LOGINShare
ตอนที่25 ฉากงิ้วตบตา 1
Last Updated:
2025-02-23 20:43:15หมิงเฉิงพาโม๋เอ๋อร์เดินมาตามทางได้ระยะหนึ่ง
หางตาคมกริบของเขาลอบมองไปทางศาลาริมบึงบัว ซึ่งมีบรรดาบ่าวรับใช้จากตำหนักส่วนพระองค์ฮ่องเต้และขันทีเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์ ที่ถูกส่งมาพร้อมอาหารมื้อค่ำพระราชทาน เพื่อสอดส่องเขากับพระชายาเอกจากตระกูลโหวโดยเฉพาะ
เป็นความจริงที่ว่า การสร้างความระหองระแหงกับพระชายาจากตระกูลใหญ่ มิใช่การกระทำที่ฉลาดนัก
นั่นคือสาเหตุที่รัชทายาทหมิงเฉิงต้องลงทุนเดินทางไปรับพระชายาด้วยตนเองถึงเรือนชิงเยว่ พร้อมทั้งต้องแสดงท่าทีว่าโปรดปรานรักใคร่ทะนุถนอมอีกฝ่ายเพื่อตบตาข้าราชบริพาร
เรื่องนี้โม๋เอ๋อร์หาได้รับรู้อันใดไม่ นางจึงคลี่ยิ้มงดงาม รู้สึกปลาบปลื้มยินดีกับสามีที่ประคองนางให้เดินไปในศาลา รับรู้เพียงฝ่ามืออุ่นหนาและไอร้อนจากกายแกร่งที่อบอุ่นไม่ต่างจากบิดาผู้ล่วงลับ นางซึมซับความรู้สึกดีเช่นนี้มาเรื่อยๆ จนกระทั่ง...
มองเห็นอาหารหน้าตาน่ากินเต็มไปหมด!
ดวงตาคู่งามพลันสว่างวาบอย่างไม่อาจควบคุมได้
เรื่องนี้น่ายินดียิ่งกว่าการเข้าหอกับสามีเสียอีก!
แสงโคมสีแดงมงคลประหนึ่งยกห้องหอในงานแต่งงานเมื่อคืนวาน มาวางเอาไว้ในศาลาริมบึงคืนนี้
อาหารก็เช่นกัน ทุกจานล้วนมงคล จะแตกต่างก็ตรงที่มีมากมายจนเต็มโต๊ะไปหมด
รอบด้านมีดอกไม้ประดับงดงามละลานตา กรุ่นกลิ่นหอมลอยวนอยู่ในอากาศ ให้ความรู้สึกสดชื่นจรุงใจระคนหวามไหวในห้วงอารมณ์สาวน้อยเป็นอย่างมาก
บรรดาบ่าวรับใช้ยืนก้มศีรษะห่างออกไปไม่มีผู้ใดกล้ามองเจ้านายตรงๆ ทว่ากลับมีสายตาเหี่ยวย่นแฝงความเจ้าเล่ห์ร้ายกาจจดจ้องไม่กะพริบ
เขาคือขันทีเฒ่าส่วนพระองค์ผู้ถูกเรียกว่าหวังกงกง เจ้าของดวงตาพญาเหยี่ยวแสนร้ายกาจ ที่ถูกส่งมาประเมินพฤติกรรมของรัชทายาทหมิงเฉิงกับพระชายาเอกสกุลโหวโดยละเอียด
และเพื่อกลับไปรายงานต่อหน้าพระพักตร์ คืนนี้เขาจักอดหลับอดนอนยืนเฝ้าทั้งคืน!
หมิงเฉิงย่อมรู้ดี จึงประคบประหงมพระชายาของตนเต็มที่ หากแต่โม๋เอ๋อร์กลับไม่รับรู้อันใดทั้งนั้น นอกจากการดูแลเอาใจใส่จากสามี และอาหารหน้าตาดีบนโต๊ะตรงหน้า
สามีจับประคองภรรยาพามานั่งยังเก้าอี้ในศาลา แล้วนั่งลงเคียงข้างไม่ห่างกาย ไหล่ใกล้ไหล่แค่ไม่กี่ชุ่น[1] เขาเอียงหน้าก้มมองนางอย่างอ่อนโยน ยกยิ้มเปี่ยมเสน่ห์ส่งให้
ทุกกิริยาล้วนนุ่มนวลอบอุ่นเอาใจใส่หาใดเปรียบ
โม๋เอ๋อร์แม้แปลกใจ ทว่าไม่คิดผลักไสอีกฝ่ายให้เสียของ
นางไม่เสียเวลาแม้แต่จะตรึกตรอง เพราะว่านางยินยอมพร้อมรับการให้เสมอมา
เมื่อชายหญิงสูงศักดิ์นั่งเรียบร้อยที่โต๊ะใหญ่ บ่าวรับใช้รีบเข้ามารินเหล้าเตรียมน้ำชาแล้วยอบกายนอบน้อมก่อนถอยล่นไปโดยไว
เวลาล่วงเลยท่ามกลางสายลมเย็นฉ่ำยามราตรี...
กับข้าวหลายอย่างถูกนิ้วเรียวยาวคีบใส่ถ้วยส่งให้ผ่านตะเกียบเงินหรูหราชิ้นแล้วชิ้นเล่า จอกเหล้าก็เช่นกัน หมิงเฉิงรินส่งให้โม๋เอ๋อร์จอกแล้วจอกเล่า ประหนึ่งจะมอมเหล้ากันกระนั้น
หญิงสาวรับจอกเหล้าลายสลักสวยงามมาแล้วยกขึ้นจรดริมฝีปากครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างไร้ท่าทีเขินอาย ทั้งยังปราศจากความเมามาย
มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ ที่นางทนทานเกินไป
แม้แต่ยาพิษรุนแรงแทบแยกร่าง ละลายอวัยวะภายในให้แหลกเหลวในพริบตา ยังทำอันใดโม๋เอ๋อร์มิได้ แล้วนับประสาอันใดกับน้ำเมาเพียงเท่านี้กัน
หมิงเฉิงให้รู้สึกแปลกใจนัก เหล้าพระราชทานเหล่านี้ ล้วนมีฤทธิ์ร้อนแรง อย่าว่าแต่สตรีเลย ขนาดบุรุษรูปร่างใหญ่โต ยังทนมิได้ถึงสิบจอก
แต่นาง...
