บทที่ 369

“นี่ก็ผ่านไปเกือบชั่วโมงแล้ว คนที่คนไร้ค่าอย่างนายเรียกมาอยู่ไหนกันล่ะ คนที่จะกวาดซื้อร้านอาหารถังซ่งอยู่ไหนล่ะ?”

หวงจิงซานชี้ไปที่วาเชอรอง คอนสแตนตินบนข้อมือของเขา แล้วถุยน้ำลายใส่หลี่โม่ด้วยท่าทางอวดดี

“ก็รู้แล้วว่าคนจน ๆ อย่างนายแค่วางมาดใหญ่เพื่อตบตาคนอื่น ยังมาบอกว่าจะกวาดซื้อร้านอาหารถังซ่ง กว้านซื้อบ้าบออะไรกัน เกรงว่าเงินของนายแค่ก็น่าจะเพียงพอแล้วที่จะไปตลาดผักเพื่อซื้อเต้าหู้กับผักใบเขียวเท่านั้นแหละ กล้ามาแสดงต่อหน้าฉัน ผลจะไม่ใช่แค่โดนตบจนหน้าบวมหรอกนะ"

หลี่โม่เหลือบไปที่หวงจิงซาน จากนั้นก็ถือถ้วยชาขึ้นมาและดื่มชาอย่างสงบ โดยไม่ได้ใส่ใจคำพูดของหวงจิงซานเลย

ฉินเยว่ต้องการเจรจาอธิบายเหตุผลกับหวงจิงซาน แต่ถูกสายตาของหลี่โม่หยุดไว้

เมื่อเห็นหลี่โม่ไม่พูดจา หวงจิงซานก็บ้าคลั่งมากขึ้นเรื่อย ๆ

“ให้ตายเถอะ นี่นายเป็นใบ้ไปแล้วใช่ไหม พาคนมาที่นี่เพื่อผสมชาและดื่มด้วยมันใช่เหรอ ไหนล่ะคนที่นายโทรเรียกน่ะ? คนที่จะกว้านซื้ออยู่ไหนล่ะ? นายให้พวกเขามาสักทีสิ ให้ฉันเห็นหน่อยเถอะว่า คนที่นายเรีบกมาเป็นใคร”

“ขยะไร้ค่า ดูเหมือนว่าถ้าฉันไม่จัดการแกดี ๆ แกคงไม่รู้ว่าฉันน่ากลัวแค่ไห