นิยายรัก หวานละมุน ของคุณอา และ หลานสาว ความรักของน้องพรีน ที่มอง อาแพค มานาน รักครั้งแรก ของพรีน คือ อาแพค แต่ว่า รักแรกของเธอมองเธอเป็นเพียงหลานสาว เพราะอาแพค มีแฟน ที่เหมาะสม และคู่ควรกัน การรอคอย การแอบรัก และเฝ้ามอง มานานแสนนาน น้องพรีนจะ อยู่ห่างๆ มองอาแพคไกลๆ จนกว่า อาแพค จะหันมา แล้วเจอพรีน อยู่ตรงนี้
View Moreห้องนั่งเล่น ที่ความจริงถูกปรับเปลี่ยนจากห้องพักแขก มีโทรทัศน์จอแอลอีดี ขนาดใหญ่ แขวนอยู่ที่ผนัง มีตู้เย็นสำหรับแช่เครื่องดื่ม และ มีโซฟาตัวใหญ่ สำหรับนอนดูผ้าห่มผืนเล็ก และ ตุ้กตารูปหมี ที่เป็นของประจำตัว วางอยู่ข้างตัวหญิงสาว ที่กำลังใจจดใจจ่อ อยู่กับ ซีรี่ย์ตรงหน้า ก่อนจะหันไปมองที่ประตู ก็พบว่า เจ้าของบ้าน อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า มาแล้ว" จะเที่ยงคืนแล้ว ยังไม่นอนอีก "" แค่เที่ยงคืนเองค่ะ ปกติอยู่หอ น้องพรีนก็นอนประมาณเที่ยงคืน ตีหนึ่ง "กฏระเบียบของหอพัก จะให้นักเรียนนอนประมาณห้าทุ่ม แต่ช่วงหลัง มีติวสอบ มีนัดอ่านหนังสือ ก็ยืดหยุ่นให้เที่ยงคืน " คืนนี้ค้างที่นี่ไหม " เสียงพระเอกถามนางเอก ก่อนจะดึงมือ นางเอกมาจูบ อย่างอ่อนโยนคนที่นั่งดูอยู่ ตอบกลับพระเอกในซีรี่ย์ทันที" ค้าง "คนเป็นอา มองหลานสาว แล้วทำตาโต ก่อนจะหัวเราะออกมา" ค้างอะไร เค้าไม่ได้ชวนเรา "" ค่ะ น้องพรีนรู้ ว่าไม่ได้ชวน อาแพคนี่มาดับฝัน น้องพรีนได้ไง "มือบางคว้าตุ๊กตาหมีข้างตัว มาตีอาแพคเบาๆ แล้วมอง คิสซีน ตาไม่กระพริบ" โหย ซีรี่ย์อะไร จูบขนาดนี้ " คนที่ดูแต่สายบู๊ บ่นออกมา แล้วก็ดึงรีโมท ไปเปลี่ยนเรื่องทันที
ดอกไม้สีขาว ที่วางบนหลุมศพ ในวันสุดท้าย ของการทำพิธีอำลา ร่างบอบบาง แทบจะยืนไม่ไหว เพราะนอนไม่หลับ มาหลายวัน ตั้งแต่เกิดเรื่องราว ข่าวคราวที่เกิดขึ้น มาจากพยาน ผู้เห็นเหตุการณ์ บอกว่า ผู้เสียชีวิต จงใจ กระโดด ลงไป ไม่ใช่ การพลัดตก ยิ่งทำให้ คนที่อยู่ เจ็บช้ำน้ำใจ ยิ่งกว่าเดิมเสียงกล่าวคำอำลา สิ้นสุดลง ก่อนที่แขกที่มาร่วมพิธี จะแยกย้ายกันกลับ เหลือเพียง สองอาหลาน ยืนอยู่ตรงหน้า แท่นหิน แล้วกอดกัน ร้องไห้ ตามลำพังเตียงนอนสีขาว ที่ตั้งอยู่กลางห้องนอน มีหญิงสาว หลับอยู่แบบไม่รู้เรื่องราว ตลอดสามวันที่ผ่านมา