Home / วาย / นิยายรักสองภาพ / ศึกสำคัญที่ชายแดน

Share

ศึกสำคัญที่ชายแดน

last update Last Updated: 2024-12-03 08:07:29

ค่ำคืนที่ชายแดนในค่ายทหารกว้างใหญ่ กัสในร่างองค์ชายเมธีได้นั่งอยู่กับเสือเข้มสองต่อสอง ต่างกำลังปรึกษาหารือการรบในวันพรุ่งนี้

“ในวันพรุ่งข้าจะประชิดติดตัวเองตลอดเวลาเลยนะ ไม่ต้องกลัวอะไรหรอกเพราะข้าคิดไว้แล้วว่าจะให้แม่ทัพวิจารณ์เป็นทัพหน้า ส่วนเอ็งกับข้าจะอยู่ทัพหลังพรุ่งนี้เอ็งสั่งให้แม่ทัพวิจารณ์ลุยได้เลย” เสือเข้มพูดขึ้น

“ได้ ข้าจะทำตามที่เอ็งบอก”

“ดีมาก ถ้าแม่ทัพวิจารณ์ถามเอ็งก็หาทางหลบหลีกคำพูดเอาเอง ข้าคิดว่าเอ็งฉลาดอยู่น่าจะเอาตัวรอดได้ เรื่องนี้ข้าไม่กังวลแต่เรื่องที่ข้าห่วง คือเรื่องแม่ทัพวิศรุฒเพราะฝีมือเก่งกาจมาก สู้กันซึ่งๆ หน้าไม่ว่าข้าหรือแม่ทัพวิจารณ์จะเอาชนะได้ง่ายๆ เราต้องซ้อนแผนการไว้ก่อน”

“แผนอะไร” ต้อมถามด้วยความมืนงง

“ก็เอาตัวเองล่อไง ถ้าแม่ทัพวิศรุฒบุกมาถึงตัวองค์ชายเมธี ก็คือเอ็งนั่นแหละ เอ็งใช้เวลานั้นจัดการแม่ทัพวิศรุฒซะ”

กัสอ้ำอึ้งไม่พูดอะไรต่อ เพราะนั่นคือพระเอกของเขาเลย จึงเป็นเรื่องยากมากจะทำเช่นนั้นได้

“เอ็งไม่ต้องคิดอะไรมากหรอก เลือกเอาเป็นองค์ชายเมธีกับเมียแม่ทัพวิศรุฒ ซึ่งข้อหลังไม่มีความเป็นไปได้เลย พ่อแม่ท่านแม่ทัพและตำแหน่งหน้าที่อีก คิดเหรอว่าเอ็งจะได้อยู่สุขสบายอย่างอยู่กับข้า เพราะเอ็งกับข้าจะทำอะไรอยู่กันอย่างไงไม่มีใครสงสัยหรอก และอีกอย่างเอ็งอยู่กับข้าถึงไม่มีอำนาจเต็มร้อย แต่บางอย่างที่เอ็งต้องการก็สามารถทำได้ไม่ใช่เหรอ”

กัสคิดหนักเข้าไปอีกเจอคำเกลี้ยกล่อมของเสือเข้มเข้าให้ และสิ่งที่เสือเข้มนั้นพูดเป็นความจริงอย่างแน่นอน เพราะในนิยายที่เขาเขียนไว้นั้นอุปสรรคความรักของยิวกับแม่ทัพวิศรุฒมีมากพอสมควร กว่าจะสมหวังในความรักแต่กว่าจะถึงจุดนี้ต้องเสียอะไรไปตั้งหลายอย่าง และข้อสำคัญในตอนนี้ไม่ใช่นิยายอีกแล้ว แต่เป็นชีวิตจริงของเขาที่กำลังเผชิญอยู่ กัสจึงรับปากไปด้วยความลังเลและจะขอดูสถานการณ์อีกที เมื่อถึงเวลานั้นค่อยตัดสินใจว่าจะทำเช่นไร

“อืม ก็ได้ ตามเสือเข้มบอกนั่นแหละ”

“ดีมากเมียข้า” เสือเข้มหัวเราะลั่น

“เมื่อเอ็งตกลงเช่นนี้แล้ว ทุกอย่างเป็นอันจบ แต่มีอีกอย่างที่เอ็งยังไม่ได้ทำหน้าที่เมียเลย”

กัสอึ่งกับคำพูดของเสือเข้มขึ้นมาทันที เพราะเขารู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นต่อจากนี้ ซึ่งกัสก็ไม่ได้รังเกียจเสือเข้มแต่อย่างใด ในเมื่อไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้ กัสจึงไม่อยากคิดอะไรมากเขาจึงตัดสินใจทำตามคำของเสือเข้มทันที

เสือเข้มถอดอาภรณ์ออกแล้วล้มตัวลงนอนแผ่หลาอย่างสบายใจ กัสมองไปที่ท่อนเอ็นอันใหญ่ยาวสักพัก หลังจากนั้นเขาจับท่อนเอ็นพร้อมกับก้มลงใช้ริมฝีปากครอบท่อนเอ็นไว้ แล้วห่อปากรูดลงจนสุดโคนและรูดขึ้นมาถึงรอยหยัก ช่วงแรกทำช้าๆ พอนานๆ เข้าเริ่มเร่งจังหวะอย่างรวดเร็ว ด้วยที่ไม่ได้ปลดปล่อยมานานเพียงชั่วอึดใจเสือเข้มปล่อยน้ำในกายออกจนหมดสิ้น

“อ่า อ่า อ่า อูว์” เสือเข้มครางออกมาอย่างดัง

“องค์ชายเมธีเป็นอะไรพระเจ้าค่ะ” ทหารนายหนึ่งอ่ยขึ้น

“เปล่า ไม่มีอะไรหรอก” กัสตะโกนออกไป

กัสมองสายตาของเสือเข้มทีมีความสุขอยู่แต่ฝ่ายเดียว แต่กัสก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เพราะเวลานี้จะให้ทำครบทุกอย่างไม่ได้ เสียงอาจดังและถ้ามีทหารฝ่ายตรงข้ามมาโจมตีอาจเกิดเรื่องใหญ่ได้ กัสจึงทำให้เพียงแค่นี้เพื่อคลายความกำหนัดลงไปบ้าง

ในช่วงเวลาความสุขผ่านไป แต่ความเลวร้ายกำลังเข้ามาแทนที เพราะความวุ่นวายอยู่ภายนอกค่ายดังกระหึ่ม

“เสียงอะไร” กัสมีสีหน้าที่ตกใจและกังวลอย่างมาก

เวลาไม่นานนักมีทหารยามนายหนึ่งวิ่งกระหือกระหอบมายังหน้าห้องบรรทมที่ทำชั่วคราวของกัส พร้อมกับเสียงแห่บพร่าดังขึ้น

