ถ้ำเหมืองของตระกูลกู้ยังขุดไม่พบ พระชายาก็ขุดได้เยอะขนาดนี้ก่อนแล้วงั้นหรือ?ถ้าหากไม่ได้เห็นด้วยตาตนเอง ก็คงจะไม่เชื่อเลยสักนิดนายท่านรองกู้จ้องมองอย่างตื่นตะลึง ตกตะลึงอยู่ครู่ใหญ่ ถึงได้สติกลับคืนมา “พระชายาจะดวงดีเกินไปแล้วกระมัง?”เมื่อฉู่เชียนหลีได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกน่าขันยิ่งนักดวง?“ดวงไม่ดีไม่ใช่เหตุผลที่จะเบี้ยวหนี้ การเดิมพันของพวกเรายังคงดำเนินต่อไป”“...”สีหน้าของนายท่านรองกู้หมองคล้ำให้ตายเถอะ!เขาอยู่ต่อไปไม่ไหวแล้ว ใบหน้าแก่ชราเต็มไปด้วยความเคร่งขรึม สะบัดแขนเสื้อแล้วเดินจากไป กลับไปที่ค่ายของตนเอง เมื่อเห็นบรรดาคนงานพวกนั้นนอนหลับสบาย กำลังส่งเสียงกรน ก็กระทืบเท้าด้วยความโมโห“กี่โมงกี่ยามแล้ว ยังนอนหลับกันอยู่ได้! ตื่นมาทำงานได้แล้ว!”เหนื่อยมาทั้งวัน คนงานที่กำลังนอนหลับอย่างสุขสบาย “?”ฟ้ายังไม่สว่างเลย?แต่ว่า นายท่านรองกู้ที่ระงับโทสะเอาไว้ไม่อยู่ พวกเขาจึงต้องรีบลุกขึ้น แบกพลั่ว แบกจอบและเครื่องมืออื่น ๆ ออกเดินทางทันที เพื่อเข้าไปขุดถ้ำเหมืองการขุด ดำเนินไปตลอดทั้งคืนจนกระทั่งยามฟ้าสาง นอกจากขุดได้เหล็กจำนวนน้อยนิดแล้ว ก็ไม่ได้อย่างอื่นอีก
จากนั้นขบวนก็เคลื่อนทัพทันที ระยะห่างจากที่นี่ออกไปสี่ลี้ ฉู่เชียนหลีก็เจอภูเขาอีกลูกหนึ่ง คนนับร้อยลงมือพร้อมกัน มีทั้งตัก มีทั้งขุด คนมากกำลังเยอะกำลังดำเนินการไปอย่างรวดเร็วในเวลาเดียวกัน ทางด้านนายท่านรองกู้ก็กำลังขุดอย่างต่อเนื่องเช่นกัน ขุดไปจนกระทั่งตอนบ่าย ทยอยขุดเหล็กอันบางเบาออกมาได้จำนวนหนึ่ง แต่ปริมาณค่อนข้างน้อย เมื่อนำมารวมกันยังบรรจุได้ไม่เต็มกล่องนายท่านรองกู้กลัดกลุ้มใจ หันหน้าไปด่าหน่วยสำรวจ“ครั้งนี้พวกเจ้าเป็นอะไรไป ตาบอดแล้วหรือไง? ถึงได้หาตำแหน่งได้ไม่แม่นยำ?”ผลลัพธ์อันน้อยนิดแค่นี้ น่าขายหน้าเสียจริงคนของหน่วยสำรวจก้มหน้า ไม่กล้าโต้เถียง“ท่านพ่อ การสำรวจนี้เดิมทีก็เป็นเรื่องที่ยากมาก ผิดพลาดไปบ้างก็เป็นเรื่องปกติ อีกอย่าง ในถ้ำนี้ก็มีเหล็กอยู่ แม้จะค่อนข้างน้อยเท่านั้น” กู้ชิงชิงกล่าวเดินมาถึงตรงหน้าก้อนหิน ก็หยิบเหล็กดิบที่หนักอึ้งก้อนหนึ่งขึ้นมา ลองชั่ง กล่าว“ถึงแม้ว่าเหล็กจะน้อย แต่ชนะพระชายาอ๋องเฉินก็พอ ออกจากตระกูลกู้ของพวกเราไป เกรงว่านางขุดภูเขาสิบลูกก็ไม่เจอเหล็ก”นายท่านรองกู้ขมวดคิ้วรีบขุดถ้ำเหมือง เกือบจะลืมติดตามข่าวคราวทางด้านนั้น
