอง”

เสือเข้มนอนนิ่งเขาชะเง้อคอดูท่อนเอ็น เข้าไปในช่องทางรักของกัสทีละน้อย ถึงแม้จะแปลกใจและไม่เข้าใจแต่ความใคร่มีมากกว่า จึงปล่อยกายปล่อยใจไปเรื่อยๆ และในที่สุดช่องทางรักของกัสก็สุดโค่นท่อนเอ็น สักพักกัสขย่มท่อนเอ็นอย่างช้าๆ และเพิ่มความเร็วขึ้นอย่างต่อเนื่อง

“อือ อ่า อ่า”

ความรู้สึกตอนนี้ของเสือเข้มเร้าใจยิ่งนัก เพราะไม่เคยรู้มาก่อนว่าผู้ชายกับผู้ชายเขาทำกันอย่างนี้นี่เอง ถ้ารู้ก่อนหน้านี้เขาจะทำนานแล้ว ไม่ต้องรอหาหญิงสาวมาปรนเปรอสวาท เพราะสามารถมีอะไรกันเองได้

ยิ่งกัสขย่มท่อนเอ็นของเขา ความรู้สึกไม่ได้ต่างจากมีความสัมพันธ์ทางกายกับผู้หญิงเท่าไรนัก เพียงแต่ผู้ชายจะเป็นฝ่ายกระทำอย่างเดียว ไม่เคยมีผู้หญิงคนนั้นได้ขึ้นบนแล้วขย่มแบบนี้แก่เขา

“อือ อือ อือ” เสือเข้มครางตลอดเวลา ยิ่งขย่มหนักเท่าไรความเสียวเพิ่มทวีคูณเท่านั้น จนเขาทนไม่ไหวกระดกก้นเสยขึ้นบน

“จึก จึก จึก”

“เบา ๆ หน่อยเจ็บ”

เสือเข้มไม่ได้สนใจคำพูดอะไรทั้งนั้นเขากระดกก้นอยู่ต่อเนื่อง ถึงแม้จะมีความเสียวซ่านถึงกัสบ้างแต่ขืนปล่อยไว้อย่างนี้น่าจะไม่ดีในความคิดกัส

“หยุดก่อน”

กัสไม่สนใจว่าเสือเข้มจะกระดกก้นขึ้นลงแต่อย่างใด เขาถอนช่องทางรักออกจากท่อนเอ็นทันที แล้วมาโก้งโคงอยู่ข้างๆ เสือเข้ม

“เอาเข้าท่านี้ก็ได้ นายก็ต้องเป็นฝ่ายทำบ้าง”

ความหื่นกระหายมีมากเสือเข้มจึงลุกขึ้นทันที พร้อมกับจับท่อนเอ็นจ่อช่องทางรักและดันพรวดเดียวเข้าไปจนสุดด้าม หลังจากนั้นกระแทกซอยถี่ๆ ไม่ยั้ง โหมกระหน่ำใส่เต็มไม่มีหยุดหย่อน เพราะตอนนี้เขารู้สึกดีมากที่ได้เป็นผู้กระทำ และได้สนองตัวเองอย่างบ้าคลั่ง กระแทกแทงเสียบท่อนเอ็นใส่ช่องทางรักแบบกระหน่ำ

“โอ๊ย อ่า อ่า อ่า” กัสครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเพราะท่อนเอ็นนั้นได้เขาถึงต่อมสวาทอย่างจัง

อารมณ์ใคร่กระหายของเสือเข้มเขาสู่จุดเต็มพิกัด เขารู้สึกได้ว่าจะทนไม่ไหวอีกต่อไป บั้นท้ายจึงโยกอย่างไม่ยั้งซอยถี่ๆ รัวๆ อย่างเต็มที่ ยิ่งรัวมากเท่าไรความเสียวมากขึ้นเท่านั้น จนทำให้รู้สึกอยากจะปล่อยน้ำในท่อนเอ็นออกมา เขาจึงกระแทกติดๆ กันจนกระทั้งน้ำในกายพุ่งกระฉุดเข้าไปในช่องทางรัก

“อ่า อูว์ ซี๊ด” เสือเข้มส่งเสียงออกมาด้วยความเสียวซ่าน

เมื่อคลายอารมณ์เสียวลงได้บ้าง เสือเข้มจึงล้มตัวลงนอนอย่างอ่อนแรง เป็นครั้งแรกที่เขาได้มีความสัมพันธ์กับผู้ชายด้วยกัน และได้รับรู้สึกถึงรสสัมผัสอันแปลกใหม่

“มานอนบนแขนข้านี่” เสือเข้มกางแขนออก

กัสนุ่งอาภรณ์ตามเดิมแล้วล้มตัวลงนอนบนแขนเสือเข้ม หลังจากนั้นเสือเข้มพลิกร่างตะแคงแล้วโอบกอดกัสไว้ ส่วนมือนั้นไม่ว่างเว้นบีบบี้หัวนมของกัสอย่างแผ่ว กัสนั้นรู้สึกดีเช่นกันเพราะเขาไมได้รับสัมผัสนี้มาเนิ่นนาน เมื่อมาเจอแบบดุดันอย่างเสือเข้มจนทำให้ติดใจ ในรสรักแบบดิบๆ เถื่อนๆ แต่ถึงใจอย่างที่สุด