“ทหารเมืองศิลานครบุกมาถึงแล้วพระเจ้าค่ะ”

สิ้นเสียงทหารนายนั้นกัสตาโตตื่นตระหนกตกใจ ส่วนเสือเข้มเด้งตัวลุกขึ้นยืนใส่อาภรณ์ทันที ทั้งสองไม่ขาดคิดมาก่อนว่าจะเกิดเหตุการณ์ขึ้นแบบนี้

“เราจะทำอย่างไรกันดี”

“สั่งให้รองแม่ทัพวิจารณ์ไปทัพหน้าก่อนเลย เราออกไปที่ป้อมปราการกันก่อนเถอะ”

กัสถอนหายใจเฮือกใหญ่ พร้อมกับหยิบดาบติดตัวไปด้วย ทั้งๆ ที่ใช่ไม่เป็นเลย แต่ก็ต้องทำเพื่อปกปิดซ่อนเร้นความไม่เก่งให้มิดชิด

กัสเดินไปยังป้อมปราการและรีบขึ้นไปข้างบน เพื่อมองเหล่าทหารกองทัพของเมืองศิลานคร โดยมีแม่ทัพวิศรุฒนำทัพมาสู้รบในครั้งนี้

“พระองค์จะทำการเช่นไรดีพระเจ้าค่ะ” รองแม่ทัพวิจารณ์เอ่ยขึ้นทันที เมื่อกัสได้มาถึงยังที่หมาย

“รองแม่ทัพวิจารณ์ท่านต้องไปรับหน้าก่อน”

“ทำไมพระองค์ไม่ไปด้วยกันพระเจ้าค่ะ จะได้เป็นขวัญแด่ทหารของเราพระเจ้าค่ะ”

“ถ้าข้าลงไปแล้วใครจะบัญชาการข้างบนนี่ล่ะ เอ็งนี่ช่างเข้าใจยากเหลือเกิน” กัสพยามทำเสียงเข้ม

รองแม่ทัพวิจารณ์ไม่สามารถที่จะปฏิเสธคำนี้ได้ เขาจึงจำเป็นต้องทำตามคำของกัสในร่างองค์ชายเมธีอย่างไม่ใคร่เต็มใจนัก

“พระเจ้าค่ะ” สายตาของรองแม่ทัพวิจารณ์มีความอาฆาตมาดร้ายยิ่งนัก

กัสยืนมองด้วยใจสั่นเมื่อรองแม่ทัพวิจารณ์ลงไปยังป้อมปราการ แล้วเปิดประตูเมืองพาทหารหลายร้อยบุกไปต้านเหล่าทหารของเมืองศิลานคร และกัสอดแปลกใจไม่ได้เพราะเขียนนิยายแนวโรแมนติกตราม่าทำไมกลายเป็นแอคชั่นดราม่าไปได้

“เอ็งสั่งพลธนูเตรียมการไว้เลย” เสือเข้มกระซิบข้างๆ หูของกัส

“ทหารพลธนูเตรียมพร้อม”

เหล่าทหารพลธนูวิ่งกรูเข้ามายืนหน้าป้อมปราการอย่างเต็มพื้นที่ ในช่วงเวลานี้กัสตัดสินใจทำอะไรไม่ถูก ต้องรอแต่เสือเข้มเพียงคนเดียวเท่านั้นที่บัญชาการอยู่ข้างๆ

“ดูท่านรองแม่ทัพวิจารณ์น่าจะต้านไม่ไหว เพราะทหารเมืองศิลานครตีฝ่าเข้ามาได้แล้ว ถ้าขืนปล่อยไว้ประตูเมืองแตกแน่ แม่ทัพวิศรุฒมันร้ายมาก”

“แล้วจะทำอย่างไรล่ะ”

“สั่งพลธนูยิงเลย”

“อืม”

“ยิง” กัสตะโกนอย่างดัง

สายตาอันกลมโตมองลูกธนูพุ่งไปยังเหล่าทหารเมืองศิลานคร บ้างก็โดนยิงบ้างก็ใช้ดาบปลัดให้พันกาย ในช่วงเวลานี้เหล่าทหารได้ยิงธนูนับร้อยจนแท่บไม่มีเหลือ แต่ยังไม่สามารถต้านเหล่าทหารเมืองศิลานครไว้ได้

“องค์ชายธนูของเราหมดแล้ว”

“อืม” กัสหันมามองเสือเข้ม

“เหลือวิธีเดียว คือตัวเอ็งนั่นแหละต้องลงไปรบ แต่ไม่ต้องกลัวข้าจะคอยป้องกัน และจะได้ล่อให้แม่ทัพวิศรุฒมาหาเอ็ง หลังจากนั้นเอ็งจัดการเลยรู้ไหม”

“ทำไมเอ็งไม่จัดการล่ะ”

“เอ็งนั่นแหละ เพราะมันจะมีช่วงเวลาที่แม่ทัพวิศรุฒตกใจ เอ็งอาศัยช่วงเวลานี้จัดการเลย ส่วนตัวข้าจะคอยขัดขวางทหารคนอื่น”

“ข้าไมไป” กัสยืนนิ่ง

“ไม่ไปตาย ไปยังมีทางรอด”

เสือเข้มจับแขนของกัสและเดินลงไปยังป้อมปราการทันที กัสเดินตามไปอย่างไม่เต็มใจเท่าไรนัก แต่ไม่มีทางเลือกอื่นเขาจึงจำเป็นต้องทำตามเสือเข้มทุกอย่าง

“ขึ้นหลังม้า” เสือเข้มสั่ง

“ได้” ก่อนที่จะเข้ามาในเมืองเมฆาบุรีเสือเข้มได้สอนขี่ม้ามาบ้าง กัสจึงไม่มีปัญหาเรื่องนื้เท่าไร

กัสขยับขาตีม้าให้เดินออกไปยังประตูเมือง และบังคับให้ม้าหยุดอยู่ตรงนั้น ไม่นานรองแม่ทัพวิจารณ์ขี่ม้ากลับมาข้างๆ กัส

“เราไม่ต้านไม่ไหว พระองค์จะทำอย่างไร

“รออยู่นี่แหละ เดี๋ยวข้าจัดการเอง” กัสพูดขึ้นอย่างเลื่อนลอย

“พระองค์จะจัดการอย่างไงพระเจ้าค่ะ” รองแม่ทัพวิจารณ์พูดอย่างตื่นตระหนก

“ไม่ต้องถามเดี๋ยวรู้เอง”

กัสยังนิ่งอยู่และมองดูแม่ทัพวิศรุฒขี่ม้ามาอย่างรวดเร็วจนกระทั่งเกือบถีงประตูเมือง ที่กัสนั่งบนม้ามองเขาอย่างไร้ความรู้สึก เพราะกัสไม่ได้มีความผูกพันกับแม่ทัพวิศรุฒสักเท่าไร