“ข้าเองก็ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นเช่นกัน พวกคนงานขุดภูเขาแร่ลูกนี้อยู่สี่ชั่วยามกว่า ๆ แต่ข้างในมีความผิดปกติมากมาย ข้าทำงานมาหลายปี ไม่เคยเห็นเรื่องที่ผิดปกติเช่นนี้มาก่อนเลย ถึงขนาดนี้ที่ไม่สามารถอธิบายด้วยคำพูดทั่วไปได้”เฟิงเย่เสวียนขมวดคิ้ว สีหน้าหนักใจนายท่านรองกู้โบกมือ “อ๋องเฉินอย่าเพิ่งร้อนใจ ภายในภูเขาเต็มไปด้วยวิญญาณธรรมชาติ ห่างไกลจากความวุ่นวายของมนุษย์ ก็เหมือนว่าได้กลายเป็นวิญญาณ มีปรากฏการณ์มากมายที่ไม่สามารถอธิบายได้”“โชคดีที่ตระกูลกู้ของพวกเรามีความรู้ และประสบการณ์มากมาย ข้าขอเข้าไปดูในถ้ำก่อน แล้วค่อยว่ากันก็ยังไม่สาย”เขาอยากจะเข้าไปดูท่าทางอันน่าเวทนาของฉู่เชียนหลีอย่างอดรนทนไม่ไหวแล้วตอนเช้ายังมีท่าทีที่ลำพองใจ มั่นใจในตัวเองขนาดนี้ ตอนนี้ก็เป็นการตบหน้าตัวเองแล้วอยากจะลองถามนางดูว่า เจ็บหน้าหรือไม่?เฟิงเย่เสวียนถอนหายใจเบา ๆ “ก็ดี ก็ดี...หัวหน้าตระกูลกู้ เชิญ”เขาสาวเท้า เดินไปข้างหน้า นายท่านรองกู้กับกู้ชิงชิงตามข้างหลังไปติด ๆเมื่อเข้าไปภายในถ้ำเหมือง บรรยากาศหนาวเย็นกดดันนายท่านรองกู้พลางเดิน พลางกล่าวปลอบใจ “อ๋องเฉินอย่ากังวลใจจนเกินไป เม
นายท่านรองกู้ “...”กู้ชิงชิง “...”จู่ ๆก็อยากจะบีบคอฉู่เชียนหลีเสียให้ตาย...นี่มันเห็นผีที่ไหนกัน? เห็นชัด ๆว่ามาที่นี่เพื่อโอ้อวด!“อาจจะเป็นเพราะพวกเราดวงดีก็ได้นะ” น้ำเสียงเบา ๆของเฟิงเย่เสวียนดังขึ้น “เมื่อครู่หัวหน้าตระกูลกู้กล่าวว่า เขาขุดแร่มาหลายปี มีเรื่องแปลกประหลาดอะไรที่ไม่เคยเห็นบ้าง? การขุดภูเขาแร่สองลูกติดต่อกันแบบนี้ ก็เป็นแค่เรื่องเล็ก ๆ”“ใช่หรือไม่ หัวหน้าตระกูลกู้?”สีหน้าของนายท่านรองกู้เขียวคล้ำ มีเลือดคำหนึ่งอยู่ในลำคอ คายออกมาไม่ได้ กลืนลงไปก็ไม่ได้ เกือบจะทำให้ตนเองสำลักตาย“อาเฉิน ข้าคิดว่าข้าโดนของแล้ว เหตุใดดวงของข้าถึงได้ดีขนาดนี้นะ? ข้ามันก็แค่คนไร้ประโยชน์ที่ไม่มีความสามารถคนหนึ่งนี่!” ฉู่เชียนหลีเอามือกุมทรวงอก ส่ายหน้ากล่าว“เชียนหลี ข้าไม่อนุญาตให้เจ้าว่าตัวเองแบบนี้” เฟิงเย่เสวียนจับมือเล็กของนางเอาไว้ “ดวงดีก็คือความสามารถอย่างหนึ่ง คนอื่นอยากได้ก็ร้องขอไม่ได้”“แต่ข้าแค่ขุดไปตามอำเภอใจเท่านั้น แค่ลองเสี่ยงดวงดู ข้าจะไปเก่งกว่าตระกูลกู้ได้อย่างไรกัน?”“เชียนหลีอย่าคิดเช่นนี้ เมื่อเช้าหัวหน้าตระกูลกู้พูดแล้วว่า ถือเป็นการตัดสินแพ้ชนะ คิดว
