ตอนที่7 ความจริงที่ซุกซ่อน ตัวตนที่ซ่อนเร้น 2

เจียงฮองเฮาคือพี่สาวของมารดาที่แท้จริงของหมิงเฉิง  ซึ่งเป็นสนมชั้นกุ้ยเฟย สิ้นชีพไปหลังจากให้กำเนิดหมิงเฉิงเพียงไม่นาน สาเหตุล้วนมาจากริษยาของสตรีวังหลังอันถูกความโปรดปรานของฮ่องเต้กระตุ้น

เจียงฮองเฮาไร้บุตรธิดา และหมิงเฉิงคือหลานชายแท้ๆ พระนางจึงรับหมิงเฉิงมาดูแลด้วยองค์เองอย่างดีเสมอมา

กระทั่งพระนางตั้งครรภ์มังกรเป็นของตนเอง ก็ยังคงรักทะนุถนอมหมิงเฉิงไม่เสื่อมคลาย

เมื่อได้ฟังความจริงจากปากของหมิงเฉิง เจียงฮองเฮาจึงคล้ายกับได้ยินเสียงสวรรค์

ด้วยเหตุนี้คำครหาและเคลือบแคลงสงสัยในตัวหมิงเฉิง จึงได้ฮองเฮาลอบปกป้องอย่างลับๆ จนเขาเติบใหญ่ และเพื่อที่แผนการตลบหลังศัตรูจะได้ดำเนินต่อไป ทั้งยังไม่เป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น พระนางจึงเงียบเชียบที่สุด หาได้โจ่งแจ้งไม่

น้ำพระทัยของฮ่องเต้ยากแท้หยั่งถึง ความรู้สึกนึกคิดล้วนเกินคาดเดาในทุกสิ่ง ฮองเฮากับหมิงเฉิงจึงร่วมกันปกปิดเรื่องของทายาทน้อยเอาไว้ได้อย่างแนบเนียนเสมอมา

ความลับนี้จึงรู้เพียงสี่คน คือฮองเฮา หมิงเฉิง แม่นมเฒ่า และตัวหมิงจินเอง เพื่อรอเวลาที่เหมาะสมมอบบัลลังก์มังกรให้แก่เจ้าของที่แท้จริง

ตามกฎมณเฑียรบาลแห่งต้าหมิง ตำแหน่งรัชทายาทอันเป็นว่าที่จักรพรรดิองค์ต่อไปแห่งแผ่นดิน ต้องมาจากสายเลือดมังกรอันเกิดจากหงส์เท่านั้น

นั่นก็คือ ต้องเป็นโอรสในฮองเฮานั่นเอง

แต่หากฮองเฮาไร้ทายาทเป็นของตนเอง โอรสของสนมคนอื่นย่อมมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน

หมิงเฉิงจึงทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ตำแหน่งรัชทายาทมาเป็นของตน ครอบครองตำหนักบูรพาเอาไว้มั่น สร้างความดีความชอบเฉพาะพระพักตร์เสด็จพ่อ โดยไม่สนใจวิธีการใดทั้งนั้น ไม่ว่าใครจักตราหน้าว่าโหดเหี้ยมไร้ปรานี เข่นฆ่าทุกคนอย่างโหดร้าย ชายหนุ่มไม่เคยสนใจ

เขาไร้ซึ่งความกลัวเกรงต่อทุกสิ่งเพื่อปกป้องคนสำคัญ

ในเมื่อหมิงจินเป็นโอรสในสายเลือดที่แท้จริงหนึ่งเดียวของฮองเฮา จึงเป็นตัวเลือกเดียวที่ถูกต้องต่อบัลลังก์มังกร

หมิงเฉิงจึงให้หมิงจินปลอมตัวเพื่อความปลอดภัยอยู่ข้างกายเขาในฐานะราชองครักษ์ตลอดมา

รอจนกว่าการร่วมด้วยช่วยกันกับน้องชายผู้นี้ในเรื่องการปูทางสู่บัลลังก์มังกรอยู่เงียบๆ มั่นใจต่อราชสำนักในทุกเส้นสาย ค่อยเปิดเผยจึงจะเหมาะสม มอบบัลลังก์มังกรให้เจ้าของที่แท้จริง

