เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 6 เจ้าเล่ห์ที่หนึ่ง
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-22 09:10:39ตอนที่ 6 เจ้าเล่ห์ที่หนึ่ง
เมื่อขับรถมาถึงคอนโดและจอดสนิทที่ลานจอดรถ มัทนาปลดล็อคเข็มขัดนิรภัยได้ เธอกำลังจะเปิดประตูรถลงจากรถ แต่อิทธิพลกลับเอื้อมมือมาจับข้อมือของเธอเอาไว้ ยังไม่ยอมให้เธอลงไปง่ายๆ
“พี่อิท...ปล่อยมือมายนะคะ” เผลอเป็นไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่รู้ เห็นเธอไม่ว่าอะไร ชักจะเอาใหญ่
“ไม่ปล่อย...” เขาไม่ได้พูดเปล่า แต่แกล้งใช้นิ้วหัวแม่มือลูบเบาๆที่มือของเธอด้วย เด็กอะไรทำไมมือนุ่มจัง
“ปล่อยนะคะ!” เธอสะบัดมือออกจากการจับของเขา เขาจึงยอมปล่อยให้ จีบยากจริงๆแฮะ!
“เดี๋ยว...พี่แค่จะขอเบอร์” ท่ายากเยอะจริงๆ ทำเอาคนขี้กลัวทำตัวไม่ถูก ไม่รู้ว่าเขาจะมาไม้ไหนกันแน่ ตกลงไม่รู้ว่าอันไหนแกล้ง อันไหนจริง
“ไม่ให้ค่ะ”
“ไลน์ก็ได้”
“ไม่ให้ค่ะ”
“เฟซบุ๊กก็ได้”
“ไม่ให้ค่ะ!”
“ถ้าไม่ให้ก็อยู่มันในรถนี่แหละ” สายตาของเขาเริ่มสำรวจเรือนร่างสวยๆของเธออย่างไม่คิดที่จะปกปิด นั่นจึงทำให้มัทนายอม...
“เอามือถือของพี่มาสิค่ะ” เขาหยิบมือถือขึ้นมาปลดล็อคหน้าจอให้ จากนั้นจึงส่งให้เธอ มัทนาให้เบอร์ไป บันทึกชื่อปุ๊บ ไลน์เด้งปั๊บ สีหน้าของคนที่นั่งอยู่ข้างๆท่าทางพอใจอย่างเห็นได้ชัด
“จะปล่อยมายลงไปได้หรือยังคะ” เขาปลดล็อคประตู จากนั้นเธอจึงเปิดประตูรถแล้วรีบลงไป เธอเดินฉับๆโดยมีอิทธิพลเดินตามไปติดๆ เดินตามกันมาเรื่อยๆ ก่อนจะถึงหน้าห้อง เขาก็ถามเธอขึ้นมาว่า...
“ตอนเช้าไปเรียนยังไง”
“แล้วแต่สะดวกค่ะ ถ้าสายก็ไปรถไฟฟ้า”
“สะดวกให้พี่ไปส่งมั้ย” มัทนาเริ่มทำตัวไม่ถูกอีกครั้ง ปล่อยให้เธอหายใจบ้างไม่ได้หรือยังไง
“ไม่รบกวนหรอกค่ะ” เธอปฏิเสธ! แต่ในขณะที่เธอกำลังหยิบคีย์การ์ดขึ้นมาเพื่อเปิดประตูห้อง เขาก็มายืนขวางประตูห้องของเธอเอาไว้
“ถอยไปนะคะ มายจะเข้าห้อง” เขายังไม่ยอมถอย แล้วถามเธอขึ้นมาอีกว่า...
“รู้หรือยังว่าพี่จีบ” เขาไม่แน่ใจว่าไอ้มดได้พูดอะไรกับเธอไปบ้างก็เลยลองถามดู
“ไม่รู้ค่ะ” น้ำเสียงของเธอที่พูดออกมาทำให้เขามั่นใจว่าเธอน่าจะรู้ เขาจึงหยิบคีย์การ์ดที่เธอกำลังถืออยู่ในมือ แย่งเอามาเปิดห้องให้แล้วขอตามเข้าไปในห้องด้วย อย่างหน้าด้านๆ
“นี่! หยุดนะ! ออกไปเลย!” คนอะไรหน้ามึนขนาดนี้ ถึงเขาจะมีอายุมากกว่าเธอหลายปี แต่ถ้าทำนิสัยแบบนี้ บอกเลยว่าเธอก็จะไม่เกรงใจเหมือนกัน
“อย่าดิ้นน่า...” เขาทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาภายในห้องของเธอ แล้วใช้แขนแข็งแรงรั้งเอวของเธอ ให้เธอหย่อนก้นนั่งลงมาบนหน้าตักของเขา ซึ่งตอนนี้มันก็เป็นเช่นนั้น
“จะทำอะไร! ทำไมเป็นคนแบบนี้เนี่ย” มัทนาพยายามดิ้นออกจากวงแขนของเขาที่กอดรัดเอวของเธอเอาไว้แน่น แต่มันก็ไม่เป็นผล
“มาย! มาย! หยุดดิ้นพี่ไม่ได้จะทำอะไร พี่สัญญา” คำสัญญาของเขาทำให้เธอยอมหยุดดิ้น เพราะยิ่งเธอดิ้นเขาก็ยิ่งรัดเธอแน่น เนื้อตัวของเธอก็เริ่มเจ็บ แว่นสายตาที่กำลังจะร่วงถูกเขาถอดออกให้แล้ววางไว้บนโต๊ะใกล้ๆ
“พี่อิทก็ปล่อยมายออกไปสิค่ะ นั่งอยู่แบบนี้ไม่ได้นะ” เธอไม่ชิน! แล้วมันก็ล่อแหลมมากๆ ใบหน้าจิ้มลิ้มตอนที่ไม่มีแว่นมองเพลินดีจริงๆ ตอนใส่แว่นก็ว่าน่ารักแล้ว ตอนไม่มีแว่นกลับน่ารักกว่า
“ได้สิ…พี่อนุญาต” มัทนาตาโตเมื่อได้ยินคำว่าอนุญาตของเขา แถมตอนนี้เนื้อตัวของเธอยังบดเบียดอยู่กับแผงอกของเขา ใบหน้าของเธอร้อนผ่าวไปหมดด้วยความเขินอาย หัวใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ น่าจะเกิดจากอาการกลัว กลัวว่าถ้าขืนอยู่ในสภาพแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆเธอไม่น่าจะรอด
“พี่อิท! คำว่าอนุญาตของพี่ใช้กับสถานการณ์แบบนี้ไม่ได้นะคะ อย่ามาเจ้าเล่ห์หน่อยเลย” เธอเสียงดังใส่ กระโปรงทรงเอที่เธอสวมใส่อยู่จากที่สั้นอยู่แล้ว ตอนนี้มันร่นขึ้นไปอีก เผยให้เห็นขาอ่อนขาวเนียนอยู่ต่อหน้าต่อตาของเขา
“ให้พี่จีบได้มั้ย” น้ำเสียงของเขาประโยคนี้ฟังดูหนักแน่นและจริงจัง ยิ่งยากเขาก็ยิ่งอยากได้ แต่เขาจะไม่ปล่อยให้เธอยากสำหรับเขานานหรอก เธอก็แค่ผู้หญิงขี้กลัวเลยระมัดระวังตัวเองมากเกินไปหน่อย
“..........” ถ้าขืนเธอปฏิเสธ มีหวังคืนนี้พี่เขาคงไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆแน่ ก้นของเธอที่กำลังนั่งทับอะไรบางอย่างอยู่ตอนนี้ มันเหมือนมีสิ่งมีชีวิตที่กระดุกกระดิกได้...เขาเลี้ยงอะไรไว้ในกางเกง!
