นางขมวดคิ้ว ทัดปอยผมไว้ที่ใบหู นั่งลงอย่างสง่างาม อยากจะแสดงเสน่ห์ของตนเองสักหน่อยจิ่งอี้ “อย่ามานั่งตรงนี้ ขวางข้ากินเนื้อย่าง”กู้ชิงชิง “...”ทันทีที่ก้นหย่อนลงไป ได้เพียงครึ่งเดียว เมื่อได้ยินประโยคนี้ ก็ชะงักอย่างเก้อเขิน จะนั่งลงไปก็ไม่ใช่ จะลุกขึ้นยืนก็ไม่ใช่ ค้างอยู่ท่านี้ไว้ อย่าถามว่าเก้อเขินมากแค่ไหนเมื่อเห็นชายหนุ่มเหล่านี้ห้อมล้อมฉู่เชียนหลี แต่กลับมองข้ามนางที่ความงามไม่ธรรมดานี้ไป อย่าถามว่าในใจโมโหมากแค่ไหน!นางยืดตัวตรงอย่างโมโหมาก กล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว“พระชายาอ๋องเฉิน ถ้าหากท่านแพ้เดิมพันแล้ว ไม่เพียงต้องให้อวิ๋นอิงมาเป็นสาวใช้ล้างเท้าของข้าเท่านั้น ยังต้องมอบหมาป่าตัวนี้ให้ข้าด้วย ท่านกล้าหรือไม่?”ฉู่เชียนหลีเลิกคิ้วเล็กน้อยพูดมามากมายขนาดนี้ ที่แท้ก็คืออยากได้หมาป่าของนาง?หัวของเจ้าดำน้อยเกยอยู่ที่บนรองเท้าปักลายดอกไม้ของฉู่เชียนหลี เงยหน้าขึ้นอย่างเกียจคร้าน เหลือบมองกู้ชิงชิง แล้วก็ก้มหัวลงไปอีกครั้ง พร้อมกับถอนหายใจ เป่าจนใบไม้ที่ร่วงสีเหลืองสองสามใบให้พัดขึ้น แล้วก็งีบหลับต่อฉู่เชียนหลีกัดเนื้อกระต่ายคำหนึ่ง “คุณหนูกู้ต้องการเพิ่มเดิมพันงั้นหรือ
ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นตลอดคืนเช้าวันรุ่งขึ้น แต่เช้าตรู่ หลังจากกินอาหารเช้าง่าย ๆ ทั้งสองกองทัพก็เดินเข้าไปในป่าต่อ หลังจากเดินไปประมาณหนึ่งชั่วยามกว่า ๆ หน่วยสำรวจของตระกูลกู้ก็เริ่มลงมือนี่คือหนึ่งกองทัพที่ประกอบไปด้วยคนสิบแปดคน มีทั้งคนแก่ เด็ก ทั้งหมดเป็นผู้ชาย ในมือพวกเขาถืออุปกรณ์ต่างกัน แต่ละคนมีความสามารถของตน กำลังสำรวจตำแหน่งของเหมืองคนที่ถือเข็มทิศ เดินหาตำแหน่งไปทั่วทุกสารทิศผู้ที่สังเกตฮวงจุ้ย จะคำนวณนับนิ้วตามตำแหน่งยังมีด้านวิชาฟิสิกส์อีกด้วย ขุดดินขึ้นมาก้อนหนึ่งแล้วดม ก็สามารถจำแนกได้คร่าว ๆ พากองทัพเดินไปยังอีกทิศทางหนึ่งยังมีความสามารถด้านอื่น ๆ อีก...เมื่อฉู่เชียนหลีเห็นดังนั้น ก็ประหลาดใจเล็กน้อย พูดตามตรง มีชีวิตอยู่มาสองภพ เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นวิธีการหาเหมืองของคนโบราณเนื่องจากสงสัย อดไม่ได้ที่จะมองอยู่พักหนึ่ง“มองอะไรกัน?”ทางด้านนั้น กู้ชิงชิงสายตาเย็นชา “ต่อให้ท่านมองจนตาถลนออกมา ท่านก็ไม่สามารถเรียนรู้ได้หรอก?”“ข้าก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะเรียนเช่นกัน” ฉู่เชียนหลีเพียงแค่สงสัยเท่านั้น“ข้าว่าพวกท่านคงอยากจะลักวิชา” กู้ชิงชิงกอดอก “ตั้งแต่ออ