ไม่มีผู้ใดรู้ดีไปกว่ารัชทายาทหนุ่ม ว่าเขาเบื่อหน่ายกับละครหวานเลี่ยนฉากนี้เพียงใด เขาจึงจงใจมอมเหล้าพระชายา หมายมาดให้นางเมามาย แล้วหมดเรี่ยวแรงโดยไว เพื่อที่เขาจะได้ลากนางกลับห้องไปเสีย
แต่นาง...
มิรู้ได้ว่าเขาจะต่อประโยคจากคำนี้อย่างไรดี
ทำไมนางไม่เมาเสียที!?
ชั่วอึดใจ รัชทายาทหนุ่มผู้หล่อเหลาพลันแผ่รังสีชั่วร้ายออกมาทางสายตา ในใจอยากจับนางกรอกยาพิษเสียเดี๋ยวนี้!
โม๋เอ๋อร์รับรู้ได้ถึงกลิ่นอายอันตรายที่แผ่ปกคลุมไปทั่วร่างแกร่งของสามี แต่นางต้องกลัวหรือไม่? นั่นคือคำถามไร้ซึ่งคำตอบ
ความกลัวคืออันใด นางไม่รู้จักเลยแม้แต่น้อย
“รัชทายาทควรดื่มอีกนะเพคะ” เสียงออดอ้อนอ่อนหวานกล่าวพึมพำ นางเหยียดยิ้มหยาดเยิ้มหมายล่อลวงใจอีกฝ่ายอย่างต่อเนื่อง
หมิงเฉิงยกยิ้มอบอุ่น ซ่อนแววตาชิงชังที่มีต่อสตรีผู้ทำลายค่ำคืนจันทร์งามของเขาเสียสิ้น
อันที่จริง คืนนี้เขาควรได้แช่น้ำร้อนที่บ่อส่วนตัวท่ามกลางแสงจันทราเพื่อคะนึงหานางในดวงใจ สตรีนางน้อยผู้เป็นเจ้าของเขี้ยวพญาราชสีห์ถึงจะถูก
Related chapters
จอมนางพญามาร ตอนที่25 ฉากงิ้วตบตา 2
จวบจนเวลาล่วงเลยจนกลางดึก...ทั้งสองยังคงนั่งดื่มกินด้วยกันอย่างชื่นมื่น ประหนึ่งคู่สามีภรรยาที่รักใคร่ปานกลืนกินโดยฝ่ายหญิงมีแต่ความมุ่งมาดปรารถนา หวังปีนเตียงชายตรงหน้า ให้กำเนิดทายาทและได้รับความรักใคร่โปรดปราน ผสานกลิ่นอายบุรุษเข้ากับกลิ่นอายสตรี ประสานเลือดเนื้อเชื้อไขให้ก่อเกิดเผ่าพันธุ์หายากสืบไปนางซ่อนความเจ้าเล่ห์เหลือร้ายเอาไว้ เผยเพียงดวงตาพิสุทธิ์กระจ่างใส หลงใหลสามีล้นเหลือ ออดอ้อนฉอเลาะประหนึ่งดอกหลีฮวาชุ่มฝนส่วนฝ่ายชายซ่อนความคิดชั่วร้ายกักเก็บกลิ่นอายอันตรายเอาไว้ยากเย็นทว่ามิดชิด เผยเพียงแววตาอบอุ่น รอยยิ้มมุมปากมากเสน่ห์ให้แก่ภรรยาตนคนสองคนยังคงดื่มด่ำกับค่ำคืนอันยาวนาน ท่ามกลางบรรยากาศแสนดี มีแสงโคมสีแดงมงคลเป็นใจ กลิ่นดอกไม้ราตรีหอมกรุ่นลอยวนอยู่ในอากาศรอบด้านยังเป็นเหล่าบริพารห้อมล้อมรอรับใช้ทว่าตรวจสอบในที โดยมีขันทีเฒ่าจ้องเขม็งไม่วางตา พาให้ขันทีผู้น้อยและบ่าวรับใช้คนอื่นๆ ไม่กล้ากะพริบตา แม้ง่วงมากแต่ยังไม่กล้าสัปหงกแม้จังหวะเดียวถัดจากมหาขันที มีบ่าวรับใช้ยืนในตำแหน่งต่างๆ อย่างเป็นระเบียบ ทว่าห่างออกไปอีกระยะหนึ่ง กลับมีเงาร่างสองสายยืนอยู่อย่างไร้ระเบ
Last Updated : 2025-02-24จอมนางพญามาร ตอนที่26 แสร้งเมา 1
ก่อนหน้าที่หมิงเฉิงจะได้สมรสพระราชทานให้แต่งงานกับสตรีสกุลโหวเป็นชายาเอกพี่ชายทั้งสองของเขาก็ได้สมรสพระราชทานกับสตรีสกุลใหญ่มากอำนาจไม่แพ้กันยามนี้พี่ชายของหมิงเฉิงยังขยันสร้างทายาทกันอย่างคึกคัก ในตำหนักยังมีสนมชายามากกว่าตัวเขาที่เป็นรัชทายาทเสียอีกน้ำพระทัยของฮ่องเต้ช่างยากแท้หยั่งถึง ความคิดล้ำลึกยิ่งกว่าก้นบึ้งของมหาสมุทรอันเวิ้งว้างลึกลับ แม้จะทรงให้หมิงเฉิงได้ครอบครองตำแหน่งรัชทายาท ผู้เป็นใต้เพียงหนึ่งแต่เหนือคนนับแสน กระนั้นกลับมอบอำนาจหนุนหลังให้พี่ชายทั้งสองได้อย่างน่าหวั่นเกรง ทั้งยังคานกันได้อย่างน่าชมหมิงเฉิงจึงไม่อาจปฏิเสธได้ว่าจักต้องผูกไมตรีกับสกุลโหวให้ดี ถึงแม้ในใจจะเบื่อหน่ายอยากหลีกหนีเหลือเกิน หากมิใช่เพื่อหมิงจินผู้เป็นน้องชาย เขาจะย้ายตัวเองไปอยู่ในป่า ตามหาใครบางคนอย่างจริงจังมิรู้ได้ว่า ป่านนี้มีสามีไปแล้วหรือยัง?หรือต่อให้มีแล้ว เขาก็จะฆ่าสามีนาง แล้วฉุดคร่านางมาเป็นภรรยาของตนเองให้จงได้!รัชทายาทหนุ่มครุ่นคิดอย่างชั่วร้ายไม่สร่างซา ขณะกำลังมอมเมาพระชายาของตนอย่างต่อเนื่องประโยคที่ว่า ใบไม้บังตา ไม่เห็นเขาไท่ซาน[1] กำลังเกิดขึ้นกับบุรุษเช่นหมิงเฉิงอย่