“ค่ะ” เธอกัดฟันตอบ ถึงน้ำเสียงของเธอจะฟังดูไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าไหร่ แต่มันก็คือคำตอบที่เขาต้องการ
“ฝันดีนะครับ จุ๊บ!” แก้มเนียบๆของเธอถูกเขากดปลายจมูกลงไปแรงๆพร้อมกับสูดหายใจเอาอากาศเข้าปอดฟอดใหญ่
“อี๋!! ไอ้พี่!” มัทนาลุกขึ้นจากหน้าตักของเขาได้ เธอก็เตรียมอ้าปากจะด่า
“อย่าด่าแฟน...” น้ำเสียงของเขาเรียบนิ่ง ท่าทางไม่รู้ร้อนรู้หนาว แต่อีกคนกลับหน้าแดงแล้วแดงอีก ทั้งเขินทั้งอาย คิดคำที่จะด่าไม่ออก ทำได้แค่เพียงทำหน้าแดงๆยืนอยู่อย่างนั้น
“ยังไม่ใช่สักหน่อย” เธอแย้งเสียงแข็ง
“เดี๋ยวก็ใช่”
“โอ้โห...พี่นี่มันสุดยอดคนเลยเนอะ”
“น่ารักใช่มั้ยล่ะ”
“ทุเรศ! ออกไปจากห้องนี้เลยนะ มายจะอาบน้ำอ่านหนังสือแล้ว” เธอชี้ไปทางประตูห้อง เข้ามาทางไหนกลับออกไปทางนั้นเลย
“ทางคอนโดให้คีย์การ์ดมากี่อัน”
“สอง เอ๊ะ!” พลาดแล้วมั้ยล่ะยัยมายเอ๊ย!
“งั้นอันนี้พี่ขอ...” ยังไม่ทันที่เธอจะได้อนุญาต เขาก็คว้าคีย์การ์ดอันที่ใช้เปิดห้องเข้ามาหยิบใส่กระเป๋าเสื้อไปอย่างหน้าด้านๆ
“ไม่ได้นะคะ! อย่ามาทำนิสัยทุเรศแบบนี้นะพี่อิท” เธอเดินตามไป หวังจะเอาคีย์การ์ดของเธอคืนมาให้ได้ แต่เขาก็รีบเดินออกจากห้องของเธอไป รีบเดินเข้าไปอยู่ในห้องของตัวเองทันที ท่าทางของเขาตอนนี้เหมือนอยากให้เธอเดินตามเข้าไป แต่มัทนากลับชะงัก ไม่ยอมก้าวขาเดินตามเข้าไป...ใครจะไปกล้า!
“พี่สัญญาว่าจะไม่เข้าไปโดยพลการ” เธอสะบัดหน้าท่าทางไม่พอใจกลับมาที่ห้องของตัวเอง...คืนนี้จะนอนหลับมั้ยเนี่ย!
นึกถึงเพื่อนมดได้ จึงรีบโทรไปขอความช่วยเหลือ เผื่อว่ามันจะช่วยเธอได้
"ไอ้มด...ฮื่อๆๆ" มัทนาร้องไห้จริงๆ เธอโคตรรู้สึกไม่ปลอดภัยเลย เธอกลัว
"ไอ้แว่นมึงเป็นอะไร อย่าบอกนะว่าพี่อิท..." มดคิดไปไกล ถ้าเกิดเพื่อนของเธอถูกรังแกถึงขั้นนั้น เธอคงรู้สึกผิดมากๆ
"พี่อิทเอาคีย์การ์ดห้องกูไป..." มดถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก คิดอยู่แล้วว่าพี่อิทคงไม่รีบร้อนขนาดนั้น...ค่อยยังชั่วหน่อย
"เขาไม่ได้ทำอะไรไม่ดีกับมึงใช่มั้ย"
"เอาคีย์การ์ดห้องกูไป เอาแว่นกูไปซะยังดีกว่า"
"พี่เขาหยอกมึงเล่นหรือเปล่า"
"แต่กูกลัว เอาไปแบบนี้กูจะนอนหลับได้ยังไง มึงไปเคลียร์ให้กูเลย ถ้าไม่อย่างนั้นกูจะไปฟ้องส่วนกลางข้างล่าง"
"เออได้ๆ มึงรอกูแป๊บนึงเดี๋ยวกูจัดการให้" มดตัดสายทิ้ง
มัทนารอเพื่อนโทรกลับมา อย่างใจจดใจจ่อ แต่แล้วประตูหน้าห้องของเธอก็ดังขึ้น
"ก๊อกๆๆ" อิทธิพลยืนอยู่ที่หน้าห้องของเธอ
"เอาคืนมาเลย" มัทนาเปิดประตูแบมือขอคีย์การ์ดคืน ใบหน้าของเธอยังคงเปื้อนน้ำตาอยู่
"เด็กขี้แง" เขาส่งคีย์การ์ดคืนให้แล้วหมุนตัวเดินกลับเข้าห้องของตัวเองไป
หลายวันผ่านไป ตั้งแต่วันนั้นมัทนาก็ไม่ได้เจอหน้าพี่อิทอีกเลย เธอไม่รู้ว่าเขาหายไปไหน ห้องเงียบกริบ เช้าเย็นไม่เคยเห็นหน้า รถของเขาคันที่เธอนั่งวันนั้นก็ไม่อยู่ เขาหายไปไหนนะ ไม่ไลน์หาและไม่โทรมา...มัทนาสงสัย?
บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 7 ของฝากแทนใจ
ตอนที่ 7 ของฝากแทนใจ@มหาวิทยาลัย“ไอ้มด...มึงรู้มั้ยว่าพี่ข้างห้องกูเขาหายไปไหน”“ใคร...พี่อิทน่ะเหรอ”“อือ”“เขาไม่ใช่พี่ชายกู บ้านก็ไม่ได้อยู่ติดกัน กูจะไปรู้ได้ยังไง” มดตอบแบบขอไปที แต่ก็แอบอมยิ้มเมื่อคิดว่าเพื่อนของเธอน่าจะมีใจให้พี่เขาบ้างแล้ว ไม่มากก็น้อยแหละน่า“ตั้งแต่วันที่พี่เขาเอาคีย์การ์ดมาคืนให้ กูไม่เจอหน้าพี่เขาเลย เหมือนไม่ได้อยู่ที่ห้องด้วย”“ทำไม...มึงคิดถึงเขาหรือไง” มดถามทีเล่นทีจริง“บ้า...กูแค่สงสัย”“กูโทรไปถามให้เอามั้ยล่ะ กูจะบอกเขาว่า...เพื่อนฝากมาถาม” มดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงขบขัน ในแบบขี้เล่นตามนิสัยของเธอ“อย่านะ! มึงไม่รู้ก็ช่างเถอะ ไม่อยู่ก็ดีกูรู้สึกปลอดภัยขึ้นตั้งเยอะ”“เขาไม่ทำอะไรมึงหรอกน่า...ถ้ามึงไม่ยอมซะอย่าง” จากที่มดรู้จักกับพี่อิทมา เขาไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรขนาดนั้น“กูไม่ไว้ใจ”“ระวังใจตัวเองให้ดีแล้วกัน อยู่ห้องใกล้กันซะด้วย”“เออๆ เลิกพูดถึงเขาเถอะ ไปเรียนดีกว่าถึงเวลาแล้ว” เป็นจังหวะที่น้ำกับฟ้าเดินเข้ามาสมทบด้วยพอดี ทั้งสี่คนเดินเข้าห้องเรียนพร้อมกันช่วงเย็น มัทนาชวนน้ำเพื่อนของเธออีกคนมานอนที่ห้องด้วย ซึ่งปกติเพื่อนๆก็มักจะแวะมานอนด้วยแบบนี้เ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-22คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 8 เข้าห้องผิด
ตอนที่ 8 เข้าห้องผิดเช้าวันรุ่งขึ้น อิทธิพลตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอหน้ามัทนาแล้ว ไม่รู้ว่าเธอหนีออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ไปเคาะประตูเรียกที่ห้องก็เงียบไม่เห็นเธอเปิด เขาก็เลยเดาว่าเธอน่าจะออกจากห้องไปแล้วทางด้านมัทนา หลังจากที่เธอตื่นขึ้นมาบนเตียง แล้วเห็นว่าอิทธิพลย้ายตัวเองลงไปนอนอยู่ที่โซฟา ความคิดเมื่อก่อนที่เคยกลัวเขา ตอนนี้เธอไม่กลัวแล้วแต่กลับมีความรู้สึกดีๆให้แทน“ยิ้มอะไรไอ้แว่น” ในห้องเรียน น้ำสังเกตเห็นเพื่อนนั่งอมยิ้มมองสร้อยข้อมืออยู่ จึงเอ่ยแซวขึ้น“เปล่า...”“สร้อยข้อมืออะไรสวยจัง ไปซื้อมาจากที่ไหนเหรอ” น้ำลองจับๆดู ไม่เคยเห็นเพื่อนใส่มาก่อน ดูสวยเก๋แปลกตาดี“มีคนให้มา”“พี่อิทกลับมาแล้วเหรอ” น้ำถามอย่างรู้ทัน“รู้ได้ยังไงว่าเป็นเขา”“กูเดา พูดแบบนี้แสดงว่าใช่จริงๆด้วย” คนรอบๆตัวของมัทนามีอยู่แค่ไม่กี่คนหรอก ไม่ว่าเป็นใครก็เดาถูกทั้งนั้นนั่นแหละ“พวกมึง...เย็นนี้ไปสังสรรค์กันหน่อยดีมั้ย ไม่ได้ไปมาตั้งนานแล้ว กูอยากผ่อนคลาย” อยู่ๆฟ้าก็พูดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ช่วงนี้เรียนหนักรู้สึกเบื่อจังเลย“ไปมั้ยไอ้แว่น” น้ำ“แล้วแต่ ไปก็ไป” มาย“ไอ้แว่นไปกูไป” มดสรุปทั้งสี่คนคืนนี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-22คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 9 เข้าห้องผิด Nc+
ตอนที่ 9 เข้าห้องผิด Nc+“พี่อิท จะทำอะไรมายคะ” เขาพาเธอนอนลงบนเตียงแล้วขึ้นมาอยู่ด้านบนตัวเธอ มองใบหน้าสวยด้วยสายตาอ่อนโยน แต่ยังไม่ได้ทาบทับลงไปโดนตัวของเธอ ห้องสว่างไปด้วยแสงไฟ ทำให้มัทนาเห็นใบหน้าของพี่อิทได้ชัดเจน เนื่องจากใบหน้าของเขาอยู่ตรงหน้าของเธอ ปลายจมูกโด่งของทั้งสองชนกันพอดิบพอดี“พี่อิทอย่านะ” สายตาของหญิงสาวใต้ล่าง บ่งบอกว่าเธอกลัวเขาอย่างชัดเจน อิทธิพลจึงทิ้งตัวนอนลงข้างเธอเพื่อปลอบประโลมเธอก่อน“ไม่ต้องกลัวพี่” น้ำเสียงแผ่วเบากับสายตาอ่อนโยนของเขาสบตากับเธอ พร้อมกับนิ้วมือเขี่ยหยอกเย้าอยู่ที่ริมฝีปากของเธอไปด้วย“...........” สายตาของเธอยังคงสั่นระริกเมื่อคิดว่าตัวเองไม่น่าจะรอด มัทนาไม่ใช่คนโลกสวย เธอรู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น สถานการณ์ตอนนี้ทำให้เธอใจสั่นระรัวขึ้นมาอีกแล้ว“ปล่อยตัวตามสบาย ทำใจดีๆ มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่มายคิด เชื่อพี่นะ” เขาพยายามปลอบประโลมให้เธอใจเย็นลง และให้เธอยอมตกเป็นของเขาแต่โดยดี“...........” นิ้วมือที่กำลังเขี่ยอยู่ที่ริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยน ทำให้เธอเผลอเผยอปากให้เขาเล็กน้อย อิทธิพลเห็นว่าเธอเริ่มนิ่งเขาจึงค่อยๆโน้มริมฝีปากลงไปจูบที่ริมฝี