ฮ่องเต้แห่งต้าหมิงนามว่าหมิงเฮ่าไถโซ่ว มีพระโอรสสามคน

คือองค์ชายใหญ่หมิงเยวี๋ยน องค์ชายรองหมิงเหอ และองค์ชายสามนามว่าหมิงเฉิง ฝ่าบาททรงมอบสมรสพระราชทานให้องค์ชายทั้งสามอย่างเสมอเท่าเทียมในเรื่องชาติตระกูลและขั้วอำนาจเพื่อคานกัน

ทว่าผลงานของหมิงเฉิงกลับโดดเด่นเหนือใครมาแต่ไหนแต่ไร ต่างแดนเมื่อได้ยินนามยังพากันพรั่นพรึง อีกทั้งบารมีที่แผ่ซ่านและอำนาจตามธรรมชาติอันน่าครั่นคร้ามยังทำให้ยามที่สามองค์ชายยืนประจันหน้า องค์ชายผู้พี่ทั้งสองยังต้องยอมลงให้หมิงเฉิงถึงสามส่วน

แต่ทั้งหมดทั้งมวลไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าเบื้องหลังความสำเร็จของหมิงเฉิงคือหมิงจิน ซึ่งเป็นโอรสอีกพระองค์ของฮ่องเต้ต้าหมิง และเป็นโอรสที่แท้จริงของเจียงฮองเฮา ผู้สืบทอดบัลลังก์ที่แท้จริงตามกฎมณเฑียรบาลอันศักดิ์สิทธิ์แห่งต้าหมิง

“พี่สามเคยเห็นหน้าตาว่าที่พระชายาหรือไม่?”

หมิงจินถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ชวนพี่ชายคุยเรื่อยเปื่อย พลางจิบชาด้วยท่าทีผ่อนคลาย

หมิงเฉิงตอบอย่างเย็นชาไม่ใส่ใจ “หน้าตานางเป็นเช่นไรหาได้สำคัญ ตระกูลโหวเป็นตระกูลเรืองอำนาจ นายท่านโหวมากบารมี ฝ่ายภรรยาเอกมีต้นตระกูลสูงส่ง เป็นประมุขของเจ็ดตระกูลใหญ่ ช่วยหนุนเราได้อย่างดี การแต่งงานที่จะเกิดขึ้นกับข้า ก็คือได้ตัวบุตรสาวของเขามาไว้ในกำมือ เพื่อมิให้พวกเขาบังอาจเหิมเกริมกับเรา”

ผู้ฟังเลิกคิ้วเล็กน้อยแล้วหยั่งเชิง “หากว่าพวกเขาซื่อสัตย์ไว้ใจได้ ไร้การคิดคดทรยศต่อราชวงศ์ พระองค์จักทำเช่นไร จะยกพระชายาให้กระหม่อมหรือไร?”

หมิงเฉิงแค่นเสียงเย็นอย่างไม่แยแส “หากเจ้าต้องการ ข้าก็จะไม่แตะต้องนาง เพียงรอเวลาที่เหมาะสม ข้าย่อมมอบให้”

“พี่สามของข้า ใจกว้างเกินไปแล้ว...”

ผู้ถูกชมเชยเพียงยกถ้วยชาขึ้นมาใกล้ปลายจมูกโด่งสัน เพื่อชื่นชมกับกลิ่นหอมเฉพาะของชาชั้นดี ก่อนจะจิบด้วยท่าทางเคร่งขรึมเรียบเฉยไม่คิดต่อคำใดอีกเลย

เรื่องนี้นับเป็นเรื่องจริงหาได้พูดเกินตัว

สตรีงดงามที่หมิงเฉิงรับเข้าวังมา หากพิจารณาดูแล้ว เห็นว่ามีประโยชน์ต่อน้องชายในภายภาคหน้า เขาก็จะเก็บเอาไว้อย่างดี ดูแลทะนุถนอมใส่ใจ หาได้แตะต้องนางแม้แต่คืนเดียว เพื่อรอส่งต่อคล้ายสมบัติเปลี่ยนมือให้น้องชายตน

แต่หากมองดูแล้วไร้ค่า ก็ยังมีประโยชน์เอาไว้ปลดปล่อยอารมณ์ยามกระสัน

สตรีย่อมมีค่าเพียงเท่านั้น ไม่นับว่าเป็นอะไร

ทว่าหากมีสตรีใดที่บังอาจร่ายมารยาหรือใช้เล่ห์คิดไม่ซื่อ เขาก็จัดการเชือดทิ้งเสีย ไม่มีทางเก็บไว้แน่!