Last Updated : 2025-02-24จอมนางพญามาร ตอนที่26 แสร้งเมา 2
ถึงแม้ว่าหมิงเฉิงจะไม่ล่วงรู้ว่าคนงามมีเรี่ยวแรงมหาศาลปานใด หากแต่ท่าทางพร้อมช้อนร่างขึ้นกระนั้นได้อย่างไร!นั่นจึงทำให้เขาต้องรีบยกฝ่ามือขึ้นโบกเบาๆ หมายปฏิเสธสตรีข้างกายอย่างเด็ดขาด แล้วส่งสัญญาณสายตาเรียกราชองครักษ์คู่ใจทว่ากลับไร้เงาร่างของหมิงจินที่ควรยืนอยู่ในตำแหน่งประจำเสียแล้ว...เมื่อรับรู้ได้ว่าผิดแผนไปหมด ความหงุดหงิดพลันบังเกิดทว่ายังคงไว้ซึ่งท่าทางสุขุมเคร่งขรึม ซ่อนความเย็นชาเยือกเย็นมิดชิด หาได้มีผู้ใดสัมผัสได้ไม่หมิงเฉิงพลันเปลี่ยนแผนใหม่ ไม่คิดสลัดคนงามอีกต่อไป แต่ตรงกันข้าม เขาจะพานางไปกำราบในเรือนตน ให้พ้นหูพ้นตาคนนอกเหล่านี้เมื่อคิดได้เช่นนั้น ร่างสูงจึงโบกมือไล่บรรดาบ่าวรับใช้ให้พากันถอยห่างออกไปไกลตามคำสั่งของพระชายารัชทายาทหนุ่มซึ่งเมามายเพียงลุกขึ้นยืนแสร้งโซเซออกจากเรียวแขนเสลาแล้วเดินเองทว่าโม๋เอ๋อร์ไหนเลยจักปล่อยไปโดยง่าย นางจึงเอื้อมฝ่ามือเล็กนุ่มจับพยุงร่างใหญ่แล้วประคับประคองพากลับเรือนหลักอย่างมีน้ำใจทว่าการถูกสตรีจับประคองย่อมส่งผลต่อภาพลักษณ์อันแข็งแกร่งของชายชาตินักรบ หมิงเฉิงจึงตวัดวงแขนออกกว้าง แล้วโอบนางข้างกายเอาไว้แน่น เพื่อเป็นฝ่ายควบค
Last Updated : 2025-02-25จอมนางพญามาร ตอนที่27 ลักหลับ 1
ห่างออกมาจากศาลาริมสระบัวลึกเข้าไปภายในห้องพักของราชองครักษ์คนสนิทของรัชทายาทหมิงเฉิงหมิงจินอาศัยความมืดแห่งราตรี อุ้มร่างระหงที่หมดสติเข้ามาในห้องพักของตนเองโดยสัญชาตญาณ ด้วยไม่อาจอุ้มนางออกไปด้านหน้าเรือนพระชายาจนถูกพบเห็น ซึ่งย่อมจะนำความเสื่อมเสียให้นางหยูเสวี่ยตกอยู่ในอ้อมแขนอุ่นสบายจึงหลับใหลไปโดยไม่รู้ตัว นางแค่ชอบความอบอุ่นนี้ก็เท่านั้นเมื่อถึงเตียงนอน หมิงจินก็วางร่างอรชรลงอย่างแผ่วเบา เห็นนางหลับตาพริ้มอย่างน่าเอ็นดูก็แค่นั่งเฝ้า จับชีพจรให้นางบางครา เห็นนางมีสัญญาณชีพปกติดีก็เบาใจผ่านไปครึ่งค่อนคืน หมิงจินจึงมีโอกาสได้พิจารณาสตรีนางนี้ให้พิศมองอย่างไร ก็น่าค้นหาผิวพรรณของนางมีสีขาวบริสุทธิ์ทอประกายผุดผาดราวหิมะ นุ่มเนียนละเอียดดุจหยกขาวสลักเนื้อดี สัมผัสที่ได้โอบกอดอ่อนละมุน ทั้งเย็นสบายอย่างประหลาดผิวแก้มนางก็อ่อนนุ่มมาก ทั้งนวลเนียน ทั้งอิ่มน้ำ ยามไล้ปลายนิ้วให้ความรู้สึกดีเหลือเกินยิ่งได้จับมือยิ่งให้รู้สึกนุ่มนิ่มไม่หยาบกร้านเลยสักนิด มองมุมใดไม่คล้ายสาวใช้เลยแม้แต่น้อยฝ่ามือแกร่งไล่สำรวจคนงามบนเตียงนอนอย่างเผลอไผล หมิงจินไม่รู้ตัวเลยว่า เขากำลังล่วงเกินหยูเสว
Last Updated : 2025-02-25จอมนางพญามาร ตอนที่27 ลักหลับ 2
