ตอนที่33 ตาฝาด...อีกแล้ว 2

สายตาคมดำถึงกับสั่นไหว คิดในใจว่าบางทีเขาคงคิดถึงสตรีนางน้อยปริศนามากจนเกินไป

ความรู้สึกรุ่มร้อนสายหนึ่งผุดขึ้นมาอย่างไม่อาจควบคุม ในห้วงคำนึงคิดถึงเพียงดวงหน้าอันพร่าเลือนของนางในดวงใจ อารมณ์คุกรุ่นตามสัญชาตญาณคล้ายสัตว์ร้ายยามหิวกระหายของชายชาญจึงพลุ่งพล่านแผ่ซ่านออกมาด้วย

หากว่าตรงนี้เป็นเตียงอุ่น เขาย่อมจับร่างนุ่มกดลงแล้วมอบความดิบเถื่อนให้อย่างไร้ปรานี

ความคิดที่จะเก็บคนงามให้น้องชายพลันตกไป

ชอบยั่วนัก เขาจะจัดให้หนำใจ จะได้หลาบจำ!

แววตาคู่คมสาดประกายดุร้ายดุจหมาป่า เหี้ยมเกรียมและกระหายหิว มุมปากหยักโค้งแข็งกระด้าง เพิ่มความอำมหิต ลืมเสียสนิทว่าต้องเก็บคนงามให้น้องชาย

ทว่าอีกฝ่ายกลับหาได้กลัวเกรงไม่ โม๋เอ๋อร์ที่ยังคงมอง หมิงเฉิงด้วยความรู้สึกแปลกประหลาดรุ่มร้อนกระตุ้นเร้า    

ซึ่งนางยังไม่เข้าใจ ว่าเหตุใดนางจึงรู้สึกร้อนผะผ่าวขึ้นมา หัวใจเต้นตึกตักรุนแรง ที่ท้องน้อยรู้สึกเสียวแปลบแล่นลามไปทั่ว

จึงพลั้งปากเอ่ยตามสัตย์อย่างเผลอไผลว่า

“การฆ่าคือการทำให้ตาย หากแต่มิใช่กับข้าที่ไม่อาจตาย มิสู้ทำให้อยู่รอดปลอดภัยถึงฝั่งฝัน ข้ายินดีปกป้องท่านตลอดไป”

ประโยคนั้นทำหมิงเฉิงนึกฉงน รู้สึกอุ่นวาบขึ้นมา

ชายหนุ่มถึงกับเหม่อมองหญิงสาวตรงหน้าขานิ่งนาน

แม้กายแกร่งกำลังแข็งขึงประหนึ่งถูกไฟเผา แต่ก็ไม่อาจไม่เก็บทุกคำของนางโดยละเอียด ทั้งยังนึกสงสัยใคร่รู้ในบางประการ

หากแต่ยังไม่ทันได้ขบคิดอันใดให้ลึกซึ้งจนแตกฉาน หญิงสาวผู้ฉุดคร่าพาอารมณ์ชายให้ร้อนรุ่มพร้อมดิบเถื่อนพลันลุกขึ้นออกจากหน้าขาอย่างรวดเร็ว และขยับกายไปเสียไกล

รัชทายาทหนุ่มให้นึกแปลกใจ ปรับอารมณ์แทบไม่ทัน

เหตุที่เป็นเช่นนั้น เพราะโม๋เอ๋อร์พลันรับรู้ได้ว่าตนเองพูดมากไป กำลังกระทำการบุ่มบ่ามจนเกินงาม นางกำลังทำสามีโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

และเหตุที่คิดได้เช่นนี้ ก็เพราะสามีของนางซ่อนอาวุธร้ายคล้ายท่อนเหล็กร้อนฉ่าทว่าเปิดเผยโดยการทิ่มแทงนางอยู่ตรงหว่างขา มันเต้นตุบๆ กระตุกเล็กน้อยแตะแต้มนางคล้ายมีชีวิต

หากพลาดเพียงนิด เจ้าแท่งเหล็กร้อนกร้าวนั้นอาจทะลุกระโปรงของนาง แล้วทิ่มแทงส่วนอ่อนไหวของนางก็เป็นได้

สัญญาณอันตรายบางประการอันเป็นสัญชาตญาณของมนุษย์เพศเมีย บ่งบอกโม๋เอ๋อร์ว่า ควรจะหยุดได้แล้ว...