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-22คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 10 เข้าห้องผิด Nc+
ตอนที่ 10 เข้าห้องผิด Nc+สายตาขี้เล่นของเขามองใบหน้าของเธอด้วยรอยยิ้ม เขาหยอกเย้ายอดดอกบัวของเธอด้วยลิ้นอุ่นๆของเขาอีกนิด พรมจูบเต้าสวยด้วยริมฝีปากอุ่นจนเกิดเสียงอีกหน่อยอิทธิพลขยับตัวขึ้น แขนข้างหนึ่งของเขากลายเป็นหมอนให้เธอหนุน ใบหน้าแนบชิดสบตากับเธอ ฝ่ามือใหญ่ข้างที่ยังว่างเคล้นคลึงเต้าสวยไม่ให้เหงา ริมฝีปากอุ่นจูบลงไปที่ริมฝีปากบางของเธอ เขาขบเม้มเบาๆพอให้เธอได้ผ่อนคลายสายตาของเขายังคงจับจ้องมองใบหน้าของเธออยู่อย่างนั้น นิ้วหัวแม่มือวนเวียนหยอกเย้าอยู่ที่ยอดดอกบัวสีหวานอยู่สักครู่ พอเธอเผลอไผลเขาจึงรีบเลื่อนฝ่ามือลงต่ำทันทีมัทนารีบรั้งฝ่ามือข้างนั้นของเขาเอาไว้ ริมฝีปากอุ่นรีบกดจูบลงบนริมฝีปากบางทันที เพื่อเป็นการหลอกล่อให้เธอยอม“อื้อๆ” มัทนาทำท่าเหมือนจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา“มายต้องเชื่อใจพี่ มันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่มายคิด” เขาจับมือของเธอข้างที่รั้งแขนของเขาเอาไว้ออก“อื้อๆ...” กระโปรงยีนสั้นถูกเขาถลกขึ้นมากองอยู่เหนือสะโพก แล้วรีบสอดมือเข้าไปในแพนตี้สีหวานของเธอทันที“อื้อๆ ไม่เอาค่ะ อย่านะพี่อิท” เธอร้องขอด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ พยายามรั้งข้อมือของเขาเอาไว้ ไม่ให้สอดต่ำลงไป
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-22คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 11 ยอมรับ Nc+
ตอนที่ 11 ยอมรับ Nc+“พร้อมหรือยัง พี่ไม่ไหวแล้วนะ” เขากระซิบถามเธอด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคออึกใหญ่ มัทนาพยักหน้างึกงักใบหน้าเหยเก นั่นจึงทำให้อิทธิพลเริ่มขยับสะโพก...เขาค่อยๆขยับช้าๆ เนื่องจากความคับแน่นของเธอทำให้เขาปวดหนึบและทรมานอยู่ไม่น้อย ความเป็นหญิงของเธอกอดรัดความเป็นชายของเขาเอาไว้แน่น ภายในร่องรักตอดรัดความเป็นชายของเขาถี่ยิบ จนร่างกายของเขาร้อนฉ่า เนื้อตัวสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่านในขณะที่สะโพกสอบยังคงทำหน้าที่อย่างเชื่องช้า ริมฝีปากหยักบรรจงจูบอยู่ที่ริมฝีปากบางอยู่อย่างนั้น เขาขบเม้มเบาๆพอให้เธอหายเหงา“ดีขึ้นมั้ย...” เขาจะไม่ถามว่าหายเจ็บหรือยัง เพราะมันคงเป็นไปไม่ได้ ขนาดเขาที่เป็นผู้ชายยังรู้สึก แล้วเนื้ออ่อนๆของเธอจะไปเหลืออะไรแต่ความอ่อนโยนของเขาก็สามารถทำให้มัทนาเคลิบเคลิ้มได้ เธอยังคงเจ็บอยู่มาก อาจจะเป็นเพราะขนาดของเขาที่ไม่ธรรมดา ซึ่งครั้งนี้เป็นครั้งแรกของเธอด้วย แต่เธอก็ไม่ปฏิเสธว่าเริ่มมีความรู้สึกอื่นแทรกเข้ามา มันทำให้เธอมีความสุขและลืมความเจ็บลงไปได้ชั่วขณะอิทธิพลเห็นว่าเธอเริ่มมีอารมณ์ร่วม ดูได้จากเสียงหวานๆของเธอที่ครางออกมาไม
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-22คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 12 ยังเด็กอยู่