ร่างสูงย่างกรายก้าวเท้าจากขอบบ่อ ท่อนขาลดต่ำ กดบั้นท้ายแกร่งลงน้ำ ชั่วครู่ก็เหลือเพียงกล้ามหน้าอกหนาแน่นงดงามที่โผล่พ้นผิวน้ำ ใต้คิ้วเรียวยาว ดวงตาดำขลับคมกริบค่อยๆ ซ่อนเอาไว้ใต้เปลือกตาหมิงเฉิงกดตัวเองให้จมดิ่งลงน้ำจนมิดศีรษะ ซึมซับไออุ่นเกือบร้อนของน้ำพุให้โอบรอบกายกำยำ กำซ่านแสงจันทร์งามผ่านม่านน้ำเสมือนมายา เพื่อระลึกถึงแน่งน้อยปริศนาเหมือนที่ชอบทำทว่าเพียงลืมตาใต้น้ำ แววตาคมปลาบพลันตะลึง ในบ่อน้ำมิใช่มีเพียงเขาหนึ่งเดียว เบื้องหน้ายังมีเงาร่างอรชร ดำน้ำอยู่ในระยะสายตาแม้มีม่านน้ำกางกั้น ทั้งยังมืดสลัว ทว่ายังเห็นความงามพิลาศล้ำ ผิวขาวนวลผ่องส่องประกายเจิดจ้า คล้ายเรืองแสงสีทองรำไรสีทองเรืองรองกระนั้นหรือ?ก้อนเนื้อในอกแกร่งพลันเต้นตึกตัก นึกตระหนกตกใจ แววตื่นตะลึงฉายวาบผ่านม่านตาดำหมิงเฉิงลุกพรวดขึ้นผิวน้ำ จับจ้องไปเบื้องหน้าไม่วางตา เป็นจังหวะเดียวกับสตรีอีกคน ก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาเช่นกัน“เจ้า! ไยยังอยู่?”“ท่าน! ไยไม่หลับแล้ว?”“...”ทั้งสองตกอยู่ในภาวะตะลึงงัน ดวงตาสองคู่จ้องเขม็ง ปราศจากความสนใจเรือนร่างเปลือยเปล่าเปิดเผยทุกสิ่งของตนเองและอีกฝ่ายโม๋เอ๋อร์อุทานในใจว่า แย่แ
Last Updated : 2025-02-25จอมนางพญามาร ตอนที่28 พันธนาการปริศนา 1
บนเตียงนอนกว้างลวดลายวิจิตร ปรากฏร่างงามอรชรหยดน้ำเกาะพราวนอนหลับตาพริ้มโม๋เอ๋อร์ถูกหมิงเฉิงอุ้มขึ้นมาจากบ่อน้ำพุร้อนในสภาพเปลือยเปล่า ไร้กระทั่งเอี๊ยมบังทรงและกางเกงผ้าชั้นในปกปิด เผยความงดงามพิลาศล้ำเกินพรรณนา เปิดเผยเรือนร่างขาวเนียนละเอียดลออดั่งหยกสลักชั้นยอด เปิดเผยเนินเนื้ออวบอูมเต่งตึงยอดถันชูชันและผิวผ่องนวลเสลาเรียวขางามซ้ายขวา ทั้งเนื้อตัวอมชมพูระเรื่อไปทั่ว ใบหน้าเห่อแดง แต่ริมฝีปากจิ้มลิ้มกลับซีดเซียวเขียวคล้ำหญิงสาวจมน้ำจริงอย่างไม่น่าเชื่อนางดีใจจนเกินไปที่ได้แช่น้ำพุร้อนใต้แสงเดือนฉายที่ห่างหายมานานหลายปี กักเก็บพลังเทพปีศาจเอาไว้แทบไม่ทันเมื่อหมิงเฉิงลงน้ำมา โม๋เอ๋อร์จึงรีบเก็บปราณเทพจนสิ้น กลายเป็นมนุษย์ธรรมดาปราศจากกระทั่งลมปราณ เหลือเพียงลมหายใจของสตรีเพศผู้บอบบางอ่อนแอ ก่อนจะกดร่างอ้อนแอ้นดำดิ่งแช่น้ำอย่างดื้อดึงและนานจนเกินไป ความอุ่นสบายที่คิดถึงโอบล้อมเรือนร่างชวนให้ลุ่มหลงเผลอไผล กอปรกับดื่มเหล้าไปหลายจอก แม้ไม่เมามายแต่ก็มึนงงจนง่วงงุนไม่น้อยสุดท้ายก็หลับใหลอยู่ใต้น้ำอย่างไม่น่าให้อภัย...ที่ข้างเตียงนอน...หมิงเฉิงยืนนิ่งพินิจจ้องชายาแห่งตนเงียบเชียบ จ้
Last Updated : 2025-02-26จอมนางพญามาร ตอนที่28 พันธนาการปริศนา 2
แสงอรุณรุ่งมาเยือน เสียงไพเราะเสนาะโสตของเหล่าสกุณาประสานเสียงขับขานดังไปทั่ว บ่งบอกเวลาแห่งเช้าวันใหม่มาเยือนโม๋เอ๋อร์จึงได้สติแล้วตื่นลืมตาในที่สุด นางกลอกตาสำรวจไปทั่วห้องอยู่อึดใจ พบว่าตนเองนอนร่างเปลือยอยู่บนเตียงใหญ่เพียงผู้เดียว มีผ้าห่มปกปิดให้อย่างดีเมื่อเบนสายตาไปข้างเตียง ไล่มองห่างออกไป จึงเห็นนางกำนัลสามคนยืนหน้าแดงก่ำก้มหน้าหลุบตาคนแรกถือถาดอาภรณ์หรูหรา คนที่สองถือเครื่องประดับละลานตา คนที่สามถืออาหารเช้าหอมกรุ่นชุดชงชาประณีตวิจิตรหญิงสาวให้นึกตกตะลึงมากโข พลันระลึกถึงเรื่องราวเมื่อยามค่ำคืนที่ผ่านมา แล้วประมวลทุกสิ่งอย่างระมัดระวังเมื่อคืนสามีของนางมิได้เข้าหอกับนาง แต่พานางมากินอาหารรสเลิศอยู่ค่อนคืน จากนั้นเขาเมาเหล้า นางพาเขาเข้าห้องเพื่อจัดการครอบครองเขา ทว่านางกลับพึงใจในสมบัติของเขา มากกว่าตัวเขาที่เป็นสามีเฮ่อ!โม๋เอ๋อร์รู้สึกผิดยิ่งนัก ที่สนใจอะไรเยี่ยงนั้นไปเสียได้ สามีของนางช่างน่าเห็นใจที่มีภรรยาเช่นนี้แต่ว่า ทุกสิ่งในห้องของเขาน่าหลงใหลมากๆ นี่นาโดยเฉพาะบ่อน้ำพุร้อน ซึ่งนางก็พอจะมองออกว่าเขาหวงแหนบ่อน้ำส่วนตัวนั้นมากมายปานใดของรักของใคร คนผู้นั้นก็ต
