ทวงแค้น แสนรัก

ทวงแค้น แสนรัก

last updateLast Updated : 2025-03-13
By:  SS.WONDERUpdated just now
Language: Thai
goodnovel16goodnovel
Not enough ratings
8Chapters
5views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

โซโล่ผู้ชายที่สุดแสนจะร้ายกาจเขากักขังหัวใจของฉันไว้ด้วยความแค้นทั้งหมดที่เขามี ความรักที่เกิดขึ้นพร้อมกับความแค้น สุดท้ายแล้วเขาและเธอจะจัดการกับความรู้สึกนี้อย่างไร

View More

Latest chapter

Free Preview

ตอนที่ 1 : เริ่มต้น

-SOLO PART-~ครืนนนนนนนนนน~ ~ครืนนนนนนนนนน~(โซ หยุดเถอะนะ เรื่องมันผ่านมานานแล้ว) เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปลายสายพูดขึ้นทันทีที่ผมกดรับสาย“โซไม่มีทางปล่อยให้มันผ่านไป จีก็รู้” จะว่าผมเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นก็ได้ แต่คนที่มันทำให้คนที่ผมรักเจ็บมันจะต้องเจ็บมากกว่า ต่อให้ใครจะต่อว่าผมยังไง ‘ผมก็ไม่สน’(แต่ว่า...) เธอเอ่ยเสียงอ่อน“ไม่มีแต่ แค่นี้โซมีงานต้องทำ” ผมตัดสายทันทีไม่รอให้เธอพูดต่อตึ๊ดดดด!….“งานที่ให้ไปทำเรียบร้อยรึยัง” ผมเอ่ยถามทิมมันเป็นทั้งเพื่อน บอดี้การ์ดและมือขวาของผม เรียกได้ว่ามันเป็นแทบทุกอย่างของผมเลยก็ว่าได้ “เรียบร้อยแล้วครับนาย”“ดี...” ผมรอเวลานี้มาสามปีเต็ม ถึงเวลาแล้วที่ผมจะได้เริ่มมันสักทีอะไรก็ตามที่ผลเลือกแล้วผมไม่มีวันเปลี่ยนใจ ผมจะทำจนกว่ามันสำเร็จ มันก็เป็นแค่เกม เกมหนึ่งเท่านั้น เป็นเกมที่ผมจะไม่มีวันแพ้ เพราะผมไม่ใช่ผู้เล่น แต่ผมเป็นผู้ควบคุมเกมต่างหาก-KAOTU PART-@ มหาวิทยาลัย AAสายลมเย็นที่พัดผ่านร่างบางของฉันไปไม่ได้ช่วยทำให้ใจดวงน้อยๆ ของฉันเย็นลงได้เลยสักนิด มันกลับยิ่งทำงานหนักขึ้นทุกครั้งที่สายตาของฉันเลื่อนผ่านชื่อแต่ละชื่อไป แต...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
8 Chapters
ตอนที่ 1 : เริ่มต้น
-SOLO PART-~ครืนนนนนนนนนน~ ~ครืนนนนนนนนนน~(โซ หยุดเถอะนะ เรื่องมันผ่านมานานแล้ว) เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปลายสายพูดขึ้นทันทีที่ผมกดรับสาย“โซไม่มีทางปล่อยให้มันผ่านไป จีก็รู้” จะว่าผมเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นก็ได้ แต่คนที่มันทำให้คนที่ผมรักเจ็บมันจะต้องเจ็บมากกว่า ต่อให้ใครจะต่อว่าผมยังไง ‘ผมก็ไม่สน’(แต่ว่า...) เธอเอ่ยเสียงอ่อน“ไม่มีแต่ แค่นี้โซมีงานต้องทำ” ผมตัดสายทันทีไม่รอให้เธอพูดต่อตึ๊ดดดด!….