หากถูกอาวุธนั้นแทงเข้ามา ต้องตายแน่ๆ

แน่นอนว่าความกลัวเกรงย่อมไม่มี หากแต่ความตื่นเต้นกลับบังเกิด

ยามนี้โม๋เอ๋อร์ได้รู้จักกับอาการตื่นเต้นแห่งการแนบชิดสนิทแนบเนื้อเฉพาะส่วนขึ้นมารำไร

ความร้อนรุ่มสายหนึ่งแล่นพล่านไหลวนอยู่ตรงท้องน้อยของหญิงสาวไม่หยุด

ครานี้เป็นฝ่ายของสตรีบ้าง ที่ต้องพยายามหลับตาแล้วเบือนหน้าหนีคนตรงหน้า เพราะหัวใจในโพรงอกที่กำลังเต้นถี่ๆ ทำดวงตาของนางเปลี่ยนจากสีดำขลับเป็นสีเขียวมรกตวูบหนึ่ง

แค่วูบเดียวเท่านั้น!

แต่ทว่าไม่อาจรอดพ้นสายตาของใครบางคนไปได้

ดวงตาคมปลาบพลันเบิกกว้างทันใด หัวใจชายในอกแกร่งพลันกระเพื่อมอย่างรุนแรง

รัชทายาทหนุ่มผู้ไม่เคยหวั่นไหวต่อสิ่งใด และยิ่งไม่เคยตกบ่วงมารยาของสตรีนางใด กำลังหายใจผิดไปหนึ่งจังหวะ

เมื่อเขาคล้ายกับตาฝาดไปชั่วขณะหนึ่ง อีกแล้ว...

*

*

*

*

*

ท่ามกลางม่านหมอกพรางตาบังใจ หมิงเฉิงรู้สึกได้ว่าโพรงอกด้านซ้ายคล้ายมีหลุมดำขนาดใหญ่ ภายในนั้นมีหัวใจที่ลอยเคว้งมาเนิ่นนานกำลังเต้นระส่ำรุนแรง ในห้วงคำนึงจึงครุ่นคิดอย่างลึกล้ำ

คืนก่อนที่เมามาย ครั้งแรกที่เห็นจึงคิดว่าตาฝาด ต่อมาเมื่อสร่างเมา ครั้งสองในม่านน้ำจึงคิดว่าตาพร่า แต่ทว่าครั้งที่สามในยามนี้ ตัวเขามิได้เมาเหล้า ทั้งยังมิได้ตาพร่า แต่นาง...

หมิงเฉิงยิ่งหรี่ตามองพระชายาของตนนิ่งนาน ดวงตาเรียวคมลึกล้ำคล้ายจับจ้องกันให้ทะลุปรุโปร่งถึงเนื้อในที่ซุกซ่อน

แน่นอนว่าเขาดูออกเพียงแรกเห็น ว่านางหาใช่สตรีดีงาม

บนความเรียบร้อยอ่อนหวาน นางมีกิริยาสูงส่งสะกดผู้คน ในความไร้เดียงสาแต่กลับมิใช่สตรีที่ปราศจากมารยาหรือไร้ซึ่งพิษสง ตรงกันข้าม นางช่างร้ายกาจอย่างไม่น่าให้อภัย

แต่เหนือสิ่งอื่นใด เขาแน่ใจ! นางมีนัยน์ตาสีเขียว…