บทที่เกี่ยวข้อง

  • นิยายรักสองภาพ   ความสัมพันธ์แน่นแฟ้น

    ยิวเปิดโน๊คบุ๊คแล้วลองใช้งาน ซึ่งเป็นที่พอใจแกเขาอย่างมาก แต่ข้อมูลหลายอย่างนั้นได้หายไปหมดไม่มีเหลือ แต่เขาไม่ใคร่สนใจอะไรมากนัก เพราะนั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเขา เพราะในปัจจุบันนี้เป็นยิวเท่านั้น ก่อนหน้านี้กัสจะเป็นอย่างไรเขาไม่อยากจะรับรู้ในระหว่างที่เขากำลังท่องอินเทอร์เน็ต และกำลังจะเข้าไปดูนิยายที่เขาอ่านนั้นยังอยู่ไหม นักเขียนกำลังจะเขียนไปอย่างไร ถึงแม้เขาไม่ได้เข้าไปอยู่ในนิยายแล้วแต่ยังอยากรู้เรื่องราวต่อไปอีกว่าเป็นเช่นไร แต่แล้วต้องหยุดความคิดไว้ที่เดิม เพราะเสียงเคาะประตูดังขึ้นเขาจึงไม่แน่ใจว่าเป็นพีคหรือเขื่อนกันแน่ เนื่องด้วยวันนี้ได้นัดทั้งสองมาที่ห้องเพื่อต่อบทละคร ก่อนที่จะไปซ้อมจริงในมหาวิทยาลัยอีกหลายวันข้างหน้าคนที่มาถึงก่อนเป็นพีค ซึ่งเขามาซ้อมบทกับยิวบ่อยกว่าเขื่อน เพราะด้วยเขื่อนต้องไปทำงานพาร์ทไทม์ และอีกอย่างหนึ่งพีคเริ่มมีความรู้สึกดีๆ กับยิว ขึ้นมาทุกขณะเพราะช่วงก่อนหน้านี้เป็นกัสตัวจริงนิสัยค่อนข้างนิ่งๆ ไม่ได้มีความน่ารักร่าเริงแจ่มใสอย่างเฉกเช่นปัจจุบัน“วันนี้เราจะมาต่อบทอะไรดีล่ะ” ยิวเอ่ยขึ้น“วันพี่ได้นัดเขื่อนมาด้วยนะ เห็นว่าเดี๋ยวจะมาเองบอกจะไ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • นิยายรักสองภาพ   แผนการร้าย

    หลังจากกัสกับเสือเข้มได้มีความสัมพันธ์กันนั้น ในส่วนของกัสไม่ได้รู้สึกอะไรมากนัก แค่เสียตัวเพื่อผลประโยชน์ และอีกอย่างกัสต้องรีบออกเดินทางไปยังชายแดน เพื่อทำสงครามกับเมืองศิลานคร โดยมีแม่ทัพวิศรุฒเป็นมารอรบอยู่หลายวันแล้วในระหว่างพักแรมกลางทางในป่าดงดิบที่ยังไปไม่ถึงชายแดนนั้น เสือเข้มได้เข้ามาหากัสในร่างองค์ชายเมธี ซึ่งอยู่ในกระโจมเพียงลำพังและนั่งครุ่นคิดถึงเหตุการณ์วันข้างหน้า เพราะต้องเผชิญกับแม่ทัพวิศรุฒ นั่นเป็นสิ่งที่น่ากลัวอย่างมากสำหรับเขา“เอ็งคิดอะไรอยู่องค์ชายเมธี” เสือเข้มขยับเข้ามานั่งใกล้ๆ จนเนื้อแนบเนื้อ เพราะยังติดใคร่สวาทอันแปลกใหม่อย่างมาก“คิดเมื่อไปถึงชายแดนแล้วข้าจะทำอย่างไร ข้าสู้รบไม่เป็นเลยแม้แต่การใช้ดาบข้ายังไม่เคย แล้วนี่รองแม่ทัพวิจารณ์มาด้วยอีก ดูสีหน้าท่าทางแววตาคอยจ้องจับผิดข้าตลอดเวลา”“เอ็งจับดาบไม่เป็น แต่เอ็งเริ่มพูดภาษาของพวกข้าแล้ว”กัสไม่ได้สนใจในข้อนี้เท่าไร เพราะเป็นเรื่องปกติเมื่อต้องอยู่สภาพแวดล้อมแบบไหน ก็ต้องปรับตัวเข้าให้ได้ เพื่อความอยู่รอดของตัวเอง“เรื่องนั้นไม่ต้องพูดหรอก มาพูดเรื่องทำศึกสงครามดีกว่า เพราะพรุ่งนี้ก็จะถึงชายแดนแล้วไม่ใ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • นิยายรักสองภาพ   ศึกสำคัญที่ชายแดน