ตอนที่ 12 ยังเด็กอยู่ ช่วงเช้าของวันใหม่ มัทนาตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดอุ่นๆของอิทธิพล เธอขยับตัวแค่เพียงเล็กน้อย ก็ทำให้คนที่เธอนอนหนุนแขนของเขาอยู่รู้สึกตัว มัทนาลุกขึ้นมานั่ง“โอ๊ะ!” เขาร้องออกเสียงดัง ทำเอาเธอตกใจ“เป็นอะไรคะ!” ไม่ได้เป็นห่วงแต่ที่ถามเป็นเพราะสงสัย“แขนพี่...นวดให้หน่อย” เขามองไปที่แขนข้างที่เธอหนุนอยู่เมื่อสักครู่ สงสัยจะชาเนื่องจากเธอนอนทับทั้งคืน“สมน้ำหน้า” พูดไปอย่างนั้นแหละ แต่ก็ยอมนวดให้ ทำเอาคนขี้แกล้งนอนอมยิ้มท่าทางมีความสุข“หายหรือยังคะ” ที่จริงเขาไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่เมื่อยนิดหน่อย แต่ที่ร้องเสียงดังเพราะอยากรู้ว่าเธอจะหันมาสนใจเขาบ้างหรือเปล่าก็เท่านั้นเขาชักแขนข้างนั้นตั้งฉากกับที่นอนยันศีรษะของตัวเองเอาไว้ นอนตะแคงหันหน้ามองเธอด้วยรอยยิ้ม“หายโกรธพี่หรือยัง”“............” มัทนาไม่ตอบ แต่สีหน้าของเธอดูเจื่อนไป“เคยคิดจะทำเลสิกตามั้ย” เขาเห็นสีหน้าของเธอไม่ค่อยสู้ดี จึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุย ในใจไม่อยากให้เธอใส่แว่นแล้ว“เคยค่ะ แต่อยากทำงานหาเงินเองให้ได้ก่อน” เธอใส่แว่นมาตั้งแต่อายุสิบกว่าๆ ใส่มานานมากจนไม่ได้รู้สึกว่ามันลำบากอะไร ส่วนค่าเลสิกมันค่อนข้างแพ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-22คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 13 ชวนมาอยู่ด้วยกัน
ตอนที่ 13 ชวนมาอยู่ด้วยกันอิทธิพลให้มัทนาเข้าไปอาบน้ำก่อน ตอนแรกเขาจะขออาบด้วยแต่เธอไม่ยอม เขาก็เลยตามใจ โดยขอเป็นคนไปเลือกเสื้อผ้าที่ห้องข้างๆมาให้เธอเอง แต่ด้วยความที่ไม่รู้ว่าจะหยิบตัวไหนมาให้ใส่ เขาจึงหอบมาเกือบหมด เพื่อเอามาให้เธอเลือก อีกใจก็อยากทยอยข้าวของของเธอมาไว้ที่ห้องของเขาให้หมด!“พี่อิท...ขนเสื้อผ้ามายมาทำไมเยอะแยะคะ” มัทนาเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว สายตาของเธอเพ่งมองไปที่เสื้อผ้า ตอนนี้มันวางอยู่บนเตียงกองใหญ่“พี่เลือกไม่ถูก ก็เลยกวาดมาเกือบหมด เอามาให้มายเลือกไง” เขาอ้าง! และดูเหมือนว่ามัทนาจะไม่ได้ติดใจหรือสงสัยอะไร“เลือกไม่ถูกเดี๋ยวมายไปเลือกเองก็ได้ ขนมาอย่างนี้เดี๋ยวก็ต้องขนกลับอีก” เธอแค่เกรงใจ“แล้วใครบอกว่าพี่จะให้ขนกลับ”“..........” สายตาระยิบระยับของเขาทำให้มัทนาก้มหน้าลงด้วยความเขิน เขาพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง!“ถึงคิวพี่เข้าไปอาบน้ำแล้ว” แต่ก่อนที่เขาจะเดินเข้าห้องน้ำไป เขาหยิบเสื้อผ้าทั้งหมดของเธอเก็บเข้าตู้ก่อน จากนั้นจึงเดินเข้าห้องน้ำไป ด้วยใบหน้าอมยิ้มเล็กน้อย มัทนามัวแต่ก้มหน้าทำตัวไม่ถูก เธอจึงไม่ได้เห็นรอยยิ้มนี้ของเขาเมื่อเวลาผ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-22คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 14 ไม่มีอะไรจะให้ Nc+
ตอนที่ 14 ไม่มีอะไรจะให้ Nc+หลังจากวันที่มัทนาไปทำเลสิกตามา สายตาของเธอก็ไม่ต้องสวมใส่แว่นอีกต่อไป วันแรกที่เธอไปเรียน เพื่อนๆของเธอต่างสงสัยกันใหญ่ มัทนาจึงเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้เพื่อนๆของเธอทั้งสามคนฟังมัทนายอมรับว่าตอนนี้เธอกับพี่อิทอยู่ในช่วงคบหาดูใจกัน ทุกคนที่ได้ฟังรู้สึกยินดีกับเพื่อนด้วย แต่ทุกคนก็ยังคงยืนยันว่ายังไงก็จะเรียกเธอว่าไอ้แว่นเหมือนเดิม...สองวันต่อมา…ภายในห้องกว้างมัทนานั่งอ่านหนังสือเรียน ส่วนอิทธิพลเขานั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานข้างๆเตียง ที่มัทนานั่งอ่านหนังสืออยู่สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่จอโน๊ตบุ๊คตรงหน้า ตอนนี้บนเตียงนอนภายในห้องนี้ มีหมอนหนุนสองใบแล้ว ไม่ได้ไปซื้อมาใหม่แต่อย่างใด แต่ไปเอาใบที่อยู่ในห้องข้างๆมา“พี่อิทคะ วันพรุ่งนี้มายไม่มีเรียน...” เธอเห็นว่าเขากำลังนั่งทำงานท่าทางเคร่งเครียด กว่าจะกล้าพูดออกมาได้ใช้เวลาอยู่พักใหญ่“ครับ” สายตาของเขายังคงจับจ้องอยู่กับงานตรงหน้า แต่ก็เอ่ยรับปากเป็นการรับทราบ“คือมาย...ว่าจะขอกลับบ้านไปหาแม่ค่ะ อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้กลับ แม่โทรมาเมื่อวานบอกว่า ทำกับข้าวไว้รอ แต่มายไม่ได้ไป” มัทนาเป็นลูกสาวคนเล็ก เธอมีพี่ชา
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-22
บทล่าสุด
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 30 ตอนพิเศษ