“งานที่ให้ไปทำเรียบร้อยรึยัง” ผมเอ่ยถามทิมมันเป็นทั้งเพื่อน บอดี้การ์ดและมือขวาของผม เรียกได้ว่ามันเป็นแทบทุกอย่างของผมเลยก็ว่าได้ “เรียบร้อยแล้วครับนาย”“ดี...” ผมรอเวลานี้มาสามปีเต็ม ถึงเวลาแล้วที่ผมจะได้เริ่มมันสักทีอะไรก็ตามที่ผลเลือกแล้วผมไม่มีวันเปลี่ยนใจ ผมจะทำจนกว่ามันสำเร็จ มันก็เป็นแค่เกม เกมหนึ่งเท่านั้น เป็นเกมที่ผมจะไม่มีวันแพ้ เพราะผมไม่ใช่ผู้เล่น แต่ผมเป็นผู้ควบคุมเกมต่างหาก-KAOTU PART-@ มหาวิทยาลัย AAสายลมเย็นที่พัดผ่านร่างบางของฉันไปไม่ได้ช่วยทำให้ใจดวงน้อยๆ ของฉันเย็นลงได้เลยสักนิด มันกลับยิ่งทำงานหนักขึ้นทุกครั้งที่สายตาของฉันเลื่อนผ่านชื่อแต่ละชื่อไป แต
last updateLast Updated : 2025-03-13
Read more
ตอนที่ 3 : แกล้ง
-KAOTU PART-“ข้าวตู…มีอะไรรึป่าว”“มะ..ไม่มีค่ะพี่” พี่ส้มเธอหันมาพูดกับฉันทันทีที่ประตูห้องท่านประธานปิดลง เธอคงรู้ชื่อเล่นฉันจากประวัติของฉันที่เธอกำลังอ่านอยู่ในขณะนี้“โดนดุมาหรอ” เธอเอ่ยถามฉันด้วยความสงสัย“นิดหน่อยค่ะพี่” ฉันพูดตอบพี่ส้มพร้อมกับยิ้มให้เธอ หัวใจของฉันยังคงเต้นโครมครามแทบจะหลุดออกมาเต้นข้างนอกได้อยู่แล้ว“นิดหน่อย” เธอทวนคำพูดของฉันด้วยความสงสัย พร้อมกับสีหน้าของเธอที่ดูฉงนใจยิ่งนักกับสิ่งที่ฉันพูด ฉันยังขวัญเสียอยู่เลยนะ คนอะไรหน้าตาก็หล่อ แต่ปากดันร้ายแถมยังดุอย่างกับ...เสือแน่ะ“ใช่ค่ะ จริงๆ นะคะ” ฉันตอบเธอไปด้วยความหนักแน่น ก็เรื่องที่เกิดขึ้นมันเป็นอุบัติเหตุนี่นา ฉันไม่ได้อยากให้มันเกิดขึ้นสักหน่อย และอีกอย่างท่านประธานเป็นผู้ใหญ่เขาคงไม่ถือสาอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นหรอกน่าแต่ถ้าพรุ่งนี้เขาไล่ฉันออกล่ะจะทำไงดี ควรหางานใหม่รอเลยดีไหมนะ‘ช่างเถอะน่า’ ฉันได้แต่สายหัวไปมาเพื่อสลัดความคิดเหล่านั้นออกจากหัว ฉันควรตั้งใจทำงานมากกว่าตอนนี้ อนาคตจะเป็นอย่างไรก็ให้มันเป็นเรื่องของอนาคตเถอะ“มีอะไรให้ข้าวช่วยไหมคะ” ฉันเอ่ยถามพี่ส้มออกไปอย่างนอบน้อม“มานั่งตรงนี้นะ เดี๋ย
last updateLast Updated : 2025-03-13
Read more
ตอนที่ 2 : สบตา
-KAOTU PART-@ บ้านข้าวตูหนึ่งอาทิตย์ผ่านไป...ลมเย็นๆ ในช่วงฤดูหนาวของเดือนธันวาคมที่พัดโชยเข้ามาปะทะเข้ากับใบหน้าหวานๆ เสียงน้ำไหลจากลำธารใกล้ๆ เสียงจิ้งหรีดเรไรรวมถึงนกน้อยใหญ่ร้องกันดังกล้องป่า สร้างความผ่อนคลายให้กับฉันเป็นอย่างบอกไม่ถูก ได้แต่คิดว่าอยากจะหยุดเวลาเอาไว้ตรงนี้จังเลย ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วฉันไม่สามารถทำมันได้~กริ๊งงงงงงงงง~เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นฉุดฉันให้ตื่นจากฝันหวาน