เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 878
บทที่เกี่ยวข้อง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 879
กองทัพที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีในอดีต วันนี้ทุกคนเต็มไปด้วยความโมโห ระเบิดอารมณ์ ราวกับถูกจุดชนวนระเบิด ก่อความวุ่นวายจนไม่สามารถจัดการได้ทั้งทะเลาะกัน ยังมีคนไม่น้อยที่ลงมือ ต่อยตีกันขึ้นมาทันทีที่ต่อยตีกันขึ้น ก็ควบคุมสถานการณ์เอาไว้ไม่อยู่ ทั้งค่ายทหารเต็มไปด้วยความวุ่นวาย...ห่างออกไปไกลหายเมตร ในที่ลับที่บรรดาพลทหารมองไม่เห็น ผู้ชายร่างใหญ่สองคนนั่งอ้าขา ก้นนั่งลงไปบนพื้น กำลังนั่งอย่างสบายใจ สังเกตเห็นความเคลื่อนไหวของทางด้านค่ายทหาร ก็หัวเราะออกมาเสียงดังขวัญกำลังใจของทหารองครักษ์เงาผู้สง่าผ่าเผย ก็มีแค่นี้ขวัญกำลังใจของทหารไม่เข้มแข็งไม่มีความน่าเกรงขามเลยแม้แต่น้อยในรอยยิ้มของอ๋องเจวี๋ยแฝงไปด้วยความชั่วร้าย “ยาหลอนจิตนี่ ใช้ได้ผลดีจริง ๆ!”ยาหลอนจิต ความหมายสมชื่อ คนที่ใช้ จะได้รับอิทธิพลจากมัน ทำให้สติสัมปชัญญะเกิดความสับสน ทำให้กลายเป็นคนหุนหันพลันแล่น ถึงขนาดฉุนเฉียว เอาแต่ใจตัวเองเขานำยาหลอนจิตสาดลงไปในน้ำ น้ำพวกนี้เอามาหุงข้าว ทำกับข้าว เมื่อเข้าสู่ในร่างกายของบรรดาพลทหารทหารองครักษ์เงาทั้งหมด ก็จะก่อความวุ่นวายเหมือนกับตลาดไม่มีผิด เสียงดังโวยวายไม
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 880
อีกด้านหนึ่งอ๋องเฟิงฉวยโอกาสระหว่างที่ออกมาชั่วคราว เรียกองครักษ์ลับ รีบร่างจดหมายลับอย่างรวดเร็ว พร้อมกับขวดกระเบื้องเล็กนี้“นำไปมอบให้กับมือของฝ่าบาท”“ขอรับ!”องครักษ์ลับรับด้วยสองมือ จากไปอย่างรวดเร็วอ๋องเฟิงหมอบอยู่ที่กิ่งไม้ จ้องมองแผ่นหลังขององครักษ์ลับที่ค่อย ๆไกลออกไป หัวใจค่อย ๆ แจ่มชัดขึ้นเมื่อก่อน ใจจดใจจ่ออยากได้ตำแหน่งรัชทายาท ทำได้ทุกเรื่อง โดยไม่เลือกวิธีการ แต่นับตั้งแต่ที่เชื่อฟังคำของเหยาเหยา หลังจากหันหน้าเข้าหาอ๋องเฉิน หัวใจของเขาก็กลับกลายเป็นสงบมากฉู่เชียนหลี เจ้ารักษาเหยาเหยาให้หายดี ในที่สุดก็ทำให้พวกเรามีลูกของตัวเองตลอดหลายปีมานี้ เขาทำเรื่องชั่วช้ามามากมาย แปดในสิบเป็นเพราะอ๋องเจวี๋ยแอบยุยงอ๋องเจวี๋ยเป็นคนที่เย่อหยิ่ง ถือตัวอวดดี เขากุมอำนาจทหาร นิสัยโหดร้าย ทำอะไรก็ได้เพื่อให้บรรลุเป้าหมายคนแบบนี้ จะต้องขัดขวางอ๋องเฉินอย่างแน่นอนเพียงแค่เขานำหลักฐานที่เป็นเจตนาชั่วร้ายของอ๋องเจวี๋ยส่งให้ถึงมือของฝ่าบาท เมื่อฝ่าบาททรงทราบ จะต้องลงโทษอ๋องเจวี๋ยอย่างหนักแน่นอนพระชายาอ๋องเฉิน ข้ากำลังจะไปยังที่ดินศักดินาแล้วการกำจัดภัยคุกคามอย่างอ๋องเจวี
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 881