น้องพรีน เหมือนฟ้าผ่าลงตรงหน้า พ่อกับแม่ ลาจากโลกนี้ไป พร้อมกับ ข่าวคราวว่า ล้มละลาย และ เป็นหนี้ ยิ่งทำให้เด็กสาว ที่อยู่แต่ในโลกสดใส มาตลอดชีวิต แทบจะอยู่ไม่ไหว" น้องพรีนคะ น้องพรีน "มืออ่อนนุ่ม ลูบแก้มบอบบางของหลานสาว อย่างนุ่มนวล ขนตาสีดำ ที่ไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อนนี้หน้า งดงาม เป็นแพ อยู่บนเปลือกตา ริมฝีปากสีชมพู ที่ซีดเซียว ลงกว่าเดิมไปมาก ทำให้คนที่มอง ใจอ่อนยวบ ด้วยความสงสาร" น้องพรีน ตื่นเถอะค่ะ นอนนานไปแล้ว "เกือบสิบชั่วโมง ที่หลานสาว หลับไม่รู้เรื่องรู้ราว ทำให้คนเป็นห่
กระเป๋าเดินทางขนาดใหญ่สองใบ วางเคียงข้างกัน ที่หน้าประตูห้อง เพื่อนๆ แต่ละคน วางแผน ให้ทริปนี้ เป็นทริปกระชับความสัมพันธ์คีย์การ์ด ถูกแตะให้ประตูห้องเปิดออก พร้อมกับ กระเป๋าสองใบ ถูกลากเข้ามา ประตูปิดสนิท แล้วคนที่เดินตามมาข้างหลัง ก็กอดเค้าเอาไว้" แพคขา โกรธอะไรรี่ "เธอคิดแล้วคิดอีก กว่าจะมาง้อเค้า เธอสวย เธอมีชื่อเสียง และ เธอก็คิดว่า เธออาจจะไม่ต้องง้อเค้า แต่ผู้ชายแบบแพค หาไม่ได้ง่ายๆ เค้าหล่อ เค้าขยันทำงาน และที่สำคัญ เค้าไม่ใช่คนเจ้าชู้ชายหนุ่มเดินเข้ามาข้างในห้อง แล้วนั่งลงบนเตียงนอน มองเธอ ที่นั่งอยู่ข้างๆ ด้วยสายตาว่างเปล่า" แพคคิดว่า เราควรเลิกกัน " คำตอบชัดเจน ตรงไปตรงมา ทำเอาเธอ ตาโต มองหน้าเค้า ทันที" อะไรนะ หมายความว่ายังไง "เสียงที่เคยอ่อนหวาน ตะคอกใส่เค้าขึ้นมาทันที" แพคบอกแล้ว ว่าเราควรเลิกกัน "ชายหนุ่มไม่ปฏิเสธเพื่อน ที่จะอยู่ร่วมห้องกับเธอ เค้าไม่อยากให้เพื่อนอึดอัดใจ แต่คืนนี้ เพียงคืนเดียวเท่านั้น แล้วพรุ่งนี้ ย้ายที่พัก เค้าก็จะเลือกห้องใหม่ เท่านั้นเอง คืนนี้ คุยกันให้รู้เรื่อง ว่าจะเลิกกัน" ทำไม บอกเหตุผลมาสิคะ ว่าทำไม "เธอถามหาเหตุผลจากเค้า" แพครัก
อาจารย์ฝ่ายปกครอง มองดู นักเรียนคนใหม่ ที่เข้ามา อยู่แผนกประจำ ด้วยสายตาพิจารณา แล้วก็มองดูเอกสาร ที่อยู่ในมือ" นอกจาก พ่อกับแม่ และ คุณ ณภัทร แล้ว ไม่อนุญาตให้ใคร มารับ น้องพรีนนะครับ "ผู้เป็นพ่อ บอกกับ อาจารย์ฝ่ายปกครองและ มอง รุ่นน้อง ที่มาส่ง หลานสาว เข้าหอพัก ด้วยกัน" ทุกวันศุกร์ จะเป็นณภัทร มารับครับถ้าไม่ใช่ พ่อแม่ เดินทางมาเอง "คำบอกย้ำชัด ทำให้อาจารย์ระบุลงไปใน เอกสาร สำคัญของนักเรียนพ่อกับแม่ มองลูกสาวคนเดียว ด้วยสายตา อ่อนโยน" สองสัปดาห์แรก ยังกลับบ้านไม่ได้ น้องพรีน ไม่งอแงนะลูก "" ค่ะ ไม่งอแง " ลูกสาวบอกย้ำกับพ่อแม่แล้วมองคุณอา ที่มาส่งด้วย" มีอะไร โทรหาอา ดึกแค่ไหน ก็โทรได้ ถ้าเป็นเบอร์น้องพรีน อารับแน่นอน "" ค่ะ อาแพค " หลานสาวรับคำ ก่อนจะเดิน เข้าหอพักไปผู้เป็นแม่ กลั้นน้ำตา แล้วเดินออกไปทันทีผู้ชายสองคน มองหน้ากัน แล้วคนที่เป็นพ่อ ก็ตบบ่า รุ่นน้องเบาๆ" บัญชีธนาคารของน้องพรีน อยู่ที่แพคแล้ว พี่ก็วางใจ ส่วนอื่น พี่จะแก้ปัญหาของตัวเอง แพคไม่ต้องห่วงนะ "ความโลภทำให้ คนที่อยากหาเงินให้ได้มากๆ ลงทุนในแชร์ลูกโซ่ ไปจนหมด บ้านหลังใหญ่ที่ปลอดภาระ ถูกจำนองนำเงินมาลง
เครื่องบินลงจอดตามกำหนดเวลา พร้อมกับ คนที่มารอรับ ก็มาพร้อมอยู่แล้ว ใบหน้าหล่อเหลา สวมแว่นตาสีดำ เดินลงมา จากทางด้านบน มองหา คนที่ตัวเอง มาพบเจอ" อาแพค " เสียงเรียกชื่อ พร้อมกับมือ ที่ชูขึ้น สูง ทำเอาคนที่เดินทางมา ยิ้มกว้างทันที" น้องพรีน " เสียงเรียกพร้อมกับ ร่างบอบบางที่วิ่งมาหา ทำให้คนที่เห็น การจู่โจม อ้าแขนตัวเองออก แล้วรับตัวเอาไว้กลิ่นแป้งเด็ก หอมละมุน ทำให้เค้า อดที่จะหอมแก้มเธอไม่ได้" อุ้ย อาแพค หอมพรีน " สาวน้อยที่ไม่ใช่เด็กแล้ว บอกเสียงเบา คนที่ลืมตัว ไปเลย ว่าเธอไม่ใช่เด็กหญิงตัวเล็กอีกแล้ว ทำตาโต" น้องพรีน อาขอโทษค่ะ"ชายหนุ่มวัยสามสิบสอง บอกเสียงเบา มองหญิงสาว ตรงหน้า ด้วยสายตา เปลี่ยนไป ปีนี้ น้องพรีนโตขึ้นมาก มากกว่า เมื่อปีที่แล้ว ที่ยังเป็นเด็กหญิง ใส่เหล็กดัดฟัน" น้องพรีน แซวเล่น คุณอาแพค สุดแสนจะใจดี จะหอมน้องพรีน กี่ทีก็ได้ค่ะ อาแพค เป็นเพื่อนพ่อ ที่ใจดีที่สุด "เด็กหญิงพูดเอาใจ แล้วเดินควงแขน ชายหนุ่ม ไปที่รถ" อาแพค มาอยู่กี่วันคะ " คนที่มีศักดิ์เป็นหลาน ถามระหว่าง นั่งรถกลับบ้านด้วยกัน" สี่วันค่ะ อามาอยู่สี่วัน น้องพรีนจะเบื่ออาไหม "" ไม่ค่ะ ไม่เบื่อ ต