“เอ็งขี่ม้าไปหาแม่ทัพวิศรุฒเลย หลังจากนั้นเอาดาบแทงเข้าไป” เสือเข้มกระซิบข้างหูอีกครั้ง

“อืม” กัสพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ

เมื่อแม่ทัพวิศรุฒขี่ม้ามาถึงประตูเมือง เสือเข้มถีบม้าให้ออกไปจนกัสไม่ทันตั้งตัว และม้าได้วิ่งไปประจันม้าตัวเดียวกับแม่ทัพวิศรุฒนั่งอยู่ เพียงแม่ทัพวิศรุฒเห็นหน้ากัสเท่านั้นแหละเขาตกใจและทำอะไรไม่ถูก ในช่วงเวลานั้นเสือเข้มเข้าไปใกล้ๆ และใช้สายตามองเชิงบังคับ

สายตาทั้งสองปะทะกันอย่างไม่ตั้งใจ กัสรู้สึกเฉยๆ เพราะทราบเรื่องราวมาตลอด ส่วนแม่ทัพวิศรุฒยังตะลึงอยู่ในช่วงเวลานี้นี่เอง กัสเห็นแม่ทัพวิศรุฒเผลอจึงยื่นดาบแทงไปที่หน้าอกข้างขวา แต่ด้วยแรงไม่ได้เยอะมากเท่าไรดาบไม่เข้าไปลึกอย่างที่เสือเข้มต้องการ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • นิยายรักสองภาพ   เจ็บกายมิเจ็บใจ

    เพียงดาบแทงอยู่กลางอกข้างขวา ไม่ได้รู้สึกเจ็บเท่ากับใจที่ร้าวราน เมื่อคนแทงนั้นคือโสภณตามความคิดของแม่ทัพวิศรุฒ มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้ แต่เวลาไม่ได้มีมากนัก แม่ทัพวิศรุฒจึงจับดาบที่ทิ่มอกดึงออก จนเลือดกระฉูดออกมากระจายเต็มหน้ากัส“ถอย” แม่ทัพวิ ศรุฒตะโกนขึ้นอย่างดัง พร้อมกับดึงร่างของกัสมาไว้ข้างหน้าตัวของเขาเอง เสือเข้มไม่รอช้าจะเข้าไปช่วย แต่โดนจอมมาขัดขวางไว้ช่วงเวลานั้นแม่ทัพวิศรุฒ ได้นำตัวของกัสมาไว้ข้างหน้าตัวเขาแล้ว หลังจากนั้นจึงบังคับม้าหันกลับแล้วให้วิ่งไปอย่างรวดเร็ว โดยมีจอมกับรองแม่ทัพทันป้องกันหลังจากเสือเข้ม และ แม่ทัพวิจารณ์อย่างองอาจ เมื่อแม่ทัพวิศรุฒได้พากัสได้ไกลพอสมควร ทั้งสองจึงถอยทัพกลับในทันทีแม่ทัพวิศรุฒใจร้าวรานและไม่เข้าใจอะไรหลายอย่าง เขาจึงต้องรีบไปให้ถึงค่ายทหารเมืองศิลานครโดยไว เพื่อจะได้สอบความจริงจากปากโสภณในความคิดเขา ว่าไปอยู่ตรงนั้นได้อย่างไร เพราะก่อนหน้ายังอยู่ทีเรือนบ้านของเขาเพียงเวลาไม่นานแม่ทัพวิศรุฒก็มาถึงค่ายทหาร เขาจับร่างของกัสและผลักลงจนล้มนอนลงกับพื้น“มัดติดต้นไม้ไว้” แม่ทัพวิศรุฒสั่งทหารนายหนึ่งให้มัดร่างของกัสติ

    Last Updated : 2024-12-05
  • นิยายรักสองภาพ   กลับมาพบกับความเปลื่ยนแปลง

    กัสสะดุ้งตื่นจนรู้สึกกลัวโดนทำร้ายร่างกาย พอลืมตาขึ้นมาและมองไปรอบๆ บริเวณ ซึ่งเป็นสถานที่เขาคุ้นเคยนั่นคือห้องนอนของตัวเอง กัสจึงยิ้มได้ในทันทีและรู้สึกโล่งใจ ที่ไม่ต้องอยู่บนความกดดันอีกต่อไปสายตาของกัสพลันเห็นหน้าจอโน๊ตบุ๊คเปิดอยู่ เขาจึงเลื่อนดูและนั่นเป็นนิยายที่ตัวเองเขียน กัสจึงอ่านหน้าย่อหน้าสุดท้าย ซึ่งเป็นตอนที่เขาใช้ดาบแทงแม่ทัพวิศรุฒ สายตาและความคิดของกัสเริ่มกลัวและรู้สึกไม่ค่อยดี และใคร่ส่งสัยใครเป็นคนเขียนนิยายเรื่องนี้ต่อจากเขาความคิดของกัสนั้นหลากหลายความรู้สึกมากมายเข้ามาในหัว และหนึ่งในนั้นพลางคิดไปว่ายิวอาจออกมาจากนิยายเรื่องนี้มีความเป็นไปได้ และแต่งเติมเรื่องราวต่อจากเดิม อีกใจหนึ่งคิดว่าเป็นเขื่อนต่อเติมเรื่องราวด้วยความเหน็ดเหนื่อยจากโลกในนิยาย จึงทำให้กัสรู้สึกง่วงนอน เขาจึงปิดโน๊ดบุ๊คและหยุดคิดเรื่องราวต่างๆ ไว้ก่อน แล้วล้มตัวลงนอนด้วยความอ่อนล้าเต็มทน“ก๊อก ก๊อก ก๊อก” เสียงเคาะประตูดังขึ้นอย่างยาวนานกัสรู้สึกตัวขึ้นมาเขาก็เดินไปเปิดประตูห้อง ซึ่งคนตรงหน้าเป็นพีคนั่นเอง เขารู้สึกดีใจอย่างมากจนทำอะไรไม่ถูก“เมื่อไรจะให้พี่เขาไปในห้องซะทีล่ะ” พีคยืนยิ้ม“คร