กู้ชิงชิงถามจบ ก็รู้สึกเสียใจ เห็นได้ชัดว่าตนเองโง่เขลา“ของที่เก็บมาได้” ฉู่เชียนหลีพูดอย่างสบาย ๆ “จิ่งอี้ เจ้าเอามันไปสำรวจดูทุกที่เลย ถ้าหากมันส่งเสียงร้องตรงไหน ก็ขุดตรงนั้น”ทุกคน “?”เจ้าของสิ่งนี้ยังส่งเสียงได้อีกด้วยเหรอ?พวกเขาคนแก่สุดอายุหกสิบกว่าปี เด็กสุดอายุสิบเจ็ดสิบแปดปี มีชีวิตอยู่มานานขนาดนี้ ไม่เคยเห็นสิ่งของหน้าตาแปลกประหลาดนี้มาก่อนเลยจิ่งอี้ตอบ ถือเครื่องตรวจจับโลหะ แล้วเดินไปเขาเดินไปทั่วบริเวณหนึ่งรอบใหญ่ สุดท้าย ที่ภูเขาลูกนั้นตรงหน้ากับภูเขาแร่ของตระกูลกู้ ก็ตามหาตำแหน่งที่เหมาะสมจนเจอเครื่องตรวจจับดังขึ้นแล้ว ก็ขุดภูเขาลูกนี้เริ่มลงมือทำงานทั้งสองกองทัพต่างฝ่ายต่างขุดภูเขาแร่ ภูเขาทั้งสองลูกมีระยะห่างกันประมาณยี่สิบสามสิบเมตร ไม่ไกล แล้วก็ไม่ใกล้ แค่เงยหน้าก็มองเห็นในขณะที่กำลังยุ่งกู้ชิงชิงกับบิดากำลังนั่งพักผ่อนอยู่ใต้ร่มไม้ นางนั่งพิงต้นไม้ ในมือถือผลไม้ป่าไว้ลูกหนึ่ง ถึงแม้ว่าจะเปรี้ยวมาก แต่เมื่อคืนไม่ได้กินอิ่ม ตอนเช้าก็ไม่ได้กินดี จึงจำใจต้องยอมกิน“ท่านพ่อ ท่านว่าฉู่เชียนหลีนั่นกำลังทำบ้าอะไรอยู่?” นางกำลังกัดผลไม้ป่าทางด้านนั้น อ
“อะไรนะ?!”สองพ่อลูกตกใจเป็นอย่างมาก ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยินองครักษ์กล่าวอย่างร้อนใจ “เป็นความจริง! นายท่าน อ๋องเฉินออกคำสั่งห้ามแพร่ข่าว พวกเขาปิดข่าวเอาไว้เป็นอย่างดี เป็นเพราะข้าปลอมตัว ปะปนเข้าไปในคนของพวกเขา ถึงได้ล้วงข่าวออกมาได้”กู้ชิงชิงตกตะลึงเป็นอย่างมาก “เป็นไปได้อย่างไร...”ถ้ำเหมืองของพวกเขายังขุดแร่เหล็กออกมาไม่ได้ ฉู่เชียนหลีจะขุดออกมาก่อนได้อย่างไร?ฉู่เชียนหลีเก่งกว่าตระกูลกู้ของพวกเขาได้อย่างไร?เป็นไปไม่ได้!หรือว่าสิ่งของหน้าตาแปลกประหลาดนั่นในมือของนาง จะมีพลังเวทมนตร์จริง ๆ?“ท่านพ่อ ข้าไม่เชื่อ! นางเป็นมือสมัครเล่นคนหนึ่ง จะต้องเป็นเรื่องบังเอิญแน่นอน ถึงได้ขุดเจอแร่เหล็ก เป็นเพราะนางโชคดี ถ้ำเหมืองของพวกเรายังไม่มีอะไรออกมาเลย นางจะเร็วกว่าพวกเราไปได้อย่างไร?”เป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด!นายท่านรองกู้ขมวดคิ้ว สีหน้าเคร่งขรึม สีหน้าหนักใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนเขาประมาทศัตรูเกินไปในเมื่อพระชายาอ๋องเฉินกล้าเดิมพันกับเขา จะต้องซ่อนลูกไม้เอาไว้แน่นอน เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าประสิทธิภาพของพระชายาอ๋องเฉินจะสูงขนาดนั้น ใช้เวลาแค่เพียงวันเดียว ก็สามารถขุดแ
