LOGINShare
บทที่ 825
Related chapters
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 826
ถ้ำเหมืองของตระกูลกู้ยังขุดไม่พบ พระชายาก็ขุดได้เยอะขนาดนี้ก่อนแล้วงั้นหรือ?ถ้าหากไม่ได้เห็นด้วยตาตนเอง ก็คงจะไม่เชื่อเลยสักนิดนายท่านรองกู้จ้องมองอย่างตื่นตะลึง ตกตะลึงอยู่ครู่ใหญ่ ถึงได้สติกลับคืนมา “พระชายาจะดวงดีเกินไปแล้วกระมัง?”เมื่อฉู่เชียนหลีได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกน่าขันยิ่งนักดวง?“ดวงไม่ดีไม่ใช่เหตุผลที่จะเบี้ยวหนี้ การเดิมพันของพวกเรายังคงดำเนินต่อไป”“...”สีหน้าของนายท่านรองกู้หมองคล้ำให้ตายเถอะ!เขาอยู่ต่อไปไม่ไหวแล้ว ใบหน้าแก่ชราเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม สะบัดแขนเสื้อแล้วเดินจากไป กลับไปที่ค่ายของตนเอง เมื่อเห็นบรรดาคนงานพวกนั้นนอนหลับสบาย กำลังส่งเสียงกรน ก็กระทืบเท้าด้วยความโมโห“กี่โมงกี่ยามแล้ว ยังนอนหลับกันอยู่ได้! ตื่นมาทำงานได้แล้ว!”เหนื่อยมาทั้งวัน คนงานที่กำลังนอนหลับอย่างสุขสบาย “?”ฟ้ายังไม่สว่างเลย?แต่ว่า นายท่านรองกู้ที่ระงับโทสะเอาไว้ไม่อยู่ พวกเขาจึงต้องรีบลุกขึ้น แบกพลั่ว แบกจอบและเครื่องมืออื่น ๆ ออกเดินทางทันที เพื่อเข้าไปขุดถ้ำเหมืองการขุด ดำเนินไปตลอดทั้งคืนจนกระทั่งยามฟ้าสาง นอกจากขุดได้เหล็กจำนวนน้อยนิดแล้ว ก็ไม่ได้อย่างอื่นอีก
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 827
จากนั้นขบวนก็เคลื่อนทัพทันที ระยะห่างจากที่นี่ออกไปสี่ลี้ ฉู่เชียนหลีก็เจอภูเขาอีกลูกหนึ่ง คนนับร้อยลงมือพร้อมกัน มีทั้งตัก มีทั้งขุด คนมากกำลังเยอะกำลังดำเนินการไปอย่างรวดเร็วในเวลาเดียวกัน ทางด้านนายท่านรองกู้ก็กำลังขุดอย่างต่อเนื่องเช่นกัน ขุดไปจนกระทั่งตอนบ่าย ทยอยขุดเหล็กอันบางเบาออกมาได้จำนวนหนึ่ง แต่ปริมาณค่อนข้างน้อย เมื่อนำมารวมกันยังบรรจุได้ไม่เต็มกล่องนายท่านรองกู้กลัดกลุ้มใจ หันหน้าไปด่าหน่วยสำรวจ“ครั้งนี้พวกเจ้าเป็นอะไรไป ตาบอดแล้วหรือไง? ถึงได้หาตำแหน่งได้ไม่แม่นยำ?”ผลลัพธ์อันน้อยนิดแค่นี้ น่าขายหน้าเสียจริงคนของหน่วยสำรวจก้มหน้า ไม่กล้าโต้เถียง“ท่านพ่อ การสำรวจนี้เดิมทีก็เป็นเรื่องที่ยากมาก ผิดพลาดไปบ้างก็เป็นเรื่องปกติ อีกอย่าง ในถ้ำนี้ก็มีเหล็กอยู่ แม้จะค่อนข้างน้อยเท่านั้น” กู้ชิงชิงกล่าวเดินมาถึงตรงหน้าก้อนหิน ก็หยิบเหล็กดิบที่หนักอึ้งก้อนหนึ่งขึ้นมา ลองชั่ง กล่าว“ถึงแม้ว่าเหล็กจะน้อย แต่ชนะพระชายาอ๋องเฉินก็พอ ออกจากตระกูลกู้ของพวกเราไป เกรงว่านางขุดภูเขาสิบลูกก็ไม่เจอเหล็ก”นายท่านรองกู้ขมวดคิ้วรีบขุดถ้ำเหมือง เกือบจะลืมติดตามข่าวคราวทางด้านนั้น
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 828