    Last Updated : 2024-12-05
  • นิยายรักสองภาพ   ความเจ็บปวด ความทรมาน

    ความโกรธความแค้นเคืองสุมอกจนอึดอัดยากเอาออกไป แม่ทัพวิศรุฒกลุ้มใจความเครียดถาโถม เนื่องจากตัวต้นเหตุนอกจากยิวที่เขาเข้าใจว่าเป็นองค์ชายเมธีจริงๆ ซึ่งเป็นลูกของราชาเมฆา ส่วนตัวเขาที่มีแหวนของราชาเมษา ถ้าเกิดความคิดของแม่ทัพวิศรุฒเป็นจริง นั่นเท่ากับว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องกันถึงแม้เขาจะโกรธแค้นยิวปานใด แต่ด้วยความผูกพันครั้งอดีตและเข้าใจผิดคิดว่าเป็นสายเลือดเดียวกัน แม่ทัพวิศรุฒไม่รู้ว่าจะทำเช่นใด เขาจึงหยิบแหวนที่สลักชื่อเมษามาดู ยิ่งเพ่งพินิจดูชื่อยิ่งปวดใจอย่างร้าวราน“ท่านแม่ทัพคิดอะไรอยู่เหรอขอรับ” จอมเข้ามาเงียบๆ เห็นแม่ทัพวิศรุฒยืนนิ่งๆ“เปล่า เอ็งเข้ามาทำไม” แม่ทัพวิศรุฒกำแหวนไว้แน่น“คือข้า” จอมอ้ำอึ่ง“เอ็งสงสารไอ้โสภณ ไม่ใช่สิ องค์ชายเมธีหรือ”“ขอรับ”“จะมาขอร้องข้าให้ปล่อยตัว หรือ ไม่ให้ใช้งานเยี่ยงทาสใช่ไหม” สายตาอันแข็งกร้าวจ้องมองจอมชายหนุ่มรุ่นน้อง“ขอแค่ไม่ให้ใช้งานหนักก็พอขอรับ”“เมื่อเอ็งขอร้อง ข้าก็จะให้ตามที่เอ็งต้องการ แต่มันยังต้องทำงานอยู่เหมือนเดิม” เสียงดุดันดังก้องกังวานเข้าเต็มประสาทของจอม“จะให้องค์ชายเมธีทำอะไรเหรอขอรับ”“ไม่ต้องเรียกมันว่าองค์ชาย เรียกว่าโสภ

    Last Updated : 2024-12-07
  • นิยายรักสองภาพ   ตัวจริงกลับมา

    วันที่ซ้อมละครฉากสำคัญได้มาถึง กัสมาห้องชมรมละครด้วยความสบายๆ ไม่ได้กดดันอะไรแม้แต่น้อย เพราะเขาค่อนข้างมั่นใจว่าทำได้ไม่มีปัญหาแต่อย่างใด เมื่อมาถึงก็ทักทายพี่ๆ ทุกคนเป็นตามปกติ ยกเว้นเขื่อนที่ต่างนิ่งเฉยเย็นชาเมินใส่กัน จนหลายคนในห้องชมรมใคร่สงสัย แต่ไม่มีผู้ใดพูดออกมา ตราบที่ไม่มีปัญหากับละคร เพราะถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของใครของมัน“ทุกคนวันนี้เราจะมาซ้อมฉากสำคัญนะ” เจนนี่เอ่ยขึ้น แล้วเรียกกัสและเขื่อน ร่วมด้วยทั้งพีคกับนักแสดงอีกคนหนึ่งในรั้วมหาวิทยาลัยนิวและวินต่างไม่ใคร่สนใจกันเท่าไร จนกระทั่งทั้งคู่ผ่านมาเจอกันโดยบังเอิญ ต่างฝ่ายต่างมองหน้าอย่างเคืองแค้น วินมองนิวแวบมองหนึ่งแล้วกำลังจะเดินจากไป แต่ต้องหยุดชะงักเมื่อนิวเป็นฝ่ายเรียก“วิน เดี่ยวก่อนเรามีเรื่องจะคุยด้วย”“มีอะไรว่ามา”“เรื่องของพวกเราสามคนน่ะ เราตัดสินใจแล้วอย่างที่นายพูดมันก็ถูก เราไม่ควรจะมาอยู่ร่วมกันสามคน มีนควรจะเลือกคนใดคนหนึ่ง” นิวตีหน้าเศร้า“คิดได้แล้วเหรอ” วินเบ้ปากเล็กน้อย“ใช่ เราคิดได้แล้ว แต่เราไม่มีวันยอมให้นายได้มีนไปอย่างแน่นอน”“เห็นเงียบๆ แต่ร้ายนะ แล้วแต่นายเลยถึงเราจะรักมีน แต่ถ้ามีนเลือกนาย

    Last Updated : 2024-12-07
  • นิยายรักสองภาพ   ห่วงหาอาทร

    แม่ทัพวิศรุฒรออย่างร้อนรนว่าเมื่อไรหมอจะนำยามาให้ ในที่สุดก็สมดังปราถนาจอมได้นำยาเข้ามาในห้องชั่วคราวของแม่ทัพวิศรุฒ“ยาได้แล้วขอรับ มีทั้งลูกประคบสมุนไพร กับ ยาต้มข้าต้มกับมือเลยนะขอรับ” จอมวางถ้วยยาลงและจะนำลูกประคบไปสมานรอยซ้ำ“เดี๋ยวก่อน เอ็งออกไปได้แล้วข้าจะเป็นคนทำ”“แผลของท่านแม่ทัพยังไม่หายดีเลยนะขอรับ ถ้าเกิดพยุงร่างของโสภณแผลอาจฉีกขาดได้นะขอรับ”“ข้าบอกให้เอ็งออกไปก็ออกไปสิ แต่อย่าบอกเรื่องนี้กับใครล่ะ ถ้าใครถามเอ็งก็บอกว่าเป็นคนทำ เข้าใจในสิ่งที่ข้าพูดไหม”“ขอรับ” จอมอมยิ้มนิดๆ แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาให้แม่ทัพวิศรุฒระคายหูเมื่อจอมได้ออกไปแล้วแม่ทัพวิศรุฒ จึงนำลูกประคบมาประคบแถวๆ หูและใบหน้าอย่างอ่อนโยนในความรู้สึกของเขา แต่คนนอกกับรู้สึกว่ามันเจ็บเพราะแรงเกินไป ยิวจึงลืมตาขึ้นด้วยความเจ็บและรีบลุกขึ้นขยับตัวชิดขอบเตียง ด้านที่มีข้างฝาปิดไว้“แม่ทัพเอ็งจะทำอะไรข้าอีก ตบบ้องหูยังไม่หนำใจจะเอาให้ตายกันไปข้างหนึ่งเลยเหรอ” สายตาของยิวหวั่นวิตกกลัวโดนอีกครั้ง“ถ้ายังไม่อยากโดนตบบ้องหูอีก ก็ขยับเข้ามาใกล้ๆ ข้าอีกนิด เดี๋ยวข้าจะประคบให้หายซ้ำใน”“ไม่ต้องข้าทำเองได้ แม่ทัพมือหนั