“ถูกต้อง ไม่ขโมยไก่ ไม่ขโมยหมา แต่ขโมยเหล็ก” คำพูดที่เย็นชาประโยคหนึ่งของเฟิงเย่เสวียนลอยเข้ามา“...”นายท่านรองกู้ข่มอารมณ์ไว้ไม่อยู่ โมโหจนหน้าดำขโมยเหล็ก?เอาเหล็กที่ไหนมาให้เขาขโมย?“พระชายาอ๋องเฉินจงใจกระมัง!” เขากล่าวเสียงเย็นชา “ท่านไม่ได้ขุดได้แร่เหล็กอะไรหรอก ยังจงใจปล่อยข่าวออกไป บอกว่าขุดได้เยอะมาก ๆ ก็เพื่อต้องการดึงดูดให้ข้าติดกับ จากนั้นค่อยแว้งกัดข้า หาว่าข้าขโมยเหล็ก”“พฤติกรรมหลอกลวงของท่าน แตกต่างจากพฤติกรรมคนชั่วอย่างไร? วันนี้นับว่าข้าได้เห็นแล้ว!”ด้วยคำพูดที่เฉียบคมของเขา ตำหนิว่าเป็นความผิดของฉู่เชียนหลีทันทีฉู่เชียนหลีไม่ได้ผิดอะไรเลย ทั้งยังกระทำความผิดใหญ่หลวงอีกหรือ?แต่นายท่านรองกู้ที่ฉวยโอกาสขโมยของยามค่ำคืน ก็คือบริสุทธิ์สุด ๆ เลยหรือ?นี่มันเหตุผลอะไรกัน?“จงใจดึงดูดให้เจ้าติดกับ?” ฉู่เชียนหลีย้อนหลัง “ได้ฟังความหมายของเจ้า เจ้ามาเพื่อขโมยเหล็กจริง ๆ อย่างนั้นสินะ?”ใช่!ข้ามาเพื่อขโมย!แต่ท่านมีเหล็กให้ข้าขโมยหรือไม่? ท่านไม่มีถ้าอย่างนั้นจะยอมรับหรือ? ข้าไม่“พระชายาอ๋องเฉินพูดจาน่าขันยิ่งนัก ข้าไม่ระวังเดินผิดถ้ำแร่ ที่นี่ของท่านไม่ม
ถ้ำเหมืองของตระกูลกู้ยังขุดไม่พบ พระชายาก็ขุดได้เยอะขนาดนี้ก่อนแล้วงั้นหรือ?ถ้าหากไม่ได้เห็นด้วยตาตนเอง ก็คงจะไม่เชื่อเลยสักนิดนายท่านรองกู้จ้องมองอย่างตื่นตะลึง ตกตะลึงอยู่ครู่ใหญ่ ถึงได้สติกลับคืนมา “พระชายาจะดวงดีเกินไปแล้วกระมัง?”เมื่อฉู่เชียนหลีได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกน่าขันยิ่งนักดวง?“ดวงไม่ดีไม่ใช่เหตุผลที่จะเบี้ยวหนี้ การเดิมพันของพวกเรายังคงดำเนินต่อไป”“...”สีหน้าของนายท่านรองกู้หมองคล้ำให้ตายเถอะ!เขาอยู่ต่อไปไม่ไหวแล้ว ใบหน้าแก่ชราเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม สะบัดแขนเสื้อแล้วเดินจากไป กลับไปที่ค่ายของตนเอง เมื่อเห็นบรรดาคนงานพวกนั้นนอนหลับสบาย กำลังส่งเสียงกรน ก็กระทืบเท้าด้วยความโมโห“กี่โมงกี่ยามแล้ว ยังนอนหลับกันอยู่ได้! ตื่นมาทำงานได้แล้ว!”เหนื่อยมาทั้งวัน คนงานที่กำลังนอนหลับอย่างสุขสบาย “?”ฟ้ายังไม่สว่างเลย?แต่ว่า นายท่านรองกู้ที่ระงับโทสะเอาไว้ไม่อยู่ พวกเขาจึงต้องรีบลุกขึ้น แบกพลั่ว แบกจอบและเครื่องมืออื่น ๆ ออกเดินทางทันที เพื่อเข้าไปขุดถ้ำเหมืองการขุด ดำเนินไปตลอดทั้งคืนจนกระทั่งยามฟ้าสาง นอกจากขุดได้เหล็กจำนวนน้อยนิดแล้ว ก็ไม่ได้อย่างอื่นอีก