    ค่ำคืนที่ชายแดนในค่ายทหารกว้างใหญ่ กัสในร่างองค์ชายเมธีได้นั่งอยู่กับเสือเข้มสองต่อสอง ต่างกำลังปรึกษาหารือการรบในวันพรุ่งนี้“ในวันพรุ่งข้าจะประชิดติดตัวเองตลอดเวลาเลยนะ ไม่ต้องกลัวอะไรหรอกเพราะข้าคิดไว้แล้วว่าจะให้แม่ทัพวิจารณ์เป็นทัพหน้า ส่วนเอ็งกับข้าจะอยู่ทัพหลังพรุ่งนี้เอ็งสั่งให้แม่ทัพวิจารณ์ลุยได้เลย” เสือเข้มพูดขึ้น“ได้ ข้าจะทำตามที่เอ็งบอก”“ดีมาก ถ้าแม่ทัพวิจารณ์ถามเอ็งก็หาทางหลบหลีกคำพูดเอาเอง ข้าคิดว่าเอ็งฉลาดอยู่น่าจะเอาตัวรอดได้ เรื่องนี้ข้าไม่กังวลแต่เรื่องที่ข้าห่วง คือเรื่องแม่ทัพวิศรุฒเพราะฝีมือเก่งกาจมาก สู้กันซึ่งๆ หน้าไม่ว่าข้าหรือแม่ทัพวิจารณ์จะเอาชนะได้ง่ายๆ เราต้องซ้อนแผนการไว้ก่อน”“แผนอะไร” ต้อมถามด้วยความมืนงง“ก็เอาตัวเองล่อไง ถ้าแม่ทัพวิศรุฒบุกมาถึงตัวองค์ชายเมธี ก็คือเอ็งนั่นแหละ เอ็งใช้เวลานั้นจัดการแม่ทัพวิศรุฒซะ”กัสอ้ำอึ้งไม่พูดอะไรต่อ เพราะนั่นคือพระเอกของเขาเลย จึงเป็นเรื่องยากมากจะทำเช่นนั้นได้“เอ็งไม่ต้องคิดอะไรมากหรอก เลือกเอาเป็นองค์ชายเมธีกับเมียแม่ทัพวิศรุฒ ซึ่งข้อหลังไม่มีความเป็นไปได้เลย พ่อแม่ท่านแม่ทัพและตำแหน่งหน้าที่อีก คิดเหรอว่าเอ็ง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-03
  • นิยายรักสองภาพ   เจ็บกายมิเจ็บใจ

    เพียงดาบแทงอยู่กลางอกข้างขวา ไม่ได้รู้สึกเจ็บเท่ากับใจที่ร้าวราน เมื่อคนแทงนั้นคือโสภณตามความคิดของแม่ทัพวิศรุฒ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้ แต่เวลาไม่ได้มีมากนัก แม่ทัพวิศรุฒจึงจับดาบที่ทิ่มอกดึงออก จนเลือดกระฉูดออกมากระจายเต็มหน้ากัส“ถอย” แม่ทัพวิ ศรุฒตะโกนขึ้นอย่างดัง พร้อมกับดึงร่างของกัสมาไว้ข้างหน้าตัวของเขาเอง เสือเข้มไม่รอช้าจะเข้าไปช่วย แต่โดนจอมมาขัดขวางไว้ช่วงเวลานั้นแม่ทัพวิศรุฒ ได้นำตัวของกัสมาไว้ข้างหน้าตัวเขาแล้ว หลังจากนั้นจึงบังคับม้าหันกลับแล้วให้วิ่งไปอย่างรวดเร็ว โดยมีจอมกับรองแม่ทัพทันป้องกันหลังจากเสือเข้ม และ แม่ทัพวิจารณ์อย่างองอาจ เมื่อแม่ทัพวิศรุฒได้พากัสได้ไกลพอสมควร ทั้งสองจึงถอยทัพกลับในทันทีแม่ทัพวิศรุฒใจร้าวรานและไม่เข้าใจอะไรหลายอย่าง เขาจึงต้องรีบไปให้ถึงค่ายทหารเมืองศิลานครโดยไว เพื่อจะได้สอบความจริงจากปากโสภณในความคิดเขา ว่าไปอยู่ตรงนั้นได้อย่างไร เพราะก่อนหน้ายังอยู่ทีเรือนบ้านของเขาเพียงเวลาไม่นานแม่ทัพวิศรุฒก็มาถึงค่ายทหาร เขาจับร่างของกัสและผลักลงจนล้มนอนลงกับพื้น“มัดติดต้นไม้ไว้” แม่ทัพวิศรุฒสั่งทหารนายหนึ่งให้มัดร่างของกัสติ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • นิยายรักสองภาพ   กลับมาพบกับความเปลื่ยนแปลง

    กัสสะดุ้งตื่นจนรู้สึกกลัวโดนทำร้ายร่างกาย พอลืมตาขึ้นมาและมองไปรอบๆ บริเวณ ซึ่งเป็นสถานที่เขาคุ้นเคยนั่นคือห้องนอนของตัวเอง กัสจึงยิ้มได้ในทันทีและรู้สึกโล่งใจ ที่ไม่ต้องอยู่บนความกดดันอีกต่อไปสายตาของกัสพลันเห็นหน้าจอโน๊ตบุ๊คเปิดอยู่ เขาจึงเลื่อนดูและนั่นเป็นนิยายที่ตัวเองเขียน กัสจึงอ่านหน้าย่อหน้าสุดท้าย ซึ่งเป็นตอนที่เขาใช้ดาบแทงแม่ทัพวิศรุฒ สายตาและความคิดของกัสเริ่มกลัวและรู้สึกไม่ค่อยดี และใคร่ส่งสัยใครเป็นคนเขียนนิยายเรื่องนี้ต่อจากเขาความคิดของกัสนั้นหลากหลายความรู้สึกมากมายเข้ามาในหัว และหนึ่งในนั้นพลางคิดไปว่ายิวอาจออกมาจากนิยายเรื่องนี้มีความเป็นไปได้ และแต่งเติมเรื่องราวต่อจากเดิม อีกใจหนึ่งคิดว่าเป็นเขื่อนต่อเติมเรื่องราวด้วยความเหน็ดเหนื่อยจากโลกในนิยาย จึงทำให้กัสรู้สึกง่วงนอน เขาจึงปิดโน๊ดบุ๊คและหยุดคิดเรื่องราวต่างๆ ไว้ก่อน แล้วล้มตัวลงนอนด้วยความอ่อนล้าเต็มทน“ก๊อก ก๊อก ก๊อก” เสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างยาวนานกัสรู้สึกตัวขึ้นมาเขาก็เดินไปเปิดประตูห้อง ซึ่งคนตรงหน้าเป็นพีคนั่นเอง เขารู้สึกดีใจอย่างมากจนทำอะไรไม่ถูก“เมื่อไรจะให้พี่เขาไปในห้องซะทีล่ะ” พีคยืนยิ้ม“คร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
  • นิยายรักสองภาพ   ความเจ็บปวด ความทรมาน