“ข้าเองก็ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเช่นกัน พวกคนงานขุดภูเขาแร่ลูกนี้อยู่สี่ชั่วยามกว่า ๆ แต่ข้างในมีความผิดปกติมากมาย ข้าทำงานมาหลายปี ไม่เคยเห็นเรื่องที่ผิดปกติเช่นนี้มาก่อนเลย ถึงขนาดนี้ที่ไม่สามารถอธิบายด้วยคำพูดทั่วไปได้”เฟิงเย่เสวียนขมวดคิ้ว สีหน้าหนักใจนายท่านรองกู้โบกมือ “อ๋องเฉินอย่าเพิ่งร้อนใจ ภายในภูเขาเต็มไปด้วยวิญญาณธรรมชาติ ห่างไกลจากความวุ่นวายของมนุษย์ ก็เหมือนว่าได้กลายเป็นวิญญาณ มีปรากฏการณ์มากมายที่ไม่สามารถอธิบายได้”“โชคดีที่ตระกูลกู้ของพวกเรามีความรู้ และประสบการณ์มากมาย ข้าขอเข้าไปดูในถ้ำก่อน แล้วค่อยว่ากันก็ยังไม่สาย”เขาอยากจะเข้าไปดูท่าทางอันน่าเวทนาของฉู่เชียนหลีอย่างอดรนทนไม่ไหวแล้วตอนเช้ายังมีท่าทีที่ลำพองใจ มั่นใจในตัวเองขนาดนี้ ตอนนี้ก็เป็นการตบหน้าตัวเองแล้วอยากจะลองถามนางดูว่า เจ็บหน้าหรือไม่?เฟิงเย่เสวียนถอนหายใจเบา ๆ “ก็ดี ก็ดี...หัวหน้าตระกูลกู้ เชิญ”เขาสาวเท้า เดินไปข้างหน้า นายท่านรองกู้กับกู้ชิงชิงตามข้างหลังไปติด ๆเมื่อเข้าไปภายในถ้ำเหมือง บรรยากาศหนาวเย็นกดดันนายท่านรองกู้พลางเดิน พลางกล่าวปลอบใจ “อ๋องเฉินอย่ากังวลใจจนเกินไป เม
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 829
นายท่านรองกู้ “...”กู้ชิงชิง “...”จู่ ๆก็อยากจะบีบคอฉู่เชียนหลีเสียให้ตาย...นี่มันเห็นผีที่ไหนกัน? เห็นชัด ๆว่ามาที่นี่เพื่อโอ้อวด!“อาจจะเป็นเพราะพวกเราดวงดีก็ได้นะ” น้ำเสียงเบา ๆของเฟิงเย่เสวียนดังขึ้น “เมื่อครู่หัวหน้าตระกูลกู้กล่าวว่า เขาขุดแร่มาหลายปี มีเรื่องแปลกประหลาดอะไรที่ไม่เคยเห็นบ้าง? การขุดภูเขาแร่สองลูกติดต่อกันแบบนี้ ก็เป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ”“ใช่หรือไม่ หัวหน้าตระกูลกู้?”สีหน้าของนายท่านรองกู้เขียวคล้ำ มีเลือดคำหนึ่งอยู่ในลำคอ คายออกมาไม่ได้ กลืนลงไปก็ไม่ได้ เกือบจะทำให้ตนเองสำลักตาย“อาเฉิน ข้าคิดว่าข้าโดนของแล้ว เหตุใดดวงของข้าถึงได้ดีขนาดนี้นะ? ข้ามันก็แค่คนไร้ประโยชน์ที่ไม่มีความสามารถคนหนึ่งนี่!” ฉู่เชียนหลีเอามือกุมทรวงอก ส่ายหน้ากล่าว“เชียนหลี ข้าไม่อนุญาตให้เจ้าว่าตัวเองแบบนี้” เฟิงเย่เสวียนจับมือเล็กของนางเอาไว้ “ดวงดีก็คือความสามารถอย่างหนึ่ง คนอื่นอยากได้ก็ร้องขอไม่ได้”“แต่ข้าแค่ขุดไปตามอำเภอใจเท่านั้น แค่ลองเสี่ยงดวงดู ข้าจะไปเก่งกว่าตระกูลกู้ได้อย่างไรกัน?”“เชียนหลีอย่าคิดเช่นนี้ เมื่อเช้าหัวหน้าตระกูลกู้พูดแล้วว่า ถือเป็นการตัดสินแพ้ชนะ คิดว
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 830
แบ่งผลตัดสินแพ้ชนะแล้ว โดยปล่อยให้คนในวังขุดแร่อยู่ที่นี่ ฉู่เชียนหลีและคนอื่น ๆ ยกขบวนกลับเมืองหลวงเดิมพันของทั้งสองฝ่ายแพร่สะพัดไปทั่วทั้งเมืองหลวง ตอนกลับถึงเมืองหลวง เมื่อบรรดาชาวบ้านเห็น ก็ยิ่งวิพากษ์วิจารณ์ไม่หยุดหย่อนในวังหลวงฝ่าบาทได้รับข่าวคราวอย่างละเอียด ดีใจจนมารอรับทั้งสองฝ่ายอยู่ในอุทยานหลวง“ภรรยาเจ้าเจ็ด หัวหน้าตระกูลกู้ กลับมาเร็วขนาดนี้เลยหรือฮ่า ๆ!” ฝ่าบาทเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ท่าทางภาคภูมิ อย่าถามว่าอารมณ์ดีมากขนาดไหนเลยนายท่านรองกู้ใบหน้าอึมครึม ดูแย่มากหลังจากเสร็จสิ้นพิธี ทุกคนนั่งลง“ผลงานของพวกเจ้าเรารู้แล้ว ช่างเป็นคนที่มีพรสวรรค์และฝีมือจริง ๆ แต่ละรุ่นแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆฮ่า ๆ ๆ! หัวหน้าตระกูลกู้เจ้าว่าใช่หรือไม่? ฮ่า ๆ ๆ!”