พวกเขาได้ไหว้ฟ้าดินแล้ว เขามั่นใจว่าชีวิตนี้ต้องเป็นนางเท่านั้นเบ้าตาอวิ๋นอิงแดงเล็กน้อย อดกลั้นความเจ็บช้ำในใจ พยายามกล่าวด้วยน้ำเสียงที่สงบ“ข้ารู้ตัวว่าไม่คู่ควร…อ๊า!”พลันเจ็บที่ข้อมือเห็นเพียงท่านโหวน้อยโน้มตัวมาข้างหน้า คว้าแขนข้างหนึ่งของนางไว้ แล้วกัดอย่างแรง นางเจ็บจนตัวสั่น คิ้วขมวดเป็นปมกลิ่นคาวเลือด อบอวลในปากของหลิงเชียนอี้…เขาค่อยๆ เงยหน้าขึ้น มองดูแขนที่มีเลือดไหลของนาง แม้ปวดใจ แต่ปากก็กล่าวอย่างเหี้ยมเกรียม“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ทุกครั้งที่เจ้าพูดสิ่งที่ข้าไม่ชอบฟังหนึ่งคำ ข้าก็กัดเจ้าหนึ่งที”“พูดหนึ่งคำ กัดหนึ่งที!”กัดมือซ้ายเสร็จก็กัดมือขวา กัดมือขวาเสร็จก็กัดคอ กัดคอเสร็จก็กัดต้นขา กัดต้นขาเสร็จก็กัดก้นเขาก็อยากรู้เช่นกันว่า ตกลงหนังของนางเหนียว หรือฟันของเขาคมกันแน่เบ้าตาอวิ๋นอิงแดงแล้วเขาปัญญาอ่อน แต่รักนางอย่างเผด็จการด้วยวิธีของตนเอง…นางเม้มปากแน่น ค่อยๆ ก้มหน้าลง หลั่งน้ำตาออกมาเงียบๆ ไม่รู้เป็นเพราะเจ็บหรืออย่างไรกันแน่หลิงเชียนอี้คิดว่านางเจ็บ ด้วยเหตุนี้จึงโกรธ เรียกองครักษ์ลับของตนเองมา สั่งให้เขาไปตระกูลกู้ นำฟันหน้าของนายท่านรอง
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 882
ฉู่เชียนหลีรออยู่ที่จวน เฟิงเย่เสวียนยังไม่ทันกลับมา คนที่มากลับเป็นอ๋องเฟิงมาดึกดื่นเช่นนี้ นางประหลาดใจเล็กน้อย“อ๋องเฟิงมีธุระด่วนอะไรหรือ?” น้ำเสียงนางเรียบเฉย ท่าทีก็จืดชืด หลังจากเกิดเรื่องในพิธีเชงเม้งเซ่นไหว้บรรพชน นางก็ไม่อยากเป็นมิตรกับอ๋องเฟิงอีกแล้วอ๋องเฟิงรู้ว่าตนเองผิด สีหน้ากระอักกระอ่วนเล็กน้อย“พระชายาอ๋องเฉิน เรื่องเทียนเซ่นไหว้บรรพชน ข้าไม่ดีเอง…”เขารู้สึกผิดแล้วและแก้ไขแล้ว“คืนนี้ที่ข้ามาเพื่ออยากบอกเจ้า ข้าได้ตัดสินใจไปอยู่ที่ศักดินากับเหยาเหยาแล้ว จากลากันครั้งนี้ หนทางยาวไกล ไม่รู้ว่าจะได้พบกันอีกเมื่อไร”“บุญคุณความแค้นของเมื่อก่อน หวังว่าเจ้าอย่าเก็บเอาไปใส่ใจอีกเลย”น้ำเสียงของเขาจริงใจฉู่เชียนหลีสงสัยเอ๋?เขาอยากชิงตำแหน่งรัชทายาทไม่ใช่หรือ? จู่ๆ ก็ยอมสละสิทธิ์ ไปอยู่ที่ศักดินา?หรือกำลังเล่นสกปรกอะไรอีก?อ๋องเฟิงรู้ว่านางไม่เชื่อ เขาถอนหายใจ เพื่อแสดงความจริงใจของตนเอง จึงบอกแผนของอ๋องเจวี๋ยออกมา“บ่ายวันนี้ อ๋องเจวี๋ยสร้างเรื่องในกองทัพ เขาอยากออกรบสร้างผลงาน”เขาเล่าเรื่องคร่าวๆ ให้นางฟังเมื่อฉู่เชียนหลีฟังจบ คิ้วบางขมวดเล็กน้อย
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 883