ฉันจึงรีบลุกไปจัดการกับตัวเองชุดนักศึกษาที่ถูกทำให้เรียบอย่างบรรจงด้วยฝีมือของฉันเอง และก็ถูกสวมใส่โดยข้าวตูคนนี้นี่แหละ วันนี้ฉันเริ่มฝึกงานฉันไม่อยากไปสายตั้งแต่วันแรก เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยฉันก็รีบวิ่งออกจากห้อง ลงบันไดไปตามกลิ่นหอมๆ ของกับข้าวฝีมือแม่ฉันเอง ‘ฉันจมูกดีใช่มั้ยล่ะ...ใช่แหละฉันยอมรับ’“อย่าวิ่งสิลูก เดี๋ยวก็ลื่นล้มหรอกลูก” เสียงแม่เอ็ดฉันขึ้นดเสียงดัง พร้อมกับว่างถ้วยข้าวต้มลงบนโต๊ะอย่างเบามือฟอดดดดดด!“อรุณสวัสดิ์ค่ะแม่” ฉันเข้าไปสวมกอดแม่จากข้างหลัง พร้อมทั้งหอมแก้มแม่ไปหนึ่งฟอด“มาทานข้าวเร็วลูก จะได้ไปทำงาน” แม่เอ่ยบอกกับฉันเสียงอ่อน ก่อนจะเดินกลับเข้าไปในห้องอีกครั้งฉันรีบท
last updateLast Updated : 2025-03-13
Read more
ตอนที่ 4 : เตือน!!
-SOLO PART-‘เธอไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น’‘ออก...ไป...!!’หลังจากที่ยัยตัวเเสบนั่นเดินออกจากห้องทำงานของผมไป ผมก็เดินเข้ามาอีกห้องนึงซึ่งเป็นห้องลับที่มีเพียงผมกับไอ้ทิมมือขาวของผมเท่านั้นที่รู้ ซึ่งประตูทางเข้าก็คือชั้นวางหนังสือใหญ่ตรงมุมห้องทางด้านขวามือ ภายในห้องนี้ถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์เรียบหรูเป็นโทนสีดำทั้งหมด มีกระจบบานใหญ่สูงตั้งแต่พื้นจรดเพดานเพียงด้านเดียวของห้อง“ผู้หญิงอะไรวะหน้าหงุดหงิดชะมัด” ผมยิ่งนึกก็ยิ่งโมโหว่ะ เป็นผู้หญิงซะป่าวแต่ไม่มีความเรียบร้อยเลยสักนิดผมพึมพำกับตัวเองก่อนจะคว้าเอาเสื้อเชิ้ตตัวใหม่จากในตู้เสื้อผ้าออกมาสวมแทนเสื้อตัวเก่าที่ยัยตัวแสบนั่นทำเปียกอื้ออออออ อื้ออออออโทรศัพท์ผมสั่นรั่วขนาดนี้คงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้พวกนรกส่งมาเกิดเพื่อนของผมเอง โทรศัพท์สั่นรั่วขนาดไม่ใช่เรื่องงานแน่ๆ มีอยู่เรื่องเดียวที่ทำให้พวกมันพิมพ์คุยกันได้ยาวขนาดนี้เป็นอะไรนอกจาเรื่องเหล้าLineNakRob : พวกมึงคับNakRob : วันนี้เจอกันที่เดิมนะคับ ใครไม่มากูตัดเพื่อนนะคับMarcus : เออ ดีงั้นกูไม่ไปMarcus : กูรอโอกาสนี้มานานล่ะNakRob : สัส!!NakRob : คุณหมอเจซีกับท่านประธาน
last updateLast Updated : 2025-03-13
Read more
ตอนที่ 5 : กังวล