นายท่านรองกู้สีหน้าหมองหม่นขึ้นเรื่อย ๆฝ่าบาทดีใจเป็นอย่างยิ่ง สายตาที่มองไปทางฉู่เชียนหลีด้วยความพึงพอใจมากแค่ไหน ภาคภูมิใจมากแค่ไหนหลายร้อยปีมานี้ ราชวงศ์พึ่งพาตระกูลกู้มาโดยตลอด ถึงได้มีแหล่งที่มาของเหล็กดิบได้อย่างมั่นคง ตอนนี้ดีแล้ว ตนมั่นใจในเทคนิคการสำรวจ ควบคุมกิจการเหล็กของราชวงศ์อยู่ในมือ ก็ไม่กลัวการควบคุมจากตระกู
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 831
นี่…ฮ่องเต้ก็เอ่ยปากแล้ว ฉู่เชียนหลียังจะไม่ตอบตกลงหรือ?การขุดเหมืองเป็นงานใช้กำลัง และนางก็ไม่ได้ออกไปข้างนอกบ่อยนัก ของสิ่งนี้อยู่ในมือก็ไม่ได้ใช้ ตรงกันข้ามสามารถอุทิศให้บ้านเมือง มอบให้ฮ่องเต้ ยังสามารถช่วยเฟิงเย่เสวียนทำผลงานด้วย เป็นประโยชน์ต่อการแข่งขันเพื่อขึ้นครองราชย์ในวันข้างหน้านางเพิ่งจะพยักหน้า เฟิงเย่เสวียนที่อยู่ข้างกาย“จะให้ท่านก็ได้ แต่หม่อมฉันมีเงื่อนไขหนึ่งข้อ”นาง “?”คุยเงื่อนไขกับฮ่องเต้?ฮ่องเต้ตะลึงงันก่อน จากนั้นก็หัวเราะ “เจ้าเด็กนี่ เจ้านี่มันไม่ยอมขาดทุนแม้แต่น้อยจริงๆ มีเงื่อนไขอะไร พูดมาเถอะ”“หากสามารถให้ได้ เราก็ให้ ถ้าหากให้ไม่ได้ เราค่อยลองคิดหาวิธี”เฟิงเย่เสวียนกวาดมองท้องฉู่เชียนหลีแวบหนึ่ง เขากล่าว“ชื่อของลูก หม่อมฉันเป็นคนตั้ง”ฮ่องเต้ “?”หรือชื่อที่เขาตั้งมันไม่เพราะ?“เจ้าเจ็ด เจ้าพูดเช่นนี้มันทำร้ายจิตใจเราไปหน่อยแล้ว เพื่อที่จะตั้งสองชื่อนี้ เราเปิดอ่านตำราโบราณ พจนานุกรมชื่อ หนังสือโบราณ หนังสือฮวงจุ้ย และหนังสือทำนายดวงมากมาย ชื่อนี้เรียกได้ว่าเป็นการรวบรวมแก่นแท้ของฟ้าดิน และความรุ่งโรจน์ของสุริยาจันทราเข้าด้วยกัน เป็นชื
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 832
จวนอ๋องเฉินทั้งสองกลับมา หลิงเชียนอี้ได้รับข่าว ก็รีบวิ่งมาหาทันที“น้าสะใภ้ คิดไม่ถึงว่าท่านจะชนะตระกูลกู้! โอ้สวรรค์! ข้าไม่อยากจะเชื่อเลย ท่านคือแบบอย่างของข้า!”พุ่งพรวดเข้ามาด้วยความตื่นเต้น ก็จะมอบกอดอันอบอุ่นให้ฉู่เชียนหลี แต่ยังไม่ทันเข้าใกล้ก็ถูกเฟิงเย่เสวียนคั่นออกไปอย่างรังเกียจหลิงเชียนอี้เบะปากทีหนึ่ง แววตาเผยให้เห็นความไม่พอใจ“ข้าตื่นเต้นมาก กอดหน่อยสิ เหตุใดท่านน้าจึงขี้งกเช่นนี้ ทำเหมือนเป็นเด็กผู้หญิงไปได้”หลายวันมานี้ ทั้งเมืองหลวงมีการถกเถียง ล้วนบอกว่าพระชายาอ๋องเฉินจะแพ้ผลปรากฏว่ากลับทำให้ทุกคนตกใจจนอ้าปากค้างเฟิงเย่เสวียนยกเปลือกตา มองไปทางอวิ๋นอิงที่อยู่ข้างๆ แล้วกวักมือ “เจ้ามานี่”อวิ๋นอิงตะลึงงันไปครู่หนึ่ง มองไปทางฉู่เชียนหลีโดยไม่รู้ตัว“ทำอะไร?” หลิงเชียนอี้ถาม“ข้าเห็นว่านางหน้าตางดงาม อยากลองกอดดูเสียหน่อย”“...”หลิงเชียนอี้พูดอะไรไม่ออกทันที รีบปล่อยมือ กอดภรรยาของตนเองแน่น“ก็แค่กอดเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรเสียหน่อย เจ้าจะขี้งกเกินไปแล้วกระมัง?” เฟิงเย่เสวียนคืนคำพูดนี้กลับไปให้หลิงเชียนอี้อย่างแผ่วเบาหลิงเชียนอี้พูดอะไรไม่ออกแล้ว “...”