    Last Updated : 2024-12-08
  • นิยายรักสองภาพ   รักจริงหรือรักลวง

    วันนี้เป็นคิวของกัสกับพีคและนักแสดงหนุ่มรุ่นน้องอีกคน ส่วนเขื่อนไม่มีคิวในวันนี้จึงเป็นเรื่องดีๆ สำหรับกัสอย่างมาก ที่จะได้กลับบ้านพร้อมพีคอย่างสบายใจไม่ต้องคอยกังวลกับเขื่อนแต่อย่างใดด้วยมีนได้หายไปหลายวันติดต่อไปก็ไม่รับสาย นิวอดเป็นห่วงไม่ได้หลังเลิกเรียนจึงไปยังคอนโดนของมีน ซึ่งมีนนั้นได้ให้คีย์การ์ดนิวไว้เพื่อวันไหนจะมาหา ก่อนที่จะเข้าไปในห้องนิวยืนนิ่งๆ อยู่พัก ด้วยความกลัวจะเจอสิ่งไม่คาดฝัน เพียงเขาก้าวเท้าเข้าไปก็ได้ยินเสียงคนพูดคุยกัน นิวจึงค่อยๆ ย่องเข้าไปดู เพียงเห็นภาพตรงหน้านิวอ้าปากค้างตะลึงตกใจ จนเผลอทำกระเป๋าที่ถือมาล่วงหล่นลงพื้น จนเกิดเสียงดังขึ้นทำให้มีนและเด็กหนุ่มนั่นตกใจ เพราะทั้งคู่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกัน เมื่อหันมาเจอนิวยืนอยู่ทั้งสองรีบแยกออกจากกันในทันควัน“นิว” มีนยืนนิ่งอ้าปากค้างด้วยความตกใจและคาดไม่ถึงว่านิวจะมา“ไหนบอกว่าเป็นพี่น้องกันไง”“มาถึงขั้นนี้แล้ว เราก็ไม่อยากจะปิดบังนิวอีกต่อไป เมื่อก่อนนิวรับได้ไม่ใช่เหรอจะอยู่กันสามคน ตอนนี้เป็นแบบนั้นก็ได้เราไม่มีปัญหา ส่วนน้องเราก็คิดว่าคงไม่มีปัญหาเช่นกันใช่ไหม” มีนหันไปมองเด็กหนุ่มที่ยืนนิ่ง แต่ก็พยักหน

    Last Updated : 2024-12-10
  • นิยายรักสองภาพ   ผิดฝาผิดตัว

    เพียงได้สัมผัสท่อนเอ็นอันแข็งแกร่ง กัสถึงกับอดใจไม่ไหวจึงอยากร่วมรสสวาทในครั้งนี้อย่างมาก“ถอดกางเกงให้หน่อย” กัสรู้สึกเรี่ยวแรงหายไปพอสมควรเป็กไม่รอช้าเมื่อโอกาสมาถึง ถอดไม่มีเหลือสักชิ้นรวมทั้งเสื้อด้วย เมื่อร่างกายเปลือยเปล่าของเป็กเผยโฉมตรงหน้ากัส เขาก็ไม่รอช้าอีกเช่นกันจับท่อนเอ็นได้ใช้ริมฝีปากรูดขึ้นลงทันที ไม่มีการค่อยๆ ทำรีบรูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ได้สร้างความเสียวซ่านแกเป็กอย่างมาก สยิวไปทั่วลำท่อนเอ็น ยิ่งกัสดูดเป็นพักๆ ยิ่งทำให้เสียวเป็นช่วงๆ“โอ๊ย อ่า อ่า ซี๊ด” เป็กหลับตาพริ้มครางออกมาอย่างสุดอารมณ์ถวิลหาริมฝีปากยังรูดท่อนเอ็นเหมือนเดิม ส่วนมือพร้อมจับพวงสวรรค์เล่นอย่างมันมือ ยิ่งสร้างความกระสันอยากให้เป็กอย่างมาก“พอก่อน เดี่ยวทำบ้าง”“ไม่ต้องเดี่ยวทำเอง” กัสพูดหลังจากถอนริมฝีปากออกมาจากท่อนเอ็นอันใหญ่ยาวด้วยความเมาขาดสติกัสจึงทำตามใจอยากอย่างที่ต้องการ และคิดไปว่าเป็นพีคเขาจึงมอบบทรักอย่างสุดฝีมือ เมื่อได้ถอนท่อนเอ็นแล้วต้อมจึงลุกขึ้นคร่อมร่างส่วนกลางลำตัวของเป็กโดยหันหลังให้ ต่อด้วยจับท่อนเอ็นจ่อช่องทางรัก แล้วค่อยๆ ดันเข้าไปจนสุดโคน ถึงจะรู้สึกเจ็บบ้างแต่ก็พอทนได้ หลั

    Last Updated : 2024-12-10
  • นิยายรักสองภาพ   ไม่แน่ใจความรัก

    ค่ำคืนสุดท้ายก่อนออกเดินทางไปยังเมืองศิลานคร ถึงแม้แม่ทัพวิศรุฒจะโกรธยิวสักเพียงใด โดนทำร้ายขนาดไหนใจของเขายังให้อภัยอยู่เหมือนเช่นเคย หลายวันผ่านมาทั้งสองอยู่ด้วยกัน ไม่เคยห่างกายแม้แต่น้อย นอนเคียงคู่ทุกค่ำคืนไม่หนีหาย ดั่งเช่นคืนนี้อีกครั้งก่อนเดินทางกลับ ศิลานคร“พุร่งนี้ต้องเดินทางแล้วนะ ส่วนเอ็งก็ไปในฐานะองค์ชายเมธีนั่นแหละ” แม่ทัพวิศรุฒยังมีสีหน้านิ่งเรียบไม่เปิดเผยความรู้สึกใดๆ ออกมาให้ได้เห็น“อืม แต่เราไม่ใช่องค์ชายเมธีนี่”“ไม่ใช่ แต่ทุกคนเข้าใจว่าเอ็งเป็นองค์ชายเมธี และเป็นรัชทายาทแห่งเมฆาบุรี”“ถ้าเราไปก็อยู่ฐานะตัวประกัน หวังว่าคงไม่โดนฆ่าตายก่อนนะ”“ไม่หรอก มีข้าอยู่ทั้งคน จะไม่มีวันนั้นเด็ดขาด และอีกอย่างหนึ่งไม่มีใครเขาจะทำร้ายตัวประกันในยามสงครามหรอก”“อืม เราไว้ใจนายนะ หวังว่านายอย่าทำให้เราผิดหวัง เราอุตส่าห์เล่าความจริงทุกอย่างให้นายฟัง” ยิวมีสีหน้าที่วิตกกังวลอยู่พอสมควร“ไว้ใจข้าน่ะดีแล้ว แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่เอ็งต้องเปลื่ยนแปลงตัวเอง พูดภาษาบ้านเมืองของข้า ใช้คำชาวบ้านไม่ได้แล้วนะ ช่วงเดินทางกลับศิลานครข้าจะสอนเอ็งทุกอย่าง”“ทำไมนาย ไม่ใช่สิ เอ็งถึงเชื่อข้าล่ะ