    ความโกรธความแค้นเคืองสุมอกจนอึดอัดยากเอาออกไป แม่ทัพวิศรุฒกลุ้มใจความเครียดถาโถม เนื่องจากตัวต้นเหตุนอกจากยิวที่เขาเข้าใจว่าเป็นองค์ชายเมธีจริงๆ ซึ่งเป็นลูกของราชาเมฆา ส่วนตัวเขาที่มีแหวนของราชาเมษา ถ้าเกิดความคิดของแม่ทัพวิศรุฒเป็นจริง นั่นเท่ากับว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกันถึงแม้เขาจะโกรธแค้นยิวปานใด แต่ด้วยความผูกพันครั้งอดีตและเข้าใจผิดคิดว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน แม่ทัพวิศรุฒไม่รู้ว่าจะทำเช่นใด เขาจึงหยิบแหวนที่สลักชื่อเมษามาดู ยิ่งเพ่งพินิจดูชื่อยิ่งปวดใจอย่างร้าวราน“ท่านแม่ทัพคิดอะไรอยู่เหรอขอรับ” จอมเข้ามาเงียบๆ เห็นแม่ทัพวิศรุฒยืนนิ่งๆ“เปล่า เอ็งเข้ามาทำไม” แม่ทัพวิศรุฒกำแหวนไว้แน่น“คือข้า” จอมอ้ำอึ่ง“เอ็งสงสารไอ้โสภณ ไม่ใช่สิ องค์ชายเมธีหรือ”“ขอรับ”“จะมาขอร้องข้าให้ปล่อยตัว หรือ ไม่ให้ใช้งานเยี่ยงทาสใช่ไหม” สายตาอันแข็งกร้าวจ้องมองจอมชายหนุ่มรุ่นน้อง“ขอแค่ไม่ให้ใช้งานหนักก็พอขอรับ”“เมื่อเอ็งขอร้อง ข้าก็จะให้ตามที่เอ็งต้องการ แต่มันยังต้องทำงานอยู่เหมือนเดิม” เสียงดุดันดังก้องกังวานเข้าเต็มประสาทของจอม“จะให้องค์ชายเมธีทำอะไรเหรอขอรับ”“ไม่ต้องเรียกมันว่าองค์ชาย เรียกว่าโสภ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • นิยายรักสองภาพ   ตัวจริงกลับมา

    วันที่ซ้อมละครฉากสำคัญได้มาถึง กัสมาห้องชมรมละครด้วยความสบายๆ ไม่ได้กดดันอะไรแม้แต่น้อย เพราะเขาค่อนข้างมั่นใจว่าทำได้ไม่มีปัญหาแต่อย่างใด เมื่อมาถึงก็ทักทายพี่ๆ ทุกคนเป็นตามปกติ ยกเว้นเขื่อนที่ต่างนิ่งเฉยเย็นชาเมินใส่กัน จนหลายคนในห้องชมรมใคร่สงสัย แต่ไม่มีผู้ใดพูดออกมา ตราบที่ไม่มีปัญหากับละคร เพราะถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของใครของมัน“ทุกคนวันนี้เราจะมาซ้อมฉากสำคัญนะ” เจนนี่เอ่ยขึ้น แล้วเรียกกัสและเขื่อน ร่วมด้วยทั้งพีคกับนักแสดงอีกคนหนึ่งในรั้วมหาวิทยาลัยนิวและวินต่างไม่ใคร่สนใจกันเท่าไร จนกระทั่งทั้งคู่ผ่านมาเจอกันโดยบังเอิญ ต่างฝ่ายต่างมองหน้าอย่างเคืองแค้น วินมองนิวแวบมองหนึ่งแล้วกำลังจะเดินจากไป แต่ต้องหยุดชะงักเมื่อนิวเป็นฝ่ายเรียก“วิน เดี่ยวก่อนเรามีเรื่องจะคุยด้วย”“มีอะไรว่ามา”“เรื่องของพวกเราสามคนน่ะ เราตัดสินใจแล้วอย่างที่นายพูดมันก็ถูก เราไม่ควรจะมาอยู่ร่วมกันสามคน มีนควรจะเลือกคนใดคนหนึ่ง” นิวตีหน้าเศร้า“คิดได้แล้วเหรอ” วินเบ้ปากเล็กน้อย“ใช่ เราคิดได้แล้ว แต่เราไม่มีวันยอมให้นายได้มีนไปอย่างแน่นอน”“เห็นเงียบๆ แต่ร้ายนะ แล้วแต่นายเลยถึงเราจะรักมีน แต่ถ้ามีนเลือกนาย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-07
  • นิยายรักสองภาพ   ห่วงหาอาทร