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 833
เฟิงเย่เสวียนรังเกียจ “เหตุใดทำเหมือนไม่เคยเจอเห็นผู้หญิง?”“ก็ข้าไม่เคยเจอ จะทำไมล่ะ!” เถียงอย่างเด็กทรพี อุ้มภรรยาที่ยังไม่ได้แต่งเข้าจวนไว้ ไม่ต้องพูดถึงว่าทะนุถนอมเพียงใดทำเอาอวิ๋นอิงเขินอายมากฉู่เชียนหลียิ้มแล้วยิ้มอีก มองดูบัตรเชิญฉบับนั้น รอยยิ้มหายไป“กลัวแต่ว่าตระกูลกู้จะไม่ยอมง่ายๆ”ตอนที่อยู่เขาอวี้หลง นายท่านรองกู้นั่นสามารถทำแม้แต่เรื่องขโมยแร่ยามวิกาล ไม่ใช่คนซื่อตรงอะไร เขายินยอมยกเลิกสัญญาแต่งงานจริงหรือ?“ท่านโหวน้อยอย่าประมาท คืนพรุ่งนี้ไปบ้านตระกูลกู้ ข้าส่งคนไปปกป้องเจ้า”ในใจหลิงเชียนอี้มีแต่อวิ๋นอิง และรวมถึงเรื่องแต่งงาน จะมีเวลาไปสนใจแผนของตระกูลกู้เสียที่ไหน?จับมือของอวิ๋นอิง มองนางอย่างจริงจัง กล่าวทีละคำ“อวิ๋นอิง พรุ่งนี้หลังพวกเรากลับจากบ้านตระกูลกู้ ข้าก็พาเจ้ากลับบ้าน กลับจวนโหวติ้งกว๋อ ไปพบพ่อแม่ข้า ดีหรือไม่?”พลันอวิ๋นอิงแน่นหน้าอก ดูอึดอัดเล็กน้อย สายตามองไปทางฉู่เชียนหลีเหมือนขอความช่วยเหลือต่อให้เป็นคนนิสัยโผงผาง แต่เวลาเผชิญหน้ากับเรื่องเช่นนี้ ก็คือกระต่ายน้อยที่ไม่มีประสบการณ์ดีๆ นี่เองฉู่เชียนหลียิ้ม บอกใบ้ให้นางสบายใจได้ก่อนห
Latest chapter
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1206
“เช่นนั้นพวกเราเหมือนเดิมพันกัน”“เดิมพันก็เดิมพัน!”นอกหอน้ำชาจวินลั่วยวนมาถึง หลังจากสอบถามข้อมูลคร่าวๆ จากเด็กในร้าน ก็ย่องขึ้นไปบนชั้นสอง เข้าใกล้ห้องส่วนตัวห้องหนึ่ง เพิ่งแนบหูเข้าไป ก็ได้ยินเสียงสนทนาข้างในเสียงของฉู่เชียนหลี“โรคร้อนอันตรายมาก แค่ไม่ระวังเล็กน้อยก็จะกำเริบ ตอนที่ข้ารักษาเจ้า ต้องเปิดจุดชีพจร กรีดเปิดแผลบนมือและเท้าสี่จุด ใช้เลือดของข้าแลกกับเจ้าครึ่งหนึ่ง ในระหว่างนี้ห้ามถูกรบกวนเด็ดขาด”ลดเสียงกล่าวอย่างจริงจัง“ไม่เช่นนั้น กำลังภายในจะย้อนกลับ ห้ามเลือดไม่ได้ ถึงเวลา ข้าจะตาย เจ้าก็เจ้าตาย”จวินลั่วยวนประหลาดใจฉู่เชียนหลีสามารถรักษาโรคร้อน?ยิ่งกว่านั้น!ประเด็นสำคัญคือ!ห้ามถูกขัดจังหวะกลางคันเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นฉู่เชียนหลีกับองค์ชายสามล้วนจะตาย!ฉู่เชียนหลีตายแล้ว ตำแหน่งพระชายาอ๋องเฉินก็ว่าง อยากได้อ๋องเฉิน ก็ง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือแล้วไม่ใช่หรือ?ทันใดนั้น แววตาเร่าร้อนทันทีตื่นเต้นคาดหวังแทบรอไม่ไหวนางกำลังจะเป็นพระชายาอ๋องเฉินแล้ว!การสนทนาภายในห้องกินเวลานานหนึ่งเค่อ ก่อนจะจบลง จวินลั่วยวนรีบวิ่งไปซ่อนตัวที่หัวมุม ประตูห้องเปิดออ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1205