Last Updated : 2025-02-26จอมนางพญามาร ตอนที่28 พันธนาการปริศนา 3
เวลาผ่านไปราวครึ่งชั่วยาม...โม๋เอ๋อร์ในอาภรณ์แสนวิจิตรก็เยื้องกรายออกจากห้องบรรทมส่วนพระองค์ของรัชทายาท นางเดินนวยนาดแช่มช้อยมาตามทาง กิริยานุ่มนวลสูงส่ง ยกยิ้มปลื้มปริ่มตลอดเวลาเมื่อพ้นหัวมุมเฉลียงก็เห็นเป็นด้านหน้าตำหนักโล่งกว้าง ในครรลองสายตาจึงปรากฏร่างสูงงามสง่าในอาภรณ์สีน้ำเงินเข้มปักลายมังกรทองอันน่าเกรงขามของรัชทายาทหมิงเฉิงเขากำลังยืนสนทนากับมหาขันทีเฒ่าหวังกงกง ผู้ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องทั้งคืน ไม่หลับไม่นอนและทันทีที่เขาผินใบหน้าอันหล่อเหลามามองนาง รอยยิ้มอ่อนโยนพลันปรากฏในครรลองสายตา โม๋เอ๋อร์ถึงกับตาพร่าในบัดดล คนอะไรรูปงามปานศิลาดำ ทั้งทรงพลังแลดูทมิฬตรึงใจเหลือเกินเมื่อเดินมาถึงร่างสูง มือหนาพลันยื่นส่งให้ตรงหน้า หญิงสาวพลันเบิกตาโตมองเหม่อที่ฝ่ามือเขา ชั่วภาวะตะลึงนั้น นางรับรู้เพียงมือนุ่มของตนถูกกอบกุมด้วยมืออุ่นของเขาชั่วครู่ต่อมาชายผู้เป็นสามีก็พานางเดินไปด้วยกันตามทางเดินแผ่นศิลาอย่างแช่มช้า แสงแดดยามเช้าช่างสว่างเจิดจ้า พาม่านตามองเห็นทุกสิ่งเจิดจรัสยิ่งนัก ร่างระหงจึงคล้ายกับล่องลอยอยู่กลางสายหมอก ภาพที่เห็นเบื้องหน้าคือม่านมายาพรางใจ จริงเท็จเท่าใดล้วนไม่สำคั
Last Updated : 2025-02-27
Latest chapter
จอมนางพญามาร ตอนที่53 เคลือบแคลง 1
หลังจากใครบางคนเจออาหารหลากหลาย สีสันสวยงามบนโต๊ะในห้องอาหาร แล้วกินอย่างแช่มชื่นรื่นรมย์จนลืมตัวเขาที่เป็นสามีหมิงเฉิงก็ได้แต่พ่นลมหายใจอย่างหงุดหงิดขึ้นมาอีกครา หากแต่กลับทำอันใดมิได้ นอกจากปล่อยเลยตามเลย ยอมให้ชายาอยู่กับเสด็จแม่ไปก่อนชายหนุ่มสะบัดชายผ้าสีดำเนื้อดีเสียงดังพึ่บ เกิดกระแสลมเย็นจัดสายหนึ่ง ที่แสดงถึงอารมณ์ร้อนรุ่มเดือดดาล แล้วเดินจากมาอย่างไม่สบอารมณ์เป็นอย่างมาก ไม่นาน...ก็กลับมาถึงตำหนักบูรพา แล้วเรียกหาองครักษ์คนสนิททันทีหลังจากหมิงจินเดินเข้ามายังห้องชั้นสองด้านในซึ่งปราศจากผู้ใดและห่างไกลพื้นดิน หมิงเฉิงที่ยืนรออยู่แล้วตรงริมหน้าต่างบานเดิม เพียงปรายหางตาคู่คมมองนิ่ง แล้วเอ่ยเนิบช้า“ข้าอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับชายาโหวทั้งหมดตั้งแต่นางเกิดและเติบโตมา”ไม่มีอ้อมค้อม ไม่มีผ่อนปรน และใจร้อนยิ่งยามหมิงเฉิงต้องการสิ่งใด หากมิใช่เข่นฆ่าล่าสังหารศัตรูหรือล้างผลาญเมืองใด ก็มักจะเอ่ยปากตามตรงกับหมิงจินเช่นนี้การสืบข่าวและวิเคราะห์เจาะลึกอย่างฉลาดปราดเปรื่องย่อมเป็นหมิงจินเท่านั้นที่เขาไว้ใจ โดยเฉพาะเรื่องนี้เรื่องที่ลึกลับซับซ้อนซ่อนเล่ห์แสนกลอันอาจจะถึงขั้นทำให้ใครบ
จอมนางพญามาร ตอนที่52 รังแก