-SOLO PART-หลายวันต่อมา...ดวงอาทิตย์ยังคงที่ขึ้นทางทิศตะวันออก ตกทางทิศตะวันตกเป็นกิจวัตรที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติของมัน ผู้คนมากมายที่ต่างก็พากันออกมาใช้ชีวิตทำมาหากินเลี้ยงปากเลี้ยงท้องของตัวเองและครอบครัว ก็คงเหมือนกันนกตัวน้อยๆ ที่บินออกจากรังเพื่อหาอาหารในทุกๆ เช้า ก่อนจะกลับรังไปพักผ่อนในช่วงเย็น แต่ชีวิตของคนเราต่างจากนกเยอะบางคนใช้ชีวิตตามความคาดหวังของคนอื่นซะจนหลงลืมความเป็นตัวเองของตัวเองไป กระทั่งเวลาผ่านไปนานเข้าเรากลับจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าไปทำมันหล่นหายตั้งแต่เมื่อไหร่และที่ไหน ส่วนบางคนใช้ก็ชีวิตตามความต้องการของตัวเอง เชื่อในสิ่งที่ตัวเองยึดมั่นถือมั่นมาตลอดซึ่งแน่นอนผมก็เป็นหนึ่งในนั้น‘พวกกูหวังดีกับมึงไอ้โซ กูไม่อยากให้มึงต้องเสียใจทีหลัง’ตั้งแต่วันนั้นเสียงของเพื่อนผมก็ดังวนอยู่ในหัวของผม ผมสลัดคำพูดของพวกมันออกไปจากหัวไม่ได้สักที คนอย่างผมไม่มีวันเสียในทีหลังแน่นอนมันสมควรโดนแล้ว“นายครับ...” เสียงไอ้ทิมดังขึ้นจากด้านหลังปลุกผมให้ตื่นจากภวังค์ ก่อนที่ผมจะละสายตาจากภาพการจราจรของรถที่สัญจรไปมาบนถนนด้านนอกหน้าต่างกว้างหันกลับมามองมัน“…”“...งานที่เชียงรายให้ผมจัดการเล
last updateLast Updated : 2025-03-13
Read more
ตอนที่ 6 : เรื่องบนรถ
เช้าวันจันทร์...5.00 น.‘ค่าความกดอากาศต่ำที่ปกคลุมอยู่ทั่วทุกพื้นที่ของประเทศไทย ในขณะนี้ ทำให้อุณภูมิลดลงกว่าทุกวัน เนื่องมาจากเมฆที่ปกคลุมอยู่ทั่วท้องฟ้าส่งผลทำให้อุณภูมิลดลงจากการสะท้อนของแสงและคลื่นที่ส่งมาจากดวงอาทิตย์นั่นเองในช่วงเวลากลางวัน’ ฉันนอนกลิ้งไปมาก่อนจะคว้าเอาโทรศัพท์มือถือที่อยู่บนโต๊ะหัวเตียงขึ้นมาเปิดอ่านดูข่าวต่างๆ วันนี้วันจันทร์ซึ่งฉันจะได้ไปทำงานที่เชียงรายอากาศคงจะหนาวน่าดูดังนั้นฉันต้องเตรียมเสื้อแขนยาวไปด้วยเมื่อคืนด้วยความตื่นเต้นจนนอนไม่หลับของฉัน ทำให้เช้านี้ของฉันรู้สึกไม่กระปรี้กระเปร่าเหมือนทุกๆวันที่ผ่านมา บวกกับอากาศที่แสนจะอึมครึมทำให้ฉันขี้เกียจขึ้นมา 300 เปอร์เซ็นต์ ฉันละทิ้งความอิดออดของตัวเองไว้ที่เตียง เดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปจัดการกับตัวเองก่อนที่จะออกมาจากห้องพร้อมกับกระเป๋าเป้เพียงหนึ่งใบเท่านั้น ก็ไปแค่ 3 วันเองไม่ต้องเอาอะไรไปเยอะหรอก... ‘จริงซิ...ฉันลืมบอกพี่ปั้น’LineKAOTU : พี่ปั้นค่ะ...วันนี้ข้าวตูต้องไปทำงานที่เชียงราย 3 วันKAOTU : พีปั้นไม่ต้องเป็นห่วงน้องนะ...ข้าวจะดูแลตัวเองอย่างดีKAOTU : พี่ปั้นตั้งใจทำงานนะคะ...พี่ปั้นเขาไม่
last updateLast Updated : 2025-03-13
Read more
ตอนที่ 7 : ทำไม