จวินลั่วยวนยกมือทั้งสองข้างขึ้น วางลงไปที่คอของฮองเฮาทันใดนั้น ร่างกายของฮองเฮาหนานยวนขยับเล็กน้อย นางรีบดึงมือกลับ ลุกขึ้นยืน และกลับมาดูเป็นเด็กดีอีกครั้ง“ซวงซวง ทางเสด็จพี่สามของข้าเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?”ซวงซวงวิ่งเข้ามา“เมื่อครู่ทางองครักษ์มารายงาน หลังจากเสด็จพี่สามออกไป เจอสามีภรรยาอ๋องเฉิน ตอนนี้พวกเขาเข้าไปในหอน้ำชาแล้ว ไม่รู้ว่าคุยอะไรกันลับๆ เจ้าค่ะ”“?”พวกเขายังมีเรื่องให้คุยกันอีกหรือ?เสด็จพี่สามไม่ได้ไปสืบเรื่องของคนร้าย?เหตุใดยังสามารถคุยกับสามีภรรยาอ๋องเฉินดีๆ อีก?คุยอะไรกัน?หรือเป็นความลับที่นางไม่รู้?จวินลั่วยวนไม่อนุญาตให้มีเรื่องที่อยู่เหนือกันควบคุมของนาง กล่าวทันที “ซวงซวง เจ้าเฝ้าเสด็จแม่ไว้ ข้าลองไปดูหน่อย!”“เจ้าค่ะ องค์หญิง!”หอน้ำชาห้องส่วนตัวจวินชิงอวี่นั่งอยู่ที่ข้างโต๊ะ สีหน้าดูไม่ดีนัก และยังบึ้งตึงเหมือนจะกินคน กัดฟันจนดังก๊อกๆ“ท่านกล้าบอกว่ายวนเอ๋อร์เป็นคนวางยา!”จ้องฉู่เชียนหลีด้วยความโกรธโมโหมากถ้าหากไม่ใช่เพราะอ๋องเฉินนั่งอยู่ที่ข้างๆ เกรงว่าเขาลงมือโดยตรงแล้วฉู่เชียนหลีกล่าว“ตอนที่พวกเราออกจากศาลาพักม้า องครักษ์ลับ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1204
ฉู่เชียนหลี “องค์หญิงมั่นใจในตัวเองจริงๆ เหมือนจะลืมไปแล้วว่าผู้หญิงที่ถูกอ๋องเฉินโยนออกไปเป็นใคร?”“...”รออ๋องเฉินถีบฉู่เชียนหลีทิ้ง นางจะจับฉู่เชียนหลีมาขังไว้ ทรมานทุกวัน ทำให้นางทรมานยิ่งกว่าตายจวินลั่วยวนเถียงไม่ไหว พลันเบ้าตาแดงก็กระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของจวินชิงอวี่ หาที่ปลอบใจตัวเองจวินชิงอวี่ย่อมเข้าข้างน้องสาว“ฉู่เชียนหลี ดูจากพฤติกรรมที่ชอบบีบคั้นคนของเจ้า มันก็ไม่แปลกอะไรที่เจ้าจะสามารถวางยาพิษ”อาศัยเพียงแค่การคาดเดา ก็ตัดสินโทษของนางแล้ว?น่าขำ!พี่น้องคู่นี้ คนหนึ่งหน้าไหว้หลังหลอก อีกคนความรักบังตา ช่างเป็นคู่ที่เหมาะสมกันจริงๆ“มันน่าอัศจรรย์จริงๆ ที่แคว้นหนานยวนของพวกท่านสามารถพัฒนามาจนถึงปัจจุบัน”จวินชิงอวี่หน้าบึ้งทันที “เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”ปัญหาส่วนตัว ตอนนี้จะลามปามไปถึงบ้านเมืองแล้ว?“ตามที่พูด”“เจ้า!”เขาโมโหจนจะเดินเข้าไปหานางพลันเฟิงเย่เสวียนยกฝ่ามือใหญ่ ดึงนางมาที่ข้างกาย “ข้าตัดสินใจได้แล้วว่าจะเลือกอะไร”ทุกคนรีบหันไปมอง รอคอยคำพูดต่อจากนี้เฟิงเย่เสวียนกล่าวอย่างใจเย็น“แคว้นหนานยวนต่ำช้าเช่นนี้ ต่อให้ข้าแพ้ศึกครั้งนี้ ก็ไม่ร่วม