“โอ๊ย คำพูดของอ๋องเฟิงทำให้ข้าน้อยกลัวจริงๆ พวกเราจะส่งผิดกระทั่งของสำคัญอย่างราชโองการได้อย่างไร?”ขันทีกล่าว“อีกอย่าง อ๋องเฉินเป็นคนขอออกรบเองไม่ใช่หรือ?”“อ๋องเฉินห่วงใยราษฎร เป็นวาสนาของราษฎร ฮ่าๆ ข้าน้อยขออวยพรอ๋องเฉินเดินทางโดยสวัสดิภาพ ชักธงชัยชนะศึก”ขันทีประสานมือโค้งคำนับ หลังจากพูดประจบสอพลอสองสามคำ ก็กลับวังไปรายงานการปฏิบัติหน้าที่แล้วเฟิงเย่เสวียนถือราชโองการไว้ มองดูตัวอักษรข้างบน คิ้วขมวดคิ้วแน่นเขา?ขอออกรบเอง?เขาเคยพูดเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไร?ฉู่เชียนหลีมองไปทางอ๋องเฟิง อ๋องเฟิงรีบกระโดดออกมาทันที“ข้าไม่รู้เรื่อง!”เขากลัวสามีภรรยาอ๋องเฉินเข้าใจผิด จึงรีบกล่าว “เย็นวันนี้ข้าเขียนจดหมายลับ สิ่งที่พูดถึงล้วนเป็นแผนการของอ๋องเจวี๋ย ไม่เอ่ยถึงอ๋องเฉินสักคำ!”ที่เขาพูดเป็นความจริงทั้งหมดเขาสาบานได้!“ต้องมีคนเปลี่ยนจดหมายลับของข้า ทำให้เสด็จพ่อเข้าใจผิดแน่นอน!”ต้องเป็นเช่นนี้แน่นอน!ไม่มีความเป็นไปได้ที่สองแล้วคนคนนี้เป็นใครกันแน่?ฉู่เชียนหลีขมวดคิ้ว “ตอนนั้นมีแต่ท่านกับอ๋องเจวี๋ยอยู่ที่ค่าย ยังมีใครอีก? แล้วมีใครรู้เรื่องที่ท่านส่งจดหมายลับ?”เมื
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 884
ฝ่ามืออุ่นๆ ของเฟิงเย่เสวียนกระชับแน่นขึ้นเล็กน้อย เขาโอบเอวเล็กของนาง ดึงคนเข้ามากอดไว้ในอ้อมแขนแน่น และวางคางลงบนศีรษะนางเบาๆกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม“ในเมื่อไม่อยากให้ไป เช่นนั้นมีอะไรอยากจะพูดหรืออยากจะทำ คืนนี้ก็พูดกับข้าให้หมด ไม่เช่นนั้นรอข้าไปแล้ว เจ้าอยากพูดก็ไม่มีที่พูดแล้ว”คำพูดนี้ราวกับเป็นการจากลาครั้งสุดท้ายทำเอาฉู่เชียนหลีแสบจมูก เบ้าตาเริ่มพลุ่งพล่าน…“ข้าอยากไปกับเจ้า”“สนามรบไม่ใช่สนามเด็กเล่น อีกทั้งท้องของเจ้าโตเช่นนี้ ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าไปเสี่ยงอันตราย”“ถ้าหากเจ้าไม่มีอะไรอยากพูดกับข้า ก็นอนเถอะ อีกสองชั่วยาม ข้าก็จะไปจัดกองกำลังพลที่ค่ายแล้ว”ทันทีที่ฟ้าสว่าง เขาก็จะออกเดินทางทันทีพลันร่างกายฉู่เชียนหลีหดเกร็ง มุดเข้าไปในอ้อมแขนของเขาลึกยิ่งขึ้น และปลดปล่อยคำพูดที่อยู่เต็มอกออกมา“อาเฉิน ข้าเคยชินกับชีวิตที่มีเจ้าแล้ว เวลากินข้าว เจ้านั่งอยู่ข้างกาย เวลานอน เจ้ากอดข้านอน เวลาพักผ่อน เจ้านวดขาให้ข้า ทุกครั้งที่ข้าต้องการ เจ้าก็จะอยู่ข้างกายข้าตลอด”เมื่อนานวันเข้า นางเห็นเขาเป็นที่พึ่งพิงไปแล้วตอนเขาอยู่ ไม่มีเรื่องอะไรที่นางต้องกังวลเขาไปแล้
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 885