    Last Updated : 2024-12-10

Latest chapter

  • นิยายรักสองภาพ   นิยายรักสองภพ จบ

    ศีรษะที่กระแทกลงบนโน๊ตบุ๊ค ทำให้ได้แรงกระเทือนสลบวูบไปชั่วครู่ เมื่อได้สติดวงตาคู่นี้จึงลืมขึ้นทันที พร้อมหันไปมองเสียงประตูที่เปิดออก ซึ่งเห็นชายหนุ่มที่คลับคล้ายคลับคลาเหมือนคนรู้จัก แต่แล้วเขาก็ไม่ได้คิดอะไรนาน เพราะผู้ชายตรงหน้าหันมามอง และรู้ได้ทันทีว่าเป็นเป็ก“ถึงเราจะโกรธนาย แต่สิ่งที่นายให้เราทำ เราก็จะทำให้นายเป็นครั้งสุดท้าย” เมื่อเป็กพูดจบเขาก็เดินออกจากประตูไปในทันใด พร้อมปิดประตูจนเสียงดังลั่นสนั่นมือน้อยๆ กำที่ศีรษะสายตามองไปรอบๆ ดวงตาคู่นั้นถึงกับเบิกโพลงทันใด เพราะสิ่งที่เห็นเป็นห้องนอนอันคุ้นเคย มือนั้นรีบมาจับศีรษะและบริเวณลำคอทันใด“เรายังไม่ตาย” ยิวพูดขึ้นลอยๆ แล้วความแปลกใจและตื่นตระหนกยิวคิดถึงเหตุการณ์เมื่อครู่ตอนอยู่ลานประหาร สิ่งสุดท้ายที่จำได้คือแค่รับสัมผัสจากคมดาบเพียงชั่ววินาที หลังจากนั้นเขาก็จำอะไรไม่ได้แม้แต่นิด ยิวคิดวนมาวนไปหลายรอบพร้อมหันหน้าไปมา จนเห็นโน๊คบุ๊คเปิดอยู่เขาจึงจับเม้าท์คลิกเปิดดูทันใด และสิ่งที่เขาเห็นเป็นคลิปวีดีโอตัวเขาเองกับพีคกำลังนอนกอดกัน“อะไรกันนี่ มันไม่ใชเรานี่หน่า” ยิวปิดวีดีโอนั้นทันทีเมื่อปิดวีดีโอเสร็จเขาได้เห็นเว็บเขี

  • นิยายรักสองภาพ   วันประหาร

    ข่าวทำสงครามของแม่ทัพวิศรุฒรบชนะดังไปทั่วแคว้นแดนดิน ทั้งสองเมืองต่างเฉลิมฉลองอึกทึกครึกโครม เพราะในช่วงเวลานี้ได้เป็นพันธมิตรกัน หลังจากงานอันเป็นมงคลได้ผ่านไป แม่ทัพวิศรุฒซึ่งในเวลานี้เป็นราชาวิศรุฒ ได้ทราบข่าวร้ายในทันใด เมื่อจอมได้รีบมาบอกข่าวนี้ทันทีเมื่อได้ยินเรื่องราวไม่ดี“พระองค์ ราชาศิลาจะประหารชีวิตองค์ชายเมธีพระเจ้าค่ะ” จอมหน้านิ่วคิ้วขมวด“ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น เพราะเหตุผลใดเล่า” แม่ทัพวิศรุฒมีสีหน้าวิตกกังวลยิ่งนัก“ได้ข่าวมาองค์ชายเมธีได้ฆ่าองค์ชายศิธาตายพระเจ้าค่ะ”“ไม่น่าใช่ อ่อนแอขนาดนั้น”“กระหม่อมก็ไม่รู้ แต่สายรายงานข่าวมาเช่นนี้พระเจ้าค่ะ พระองค์จะทำเช่นไรข้าอดเป็นห่วงองค์ชายเมธีไม่ได้ ถึงแม้จะไม่ใช่ตัวจริงอย่างน้อยพระองค์ท่านก็มีบุญแก่กระหม่อม”“ไม่ต้องห่วงข้าจะกลับเมืองศิลานคร แต่ข้าจะขี่ม้าไปคนเดียว เพราะจะได้ไวขึ้นกว่าไปเป็นกองทัพ”“กระหม่อมขอเสด็จตามไปด้วยนะพระเจ้าค่ะ”“ได้ ออกเดินทางวันนี้เลยเดี๋ยวไม่ทันการณ์” ราชาวิศรุฒถอนหายใจเฮือกใหญ่“พระเจ้าค่ะ กระหม่อมไปเตรียมม้าและข้าวของจำเป็นก่อนนะพระเจ้าค่ะ”“อืม”“กระหม่อมทูลลา”ราชาวิศรุฒยืนนิ่งครุ่นคิดและหวาดหวั่

  • นิยายรักสองภาพ   แผนการครั้งสำคัญ

    กัสหยุดเขียนนิยายไปหลายวัน และเริ่มตีตัวออกห่างเป็กแล้วเข้าหาพีคในช่วงเวลาเดียวกัน ค่ำคืนนี้จึงเป็นแผนเผด็จศึกและเสร็จศึกให้จบสิ้น เขาจึงรีบโทรหาพีคในทันใด“ฮัลโหลมีอะไรหรือเปล่าน้องกัส”“พี่พีค” กัสร้องสะอื้นไห้ออกมา“เป็นอะไรบอกพี่มา”“เป็กเขาทิ้งกัสไปแล้ว เขาบอกเบื่อกัสไม่อยากคบเป็นแฟนอีกต่อไป”มีแต่เสียงสะอื้นไห้ของกัสแต่ไร้เสียงใดๆ ของพีค จนกัสรู้สึกใจหายและผิดหวังในสิ่งที่ทำลงไปไม่เกิดผล“ใจเย็นๆ ในเมื่อเขาไม่รักเราแล้ว ก็ปล่อยเขาไปเหมือนอย่างพี่กับเขื่อนไง อย่าเสียใจไปเลย”“แต่ อืม กัสยังคิดอดไม่ได้ครับ” กัสกลับมาดีใจอีกครั้ง“ไม่ต้องคิดอะไรมาก เอาอย่างนี้พี่จะไปอยู่เป็นเพื่อนก็แล้วกัน ในเมื่อเป็กเลิกกับกัสกันไปแล้ว พี่ไปอยู่ด้วยคงไม่เป็นปัญหาอะไรหรอก ถ้างั้นรอพี่อยู่ที่ห้องนะอย่าคิดอะไรมาก พี่จะรีบไปเดี่ยวนี้ ทำใจดีๆ ไว้นะน้องกัส”“ครับ ขอบใจพี่พีคมากที่คอยดูแลกัสตลอดมา”“อืม ไม่เป็นไร”เมื่อพีคได้วางหูโทรศัพท์มือถือ กัสถึงกับอมยิ้มและเตรียมแผนการต่อไว้อย่างดี หลังจากนั้นกัสนิ่งรอพีคมายังห้องอย่างใจจดใจจ่ออย่างมีความหวัง และคาดฝันในสิ่งที่วางแผนไว้ ซึ่งเวลาที่เฝ้ารอไม่ได้นานมา