    แม่ทัพวิศรุฒรออย่างร้อนรนว่าเมื่อไรหมอจะนำยามาให้ ในที่สุดก็สมดังปราถนาจอมได้นำยาเข้ามาในห้องชั่วคราวของแม่ทัพวิศรุฒ“ยาได้แล้วขอรับ มีทั้งลูกประคบสมุนไพร กับ ยาต้มข้าต้มกับมือเลยนะขอรับ” จอมวางถ้วยยาลงและจะนำลูกประคบไปสมานรอยซ้ำ“เดี๋ยวก่อน เอ็งออกไปได้แล้วข้าจะเป็นคนทำ”“แผลของท่านแม่ทัพยังไม่หายดีเลยนะขอรับ ถ้าเกิดพยุงร่างของโสภณแผลอาจฉีกขาดได้นะขอรับ”“ข้าบอกให้เอ็งออกไปก็ออกไปสิ แต่อย่าบอกเรื่องนี้กับใครล่ะ ถ้าใครถามเอ็งก็บอกว่าเป็นคนทำ เข้าใจในสิ่งที่ข้าพูดไหม”“ขอรับ” จอมอมยิ้มนิดๆ แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาให้แม่ทัพวิศรุฒระคายหูเมื่อจอมได้ออกไปแล้วแม่ทัพวิศรุฒ จึงนำลูกประคบมาประคบแถวๆ หูและใบหน้าอย่างอ่อนโยนในความรู้สึกของเขา แต่คนนอกกับรู้สึกว่ามันเจ็บเพราะแรงเกินไป ยิวจึงลืมตาขึ้นด้วยความเจ็บและรีบลุกขึ้นขยับตัวชิดขอบเตียง ด้านที่มีข้างฝาปิดไว้“แม่ทัพเอ็งจะทำอะไรข้าอีก ตบบ้องหูยังไม่หนำใจจะเอาให้ตายกันไปข้างหนึ่งเลยเหรอ” สายตาของยิวหวั่นวิตกกลัวโดนอีกครั้ง“ถ้ายังไม่อยากโดนตบบ้องหูอีก ก็ขยับเข้ามาใกล้ๆ ข้าอีกนิด เดี๋ยวข้าจะประคบให้หายซ้ำใน”“ไม่ต้องข้าทำเองได้ แม่ทัพมือหนั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-08

บทล่าสุด

  • นิยายรักสองภาพ   นิยายรักสองภพ จบ

    ศีรษะที่กระแทกลงบนโน๊ตบุ๊ค ทำให้ได้แรงกระเทือนสลบวูบไปชั่วครู่ เมื่อได้สติดวงตาคู่นี้จึงลืมขึ้นทันที พร้อมหันไปมองเสียงประตูที่เปิดออก ซึ่งเห็นชายหนุ่มที่คลับคล้ายคลับคลาเหมือนคนรู้จัก แต่แล้วเขาก็ไม่ได้คิดอะไรนาน เพราะผู้ชายตรงหน้าหันมามอง และรู้ได้ทันทีว่าเป็นเป็ก“ถึงเราจะโกรธนาย แต่สิ่งที่นายให้เราทำ เราก็จะทำให้นายเป็นครั้งสุดท้าย” เมื่อเป็กพูดจบเขาก็เดินออกจากประตูไปในทันใด พร้อมปิดประตูจนเสียงดังลั่นสนั่นมือน้อยๆ กำที่ศีรษะสายตามองไปรอบๆ ดวงตาคู่นั้นถึงกับเบิกโพลงทันใด เพราะสิ่งที่เห็นเป็นห้องนอนอันคุ้นเคย มือนั้นรีบมาจับศีรษะและบริเวณลำคอทันใด“เรายังไม่ตาย” ยิวพูดขึ้นลอยๆ แล้วความแปลกใจและตื่นตระหนกยิวคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ตอนอยู่ลานประหาร สิ่งสุดท้ายที่จำได้คือแค่รับสัมผัสจากคมดาบเพียงชั่ววินาที หลังจากนั้นเขาก็จำอะไรไม่ได้แม้แต่นิด ยิวคิดวนมาวนไปหลายรอบพร้อมหันหน้าไปมา จนเห็นโน๊คบุ๊คเปิดอยู่เขาจึงจับเม้าท์คลิกเปิดดูทันใด และสิ่งที่เขาเห็นเป็นคลิปวีดีโอตัวเขาเองกับพีคกำลังนอนกอดกัน“อะไรกันนี่ มันไม่ใชเรานี่หน่า” ยิวปิดวีดีโอนั้นทันทีเมื่อปิดวีดีโอเสร็จเขาได้เห็นเว็บเขี

  • นิยายรักสองภาพ   วันประหาร

    ข่าวทำสงครามของแม่ทัพวิศรุฒรบชนะดังไปทั่วแคว้นแดนดิน ทั้งสองเมืองต่างเฉลิมฉลองอึกทึกครึกโครม เพราะในช่วงเวลานี้ได้เป็นพันธมิตรกัน หลังจากงานอันเป็นมงคลได้ผ่านไป แม่ทัพวิศรุฒซึ่งในเวลานี้เป็นราชาวิศรุฒ ได้ทราบข่าวร้ายในทันใด เมื่อจอมได้รีบมาบอกข่าวนี้ทันทีเมื่อได้ยินเรื่องราวไม่ดี“พระองค์ ราชาศิลาจะประหารชีวิตองค์ชายเมธีพระเจ้าค่ะ” จอมหน้านิ่วคิ้วขมวด“ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น เพราะเหตุผลใดเล่า” แม่ทัพวิศรุฒมีสีหน้าวิตกกังวลยิ่งนัก“ได้ข่าวมาองค์ชายเมธีได้ฆ่าองค์ชายศิธาตายพระเจ้าค่ะ”“ไม่น่าใช่ อ่อนแอขนาดนั้น”“กระหม่อมก็ไม่รู้ แต่สายรายงานข่าวมาเช่นนี้พระเจ้าค่ะ พระองค์จะทำเช่นไรข้าอดเป็นห่วงองค์ชายเมธีไม่ได้ ถึงแม้จะไม่ใช่ตัวจริงอย่างน้อยพระองค์ท่านก็มีบุญแก่กระหม่อม”“ไม่ต้องห่วงข้าจะกลับเมืองศิลานคร แต่ข้าจะขี่ม้าไปคนเดียว เพราะจะได้ไวขึ้นกว่าไปเป็นกองทัพ”“กระหม่อมขอเสด็จตามไปด้วยนะพระเจ้าค่ะ”“ได้ ออกเดินทางวันนี้เลยเดี๋ยวไม่ทันการณ์” ราชาวิศรุฒถอนหายใจเฮือกใหญ่“พระเจ้าค่ะ กระหม่อมไปเตรียมม้าและข้าวของจำเป็นก่อนนะพระเจ้าค่ะ”“อืม”“กระหม่อมทูลลา”ราชาวิศรุฒยืนนิ่งครุ่นคิดและหวาดหวั่