กลางโถงห้องหนังสือสุรเสียงเรียบเรื่อยเปรยขึ้นว่า “ปีนี้อากาศหนาวเย็นยิ่งนัก เปิ่นกงมิใคร่ชมชอบน้ำแข็งค้างในป่าใหญ่ เกรงจะป่วยไข้คล้ายอุปสรรคต่อประเพณี มิสู้ให้ฝ่าบาททรงพระราชทานอนุญาตให้สนมคนโปรดติดตาม”ประโยคบอกปัดการร่วมขบวนล่าสัตว์แห่งราชอาณาจักรครานี้ ขันทีผู้นำพระราชสาสน์ทำได้เพียงก้มหน้านอบน้อมรับคำเจียงฮองเฮาตรัสอีกเล็กน้อยว่า “กำหนดการทั้งหลาย เปิ่นกงรับรู้แล้ว ฝากกราบทูลฝ่าบาท อย่าทรงงานหนักมากนัก ถนอมพระวรกายด้วย”อันที่จริง เจียงเฟิ่งมักจะร่วมประเพณีกับหมิงเฮ่าไถโซ่วทุกครั้งไม่เคยขาด เพราะพระสวามีต้องการเช่นนั้น ทว่าครั้งนี้ยังมีเรื่องให้ทำ จึงจำต้องรั้งอยู่ที่วัง เผื่อว่าหมิงจินมีแผนการหนุนหลังอันใดเพื่อหมิงเฉิง พระนางจักได้คอยช่วยเหลืออีกแรงหลังจากขันทียอบกายทูลลา สวี่กูกูก็เดินนำหน้าไปส่งอีกฝ่ายที่หน้าห้องหนังสือตามมารยาท จากนั้นยืนคุยกันตามประสาเล็กน้อย ยื่นถุงเงินให้เพื่อแสดงสินน้ำใจ เหลือเจียงฮองเฮาประทับนั่งอยู่ที่โต๊ะกลางโถง สายพระเนตรพลันเหลือบมองไปที่มุมห้อง เห็นผ้าม่านทิ้งตัวปิดลงมา ได้ยินเสียงดังกุกกักอยู่ด้านใน คล้ายคนทะเลาะกันมารดาแห่งแผ่นดินลุกขึ้นทันใด น
จอมนางพญามาร ตอนที่51 มุมหนึ่งในห้องหนังสือ 2
โม๋เอ๋อร์ยิ่งแตกตื่น ดวงตายิ่งเบิกกว้าง สีดำขลับวูบไหวเป็นสีเขียวมรกตเปล่งประกายวูบวาบ ก่อนจะกลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็วแน่นอนว่าหมิงเฉิงมองทัน และนี่คือเป้าหมายในการบังคับจูบนางชายหนุ่มให้รู้สึกพึงพอใจ เสริมความมั่นใจอันดื้อรั้นก่อนหน้าได้ดียิ่งฝ่ามือหนาข้างหนึ่งยิ่งรัดรึงที่เอวนาง ฝ่ามืออีกข้างค่อยๆ เลื่อนจากแผ่นหลังบอบบางขึ้นมาที่ท้ายทอย แล้วจับประคองศีรษะน้อยๆ ให้ตรึงแน่นผินตามใบหน้าเขายามเรียวปากหยอกเย้าและเรียวลิ้นแทรกซึมล่วงล้ำชิมรสหวานฉ่ำ ดวงตาคู่คมยังจับจ้องที่ดวงเนตรคู่งามหมิงเฉิงเห็นสีเขียวตัดสีดำขลับไม่หยุด มุมปากพลันแย้มยิ้มแม้กำลังจุมพิตร้อนเร่าเขย่าหัวใจโม๋เอ๋อร์ในยามนี้ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เหตุใดสามีของนาง จู่ๆ ก็ดึงรั้งนางมามุมตู้ แล้วดูดกลืนริมฝีปากกันเช่นนี้ทั้งความอุ่นร้อนจากวงแขน ฝ่ามือร้อนผ่าวที่ท้ายทอย และความรู้สึกนุ่มร้อนที่ริมฝีปาก ล้วนสร้างความรู้สึกแปลกประหลาดอย่างรุนแรง หญิงสาวทำได้เพียงนิ่งงัน หายใจไม่ทันเพราะถูกช่วงชิงที่มุมอับข้างชั้นหนังสือ ร่างหนาตรึงร่างบางแนบแน่น กลีบปากร้อนชื้นขมเม้มกลีบปากอ่อนนุ่มอยู่อย่างนั้นครู่ใหญ่ ละเลียดชิมนางอย่างย่า
จอมนางพญามาร ตอนที่51 มุมหนึ่งในห้องหนังสือ 1
นอกหน้าต่าง รอบด้านเงียบสงบ สายลมอ่อนโชยพัดพลิ้วเข้ามา พากลิ่นไอน้ำผสานดอกบัวเข้าหา ให้สดชื่นรื่นรม ช่างเหมาะสมแก่การสร้างอารมณ์วาดภาพยิ่งทว่าหมิงเฉิงหาได้มีอารมณ์สุนทรีพร้อมร่างภาพวาดลวดลายอันใดใส่กระดาษไม่ ด้วยในใจยังคำนึงถึงนางกำนัลผู้นั้น ที่บังอาจมีนัยน์ตาสีเขียวเหมือนใครบางคน!สายตาคมปลาบลอบพินิจชายาที่ยืนฝนหมึกอยู่ด้านข้าง ดวงหน้าสะคราญโฉมมีดวงตากลมโตอันน่าสงสัย เพื่อความสบายใจเขาควรจักพิสูจน์นางให้มากเข้าไว้หมิงเฉิงพลันหรี่ตา นึกถึงเรื่องราวบางประการดวงตาสีเขียววูบไหวที่เห็นเพียงแวบหนึ่งแต่มากกว่าถึงสามครั้ง ทั้งกลิ่นอายเย็นฉ่ำที่สัมผัสได้ยามโอบกอด ให้รู้สึกดีอย่างประหลาด และยังคุ้นเคยอย่างไม่น่าจะเป็นไปได้ ทั้งๆ ที่นางเป็นถึงคุณหนูในห้องหอ ไม่เคยย่างกรายออกนอกจวนไปที่ใด ไม่มีทางที่นางจะเคยปรากฏกายในป่าใหญ่หากแต่ไม่รู้เพราะเหตุใด เขาถึงอยากเชื่อให้สนิทใจแน่งน้อยในวันวาน บางทีอาจจะเป็นนาง...หมิงเฉิงยิ่งคิดยิ่งรุ่มร้อน ความรู้สึกไม่ยินยอมกำลังเกิดขึ้นอย่างดื้อรั้นเขาจักให้หมิงจินไปสืบเรื่องนี้ให้รู้แจ้ง ว่าสกุลโหวเล่นกลซ่อนเล่ห์อันใดหรือไม่ ทว่ายามนี้ขอเรียกความมั่นใจส
