Share

บทที่ 814

ฉู่เชียนหลีเป็นคนที่เข้าข้าง ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ นางจะต้องปกป้องคนของตัวเองเอาไว้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะเยว่เอ๋อร์ที่ร่วมเป็นร่วมตายร่วมทุกข์ร่วมสุขกับนางมา

แต่ว่า สำหรับเฟิงเย่เสวียน หานอิ๋งที่ติดตามเขามาเป็นเวลาสิบห้าปี ยิ่งกว่าเป็นเพื่อนร่วมเป็นร่วมตาย

เฟิงเย่เสวียนเห็นแก่หน้าของนาง รู้สึกลำบากใจที่จะลงโทษคนของนาง ถึงได้ลงโทษหานอิ๋ง

แต่สีหน้าที่ลำพองใจของเยว่เอ๋อร์นี้...

ท่ามกลางความคลุมเครือ นางรู้สึกว่าเยว่เอ๋อร์เปลี่ยนไปแล้ว

กลายเป็นคนแปลกหน้า ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนอีกต่อไป

ทันใดนั้น ฉู่เชียนหลีก็เอ่ยปาก

“พ่อบ้าน”

“พระชายา เชิญรับสั่ง” พ่อบ้านก้าวมาข้างหน้า

“เจ้าไปตักถั่วออกมาสองชั่ง เทลงไปในขี้เถ้า ใช้ให้คนไปจับตาดูเอาไว้ เมื่อใดที่เยว่เอ๋อร์เลือกออกมาได้หมดเมื่อไหร่ ค่อยให้ไปนอนตอนนั้น”

“พระชายา!?” ดวงตาทั้งสองข้างของเยว่เอ๋อร์เบิกกว้างทันที

ถั่วสองชั่ง!

อย่าว่าแต่ถั่วไปคลุกอยู่ในขี้เถ้าเลยว่า จะหายากขนาดไหน ประกอบกับตอนนี้เป็นตอนกลางคืน สายตาไม่ดี ตาอาจจะบอดเอาได้ ถั่วสองชั่งนี้มากพอที่จะทำให้นางต้องเก็บทั้งคืน

นางไม่ได้ทำผิดอะไร เหตุใดถึงต้องโดนลงโทษ?

นางไม่ยอม!

“พระ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status