เด็กหญิง วัยสิบห้าปี ยิ้มกว้าง อยู่กับ โทรศัพท์สมาร์ทโฟน ราคาแพงระยับ ที่ผู้เป็นพ่อและแม่ ซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด" ของน้องพรีน จริงๆ หรอคะ " เสียงหวานย้ำ ก่อนจะมองหน้าแม่ ที่นั่งเคียงข้างกัน" ใช่สิคะ ของน้องพรีน "มือบางลูบไล้ โทรศัพท์มือถือสีชมพูหวาน ด้วยความดีใจ นี่เป็นโทรศัพท์มือถือ เครื่องใหม่ เครื่องแรก ในชีวิตของเธอ" ขอบคุณนะคะ ขอบคุณมากๆๆๆๆ "มือบางก้มลงกราบผู้เป็นพ่อ และ กอดแม่ ด้วยความอ่อนโยน" ปีหน้า น้องพรีน ต้องไปอยู่กรุงเทพแล้ว ต้องมีโทรศัพท์มือถือดีดี เอาไว้ วีดีโอคอล กับ พ่อแม่ จริงไหม "ใบหน้าสวยหวาน หม่นหมองลงทันที เมื่อนึกถึง สิ่งที่ได้ยิน" น้องพรีนไป เพราะไม่มีสิทธิ์เลือกค่ะ "ลูกสาวคนเดียว บอกเสียงเบา ก่อนจะเก็บโทรศัพท์ลง" น้องพรีน ไม่ไป ได้ไหมคะ "" ไม่ได้ค่ะ น้องพรีน ต้องไป "ผู้เป็นพ่อย้ำชัดอีกที แล้วก็ลูบผม ลูกสาว สุดที่รัก ที่เป็นดังแก้วตาดวงใจ" อยู่ที่โน่น อาแพค จะคอยดูแล น้องพรีน ทุกอย่าง น้องพรีนมีอะไร โทรหาอาแพคได้เลย พ่อกับแม่ ใส่ชื่อ อาแพค เป็นผู้ปกครอง ร่วมกัน ด้วย "เด็กหญิง พยักหน้ารับรู้ แล้ว กอดแขนแม่ เอาไว้ อย่างน้อย เธอก็ยังมี อาแพค ที่จะค
เด็กหญิง วัยสิบห้าปี ยิ้มกว้าง อยู่กับ โทรศัพท์สมาร์ทโฟน ราคาแพงระยับ ที่ผู้เป็นพ่อและแม่ ซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิด" ของน้องพรีน จริงๆ หรอคะ " เสียงหวานย้ำ ก่อนจะมองหน้าแม่ ที่นั่งเคียงข้างกัน" ใช่สิคะ ของน้องพรีน "มือบางลูบไล้ โทรศัพท์มือถือสีชมพูหวาน ด้วยความดีใจ นี่เป็นโทรศัพท์มือถือ เครื่องใหม่ เครื่องแรก ในชีวิตของเธอ" ขอบคุณนะคะ ขอบคุณมากๆๆๆๆ "มือบางก้มลงกราบผู้เป็นพ่อ และ กอดแม่ ด้วยความอ่อนโยน" ปีหน้า น้องพรีน ต้องไปอยู่กรุงเทพแล้ว ต้องมีโทรศัพท์มือถือดีดี เอาไว้ วีดีโอคอล กับ พ่อแม่ จริงไหม "ใบหน้าสวยหวาน หม่นหมองลงทันที เมื่อนึกถึง สิ่งที่ได้ยิน" น้องพรีนไป เพราะไม่มีสิทธิ์เลือกค่ะ "ลูกสาวคนเดียว บอกเสียงเบา ก่อนจะเก็บโทรศัพท์ลง" น้องพรีน ไม่ไป ได้ไหมคะ "" ไม่ได้ค่ะ น้องพรีน ต้องไป "ผู้เป็นพ่อย้ำชัดอีกที แล้วก็ลูบผม ลูกสาว สุดที่รัก ที่เป็นดังแก้วตาดวงใจ" อยู่ที่โน่น อาแพค จะคอยดูแล น้องพรีน ทุกอย่าง น้องพรีนมีอะไร โทรหาอาแพคได้เลย พ่อกับแม่ ใส่ชื่อ อาแพค เป็นผู้ปกครอง ร่วมกัน ด้วย "เด็กหญิง พยักหน้ารับรู้ แล้ว กอดแขนแม่ เอาไว้ อย่างน้อย เธอก็ยังมี อาแพค ที่จะค...
Comments