  • นิยายรักสองภาพ   สงครามสองผู้

    เวลาที่แม่ทัพวิศรุฒรอคอยได้มาถึง เมื่อถึงเวลาเขาบุกเข้าไปในเมืองเมฆาบุรีทันที แต่ยังไปไม่ถึงป้อมปราการ ทัพเสือเข้มวิ่งกรู่เข้ามาอย่างรวดเร็ว สองกองทัพต่างวิ่งถือดาบธนูเข้าหากัน เหมือนกับเคืองแค้นกันมาหลายภพหลายชาติเหล่าทหารกองทัพเมืองศิลานครนำทัพโดย แม่ทัพวิศรุฒนั้นร่างกายค่อนข้างแกร่งฝีมือดี เพราะผ่านศึกสงครามและฝึกฝนอย่างหนัก ในทางกลับกันฝีมือของกองทัพเสือเข้มร่างกายได้หาแข็งแกร่งไม่ ฝีมือใช่ว่าจะดีมากมาย แต่ที่ชนะกองทัพของราชาวิหคเพราะรบแบบกองโจร และแผนการอันแยบยล ในครั้งนี้ก็เช่นเดียวกัน ถึงแม้จะมีทหารโดยแท้ปะปนมาด้วย แต่หาเทียบเหล่าทหารแม่ทัพวิศรุฒได้ โดยการครั้งนี้มีเสือเข้มนำกองทัพออกรบ แต่บรรดาทหารไม่ได้ออกมาทั้งหมดแม่ทัพวิศรุฒก็รู้ดีเช่นกัน เพราะทราบข่าวจากการสู้รบของเสือเข้มจากเหตุการณ์ที่ผ่านมา เขาจึงเตรียมการไว้อย่างดี เมื่อเขาได้นำทัพมาถึงกลางสนามรบ แต่ไม่สามารถฝ่าเข้าไปได้ในทันที เพราะเสือเข้มออกมาสู้ประจันหน้า และพร้อมกับสองข้างฝั่งมีกองโจรดักอยู่ คอยยิ่งธนูไม่ขาดสายถึงเป็นเช่นนั้นแม่ทัพวิศรุฒหากลัวไม่ เพราะสองฝั่งเขาให้จอมและทันเดินทัพออกห่างออกไปไกล เมื่อถึงเวลารบจ

  • นิยายรักสองภาพ   ร่างให้ตัวร้ายใจให้พระเอก

    กัสยังไม่ได้เริ่มเขียนนิยายแม้แต่คำเดียว เป็กก็มาถึงยังห้องนอนอย่างรวดเร็ว จึงมีความจำเป็นต้องหยุดทุกอย่างไว้แค่นั้น“เราทำให้นายทุกอย่างเลยนะ ว่าแต่นายจะทำอะไรให้เราบ้างล่ะในคืนนี้” เป็กกอดร่างของยิวไว้แน่นพร้อมบรรจงจูบทั่วใบหน้า ไม่ว่างเว้นแม้แต่ส่วนเดียว“ไปอดอยากมาจากไหน” กัสยังนิ่งเฉยไม่ขัดขืนแต่อย่างใด“ใช่ อดอยาก อมให้หน่อย” เป็กหยุดสัมผัสเรือนกายของกัสและปลดอาภรณ์ทุกชิ้นออกไม่มีเหลือ พร้อมกับล้มตัวลงนอนข้างๆ กัสที่นั่งยิ้มแต่ใจนั้นแสนเบื่อหน่ายกัสไม่สามารถที่จะปฏิเสธการนี้ได้ เขาจึงจับท่อนเอ็นของเป็กที่กำลังแข็งตั้งตระหง่าชูชัน พร้อมกับก้มใบหน้า ใช้ริมฝีปากสัมผัสท่อนเอ็นส่วนปลายสีชมพูอ่อนๆ จากทีแรกรู้สึกเบื่อหน่ายแต่เมื่อเห็นท่อนเอ็น ทำให้มีอารมณ์ร่วมมากขึ้นกัสจึงใช้ปลายลิ้นสัมผัสไล้เลียวนมาวนไปอย่างใคร่กระหาย“อืม อืม อืม” เป็กครางออกมาด้วยความเสียวซ่านอย่างถึงใจ“จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ” เสียงอมรูดท่อนเอ็นดังอย่างต่อเนื่องริมฝีปากอันเล็กรูดท่อนเอ็นขึ้นลงอย่างช้าๆ และใช้ปลายลิ้นตวัดเลียไปมา พร้อมกับเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนร่างของเป็กสั่นสะท้าน ความรู้สึกสยิวท่อนเอ็นอย่างต่อเนื่อง

  • นิยายรักสองภาพ   แค้นที่ต้องชำระ

    ยิวนั่งหมดอะไรตายอยากในห้องบรรทมอย่างเงียบเหงา ด้วยไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อจากนี้ หมดสิ้นหนทางอย่างไร้ที่หมาย เขาถึงกับถอนหายใจถี่ก้มมองลงพื้นด้วยความกลัดกลุ้มในใจอย่างรวดร้าว แต่แล้วเมื่อเขาได้ยินเสียงประตูเปิดออก ความรู้สึกนั้นได้จางหายไปในทันที เมื่อร่างขององค์ชายศิธาปรากฏ“นั่งเหงาเลยนะองค์ชายเมธี”“ถ้ามาพูดแค่นี้ไม่น่าต้องเสด็จมาก็ได้”“ข้ามีเรื่องจะบอกองค์ชายถึงมานี่ เรื่องนี้ข้าเท่านั้นที่ต้องบอก จะได้สมน้ำสมเนื้อกับองค์ชาย”“เรื่องอะไร” ยิวให้ไปทั้งใบหน้ามององค์ชายศิธาที่ยืนยิ้มอย่างเย้ยหยัน“แม่ทัพวิศรุฒออกเดินทางไปยังเมืองเมฆาบุรีแล้ว”ยิวไม่ได้ตอบโต้อะไร เพราะเขารู้สึกใจหายหวั่นๆ อยู่เหมือนกัน เพราะนั่นเท่ากับเขาอยู่ที่นี่อย่างไร้ความหมาย“รู้ไหม ทำไมแม่ทัพวิศรุฒถึงไปยังเมฆาบุรี”“ข้าไม่รู้”“เพราะที่เมฆาบุรีเกิดการกบฏอีกครั้ง และคนก่อกบฏก็เป็นเสือเข้ม องครักษ์ขององค์ชายนี่ใช่ไหม”ดวงตาของยิวเบิกโตตื่นเต้นไม่คาดคิดว่าเสือเข้มจะทำได้จริงๆ และนั่นเขาก็หวั่นๆ ว่าจะเกิดร้ายไม่ดีกับแม่ทัพวิศรุฒ“เพลานี้เมืองเมฆาบุรีกำลังวุ่นวาย เสด็จพ่อของข้าจึงสั่งจัดการให้สิ้นซาก”“บอกข้าทำไม” ยิว