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1203
วันนี้ อย่างไรนางก็จะบีบคั้นฉู่เชียนหลีจนตาย!เหล่าคนรับใช้พากันก้มหน้า หายใจแรง ไม่มีใครกล้าพูดอะไร พระชายาอ๋องเฉินช่วยฮองเฮา เหมือนว่าเรื่องนี้ไม่ได้ร้ายแรงจนถึงขั้นต้องฆ่าตัวตายกระมั้ง?“องค์ชายสามก็คิดเช่นนี้หรือ?” เฟิงเย่เสวียนถามจวินชิงอวี่เงียบไปครู่หนึ่งคนตัดฟืนถูกฆ่าตายแล้ว ในศาลาพักม้ายังมีหนอนบ่อนไส้คนอื่น บางทีอาจจะไม่ใช่ฝีมือของฉู่เชียนหลีจริงๆ รอตรวจสอบเรื่องนี้จนชัดเจน ค่อยว่ากันก็ยังไม่สาย“ยวนเอ๋อร์”เขาเอ่ยปาก “รอเสด็จแม่ฟื้นแล้ว ดูว่าอาการของเสด็จแม่เป็นอย่างไรบ้าง เรื่องของคนร้าย ข้าให้คนไปสืบแล้ว”เขาอยากพักเรื่องนี้ชั่วคราวแต่จวินลั่วยวนไม่ยอม“เสด็จพี่สาม ท่านเลอะเลือนหรือ? คนร้ายก็อยู่ตรงหน้าแล้ว ท่านยังจะสืบอะไรอีก? ท่านทำเช่นนี้ ไม่เท่ากับเปิดโอกาสให้คนร้ายหนีหรอกหรือ?”ฉู่เชียนหลีหัวเราะคำก็คนร้าย สองคำก็คนร้าย ทุกคำพูดล้วนอยากให้นางตาย ไม่ชอบหน้านางเช่นนี้เลย?“องค์หญิง เจ้าอยากได้ผู้ชายของข้า และยังทำทุกวิถีทางเพื่ออยากบีบให้ข้าตาย เสด็จพี่สามของเจ้ารู้หรือไม่ว่าเจ้าเป็นคนชอบแย่งของคนอื่นเช่นนี้?”“!”สีหน้าจวินลั่วยวนเปลี่ยนฉับพลันอยู่ต
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1202
สีหน้าของจวินชิงอวี่ดูน่าเกลียดทันที การทำร้ายผู้หญิง ไม่ใช่เรื่องที่น่าภาคภูมิใจอะไรจริงๆ แต่เขาสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อปกป้องน้องสาว“ถ้าหากฉู่เชียนหลีไม่รังแกยวนเอ๋อร์ แล้วข้าจะทำร้ายนางได้อย่างไร”“ฉู่เชียนหลีรังแกคนก่อน การโดนมีดแทงก็คือผลที่นางสมควรได้รับ?”เมื่อเฟิงเย่เสวียนได้ยิน แหงนหน้าหัวเราะ“เหอะ ฮ่าๆๆ!”ฉู่เชียนหลีผิด?“คิดไม่ถึงว่าองค์ชายสามหนานยวน จะรักน้องสาวจนถึงขั้นใจบอด แค่ท่านลองสืบดูดีๆ ก็จะรู้เรื่องที่จวินลั่วยวนเคยยั่วยวนข้า และสืบเจอเรื่องที่ฉู่เชียนหลีจะช่วยท่านตอนที่อาการกำเริบกลางถนน”“น้องสาวคนดีของเจ้า ก็ทำได้แค่หลอกท่านคนเดียวเท่านั้นแหละ”“หุบปาก!”จวินชิงอวี่เสียงดังกะทันหัน กลิ่นอายรอบตัวขรึมลง ดูน่ากลัวเป็นพิเศษเขาไม่อนุญาตให้ใครก็ตามนินทายวนเอ๋อร์!ดูหมิ่นยวนเอ๋อร์ เท่ากับดูหมิ่นเขา ดูหมิ่นแคว้นหนานยวนยวนเอ๋อร์คือองค์หญิงเพียงคนเดียวของราชวงศ์หนานยวนในตลอดสามร้อยกว่าปีที่ผ่านมา ใครบ้างไม่เห็นนางเป็นแก้วตาดวงใจ?“อ๋องเฉิน ข้าเห็นแก่ความร่วมมือระหว่างสองแคว้น ไม่ถือสาท่าน แต่ถ้าหากท่าน ยังกล้าว่าร้ายยวนเอ๋อร์ ข้าไม่ปรานีแน่!”“ท่าน!”“