  • นิยายรักสองภาพ   แผนการครั้งสำคัญ

    กัสหยุดเขียนนิยายไปหลายวัน และเริ่มตีตัวออกห่างเป็กแล้วเข้าหาพีคในช่วงเวลาเดียวกัน ค่ำคืนนี้จึงเป็นแผนเผด็จศึกและเสร็จศึกให้จบสิ้น เขาจึงรีบโทรหาพีคในทันใด“ฮัลโหลมีอะไรหรือเปล่าน้องกัส”“พี่พีค” กัสร้องสะอื้นไห้ออกมา“เป็นอะไรบอกพี่มา”“เป็กเขาทิ้งกัสไปแล้ว เขาบอกเบื่อกัสไม่อยากคบเป็นแฟนอีกต่อไป”มีแต่เสียงสะอื้นไห้ของกัสแต่ไร้เสียงใดๆ ของพีค จนกัสรู้สึกใจหายและผิดหวังในสิ่งที่ทำลงไปไม่เกิดผล“ใจเย็นๆ ในเมื่อเขาไม่รักเราแล้ว ก็ปล่อยเขาไปเหมือนอย่างพี่กับเขื่อนไง อย่าเสียใจไปเลย”“แต่ อืม กัสยังคิดอดไม่ได้ครับ” กัสกลับมาดีใจอีกครั้ง“ไม่ต้องคิดอะไรมาก เอาอย่างนี้พี่จะไปอยู่เป็นเพื่อนก็แล้วกัน ในเมื่อเป็กเลิกกับกัสกันไปแล้ว พี่ไปอยู่ด้วยคงไม่เป็นปัญหาอะไรหรอก ถ้างั้นรอพี่อยู่ที่ห้องนะอย่าคิดอะไรมาก พี่จะรีบไปเดี่ยวนี้ ทำใจดีๆ ไว้นะน้องกัส”“ครับ ขอบใจพี่พีคมากที่คอยดูแลกัสตลอดมา”“อืม ไม่เป็นไร”เมื่อพีคได้วางหูโทรศัพท์มือถือ กัสถึงกับอมยิ้มและเตรียมแผนการต่อไว้อย่างดี หลังจากนั้นกัสนิ่งรอพีคมายังห้องอย่างใจจดใจจ่ออย่างมีความหวัง และคาดฝันในสิ่งที่วางแผนไว้ ซึ่งเวลาที่เฝ้ารอไม่ได้นานมา

  • นิยายรักสองภาพ   สงครามสองผู้

    เวลาที่แม่ทัพวิศรุฒรอคอยได้มาถึง เมื่อถึงเวลาเขาบุกเข้าไปในเมืองเมฆาบุรีทันที แต่ยังไปไม่ถึงป้อมปราการ ทัพเสือเข้มวิ่งกรู่เข้ามาอย่างรวดเร็ว สองกองทัพต่างวิ่งถือดาบธนูเข้าหากัน เหมือนกับเคืองแค้นกันมาหลายภพหลายชาติเหล่าทหารกองทัพเมืองศิลานครนำทัพโดย แม่ทัพวิศรุฒนั้นร่างกายค่อนข้างแกร่งฝีมือดี เพราะผ่านศึกสงครามและฝึกฝนอย่างหนัก ในทางกลับกันฝีมือของกองทัพเสือเข้มร่างกายได้หาแข็งแกร่งไม่ ฝีมือใช่ว่าจะดีมากมาย แต่ที่ชนะกองทัพของราชาวิหคเพราะรบแบบกองโจร และแผนการอันแยบยล ในครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน ถึงแม้จะมีทหารโดยแท้ปะปนมาด้วย แต่หาเทียบเหล่าทหารแม่ทัพวิศรุฒได้ โดยการครั้งนี้มีเสือเข้มนำกองทัพออกรบ แต่บรรดาทหารไม่ได้ออกมาทั้งหมดแม่ทัพวิศรุฒก็รู้ดีเช่นกัน เพราะทราบข่าวจากการสู้รบของเสือเข้มจากเหตุการณ์ที่ผ่านมา เขาจึงเตรียมการไว้อย่างดี เมื่อเขาได้นำทัพมาถึงกลางสนามรบ แต่ไม่สามารถฝ่าเข้าไปได้ในทันที เพราะเสือเข้มออกมาสู้ประจันหน้า และพร้อมกับสองข้างฝั่งมีกองโจรดักอยู่ คอยยิ่งธนูไม่ขาดสายถึงเป็นเช่นนั้นแม่ทัพวิศรุฒหากลัวไม่ เพราะสองฝั่งเขาให้จอมและทันเดินทัพออกห่างออกไปไกล เมื่อถึงเวลารบจ