แบ่งผลตัดสินแพ้ชนะแล้ว โดยปล่อยให้คนในวังขุดแร่อยู่ที่นี่ ฉู่เชียนหลีและคนอื่น ๆ ยกขบวนกลับเมืองหลวงเดิมพันของทั้งสองฝ่ายแพร่สะพัดไปทั่วทั้งเมืองหลวง ตอนกลับถึงเมืองหลวง เมื่อบรรดาชาวบ้านเห็น ก็ยิ่งวิพากษ์วิจารณ์ไม่หยุดหย่อนในวังหลวงฝ่าบาทได้รับข่าวคราวอย่างละเอียด ดีใจจนมารอรับทั้งสองฝ่ายอยู่ในอุทยานหลวง“ภรรยาเจ้าเจ็ด หัวหน้าตระกูลกู้ กลับมาเร็วขนาดนี้เลยหรือฮ่า ๆ!” ฝ่าบาทเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ท่าทางภาคภูมิ อย่าถามว่าอารมณ์ดีมากขนาดไหนเลยนายท่านรองกู้ใบหน้าอึมครึม ดูแย่มากหลังจากเสร็จสิ้นพิธี ทุกคนนั่งลง“ผลงานของพวกเจ้าเรารู้แล้ว ช่างเป็นคนที่มีพรสวรรค์และฝีมือจริง ๆ แต่ละรุ่นแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆฮ่า ๆ ๆ! หัวหน้าตระกูลกู้เจ้าว่าใช่หรือไม่? ฮ่า ๆ ๆ!”นายท่านรองกู้สีหน้าหมองหม่นขึ้นเรื่อย ๆฝ่าบาทดีใจเป็นอย่างยิ่ง สายตาที่มองไปทางฉู่เชียนหลีด้วยความพึงพอใจมากแค่ไหน ภาคภูมิใจมากแค่ไหนหลายร้อยปีมานี้ ราชวงศ์พึ่งพาตระกูลกู้มาโดยตลอด ถึงได้มีแหล่งที่มาของเหล็กดิบได้อย่างมั่นคง ตอนนี้ดีแล้ว ตนมั่นใจในเทคนิคการสำรวจ ควบคุมกิจการเหล็กของราชวงศ์อยู่ในมือ ก็ไม่กลัวการควบคุมจากตระกู
นี่…ฮ่องเต้ก็เอ่ยปากแล้ว ฉู่เชียนหลียังจะไม่ตอบตกลงหรือ?การขุดเหมืองเป็นงานใช้กำลัง และนางก็ไม่ได้ออกไปข้างนอกบ่อยนัก ของสิ่งนี้อยู่ในมือก็ไม่ได้ใช้ ตรงกันข้ามสามารถอุทิศให้บ้านเมือง มอบให้ฮ่องเต้ ยังสามารถช่วยเฟิงเย่เสวียนทำผลงานด้วย เป็นประโยชน์ต่อการแข่งขันเพื่อขึ้นครองราชย์ในวันข้างหน้านางเพิ่งจะพยักหน้า เฟิงเย่เสวียนที่อยู่ข้างกาย“จะให้ท่านก็ได้ แต่หม่อมฉันมีเงื่อนไขหนึ่งข้อ”นาง “?”คุยเงื่อนไขกับฮ่องเต้?ฮ่องเต้ตะลึงงันก่อน จากนั้นก็หัวเราะ “เจ้าเด็กนี่ เจ้านี่มันไม่ยอมขาดทุนแม้แต่น้อยจริงๆ มีเงื่อนไขอะไร พูดมาเถอะ”“หากสามารถให้ได้ เราก็ให้ ถ้าหากให้ไม่ได้ เราค่อยลองคิดหาวิธี”เฟิงเย่เสวียนกวาดมองท้องฉู่เชียนหลีแวบหนึ่ง เขากล่าว“ชื่อของลูก หม่อมฉันเป็นคนตั้ง”ฮ่องเต้ “?”หรือชื่อที่เขาตั้งมันไม่เพราะ?“เจ้าเจ็ด เจ้าพูดเช่นนี้มันทำร้ายจิตใจเราไปหน่อยแล้ว เพื่อที่จะตั้งสองชื่อนี้ เราเปิดอ่านตำราโบราณ พจนานุกรมชื่อ หนังสือโบราณ หนังสือฮวงจุ้ย และหนังสือทำนายดวงมากมาย ชื่อนี้เรียกได้ว่าเป็นการรวบรวมแก่นแท้ของฟ้าดิน และความรุ่งโรจน์ของสุริยาจันทราเข้าด้วยกัน เป็นชื