จอมนางพญามาร ตอนที่50 กลอนแทนใจ 2
พระชายาน่ารักน่าชังถึงเพียงนี้ แล้วอีกฝ่ายจักเย็นชาไปเพื่ออันใดเจียงเฟิ่งให้รู้สึกหงุดหงิดยิ่ง!ลืมไปแล้วจริงๆ ว่าธิดาสกุลโหวคือสมบัติล้ำค่า จักต้องถนอมเอาไว้จนกว่าบุตรชายคนใดคนหนึ่งได้ขึ้นครองราชย์อันว่าสตรีงามพิลาศปานล่มเมืองล่มแคว้น เป็นนางมารยั่วยวน กระทั่งผู้จับจ้องคล้ายถูกดึงดูดตกบ่วงเสน่หาอันเหลือร้าย จักเป็นใครไปมิได้ นอกจากสตรีนามว่า โม๋เอ๋อร์กระทั่งเจียงฮองเฮายังหลงใหลเข้าให้แล้วแบบเต็มขั้นโม๋เอ๋อร์นั้น ใครเห็นก็ต้องตกหลุมรัก แม้แต่สตรีด้วยกัน!สุรเสียงเย็นเยียบจึงตรัสไปทางสวี่กูกูที่ยืนอยู่ไม่ห่าง“ให้คนไปเชิญองค์รัชทายาทเข้ามาในห้องหนังสือ”“เพคะ”เสียงตอบรับนอบน้อมเกิดขึ้นจากนางกำนัลคนสนิท เพียงครู่ขันทีผู้น้อยหน้าห้องก็ถูกสั่งให้ไปแจ้งแก่หมิงเฉิงชั่วอึดใจเท่านั้น ร่างสูงสง่าก็มาปรากฏอยู่ภายในห้องหนังสือชายหนุ่มเหลือบดวงตาคมปลาบมองพระชายาแวบหนึ่ง แล้วไม่สนใจอีก เย็นชาที่สุดโม๋เอ๋อร์ที่ยืนอยู่หน้าโต๊ะของเจียงฮองเฮาพลันเลิกคิ้วฉงน กะพริบตางุนงง เมื่อเห็นสามีเครียดขรึมสีหน้าเย็นเยียบปานนั้นเจียงฮองเฮากรีดเรียวนิ้วม้วนกระดาษคำกลอนหวานล้ำของโม๋เอ๋อร์อย่างทะนุถนอม แล้วว
จอมนางพญามาร ตอนที่50 กลอนแทนใจ 1
ใกล้ยามเที่ยงวัน นภากว้างไร้หมู่เมฆลอยเคลื่อน ตะวันฉายจึงแผดแสงแรงกล้าหมิงเฉิงจึงเปรยกับเจียงฮองเฮาว่าควรกลับตำหนักส่วนพระองค์ เพื่อพักผ่อนถนอมพระวรกาย เขาจะได้พาใครบางคนกลับวังบูรพาเสียทีทว่าผู้ถูกห่วงใยเกรงว่าจะเหน็ดเหนื่อยเกินไปเพียงต้องการอยู่กับลูกชายอีกสักหน่อยและยามนี้ ก็ให้รู้สึกอยากมีลูกสาวสักคนเจียงเฟิ่งกำลังชื่นชอบการสนทนากับโม๋เอ๋อร์ยิ่งนัก ดวงตากลมโตพิสุทธิ์สดใส กอปรกับกิริยาน่ารักไร้เดียงสา แม้แต่สตรีด้วยกันที่ได้ชื่อว่าเย็นชาเหลือเกิน ยังหัวใจละลาย คล้ายกับได้สายน้ำเย็นฉ่ำของอีกฝ่ายรินรดจนชุ่มชื่นโพรงอก“วันนี้ อยู่ร่วมโต๊ะอาหารกลางวันเป็นเพื่อนแม่ก่อนเถิด” สุรเสียงนุ่มนวลตรัสอย่างเป็นกันเองกับคนงามด้านซ้ายที่ประคองมือกันไปตามทางเดินกลางอุทยาน“ย่อมเป็นเช่นนั้นเพคะ” โม๋เอ๋อร์มีหรือจะปฏิเสธอาหารเลิศรส นางรีบตอบรับเสียงใส “หากเสด็จแม่มิได้ชักชวน เกรงว่าหม่อมฉันจะเป็นฝ่ายเสียมารยาทเอ่ยปากขอร้องเสียแล้ว”เจ้าแห่งวังหลังถึงกับแย้มสรวล “เจ้านี่นะ!”รอยยิ้มสว่างจ้ายังคงประดับใบหน้าเรียวเล็กจนผู้จ้องมองรู้สึกแสบตาไปหมด ดวงตาคู่คมของหมิงเฉิงเข้มลึกสุดจะหยั่ง ทั้งยังรู้สึกไม
จอมนางพญามาร ตอนที่49 นางผู้มีนัยน์ตาสีเขียว 2