ตอนที่ 30 ตอนพิเศษ3ปีผ่านไปโมนาวัยสามขวบกว่าๆ นั่งเฝ้าน้องชายวัยห้าเดือนที่กำลังนอนหลับปุ๋ยอยู่ในเปลไฟฟ้าลายการ์ตูนสีฟ้าอ่อน“คุณย่าขา น้องมันเดย์นอนเปลสวยจังเลยค่ะ” เปลใหม่เพิ่งลองซื้อมาใช้ แถมลายตัวการ์ตูนยังสวยสะดุดตาคนพี่เอามากๆ“เมื่อก่อนโมนาก็นอนเปลสวยแบบนี้แหละลูก” คุณย่าตอบหลานสาวตัวเล็กที่นั่งเฝ้าน้องหรือเฝ้าเปลก็ไม่รู้ตั้งแต่เช้าแล้ว“เปลของโมนาสีอะไรคะคุณย่า”“โมนาเป็นผู้หญิง สีชมพูลูก”“แล้วเปลของโมนาไปไหนแล้วคะ”“โมนาตัวหนักนอนพังไปแล้ว...” เป็นเสียงของคุณพ่ออิทที่เดินเข้ามาพร้อมกับคุณแม่มาย ช่วยคุณย่าตอบคำถามของเด็กขี้สงสัย“คุณพ่อขา...โมนาอยากนอนเปลสวยๆเหมือนที่น้องมันเดย์นอนค่ะ”“โมนาตัวยาว นอนไม่ได้แล้วลูก”“ไม่มีของเด็กโตเหรอคะ”“โมนาจะนอนตอนไหน พ่อไม่เคยเห็นโมนานอนกลางวันมานานมากแล้วนะ”“เอาไว้นอนตอนกลางคืนไงคะ” ด้วยความอยากได้บ้าง นอนกลางคืนก็ได้ ส่วนกลางวันบังคับเท่าไหร่โมนาก็ไม่ยอมนอน พอตกเย็นมา หลับเร็วทุกวัน“อ้าว...ถ้าโมนานอนในเปล แล้วพ่อจะนอนกอดใครล่ะทีนี้”“อื้อ...ถ้างั้นโมนาไม่เอาแล้วก็ได้ค่ะ โมนานอนกอดคุณพ่อกับคุณแม่ดีกว่า” เสียงโมนาวัยสามขวบพูดจ๋อยๆไม่ไ
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 29 ตอนพิเศษ
ตอนที่ 29 ตอนพิเศษ @มัทนาฉันอุ้มลูกสาววัยสามเดือนกอดเอาไว้ในอ้อมอกแม่ ลูกสาวของฉันกับพี่อิท แกชื่อน้องโมนา กำลังดูดนมจากเต้า สายตาของแกกำลังมองหน้าแม่ตาแป๋ว “ใครชื่อน้องโมนาเอ่ย...” ฉันคุยกับลูกไปด้วยในขณะที่กำลังให้นมแกไปด้วย“หนูใช่มั้ยลูก...” แก้มใสๆกับขนตายาวเป็นแพ ทำให้ฉันชอบกดจมูกหอมแก้มนิ่มๆของแกไม่รู้จักเบื่อ หอมได้ทั้งวัน มีความสุขที่สุดใบหน้าของโมนาได้พ่อกับแม่มาอย่างละครึ่ง แต่พี่อิทชอบไปคุยกับคนอื่นว่าลูกสาวของเขาเหมือนเขามากตามประสาคนเห่อลูก“น้องโมนาลูกสาวแม่มายกับพ่ออิทกินเก่งจังเลย” ปากเล็กๆดูดเอาๆน่ารักน่าชัง“เมื่อไหร่พ่ออิทจะกลับมาหาน้องโมนาสักทีน้า...” ในขณะที่ฉันกำลังให้นมลูกไปด้วย ฉันก็มักจะชอบพูดคุยกับแกแบบนี้เป็นประจำดวงตาใสๆมองมาที่ฉันตาแป๋ว น้องโมนาห่วงเล่นมากๆ คุยด้วยนิดๆหน่อยๆแกก็ปล่อยนมแม่แล้วยิ้มหวานให้ฉัน แต่แกก็หันกลับไปดูดต่อ สงสัยคงจะยังไม่อิ่มตอนนี้ฉันกับพี่อิทย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านคุณแม่ของพี่อิทเรียบร้อยแล้ว เนื่องจากท่านอาสาเลี้ยงน้องโมนาให้ ตอนแรกฉันกับพี่อิทก็คิดว่าคลอดแล้วจะเอาลูกมาทิ้งไว้ให้คุณแม่เลี้ยงให้ ตามที่เคยคุยกันไว้ แต่พอคลอดน้อง
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 28 คืนวิวาห์ Nc+
ตอนที่ 28 คืนวิวาห์ Nc+ วันเวลาผันผ่านไป วันนี้เป็นวันเข้าประตูวิวาห์ของทั้งสอง อิทธิพลและมัทนา งานแต่งถูกจัดขึ้นที่บ้านเจ้าสาว ภายในงานเชิญแขกญาติผู้ใหญ่และคนสนิทเท่านั้นพิธีช่วงเช้าผ่านไปด้วยดี งานเลี้ยงช่วงเย็นเต็มไปด้วยเพื่อนของเจ้าสาว ทุกคนมาร่วมแสดงความยินดีกันพร้อมหน้าพร้อมตาทั้งเพื่อนหญิงและเพื่อนชาย“เจ้าสาว...เข้าห้องหอก่อนลูก เจ้าบ่าวรอนานแล้ว” ชุดเจ้าสาวสีขาวกระโปรงยาวยังคงนั่งอยู่ที่กลุ่มเพื่อนที่มาร่วมแสดงความยินดีไม่ยอมลุก“ค่าแม่...” ขานรับครั้งที่สาม แต่ก็ยังไม่ยอมลุก ส่วนเจ้าบ่าวเขาก็ยังคงสวมชุดสูทสีเดียวกับเจ้าสาว นั่งรออยู่ในห้องหอเรียบร้อยนานแล้ว ชะเง้อคอยาวเมื่อไหร่เจ้าสาวของเขาจะลุกมาสักที"อิทไปตามน้องป่ะ..." คุณแม่ของเจ้าสาวเอ่ยบอกให้เจ้าบ่าวออกไปตามเจ้าสาวเพื่อทำพิธีส่งตัวเข้าหอ"ครับ" เจ้าบ่าวเดินออกไปตามเจ้าสาวของเขา เขาเดินเข้าไปทางด้านหลังของเธอ จับใบหูของเธอแล้วออกแรงดึงเล็กน้อย จนเธอต้องหันหลังไปมอง"เรียกหลายครั้งแล้วนะ" บ่นเธอด้วยรอยยิ้ม แล้วจึงก้มใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาลงไปหอมแก้มเธอโชว์เพื่อนๆของเธอ จนเสียงกรี๊ดกร๊าดดังลั่นบริเวณนั้น แต่เขาก็ยังไม
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 27 พาเข้าบ้าน