จากนั้นขบวนก็เคลื่อนทัพทันที ระยะห่างจากที่นี่ออกไปสี่ลี้ ฉู่เชียนหลีก็เจอภูเขาอีกลูกหนึ่ง คนนับร้อยลงมือพร้อมกัน มีทั้งตัก มีทั้งขุด คนมากกำลังเยอะกำลังดำเนินการไปอย่างรวดเร็วในเวลาเดียวกัน ทางด้านนายท่านรองกู้ก็กำลังขุดอย่างต่อเนื่องเช่นกัน ขุดไปจนกระทั่งตอนบ่าย ทยอยขุดเหล็กอันบางเบาออกมาได้จำนวนหนึ่ง แต่ปริมาณค่อนข้างน้อย เมื่อนำมารวมกันยังบรรจุได้ไม่เต็มกล่องนายท่านรองกู้กลัดกลุ้มใจ หันหน้าไปด่าหน่วยสำรวจ“ครั้งนี้พวกเจ้าเป็นอะไรไป ตาบอดแล้วหรือไง? ถึงได้หาตำแหน่งได้ไม่แม่นยำ?”ผลลัพธ์อันน้อยนิดแค่นี้ น่าขายหน้าเสียจริงคนของหน่วยสำรวจก้มหน้า ไม่กล้าโต้เถียง“ท่านพ่อ การสำรวจนี้เดิมทีก็เป็นเรื่องที่ยากมาก ผิดพลาดไปบ้างก็เป็นเรื่องปกติ อีกอย่าง ในถ้ำนี้ก็มีเหล็กอยู่ แม้จะค่อนข้างน้อยเท่านั้น” กู้ชิงชิงกล่าวเดินมาถึงตรงหน้าก้อนหิน ก็หยิบเหล็กดิบที่หนักอึ้งก้อนหนึ่งขึ้นมา ลองชั่ง กล่าว“ถึงแม้ว่าเหล็กจะน้อย แต่ชนะพระชายาอ๋องเฉินก็พอ ออกจากตระกูลกู้ของพวกเราไป เกรงว่านางขุดภูเขาสิบลูกก็ไม่เจอเหล็ก”นายท่านรองกู้ขมวดคิ้วรีบขุดถ้ำเหมือง เกือบจะลืมติดตามข่าวคราวทางด้านนั้น
“ข้าเองก็ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเช่นกัน พวกคนงานขุดภูเขาแร่ลูกนี้อยู่สี่ชั่วยามกว่า ๆ แต่ข้างในมีความผิดปกติมากมาย ข้าทำงานมาหลายปี ไม่เคยเห็นเรื่องที่ผิดปกติเช่นนี้มาก่อนเลย ถึงขนาดนี้ที่ไม่สามารถอธิบายด้วยคำพูดทั่วไปได้”เฟิงเย่เสวียนขมวดคิ้ว สีหน้าหนักใจนายท่านรองกู้โบกมือ “อ๋องเฉินอย่าเพิ่งร้อนใจ ภายในภูเขาเต็มไปด้วยวิญญาณธรรมชาติ ห่างไกลจากความวุ่นวายของมนุษย์ ก็เหมือนว่าได้กลายเป็นวิญญาณ มีปรากฏการณ์มากมายที่ไม่สามารถอธิบายได้”“โชคดีที่ตระกูลกู้ของพวกเรามีความรู้ และประสบการณ์มากมาย ข้าขอเข้าไปดูในถ้ำก่อน แล้วค่อยว่ากันก็ยังไม่สาย”เขาอยากจะเข้าไปดูท่าทางอันน่าเวทนาของฉู่เชียนหลีอย่างอดรนทนไม่ไหวแล้วตอนเช้ายังมีท่าทีที่ลำพองใจ มั่นใจในตัวเองขนาดนี้ ตอนนี้ก็เป็นการตบหน้าตัวเองแล้วอยากจะลองถามนางดูว่า เจ็บหน้าหรือไม่?เฟิงเย่เสวียนถอนหายใจเบา ๆ “ก็ดี ก็ดี...หัวหน้าตระกูลกู้ เชิญ”เขาสาวเท้า เดินไปข้างหน้า นายท่านรองกู้กับกู้ชิงชิงตามข้างหลังไปติด ๆเมื่อเข้าไปภายในถ้ำเหมือง บรรยากาศหนาวเย็นกดดันนายท่านรองกู้พลางเดิน พลางกล่าวปลอบใจ “อ๋องเฉินอย่ากังวลใจจนเกินไป เม