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1201
พลันจวินชิงอวี่ยื่นกระบี่ไปขวางทางของนางไว้ กล่าวเสียงเย็น“เจ้าอยากไปดูว่านางตายหรือไม่ เจ้าทำสำเร็จหรือไม่?”ความอาฆาตแค้นของพี่น้องคู่นี้แรงจริงๆ“เจ้าว่าข้าวางยาพิษหรือ?” ฉู่เชียนหลีถาม“ข้าจับคนรับใช้ได้หนึ่งคน เขาสารภาพหมดแล้วว่าเจ้าเป็นคนทำ เจ้ายังคิดจะปฏิเสธอีกหรือ?”สีหน้าฉู่เชียนหลีสงบ“อืม เช่นนั้นตอนนี้ข้าก็ไปติดสินบนคนคนหนึ่ง ให้เขามาบอกกับเจ้าว่าข้าไม่เกี่ยว ที่จริงเขาจึงจะเป็นคนร้าย”“เอาล่ะ ตอนนี้ข้าไม่มีความผิดแล้ว เจ้าไม่ต้องหาเรื่องข้าอีกแล้ว”จวินชิงอวี่พูดอะไรไม่ออกทันที“เจ้า!”ปากเก่งจริงๆ!เถียงข้างๆ คูๆ!ฉู่เชียนหลีมองเขาแวบหนึ่ง เดินเข้าไปโดยไม่พูดอะไรมากอีกตอนที่จวินชิงอวี่จะขวางอีกครั้ง หมอคนที่อยู่ในห้องกล่าวเสียงอ่อน“องค์ชายสาม ทางที่ดีท่านให้พระชายาอ๋องเฉินดูเถอะ…ท่านไม่รู้หรอกว่าในแคว้นตงหลิงของเรา ไม่มีใครไม่รู้เรื่องที่ทักษะการแพทย์ของพระชายาอ๋องเฉินเลิศล้ำ เมื่อก่อนนางยังเคยรักษาโรคระบาด ช่วยชีวิตคนหลายแสนคน…”“ข้าน้อยไร้ความสามารถ รักษาไม่ได้จริงๆ พระชายาอ๋องเฉินอาจจะสามารถลองดู…”หมอเป็นคนเจียงหนานเมื่อจวินชิงอวี่ได้ยินคำพูดนี้ ข
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1200
จวินลั่วยวนหลั่งน้ำตาเหมือนสายฝน ร้องไห้จนใจแทบสลาย กรีดร้องจนเสียงแหบแล้ว“อ๊ะ!”สีหน้าที่เศร้าโศกเกินจะบรรยายด้วยคำพูดภายในห้อง หมอ องครักษ์ และคนรับใช้เห็นแล้ว ต่างก็ตื้นตันจนตาแดงแล้วองค์หญิงช่างน่าสงสารจริงๆองค์หญิงรักฮองเฮาจริงๆ!ฮองเฮาเป็นคนดี อ่อนโยน มีเมตตา ใจกว้าง เหตุใดต้องมาเจอเรื่องร้ายๆ เช่นนี้?เฮ้อ!“รักษานาง ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีอะไร ก็ต้องรักษานางให้หายดี! ไม่เช่นนั้น ข้าก็เอาชีวิตสุนัขของพวกเจ้า!” จวินชิงอวี่ตวาดเสียงเบา ในดวงตาเต็มไปด้วยความโกรธ แทบจะคลั่งแล้วหมอตกใจจนหน้าซีด“องค์ชายสามโปรดไว้ชีวิต โปรดไว้ชีวิต!”“ทักษะการแพทย์ของข้าน้อยยังไม่ดีพอ โปรดไว้ชีวิต…”“ข้าให้เจ้ารักษา!”จวินชิงอวี่คว้าคอเสื้อของเขา จ้องด้วยความโกรธ แล้วเหวี่ยงไปที่หน้าเตียง “รักษา!”หมอสั่นไปทั้งร่าง ริมฝีปากก็กำลังสั่น พูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว ยกมือขึ้นรักษาด้วยอาการสั่นเทา…วันนี้ ต่อให้ฮัวถวอกลับชาติมาเกิด ก็รักษากล่องเสียงของฮองเฮาไม่ได้เกรงว่าเขา…ไม่รอดแล้ว“เสด็จแม่…เสด็จแม่! ต้องรักษาหายแน่นอน ท่านต้องอดทนเอาไว้นะ!”จวินลั่วยวนจับมือฮองเฮาแน่น น้ำตาไหลออกมาเป็นเ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1199