ตอนที่ 27 พาเข้าบ้านรถยนต์คันที่มัทนานั่งมา ถูกเลี้ยวเข้าไปจอดที่บ้านสองชั้นหลังใหญ่สไตล์ยุโรป ทางเข้าบ้านเป็นคอนกรีตลาดยาวไปจนถึงตัวบ้านด้านหน้าบ้านมีสนามหญ้าและสวนดอกไม้ขนาดกำลังดี พื้นที่โดยรอบกว้างขวางสะอาด ด้านข้างตัวบ้านมีต้นไม้ใหญ่ปลูกพอให้ร่มรื่น“ที่นี่บ้านพี่อิทเหรอคะ” รถจอดสนิทที่โรงจอดรถด้านข้างตัวบ้าน“ครับ...ป่ะเข้าไปด้านในกัน” พี่อิทพาฉันเดินเข้าไปด้านในตัวบ้าน ด้านนอกที่ว่าสวยแล้ว ด้านในจัดตกแต่งสวยไม่แพ้กับด้านนอกเลย ดูสะอาดตากว้างขวางเป็นระเบียบ“มากันแล้วเหรอลูก” น้ำเสียงดีใจของคุณแม่เอ่ยขึ้น พร้อมกับลุกขึ้นยืนจากโซฟาหนังอย่างดีตัวที่ท่านนั่งอยู่ คุณพ่อก็นั่งอยู่ตรงนี้ด้วยเช่นกัน ท่านกำลังอ่านหนังสือท่าทางสบายใจ เงยหน้ามองมาที่ฉันกับพี่อิท“มาย...นี่คุณพ่อกับคุณแม่ของพี่เอง ส่วนนี่น้องมาย...ลูกสะใภ้คุณพ่อกับคุณแม่ครับ” แนะนำแบบนี้ฉันก็เขินแย่น่ะสิ...พี่อิทนะพี่อิท!“สวัสดีค่ะ” ฉันยกมือไหว้ทั้งสองท่านตามมารยาทด้วยรอยยิ้มเขินๆ ตอนนี้ฉันตื่นเต้นมาก เกิดมาทั้งชีวิตไม่เคยเข้าบ้านผู้ชายมาก่อน ครั้งนี้คือครั้งแรก ตื่นเต้นจนมือเย็นเฉียบไปหมด“สวัสดีลูก...มาๆนั่งลงก่อน” คุ
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 26 เปิดตัว
ตอนที่ 26 เปิดตัว @มหาวิทยาลัย“พี่อิทมารับแล้ว กูไปก่อนนะ” นานแล้วที่อิทธิพลทำหน้าที่เป็นคนขับรถไปรับไปส่งมัทนา ถึงแม้ว่าเขาจะงานเยอะหรือยุ่งมากแค่ไหนก็ตาม เขาก็ยังคงทำหน้าที่ดูแลเธอเหมือนเดิมเสมอ“บ๊ายบาย...ป่ะพวกเราแยกย้าย” ทุกคนแยกย้ายกันกลับ มัทนาเองก็เช่นกัน เธอเดินเข้าไปนั่งในรถเรียบร้อย จากนั้นเขาจึงค่อยๆเคลื่อนรถออกไป“พี่ยังทำงานไม่เสร็จเลย ไปนั่งรอพี่ที่บริษัทก่อนนะ” วันนี้เธอเลิกเรียนเร็วแต่เขาก็ยังคงยืนยันว่าจะขับรถมารับให้ได้ เธอก็เลยตามใจ...ไม่คิดว่าเขาจะต้องกลับไปทำงานต่ออีก“อ้าวแล้วทำไมไม่บอกมายล่ะคะ ที่จริงมายกลับเองก็ได้ เสียเวลาพี่ขับรถมารับเปล่าๆ” รู้สึกเกรงใจจังเลย...“พี่จะเอาเมียไปโชว์ ไอ้พนักงานพวกนั้นสักหน่อย มันจะได้รู้ว่าคนไหนตัวจริง คนไหนตัวปลอม” นี่คือประเด็นสำคัญที่เขาต้องการ ปล่อยให้พนักงานพวกนั้นเข้าใจผิดมานานแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ได้แก้ข่าว ว่าจะพาเธอไปเปิดตัวเลยทีเดียว“ไม่จำเป็นหรอกค่ะ เรื่องมันแล้วไปแล้ว” สำหรับเธอใครจะคิดยังไงก็ช่าง...“พี่อยากพามายไปเปิดตัวด้วย ไปกับพี่นะครับ” เมียของเขาทั้งสวยทั้งหุ่นดี ใครจะไม่อยากอวด ถึงเธอไม่ต้องการเขาก็อยากพา
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 25 แหวนวงนี้เป็นของมาย
ตอนที่ 25 แหวนวงนี้เป็นของมาย หลังจากรับประทานอาหารกันอิ่มแล้ว ทุกๆคนจึงขอตัวกลับ ส่วนคนที่ยังไม่อยากกลับก็ต้องกลับเช่นกัน“มาย...พรุ่งนี้ให้พี่มารับกลับนะ” ยังคงร่ำลากันไม่เลิก!...ทุกคนที่กำลังรออยู่มองแรง“ค่ะ” ตอนนี้คุณพ่อกับคุณแม่ของเธอไฟเขียวให้แล้ว มัทนาจึงยอมให้พี่อิทมารับมาส่งเธอได้ เหมือนคู่รักคนอื่นๆที่เขาทำกัน“ถึงแล้วเดี๋ยวพี่ไลน์หา...” ที่จริงยังไม่อยากกลับเลยด้วยซ้ำ อยากจะขอนอนค้างสักคืนแต่ติดอยู่ตรงที่ไม่กล้า!“ห่างๆกันบ้างก็ได้ อีกแค่คืนเดียวคงไม่ถึงกับลงแดงหรอกมั้ง” รุจยืนรออยู่นานสองนาน เริ่มเหม็นความรัก..."พรุ่งนี้ มายจะกลับกี่โมง ไลน์ไปบอกพี่นะ พี่จะได้กะเวลามารับถูก""เย็นๆดีมั้ยคะ ทานข้าวเย็นที่นี่กันก่อน เดี๋ยวมายบอกให้แม่ทำกับข้าวเผื่อพี่ด้วย" พอกันทั้งสองคน...รุจคิดในใจ“ไปๆเรากลับกันเลยดีกว่า ไม่ต้องไปรอมันแล้ว” ท่าจะร่ำลากันอีกยาว...“อย่าเพิ่งไป...เดี๋ยวกูไปส่ง” รุจ รัน และมด พากันเดินไปที่รถ แต่อิทธิพลก็ดันเรียกเอาไว้ซะก่อน ยังไม่ยอมให้กลับ“เดี๋ยวกูให้รันไปส่งก็ได้”“กูบอกให้รอก็รอดิ อีกแป๊บนึงมึงจะตายหรือไง” ประเด็นสำคัญไม่ได้อยู่ที่ว่าใครจะไปส่ง แต่อิ
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 24 สายตาผู้ใหญ่