เมื่อท้องฟ้าใกล้สว่าง ทุกสรรพสิ่งเงียบสงบ เฟิงเย่เสวียนลุกจากเตียงด้วยการเคลื่อนไหวที่เบามาก เขาจากไปอย่างเงียบๆเขาคิดว่าฉู่เชียนหลีหลับแล้วในความเป็นจริง…ฉู่เชียนหลีตื่นตัวยิ่งกว่าใคร แต่นางแสร้งทำทีหลับสนิท นางกลัวว่าเมื่อนางเอ่ยปาก เมื่อนางลุกขึ้น ก็จะควบคุมอารมณ์ไม่ได้ ไม่ยอมปล่อยเขาไปฟังเสียงฝีเท้าที่ค่อยๆ เดินไปไกลของเขา…น้ำตาไหลออกมาเงียบๆทำหมอนเปียกชื้นและอุ่นผ่านไปเนิ่นนานเมื่ออารมณ์สงบลงเล็กน้อย จึงจะลุกขึ้น สวมเสื้อชั้นนอก เปิดประตูเดินออกมา“พระชายา ตอนนี้ยังเช้าอยู่ ท่านจะลุกแล้วหรือเจ้าคะ?” เยว่เอ๋อร์ที่เฝ้ายามถาม“ท่านอ๋องจัดเตรียมกองกำลังพลใกล้เสร็จแล้วกระมัง ช่วยข้าล้างหน้าล้างตาหน่อย ข้าจะไปส่งเขา”เวลานี้ ในค่ายทหารกำลังจัดกำลังพลอยู่จริงๆ แต่หานอิ๋งเป็นคนจัด ส่วนอ๋องเฉินที่เป็นแม่ทัพออกรบ กลับไปปรากฏตัวที่จวนอ๋องเจวี๋ย“เจ้าเจ็ด?”อ๋องเจวี๋ยยังนอนอยู่ เมื่อเห็นเฟิงเย่เสวียนลอบเข้ามาใกล้อย่างเงียบเชียบ เขาตื่นตัวทันที และมีความหวาดระแวงหลายส่วนเฟิงเย่เสวียนยืนมือไพล่หลังอยู่ตรงหน้าต่าง เอ่ยปากอย่างเย็นชา“พี่สาม การที่ข้าเรียกท่านว่าพี่ ท่านน่
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 886
ไปทั้งเช่นนี้แล้ว…ผ่านไปเนิ่นนาน ฉู่เชียนหลีจึงจะถอนสายตากลับ ราวกับถูกดูดพละกำลังทั้งหมดไป ร่างกายโซเซหนึ่งก้าวอย่างไม่มั่นคง“ระวัง!”มือข้างหนึ่งเอื้อมมาจากด้านหลัง ประคองนางไว้อย่างมั่นคง“ใกล้จะเป็นแม่คนอยู่แล้ว ระวังหน่อย” เขากล่าวอย่างห่วงใยไม่หันกลับไปมองก็รู้ว่าเป็นใครอ๋องหลีฉู่เชียนหลีจับผนังกำแพงเมือง ประคองร่างกายให้มั่นคง สงบสติอารมณ์บนใบหน้า จึงจะหมุนกายกลับมา “อ๋องหลียังไม่ไปอีกหรือ?”เฟิงเจิ้งหลีมองนาง“ข้า…กลัวเจ้าเสียใจ ไม่อยากให้เจ้าอยู่คนเดียว”คำพูดของเขาคลุมเครือเล็กน้อย แต่หากตั้งใจฟังก็เหมือนเป็นแค่ความห่วงใยระหว่างเพื่อน ไม่มีปัญหาอะไรเดิมทีฉู่เชียนหลีควรเว้นระยะห่างกับเขา นางอดไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องจดหมายลับของอ๋องเฟิงถูกสับเปลี่ยน…แววตาสั่นไหวเล็กน้อย นางไม่ได้ปฏิเสธความห่วงใยของเขา และกล่าวไปตามบทสนทนาของเขา“ที่จริงอ๋องเฉินไม่ได้อยากออกรบ มีคนกลั่นแกล้งเขา”“ฮืม?”บนใบหน้าเฟิงเจิ้งหลีเผยให้เห็นความประหลาดใจ “หมายความว่าอย่างไร?”มือข้างหนึ่งฉู่เชียนหลีประคองกำแพง ส่วนมืออีกข้างจับท้อง นางเดินลงบันไดไปพลาง กล่าวไปพลาง“เมื่อคืนอ๋องเ
บทล่าสุด
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 970
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 969
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 968
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 967
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 966
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 965
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 964
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 963
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 962