ภายในศาลาริมบึงขนาดใหญ่ การสนทนาระหว่างสตรีดำเนินอีกเพียงครู่ชิงเฟยจึงกล่าวลาแล้วล่าถอยออกไป พร้อมธิดาตัวน้อยและนางกำนัลคนสนิทร่างสูงของหมิงเฉิงยังคงถูกตรึงนิ่งขึงอยู่กับที่ ไร้ซึ่งผู้ใดสังเกตเห็น มีเพียงตัวเขาเท่านั้นที่รู้เขาเห็นนางกำนัลคนสนิทที่มากับชิงเฟยมีนัยน์ตาสีเขียว และมิใช่เพียงชั่ววูบเดียว ทว่าหลายชั่วลมหายใจเลยก็ว่าได้สตรีนางนี้มีใบหน้าเรียวยาว ผิวขาวราวหิมะ ถึงแม้จะอยู่ในชุดสีครามอ่อนจางของตำแหน่งนางกำนัล หากแต่กลับสัมผัสได้ถึงความเย็นเยียบกดข่มผู้คน นางพยายามหลุบตาหลบเลี่ยง หากแต่เขาก็ยังมองได้ทันท่วงที และเห็นชัดเจนดินแดนทั้งสามภพภูมินั้น มีสวรรค์และนรกแยกกันมิอาจบรรจบ เหล่าทวยเทพและปีศาจต่างก็แยกกันอยู่มิอาจค้นพบมีเพียงภพมนุษย์เท่านั้น ที่เหล่าภูตผีและปีศาจร้ายต่างเผ่าพันธุ์ อาศัยอยู่แบบแทรกซึมทั่วไปหมดมนุษย์หรือสรรพสัตว์ ที่ต้องการละทางโลกเพื่อเป็นเซียน บำเพ็ญเพียรบารมีจนถึงขั้นได้เป็นเซียนก็ยังอาศัยอยู่ในภพนี้มนุษย์หรือสรรพสัตว์ที่มีจิตใจใฝ่อกุศล บำเพ็ญเพียรเพื่อมีพลังที่ชั่วร้ายจนกลายเป็นมาร แม้กระทั่งเทพหรือเซียน ถ้ามีจิตใจชั่วร้ายก็กลายเป็นมาร พวกนี้ก็อยู่
จอมนางพญามาร ตอนที่49 นางผู้มีนัยน์ตาสีเขียว 1
ยามทิวาตะวันเคลื่อนแสงแดดกล้า ขบวนเสด็จของเจียงฮองเฮาจึงเลือกที่จะเดินไปนั่งจิบชาในศาลากลางสวนบุปผชาติ รอบด้านล้วนงดงาม เบื้องหน้าคือบึงบัวหลากสีที่โต๊ะกลมกลางศาลา โม๋เอ๋อร์ดูแลรินน้ำชาให้แม่สามีอย่างนอบน้อม เจียงเฟิ่งรับการปรนนิบัติจากลูกสะใภ้อย่างยินดี สตรีทั้งสองแย้มยิ้มให้กันอย่างชื่นมื่นเปี่ยมไมตรีในขณะที่หมิงเฉิงยืนเอามือไพล่หลังอยู่นิ่งๆ ที่ริมศาลาด้านบึงบัว ทำตัวเป็นบุตรชายที่ดีและสามีผู้ใจเย็นรอคอยภรรยากินขนมจิบชาอย่างอดทนที่ด้านนอกศาลา ถัดจากกลุ่มนางกำนัลและขันทีที่ยืนเรียงรายอย่างสงบเพื่อรอรับใช้ มีเสียงอ้อแอ้ของเด็กน้อยดังขึ้น เสียงนั้นเรียกสายตาของคนในศาลาได้ทันทีเมื่อทุกคนในศาลาหันไปมองทางต้นเสียง จึงได้เห็นเป็นสตรีงดงามนางหนึ่งในอาภรณ์สีชิงพลิ้วไหวประดับปิ่นหรูหรา แต่งหน้าสีหวาน ใบหน้าโฉมสะคราญแขวนรอยยิ้มละมุนตา ท่าทางเรียบร้อยอ่อนหวานนอบน้อมถ่อมตนเป็นอย่างมากนางเดินนวยนาดแช่มช้ามาทางศาลา พร้อมนางกำนัลคนสนิทที่อุ้มเด็กน้อยน่ารักไม่ห่างกายนางคือพระสนมชิงเฟย นามชิงจิ้งชิงเฟยผู้นี้ เดิมทีเป็นคุณหนูผู้โดดเด่นที่สุดแห่งสกุลชิง และมักจะเข้าร่วมงานวังหลวงทุกครั้งไม่เคยข
จอมนางพญามาร ตอนที่48 โปรดปราน 2
เมื่อคิดเช่นนั้น เจียงฮองเฮาจึงผินพระพักตร์ปรายสายพระเนตรมาทางองค์รัชทายาทบ้าง ทว่ากลับเห็นท่าทางเย็นชาแววตาเย็นเยียบกิริยาห่างเหินกับชายาโหว ก็ให้นึกแปลกพระทัยแต่กระนั้นก็คิดเพียงว่าจะไม่ยุ่งเรื่องยิบย่อยของบุตรชาย เพียงปล่อยให้พวกเขาจัดการกันเอง พระนางเพียงกระทำตามแผนการของหมิงจินกับสาวใช้คนงาม ที่ขอให้แสดงความโปรดปรานต่อธิดาโหวให้เป็นที่ประจักษ์ก็เท่านั้นชั่วจังหวะที่กำลังสงสัยในอากัปกิริยาอันน่าครั่นคร้ามของหมิงเฉิง เจียงฮองเฮาพลันได้ยินเสียงหวานใสของสตรีด้านซ้ายกล่าวพร้อมรอยยิ้มพริ้มเพราว่า“หม่อมฉันย่อมทำเพื่อเสด็จแม่เพคะ และจะมาหาบ่อยๆ ไม่ปล่อยให้อยู่คนเดียวแน่ๆ” โม๋เอ๋อร์กล่าวจากใจจริง กิริยาวาจาล้วนน่ารักสดใส ไร้การเสแสร้งทั้งสิ้นเจียงฮองเฮาแย้มสรวล “ดียิ่ง ดีจริงๆ”“เพคะ” โม๋เอ๋อร์คลี่ยิ้มละมุน กิริยาหมดจดพอดี ไม่มากไม่น้อยจนเกินไป ดวงตากลมโตพิสุจธิ์สดใส เผยความดีใจที่ได้มีมารดาเพิ่มอีกหนึ่งคนทว่าใบหน้าหล่อเหลาของหมิงเฉิงยิ่งดำทะมึนนึกขัดใจ หากเขาต้องพาชายาโหวเข้าวังบ่อยๆ ได้อึดอัดตายพอดีต่อหน้าเสด็จแม่จักทำอันใดตามแต่ใจได้ที่ใด?ความไม่พอใจฉายวาบผ่านแววตาคม สีหน้าเผยคว