ฮองเฮาหนานยวนเบิกตากว้าง ไม่สามารถทนต่อความเจ็บปวดที่รุนแรงในลำคอ หลังจากกระอักเลือด ก็ล้มลงกับพื้น เจ็บจนหมดสติ“เสด็จแม่!”“หมอ!”“ใครก็ได้ ใครก็ได้รีบมาเร็ว!”ทันใดนั้น ทั้งศาลาพักม้าเริ่มวุ่นวาย คนที่วิ่งก็วิ่ง คนที่ตะโกนก็ตะโกน คนที่หาคนก็หาคน ทุกคนล้วนประหม่าและตื่นตระหนกจวินชิงอวี่รู้ว่าปลากะพงขาวจานนี้มีพิษ เขาโกรธมาก“พ่อครัวอยู่ไหน!”“ทุกคนที่เคยเข้าใกล้ปลาตัวนี้ เรียกมาให้หมด!”ถึงขั้นกล้าวางยาพิษภายใต้จมูกของเขา มีเช่นนี้ที่ไหนกัน!ไม่นาน เด็กรับใช้สีผิวเข้มคนหนึ่งก็ถูกกระชากออกมา เขาก็คือคนตัดฟืนคนนั้นเขาแสร้งทำเป็นดิ้นรนก่อน หลังจากนั้น ‘สารภาพความจริง’ ภายใต้สถานการณ์ยอมจำนนต่อหลักฐาน“ใช่! ข้าเป็นคนทำเอง!”“พวกเจ้ากล้าทำร้ายพระชายา พวกเจ้าสมควรตาย! ใครก็ตามที่ทำร้ายพระชายาล้วนต้องตาย!”พระชายาที่เขาพูดถึง ย่อมหมายถึงฉู่เชียนหลีจวินชิงอวี่นับว่าเข้าใจแล้วฉู่เชียนหลี!เขาก็แค่เอามีดแทงฉู่เชียนหลีทีเดียว ฉู่เชียนหลีถึงขั้นอยากฆ่าพวกเขาทั้งครอบครัวนางผู้หญิงอำมหิต!เขาตะคอกด้วยความโกรธ “ใครก็ได้! ไปเชิญพระชายาอ๋องเฉินกับอ๋องเฉินมา ถ้าหากเสด็จแม่เป็นอะ
ท่านอ๋องอ่านใจกับชายาแพทย์ทะลุมิติ บทที่ 1198
ภายในห้องที่ไม่คุ้นเคยคนตัดฟืนนั่งอยู่ตรงนั้นอย่างกระสับกระส่าย ห่อไหล่ สีหน้าตื่นตระหนก เดิมทีเขาควรถูกโบยจนตาย กลับถูกช่วยเอาไว้และพามาที่นี่ เขาที่ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ รู้สึกประหม่ามากหลังจากนั้นหนึ่งเค่อจวินลั่วยวนมาแล้ว“เจ้าก็คือคนที่จะฆ่าลูกของฉู่เชียนหลี?”คนตัดฟืนเห็นผู้มาแต่งกายหรูหรา คนรับใช้รายล้อม กลัวจนตัวสั่น“ข้า…ข้าไม่ได้ตั้งใจ…ข้าก็ถูกบีบบังคับ…”“ไม่ต้องกลัว” จวินลั่วยวนปลอบใจเขาด้วยรอยยิ้ม ใบหน้าเล็กที่งดงามดูอ่อนโยนไร้พิษสง “ข้ากับฉู่เชียนหลีเป็นศัตรูกัน เจ้าอยากทำร้ายนาง ก็คือกำลังช่วยข้า ข้าไม่ฆ่าเจ้าหรอก”เมื่อคนตัดฟืนได้ยินคำพูดนี้ รู้สึกประหลาดใจมากที่แท้กำลังช่วยเขา!“ใครให้เจ้าทำร้ายฝาแฝดคู่นั้น?” จวินลั่วยวนถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นเมื่อคนตัดฟืนได้ยิน ประหม่าจนจิกแขนเสื้อแล้วคลายออกเป็นระยะ เขาพยายามกลืนน้ำลายแล้วกล่าว“ข้า…ข้าไม่รู้…”จวินลั่วยวนเหลือบมองเขาด้วยท่าทางจะยิ้มไม่ยิ้ม“ข้าช่วยเจ้าไว้ ให้โอกาสเจ้า ทางที่ดีคิดให้ดีก่อนตอบ ถ้าหากเจ้าอยากตาย ข้าไม่ถือสาที่จะส่งเจ้ากลับไป”โบยจนตายไม่ง่ายเลยที่คนตัดฟืนจะรอดมาได้ เขาย่อมไม่กล้