ตอนที่ 24 สายตาผู้ใหญ่การอธิบายเรื่องราวทั้งหมดจบลงด้วยดี ทุกคนลุกเดินออกไปจากตรงบริเวณที่อิทธิพลกับมัทนานั่งกันอยู่ เพื่อปล่อยให้ทั้งสองคนพูดคุยกันตามลำพังรันกับมดเข้าไปช่วยคุณแม่ทำกับข้าวด้านในครัว ส่วนรุจเดินไปคุยอยู่กับคุณพ่อ ซึ่งตอนนี้ท่านกำลังนั่งดูปลาหางนกยูงในอ่างบัวที่ท่านเลี้ยงไว้ดูเล่น“ทีหลังห้ามหนีพี่มาแบบนี้อีกเด็ดขาด รู้มั้ยว่าพี่แทบเป็นบ้า” ตอนยังไม่รู้ว่าเธออยู่ไหนเขากลัวสารพัด กลัวเธอจะเป็นอันตราย แต่พอรู้ว่าอยู่กับมด ใจชื้นขึ้นมาหน่อย แต่เสียงร้องไห้ เสียงสะอื้นที่เขาได้ยิน มันทำให้เขาแทบคลั่งหนักกว่าเดิม“...........” มัทนาพยักหน้ารับทราบ“ขอโทษค่ะ” เธอดีใจมากที่รู้ว่าในใจของพี่อิทยังมีเธออยู่เหมือนเดิม“มายมีอะไรสงสัยหรืออยากรู้เกี่ยวกับพี่อีกมั้ย” เธอส่ายหน้าช้าๆให้เป็นคำตอบ แต่ในใจยังคงอยากรู้เรื่องแหวนที่เขาซื้อวันนั้น ตกลงเขาซื้อให้ใครแล้วให้ไปหรือยัง?“ถ้ามายมีเรื่องสงสัย ถามพี่ได้เลยนะ อย่าคิดไปเองเด็ดขาด” เธอพยักหน้าให้เขาอีกครั้ง...ได้รู้ความจริงวันนี้ เธอก็ดีใจมากแล้ว“เรานั่งอยู่ด้วยกันสองต่อสองนานแล้ว พี่เกรงใจคุณพ่อกับคุณแม่ เราออกไปหาพวกเขากันดีกว่า
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 23 ปรับความเข้าใจ
ตอนที่ 23 ปรับความเข้าใจรุจเดินออกไปเปิดประตูรั้วหน้าบ้านให้เพื่อนเข้ามา ทันทีที่อิทธิพลเจอหน้าเพื่อน คำถามแรกก็คงหนีไม่พ้นคนที่กำลังตามหาอยู่“มายอยู่ที่นี่มั้ย”“ไม่ได้มา เธอกลับบ้านไปแล้ว” อิทธิพลพยักหน้ารับทราบ“มึงรู้เรื่องทั้งหมดแล้วใช่มั้ย”“คร่าวๆน่ะ”“ไอ้มดล่ะ”“กำลังโทรศัพท์อยู่ด้านใน ป่ะเข้าบ้านก่อน” ทั้งสองหนุ่มพากันเดินเข้าบ้าน ตรงไปหามดที่กำลังโทรศัพท์หามัทนาอยู่“โทรติดมั้ย” รุจเอ่ยถามน้องสาว“ติดแต่ไม่มีคนรับ พี่อิทเรื่องที่หนูด่าพี่เมื่อวานหนูขอโทษ อย่าโกรธหนูเลยนะ” ทีอย่างนี้ทำมาเป็นพูดดี!“เล่ามาให้หมด รู้เรื่องทั้งหมดมาได้ยังไง” ที่เขาไม่คิดจะเล่าเรื่องหมั้นให้มัทนาฟังเพราะไม่อยากให้เธอคิดมาก มัทนาเป็นคนขี้กลัวและคิดมาก เขาไม่ต้องการให้เธอไม่สบายใจ“คือเมื่อวาน...” มดเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ที่บริษัทไปจนถึงร้านอาหาร ในแบบคร่าวๆแต่ก็ได้ใจความสมบูรณ์ดี“รันเป็นพี่สาวมาย...โอ้โหโลกกลมจริงๆ” รุจเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่อยากจะเชื่อ ซึ่งเรื่องนี้แม้แต่รุจเองก็ยังไม่รู้“ก็เพราะแบบนี้แหละ ไอ้แว่นมันก็เลยมั่นใจว่าเรื่องหมั้นเป็นเรื่องจริง ใครจะไปคิดว่ารักสามคนของพวกพี่
คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง ตอนที่ 22 ตาม
ตอนที่ 22 ตามอิทธิพลขับรถกลับมาถึงคอนโดได้ในเวลาที่ไม่นานมากนัก เพราะเวลาช่วงนี้บนท้องถนนรถเริ่มโล่งแล้ว รถไม่ติดเหมือนตอนขาไปเมื่อเข้ามาถึงในห้อง สิ่งแรกที่เขาทำคือชาร์จแบตมือถือ แล้วเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ น้ำเย็นๆที่ไหลออกมาจากฝักบัวไม่สามารถทำให้อาการร้อนใจของเขาเย็นลงได้เลยออกมาจากห้องน้ำ สิ่งแรกที่เขารู้สึกคือ ห้องกว้างแต่กลับรู้สึกอึดอัดใจ สายตากวาดมองไปรอบๆห้อง เมื่อก่อนเคยมีคนอยู่ด้วยกันแต่ตอนนี้ไม่มี รู้สึกเหงาขึ้นมาอย่างจับใจ เมื่อล้มตัวนอนลงในใจคิดถึง คิดถึงมาก ไม่รู้ว่าดึกป่านนี้แล้ว เธอจะหลับไปหรือยังเสียงสะอื้นที่ได้ยินมันยังคงอยู่ในหัวของเขา แค่เพียงหลับตาลง เสียงสะอื้นของเธอที่เขาได้ยินมันทำให้เขานอนไม่หลับ ไม่ว่าจะข่มตานานแค่ไหนก็ไม่ยอมหลับสักที แต่ดีที่เขายังรู้ว่าเธอปลอดภัย ถ้าไม่อย่างนั้นเขาคงต้องเป็นบ้าตายแน่ๆเช้าวันรุ่งขึ้นอิทธิพลลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่ เขาเผลอหลับไป เมื่อรู้สึกตัวจึงรีบลุกขึ้นหยิบมือถือดูเวลา ปรากฏว่าเวลานี้สายมากแล้ว เขารีบสลัดผ้าห่มออกจากตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปบนท้องถนนในวันหยุด รถก็ยังคงติดเหมือนเดิม เขาขับรถมาถึงอพาร์ทเม้นท์ที่มดเ