  • นิยายรักสองภาพ   ร่างให้ตัวร้ายใจให้พระเอก

    กัสยังไม่ได้เริ่มเขียนนิยายแม้แต่คำเดียว เป็กก็มาถึงยังห้องนอนอย่างรวดเร็ว จึงมีความจำเป็นต้องหยุดทุกอย่างไว้แค่นั้น“เราทำให้นายทุกอย่างเลยนะ ว่าแต่นายจะทำอะไรให้เราบ้างล่ะในคืนนี้” เป็กกอดร่างของยิวไว้แน่นพร้อมบรรจงจูบทั่วใบหน้า ไม่ว่างเว้นแม้แต่ส่วนเดียว“ไปอดอยากมาจากไหน” กัสยังนิ่งเฉยไม่ขัดขืนแต่อย่างใด“ใช่ อดอยาก อมให้หน่อย” เป็กหยุดสัมผัสเรือนกายของกัสและปลดอาภรณ์ทุกชิ้นออกไม่มีเหลือ พร้อมกับล้มตัวลงนอนข้างๆ กัสที่นั่งยิ้มแต่ใจนั้นแสนเบื่อหน่ายกัสไม่สามารถที่จะปฏิเสธการนี้ได้ เขาจึงจับท่อนเอ็นของเป็กที่กำลังแข็งตั้งตระหง่าชูชัน พร้อมกับก้มใบหน้า ใช้ริมฝีปากสัมผัสท่อนเอ็นส่วนปลายสีชมพูอ่อนๆ จากทีแรกรู้สึกเบื่อหน่ายแต่เมื่อเห็นท่อนเอ็น ทำให้มีอารมณ์ร่วมมากขึ้นกัสจึงใช้ปลายลิ้นสัมผัสไล้เลียวนมาวนไปอย่างใคร่กระหาย“อืม อืม อืม” เป็กครางออกมาด้วยความเสียวซ่านอย่างถึงใจ“จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ” เสียงอมรูดท่อนเอ็นดังอย่างต่อเนื่องริมฝีปากอันเล็กรูดท่อนเอ็นขึ้นลงอย่างช้าๆ และใช้ปลายลิ้นตวัดเลียไปมา พร้อมกับเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนร่างของเป็กสั่นสะท้าน ความรู้สึกสยิวท่อนเอ็นอย่างต่อเนื่อง

  • นิยายรักสองภาพ   แค้นที่ต้องชำระ

    ยิวนั่งหมดอะไรตายอยากในห้องบรรทมอย่างเงียบเหงา ด้วยไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อจากนี้ หมดสิ้นหนทางอย่างไร้ที่หมาย เขาถึงกับถอนหายใจถี่ก้มมองลงพื้นด้วยความกลัดกลุ้มในใจอย่างรวดร้าว แต่แล้วเมื่อเขาได้ยินเสียงประตูเปิดออก ความรู้สึกนั้นได้จางหายไปในทันที เมื่อร่างขององค์ชายศิธาปรากฏ“นั่งเหงาเลยนะองค์ชายเมธี”“ถ้ามาพูดแค่นี้ไม่น่าต้องเสด็จมาก็ได้”“ข้ามีเรื่องจะบอกองค์ชายถึงมานี่ เรื่องนี้ข้าเท่านั้นที่ต้องบอก จะได้สมน้ำสมเนื้อกับองค์ชาย”“เรื่องอะไร” ยิวให้ไปทั้งใบหน้ามององค์ชายศิธาที่ยืนยิ้มอย่างเย้ยหยัน“แม่ทัพวิศรุฒออกเดินทางไปยังเมืองเมฆาบุรีแล้ว”ยิวไม่ได้ตอบโต้อะไร เพราะเขารู้สึกใจหายหวั่นๆ อยู่เหมือนกัน เพราะนั่นเท่ากับเขาอยู่ที่นี่อย่างไร้ความหมาย“รู้ไหม ทำไมแม่ทัพวิศรุฒถึงไปยังเมฆาบุรี”“ข้าไม่รู้”“เพราะที่เมฆาบุรีเกิดการกบฏอีกครั้ง และคนก่อกบฏก็เป็นเสือเข้ม องครักษ์ขององค์ชายนี่ใช่ไหม”ดวงตาของยิวเบิกโตตื่นเต้นไม่คาดคิดว่าเสือเข้มจะทำได้จริงๆ และนั่นเขาก็หวั่นๆ ว่าจะเกิดร้ายไม่ดีกับแม่ทัพวิศรุฒ“เพลานี้เมืองเมฆาบุรีกำลังวุ่นวาย เสด็จพ่อของข้าจึงสั่งจัดการให้สิ้นซาก”“บอกข้าทำไม” ยิว