  • นิยายรักสองภาพ   ร้ายขึ้นทุกวัน

    ค่ำคืนที่หาบทละครเวที พีคกำลังขะมักเขม้นทำอย่างจริงใจ แต่ในช่วงเวลาเดียวกันพีคได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น เมื่อดูชื่อที่ปรากฏเป็นกัส พีคจึงรีบรับทันทีเพราะปกติไม่เคยโทรมาแต่อย่างใด “ฮัลโหล น้องกัสมีอะไรหรือเปล่า” “มี แต่ กัสไม่อยากบอกพี่เลยครับ” “เรื่องอะไร บอกมาเลยถ้าไม่บอกพี่โกรธจริงๆนะ” “ก็เรื่องของเขื่อนไงครับ คือ ว่า เอ่อ อ่า อืม” “พูดมาเลยว่าเรื่องอะไร” “คือ เรื่องเด็กคนนั้นน่ะของเขื่อน เท่าที่กัสสังเกตหน้าจะมีอะไรมากกว่าเพื่อนร่วมงานอย่างแน่นอน” “พี่ก็สงสัยแต่พี่ไม่มีหลักฐานอะไร” “คือ คืนนี้พี่ลองไปหาเขื่อนที่ห้องพักแบบไม่ให้รู้ตัวสิครับ” “น้องกัสรู้อะไรมาเหรอ” “อืม กัสไม่พูดดีกว่าพี่พีคไปดูเองเถอะ” “อืม ก็ได้ ขอบใจกัสมากนะ” “ไม่เป็นไรครับ” เมื่อพีคกดวางโทรศัพท์มือถือ ก็ขับรถไปหาเขื่อนในทันที โดยไม่บอกกล่าวอะไรทั้งนั้น เพราะตอนนี้ค่อนข้างให้ความเชื่อใจกัสมากกว่าเขื่อนเสียอีก พีคขับรถไปอย่างกระวนกระวายยิ่งนัก ด

  • นิยายรักสองภาพ   ทวงบัลลังก์คืน

    เสือเข้มผู้โหดเหี้ยมได้มีความรักโดยอย่างไม่ตั้งใจ จากเมื่อก่อนอยากอยู่ไปเรื่อยๆแต่ในปัจจุบันความคิดนั้นได้เปลื่ยนไปอย่างมาก เพราะยิวได้สร้างห้องแห่งรักไว้ในหัวใจ จึงทำให้เสือเข้มเกิดความทะเยอะทะยานอยากได้ยิวมาครอบครองเขาจึงต้องทำทุกวิถีทาง เพื่อจะทวงราชบัลลังก์คืนแกตัวเขาและยิว การรวบรวมกำลังพลในค่ายเสือ ถึงจะไม่ได้มากมายเท่ากับกองทัพแห่งเมืองเมฆาบุรี ที่ตอนนี้เปลื่ยนชื่อเป็นเมืองวิหค กว่าที่เสือเข้มจะระดมบรรดาโจรทั่วเมืองเมฆาบุรีได้ใช้เวลานานพอสมควร และได้ติดต่อจากเมืองอื่นๆอีกมากมายเพื่อมาช่วยในครั้งนี้ โดยมีผลตอบแทนพื้นที่บางส่วนให้ไว้อาศัยอยู่ และทรัพย์สินในวังอันมีค่าบางส่วน ในที่สุดวันที่เสือเข้มรอคอยก็มาถึง เขาได้บุกเข้าเมืองเมฆาบุรีแบบกองโจร ไม่ได้ปะชิดสู้ตรงๆ เพราะขืนทำอย่างนั้นไม่มีทางที่จะชนะแม่ทัพวิหคและอำมาตย์มงคลได้อย่างแน่นอน โดยการครั้งนี้เสือเข้มเป็นผู้วางแผนและสั่งการเองทุกอย่าง โดยเริ่มต้นยามค่ำคืนอันเงียบสงัดและเผลอไผลไม่คาดคิดว่าจะมีเหตุการณ์อันร้ายแรงเกิดขึ้น “พี่น้องทุกคนพร้อมกันหรือยัง”เสือเข้มประกาศก้องใกล้ๆเมืองชั

  • นิยายรักสองภาพ   ล้างแค้นสองภพ

    เมื่อไม่ได้มีการซ้อมละครเวทีเขื่อนจนมีเวลาให้กับงานที่ทำมากขึ้น ไม่ว่าจะหลังเลิกงานหรือแม้แต่วันเสาร์อาทิตย์เขื่อนทุ่มเวลานั้นอย่างเต็มที่ จนทำให้ไม่มีเวลาไปมาหาสู่กับพีคอย่างเช่นแต่ก่อน และมีอยู่อีกเหตุหนึ่งนั้นเขื่อนได้มีความใกล้ชิดกับเพื่อนร่วมงานคนใหม่มากขึ้น ตอนกลับห้องหรือไปไหนหลังจากเลิกงาน ก็ไปด้วยกันตลอดเวลา จึงทำให้ความสัมพันธ์ของพีคกับเขื่อนได้จืดจางลงไปอย่างไม่ค่อยรู้ตัวหลังจากเลิกงานวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขื่อนได้กลับพร้อมกับหนุ่มรุ่นน้อง ที่ได้พึ่งได้มาทำงานได้ไม่นานแต่ความสนิทสนมกันนั้นแสนมาก“เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นพี่พีคมารับพี่เขื่อนเลยครับ” เจษเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าใคร่สงสัย และมีความดีใจอยู่พอสมควร“พี่พีคไม่ค่อยว่าง เพราะตั้งแต่ไม่ได้แสดงละครด้วยกัน พี่พีคเขาต้องหาบทละครมาสร้างอีก ช่วงนี้เลยห่างๆ กันไป”“อ่อ ถึงว่าสิทำไมไม่ค่อยเห็นพี่พีค แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกครับเพราะถึงอย่างไงพี่เขื่อนยังมีผมอยู่เป็นเพื่อน” เจษอมยิ้มนิดๆ“อืม” เขื่อนไม่ได้พูดอะไรต่อจากนี้ ได้แต่ยืนรอรถเมล์เที่ยวสุดท้ายที่จะกลับห้อง“โชคดีนะ ที่เราสองคนอยู่ใกล้ๆ ขึ้นรถสายเดียวกัน” เจษยังยืนยิ้มอยู่ไม่วาย“พ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status