-KAOTU PART-หลังจากที่ฉันได้สร้างวีรกรรมไว้กับผู้เป็นนายของฉันแล้วนั้น ฉันนั่งเงียบมาตลอดทางเลยไม่กล้าแม้แต่จะหลับต่อ ‘ข้าวตูเอ้ย...เธอจะกลับบ้านครบ 32 ไหมนะ...’ ‘เขาจะฆ่าฉันจริงๆ...อย่างที่เขาพูดไหมเนี่ย’ ฉันได้แต่ถามตัวเองอยู่แบบนั้น ฉันกลัวว่าเขาจะทำอย่างที่เขาพูดจริงๆ ใครๆ ก็รู้ว่าท่านประธานโหดแค่ไหน18.30 น.ตลอดระยะทางเกือบ 800 กิโลเมตร ใช้เวลากว่า 10 ชั่วโมง ตอนนี้พวกเราเข้ามาอยู่ในเขตของจังหวัดเชียงรายแล้ว เท่าที่ฉันดูรายละเอียดงานของท่านประธาน พรุ่งนี้เขาถึงจะต้องไปคุยงานสถานที่และเวลาไม่ได้ระบุไว้ ส่วนรายละเอียดเกี่ยวกับการจองที่พักกับทางโรงแรมฉันก็ไม่มี พี่ส้มเธอบอกกับฉันเพียงว่าทุกอย่างถูกจัดเตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว ฉันมีหน้าที่ประสานงานให้ทุกอย่างออกมาให้เรียบร้อยเท่านั้นเองเมื่อฉันเงยหน้ามองรอบๆ ถนนสองเลนที่ขดเคี้ยวไปตามแนวเขาสองข้างทางที่รถหรูคันนี้กำลังขับผ่านนั้นมีแต่ต้นไม้น้อยใหญ่ไม่มีวี่แววของหมู่บ้านหรือแหล่งที่อยู่อาศัยเลยสักนิด ก่อนที่รถหรูจะหักเลี้ยวไปทางแยกเล็กๆยังคงเป็นถนนสองเลนเช่นเดิม ถึงแม้ว่าจะเล็กกว่าเส้นที่ขับผ่านมาแล้วอยู่นิดนึง‘ฮือออ อย่าบอกนะเขาจะฆ่า
last updateLast Updated : 2025-03-13
Read more
ตอนที่ 8 : กลัว
-KAOTU PART-บรรยากาศรอบห้องโถงที่เงียบเชียบ อากาศที่เย็นจับขั้วหัวใจจากการทำงานอย่างหนักของแอร์คอนดิชั่น ทำให้ตัวของฉันสั่นไปหมดจนแยกแทบไม่ออกว่าฉันหนาวหรือเพราะฉันกลัวชายตรงหน้าที่จ้องมายังฉันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อของฉันให้ได้ฉันมองซ้ายทีขวาทีเพื่อหาตัวช่วย แต่ก็นะวันนี้มันเป็นวันอะไรของฉันกัน ภายในบ้านเงียบมาก จากที่เคยมีบอดี้การ์ดเฝ้าอยู่ตามจุดต่างๆ แต่ตอนนี้กลับไม่มีเลยสักคน บ้านหลังใหญ่หลังนี้คงไม่ได้เหลือเพียงเราสองคนหลอกใช่ไหม“หึ เธอรู้อะไรไหมทำไมฉันถึงเอาเธอมาที่นี่ด้วย" ชายตรงหน้าเอ่ยถามฉันเรียบ พร้อมกับจ้องมายังฉันไม่วางตา“…”“ทะ...ทำไมค่ะ” ฉันเอ่ยถามผู้ชายตรงหน้าไปตรงๆ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าตัวเองไปทำอะไรให้เขาโกรธมาตอนไหน แต่ตอนนี้ฉันสัมผัสได้ถึงความแค้นที่ส่งมาให้ฉันฉันกับเขาเราพึ่งรู้จักกันฉันไม่เคยไปทำร้ายเขาเลย จริงๆมันอาจจะมีบ้าง แต่นั่นก็เป็นอุบัติเหตุที่ฉันเองก็ไม่ได้อยากให้มันเกิดขึ้นนี่นา ซึ่งฉันก็คิดว่าคนอย่างเขาไปน่าจะเก็บเอาเรื่องนั้นมาเป็นความแค้นจนถึงตอนนี้นะ“…”ตึกตึก ตึกตึกชายตรงหน้าค่อยๆ เดินเข้ามาหาฉัน ด้วยความกลัวฉันจึงเดินถอยหนีเขาจนฉันสะดุดเข้าก
last updateLast Updated : 2025-03-13
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status