จวนอ๋องเฉินทั้งสองกลับมา หลิงเชียนอี้ได้รับข่าว ก็รีบวิ่งมาหาทันที“น้าสะใภ้ คิดไม่ถึงว่าท่านจะชนะตระกูลกู้! โอ้สวรรค์! ข้าไม่อยากจะเชื่อเลย ท่านคือแบบอย่างของข้า!”พุ่งพรวดเข้ามาด้วยความตื่นเต้น ก็จะมอบกอดอันอบอุ่นให้ฉู่เชียนหลี แต่ยังไม่ทันเข้าใกล้ก็ถูกเฟิงเย่เสวียนคั่นออกไปอย่างรังเกียจหลิงเชียนอี้เบะปากทีหนึ่ง แววตาเผยให้เห็นความไม่พอใจ“ข้าตื่นเต้นมาก กอดหน่อยสิ เหตุใดท่านน้าจึงขี้งกเช่นนี้ ทำเหมือนเป็นเด็กผู้หญิงไปได้”หลายวันมานี้ ทั้งเมืองหลวงมีการถกเถียง ล้วนบอกว่าพระชายาอ๋องเฉินจะแพ้ผลปรากฏว่ากลับทำให้ทุกคนตกใจจนอ้าปากค้างเฟิงเย่เสวียนยกเปลือกตา มองไปทางอวิ๋นอิงที่อยู่ข้างๆ แล้วกวักมือ “เจ้ามานี่”อวิ๋นอิงตะลึงงันไปครู่หนึ่ง มองไปทางฉู่เชียนหลีโดยไม่รู้ตัว“ทำอะไร?” หลิงเชียนอี้ถาม“ข้าเห็นว่านางหน้าตางดงาม อยากลองกอดดูเสียหน่อย”“...”หลิงเชียนอี้พูดอะไรไม่ออกทันที รีบปล่อยมือ กอดภรรยาของตนเองแน่น“ก็แค่กอดเฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรเสียหน่อย เจ้าจะขี้งกเกินไปแล้วกระมัง?” เฟิงเย่เสวียนคืนคำพูดนี้กลับไปให้หลิงเชียนอี้อย่างแผ่วเบาหลิงเชียนอี้พูดอะไรไม่ออกแล้ว “...”
เฟิงเย่เสวียนรังเกียจ “เหตุใดทำเหมือนไม่เคยเจอเห็นผู้หญิง?”“ก็ข้าไม่เคยเจอ จะทำไมล่ะ!” เถียงอย่างเด็กทรพี อุ้มภรรยาที่ยังไม่ได้แต่งเข้าจวนไว้ ไม่ต้องพูดถึงว่าทะนุถนอมเพียงใดทำเอาอวิ๋นอิงเขินอายมากฉู่เชียนหลียิ้มแล้วยิ้มอีก มองดูบัตรเชิญฉบับนั้น รอยยิ้มหายไป“กลัวแต่ว่าตระกูลกู้จะไม่ยอมง่ายๆ”ตอนที่อยู่เขาอวี้หลง นายท่านรองกู้นั่นสามารถทำแม้แต่เรื่องขโมยแร่ยามวิกาล ไม่ใช่คนซื่อตรงอะไร เขายินยอมยกเลิกสัญญาแต่งงานจริงหรือ?“ท่านโหวน้อยอย่าประมาท คืนพรุ่งนี้ไปบ้านตระกูลกู้ ข้าส่งคนไปปกป้องเจ้า”ในใจหลิงเชียนอี้มีแต่อวิ๋นอิง และรวมถึงเรื่องแต่งงาน จะมีเวลาไปสนใจแผนของตระกูลกู้เสียที่ไหน?จับมือของอวิ๋นอิง มองนางอย่างจริงจัง กล่าวทีละคำ“อวิ๋นอิง พรุ่งนี้หลังพวกเรากลับจากบ้านตระกูลกู้ ข้าก็พาเจ้ากลับบ้าน กลับจวนโหวติ้งกว๋อ ไปพบพ่อแม่ข้า ดีหรือไม่?”พลันอวิ๋นอิงแน่นหน้าอก ดูอึดอัดเล็กน้อย สายตามองไปทางฉู่เชียนหลีเหมือนขอความช่วยเหลือต่อให้เป็นคนนิสัยโผงผาง แต่เวลาเผชิญหน้ากับเรื่องเช่นนี้ ก็คือกระต่ายน้อยที่ไม่มีประสบการณ์ดีๆ นี่เองฉู่เชียนหลียิ้ม บอกใบ้ให้นางสบายใจได้ก่อนห