  • นิยายรักสองภาพ   ร้ายขึ้นทุกวัน

    ค่ำคืนที่หาบทละครเวที พีคกำลังขะมักเขม้นทำอย่างจริงใจ แต่ในช่วงเวลาเดียวกันพีคได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น เมื่อดูชื่อที่ปรากฏเป็นกัส พีคจึงรีบรับทันทีเพราะปกติไม่เคยโทรมาแต่อย่างใด “ฮัลโหล น้องกัสมีอะไรหรือเปล่า” “มี แต่ กัสไม่อยากบอกพี่เลยครับ” “เรื่องอะไร บอกมาเลยถ้าไม่บอกพี่โกรธจริงๆนะ” “ก็เรื่องของเขื่อนไงครับ คือ ว่า เอ่อ อ่า อืม” “พูดมาเลยว่าเรื่องอะไร” “คือ เรื่องเด็กคนนั้นน่ะของเขื่อน เท่าที่กัสสังเกตหน้าจะมีอะไรมากกว่าเพื่อนร่วมงานอย่างแน่นอน” “พี่ก็สงสัยแต่พี่ไม่มีหลักฐานอะไร” “คือ คืนนี้พี่ลองไปหาเขื่อนที่ห้องพักแบบไม่ให้รู้ตัวสิครับ” “น้องกัสรู้อะไรมาเหรอ” “อืม กัสไม่พูดดีกว่าพี่พีคไปดูเองเถอะ” “อืม ก็ได้ ขอบใจกัสมากนะ” “ไม่เป็นไรครับ” เมื่อพีคกดวางโทรศัพท์มือถือ ก็ขับรถไปหาเขื่อนในทันที โดยไม่บอกกล่าวอะไรทั้งนั้น เพราะตอนนี้ค่อนข้างให้ความเชื่อใจกัสมากกว่าเขื่อนเสียอีก พีคขับรถไปอย่างกระวนกระวายยิ่งนัก ด

  • นิยายรักสองภาพ   ทวงบัลลังก์คืน

    เสือเข้มผู้โหดเหี้ยมได้มีความรักโดยอย่างไม่ตั้งใจ จากเมื่อก่อนอยากอยู่ไปเรื่อยๆแต่ในปัจจุบันความคิดนั้นได้เปลื่ยนไปอย่างมาก เพราะยิวได้สร้างห้องแห่งรักไว้ในหัวใจ จึงทำให้เสือเข้มเกิดความทะเยอะทะยานอยากได้ยิวมาครอบครองเขาจึงต้องทำทุกวิถีทาง เพื่อจะทวงราชบัลลังก์คืนแกตัวเขาและยิว การรวบรวมกำลังพลในค่ายเสือ ถึงจะไม่ได้มากมายเท่ากับกองทัพแห่งเมืองเมฆาบุรี ที่ตอนนี้เปลื่ยนชื่อเป็นเมืองวิหค กว่าที่เสือเข้มจะระดมบรรดาโจรทั่วเมืองเมฆาบุรีได้ใช้เวลานานพอสมควร และได้ติดต่อจากเมืองอื่นๆอีกมากมายเพื่อมาช่วยในครั้งนี้ โดยมีผลตอบแทนพื้นที่บางส่วนให้ไว้อาศัยอยู่ และทรัพย์สินในวังอันมีค่าบางส่วน ในที่สุดวันที่เสือเข้มรอคอยก็มาถึง เขาได้บุกเข้าเมืองเมฆาบุรีแบบกองโจร ไม่ได้ปะชิดสู้ตรงๆ เพราะขืนทำอย่างนั้นไม่มีทางที่จะชนะแม่ทัพวิหคและอำมาตย์มงคลได้อย่างแน่นอน โดยการครั้งนี้เสือเข้มเป็นผู้วางแผนและสั่งการเองทุกอย่าง โดยเริ่มต้นยามค่ำคืนอันเงียบสงัดและเผลอไผลไม่คาดคิดว่าจะมีเหตุการณ์อันร้ายแรงเกิดขึ้น “พี่น้องทุกคนพร้อมกันหรือยัง”เสือเข้มประกาศก้องใกล้ๆเมืองชั

  • นิยายรักสองภาพ   ล้างแค้นสองภพ

    เมื่อไม่ได้มีการซ้อมละครเวทีเขื่อนจนมีเวลาให้กับงานที่ทำมากขึ้น ไม่ว่าจะหลังเลิกงานหรือแม้แต่วันเสาร์อาทิตย์เขื่อนทุ่มเวลานั้นอย่างเต็มที่ จนทำให้ไม่มีเวลาไปมาหาสู่กับพีคอย่างเช่นแต่ก่อน และมีอยู่อีกเหตุหนึ่งนั้นเขื่อนได้มีความใกล้ชิดกับเพื่อนร่วมงานคนใหม่มากขึ้น ตอนกลับห้องหรือไปไหนหลังจากเลิกงาน ก็ไปด้วยกันตลอดเวลา จึงทำให้ความสัมพันธ์ของพีคกับเขื่อนได้จืดจางลงไปอย่างไม่ค่อยรู้ตัวหลังจากเลิกงานวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขื่อนได้กลับพร้อมกับหนุ่มรุ่นน้อง ที่ได้พึ่งได้มาทำงานได้ไม่นานแต่ความสนิทสนมกันนั้นแสนมาก“เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นพี่พีคมารับพี่เขื่อนเลยครับ” เจษเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าใคร่สงสัย และมีความดีใจอยู่พอสมควร“พี่พีคไม่ค่อยว่าง เพราะตั้งแต่ไม่ได้แสดงละครด้วยกัน พี่พีคเขาต้องหาบทละครมาสร้างอีก ช่วงนี้เลยห่างๆ กันไป”“อ่อ ถึงว่าสิทำไมไม่ค่อยเห็นพี่พีค แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกครับเพราะถึงอย่างไงพี่เขื่อนยังมีผมอยู่เป็นเพื่อน” เจษอมยิ้มนิดๆ“อืม” เขื่อนไม่ได้พูดอะไรต่อจากนี้ ได้แต่ยืนรอรถเมล์เที่ยวสุดท้ายที่จะกลับห้อง“โชคดีนะ ที่เราสองคนอยู่ใกล้ๆ ขึ้นรถสายเดียวกัน” เจษยังยืนยิ้มอยู่ไม่วาย“พ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status