ตอนที่28 พันธนาการปริศนา 1

บนเตียงนอนกว้างลวดลายวิจิตร ปรากฏร่างงามอรชรหยดน้ำเกาะพราวนอนหลับตาพริ้ม

โม๋เอ๋อร์ถูกหมิงเฉิงอุ้มขึ้นมาจากบ่อน้ำพุร้อนในสภาพเปลือยเปล่า ไร้กระทั่งเอี๊ยมบังทรงและกางเกงผ้าชั้นในปกปิด เผยความงดงามพิลาศล้ำเกินพรรณนา เปิดเผยเรือนร่างขาวเนียนละเอียดลออดั่งหยกสลักชั้นยอด เปิดเผยเนินเนื้ออวบอูมเต่งตึงยอดถันชูชันและผิวผ่องนวลเสลาเรียวขางามซ้ายขวา ทั้งเนื้อตัวอมชมพูระเรื่อไปทั่ว ใบหน้าเห่อแดง แต่ริมฝีปากจิ้มลิ้มกลับซีดเซียวเขียวคล้ำ

หญิงสาวจมน้ำจริงอย่างไม่น่าเชื่อ

นางดีใจจนเกินไปที่ได้แช่น้ำพุร้อนใต้แสงเดือนฉายที่ห่างหายมานานหลายปี กักเก็บพลังเทพปีศาจเอาไว้แทบไม่ทัน

เมื่อหมิงเฉิงลงน้ำมา โม๋เอ๋อร์จึงรีบเก็บปราณเทพจนสิ้น กลายเป็นมนุษย์ธรรมดาปราศจากกระทั่งลมปราณ เหลือเพียงลมหายใจของสตรีเพศผู้บอบบางอ่อนแอ ก่อนจะกดร่างอ้อนแอ้นดำดิ่งแช่น้ำอย่างดื้อดึงและนานจนเกินไป ความอุ่นสบายที่คิดถึงโอบล้อมเรือนร่างชวนให้ลุ่มหลงเผลอไผล กอปรกับดื่มเหล้าไปหลายจอก แม้ไม่เมามายแต่ก็มึนงงจนง่วงงุนไม่น้อย

สุดท้ายก็หลับใหลอยู่ใต้น้ำอย่างไม่น่าให้อภัย...

ที่ข้างเตียงนอน...

หมิงเฉิงยืนนิ่งพินิจจ้องชายาแห่งตนเงียบเชียบ จ้องมองสตรีที่มีความงามทุกสัดส่วนด้วยสายตานิ่งสงบ แต่เข้มลึกสุดหยั่ง        

เห็นลักษณะของนางที่บ่งบอกว่ามิได้แกล้ง จึงทำได้เพียงอุ้มร่างอ่อนนุ่มปวกเปียกมาวางไว้บนเตียงนอน ไม่คิดอุ้มนางออกจากห้องเป็นการประจาน หรือเรียกหมอหลวงให้วุ่นวาย

เพราะหากทำเช่นนั้น เรื่องปวดหัวคงมีตามมาในวันรุ่ง เขาจึงมอบอภิสิทธิ์เหนือใครให้นางได้นอนบนเตียงของเขา

ช่วยรักษานางด้วยมือของเขาเอง

ยามนี้ชีพจรของนางกลับมาเต้นเป็นปกติแล้ว ลมหายใจสมดุลแล้ว แต่ยังหลับใหลมิได้สติ รัชทายาทหนุ่มจึงปล่อยให้นางนอนต่อไป ทว่าไม่คิดใส่เสื้อผ้าให้ และไม่คิดนอนร่วมเตียง

ชายหนุ่มไม่อาจไม่ยอมรับว่าหญิงสาวบนเตียงนอน  มีใบหน้าที่งามสมบูรณ์แบบมาก ไม่ว่าจะดวงตา จมูก ริมฝีปาก ตลอดทั้งเรือนร่าง ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าไม่มีที่ใดจะหาคำติได้

รูปร่างของนางอ้อนแอ้นอรชรเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์มนต์มาร ส่วนเว้าส่วนโค้งงดงามไปทุกสัดส่วน  

ผิวพรรณขาวเนียนกระจ่างใสเปล่งปลั่งราวกับจะส่องแสงได้ ความนุ่มนิ่มของเนื้อนวลราวกับจะคั้นน้ำได้ ทั้งเรียบลื่นทั้งเย็นนุ่มให้รู้สึกสบายในทุกสัมผัส ยามจับจ้องประหนึ่งวิญญาณจักถูกดึงออกจากร่างอย่างไม่น่าจะเป็นไปได้

ความยั่วยวนของนางแผ่กำจายออกมาอย่างล้นหลาม แม้กำลังหลับใหลมิได้สติอันใด

ช่วงก่อนหน้ายามกระชับร่างอ่อนนุ่มหอมกรุ่นเอาไว้แนบอกขึ้นมาจากน้ำ ทั้งเขาและนางล้วนเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์แม้ชิ้นเดียวกางกั้น จนความรู้สึกร้อนผ่าวยามเนื้อแนบเนื้อยังคงติดตรึง ผิวสัมผัสเรียบลื่นยังคงประทับไม่จางหาย

ทว่าเขามิใช่บุรุษที่จักถูกเสน่หานวลนางล่อลวงโดยง่าย อารมณ์ยามกระสันจึงควบคุมได้ไม่ยากเย็น  

เสียงพึ่บของผ้านวมผืนใหญ่ถูกยกสะบัดด้วยมือหนาเพื่อคลี่คลุมร่างอรชรจนมิดถึงปลายคาง ปกปิดความงามอร่ามจนสิ้น

หมิงเฉิงห่มผ้าให้โม๋เอ๋อร์อย่างไม่ใยดี ไม่แม้แต่จะสนใจร่างระหงงามงอนเปล่าเปลือยที่มีเสน่ห์เย้ายวนใจมหาศาล

นางสวยสดและงดงามทุกส่วน กระชากใจชายถึงเพียงนี้ ...แน่นอนว่าหมิงเฉิงไม่อาจไม่หวั่นไหว ในเมื่อเขาเป็นเพียงบุรุษธรรมดาผู้หนึ่ง ที่มีเลือดลมพลุ่งพล่านยามเจอร่างงามกระตุ้นเร้า

แต่เพราะมีนางในดวงใจยึดเหนี่ยว และมีภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่ยังไม่บรรลุ เขาจะไม่หลงใหลสตรีนางใดเด็ดขาด

โดยเฉพาะสตรีจากสกุลโหวอันยิ่งใหญ่ ซึ่งไม่ว่าจะงดงามเย้ายวนปานใด เขาย่อมไม่อาจแตะต้องโดยง่าย เพื่อเก็บเอาไว้ส่งต่อให้น้องชายในภายภาคหน้าเมื่อขึ้นครองราชย์

ตัวเขาที่เป็นรัชทายาท หากยึดครองบัลลังก์มังกรโดยสมบูรณ์ ย่อมสละทันทีให้เจ้าของที่แท้จริง รวมถึงสตรีนางนี้ ที่มีเบื้องหลังเป็นเจ็ดตระกูลใหญ่ฝ่ายมารดา และตระกูลเรืองอำนาจยาวนานราวร้อยปีฝ่ายบิดา ทุกสิ่งล้วนทำเพื่อหมิงจิน...